Amai, het gaat hier rap, al de tweede lesweek. Maandag was ik nog altijd wat slecht, en vooral enorm moe na het fietsen gisteren. Had ik niet moeten doen met de koorts, maar kom, I enjoyed it. Maandag had ik na de gewone les nog cursus "Frans voor buitenlanders", ofwel FLE . Het viel goed mee. Het niveau is simpel - dus eindelijk een vak waar ik al zeker voor geslaagd ben - en er waren mooie meiden in de groep. Ook Elisa, een Duitse vriendin van het verjaardagsfeestje, was er. Maandagavond kwam de vriendin van Joost, en dus was het tijd om met de andere Belgen wat te socializen. Ik ging met Siebe langs op den Thomas zijn kot, want ik moest me nog informeren voor de bergtocht van aanstaande zondag. Maar ik deed niks speciaals, want dinsdag weer veel en vroeg les. En ik wou me wat sparen voor de dagen erna.

Dinsdagavond ging ik dan eindelijk nog eens weg, er was een Erasmusavond in de wohoobar. Ik sprak af met Claudia en Diana van de klas, evenals met Stijn en Siebe, om samen naar daar te gaan. Ook Madalena en Rita gingen mee, en onderweg kwamen we Sean, Francisco en andere bekenden tegen. Met een bendeke van 20 - 25 man gingen we richting Wohoo bar. En toen we daar aankwamen, stond het buiten vol Erasmussers. Uiteraard weer heel wat bekenden: Jasmien, Emma, Jan de Hollander, den Thomas, Elisa uit de Franse les, Lisa van de residentie, Dana uit de Franse les (die mij van ver herkende, huh?), de Carlsbergdeen, enz. Ik leerde nog wat grietjes kennen en besloot dan maar eens een pintje te verzetten aan 5 euro het stuk. Damn, wat een geldjoden hier. Stella Artois heb ik wel al gevonden. Een foto van het feestje staat hieronder. Rond 1u gingen we met de Belgen naar O’Shannon. Dorst had ik niet meer, maar wel honger, en we stekten een klein frietje. Siebe stond te praten tegen een onbekende Fransman, en hoe meer die drinkt, hoe beter zijn Frans wordt. Hij zal het nog helemaal kunnen. Rond 2h30 gingen we naar huis.

Woensdag had ik weer veel les, en ook avondles FLE. Dat was pas om 19h30 gedaan, en daarna had ik niet veel zin om nog wat te doen. Ik zette me bij Eva, m’n buurmeisje, en zij wou een wandeling maken. Ok, waarom niet? Toen we buitenkwamen, zagen we Kissy, de Braziliaanse, en Hana en Martina, 2 oostblokgrietjes, en ze vroegen ons om mee te gaan naar het Mexicaanse feestje. Het was even lopen, en onderweg kwam ik Puja, Cayvon en PJ tegen. Dicht bij het feestje zag ik ook Emma, en zij zou later nog langskomen. In de bar aangekomen was het erg goed: bier aan 2,5 euro en goede Latijnse muziek (een foto met Martina, Hana en Kizzy staat hieronder). Het duurde niet lang of ik stond op de dansvloer. Ik nam Martina ten dans, maar die was al goed bezopen (we hadden samen een fles rosé gedeeld). Ik zag er wel een enorm knappe Griekse, en kon het niet laten om met haar te dansen en even te praten. Maria, amai, wat een knappe. Die wil ik later wel nog eens tegenkomen. Eva wou vroeg naar huis, want er was op de residentie nog een drink. Rond twaalf uur vertrokken we en kwamen een halfuur later thuis. Ik trakteerde haar op cake en gingen naar de drink op het 5^de verdiep. Amai, sigarettenlucht en het zal vol zwarten. Ik zag al gauw dat dit de moeite niet was en ging dan maar slapen.

Donderdagnamiddag was ik vrij, en ik ging eindelijk eens een dekbedje kopen. Ik nam de bus naar Les Milles, het gigantische winkelcentrum net buiten de stad. Ik passeerde eerst in de Decathlon. Heel wat mooie spullen aan goeie prijzen. Ik kocht een rugzak, een Camelbag, een fietsslot en een zonnebril. Even verderop kocht ik eindelijk een bord en ook een dekbedje. Mmm, nu gaan mijn nachten zalig worden. Rond 16h was ik terug en ging ik met Siebe naar den Aldi. Voor 30 euro eten gekocht, en ik kon nu wel even verder. ’s Avonds nog wat pintjes gedronken met Stijn en Siebe, en ook Thomas en Jasmien kwamen langs. Het niet te lang getrokken, want ik moest mijn donsje nog uittesten.

