Het begin van een eerste winterprik, het WK veldrijden.......niets kon Lisa, Hanne en Jasper R. tegenhouden om aan de start te komen van de cross in Vilvoorde. Robin (kniepijn) en Lucas (verkouden) kregen in extremis startverbod. Lisa, ons dieselke, was benadeeld omdat de afstand vrij kort uitviel. Bovendien was er ook nog een lange start...een start die ze, niet alleen volgens mij, wat miste met de gekende gevolgen op een smal parcours. Ze deed erg haar best en eindigde 16de. Hanne haalde zoals verwacht nog niet haar topniveau van eind vorig jaar maar liet zeker al een betere indruk dan in Herentals. Ze vocht tot op de eindstreep en eindigde als 9de. Ziekte in de zo belangrijke trainingsperiode rond de kerstvakantie laat kennelijk langer dan verwacht haar sporen na. Jasper R., onlangs nog geplaagd door een verkoudheid, kwam eindelijk (volgens de harde supporterskern) nog eens aan de start van een cross. Jasper eindigde héél knap op een 7de plaats. Jasper nam een behouden start maar maakte heel snel werk van een sterke opmars. En wat gezegd van zijn concentratie....ik denk zelfs dat mijn sterk gewaardeerde humor hem niet uit zijn lood zou hebben geslagen!
In naam van onze groep wensen wij alle andere atleten van onze club proficiat te wensen met hun mooie prestaties. Over al deze jeugdatleten, de toekomst van deze mooie club, wordt immers veel te weinig geschreven.
Verder nog een aantal pittige details over hetgeen zich in de rand afspeelde: - Bart, opgewarmd door een mooie prestatie van stille dochter Karen, nam foto's van jullie prestaties. Thanks! - Supporter Klaas was erg onder de indruk van de humor over 'het oor' van het duo Johan (Papa Jasper) en mezelf. Neen Klaas, we hadden niet gedronken. - 'Natuurpunt' meldt vandaag een opmerkelijke afslanking van het vogelbestand in de Vilvoordse bossen. Heeft dit te maken met de geproduceerde decibels van supporter Ingrid? Knappe prestatie van Paulien en Liese.
Cédric, Matthias en Sander trokken richting Hannuit om er deel te nemen aan de volgende manche van de crosscup. We vertrokken richting Wallonië met zijn zessen (reglementair) in één auto, bagage in elk hoekje en (zoals het hoort) Jul volledig rechts vanachter. Het was deze keer organisatorisch makkelijker met drie deelnemers in dezelfde wedstrijd bij de scholieren jongens. Sander trok als co-leider van de crosscup het veld in en dat heeft men daar duidelijk ondervonden. Iron Sander, steeds attent voorin, keek enige tijd de kat uit de boom waarna één versnelling op de laatste steile klim voldoende was om een kloof te slaan. Sander gaf zijn voorsprong niet meer uit handen, behaalde een klinkende overwinning en kon weer maar eens het podium op. WAUW!! Matthias moest de leiders laten lopen in de laatste van drie ronden. Hij eindigde uiteindelijk 12de op een halve minuut van Sander. Ondertussen ga ik dringend op zoek naar een vaste sponsor en een verpleegster want voor de derde keer in twee jaar, meer nog voor de tweede keer in drie maanden kan ik nieuwe spikes kopen voor zoonlief. Spikes kapot, pin in de voet, opzoeken EHBO-post, mankend huiswaarts....laatste keer? Cédric bevestigde met een 27ste plaats zijn puike prestatie van vorige week in Herentals. Na een tragere start peuzelde "onzen diesel" menige tegenstanders op om moegestreden de eindstreep te overschrijden. Alles wijst er op dat de kniepijn tot het verleden behoort en dat hij toch nog iets kan laten zien in zijn geliefd winterseizoen.
Opvallend maar zeker niet verrassend waren al die plotse felicitaties en aanmoedigingen waarvan ik vandaag getuige was.
Vandaag trok een grote delegatie van onze groep richting Herentals om er onder een heerlijk winterzonnetje een nieuwe prestatie neer te zetten. Aanvankelijk was het in de massa wel wat moeilijk om elkaar (terug) te vinden maar de appelgroene jas (jonagold) van Jul, de verkeerskegelkleurige vest van Matthias en vooral de nieuwe schoenen van Sep waren hierbij een handig hulpmiddel. Onder lichte dwang van de papa van Hanne en met de bibber op mijn lijf wens ik uit vrees voor repressailles nu al te vermelden dat Hanne deze keer ruim op tijd ter plaatse was. Lisa startte in een wedstrijd waaraan maar liefst 68 meisjes deelnamen. Ze liep een heel verstandige wedstrijd.... in een voorzichtige eerste wedstrijdhelft de motor op toerental laten komen om dan knap op te rukken naar een 20ste plaats. Het is nog niet aan de orde maar ik kijk er al naar uit om deze meid te zien lopen op nog langere afstand bij de scholieren! Het deed me ook plezier om Nina te zien starten in Herentals. Ondanks haar enkelproblemen deed ze heel erg haar best en eindigde 66ste. Lucas eindigde op een 14de plaats en had volgens eigen zeggen nog wat over bij de aankomst. Waarom hij dan niet voluit was gegaan, is me nog steeds een raadsel. Misschien dacht hij: "Straks moet ik de prijs van Lisa nog gaan afhalen van de trainer". In dezelfde race eindigde een tevreden Robin 27ste. Robin was net vandaag jarig en wordt stilaan een echte man. Hij trakteerde de aanwezige groepsmakkers op een drankje Van Hanne wilde ik vandaag zien hoe het met haar vormpeil gesteld is na een moeilijke periode door vakantie en vooral door ziekte. Ze eindigde op een 15de plaats. Ik heb gezien dat Hanne haar inzet en gedrevenheid zeker niet verloren is maar ook dat we de komende weken zullen moeten werken om het vormpeil van december terug te krijgen. Dat komt allemaal in de sacoche! Bij de scholieren jongens dit keer zelfs een viertal dat dan ook nog in de top twaalf eindigde. Sander won zijn eerste wedstrijd van het nieuwe jaar. Niet alleen deze overwinning maar ook de manier waarop heeft de trainers enorm verheugd. Podium voor Sander, bloemen voor mama! Snel werd duidelijk dat Sander "bloemvriendelijker" is dan Sep (zie vorig jaar zelfde cross). Matthias probeerde zo lang mogelijk aan te klampen bij zijn trainingsmaat maar moest naar het einde toe wat terrein prijsgeven met een mooie 6de plaats als resultaat. En dan was daar eindelijk de tandem Sep-Cédric terug. Wat een verrassing om Cédric na zoveel blessureleed en na zo weinig training op dit niveau terug te zien. Lang liepen ze in elkaars buurt maar uiteindelijk eindigde Sep met goed gebonden spikes 9de en Cédric met twee sexy knielappen 12de. Door omstandigheden moest ik tijdens de wedstrijd even mijn wijsvinger bovenhalen voor de heren die mijn boodschap zeer snel begrepen. Mannekes, een dikke merci!
