La Paz ligt op een hoogte van 3600 meter in een dal (!!).

El Alto, de armere buitenwijk waar ook het vliegveld gelegen is, ligt op 4100 meter.

We hebben dus een mooi uitzicht als we de stad binnenrijden.

Ik vind een kamertje op 4 blokken van het centrale plein .

Volgens mijn hotelhouder is La Paz een zeer veilige stad, maar toch hangen er overal waarschuwingen over valse politieagenten en gauwdieven.

Na een paar uur heb ik de belangrijkste dingen gezien ,waaronder veel militairen , het strijken van de vlag en nog maar eens vuurwerk.

Terug op mijn kamertje krijg ik hoofdpijn en voel me helemaal niet lekker.

Hoogteziekte dus.

Daar is maar 1 remedie tegen , en dat is terug naar beneden.

De volgende morgen ga ik dus in een zeer rustig tempo naar het busstation en koop een ticket naar Iquique.

Dan ga ik toch nog een ritje maken met de kabelbanen hier.

In 2014 opende hier een  eerste kabelbaan die La Paz verbond met El Alto.

Sedertdien heeft men niet stilgezeten en ondertussen zijn er al 11 lijnen.

Het is een gemakkelijke en mooie manier om de stad te zien.

Ik neem de rode, de plateada, de gele, de lichtblauwe ,de witte en de oranje lijn ,en maak zo een toer boven La Paz.

Terug in het busstation mijn Boliviaanse Bolivianos gewisseld voor Chileense Pesos en naar de bus.

Er zijn twee bussen , 1 cama, 1 semicama.

Dan komt men ons zeggen dat de semicama vandaag niet rijdt.

We moeten mee met de cama tot in El Alto en daar overstappen op een andere bus.

In El Alto stappen we over op een bus die dezelfde is als die daarnet afgeschaft was.

We blijven nog een half uurtje staan terwijl er geroepen wordt of er nog iemand mee wil naar Chili?

De grensovergang Tambo Quemado naar Chungara  gaat vlot,maar is op 4680 meter.

Daar is zelfs mijn kleine rugzakje opheffen al een hele inspanning.

Het is er wel betoverend mooi .

Terug op de bus valt de nacht.

Zo'n 100 kilometer in Chili stopt de bus.

Na een uurtje komt men ons zeggen dat de reizigers naar Iquique moeten overstappen op de cama bus.

Even wat chaos, maar uiteindelijk rij ik dus met een comfortabeler bus verder.

Om 3u50 zijn we in Iquique .

Onze buschauffeur vraagt of er al iemand van de bus wil?

Hij blijft hier nog staan tot het busstation opengaat, en dat is pas om 6u.

Iedereen blijft op de bus en kan dus nog wat slapen.

Om 6u20 rijden we het terrein op.

Als ik uitstap zeg ik 'gracias a Dios y a Usted' voor zijn goede zorgen.

En of mijn uitspraak goed was weet ik niet, maar hij begrijpt het..

Ik ben dus in Chili, uitgeslapen en voel me goed!!