Ik stond vrij laat op, want was echt moe van de dag ervoor. Ik ging meteen naar het office de tourisme om mijn busabonnement te kopen, want te voet alles doen is echt te zot. 24 euro voor een hele maand op elke bus in Aix, dat valt goed mee. Dat was ook weer geregeld.
Er is vlakbij de residentie drie keer in de week een markt, en ik besloot eens een kijkje te gaan nemen. Anna, de Finse buurvrouw, ging mee kijken en we konden erg goedkoop wat spullen op de kop tikken: messen, vorken, glazen, een tas, patatten, Op de gang van de residentie hoorde ik Nederlands nu ja, AANWAARPS spreken, en ik maakte kennis met de 2 studenten, die hier waren met hun vader. Ze studeerden allebei informatica aan het IUT, dus aan dezelfde universiteit als ik.
Na een klein middagmaal ging ik naar school om al te regelen wat kon. Op het secretariaat besprak ik de vakken die ik daar zou volgen, want eerder waren die in Gent vastgelegd, maar ik kwam aan te weinig studiepunten en er waren vakken van het 1e en 2e jaar opgenomen, waardoor er overlappingen zouden zijn. Na dit officieus te hebben geregeld, nam ik weer de bus naar de residentie en legde anderhalf uur mijn riem af. Na 5 minuten te liggen ging de deur plots open. Het was de femme du ménage die om de checklist kwam van het kot. Zonder kloppen kwam die binnen, amai, wreed volkske, die Fransen. Toen dat gedaan was, kon ik verdergaan met een uiltje te vangen.
Om 16h30 stond ik op om nog eens naar de supermarkt te gaan en wat pannen enzo te kopen. Toen ik terugkwam begon ik aan het koken: kabeljauwfilets met pasta en salade. Toen ik aan de afwas stond, kwam een Franse student kennis maken, Timothy.Zeer sympathieke kerel. Hij is van Nice en moest door met de wagen om het weekend daar door te brengen bij zijn ouders. Ik ging dan nog even naar de Antwerpenaren en daarna ontmoette ik de Iraanse buurvrouw. Zij vroeg of ik s avonds meeging naar een verjaardagsfeestje van enkele Erasmussers. All right! Eerst wou ik echter internet in orde hebben, want het was al 2 dagen geleden dat ik nog iets van België had vernomen, en omgekeerd zij van mij. Na een klein uurtje mails, facebook en MSN checken, ging ik terug naar Paria, de Iraanse. Aan de rotonde wachtten we op een Amerikaans-Iraanse vriend van haar, Puja, ook een vriendelijke gast. Het feestje had plaats op een andere residentie, Les Gazelles, niet zo ver van het IUT waar ik studeerde. Het begon kalm, maar al gauw begon het volk toe te stromen, vooral Erasmussers, maar toch ook een paar locals. Een uur later zat de keuken, waar het feestje doorging, goed vol en de meeste mensen gingen naar buiten vóór het gebouw. De sfeer was open en los, en er waren Erasmussers van overal: Russische meiden, de Finse waren er ook, Estland, Denemarken, Duitsland, Portugal, Amerika, India, Mexico, en ook enkele van België. Die van België studeren ook in Gent.
Om 12h kwam de conciërge van het gebouw buiten om ons weg te sturen. Totally uncool! Hij sprak alleen maar Frans, en de meeste Erasmussers verstonden hem niet. Ik vertaalde even en we gingen met de hele bende een man of 40 de stad in. Daar waren enkele leuke pubs, zoals OShannon, waar ze zelfs Hoegaarden en Leffe hadden. Superbe. Na daar even wat te hebben gedronken, gingen we richting Scat, een lokale club in een kelder. Het was er echt goed. Goeie muziek en het was losgehen eerste klas. Geleidelijk aan druipte iedereen af, en ook Paria de Iraanse die me had meegevraagd en ik besloten om terug te keren naar de residentie. Weer een erg geslaagde dag!
Na de dag vol spanning en avontuur van gisteren, moest het echte avontuur nog beginnen: zoeken naar de school en vooral zoeken naar een kot of appartement. Zou de school mij kunnen helpen? Zou Crous de instantie die instaat voor de verhuur van studentenkoten in Frankrijk mij kunnen helpen? Ik was eens benieuwd. Als ik vandaag of morgen geen kot zou vinden ik kon mijn verblijf in de jeugdherberg wel verlengen, maar maandag begonnen de lessen wel. De dagen van de waarheid dus.
