Na een aanslepende verkoudheid trok Matthias vandaag naar het verre Lanaken om wat wedstrijdritme op te doen. Het werd een mooie 3de plaats. Het was niet zijn beste wedstrijd maar toch verdienstelijk na een zwaardere trainingsweek.
Zelfs een "halfzieke" trainer was vandaag niet weg te houden in het verre Dour. Bovendien kregen we nog eens een echt crossparcours te verwerken bestaande uit een paar lastige hellingen en modderstroken. Karen, de jongste van het gezin Van de Putte, kwam bij de miniemen meisjes aan de start. Zij liep een erg knappe wedstrijd, bleef ervoor gaan tot aan de finish en eindigde 15de. Lucas, de braafste van het gezin Van de Putte, is een tijdje afwezig geweest van het strijdtoneel en dit door een aanslepende verkoudheid. In Dour kwam hij terug aan de start met als enige opdracht "we gaan ervoor en we zien wel". Lucas nam een eerder behouden start. De tweede ronde kwam hij in zijn ritme en peuzelde nog enkele tegenstanders op. Hij eindigde 16de, echt wel goed gezien de omstandigheden. Sep, tijdens de heenrit eindelijk eens de stilste van het gezin Schillebeeckx, moest er vandaag gewoon voor gaan. Als hij thuis zo goed luistert als op wedstrijd, dan moet dit een voorbeeldige zoon zijn. Hij liep een prachtige wedstrijd en moest van de trainer op het einde nog een spurt(je) trekken. Wat is dat voor een veeleisende man? Sep werd beloond met een 10de plaats. Ik was het bijna vergeten.....Sander, de grootste kapoen van het gezin Van de Putte, was er ook . Vóór de start geeuwde hij er maar op los maar na de start heeft hij de registers weer maar eens opengegooid. Dat was ook wel nodig want de eindoverwinning in de crosscup was nog in gevaar. Het koersverloop zorgde wel voor wat spanning maar eigenlijk behield Sander het overzicht. Zelfs Bart vergat van de spanning even dat hij een fototoestel bij zich had. Het is hem vergeven! Sander eindigde vandaag 2de en haalde de eindoverwinning in de crosscup voorgoed binnen in aanwezigheid van zijn trainingsmakker en supporter Matthias. Deze laatste werd vandaag aan de kant gelaten wegens een verkoudheid die sinds Hulshout blijft aanslepen. Dit is naast alle knappe prestaties nog maar eens een mooi succes voor onze groep. Sander, in naam van onze hele groep, CHAPEAU!
Nog steeds negatieve dagtemperaturen voor de voorlaatste manche van de crosscup. Sander kwam en vertrok in Hulshout als leider in de crosscup. Hij behaalde vandaag een heel knappe 2de plaats achter een onbekend en niet aangesloten atleet. We hebben de officiele tussenstand nog niet in handen maar zonder noemenswaardige tegenslag moet het lukken om dit crosscupklassement binnen te halen. In dezelfde wedstrijd eindigde Matthias als 12de en Jasper R. als 17de. Beiden zijn blijkbaar minder in hun sas in deze winterse omstandigheden. De prijsuitreiking kende een eindeloos vervolg omdat ons drietal ervan uitging dat ze een mountainbike gingen winnen met de tombola. Resultaat: geen fiets! Ondertussen dwaalde Jul eindeloos rond in deze thuisbasis van zijn geliefde sportmerk, de naam ontgaat me eventjes.
Het was winter vandaag in het verre Lennik: iedereen goed ingeduffeld, harde ondergrond, rillende atleten, bevroren voeten....... Wat de algemene afloop betreft, moeten we eerlijk zijn en bekennen dat het een dag werd met ups en downs. Ik begin met het mindere nieuws. Robin werd aan de kant gelaten met kniepijn. Lucas moest forfait geven wegens een aanslepende verkoudheid. Sep liet zondagmorgen weten dat hij erg verkouden is, Jasper R. kwam niet aan de start, Matthias had een offday en gaf er halfweg wedstrijd zelfs de brui aan. Gelukkig konden we ons opwarmen aan de volgende prestaties: Bij de kadetten meisjes nam Lisa een goede start . Daarna moest ze echter steeds meer en meer terrein prijsgeven. Ze kon zo haar fraaie prestatie van in Herentals niet evenaren. Ze eindigde 17de (8ste van haar jaar). Hanne bewees bij de scholieren meisjes dat haar vormpeil in stijgende lijn zit. Ze eindigde 11de (5de van haar jaar). De trainers kregen niet alleen warm van haar knappe prestatie maar ook van haar ultieme verrassing voor haar onmiddellijke omgeving d.i. twee minuten vóór de start meldt Hanne dat ze geen inschrijvingskaartje bij heeft. Gelukkig zijn de trainers ook heel snel! Cédric en Sander streden bij de scholieren jongens. Sander deed wat iedereen gehoopt en stiekem verwacht had en ging aan de haal met de overwinning en zijn tweede provinciale titel op rij. Ik val in herhaling...knap! Winnen wordt stilaan een gewoonte voor Iron Sander. Ook Cédric gaf er nog eens een (knie)lap op. Hij eindigde als 13de (5de van zijn jaar) en bewees daarmee dat hij stilaan de oude wordt. Het verdient zeker een pluim om zo snel op dit niveau te kunnen lopen. Heel verwarmend voor onze atleten was de aanwezigheid van supporters Jan en Klaas. Bedankt!