Het is 35 gr en droog in de Atacama!

Geen boom ,geen struik , geen vogel of beest te zien.

We rijden hier op een plateau 2000 meter boven de zeespiegel.

Heel zelden zien we ver  in de diepte een oase,een klein stukje groen is de enorme woestijn.

De enige stad hier is Iquique, en die ligt aan zee.

Weer een heleboel haarspeldbochten , maar dan zijn we er.

Iquique heeft een mooie wandeldijk , een historisch centrum ,compleet met toeristentreintje en een casino.

Iquique is ook de stad waar de Chilenen naartoe vliegen om te gaan feesten.

Happy hour van 20 tot 3 uur , en daarna, party!

Eerst nog een heel stuk door de pre- Atacama woestijn.

De woestijn staat hier nog steeds in bloei , maar wordt nu toch wel droger en droger.

We houden een fotostop bij het Mano del Desierto.

We zijn nu echt in de Atacama, de droogste woestijn ter werled.

Het regent hier gemiddeld 1 keer per 400 jaar.

Verder tot Antofagasta.

Antofagasta is een grote drukke stad.

Het is genieten aan het centraal plein onder de palmbomen bij de fontein en de klokkentoren met een ijsje en wat zuid amerikaanse muziek!

We moeten ook betalen op de toll roads , maar die zijn wel heel verzorgd , er zijn zelfs douches voorzien.

We rijden nu vlak bij de Pacific oceaan ,rijden door de pre-Atacama

Hier is in de lente nog wat leven mogelijk door de mist die aan land komt.

Mooie kleine bloementjes, zover je zien kan!

We logeren in Vallenar , een rustig dorpje.

We wandelen nog eens naar het centrum en eten daar een lekkere puntzak friet.

Vanuit Mendoza is het nog meer dan 200 km rijden door een betoverend mooi landschap.

De bergen hebben door de ertsen die erin zitten alle kleuren , er ligt nog veel sneeuw.

We stoppen voor een foto bij de Aconcagua,met 6962 meter de hoogste berg van Zuid Amerika.

Een memorabel moment!!

Daarna verder naar de grens met Chili.

Gelukkig heeft de jongedame in Buenos Aires blijkbaar alle nodige formulieren ingevuld en afgestempeld;

Na 5 hokjes bij de Argentijnse douane , voor onze paspoorten , de tol door de Tunnel, de moto verzekering, de tijdelijke invoer en de sanitaire keuring,

zijn we klaar om dezelfde papieren in te vullen bij hun Chileense collega's.

We rijden door de Tunel del Chriso Retendor en zijn dan in Chili.

Het is hier even mooi, maar omdat Chili zo'n smal landje is , moeten we nu op een afstand van zo'n 30 km van een hoogte van 3000 meter naar zeeniveau.

Dat gaat via de drukbereden "weg met 26 curven", mooi , maar steil!!

We logeren in La Calera.

Na de Avenida General Paz , de ringweg rond Buenos Aires , (of is dit het Formule1 circuit?), komen we op de lange rechte weg naar Mendoza.

Het is een tollroad , maar moto's moeten niet betalen.

Ik zie de eindeloze Argentijnse steppe, gaucho's met hun koeien .

We gaan onze eerste parilla para dos eten.

Dat is een mini-barbequetje dat naast de tafel gezet wordt ,met daarin verschillende stukken heerlijk Argentijns vlees!!Hmmmm!!!

Wat verder stopt de weg en is er een stuk ongeasfalteerde weg van 30 km.

Dit om een natuurgebied te beschermen.

Mooie flamingo's ,mooi zoutmeer, dat wel..

We besluiten om de nacht door te brengen in Rufino, zomaar een dorpje ..

Blijkbaar is er juist feest?

Er wordt gegeten en gedronken en auto's , moto's , zelfs de brandweerwagen rijden toertjes door het centrum...

Er worden voor ons een paar stoelen buitengezet zodat we het spectakel kunnen volgen.

Ik drink er een grote fles bier voor mijn verjaardag!!

Volgende dag naar Mendoza.

We logeren in een hospedaja en gaan s' avonds met de dochter des huises  naar het centrum.

Mooie avondwandeling, lekker ijs.

Het is mooi ,warm weer , dus gaan we gewapend met een stadsplan en veel documenten op zoek naar het bureau van de verschepingsmaatschappij.

En daar begint het.

Onze papieren zijn ok, maar eerst moeten we op een ander adres in een bank een kleine taks gaan betalen.

Daarna met dat bewijs terug naar de verschepingsmaatschappij.

Volgende stap , tijdelijke invoer van de moto.

Op naar het douanekantoor;

Dat adres is een zeer grote en zeer lege passagiersterminal..

???

Blijkt dat dit de oude terminal is , waar enkel de douane nog een klein kantoortje heeft.

Het is een klein kamertje waar een jonge ,knappe Argentijnse haar nagels zit te lakken.

Ze is gekleed of ze zo dadelijk zal vertrekken naar een trouwfeest.

Als we haar uitleggen wat we komen doen ,zegt ze dat ze twijfelt over welke documenten we nodig hebben.

Maar geen nood , ze zal even bellen.

We zitten een uur te kijken hoe de jongedame rondbelt en formulieren invult,stempels zet, 

en nog een formulier , en nog een paar stempels..

Met heel die stapel formulieren terug naar de verschepingsfirma.

Alles is ok nu , morgen mogen we naar de haven de moto gaan halen.

s'Avonds gaan we naar de jachthaven en eten daar onze eerste argentijns buffet. Hmmmm!!

S'Morgens op stap naar de haven.

