Met wat vertraging toch nog een verslag van het afgelopen weekend.
Dat weekend moest ons topweekend worden. We hadden hier samen wekenlang naartoe gewerkt. Ik zou zowel naar Vilvoorde als Roeselare afzakken om jullie aan te moedigen. Helaas werd dit door ziekte verpest in de 'derde graad'.
Gelukkig was er Robin nog die, net hersteld van een fikse verkoudheid, een mooie prestatie neerzette in Vilvoorde. Hij eindigde bij de kadetten op een 8ste plaats en nog belangrijker....hij heeft ervoor gevochten. Als prijs een grote sacoche waarop hij later het clublogo tekende. Die jongen heeft nog meer clubliefde als ikzelf.
Bij de scholieren kwam Sep aan de start met zijn kater . Hij had die blijkbaar gevonden nabij de toog op de Nacht van de Jeugd te Boortmeerbeek waar zijn trainer toezicht hield ter hoogte van de ingang. Ondertussen begrijp ik waarom ik Sep de feesttent niet zag verlaten.
Net als Matthias bij de juniors haalde Sep het einde van de wedstrijd niet. Matthias had een totale offday, waarschijnlijk te wijten aan een opkomende verkoudheid.
Tot overmaat van ramp kregen Sander, Cedric en Wouter zelfs de kans niet om aan de start te komen van hun wedstrijd. Ook zij kregen te maken met een soortgelijke verkoudheid en waren niet inzetbaar. Om het verhaal volledig te maken, ook 'de Grote Beer' (uw trainer ) werd deze week ziek.
In naam van gans de groep wens ik 'den Hans' te bedanken voor het fantastische initiatief om ons vanuit het bestuur te trakteren op een aangenaam etentje in de kantine. Vanavond konden wij na de training immers samen met de groep van Jo afzakken naar de kantine waar ons een heel lekkere spaghetti voorgeschoteld werd. Ook dank aan de aanwezige ouders en bestuurleden voor hun hulp en/of aanwezigheid. Hans, we hebben er van genoten!
Zelf was ik afwezig, dus voeg ik hierbij een zeeeeeer bondig verslag dat opgesteld werd door Filip. Wordt het trouwens geen tijd dat ook Filip leert werken met een computer?
"Ondanks het aanwezige zonnetje trokken we met een beperkte delegatie richting Mechelen. Twee last-minute afzeggingen van Hanne (nog steeds ziek) en Lisa (familiale verplichtingen) maakten dat de Wespelaar-delegatie van onze groep tot vier eenheden werd herleid. Wel positief is dat de afzeggingen op tijd bij co-trainer Filip zijn binnengekomen zodat ook de bijhorende whereabouts correct en tijdig werden aangepast. Hierin staat nu al voor volgende zondag de veldloop van Kortenberg genoteerd.
Het viertal bestond uit Karen, Janne, Lucas en nog een vierde special guest maar hierover later meer in het verslag. Algemeen kunnen we stellen dat de organisatie op het terrein perfect liep. Een zeer mooi overzichtelijk en afwisselend parcours en veel deelnemers aan de start in alle wedstrijden. Dit maakte dan ook dat er na de wedstrijden lange wachtrijen ontstonden aan de hamburger- en hotdog tent. Wat de microman betreft, was het maar goed dat Jul niet aanwezig was want hij zou er grijs van geworden zijn. Buiten 'gelieve het parcours vrij te houden' en 'hier hebben we de aankomst van een atleet van deze of gene club' zijn we niet wijzer geworden. Dus nog een geluk dat hij de club herkende aan het truitje. Ik begrijp niet dat er niemand zet die ploat af heeft geroepen.
Wat de wedstrijden betreft was het Karen die de spits mocht afbijten tussen 45 andere 2° jaars miniemen. Karen nam een zeer goede start zodat ze in het begin van de wedstrijd met het nodige bochtenwerk uit het gewoel bleef. Door deze extra inspanning moest Karen wel enkele plaatsen toegeven in het verdere verloop maar wie dacht dat ze dit dipje niet te boven zou komen was er aan voor de moeite. Naar analogie en voorbeeld van grote broer Sander kwam Karen nog met een fenominale laatste eindspurt op de proppen om zo beslag te leggen op een mooie 16de plaats. De naturaprijs was weliswaar hetzelfde als haar categorie (miniem voor de goede verstaander) maar de hot-dog maakte alles goed.
Na Karen was het de beurt aan Janne. Hier 40 deelneemsters aan de start voor twee rondes. Ook hier in het begin van de wedstrijd een zelfde wedstrijdverloop als in de wedstrjd van Karen met een zeer goede start van Janne. Aandachtig mee in een mooi groepje tot iets voor halverwege de laatste ronde. Daarna moest Janne enkele plaatsjes vrijgeven maar het licht bleef wel aan om te eindigen op een verdienstelijke 20ste plaats. Knap dus van beide youngsters. Van deze 2 hebben we duidelijk het laatste nog niet gezien.
