Tijdens het wachten op de reparatie van het busje, ben ik met Tom en Marcus naar Nimbin getrokken, hetgeen een stadje is dat percies nog wat in de sixties zit. We zagen er een heel relaxte levensstijl, hebben er een 3 tal national parken bezocht en op zondag hebben we de Australische versie van bowling gespeeld. Dit spelletje lijkt heel veel op het petanquespel dat de Fransen hebben uitgevonden. Het grote verschil is dat de ballen veel groter zijn, niet rond zijn (langs ene kant zwaarder dan de andere), waardoor je in een curve moet gooien om naar het kleine balletje te mikken. Dan zijn er nog een paar andere ingewikkeklde regels, maar de puntentelling gelijkt heel veel op de petnque puntentelling, behalve dat als je het kleine balletje raakt met één van je ballen, je ook een punt wordt toegekend. We hebben er een memorabale namiddag gehad, waarna er toch een paar pinten gevolgd werden om dat te bezegelen. In één van de national parken hebben ik en Tom een 1500 m hoge berg beklommen. Na deze 2u lange klim werden we getrakteerd op een magnifiek uitzicht.
Nadat mijn wagen in Byron Bay gerapereerd was, ben ik inlands getrokken om er een paar national parken te bezoeken. Ik heb er de Waterfall way gevolgd en heb zo in 2 dagen een 10 tal watervallen gezien. Ik heb er Kathedral Rock NP bezocht, hetgeen leek op de Devils Marbles die ik in de outback heb gezien. Deze keer waren het gigantische rotsen die omgeven waren door een gigantisch bos. Daar heb ik me weer aan een klim gewaagd en na een uur klimmen was het uitzicht daarboven nog eens de moeite waard. Snachts was het er steeds bibberen. Doordat ik een 150 km inlands was, konden de temperaturen snachts tot een 2-3 tal graden celsius dalen en was het echt wel koud lijden in het busje. Het thermisch ondergoed en de pyama die ik in het koude Tasmanië had aangeschaft kwamen hier heel goed van pas. Soms was het zo erg dat ik met mijn muts en 2 paar wollen kousen in slaap viel. Redelijk grappig beeld, geloof mij...
Na een dikke week bijzonder natuur te hebben bezichtigd was het tijd om naar Sydney te reizen. Daar was de gigantsche circel rond Australië vervolledigd. In totaal heb ik 35000 km afgelegd in dit prachige land waar ik toch wel gehecht ben aan geraakt... Ik had beslist om de Van in Sydney te verkopen ipv in Melbourne omdat ik niet het risico wou lopen om nog meer onkosten te hebben. In Sydney aangekomen ben ik direct naar de YHA Beachouse getrokken in Bondi Beach waarvan ik de verkoop van de wagen zou plannen. Hier kwam ik een Franse kuisvrouw (Corine) tegen die mij en Vincent een 10 maanden eerder eens goed uit de problemen heeft gehaald. Een heel lieve vrouw die steeds klaar staat voor een babbeltje. De morgen na mijn aankomst ben ik direct in gang geschoten om mijn busje te verkopen. De eerste dag heb ik het op verschillende sites geadverteerd. De tweede dag heb ik op een A4 formaat een poster gemaakt en ben ik deze in een 20 tal hostels in Sydney centrum en Bondi Beach gaan ophangen. Vanaf dan was het afwachten geblazen en waren mijn dagen gevuld met naar het strand gaan, boeken lezen en filmpjes zien op mijn laptopke. Na een dikke week had ik nog steeds geen enkele response. Ik heb mijn prijs dan laten zakken van 6500$ tot 6000$. Na nog eens een week te wachten had ik dan eindelijk mijn eerste telefoontje. Ik heb een testrit gedaan met diene gast en hij bleek echt geïnteresseerd te zijn. Ik ben met hem iets gaan drinken achteraf en hij wou de Van echt kopen, maar had voor het moment de nodige cash niet. Hij ging de dag erna wat rondbellen om bij vrienden of famillie wat geld te lenen. Dat bleek niet te lukken dus hervatte ik de zoektocht naar nieuwe kopers.
Mijn beste Australische maat heeft me de week erna uitgenodgd in Alice Springs om er zijn verjaardag te vieren. Leek me een superleuk idee en een goede oppurtiniteit om wat tijd te doden. Het was er een leuk weerzien met hem en heel wat andere vrienden van werk en dergelijke. Ik verbleef er voor 5 dagen, waar we vooral gefeest hebben, de laatste 2 dagen mocht hij op een huis "passen" wat als Bed and breakfast diende. Een prachtig huis met zwembad in de tuin en in de achtertuin een rotsachtige omgeving waar 2 maal per dag een 6 tal kangoeroes naar beneden kwamen om zich te voeden. Echt prachtig amai. Na een paar heel leuke dagen te hebben gehad was het tijd om afscheid te nemen en terug naar Sydney te vliegen om te proberen mijn busje eindelijk van de hand te doen. Ik heb er de prijs nog eens laten zakken met 500$ en ik kreeg vandan af wel heel veel telefoontjes en mails. Na een paar dagen is er een jong Duits koppel de wagen komen bezichtigen. Na de testrit beslisten ze om de wagen te kopen. Ze wouden wel slechts 4800$ betalen en na wat onderhandelingen heb ik het verkocht voor 5100$. Veel minder dan voorzien, maar ik kon dan toch eindelijk naar de volgende destinatie trekken, FIJI!!! Na de verkoop heb ik direct mijn vlucht naar Nadi in Fiji geboekt. Ik heb er via mijne maat in Alice Springs 2 tours geboekt en een 4 daagse duiktrip in Voli Voli beach waar ik nu al een weekje aan het vertoeven ben. Ik heb er nu 13 duiken gedaan en overmorgen vetrek ik terug naar Nadi waar ik 2 weken ga Island Hoppen in de Yesawa Islands. Hierover meer in het volgende bericht. Na Fiji ga ik nog een 6 weken naar Nieuw zeeland. Dan is het tijd voor mij om terug te keren naar ons België landje. Dit zou ergens begin of midden December moeten zijn.
