Geen anomalieën, geen afwijkingen, geen actieve evolutieve pleuroparenchymateuze indichtingen. Thv longen en leverparenchym geen pathologische haardpathologie.......
Dat zijn dus de dingen die ik graag lees en dan nog eens lees. Volgende week nog de uitslagen van het bloed en het algemene onderzoek, maar dit kan niet meer stuk! We mogen nog maar weer eens een half jaartje gaan genieten. liefs jeannette
In oktober Oktober is de wreedste maand oktober Met de dingen die voorbij gaan maar wel ergens blijven hangen Ze komen steeds weer bij ons terug Ergens in oktober
Een hele piet voel ik me alweer; thuis, in de omgeving, bij het boodschappen doen alle dagdagelijks dingen. Maar dan naar een receptie. 2 uur staan in een bomvolle zaal en ondertussen praatje met deze en gene maken. Nee dat was meer dan m'n lichaam (en geest?) aankon. Gelukkig stonden er langs de rand van de zaal wat stoelen (voor de senioren onder de genodigden?). Ach wat, laat me dan ook maar even een oudje zijn. En weet je zo'n receptie van de zijlijn bekijken heeft ook zeker z'n charmes. Als dan ook nog één van de attente meisjes van de catering je heeft gezien en met de lekkerste hapjes aan komt dragen, wordt het helemaal leuk! Kortom het hoeft nog niet allemaal perfect te gaan om het leuk te hebben. En de complimentjes zijn ook mooi meegenomen. Deze survivor is er nog niet, maar ik kom terug!!!
Negen weken. En alles gaat steeds meer z'n gewone gangetje. Nu ja gewoon zal het na de kanker nooit meer worden. Voor het eerst in meer dan vier jaar weer strakke kleren kopen, ik wist niet wat me overkwam. De onzekerheid komt af en toe hevig om de hoek kijken. Ook al kan een verkoopster zeggen dat het prachtig staat, m'n hersens hebben de klik nog steeds niet helemaal gemaakt. Misschien omdat ik weet hoe het er onder kleren uit ziet. maar ach wat niet weet.............. De buitenkant ziet er in ieder geval weer uit als al die andere vrouwen die op een woensdagmiddag met hun dochter gaan winkelen. Dank je S: je bent een schat en een onmisbare hulp bij het kiezen van m'n nieuwe garderobe! Zaterdag een eerste publiek optreden, benieuwd naar de reacties.
Gisteren nog voor een controle naar Gent. Alles ziet er prima uit! En van professor Blondeel het groene licht gekregen om gewoon alles weer te gaan doen. Te gaan leven. En ja wat kun je anders doen? Vandaag naar hunkemoller geweest en 6 (oké overdrijven is een kunst) beha's gekocht. Geen beugelbeha's, ook nog geen designbehaatjes, maar wel leuke witte en zwarte. Het is moeilijk te omschrijven wat voor gevoel dat geeft na 4,5 jaar. Ik heb de neiging om steeds even voor de spiegel te gaan staan en m'n trui omhoog te doen. Goed dat zal ook wel weer snel gewend zijn. Wat ook mooi is dat ik weer kan gaan zwemmen. Niets fijner dan te bewegen in het water. Deze week zeker met W de eerste slagen gaan maken en een nieuw jaarabonement aanschaffen. En in februari terug een afspraak in Gent, om de afwerking te gaan bespreken. Maar nu, de zon schijnt en op zolder wachten nog drie wassen om gevouwen en gestreken te worden. Ja het leven gaat weer z'n gangetje (gelukkig!!!). Liefs
