Zaterdag stond ik laat op, na het weggaan van de dag erop, en dat was blijkbaar niet erg, want het regende erg. ’s Middags werkte ik wat voor school, en ging daarna om inkt voor de printer, want die was op. Maar blijkbaar was die winkel op zaterdagnamiddag gesloten, en toen ik naar een andere ging, stond er heel wat man binnen, dus keerde ik terug. Ik passeerde nog even langs de tweedehandswinkel, en niet zonder succes, want ik kocht er 4 Franse cd’s. Toen ik thuis kwam, legde ik ze rap allemaal eens op, en het was geen miskoop. Om 17h kwam Brian om mij met de auto, en door de regen kliefden we naar de Géant Casino. We deden wat basisinkopen, en toen we alles in de auto hadden geladen, gingen we nog eens naar de Burton of London. Ik zag er hemden in solden, en ik twijfelde niet om er een paar te kopen. Na het winkelen at ik en ging daarna naar Brian om naar Jeu d’Enfants te kijken. Rond 12h ging ik wijselijk naar huis.

Zondag studeerde ik nog maar eens en werkte het dossier afvoor GRH. Om 15h keek ik naar de cyclocross van Gavere. Die livestream is echt een enorm goede ontdekking. Rond 18h zei Clément op Facebook dat we voor GRH ook een presentatie moesten maken. Damn, ook op tijd. Ik werkte de presentatie af op een goed uurtje, en na het eten kwam Brian naar hier en wachtten we op Maren, want we gingen naar een concert in de Wohoo. Toen zij kwam, konden we vertrekken, en het was toch een halfuurtje stappen. Toen we aankwamen was het vrij kalm, dus we konden makkelijk een plek vinden. Het concert begon (het was een akoestisch bandje van 2 gitaren, 1 basgitaar en een djembé) en er kwam meer en meer volk binnen. We hadden ons biertje al vast. Ik zag Titou binnenkomen, en ook Julia, Péronne, JB, Pierre-Thomas en Buzbuz. Ik kon echter niet passeren, en bleef bij Maren en Brian. Er kwamen twee meisjes bij Maren die haar blijkbaar kenden: 1 Duits en 1 Franse. Die Duitse was niet mis, en heette Nicky. Tijdens de pauze stonden Brian en ik op en we gingen even naar buiten. Iedereen van de klas was daar en ik hen dag. Titou zijn neef was er ook bij, en hij woonde in Denver in de V.S. Zo kon ik nog eens Engels bovenhalen. Na de pauze gingen we weer naar binnen, maar onze plaats waren we kwijt. Geleidelijk aan droop het volk af, en toen het gedaan was gingen Brian en ik weer bij Maren. Ondertussen kreeg ik nog een Liefmans – Oudenaards bier! – getrakteerd van Titou zijn neef. Rond 12h gingen Maren, Brian, Nicky en haar vriendin en ik naar huis.

Maandag hadden we les economie ’s morgens, en het was best wel weer interessant. Tussen de middag ging ik naar huis om rap de presentatie van GRH nog eens voor te bereiden. Ik ging nog eens rap bij Joost langs om te vragen in welke groep we zouden gaan, maar daar die om 13h15 aan het eten was en 13h30 de les begon, was de eerste groep al geen optie meer. Rond 15h30 gingen we naar school en daar luisterden we naar de presentaties van de klasgenoten. Ik was voorlaatste aan de beurt, en het ging heel erg vlot. We moesten maar 5 minuten spreken, maar ik geraakte enorm goed uit mijn woorden en in ware sneltreinstijl bracht ik wat ik wou zeggen over. Ik was trots op mijzelf, en de professor zei dat het een goede presentatie was. Ook de klasgenoten zeiden dit, en waren echt verrast. “C’était bon hein Ruben.” “Tu te débrouilles bien.” “Tu étais le meilleur de la classe. » Lovende woorden, maar niet onterecht, want het was ook wel goed. Na de presentaties gingen we naar Frans, wel te laat, maar het kon niet anders. Toen we binnenkwamen, waren de anderen blijkbaar de test aan het verbeteren, al was er niet veel volk. De leraar gaf meteen onze testen terug, en ik had 15,5 op 20! Supergoed! Ik was echt content, des te meer omdat ik een hele oefening verkeerd had opgelost en toch nog zoveel had! Na de les Frans sloeg ik mijn notities van Duits nog eens open en studeerde wat voor het examen van de dag erna.