Amai, zalig geslapen, zo zalig zelfs, dat ik me ver had overslapen. Rap naar school voor een saaie les Tableau de Bord. Die lerares had weer veel noten op haar zang, en de Franse groepsgenoten hadden hun taak helemaal niet gemaakt. Plezant. Voortaan werk ik liever niet meer met ze samen. Leeggangers. Daarna naar huis voor een pauze, en in de namiddag nog twee vermoeiende lessen. En weer een taak meegekregen. Pfff, het schoolleven is hier wel hard. Ik merk wel dat mijn Frans erop vooruit gaat, zowel qua verstaan als qua spreken. De getallen gaan echt al vlot, en ik kan zelfs al antwoorden in de les en mee redeneren. Nog enkele weken en ik keer terug als een echte Fransman: leegganger 1^e klas en helemaal into Sarkozy. ’s Avonds at ik met Angeline en Stéphane en erna ging ik naar Madalena haar kot. Er was blijkbaar een feestje, maar ik weet het nog niet of ik ga. Kutles op kutzaterdagochtend. Wie heeft dat ooit uitgevonden? 

17-09-2010 om 21:14 geschreven door Rubinhotollet  

Na de les op zaterdag rustte ik nog wat en daarna ging ik met Joost en Siebe winkelen in de stad. Ze hebben hier een FNAC en in een antiekwinkel kocht ik mij een fiets voor 58 euro. Eindelijk! Nu kon ik ’s morgens langer slapen, hoefde ik niet meer op de bus te wachten en kon ik op vrije uren naar de residentie. Daarna checkten we even de Dia, een andere supermarkt. En heel toevallig, toen ik naar de cola stond te kijken – dat gebeurt ook niet vaak :-p – zag ik Emma. EMMAAAA, één van de vriendinnen uit België. We wisselden rap onze Franse nummers uit, en we besloten om ’s avonds af te spreken in de stad. We zaten eerst bij Siebe op kamer, samen met Joost, Lisa – een Française van Bordeaux – en Eva, die verderop in de stad woonde. Later sloten ook Timo – mijn buur – en Angeline – een Française uit Normandie – aan. Met die twee laatste ging ik naar de stad, omdat ik daar de Erasmussers wou zien en wou voorstellen aan Emma, die dus nog maar pas was aangekomen in Aix. En het loonde de moeite daar. Ook Jasmien en Thomas waren er: zij hadden die dag een trip gemaakt naar de top van de Mont Sainte-Victoire, en ik wou meteen hetzelfde doen. Dan maar volgende week.

Zondagmorgen kon ik eindelijk eens uitslapen – ik stond op met nog steeds dezelfde buikpijn, maar besloot om in de namiddag toch maar eens een fietstochtje te doen. Ik deed een vuile t-shirt aan, en weg was ik. Achteraf wel wat spijt gehad van het feit dat ik geen drinken mee had, want bergop fietsen in 30° is dorstig :-p. Ik was eens benieuwd naar het eerste colletje hier in Aix. Ik besloot om het voor de eerste keer – de fiets weegt ook 15000 ton – rustig aan te doen en geen kanjer van een col te nemen. Ik vertrok richting zuiden en sloeg een klein baantje in op 150m hoogte. De klim duurde 4,5 kilometer en het ging naar 350m met stukken tot 15%. Niet slecht, niet slecht. Boven had ik een prachtig gezicht op Aix, wat een fotootje waard was (het fototoestel neem ik altijd mee). Nadien zag ik Gardanne in de vallei, maar besloot om terug te keren. Niet zo gemakkelijk, en ik was even verdwaald, maar vond dan toch de weg. Onderweg nog het chateau Simone tegengekomen, maar omdat het zondag was, was het gesloten. Jammer. Na twee uurtjes bergop en bergaf fietsen, trakteerde ik mezelf op een heerlijke douche. Ik was toch moe, de ziekte zat nog in mijn lijf. ’s Avonds kreeg ik weer wat koorts en ik besloot dan maar vroeg te gaan slapen, want het was maandag weer les. Wat zijn de weekends hier kort, maar ik kijk al uit naar het volgend.  

16-09-2010 om 00:00 geschreven door Rubinhotollet  

Maandag 6 september was het dan zover. De eerste lessen zouden al beginnen. Om 8h30 – veel te vroeg – werden we onthaald in het 2^de jaar, tussen de andere 2^de-jaars. Veel meiden in de klas, meer dan bij ons in logistiek in België. Daarna volgde meteen de eerste les: EDI. Het was erg concentreren om het Frans te verstaan. Ze spreken hier een eigenaardig dialectje, maar het went wel. In de klas zaten naast ik en Joost uit België ook nog twee Duitse Erasmussers: Claudia en Diana. Al gauw maakten we kennis met hen, want we waren bang dat de klasgenoten ons niet zouden opnemen in de groep. In België is dat wel eens zo met Erasmussers.

