Met de feestdagen in aantocht werden Sander en Wouter vandaag getrakteerd op een kletsnatte crossdag in Brussel en dit onder het toeziend oog van Bart en mezelf.
Soms moet je een atleet eens durven confronteren met zijn ongelijk. Tegen mijn zin wilde Sander absoluut gaan crossen na wekenlange inactiviteit door examens. Hij wilde laten zien dat hij kon presteren zonder training. Hij nam een goede start maar moest naarmate de wedstrijd vorderde toch wat plaatsen prijsgeven om uiteindelijk 21ste te finishen. Hoed af voor zijn karakter want Iron Sander heeft afgezien. Verdiende loon ?!
Na enkele verplichte nummers (lange crossen) nam Wouter deel aan een experiment, met name de sprintcross over 1000 meter. Onze pistier nam onverwacht een minder goede start en hield zich even teveel bezig met het verlies van zijn startnummer. Hij hield vol en eindigde als 17de. Snakkend naar het zomerseizoen keerde hij huiswaarts.
Janne wilde als enige van de groep meer doen dan alleen maar studeren en trok richting Booischot. Onder supervisie van Filip behaalde Janne een mooie 10de plaats. Daddy zei dat het goed was!
Examens en enkele recupererende zieken maar toch een mooie delegatie van onze afstandsgroep op onze eigen veldloop in Wespelaar. Bij de miniemen een opmerkelijk optreden van Lady Karen. Ze volgde mijn raad op om niet TE snel te starten. Ze positioneerde zich aanvankelijk in de top-tien om dan geleidelijk op te schuiven. De trainer stond her en der opgesteld om wat raad te geven. Opmerkelijk dat zij die raad zo goed scheen op te volgen. Als ze thuis zo goed luistert als in wedstrijd, dan moet Karen toch de ideale dochter zijn. Heel tevreden eindigde Karen op een heel knappe 5de plaats. Zie je wel Karen, wat meer zelfvertrouwen vóór de wedstrijd! Bij de kadetten nam Janne een voorzichtige start. Daarna liep Janne een gelijkmatige wedstrijd. Het moeilijkste deel van de wedstrijd lag voor haar in het 'moerasgedeelte' waar ze wat terrein verloor. Ze eindigde op een mooie 15de plaats. Als we binnenkort dat basistempo wat verhogen gaat Janne nog mooie dingen laten zien. Bij de scholieren trad ons gekend drietal op. Lucas kende een moeilijke eerste ronde. Daarna kwam hij in het goede ritme om uiteindelijk af te klokken op een 10de plaats. Meestal trainen we op een moeilijke laatste ronde....er moet iemand het specialleke zijn. Sep was van plan om zijn optreden in Vilvoorde recht te zetten en vloog er meteen in. Cédric moest meteen naar adem snakken en vroeg zich af: Wat heeft die gegeten (of gedronken )? We zijn van Cédric echter al langer een voorzichtige start gewend dus geen paniek. Cédric ontwikkelde gaandeweg een hoger tempo en beende zijn trainingsmakker bij. Sep gaf zich ten volle en kon enige tijd aanklampen. Uiteindelijk moest Sep toch wat terrein prijsgeven om op een verdienstelijke 6de plaats te eindigen. Cédric, net hersteld van een verkoudheid en een week inactiviteit, miste in extremis de kracht om een derde stek vast te houden en eindigde op een 5de plaats. Bij de juniors werd Wouter getrakteerd op een verplicht nummer. Hij zag het echt niet zitten. Het werd een innerlijke lijdensweg voor onze student geneeskunde. Binnenkort weet hij zelf welke pillekes hem kunnen opmonteren. Desondanks een dikke pluim voor Wouter, hij zette door en eindigde als 6de. In dezelfde wedstrijd een duel tussen vader en zoon, Old Filip en Youngster Wannes. Filip won heeeeeel nipt de strijd, zei Wannes