Voor iedereen: SAMENblijven, trainen en plezier maken, elkaar blijven steunen .....dan gaat dat de komende maanden en jaren nog vonken geven!
Enkele weetjes: - Lisa profiteert van de afwezigheid van haar papa om terug met lange broek te lopen. - Matthias loopt blijkbaar elke wedstrijd met een "symbolische onderbroek". Uitleg te bekomen bij de drager ervan. - Bart nam deze namiddag maar liefst 358 foto's. Dat belooft voor het winteroverzicht van Jul!
Ondanks de uitvoerige berichtgeving op de officiele ROBA-website, wil ik alle (jeugd)atleten proficiat wensen met hun resultaten van de afgelopen maanden.
Op deze kille avond trokken we richting avondcross Tessenderlo voor onze eerste afspraak van het nieuwe jaar. Lisa verscheen iets te laat ter plaatse zodat ze met een korte opwarming aan haar wedstrijd diende te beginnen. Ze nam een goede start (steeds een aandachtspunt bij Lisa) en vocht voor wat ze waard was in de buurt van haar vriendin Christel Lambrechts van Bonheiden. Geplaagd door wat buikkrampen eindigde Lisa uiteindelijk op een mooie 10de plaats. Ik blijf fan! Afgelopen woensdag zei ik tegen Lucas dat hij me de laatste week heel erg verbaasd had op training. Wel, hij bevestigde vanavond mijn indruk met een puike prestatie. Halfweg koers liep hij een twintigtal meter achter de derde plaats. Ik riep hem toe dat hij er moest in geloven. Mede door de vooruitstuwende stem van Jul, begon hij aan een remonte (je zou niet anders durven ) en eindigde 3de. Lucas op het podium en de mama zo fier als een gieter! Loon naar werken heet dat. Sep en Matthias traden aan bij de scholieren. Eerst even het slechte nieuws en dan het goede nieuws. Sep eindigde op een 6de plaats maar was na wedstrijd razend van ontgoocheling. Sep, reeds heel de winter goed op dreef op training, bleef immers niet gespaard van pech. Ondanks mijn bemerking vóór de wedstrijd om de spikes heel goed aan te binden, verloor Sep onderweg toch zijn spike in de modder. Even later kwam hij dan nog eens ten val met een schaafwonde aan de schouder als gevolg. Je hebt zo van die dagen! Matthias liep mijn insziens zijn beste wedstrijd sedert jaren. Heel knappe wedstrijd, niet zozeer omwille van een knappe 2de plaats maar vooral door de manier waarop. Mede door de vooruitstuwende stem van Jul (je zou niet anders durven ), nam hij af en toe het initiatief en liet hij niemand uit de kopgroep weglopen. Pas in de spurt moest hij de duimen leggen tegen een sterke tegenstander. Broer Cédric moest noodgedwongen forfait geven met steeds weerkerende groeipijnen aan de knie. Bij de prijsuitreiking werd me duidelijk dat Lucas een echte man met smaak is. Lisa zal dit volgende training merken wanneer zij de prijs ontvangt die Lucas voor haar heeft gekozen. Hopelijk is iedereen dinsdag aanwezig op training om getuige te zijn van dit mooie moment.
hem niet uit zijn lood zou hebben geslagen!
Niet alleen deze overwinning maar ook de manier waarop heeft de trainers enorm verheugd. Podium voor Sander, bloemen voor mama! Snel werd duidelijk dat Sander "bloemvriendelijker" is dan Sep (zie vorig jaar zelfde cross). Matthias probeerde zo lang mogelijk aan te klampen bij zijn trainingsmaat maar moest naar het einde toe wat terrein prijsgeven met een mooie 6de plaats als resultaat. 
berichtgeving op de officiele ROBA-website, wil ik alle (jeugd)atleten proficiat wensen met hun resultaten van de afgelopen maanden. 
) en eindigde 3de. Lucas op het podium en de mama zo fier als een gieter! Loon naar werken heet dat.
Hopelijk is iedereen dinsdag aanwezig op training om getuige te zijn van dit mooie moment.
