Nadien ben ik 2 van de 81 (!) tempels in Chiang Mai gaan bezichtigen. Waarom juist deze 2? Wel, volgens Noii (eigenares next door) zijn deze de beste! 

De eerste was Wat (= tempel) Chediluang. 














Een oude, bouwvallige tempel achterin. Deze is niet toegankelijk voor bezoekers.


En een klein tempeltje naast Wat Chediluang ziet niet graag het vrouwelijk volk afkomen. 

By the way, het bovenste is het Thaise geschrift. Kun je het u al voorstellen op een lokale foodcourt? Je kan er niets, maar dan ook niets uit opmaken. Het is dus raden wat ze serveren, want Engels kunnen ze niet. 

Achteraf kregen we het volledige receptenboekje van MaMa Noii mee naar huis. Want deze gerechten waren mijn keuze uit hun menu. Ik kan in België dus gaan oefenen om de overige recepten te leren maken!

Rond 13u waren we terug. Ondertussen zat vriend Fisher van Taiwan al buiten op het "terras" (lees: 4 stoelen aan de voordeur onder een parasol en afgebakend van de straat met planten). Na 10min kwam Stevie uit Canada ons vergezellen. Hij was juist wakker van een avondje uit. Man, man, man. Hij zag er niet uit! Dikke wallen, onder de mierenbeten,... Hij was die nacht zijn sleutel vergeten en geraakte dus niet binnen. Na 3u lang aanbellen, roepen en bonken op de voordeur (zonder resultaat) was hij maar gaan slapen voor de voordeur. Tot Davy om 5u30 's morgens naar buiten ging, "what the fuck are you doing here man!". Stevie was zo zat geweest dat hij niet meer wist hoe hij was thuis geraakt. Gelukkig lag hij voor het juiste hostel te slapen  

Voor de rest van de dag heb ik niets meer gedaan. Maar echt niéts meer. Gewoon buiten op het terras gezeten met andere mensen die in het hostel verbleven. Het was de eerste dag in 12 weken dat ik mijn stoel bewust niet meer ben uitgekomen En het was een gezellige namiddag! We hebben veel grappige, en iets minder grappige, reisverhalen gewisseld. Ik heb geweldige verhalen om thuis te vertellen  

's Avonds zijn we om 20u met z'n vijven (Davy, Fisher, Stevie, Maggie en ik) naar een Thais "all you can eat" restaurant geweest. In het midden van de tafel stond een bbq en een kookpot bouillon. Wauw, wij hebben daar massa's vlees gegeten!! Niks rijst of noodles! Twee uur later zaten we propvol. We konden amper rechtstaan. 

Het was een van de leukste namiddagen Ik heb hier echt toffe vrienden gemaakt! En Chiang Mai is ideaal om tot rust te komen. Ik heb het hier volledig naar mijn zin! 

We moesten op ons gat gaan zitten. Niemand van ons was voorbereid op nattigheid. En in zwemkleding was het veel te koud. Na 20 à 30 min rafting, stonden we op met een kletsnatte poep. We kregen daar in een barretje ter plaatse lunch, Pad Thai, en rond 14u vertrokken we terug richting Chiang Mai. 

Toen ik rond 15u30 bij the Kozy House aankwam, zaten enkele vrienden, die ik de eerste dag had gemaakt, buiten. Ze hebben goed kunnen lachen met wat ze zagen toekomen Vuil, kletsnatte poep, moe, snotvalling met gebroken stem,... Hehehe, ik geef hun geen ongelijk Ik zag er een beetje "verwilderd" uit. 

Het was een toffe trekking. Niet zo zwaar als de jungle in Maleisië, maar vermoeiend genoeg met die snotvalling. Ik was blij om terug "thuis" te zijn. 

Na het avondeten hebben we nog lang gebabbeld. Eigenlijk meer geluisterd naar een beschonken Geveo met een babbelkick Die heeft goed geslapen die nacht!

Een mierennest in bladeren. Ongeveer 1m van de grond.




In dit dorpje hebben we geluncht. Ze hebben geen elektriciteitskabels maar wel zonnepanelen


Onze gastheer. 105 jaar oud!

Waterval nummer 2.

Na anderhalf uur begon het er dreigend uit te zien. 