Dinsdagochtend hadden we vroeg les – zoals gewoonte – en ik ging weer op en af tussen huis en school. Het was vooral Duits herhalen, maar ik voelde dat het goed ging lukken. Om 17h begon die test, en die ging inderdaad vrij vlot tot heel vlot. Ik gaf als eerste af, terwijl de andere zaten te puffen. Ik hoorde spiekbriefjes opengaan, en ik moest eens lachen. Die sukkelaars toch. Ik reed naar huis en begon direct aan het koken, want de keuken was nog leeg. Na het eten ging ik met Eva naar de Super-U om samen inkopen te doen voor de dag erna, want ik ging voor haar koken. Rond 20h ging ik naar Brian om nog wat Wii te spelen. Toen ik terugkwam ’s avonds, zag ik een blinde jongen die duidelijk de weg kwijt was. Ik reed eerst verder, maar keerde terug en vroeg waar hij naartoe moest. Hij nam mijn arm vast en ik begeleidde hem 10 minuten op de goede weg. Ik had alweer een goede daad gedaan, en ging met een goed gevoel slapen.

Woensdag had ik de hele dag les: eerst 4 uur lang systèmes logistiques en in de namiddag economie (de laatste les trouwens) en daarna de cursus Frans. Amai, lastige dag met 10 uur les. ’s Avonds kwam ik om 20h thuis, en had Eva beloofd om voor haar te koken. Het werd naar goeie gewoonte een pitta, en alle ingrediënten hadden we de dag ervoor gaan kopen in de Super-U. Er kwamen nog 6 andere meiden aanschuiven, dus at Ruben tussen 7 meisjes. Awesome! Elk van de meisjes wou natuurlijk eens proeven van de pitta. Eva was vrij stil, maar ik daarentegen genoot van het gezelschap. We babbelden wat en het werd eigenlijk erg gezellig. Toch ging ik redelijk vroeg naar de kamer om nog een filmpje te zien.

Donderdag was er geen les recht, dus begon mijn weekend uitzonderlijk al vroeger. Ik werkte de hele dag voor de unif en ging rond 15h eens naar de kapper. Toen ik binnenkwam, keek het kappersproletariaat mij aan, en ik vroeg of het op reservatie was. Dat was het niet, dus ik ging plaatsnemen. Maar de juffrouw die mijn haar ging knippen wou dat ik eerst plaatsnam aan de wasbak. Toch had ik m’n haar net gewassen, maar blijkbaar was het hier de gewoonte om zo het haar nat te maken. Bon, we namen plaats, en daarna op de stoel. Ik had voor de zekerheid maar wat foto’s meegepakt, want als ik ze hier zou laten gaan, zouden ze er vast wat van maken. Liever niet. Ze knipte toch een flinke 40 minuten aan mijn kopje, en dat voor 16 euro. Ik was tevreden over het resultaat, en kon weer fris uitgaan.

Donderdagavond ging ik bij Eva om te vragen of ze mee uitging, want Jasmien en Pepijn zouden naar de Sunset gaan. Daarna ging ik na het eten bij Brian, om nog maar eens op zijn Wii te spelen. Toen ik terugkwam, was er weer een ongeval gebeurd aan de rotonde. Miljaar, wat is dat hier, gaan die mannen ooit leren rijden met hun auto? Ik ging om Eva, en meteen erna gingen we te voet naar de Sunset, het regende wel en het was koud, maar we hadden veel over voor een feestje. Toen we daar aankwamen, was er niemand, dus we gingen nog even naar buiten om een toertje te wandelen. We gingen nu definitief binnen en na 10 minuutjes kwamen Pepijn en Jasmien aan. We praatten wat bij aan tafel, en na een aantal pintjes – het was maar 50 cent voor één – gingen we naar de dansvloer. De muziek was goed: rock en oldies, dus ik liet me volledig gaan. De drank begon zijn werk te doen, en we zagen ook Jan Kuyken – de enige Hollander! Hij leeft nog steeds! - in de Sunset.  Rond 3h gingen we naar huis: Eva, Pepijn en ik. We hadden ons goed geamuseerd. Jupla!