Na de dames was het de beurt aan Lucas bij de scholieren heren. Hier stonden ze met 29 aan de start. Bij de start was duidelijk dat Lucas de taktiek van zijn zus en Janne niet zou volgen. Om uit het gewoel voorin te blijven besloot hij om eerder relatief rustig van start te gaan en zijn turbo te houden voor later in de wedstrijd. Een zeer verstandige keuze zo zou later blijken want na de aanvangsronde besloot Lucas dat het wel was en begon hij aan zijn indrukwekkende remonte om uiteindelijk als 10de en derde eerstejaars scholier de eindmeet te overschrijden. Voor Lucas had de wedstrijd gerust nog een ronde meer mogen duren. Ook fotograaf en papa Bart (overigens alweer bedankt voor de kiekjes) zag dat het goed was en was onder de indruk van zijn jongste zoon. Iedereen tevreden en terug naar huis zou je denken ware het niet dat er dus nog een vierde special guest aan de start zou verschenen bij de oudere jeugd en dit op de omloop waar ondergetekende precies een jaar geleden gekwetst uitviel.
Aan de start 101 masters (of dalmatiers? grapje van de Patrick). Meevaller was althans dat de juniors van Wespelaar met zijn allen collectief hadden besloten om het niet tegen één van hun trainers op te nemen en dus enkel hun kat te sturen. Vraag is natuurlijk of dit uit schrik was of uit compassie om hun trainer een afgang te besparen. Ik moet toegeven dat rekening houdende met mijn huidige niveau dit meer dan waarschijnlijk het tweede geval zou zijn geweest. Niettemin kan ik door de afwezigheid van deze extra druk terugblikken op een meer dan geslaagde wedstrijd. Het doet deugd om eindelijk zonder pijn terug te kunnen lopen. Uiteindelijk resultaat in de gegeven omstandigheden was een behoorlijke 22ste plaats. Ook met mijn prijs was ik uitermate tevreden. Weliswaar geen snoeischaar maar van die grote fles Blonde Leffe ga ik toch ook kunnen genieten. Van het leeggoed achteraf kan ik misschien een snoeischaar gaan kopen. Ook voor Bart was het aanpassen om fotos te nemen daar hij deze keer door het tragere tempo voldoende tijd had om zijn lens scherp te stellen. Op naar de volgende wedstrijd zou ik zeggen."
Stilaan een vaste waarde in ons wedstrijdprogramma, de crosscup in Mol. Met zijn lange zandstroken zorgt deze cross elk jaar voor verrassende uitslagen. Wouter liet Mol links (of was het rechts? ) liggen omwille van zijn studies, Matthias bleef verkouden achter in de ouderlijke woning, Lucas deed een 'scoutske'. Robin had vandaag de kans om zijn knappe prestatie in Gent te bevestigen bij de kadetten. Met zijn 10de plaats deed hij volgens mij nog beter. Je merkt duidelijk op dat zijn trainingsinzet loont. Met deze ingesteldheid verwacht ik nog wel 'teen en tander' van deze fighter. Sep en Cédric moesten het waarmaken bij de scholieren. Sep kreeg het absolute verbod om naast zijn groepsgenoot te starten. De reden hiervoor is terug te vinden in mijn verslag van de vorige editie van deze cross. Cédric wilde gewoon zijn prestatie in Bonheiden wat kracht bijzetten. Het was meteen duidelijk dat Cédric geen zandloper is. Hij verliet de zanderige startstrook bij de laatsten terwijl krachtige Sep zich niet zo ver achter de leiders ophield. Naar het einde toe liep Cédric de kloof op zijn trainingsmaat dicht maar moest uiteindelijk toch enkele seconden prijsgeven in de zanderige aankomststrook. Sep haalde het onderste uit de kan en werd uiteindelijk 17de gevolgd door Cédric als 19de. Sander, Meneer crosscup, mocht mee de kleuren van het crossteam verdedigen bij de juniors, het was dus werken geblazen. Hij eindigde op een mooie 12de plaats. Dit leverde hem bovendien een nuttige prijs op....twee snoeischaren ter waarde van 3 euro. Het 'werken' zit hem blijkbaar in de genen. Verder ook een dikke proficiat voor Lieze en Paulien voor hun knappe prestatie bij de dames. In kletsnatte weersomstandigheden had Bart alle moeite van de wereld om weer maar eens leuke herinneringen vast te leggen met zijn mega-fototoestel. Ook Ludwig, Ingrid en Klaas waren present om onze troepen aan te moedigen. Thanks!