Dit was de laatste foto die ik heb kunnen nemen. 5 minuten later brak de regen los. En het is blijven regenen tot de volgende ochtend.

2u lang kletsnat door de jungle trekken tot we aan de eerste campsite kwamen. Niet bevorderend voor een snotvalling...

De trekking begon met elephant riding, ergens in een schraal olifantenkamp langs de weg.

Het deed zeer te zien hoe deze lieve reuzen hier werden behandeld... De olifanten die niet moesten werken stonden vastgeketend... De ketting was slechts 1m lang. Het dier kon amper bewegen. Er was ook geen water of voedsel (24/7) ter beschikking. Ze kregen wel bananen en sugarcanes van toeristen. Een olifant zou heel de dag door moeten kunnen eten zodat het zijn eigen gewicht aan voedsel kan opnemen. Dat weten ze hier precies niet. 

Deze olifant was zo verveeld, dat hij neurotisch heen en weeg waggelde... Echt triestig! 


Degene die moesten werken werden met een puntige haak bestuurd... Of ze werden gewoon aan hun oren voortgetrokken... Ik heb ondertussen al heel wat dierenleed in real life gezien dat ik heb geleerd om van mijn hart een steen te maken als ik zulke praktijken zie. Anders had ik die mensen allang zelf bewerkt met die puntige haak 

Ik heb deze activiteit niet meegedaan. Het leuke was dat er 3 andere van onze groep (bestaande uit 8), mijn voorbeeld volgde. Terwijl ze er voor betaald hadden. Ik had korting gevraagd bij de touroperator voor

Ik had een "upper berth" in een compartiment met airco genomen. Het is hier 's nachts nog behoorlijk warm.


Op mijn bed lagen 2 kussens en een dun laken. "Oh comfy" dacht ik bij mezelf. En na een uurtje kregen we nog een dik, handdoek-achtig laken. Ik had mij behoorlijk comfortabel gelegd en alles wat op mijn bed lag in beslag genomen Tot er ineens na 2u rijden iemand opstapte en onder mij kwam liggen. Bleek dat dat extra kussen en het zogezegde dunne laken (= matrasovertrek) voor het bed onder mij bedoeld was. Woeps... Ik moest enkel het 2e kussen afstaan, de matrasovertrek (dat ik als laken onder het handdoeklaken gebruikte) mocht ik houden. Dat hadden ze in voorraad

Ik vond de nachttrein super plezant! Het heen en weer gesjoemel van de trein maakte je slaperig en er was zelfs een nachtbewaker die ervoor zorgde dat de bagage niet werd gestolen (voorkomend probleem op de nachttrein). Het personeel was ook leuk. Zo liep er ene rond, heel de tijd "tjiep tjiep" te zeggen. Toen hij bij ons voorbij liep, zag ik waarom hij als een vogeltje liep te "tjiepen". Hij bleek chips te verkopen Hehe, ik heb mij een kriek gelachen. Stiekem weliswaar 

Deze morgen kwamen we om 8u45 aan in Chiang Mai. Dit is meer mijn dada. Het is hier rustig, de mensen zijn vriendelijk, veel natuur en jungle,... Hier blijf ik een week. Ik verblijf momenteel in "Kozy house". Mijn eerste boeking was bij JingJing. Maar na 2u wachten was er nog steeds geen spoor van de eigenaar. Het was maar raar. Ik zat daar alleen, heb mij koffie gemaakt, wat in de zetel gezeten,... En geen teken van leven te bekennen. Dus heb ik mijn gerief gepakt en ben 20m verder bij Kozy binnengewandeld Hier was wel leven.

Morgen zit ik zelfs al in de jungle van Mae Wang! Ik heb deze keer een deftige organisatie gevonden, met transport van en naar de jungle. Geen louche zaken zoals in Taman Negara, waardoor ik te laat in de jungle arriveerde en niet meer mee kon op 3-daagse trekking. 

De trekking bevat o.a. een overnachting bij een "Karen Hill tribe village", een overnachting in de jungle, bamboo rafting, waterfall en elephant riding. Dat laatste ga ik skippen. Ik loop wel te voet mee, naast de olifant

Dus de komende 3 dagen zullen jullie niets van mij horen. Daarna zal ik weer boeiende jungleverhalen te vertellen hebben! 

Ik vond dit heel leuk om te ervaren!

