S' Morgens als wij willen kerstinkopen gaan doen voor vanavond op ons kamertje , is het nog steeds , of al?,zeer druk.

We kopen onder andere een typische Pan Dulce , en dan wil ik ook nog een grote liter fles bier voor vanavond;

Als ik met mijn fles aan de kassa kom , blijkt dat je hier niet zomaar een fles bier kan kopen.

Want waar is mijn leeggoed?

Leeggoed?

Morgen zal ik leeggoed hebben , als deze fles leeg zal zijn.

Helaas , ze zijn onverbiddellijk in de supermarkt.

Geen lege fles , dan ook geen nieuwe..

Uiteindelijk vind ik toch nog een klein winkeltje waar de eigenares mij een fles bier wil verkopen.

Alleen maar als ik op mijn communiezieltje beloof om morgen bij het krieken van de dag de lege fles  terug te brengen.

Oef!!

Die mevrouw begrijpt de spirit van Kerstdag nog!!

Rond 4 uur in de namiddag  is het opeens stil op straat..

Wij dus naar onze hotelkamer.

Dat is het dus..Kerstavond!

Maar om 7 uur gaat alles weer open.

Het lijkt wel alsof de Argentijnen even met hun kerstcadeautjes naar huis gegaan zijn.

En nu nog gauw een taartje komen eten.

Wij dus ook!!

Om 10 uur is alles weer kalm.

We gaan naar de middernachtsmis ,in Argentinie mét de Argentijnse vlag!

Van 11u30 tot 1 u is het vuurwerk , daarna om 6 u nog eens.

Overdag weer 42 graden.

We rijden naar Resistentia en nemen daar een kamer voor twee nachten.

De winkels blijven nu 24 uur per dag open!!

Het wordt weer 42 graden.

De winkels blijven nu tot 5 uur s' ochtends geopend.

Wij genieten van de schaduw op het centrale plein.

S' Avonds kerstfilms op zijn Argentijns met Swartzenegger en Jean Claude Van Dame.

de Argentijnen beginnen al aan hun kerstinkopen;

Naar aanloop van Kerstdag zijn de winkels langer en langer open.

Vandaag stonden er al om 10 uur s' ochtends lange rijen aan de winkels en aan de geldautomaten.

wij investeren in buffetten en ijsjes.

Helaas , een paar kilometer verder weer gestopt door ''de politie'' , we hebben te hard gereden..

We zijn het beu en rijden naar Santa Fe.

Een mooie ,rijke stad.

We logeren hier in een hotel-bodega ..

Hmmm!!Lekkere wijn!!

We worden vriendelijk onthaald bij Lufthansa en spreken af dat we de moto op 2 januari gaan afleveren.

Op 5 januari zou de moto dan in Brussel moeten zijn.

Het gaat ons ongeveer 1000 euro kosten.

En we hebben geen kist nodig.

Nu dit geregeld is willen we graag nog eens naar het noorden.

We rijden dus weer door de provincie Entre Dos Rios.

En ja hoor, weer hebben we ''te hard gereden'', ''over de witte lijn gereden'', één keer vraagt men naar onze verzekering.

Natuurlijk betalen we ook nu weer niks.;

We logeren in hotel Los Angelos in Gualeguachny.

zeer vriendelijke bediening.

De wegen zijn allemaal slecht,zeer slecht.

De GPS vliegt zelfs nog eens van de moto.

En da's van in patagonie geleden!!

Uiteindelijk overnachten we in Canuelas in een 4 sterren hotel.

Hopelijk kunnen we morgen de verscheping van de moto regelen.

Mooi ritje !

We logeren weer in ons zelfde hotelletje van het begin van onze reis.

En kijk , het is toevallig weer feest!!

Vandaag wordt het 43 graden warm.

We gaan dus regelmatig even rusten in de airco van de YPF.

We hebben de laatste dagen proberen contact op te nemen met de firma waar we de krat voor de moto hebben achtergelaten.

Die geven niet thuis.

Bij Lufthansa info gevraagd om de moto met cargo naar huis te sturen vanuit Buenos Aires.

Dat zou kunnen , maar iedere dag krijgen we een beetje andere info.

We besluiten dus om eens naar Buenos Aires te rijden en daar in persoon eens te gaan informeren.

We rijden richting Cafayate , voorbij een stuwmeer tot Colonel Moldes.

Vanavond is er een belangrijke voetbalwedstrijd.

Er is GEEN verkeer meer in de stad.

Zelfs de taxichauffeurs staan allemaal samen naar een TV op het voetpad te kijken.

Uiteindelijk wint Boca de mach en natuurlijk feest en vuurwerk!!

Deze route volgt deels het traject dat de Tren Des Nubes volgt.

