De rit van Split naar Dubrovnik, Parel aan de Adriatische Kust was zeer mooi.
Bergen , fotogenieke dorpjes, de Adriatische zee met zijn helder water.
Heel veel bochten ook, de afgrond dikwijls vlakbij.
Het mooiste uitzicht op de oude stad van Dubrovnik heb je vanuit vogelperspectief, het is ook het bekendste beeld van deze ommuurde stad.
Het historische Dubrovnik heeft een aantal bredere straten en ook een paar ruimere pleinen, het voelt wat meer aan als een echte stad.
Dubrovnik kan tot 6 cruiseschepen ontvangen per dag, dus in de kleine oude stad is het dan koppenlopen.
Toeristen die hier veel geld uitgeven aan musea.
Een dagje wandelen op de oude muren en een paar musea en je bent al gauw 100 euro kwijt.
Het is dus Dubrovnik zien en met een lege portemonee terug naar huis?
Dubrovnik ligt tegen een heuvel aan, en mijn gastenverblijf is ergens halverwege de heuvel.
Trappen staan hier op het stadsplan aangeduid als straten.
Ik heb hier al meermaals gedacht dat de Kroaten de uitvinders van de trap zijn.
Ik logeer in een kamertje bij burgers.
Die hebben mij ondertussen in hun hart gesloten , dus s' avonds heb ik lange gesprekken over het leven in Kroatie, in Belgie, de euro , de mogelijke toetreding van Kroatie tot de Europese Unie volgend jaar, de oorlog van 1991 , toen ze hier beschoten werden door de Serviers en 3 maand zonder elektriciteit gezeten hebben.
Ook over de kleine pensioentjes, uiteraard.
Die mensen moeten hier rondkomen met 600 euro, vandaar dat ze slechts 2 boten, een auto , een scooter ,een huis in Boznie Herzegovina, een in Montenegro en natuurlijk dit appartement in Dubrovnik hebben.
Ze dachten dat ik zowat een inkomen van 3000 euro zou hebben.
Ik heb wat zitten vertellen...
Ze koken nu voor mij.
s' Morgens koffie, gelieve niet te roeren.
S'Avonds verse vis of calamari , groenten uit eigen tuin en zelfgemaakte wijn.
Ik ben ook al eens mee gaan vissen.
Geen beet, het leven zoals het is...
|