Vooral in de buitenwijken gaan de straten hier zo steil bergop en bergaf dat ik ze nog niet te voet zou durven nemen.
Hier vonden de spanjaarden indertijd genoeg zilver om meer dan 200 jaar al hun veroveringen te betalen.
Even nadenken over hoeveel geld je nodig hebt om 200 jaar een wereldrijk te onderhouden ?
En de mijnen zijn nog steeds niet leeg...
Bolivie zit ook op een gigantitische hoeveelheid lithium.
Het historisch centrum van Potosi heeft een plaatsje gekregen in het grote boek van Unesco.
Het is hier inderdaad mooi en fotogeniek.
Jammer dat er zoveel grafiti op de muren zit..
4000 meter hoogte , dan moet je de stad aan een rustig tempo verkennen.
Ik wil toch alles zien , maar ik voel dat ik er af een toe toch eens-letterlijk--"naast" trap'.
De volgende dag neem ik de bus naar Oruro, 5 uur rijden.
Oruro is een gewoon stadje, het heeft een verkeersinfarct, het is overal markt, er is heel veel lawaai.
Ik vind een hotelletje , voor 1 keer op het derde verdiep , zonder lift.
Ik ga 1 keer terug naar beneden om mij te registeren , dan nog eens omdat ik geen handdoeken heb, dan nog eens omdat de TV niet werkt..
Terug boven voel ik mij opeens moe ,moe...
Ik ga dus nog 1 keer naar beneden , koop in het eerste winkeltje een 2 liter fles sprite, een 2 liter fles fanta en een pak koekjes.
Ga nog eens naar het derde verdiep , langzaam ,en slaap van 18u30 tot 11u de volgende dag.
Volgende dag vraag ik aan de hotelbalie waar ik het minibusje kan nemen naar het busstation.
Geen minibusje vandaag, en ook geen taxi's, helemaal geen vervoer tot 3 uur ..
Het is de dag van de voetganger..
Hoera! Daarom was het zo stil.
Wel tof om te zien , mensen die zitten te schaken op straat, dansen op straat, wandelen op straat , na de chaos van gisteren.
De nieuwe busterminal was in de richting van de luchthaven dus ik wandel op mijn gevoel af , en na 2 uur wandelen ben ik er.
Ik koop een ticket naar Calama- Chili.
Normaal vertrek 14u , nu , door de dag van de voetganger...om 15 u
Op weg dus naar Chili!
Om 18u zijn we aan de grens en moet iedereen met al zijn bagage uit de bus.
Voedselveiligheid, namaak,in en uitvoer van deviezen worden gecontrolleerd,
En natuurlijk ook een hond op onze bus op zoek naar het exportprodukt van Colombia.
Om 1u30 nog eens controle door de douane, nog eens iedereen met alles door de scanner.
Om 4 uur s' ochtends zijn we in Calama.
Het busstation opent pas om 4u30 , dus ik zit met de andere daklozen te wachten..
Om 7 uur is er een bus naar Iquique.
Ik ben nu dus terug op zeeniveau.
Het is goed hier terug te zijn!
Groetjes
Veerle