Na de les van de namiddag nodigden enkele Franse klasgenoten ons uit om mee te gaan bowlen ’s avonds. Goed plan, Joost en ik moesten niet twijfelen. Om 20h spraken we af aan het station, en na het bowlen met ongeveer 10 personen van de klas en de Duitse Erasmusmeiden. De mensen waren echt leuk en Joost en ik voelden ons meteen thuis in de groep. Achteraf gingen we nog op café, en Joost besloot om nog mee te gaan naar het kot van Anaïs, maar ik ging naar huis, slapen. De volgende ochtend was Joost kapot, en hij besloot om eens een rustig avondje in te bouwen. Het werd een lange lesdag, en het enerveerde me dat alle lessen verplicht waren. De les Duits was grappig en gemakkelijk. Die Fransen kunnen écht geen vreemde talen hé. Engels zou ik laten vallen, dat zou absurd zijn mocht ik dat volgen, ik mag het zelf geven.

Maar die woensdagavond wou ik de Indiërs (Ashish en Sharma) bezoeken, tot ik op de gang van het oude gebouw van de residentie Emilie – een andere Belgische van Kortrijk, die TEW studeert) ontmoette. Zij ging naar een verjaardagsfeestje van een Elisa in Les Gazelles, en Siebe en ik besloten mee te gaan. We klopten op de deur van Joost, en die deed open, en na even twijfelen ging hij ook mee. Het was de moeite, want op het feestje waren weer heel wat Erasmussers, zowel oude bekende als nieuwe gezichten. Het was heel gezellig: elk had wat drank mee en de hele groep zong voor Elisa een verjaardagsliedje. We bleven tot 1h, want de dag erop hadden we weer les.

Donderdagnacht ben ik ziek geworden. Overgeven en enorme maagpijn. De dag erna ben ik toch naar school geweest, maar tussenin vroeg ik of ik naar huis mocht om te gaan rusten, want ik had ’s nachts niet geslapen. Ik kwam thuis, en gaf nog een keer over. Amai amai, wat was dit. De volgende vier dagen heb ik het kalm aan moeten doen, want ik vocht tegen de ziekte en had enkele koortsaanvallen ’s nachts, waardoor ik nat in het zweet wakker kwam en moeilijk in slaap viel. Hatelijk, nog geen 2 weken in Aix en al ziek. Ik moest passen voor enkele activiteiten en gezellige momenten en ging vroeg slapen. De dag erna heb ik mij dat niet beklaagd, want ik had nog net genoeg fut om naar school te gaan. Het was afzien, maar ik hield vol.

Vrijdagavond was er een drink georganiseerd – door mij, jawel, dus ik kon er niet van onderuit, ook al was ik ziek – in de residentie. Het eerste plan was om het in de keuken van het vijfde verdiep te laten doorgaan, en aanvankelijk lukte dat ook wel. Ze juichten toen ik binnenkwam, want ik was de organistor: “Partyboooooy”. Toen de mensen die ik had uitgenodigd kwamen met hun vrienden, werd de keuken al gauw te klein. Eindelijk kwamen ze toe en kon het feestje beginnen. Zelfs Puja was er , de Iraanse Amerikaan, en weer heel wat Duitse meiden. Meer dan de helft van alle Erasmussers hier zijn Duitse meiden. But I don’t care, they are handsome and I speak their language. Ik was nog steeds ziek, maar de goede sfeer hielp me erboven op. Er was één straalbezopen Franse student, die de dag erop ’s middags nog altijd strontzat gesignaleerd werd aan de rotonde. Hij had al iedereen in het gebouw lastiggevallen, en had wijn gemorst op mijn broek en hemd, de onnozelaar. Toen we rond 12h buiten stonden, kwam een bewoner van het gebouw aan de overkant van zijn lat maken dat we te veel lawaai maakten. Het werd muisstil, maar 1 erasmusgriet vroeg: “Monsieur, tu es méchant?” Hahaha, en hij vloog uit tegen haar. Da ne zot! Rond 1u, toen de meeste al naar huis waren, ging ik naar bed, want we hadden ook op zaterdagvoormiddag les, een enorme tegenvaller.

15-09-2010 om 00:00 geschreven door Rubinhotollet