By the way, jullie hebben nog veel foto's van Singapore tegoed. En de Wi-Fi is hier slecht... 

De komende 2 nachten verblijf ik in "Cafe Locca homestay" in Sanur. Morgen ga ik op verkenning, of misschien gewoon wat rusten op het strand ;-) 

Vandaag trek ik naar Little India en Chinatown. Wat verder weg van Marina Centre want het is er nu zo druk vanwege de race, dat je amper door kan. En dan moet je weten dat Singapore al heel druk is buiten deze periode. 

Je kan via een verhoogd platform tussen enkele trees wandelen. Ik heb natuurlijk veel te lang foto's zitten nemen, want net toen ik dacht "ok, nu ga ik een ticket kopen om naar boven te gaan", sloot the ticket counter Misschien maar goed ook, of ik had nog 50 foto's meer van deze Supertrees!

Singapore Flyer.




Supertree Grove.

Vanwege de race is er veel afgesloten rond Marina Bay. Ik heb soms kilometers moeten omlopen of ondergrondse malls moeten doorwandelen om van punt A naar punt B te geraken.

Het is enorm "hazy" vanwege Indonesië. Volgens locals is het anders een helblauwe lucht.

Singapore is echt fantastisch! Alles is hier proper, de mensen zijn enorm behulpzaam. Zo stond ik vandaag op mijn city map te kijken toen er 3 mensen afkwamen met de vraag "Where do you like to go? Can I help you?"  

Aahh.. I like this city! 

En snel dat die lift ging! Je voelde direct de druk in je oren.


Maar het mocht niet zijn Het dakterras is zo spectaculair dat je het enkel mag betreden na betaling van €560. Ik ben een loungebar kunnen binnen gaan. Daar had ik een prachtig zicht op Marina Bay en op het circuit dat bezig was. 


De andere kant van Marina Bay Sands, vanaf de overkant van Marina Bay gefotografeerd (ja ik heb toerke rond gelopen vandaag). Aan de andere kant ligt the Garden.


En 's avonds stond ik weer terug aan de andere kant In the Gardens by the Bay.

Jammer genoeg kon ik niet binnen...

Het was er gezellig, in Arab Street. Met kleine winkeltjes die uitgebaat worden door Arabieren. Het lijkt eigenlijk helemaal niet Arabisch, in tegenstelling tot Little India of Chinatown. Daar merk je onmiddellijk waar je bent.

Singapore spant de kroon op vlak van shopping malls. On-ge-lo-fe-lijk! Bijna op elke hoek van de straat staat er een. En ze zijn gigantisch. Soms moet je er zelfs een doorlopen om tot aan de metro te geraken. 



Hier moeten echt veel shop verslaafden zitten... dit kan niet anders. Ze zijn ook allemaal uitgerust met een groot scherm dat constant reclame afspeelt.



Bugis Street. Een klein, compact marktje tussen de malls. 

Kan je Spider-Man spotten? ;-)









Ja de Singaporians staan strak hoor. Je vindt overal politieagenten in vol ornaat. Niet omdat het hier onveilig is, in tegendeel zelfs! Ik heb me nog nooit eerder zo veilig gevoeld in zo'n grote stad! Ze staan eigenlijk gewoon te patrouilleren zodat de mensen weten dat ze er zijn en zich veilig kunnen voelen. En het werkt inderdaad goed

Deze blauw en wit verlichte "bomen" noemt the Supertree Grove. Het mooist in het donker. Je hebt er een Canopy doorheen lopen. Dit ga ik vanavond zeker bewonderen.

Deze in de verte lichtgevende puntjes zijn allemaal vrachtschepen. Ik heb hetzelfde gezien langs de kust van Qatar, toen we na de overstap opnieuw de lucht in vlogen. In mijn ogen een soort "handelsstad" op het water.

De 3 verlichte gebouwen links onder zijn theatres en gaming entertainments. Je kan rechts een klein floating platform zien in de kleuren van de vlag van Singapore. Vlak naast de fel verlichte Raffles Avenue.