Vrijdag studeerde ik overdag, maar was niet al te fris van de avond ervoor. Een paar uur slaap in de namiddag hielpen, maar niet honderd procent. Om 20h kwamen Emma, Audrey, Brian, Kristina en Maren om samen te koken. Deze keer zou het Emma achter het fornuis staan, uiteraard geassisteerd door mijzelf. Het werd een gerechtje met zalm, broccoli en mascarpone. Ik vond het zelf nogal zwaar, maar het was zeker niet slecht. Maren verzorgde het dessert in de vorm van fruitsla. Kayleigh schoof ook aan om te eten, maar “was moe” en weigerde de afwas te doen en trapte het af. Ze zei ook al geen goeiedag en aan tafel was haar mond toegenaaid. Een Duitse boerin, vlakaf. Volgende keer liever zonder haar erbij. Toen we klaar waren met eten gingen Audrey en Emma mee naar Brian, want hij wou ze naar huis voeren met de wagen. 

28-11-2010 om 00:00 geschreven door Rubinhotollet  

Maandagochtend stond ik vrij vroeg op om Achat te herhalen voor de test, die ik om 10h had. ’s Middags ging ik eten in de studentenrestaurant met de Antwerpenaren en erna hadden we GRH. Joost en ik keerden echter snel weer naar huis, want het was weer tijdverlies, en ik moest dringend echt beginnen aan het dossier. Met de crash van de harde schijf was ik alle werk kwijt en moest ik ab ovo beginnen. Na wat te hebben gewerkt en nog een kort bezoekje aan de supermarkt te hebben gedaan, ging ik naar Frans geweest. Daar was het erg gezellig, want ik heb 2 uur zitten praten met Elisa, en heel wat gelachen. Er was eentje jarig van de klas bovendien, en zij had allemaal chips en drank mee. Vandaar een klein halfuurtje pauze tussen de les. Joost was er niet, want hij moest een presentatie doen, maar had die niet gemaakt. ’s Avonds at ik vlug en  keek naar The Departed.

Dinsdag was het weer over en weer gaan tussen school en thuis. En tevergeefs, want de les recht van 14h was afgelast. Ik keerde dan maar huiswaarts, en had zo’n honger dat ik om 16h hamburgers maakte, samen met Eva. ’s Avonds keek ik nog een film (Die Hard 4.0), en ging nog even bij Eva langs die de dag erna naar Parijs vertrok.

Woensdag werd een enorm lange dag, want ik had 9 uur les. In de namiddag hadden we systèmes logistique, en de prof had heel wat noten op zijn zang. Volgens hem was Van Rompuy als Europees president niet al te veel waard, was Frans dé taal in de wereld en hadden zij de Europese Unie opgericht met hun taal als diplomatieke taal. Ik bediende hem prompt van antwoord met te zeggen dat alle Fransen DENKEN dat hun land het centrum van de wereld is, maar dat ze eigenlijk niet zover staan met hun onderwijs en hun taal. De prof stopte vroeger, want hij was het beu les te geven en hij zei dat we het hoofdstuk maar zelf moesten uitzoeken. Hij voegde eraan toe dat er over dat hoofdstuk zeker een vraag kwam op het examen. Wicked! Toch al één vraag die we al wisten dan. Na die les was er nog een les Frans, gelukkig met veel presentaties, want het energiepeil des Rubens was erg laag. ’s Avonds was er de de pitta-avond die me erbovenop hielp en het werd erg gezellig. Ook Eva was uitgenodigd, en ik ging met haar mee naar huis, omdat ik niet graag vrouwen alleen naar huis laat gaan. Gentleman me.

Donderdag sliep ik uit tot halftien, ook al werd het de avond ervoor echt niet laat. Ik had 2 uur les (recht) en het werd een les vol ondervragingen van de prof. Maar wie niet sterk is, moet slim zijn. Ik zette me naast iemand die van de groep ervoor de verbetering had gekregen van de taken die we moesten maken. Diana, de Duitse Erasmusstudente, las haar versie voor, maar de prof vond het op niks lijken, en het kind zat bijna met de tranen in de ogen. Toen de prof iemand anders vroeg, stak ik mijn hand op, en las mijn versie – een aangepaste versie van de verbetering van de vorige groep – voor. Ze vond het heel goed, en ik kreeg een goed cijfer. Bien joué pelo! Na de les kreeg ik nog Photoshop 5 Extended van Candice, waardoor ik eindelijk weer fatsoenlijk foto’s kon bewerken. Het was wel een Franse versie, maar dat is dan uiteraard niet slecht voor mijn Frans.

