In het begin van deze week valt er weinig te vertellen, want het is, zoals de titel verklaart, de week van de testen. Zaterdag en zondag studeerde ik redelijk hard, want het was nodig. Om te ontspannen ging ik zondag een halfuurtje lopen, but that was it. Maandag had ik nog geen testen en kon ik ook de hele dag studeren. Als break ging ik eens inkopen doen in de Super-U en ging ik naar de receptie om een uur te gaan opgeven waarop ik mijn sleutel zou afgeven en waarop we naar huis gingen. ’s Avonds was er een pannenkoekenavond op het verdiep, en ook beneden, want Angeline ging voort. Ik nam kort een kijkje bij beide, en Angeline, Liza en Timo maakten het gezellig, maar ik kon niet lang blijven, al was het een goede ontspanning.

Dinsdag had ik het examen Techniques de Communication et Expression. Dat examen ging goed, maar het was een groot schrijfexamen, met redelijk open vragen, waarin we eigen voorbeelden moeste betrekken uit alledaagse situaties. Toen ik thuiskwam was het studeren voor het examen van het kutvak Tableau de Bord de dag erna.

Woensdagochtend hadden we om 8h dat examen, en met 20 minuten vertraging konden we eindelijk beginnen. Dat examen was puur praktijk en was helemaal niet simpel. Pfff, maar hopen dat we erdoor zijn, want ik schreef veel, maar of het juist was, wist ik niet. De punten van Economie hingen ook uit, en ik had (maar) 11. Wat een kutdag! In de namiddag werd het recht studeren. Een zware brok, want heel wat specifieke woordenschat in het Frans en uit het hoofd leren. Rond 19h was er veel lawaai op de gang: Abdou organiseerde een couscousavond en had 40 man uitgenodigd. Hij vroeg of ik meeat, maar zei dat ik moest studeren. Ook Siebe en Hana klopten op de deur voor een babbeltje, maar ik ging op tijd slapen. Gelukkig gingen ze rond 23h naar boven en kon ik rustig slapen.

Donderdag was het dan zover: het examen recht. We kregen 2 uur de tijd – en geen 2,5 uur zoals eerder voorzien – om een rechtszaak rond een transportkwestie te becommentariëren, zoals we altijd deden in de lessen. De case viel mee op zich, maar ik begreep niet alle woorden, maar deed mijn best om alles zo goed mogelijk op te lossen. Ik denk dat ik het er wel goed vanaf heb gebracht, maarja, het wordt sowieso afwachten. Toen ik afgaf zei ik aan de prof dat ik “Erasmus” op mijn blad had bijgeschreven, zodat ze er toch rekening mee kon houden. Na het examen zag ik de punten van achat, en dat was een 16, waar ik uiteraard erg tevreden mee was. Ik nam afscheid van de medestudenten die nog in de universiteit zaten en ging naar huis. Daar zag ik buurvrouw Eva en we aten samen, maar al gauw ging ik weer naar school om in de bibliotheek artikelen en informatie op te zoeken voor de papers die ik nog moet schrijven in België als ik terugben. Maar er was een personeelsfeestje aan de gang en de bibliotheek was nog even gesloten. Dus ging ik langs bij Kevin in Gazelles om hem vaarwel te zeggen. Nu ik daar toch was, kon ik even goed bij Francisco langsgaan – maar die bleek niet thuis te zijn – en Emma. Audrey was bij Emma, en ik bleef daar even, maar vertrok dan toch naar de bibliotheek van de school. Daar kopieerde ik een dik uur artikelen, en zag Florian, een eerstejaar die ik had leren kennen in de uitgang, en ook hij tekende mijn vlag. Ik ging naar huis, groette voor het laatst de school en passeerde nog even langs de LIDL voor inkopen (pittavlees :-p ). De rest van de inkopen deed ik in Dia, en toen ik naar binnen ging, zag ik buurvrouw Eva. Handig, zo kon zij met het karretje rijden :-p. Eenmaal thuisgekomen begon ik met de mensen van het verdiep meteen aan het eten.Marie, Eva, Jean, Stéphane en een maat van hem, Sahra en ik aten Kebab, en het werd heel gezellig. Plots zag ik de brandweer aan mijn deur, en de rest lachte: “Euh Ruben, pourquoi les pompiers frappent-ils ta porte?” :-p Ik ging kijken en vroeg of er problemen waren, maar ze waren gewoon met kalenders aan het rondgaan. Ik kocht er één, want het was toch een mooi aandenken. Daarna bleef ik nog wat met Eva en Sahra in de keuken hangen, en passeerden er allerlei anderen van het gebouw.