The Sultan Mosque in Arab Street.

Tegen de avond aan ben ik richting Marina Bay getrokken. En wauw!!! Singapore is echt bewonderenswaardig in het donker! Maar ik ga jullie nog even laten wachten op de foto's ;-) 

En het moet toch wel juist lukken zeker dat het hier de komende dagen (van 16 t.e.m. 22 sept) Formule 1 circuit is! Gewoon midden in de stad! Vandaag was het nog oefening, morgen beginnen ze eraan. Het zal dus nog drukker worden dan dat het hier al is. Ik ga zeker een kijkje nemen!

By the way... Singapore is duur!! 1 euro = 1,5792 Singapore dollar (SGD) Pfoee, dat is wat anders dan de Ringgit van Maleisië.

Roger had 2 dagen geleden een ontsteking op zijn linkerkaak gekregen door het eten van chili. Die werd dikker met de dag! Maar veel te koppig om naar de dokter te gaan

De ochtend begon weer met een fikse regenbui. Regen in Maleisië gaat 9 op de 10 keer gepaard met oorverdovende donder en felle bliksem. 





Van zodra de regen was verminderd zijn Victor (ook een gast bij Roger) en ik de stad in getrokken. Buiten hotels, torenhoge bedrijfsgebouwen en 101 malls valt er eigenlijk niet zo veel te beleven in Johor Bahru. Je vindt hier wel veel lekker eten! En dat hebben we dan ook voornamelijk gedaan Eten, eten en nog eens eten. Want ze eten hier wel 6x per dag. Kleine porties weliswaar, waardoor ze snel terug honger hebben.

Dit is enorm lekker!! Satay Ayam (kleine kippensatés) met pindasaus. Tor, de satés van de Chinees in Guardamar zijn hier niets tegen ;-) En uiteraard vergezeld met rijst en voor bibi wat groenten erbij. Want als het aan hun ligt eten ze enkel vlees en rijst.


In deze steegjes wordt het lekkerste eten klaargemaakt. De omgeving is misschien niet zo proper, maar de ingrediënten zijn vers en je kan zien dat het deftig wordt klaargemaakt. Geen afgesloten keuken waar ze, als je te moeilijk doet, in uw eten kunnen spuwen ;-)


'S avonds zijn we naar de Chinese nightmarket in de buurt gewandeld. Over de koppen lopen... Je vindt er vanalles. Vooral veel aromatische vullingen voor elektronische sigaretten en gekleurde lenzen (van kattenogen tot Hello Kitty ogen).  Beide zaken zijn heel populair in Johor Bahru.

Morgen reis ik naar Singapore, het ligt hier amper 20 minuten vandaan. Er zijn veel Maleisiërs die dagelijks naar Singapore reizen voor hun werk. Je wilt niet weten hoe lang ze daarover moeten doen... Dit omwille van de massale toestroom tijdens de spitsuren en de immigratiecontrole. In het guesthouse verblijft "the sushi guy", hij rijdt elke dag met zijn scooter naar Singapore. 2u heen en 2u terug! Goe zot.

Zo vieren ze bijvoorbeeld 4x (!) per jaar nieuwjaar in Maleisië. Ons welgekend oud op nieuw, het Chinese nieuwjaar (20ste dag van de maankalender), het Indisch lichtfeest (dit jaar 11 november, het is niet echt nieuwjaar want het Indische nieuwjaar wordt ook op 1 januari gevierd, maar het wordt hier wel aanzien als een soort "nieuwjaar") en het Maleisische nieuwjaar (elk jaar een maand vroeger volgens Roger). 