Heel de dag gravel , maar gelukkig blijft het droog!!

Deze keer hebben we meer geluk.

Het is stralend weer , de weg is goed en er is weinig verkeer.

Langs heel veel haarspeldbochten rijden we tot 4200 meter hoog.

Daar rijden we dan door de Salinas Grandes.

Dit gigantische zoutmeer ligt op een hoogte van 3450 meter.

Het is er niet alleen adembenemend mooi , we zijn ook buiten adem door de hoogte.

Terug naar Salta dus.

Gaan lekker koffie met taart eten.

Daarna bestellen we nog een koffie en krijgen daar een hele stapel koekjes bij .

Om ons dieet niet nog verder in gevaar te brengen , gaan we in de namiddag dan nog maar een toertje rijden.

Toch rijden we de Pasa de Jama op.

Dit is de meest noordelijke officiele grensovergang over de Andes.

Deze pas blijft heel het jaar open;

Omdat deze zo dicht bij de evenaar ligt , sneeuwt het hier immers nooit.

De grensovergang zelf is op meer dan 4000 meter hoogte;

Nog maar eens veel bochten dus.

De weg is in zeer goede staat  en het is dus genieten van de mooie omgeving met al die kleurige bergen.

Helaas rijden we op 3000 meter de mist in.

Op 4000 meter zitten we nog steeds in de wolk.

Terug dan maar.

Eens onder de wolken rijden we voorbij het Quebrada de Humahuaca.

Patrimonium van de mensheid , en inderdaad MOOI !!!

Op weg naar Jujuy weer wat wegblokkades.

We maken ons niet druk over nog maar eens een betoging.

Als we geblokkeerd staan , gaan we maar eens lekker eten.

En kijk ,daarna is de blokkade opgeheven.

Vanaf Jujuy komen we in een adembenemend landschap.

De rotsen hebben hier alle kleuren en we rijden op zo'n 3700 meter hoogte.

We kruisen nog maar eens de steenbokskeerkring in Huacalura.

We logeren in Tilcara.

Veel loslopende honden , varkens , kippen ,paarden.

De weg is maar een klein stukje die naam waardig .

Daarna is de weg weg.

Aan een benzinestation probeer ik te weten te komen hoeveel het octaangehalte de benzine hier heeft.

We komen het niet te weten.

Wat verder moeten we over een smal bruggetje.

We komen bijna onder de wielen van een achterop komende vrachtwagen terrecht.

Nog iets verder een wegblokkade.

We rijden maar terug naar de grens.

We hebben gehoord dat de wegen in Bolivie SLECHT zijn.

En dat er van en naar en in Bolivie veel betogingen en wegblokkades gaan zijn.

Onderweg naar de grens passeren we inderdaad al wat brandende autobanden en verliezen we al een paar uur tijd aan een wegblokkade.

Het regent wat en het is zwoel,maar als we aan de grens komen is het 30 graden en droog

Goed weer voor een grensprocedure.

Over deze grens is er  geen vrachtverkeer.

Alle vrachtwagens worden hier uitgeladen en alles wordt letterlijk overgedragen naar de andere kant van de grens.

We komen dus terecht in een chaos van  honderden mensen die met grote dozen op hun schouders te voet op weg zijn naar de andere kant van de grens.

De grens gaat over een internationale brug.

Ik probeer de controle na de brug wijs te maken dat ik al aan de andere kant van de brug betaald heb

Het lukt niet , we betalen dus toch om de grens over te steken.

We logeren in het eerstvolgend dorp Yacuba in hotel Las Vegas

We gaan iets eten en zien dat de kinderen hier om 21 uur nog schaak zitten te spelen .

Niet zo gevaarlijk dus hier?

In ons hotel leren we nog een man kennen die enthousiast is  dat we uit Brasschaat komen

De man is uit Tarija , en daar hebben ze een brandweerwagen gekregen van Brasschaat

Het is de eerste keer in al die jaren onderweg  dat we iemand ontmoeten die effectief iets gekregen heeft

De man beweert bovendien dat als zijn partij de volgende verkiezingen wint , hij ook naar Brasschaat komt..

Helaas verlies ik op deze reis zijn e-mail en weet ik ook niet of hij lid was van de MAS partij van Morales.

Naar goede Zuid Amerikaanse gewoonte is het s' avonds feest , met vuurwerk!

Om 4 uur de volgende morgen klinkt er opeens opnieuw vuurwerk..

Een vergeten voorraadje?

We rijden eens naar de infodienst in Salta , dan verder naar San Salvador de Jujuy.

Heel wat minder toeristisch en verzorgd dan Salta.

Na de middag wordt het droog en maken we nog een zeer mooi ritje door de streek.

Morgen naar Bolivie!!

We rijden tot Metan.