Door Messopotamie richting Uruguay.
We komen de onder moto wereldreizigers wereldberoemde politieagenten tegen.
Nergens in Zuid Amerika heb je corrupte politieagenten, behalve hier.
Ze staan zelfs steeds op hun zelfde plaatsje.
Op internet circuleert dat natuurlijk.
We hebben gehoord dat ze ons gaan vragen om een branddeken en-of een verkeerskegel.
Natuurlijk moet je die niet echt bij je hebben .
en omdat deze politieagenten altijd maar hetzelfde truukje proberen
circuleert er ook op internet de verordening waarin staat dat motos vrijgesteld zijn van het bij zich hebben van een branddeken en een verkeerskegel.
Je kan dat afdrukken in de spaanse taal.
De agenten hebben dus geluk bij een nietsvermoedende wereldreiziger en bij die natuurlijk verder ook niet in orde zijn.
Als je bijvoorbeeld zonder verzekering rondrijdt of te hard rijdt..., tsja.
Maar wij zijn dus voorbereid en een beetje benieuwd dus de provincie Messopotamie in.
En ja hoor , net op Het kruispunt staan ze.
Herbert moet stoppen en zijn paspoort tonen.
Ik niet , ik ben maar een vrouw.
Verkeerskegel?
Herbert haalt de spaanstalige copies boven.
De agenten kijken sip..
Branddeken?
Herbert wijst nog eens op de copies.
De agenten kijken wat meer sip.
Je hebt te hard gereden , 500 US$ boete..
Herbert wijst naar zijn GPS, daar kan je zien hoever je gereden hebt , en ook wat je maximum snelheid die dag geweest is..
De agenten kijken nog maar eens wat meer sip , maar houden vol.
Hij moet 500 US$ boete betalen.
Dat zal niet gaan zegt Herbert , ik heb maar 20 Argentijnse pesos meer, en laat het briefje zien dat hij in zijn broekzak gestoken heeft.
Ik heb al ons geld bij mij , maar een macho agent kan niks aan 'maar' een vrouw vragen.
Met bijna hoorbaar gegrom laten de beruchte agenten ons doorrijden.
In de spiegel glimlachen we naar elkaar,Yes!!
Twee kilometer verder moet Herbert weer aan de kant.
Paspoort tonen , ik natuurlijk niet.
Hij heeft over een witte lijn gereden.
Boete 20 Argentijnse pesos.
Niet waar zegt Herbert , bovendien , ik heb geen geld.
Wel waar zeggen deze agenten , en we weten dat je 20 pesos hebt.
Niet meer zegt Herbert , ik ben net gaan tanken..
We mogen verder rijden en worden niet meer gestopt;
Aan de grens met Uruguay hebben we wat last met een paar dronken of gedrogeerde mannen , maar de grensprocedure gaat vlot.
We zijn ondertussen al bedreven in het invullen van de carta de ingresso.
Uruguay is blijkbaar toch heel wat armer dan Argentinie.
De benzinestations zijn klein en er is weinig te koop.
We logeren in Trinidad.
En gelukkig is het hier ook toevallig feest in de stad.
12-11-2005 om 00:00
geschreven door Veerle 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
|
Na een banden- en oliewissel zijn we klaar voor nieuwe avonturen.
Zuid Amerika 2005--deel 1
