Maandagochtend was het weer een saaie les Tableau de Bord. Toen de les om 10h gedaan was, haastten we ons naar huis om nog wat gestion de production te gaan herhalen, want we hadden test die namiddag. Om 14h begon de test, en het ging wel redelijk goed denk ik. Twee maten van de klas werden buiten gegooid en kregen nul omdat ze zaten te babbelen op het examens. Toen ik het examen af wou geven, hield de prof mij tegen en ze zei dat ik mijn naam moest doorstrepen met Typex. Heel vreemd, en de reden was dat alle examens anoniem waren in Frankrijk. De avondcursus Frans had plaats in de vergaderzaal, maar even ervoor hadden Joost en ik een frietje gegeten van Chez Fanny, de frituur naast de school. Niet slecht, zeker niet in het zonnetje. Na de les kwam Maren langs om de taak van Duits – een korte dialoog - te verbeteren. Rond 22h kwam Eva en we keken samen naar Raising Helen. Een ware vrouwenfilm, maar het was nog wel te pruimen.

Dinsdagmorgen was ik redelijk slecht toen ik opstond, en ik moest naar de dokter om de draadjes uit mijn hoofd te halen. In de wachtkamer zat 5 man, maar de dokter ging weer enorm traag. Toen hij de draadjes verwijderde zei hij dat de wonde heel goed genezen was. Ik kon me weer wassen nu. Ik miste twee lessen, en ging dan maar naar LIDL samen met Joost. Daar deed ik de nodige inkopen, en enkele zaken waren goedkoper dan in andere winkels. Om 14h30 ging ik naar de les recht, die wel meeviel en de klasgenoten zeiden dat ze gingen protesteren en dus niet naar de les Duits gingen. Ik besloot dat dan ook niet te doen. En ik had bovendien een doktersbriefje, dus mijn afwezigheid was sowieso gewettigd. Toen ik van school fietste, kreeg ik Emma’s berichtje door. Zij zou naar de dokter gaan die namiddag, die tegen de Estelan gevestigd was. Ik belde haar terug, en we spraken nog even af. Eerst ging ze mee met mij naar de dokter die ik had bezocht, maar toen we daar kwamen, zagen we een overvolle wachtzaal. We keerden terug naar mijn kamer, dronken en aten iets en zochten op waar er zich nog dokters gevonden. Nog dichter, op het marktplein naast de Estelan, was er een andere dienst met allemaal dokters, maar toen we een kijkje gingen nemen, was alles gesloten wegens de staking. Emma keerde dan maar terug, en kon net op tijd een bus halen. Rond 17h belde Brian – de Parisien – om te vragen of ik meeging naar de Géant Casino. Ik wou wel even mee, want ik zocht een aantal dingen die ik niet in andere winkels kon vinden, zoals groene peper voor mijn pepersaus. Ik was eens benieuwd of ze het daar gingen hebben. De winkel lag net buiten de stad, eigenlijk niet zover, maar was GIGANTISCH groot. Ik vond de pepers niet, maar kocht wel een aantal andere lekkere dingen. We konden weer koken!

Dinsdagavond gingen Siebe, Stijn en Joost naar de Sunset, maar zij zouden pas laat aanzetten. Ik belde bijgevolg naar Eva Cecat om te vragen of ik vroeger kon komen. Maren zou ook meegaan, en ook Brian wou mee. Rond 22h zetten we aan en we waren daar rond 22h30. Het was er echter enorm kalm, en we maakten dan maar een ommetje door Aix, maar ook de andere bars waren nog niet echt op gang gekomen. Er was bovendien een uitzending van de match van Olympique Marseille, dus de bars zonden die uit op groot scherm. We keerden dan maar terug naar de Sunset, en we waren nog net op tijd voor het happy hour. Tenminste ik, want ze pasten dat enkel toe op bier. Eerst zaten en praatten we wat met ons viertjes, en toen ik de vibe begon te voelen om te dansen, moest Maren niet twijfelen. Eerst ons tweetjes, maar al gauw kwamen ook Brian en Eva meedoen. Net op dat moment kwamen Siebe, Stijn en Joost aan. Het was goeie muziek: Arctic Monkeys en andere Britse pop (van de jaren 60 tot nu). Siebe, Stijn en Joost hadden niet zo’n dansbenen die avond en gingen na een halfuurtje al naar huis. Ik bleef echter met Maren, Brian en Eva. Ik leerde ook Pauline kennen, een knappe Française uit Avignon. Rond 1h wou ook Eva het voor bekeken houden, en we gingen dan maar allemaal mee. We twijfelden nog even om naar de Scat te gaan, maar kozen uiteindelijk toch maar voor onze nest. Ik ging rond 1h30 slapen.