Donderdagnamiddag werkte ik voor school – verder aan de taak voor GRH – en deed rap nog een siësta. Doch niet te lang, want ik had afgesproken met Emma om 16h voor een fotoshoot. Ik ging bij haar op kot in Gazelles, en we kletsten eerst wat bij. Ook Francis was daar, maar we gingen al gauw naar Parc Jourdan voor de eerste shoot in de bladeren. Daarna gingen we naar de brug, en de zon was net aan het ondergaan. De laatste sessie deden we tegen de graffitimuren en op de trappen, maar toen was het al echt aan het duisteren en kreeg ik niet het effect dat ik wou. Na de fotoshoot nam ik afscheid van Emma, keerde huiswaarts en laadde de foto’s over op pc en begon snel aan de bewerking – uiteraard in Photoshop 5 – en was best tevreden over het resultaat (cf. hieronder). Rond 20h kwamen Maren en Kristina mij halen voor het etentje bij Brian. Toen we aankwamen, werden we meteen getrakteerd op champagne. Ik hielp Brian met het koken, terwijl de dames – ook Emma het model was ondertussen komen aanschuiven – samen op de laptop muziek kozen en foto’s bekeken. Na een goed halfuurtje konden we aan (salon)tafel. Het was heel erg lekker, en voor het dessert had Kristina gezorgd. Na het eten keken we naar de film No Country For Old Man. Niet slecht, maar zeker niet één van mijn favoriete films. Maren ging echt op in de film, terwijl Brian en ik heel wat tussen de film praatten. Emma ging vroeger door, want ze had een hoestje en voelde zich daardoor niet al te lekker. Rond 1h30 gingen we allemaal huiswaarts, want Brian moest de dag erop werken (poor him).

Vrijdagmorgen had ik om 8h les Access, dus ook ik moest er vroeg uit (en waarschijnlijk vroeger dan Brian). Joost kwam weer niet naar de les, en dan loste ik maar alleen de TD op. Het ging vrij vlot, en na een halfuur was ik al klaar. Ik surfte wat op internet, terwijl de anderen moeite hadden om de oefeningen op te lossen. Om 9h30 pakte ik mijn boeltje en kon het weekend beginnen. Hoewel, ik moest toch nog wat werken voor school, meer bepaald voor het werk van GRH. Ik schoot echter goed op, en rond 18h ging ik met Thomas naar de Super-U, want we moesten inkopen doen voor het diner bij Jasmien (ik ging koken). Om 19h30 vertrok ik naar haar huis, goed gekleed en voorzien van lichtjes die ik die ochtend in de Decathlon nog rap had gekocht. Een tiental minuten later kwam ik aan – ik passeerde nog aan de Cours Mirabeau die voorzien was van kerstverlichting, heel mooi! – en zag Julia, Jasmiens huisgenote, die voor mij de deur openhield. Ik begroette Jasmien en we begonnen aan het eten, ondertussen mijn klassieker alweer. Zij serveerde de aperitief en hielp mee met het bereiden van het eten. Na een halfuur kwam ook Thomas, en na 10 minuten was het klaar. Ze genoten er erg van en na het eten serveerde Jasmien ons haar zelfgebakken cake met bruine suiker. Heel lekker, net als het gitaarspel dat ik voor mijn omstaanders bovenhaalde. Ook Andreia en Julia gingen zitten en luisterden, en terwijl babbelden we nog wat. Rond 23h zetten Thomas, Jasmien en ik aan naar de stad. Na het zoeken naar een geschikte bar, belandden we uiteindelijk in O’Sullivan’s. Een enorm knappe bedienster bediende ons (wat zou ze anders doen) en toen ze de bierviltjes op tafel strooide, en ik het opschrift ‘Liefmans Oudenaarde’ zag, kon ik het toch niet laten om tegen haar te beginnen praten over Oudenaarde, mijn stad (nu ja, je mist niks als je het niet kent). In die bar verzetten we ons drie keer, want de muziek stond echt enorm luid als we vlakbij de speakers zaten. Ik voelde dat de wijn en het bier hun werk begonnen te doen, en ik zonk toch een paar keer weg in gedachten – aan wat zou ik nu denken hé. Brian belde om te vragen waar wij zaten, en na een anderhalf uur zagen we hem. Hij vroeg ons mee om nog een laatste glas te heffen. Ik twijfelde, net als Thomas, maar nadat we afscheid hadden genomen van Jasmien – die bij haar vriendje ging hier – gingen we toch maar mee. We gingen naar de Brigand – een café waar ze Jupiler serveerden – en daar zagen we ook Florence – de Frans-Duitse. We dronken daar één pintje en we keerden terug, Thomas en ik. Ik had slaap nodig, want voelde de drank nu wel goed.

24-11-2010 om 22:33 geschreven door Rubinhotollet