Alleen waren er té veel toeristen... Wel honderden! Dit vond ik minder... Deels omdat ik het niet gewoon ben en deels omdat het de lokale sfeer wegneemt. De markt is er eerder voor toeristen, niet zozeer voor de lokale bevolking.

Eerst een kleine sprinkhaan. 


Daarna een iets grotere. Ze zijn eigenlijk wel lekker Ze smaken een beetje naar chips.


Dit kevertje was aan de krokante kant. Het maakte veel lawaai als je erop beet. Ook dit was niet slecht


Maar dan. Een kleine, dikke meelworm. Eikes! Wat was me dat! Zo creamy vanbinnen... Bwèk. De smalle, lange wormpjes waren dan weer wel goed  

Het was een gezellig feestje. We hebben veel gelachen met de gezichten die mensen trokken wanneer ze een insect probeerde. Het was dé voorwaarde om deel te nemen aan het feestje. Sommige vonden het maar niets, met braakneigingen tot gevolg. Gelukkig waren er cocktails, of abnormale whisky om de vreemde smaken weg te spoelen

Daarna ben ik met de skytrain naar Siam vertrokken om een nieuwe flash in een van de grote shopping malls te zoeken. De skytrain is leuk Hoog boven de straten tussen de gebouwen zweven. En het geeft een mooi uitzicht.

Het liefst van al had ik mijn flash laten vervangen/maken. Maar dat zou 3 à 4 weken in beslag nemen. Absoluut geen optie dus. Bovendien geldt mijn garantie enkel in België. Ik heb dus zo'n groot, professioneel ding moeten aanschaffen. Oké hij flasht veel beter, maar het is zo onhandig! Gelukkig heeft mijn camera een speciaal opzetstuk voor een externe flash. Spijtig genoeg was dit een serieuze hap uit mijn budget! Ik zal de komende weken dus een paar porties rijst minder moeten eten 

Ik durf hem zelfs niet goed bovenhalen om foto's te nemen... Hij ziet er met die flash zo professioneel en duur uit, dat ik schrik heb dat iemand hem uit mijn handen zou trekken. De lokale bevolking draagt hier zelfs de rugzak vooraan. Wat vertelt dit over grauwdieven? 

Mijn eerste indrukken van Bangkok zijn dit: 

- Ze zijn hier werkelijk verzot op juwelen, diamanten, robijnen,... 

- De Thaise bevolking in Bangkok is niet zo open en vriendelijk. Ze kunnen je raar en vies bekijken, en een glimlach komt er moeilijk van af. In de kleinere steden, zoals Chiang Mai, zal dit wel beter zijn  

- Het is hier druk verkeer, maar helemaal niet chaotisch. Je kan hier op een iets veiligere manier de baan oversteken.

- De vrouwen hechten hier veel belang aan hun uiterlijk. Sommige zijn zo hard opgemaakt dat ze op een wassen beeld van Madame Tussauds lijken. 

Het is uiteraard nog maar dag 1. Ik moet nog veel verkennen en bijleren om het ware Thailand te beschrijven.

Morgenvroeg vertrek ik om 6u30 met 2 andere in een busje naar de "Damnernsaduak Floating Market". Het is een eindje rijden omdat het buiten Bangkok ligt. Het ziet er een toffe uitstap uit! In de namiddag ga ik alvast 1, of misschien 2 tempels proberen bezoeken. Ik heb me namelijk ingeschreven voor de halloween avond in het hostel Dus ik moet om 17u terug zijn. 

De overige uitstappen/bezienswaardigheden zijn ofwel te duur, of met ladyboys, of met een olifantenrit of lam gespoten tijgers... De olifanten worden slecht behandeld. Ze worden van kleins af aan bij de moeder weggehaald en opgeleerd om allerlei kunstjes te doen. Het rijden op een olifant is bovendien heel slecht voor zijn rug. De tijgers hangen vast aan kettingen en worden lam gespoten zodat toeristen een selfie met het dier kunnen nemen. Ik vind dit erg... Aan zo'n dingen doe ik niet mee. 

Ik kijk uit naar halloween in Bangkok! Hoewel ik toch ook meer dan graag het traditionele halloweenfeestje bij mijn familie wil vieren Want dat is jaarlijks alle gekheid op een stokje!