Ik werd wakker rond 7h30 en besloot er maar stevig in te vliegen . Na een goed ontbijt in de jeugdherberg vertrok ik met de laptop en de papieren richting stad en richting school. Na drie kwartier doorstappen (de jeugdherberg lag in het westen van de stad waar de sociale wijken van Aix gelegen zijn) bereikte ik de school: lIUT dAix-en-Provence. Ik ging binnen en na enkele doorverwijzen kwam ik terecht bij Agnes Ahern, de verantwoordelijke voor inkomende studenten van het instituut. Aan het secretariaat waren ze erg vriendelijk, en Agnes past duidelijk in dit plaatje. Zij verwelkomde me openhartig en zij dat ze een kamer voor mij had in de cité LEstelan. Ze nam me te voet mee naar een residentie, maar we bleken achteraf op het verkeerde adres te zitten. We gingen naar de Crous headquarters even verderop meer naar het centrum toe maar daar stonden horden studenten en na een telefoontje naar LEstelan bleek dat we direct naar daar mochten gaan. Rond halfelf werd ik er afgezet en kon ik verder de afwikkelingen doen. Een dikke YES dacht ik meteen, eindelijk heb ik mijn kamer. Ik was toch nog niet helemaal zeker, en ik vreesde al voor wat ik ging voorgeschoteld krijgen. Na verplichte pasfotos te hebben gaan getrokken in de Super-U en alle formaliteiten te hebben vervuld, kreeg ik de sleutel van de kamer. Ik haaste me, en zag dat ze beneden in het gebouw nog aan het werk waren. De lavatoires waren nog niet af, en er moest nog geschilderd worden enzo. Hmmm, waar waren we nu beland? Ik nam de lift naar mijn verdiep het derde en zag dat ik de kamer had niet ver van die lift en van de keuken. Meevaller. Ik opende de deur en geloofde mijn ogen niet. Een pas vernieuwde kamer met heel wat luxe. En ik had een eigen frigo, dat was al super. Toen ik de deur van de badkamer opende, zag ik dat het ook in orde was: eigen douche, lavabo en wc. En de gemeenschappelijke keuken had een vernieuwd fornuis en een grote tafel waaraan alle gangbewoners konden eten. Foto's van het kot en van Aix staan op facebook.
Nu ik eindelijk een kamer had, kon ik aan de boodschappen beginnen en aan het zeulen met de koffers van de jeugdherberg naar hier. In 4 keer deed ik alles, en telkens dezelfde weg. Het was me een lastig dagje. Tegen de avond at ik mosselen à volonté voor 7 euro in het Flunchrestaurant op de rotonde. Eindelijk een moment om even tot rust te komen. s Avonds begon ik te schrijven op kot aan de blog, nadat ik alle koffers had geleegd, maar al rap klopte de Finse buurvrouw op mijn deur om te vragen of ik op haar kamer wat wijn wou komen drinken. Daarna gingen we nog even de stad in, samen met een vriendin van haar, en werden door de eigenaar van IPN, een club voor studenten, getrakteerd op champagne. Ik maakte het echter niet te laat, want de dag erna zou weer zwaar worden. Maar het beloofde alvast leuk te worden. En ik was enorm enorm content dat ik een mooi kot had.
Woensdagavond 23h, en eindelijk aangekomen in Aix-en-Provence.
Woensdagmiddag zette ik koers richting Aix. Nadat de mama een traantje wegpinkte bij het vertrek en ik de oudjes nog eens goed vastnam, vertrok de TGV richting la Provence. Op de trein heb ik wat zitten socializen met een vrouw van Brugge die op vakantie richting Avignon vertrok. Al gauw bleek de tgv vertraging te hebben, die steeds maar opliep, tot uiteindelijk 50 minuten. In de tgv sprak ik enkele mensen aan die in Aix woonden blijkbaar.
Ik stapte uit het station, dan al om 21h30, en moest nog een bus of taxi vinden. Een taxi kostte 40 euro, dus echt geen optie. Dan maar de bus zoeken, maar op dat uur, ook niet echt gemakkelijk. Ik zag echter dezelfde mensen van op de trein en vroeg waar de bus stopte, en ze stelden me voor me mee te nemen richting centrum. Ik twijfelde even, maar ze waren zo vriendelijk, dat ik niet kon weigeren. Het was al bijna 22h ook, en om 0h moest ik zeker in Aix zijn. Onderweg nog even travaux, en weer vertraging, maar ze zetten me bij de jeugdherberg af, en ik was al erg tevreden dat ik niet tot het centrum (15km toch) moest stappen.
In Aix aangekomen, moest ik nog 500 meter te voet na enkele jongeren mij hadden op weg geholpen. De mensen zijn hier echt vriendelijk, maakt niet uit hoe oud of van welke afkomst ze zijn. En toen ik aan de jeugdherberg kwam, zei de receptionniste: "Monsieur Tollet?" Ze verwachtten mij toch al. Na alles naar de kamer de hebben gebracht, waar ik verblijf met 3 anderen hier, zette ik me in de bar en maakte kennis met een Canadese studente, die ook op zoek was naar een kamer, en een Amerikaanse schone, die hier op rondtocht was in Aix.
23h47, en tijd om af te sluiten en zo stilaan in bed te kruipen. Morgenvroeg is het vroeg dag en staat heel wat op het programma: bezoek aan de school en de international office, een bezoek aan Crous, en eventueel enkele residenties bezoeken. Sowieso kom ik terug naar de jeugdherberg morgenavond. Het is hier wel plezant...
Het moment van vertrek nadert: woensdagmiddag om 15h is het zover, dan zetten we met de TGV koers richting Aix. Alle formaliteiten zijn geregeld (verzekering, beurs), al baar ik me nog wat zorgen omtrent het logement. Er is informeel meegedeeld dat ik in residentie Arc du Meyran verblijf, maar concreet heb ik niks op papier gezien. Maar alles wijst zichzelf daar wel uit zeker? Voor de zekerheid toch maar voor twee nachten in een jeugdherberg geboekt, want het zal al 20h30 zijn als ik in het TGV-station van Aix aankom. Van daar is het nog 15 km tot de binnenstad.
Verder is alles gepakt en gezakt: voldoende kleren, wat eten (heel belangrijk voor Ruben), keuken- en toiletgerief, maar ook de koerskleertjes en de koersfiets gaan mee, naast 2 fotocamera's. Ik wil er de natuur en oude gebouwen vastleggen op de gevoelige plaat, en ook een paar colletjes doen met de fiets. Het weer is er alleszins in orde: 30 graden en volle bak zon. Ik kan niet wachten om te vertrekken!
