Na een operatie in 2012 moest ik van mijn arts het kalm aan doen maar ik mocht wel vliegen en dus dacht ik dat in Yerevan en Tbilisi op een bank gaan zitten interessanter zou zijn dan te gaan werken.

Als ik nu mijn blog terug lees heb ik blijkbaar toch niet zoveel op die bank gezeten.

Voor de liefhebbers van nog eens echte eerste indrukken... de eerste keer komt nooit terug..de blog is er.

zoeken op 2012.

Toen vond ik Georgie al tof, dus nog eens terug.

Een nachtvlucht met dekentje, een aankomst midden in de nacht en wachten tot de gewone bus rijdt....bus 337, kostprijs 35 cent, betalen door je creditcard te scannen.

Tbilisi is na 12 jaar eigenlijk niks veranderd.

Wandelen door oud Tbilisi voelt als wandelen in een postkaart.

Wandelen over Rustavelli Avenue...er zijn wat shopping malls bijgekomen.

Wandelen over  David Aghmashenebeli Avenue en Saarbrucken Square...mooi..mooi...mooi..

De vele, vele kerkjes met al die mooie eeuwenoude iconen, de moskee voor zowel soenieten als sijieten, uniek, de synagoge, welkom bezoeker..

Heel veel street-art, heel veel gelukkige honden en katten, vrij om te gaan en te rusten waar ze willen en geliefd door iedereen.

Heel veel zeer dure  auto's en dure hotels , maar ook zeer oude auto's en scheefgezakte krotten.

Da's de echte charme van Tbilisi, alles woont-leeft gewoon naast elkaar.

Wie het eten in Georgie niet lekker vind moet naar een dokter.

Wie het wel lekker vindt en iedere morgen zijn bordje leeg eet in zijn hotel, vind de volgende morgen meer op zijn bord.

En dan zijn er natuurlijk nog de Georgiers zelf ..gastvrij, vriendelijk, behulpzaam.

Tbilisi, een parel !