Woensdagochtend had ik weer economie, wat weer zeer interessant was. Ik leer in die les enorm veel bij over Frankrijk, en luister geboeid naar de prof. ’s Namiddags had ik vier uur human resources, en ik moest mijn laptop meepakken voor de presentatie van Frans ’s avonds. Ik had over de middag nog rap de powerpoint in orde gebracht en Lientje haar correcties opgenomen in de tekst. Ik besloot in de les dan maar notities te nemen met de laptop, en het bleek heel wat handiger te zijn dan te schrijven, en beter leesbaar ook. ’s Avonds in de Franse les gaf ik een presentatie over Gent, en de Braziliaanse meiden kwamen na de les bij mij met de vraag of ik hen daar eens wou ontvangen en rondleiden.

’s Avonds was het naar goede gewoonte weer pita-avond, en normaal gezien moesten de Duitse meiden –Jacqueline en Claudia – het vlees voorzien, maar net voor de les van Frans kwamen ze ons vertellen dat ze geen vlees hadden kunnen kopen. Daar stonden we dan mooi. Joost stuurde rap een bericht naar Siebe, die dan maar naar de LIDL ging. De meiden klopten rond 20h bij Stijn op de deur, maar die vertelde hen dat ze niet meer welkom waren. Met ons viertjes deelden we dan de pitta, en het was best weer een feest. Deze keer zonder Turkse muziek, maar wel met vlaggetjes. Rond 22h verliet ik het Belgische gezelschap, omdat ik Brian verwachtte. Hij had z’n harde schijf mee en hij gaf me Franse muziek en films. Na een uur gingen we terug bij Siebe, Joost en Stijn en dronken we met hen mee. De anderen gingen nog weg, maar ik ging naar m’n kamer. Eva, m’n Slovaakse buurvrouw, klopte op de deur, en we hadden nog een gezellig gesprekje voor ongeveer een uurtje.   

Donderdag kon ik eens uitslapen, want ik had weer enkel recht om 10h30. ’s Namiddags besloot ik mijn kamer eens een goede beurt te geven. Ik begon in de badkamer en waste die van boven tot onder af. Ook het dweilen ontbrak niet, en de wc werd ook opgeblonken. Daarna sliep ik een uurtje, want de avond beloofde lastig te worden. Toen ik opstond, maakte ik ook de kamer van boven tot onder schoon. Ik was een uur bezig. Elk voorwerp werd verzet en elk stofje werd verwijderd. Op het einde dweilde ik de vloer 2 keer, en de kamer blonk als nooit tevoren. Ik werkte nog een aantal uurtjes voor school, en rond 20h30 ontving ik Emma. Ze had een flesje wijn mee, en we begonnen met de aperitief op mijn kamer. Na een halfuurtje begonnen we aan het koken: spaghetti bolognese. Als trouwe Estelanchaf palmde ik mijn plaats achter het fornuis in, maar ook Emma hielp me met koken. Aan tafel zaten ook Eva en Hana, samen met twee Peruviaanse vrienden van hen. We aten traag en babbelden gemoedelijk. De Peruvianen hadden muziek mee: oldies, dus ook dat was al in orde. Een dik uur later aten we nog een aantal stukjes cake als dessert en deden we de afwas. Emma en ik gingen terug naar de kamer, en even later kwam Brian aankloppen. Ook hij had een fles wijn mee, en de drank ging al vlot naar binnen. Een uur later, na wat opwarmen dus, konden we vertrekken naar het centrum voor één van de belangrijkste feestjes van het semester: de soirée in de Muranau van mijn richting, GLT!

Toen we aankwamen aan O’Shannon, zag ik enkele bekenden, en ik groette die dan ook. Rond 1h gingen we binnen in de Muranau. Bijna iedereen van de klas was er, en ik zei tegen iedereen dag. Iedereen was weer superopen en sympathiek. Echt, wat een enorm verschil met België! Ik voel mij zo goed in die klas, niet te beschrijven! Ik dronk een gratis cocktail, en danste met enkele meiden. Ook Emma was er natuurlijk, en – naar ik mij nog herinner – danste ik met haar op een aantal latinonummers. Het was een topavond! Ik ging van het ene groepje naar het andere, en er werd niet bespaard op foto’s. Ook Joost, Stijn en Siebe hadden een goede nacht en amuseerden zich rijkelijk. Rond 3h30 gingen we nog een kijkje nemen naar de Scat met Clémence en la dame d’accueil Ophélie, die ook fameus in de stemming waren. Daar was het niet zo vet, en na een halfuurtje gingen we dan maar naar huis.

Vrijdagochtend had ik geen les, en het was maar best, want ik had toch een klein katertje. Het eerste in Aix. Rond 9h stond ik op en ik werkte nog tot 12h, maar kroop erna weer in bed tot 15h. Om 15h30 had ik immers nog les, en het was echt niks. De professor was weg na het appel, en we moesten zaken opzoeken op de pc. Er waren 10 pc’s voor 30 man, maar gelukkig kon ik na een uur een pc bemachtigen, terwijl de klasgenoten pictionary speelden. ’s Avonds ging ik op tijd in mijn tram, want de dag erna had ik een uitstapje gepland, en ik was echt moe van de avond ervoor.

24-10-2010 om 22:36 geschreven door Rubinhotollet