Er zijn dus toch mensen die mijn teksten lezen , want inderdaad.

Bali is niet Boeddhistisch , maar Hindu.

Mea culpa, mea culpa..

Er lopen hier dus geen oranje mannetjes rond, ik ga het zo proberen te onthouden.

Verder kijkt men hier eigenlijk niet op een god meer of minder.

Er zijn massa's tempels, massa's goden , maar vooral heel veel bijgeloof.

Zo kan je bvb 6 tanden laten vullen tijdens een -natuurlijk betalende- ritueel;

Ben je gelijk verlost van de 6 kwaden in jezelf, oa boosheid,verwardheid , dronkenschap en verlangen.

Na Sanur naar Ubud, een kunstenaarsdorpje in het binnenland.

Toeristisch, het is zo'n dorpje waar iedere toer langs komt.

Het is hier regenseizoen nu , zeer mooi groen , plakkerig warm en weinig toeristen.

Er is hier wel wat te zien.

Ik was al in het Blanco museum, kunst van de Balinese Dali.

Het museum Puri Lukisan, hedendaagse en oudere kunst, in de prachtige tuin kon je leren weven, schilderen en muziek beleven.

Het Palace of Ubud.

Een heleboel House of. Painter of Sculptor...het is uiteindelijk een kunstenaarsdorp.

Heel veel Pura tempels, de ene al mooier dan de andere.

Soms denk je een tempel te betreden , blijkt het de entree te zijn van een gewoon huis.

Er is hier ook een mooie wandelweg door de rijstvelden.

Het pad is een soort Walk of Fame.

Iedere tegel is gepersonaliseerd, en dus naar ik aanneem ook gesponsord door toeristen ,hotels en café's die hun handafdruk en boodschap hebben achtergelaten.

Je hebt hier Monkee Forest , een gebied met een paar mooie Pura tempels , maar ook een grote kolonie apen.

Toeristisch, iedereen wil op de foto met een aap, maar wel een mooi bos.

Er is een dorpje vlakbij Ubud, Petulu.

Petulu is wereldberoemd in Bali voor een grote kolonie Herrons--een soort kleine witte reigertjes;

Niemand weet waarom ze eigenlijk juist daar in mass bij elkaar komen, daarom is er maar weer een God en mythe gecreeerd.

Ga je verder, kom je in de kleine dorpjes.

Daar wordt biljart ipv schaak gespeeld.

Iedere straat heeft zo zijn eigen specialiteit, de ene maakt houten stoelen, de andere houten vogels.

Je kan hier voor een prikje handgeweven stof kopen , aan 1 stuk wordt 1,5  jaar gewerkt.

Ik kwam langs een klein winkeltje waar men meer dan 25 miljoen jaar oud petrified wood verkocht;

Er is ook een bloeiende markt voor liefhebbers van joga-massage of het jezelf uithongeren om tot een hoger spiritueel niveau te komen;

In Ubud kan je ook heel lekker eten , keuze genoeg;

Volgens de Australiers heel goedkoop.

Maar met mijn budget ga ik het een stuk makkelijker krijgen dan hun om tot een hoger spiritueel niveau te komen.

Ben ook eens gaan wandelen naar de Campuang Ridge en de Sayan Ridge.

Weg van het drukke winkelcentrum.

De heuvels zijn helemaal ingenomen door resorts , gelukkig werd ik regelmatig uitgenodigd door de bewaking om binnenin eens een kijkje te nemen;

Mooie dingen gezien!!

Na madame tuk-tuk, madame riksja, madame motobike, madame jeepney, ..ben ik nu gepromoveerd tot madame Transport.

Hier in Bali hebben veel mannen een auto of brommer die je voor een 'special price' ergens naartoe brengen.

Die speciale prijs geldt natuurlijk alleen voor mij, wat had je gedacht??