Het was Serenas verjaardag en ik nam kort een kijkje, maar bleef niet te lang, want ik moest naar Pepijn - wat de Fransen uitspreken als Pijpmij en de Slovaken als Poepijn – en daar waren Joost, Siebe, Stijn, Jasmien, Emilie en de Portugese meiden. Het werd gezellig, en we dronken wat voor. Ook Norman was er, en die zag er echt niet goed uit. “Oh man, vodka kills you”, verklaarde hij. Rond 1h gingen we met de bende naar de IPN in Aix, en daar was er genoeg volk, maar het was niet te druk. Dankzij Madalena konden we gratis binnen, en kon het feestje beginnen. Ook Stefanie was er, samen met iedereen die bij Pepijn was – behalve Jasmientje en behalve zieke Norman :-p. Ik was echter nog moe van de zware dagen ervoor, en besloot dan toch maar om rond 4h naar huis te gaan om te gaan slapen. Maar het was een leuke nacht.

Vrijdagochtend stond ik op rond 11h, en hoe zalig was het gevoel om eens niks te hoeven doen. Toch had ik weer een kater. Ik ging naar de Super-U om een paar laatste zaken en daarna naar Thomas om hem vaarwel te gaan zeggen. Het waren zijn laatste uren in Aix, al had hij ’s namiddags nog examen. ’s Middags zag ik Stéphane nog en ook van hem nam ik afscheid . En zo ging het de hele dag door. Hana kwam langs, net als Betül, om afscheid te nemen. Het was een gemengd gevoel: een heel leuke tijd gehad samen, maar het vertrek valt toch zwaar. Hana weende, maar ik troostte haar: alles kwam wel in orde. In de namiddag sliep ik drie uurtjes, om te recupereren van de avond ervoor, want dat was echt nodig. Rond 17h kwam Betül, het Turks meisje, want ook zij ging terug naar huis diezelfde dag. Pfff. Lastig, al die afscheidjes. Maren en Kristina kwamen me ’s avonds afhalen, nadat ik Eva en Sophia nog hallo had gezegd. In de gang beneden zagen we nog de Antwerpenaren. Zij gingen samen eten met Emilie en Francisco. Wij echter hadden met ons bendeke afgesproken om sushi te gaan eten in de stad. Het was er erg gezellig, en de sushi was niet slecht, al heb ik het meer voor een goed stuk vlees op mijn bord. Maar bon, de gezelligheid telt, en het was Evas afscheid, dus dan mocht dat wel eens. Na de sushi bezochten we een Irish Pub op Cours Mirabeau waar we nog nooit waren geweest, maar het was er wel erg gezellig! Naar goede gewoonte trok ik weer de foto’s. We wilden het echter niet te laat maken, want ik was nog altijd moe en wat slecht van de avond ervoor. Toen ik naar mijn kamer wou gaan zag ik Marco met enkele Spaanse vrienden in de keuken, en ik zette mij erbij. Buurvrouw Eva kwam echter ook langs en ik ging mee met haar naar beneden. Het was haar laatste avond in Aix, en ze wou die gezellig doorbrengen met enkele vrienden. Ook Abdul en Sophia zaten er, en we speelden wat gitaar. Rond 1h30 ging ik toch maar naar bed, na een zeer gezellige dag.

21-12-2010 om 14:16 geschreven door Rubinhotollet