Eén keizer had een mooie heuvel vanwaar hij , en ik , een mooi uitzicht had over de stad.

Ook gewoon wat gaan verdwalen in de stad.

Daar zijn de mensen ook heel vriendelijk , gewoon Hello!! en een brede glimlach.

Ik geef hun een westerse glimlach terug , zwaai naar de kindjes , schud hun de hand , (dat vinden ze top!), en laat de mensen die werken voorgaan.

Een leuke ervaring!

Ook nog naar de Thien Mu pagoda gewandeld langsheen de parfum rivier.

Heel mooie uitzichten over de rivier en omgeving.

Als speciaal relict heeft deze pagoda de Austin van Thich Quang Duc, de monnik die in 1963 naar Saigon reed en zichzelf daar in brand stak , uit protest tegen de dictatuur.

Ik zou mezelf eerder uit protest in een ijsblok opsluiten! 

Het is hier snikheet , de hitte vlak voor het regenseizoen begint.

Mijn handtas gaat af op mijn Tshirt, mijn voetzolen hebben een sandaal-bruine kleur , ik had zelfs wat zilverkleurige verf van mijn camera aan mijn hand.

Afscheid genomen van Hue en mijn groene kamergenoot, dit zijn de tropen , dus ieder kamertje heeft zijn gekko,  en met de trein terug naar  Da Nang.

Volgens het reisboek het mooiste stukje spoorlijn van Vietnam.

Komt mij gewoon beter uit omdat het treinstation midden in de stad ligt en het busstation een paar km er buiten, en de trein heeft airco.

Na De weg nr1 van Hanoi naar Saigon reis ik nu over een stukje van De spoorlijn van Saigon naar Hanoi.

De treinen van en naar rijden maar over 1 spoor , enkel in de stations kunnen ze elkaar kruisen.

De treinen rijden dus niet echt stipt , er is TV aan boord , je kan er eten en drinken.

Er is verrassend veel personeel aan boord.

Deze keer dus wel over de Wolkenpas, een mooie treinrit langsheen de kust op +- 300 m hoogte.

In niks te vergelijken met de Furka Pas in Zwitserland of een willekeurige Andespas in Zuid Amerika, maar toch de moeite;

Helaas was de airco stuk in de trein , ik heb dus een kleine opstand meegemaakt op de trein.

10 min voor Danang was de airco hersteld.

Ik ben nu dus terug in Da Nang.

Vandaag was ik op China Beach, de plaats waar de  Amerikaanse soldaten kwamen herstellen tijdens de oorlog.

Morgen terug naar Hanoi.