Op vlak van tafelmanieren wordt er nog steeds volop gesmakt Ze gebruiken ook enkel een vork en lepel. Een mes nooit. Enkel bij de voorbereiding om groenten en vlees in hapklare brokjes te snijden. Je komt een mes enkel tegen in hotels en resorts. Wanneer het om grote stukken vlees of vis gaat, zoals een kippenbout of een volledig intacte vis, gebruiken ze hun rechterhand om het eetbare deel eraf te prutsen. Je vindt hier dan ook standaard enkele wastafels om je handen voor en na het eten te wassen. Rijst eten met een lepel is wel heel gemakkelijk. Moet je maar eens proberen ;-)

Ik heb ondertussen al veel geleerd over de moslims in Maleisië. Zoals jullie weten, lopen moslima's gesluierd rond. Ook wanneer ze gaan zwemmen zijn ze van kop tot teen bedekt. Dit doen ze omdat ze zich enkel en alleen aan "that special guy" willen laten zien. Zo kan hij zien hoeveel moeite zij wel niet voor hem doet. Ze mogen ook geen benen of oksels scheren, enkel wanneer hij na het huwelijk hier toestemming voor geeft. 

Een moslim (man wel te verstaan) mag huwen met maximaal 4 vrouwen. Dit onder 2 voorwaarden. Hij moet toestemming krijgen van zijn eerste vrouw en de tweede vrouw moet akkoord gaan dat er ook een andere vrouw is. En, hij moet over voldoende middelen beschikken om hun te onderhouden. Zowel op financieel vlak als op emotioneel vlak. Hij moet hun beide evenveel (maandelijks) zakgeld geven (ook al gaat de vrouw werken), en ook evenveel liefde en affectie. De vrouwen kunnen elkaar meestal niet uitstaan en wonen daarom dan nog eens apart in een ander dorp. De meeste mannen kunnen 1 vrouw al niet aan, laat staan 2! ;-) De logica achter het huwen met maximaal 4 vrouwen is ontstaan omdat er meer vrouwen dan mannen rondlopen op de wereld. En zo zou elke vrouw de kans krijgen om te trouwen.

In de islam is varkensvlees eten verboden. Maar ook plaatsen of keukens waar varkensvlees is geweest, zijn off limit. Honden zijn bij de Maleisische moslimgezinnen verboden. Ook het aanraken ervan is niet toegestaan. Doen ze dit wel, dan moeten ze hun handen reinigen met aarde en water.

 

Vandaag, 16 september, is er weeral een protest. 20.000 Maleisiërs gaan in Kuala Lumpur protesteren tegen de Chinezen die hier woonachtig zijn. Het is deze keer niet rechtstreeks tegen de prime minister, maar het is wel aangezet door hem. 

Tijdens de protesten tegen de huidige prime minister wordt er ofwel geel gedragen, dat staat voor "clean", ofwel rood, waarmee ze willen aantonen dat ze een regime zoals in Thailand willen. De oppositie partij betaald 300 RM aan degenen die gaan protesteren. Voor sommige een aardige som geld. Maar de protesten van morgen zijn eigenlijk racistisch. Dit komt als volgt. De prime minister heeft, ineens uit het niets, 2.6 biljoen RM op zijn persoonlijke rekening staan. Maleisiërs vinden dit maar verdacht. Want zij betalen sinds zijn komst 6% taxen en de ringgit daalt aanzienlijk in waarde. Toen ik hier een maand geleden toekwam, stond de ringgit op 4,45 voor 1 euro. Nu is dit 4,83. Wat doet de prime minister om hun aandacht hiervan af te leiden? Hij zet de Maleisiërs op tegen de Chinezen. Volgens hem zijn ze niet gelijk en behoord Maleisië toe aan de Maleisiërs. De Chinezen worden als minderwaardig beschouwd. Volledig onterecht. Ze dienen evenwaardig behandeld te worden. Dit probleem gaat met de jaren van kwaad naar erger.

In België zouden we slecht gezind zijn Hier zijn ze op zo'n momenten dolgelukkig. De regen koelt namelijk alles af, de temperatuur is beter te verdragen, de planten krijgen water en iedereen kruipt gezellig bij elkaar onder een afdak van een café of een eettentje. 



Ook wij zaten gezellig op Roger zijn terras te chillen. Roger is de eigenaar. We wonen hier eigenlijk met een stuk of 7 in één huis. Sommige zijn hier al maanden, andere komen hier gewoon af en toe "op vakantie". De keuken is buiten, heel primitief ingericht, maar zo stinkt het binnen niet wanneer iemand vis heeft gemaakt  

Rond 13u ben ik met een van die mannen naar de stad getrokken voor lunch en om comiskes te doen. We zijn 1 tempel gepasseerd, een Chinese tempel. Tegen 18u waren we pas terug. 

's Avonds zijn we door Roger getrakteerd geweest in een goedkope Indische keet. Als ik ooit nog is terugkom naar Johor, verblijf ik sowieso bij Roger in Memory Guesthouse!

Een groot verschil met Perhentian Islands is dat hier ook locals leven. Ze wonen in kleine houten huisjes (waarin de meeste ook geboren zijn) en leven vooral van het toerisme. Maar ze moeten stevig sparen. Want tijdens het moesson seizoen, van november t.e.m. januari, is het volledige eiland afgesloten. De zeegolven zijn dan zo hoog dat er niet mag gevaren worden. Tijdens dit seizoen gaan ze in de jungle op kleine herten jagen of doen ze verbouwingen aan de chalets. 

Het wordt alleen zelden gebruikt...


Het eten is hier verrukkelijk! En zo goedkoop! Ik heb vooral veel squid gegeten op Tioman. Met zuignappen en al. En de kleintjes in zijn geheel. Hmm echt lekker!


Deze was op de bbq klaargemaakt. Bedolven onder de look! Chance dat ik alleen sliep, en niet in een dorm met 5 andere ;-)


Mijn Nederlandse vrienden waren voor kreeft gegaan. Ook bedolven onder de look. Je kiest hier zelf uw zeedier en de bereidingswijze. De rest spreekt voor zich. Als ik eraan terugdenk komt het water weer in de mond.

Maar het blijft een adembenemend zicht.

Er zijn uiteraard ook veel dieren in de zee rondom Tioman Je vindt er de kleurrijkste vissen en koraalriffen, en met veel geluk een zeeschildpad of een haai. Ik heb er een Portugees (Juan) leren kennen die voor 1000 RM, gedurende 4 dagen, een Padi duikbrevet heeft behaald. Juan was zo trots dat hij zichzelf nadien poepeloere heeft gedronken! Zo zat dat hij 2 dagen later er nog altijd de gevolgen van droeg

Tioman is heel populair bij duikers. Ikzelf kan spijtig genoeg niet dieper duiken dan 8m vanwege mijn middenoor. En ik mis het eerlijk gezegd wel. Ik denk hier geregeld terug aan die keer dat ik met mijn vader op Malta tussen de roze kleine kwallen dook. Misschien probeer ik het toch nog eens op Bali. Het kriebelt te hard Want naar horen zeggen hebben ze daar ook een prachtige onderwaterwereld!

Ik heb deze morgen om 8u30 de ferry naar Mersing genomen. Daar kon ik anderhalf uur later een bus naar Johor Bahru nemen. Eens in Johor was het wel ff zoeken. Wat een gigantisch grote stad! Voor ik in the city center was, of Bandaraya in Malay, moest ik nog een bus nemen. En dan kwam ik weeral in een mega groot station terecht. Ik heb wel anderhalf uur gewandeld en gezocht, wel 10 verschillende mensen aangesproken, in verschillende richtingen uitgestuurd geweest, voordat ik het uiteindelijk opgaf en een taxi aanhield. Dat doen ze hier geregeld zenne. De mensen willen je zó graag helpen dat ze je gewoon ergens heen sturen of zomaar een (vertrek)uur verzinnen omdat ze je niet níet willen helpen. Heel lief, maar best vermoeiend. En de stratenplannen zijn nogal ruw geschetst. Zelfs de twee eerste taxi's die ik tegenhield kende de straatnaam van mijn guesthouse niet.