We volgen een heel eind de dokken helemaal tot in La Plata en daar staan we plots voor een rivier.

Er is wel een tolbrug voor voertuigen , maar voor voetgangers is er alleen een roeibootje.

Wij moeten aan de overkant van de rivier zijn , daar is het magazijn waar de moto staat.

Dus stappen we maar in het bootje.

We betalen 2 pesos.

Aan de overkant komt de schipper achter ons aangelopen,

Blijf hier niet te lang zegt hij , het is hier een gevaarlijke buurt.

Gelukkig vinden we het magazijn vlot  ...

Dan nog wat heen en weer geloop

Hier nog een kleine vergoeding betalen , daar nog een stempel, dan nog de sanitaire keuring, maar die heeft eerst een lunchpauze.

Uiteindelijk is alles ok en wordt de moto buiten het magazijn gezet.

We kunnen nu ons pakje uitpakken .

Komt heel wat geschroef aan te pas.

De lege krat laten we achter , de firma belooft om ze te bewaren tot we ze binnen drie maand weer nodig hebben.

Daarna nog gaan tanken en we maken ons eerste ritje door Buenos Aires.

Ik met 2 motobanden rondom mij.

We logeren bij Dakar Motors , waar we de reservebanden zullen achterlaten.

Dag allemaal,

Onze volgende reis is er eentje door Zuid Amerika.

We vertrekken in Buenos Aires en hopen 3 maand later vandaar terug te keren.

Voor de eerste keer heb ik actief mogen meewerken aan het verschepen van de moto.

Na het werk met mijn fiets naar de Antwerpse haven  om een prijsbestek te gaan vragen voor het versturen van de moto.

Klein fietsje , grote vrachtwagens.

De verzekering voor de moto via een Nederlands bedrijf.

Naar de ambassade van Colombia om eens te gaan horen hoe het nu met de veiligheid daar is..

Naar het Tropisch Instituut voor advies en rabies-inentingen.

Vaarschema's vergeleken , vliegtuigtickets gezocht.

De moto is ondertussen al even vertrokken in een grote kist , samen met onze bagage, helmen en nog wat reserve banden.

Morgen vertrekken wij.

Op naar Zuid Amerika, Argentinie , Buenos Aires , allemaal met een grote A van Avontuur!!

vlucht Moskou-Brussel

Ik ga weer op koopjesjacht.

daarna koop ik een fles champagne en een bekertje en installer mij daarmee op het Rode Plein.

Mensjes kijken en genieten!!

Naar Milana.

Welkom als altijd.

Ik koop wat cadotjes.

Een theemuts voor mijn buren , een kussensloop , een samovar voor Herbert.

Dit is een skori trein.1800 km in 30 u.

Veel gesprekspartners deze keer.

Een Georgier die een huis heeft in Georgie en één in Moskou.

Een dame uit Dagestan die woont in Voronesh, een man uit Pjatigorsk die woont in Jaroslavl, een Georgier die woont in Tsjoemen,, één uit Armenie.

Veel Georgiers , allemaal even vriendelijk.

We hebben urenlange gesprekken in onze gemeenschappelijke taal russisch.

Het landschap is golvend , helemaal zoals je je rusland voorstelt.Landelijk en hier en daar een dorpje.

Eerst naar de markt inkopen doen.Nieuwe jeans ,250r , nieuwe veters, 6r;

Daarna opgeruimd.

Heel wat moeten achterlaten in de kamer wegens plaatsgebrek in mijn kleine rugzakje.

Onder andere mijn gemakkelijke open schoenen die ik gekregen had op de boot.

Dan rustig kuierend  door Pjatigorsk naar het station.

Daar moet ik de electriska nemen naar Mineralni Voda , daar vertrekt mijn trein naar Moskou.

Echt de toerist uitgehangen vandaag.Terrasje na terrasje richting station.

Zalm en steur gegeten, ijsfrisco's en bier.

Een breekbaar eendje gekocht als souvenir.

Hopelijk haalt het heelhuids Belgie.

De expres-elektriska kost 2,4 r meer dan de gewone 7,2 r.

In 40 min ben ik in het station

Ik wil een bericht sturen.

GSM batterij plat.

Heel het station afgezocht naar een stekker.

Uiteindelijk gevonden in de te-betalen-wachtplaats met TV. Oef!

s"Avonds nog een gesprek met een Georgier.

hij geeft zijn adres.

Als ik eens in Tbilisi ben moet ik maar langskomen.

6u30 Vertrek excursie naar de Elbrus.

We rijden door dorpjes met alle poorten in grijs en blauw.

Hier en daar een moskee.

De meeste huizen hebben versieringen op het dak.

Schaapherders te paard, koeienherders, koeien alleen op wandel.

Ook veel nieuwbouw, grote stenen huizen .

Dan komen we dichter bij de Caucasus.

Helaas slecht weer , dus slechts af en toe een glimp van de hoge bergen.

Een koppeltje uit Rostov met hun zoon ontfermt zich over mij, ze zullen dat de rest van de dag blijven doen.

Eerst stoppen we aan een platform.

Dit is zoals een vlot en dient als voortzetting van de weg.

We worden naar boven getrokken en hebben daar een prachtig uitzicht.

Alle auto's gebruiken dit , dit is waarschijnlijk heel wat goedkoper dan de aanleg van een weg naar boven?

Weinig politie hier in vergelijking met Astrachan.

We zien maar 1 GAI post , hoewel we hier toch maar+- 100 km van Tsjetsenie rijden.

Verder naar de Elbrus.

Met 2 liften gaan we van 2350 naar 3000 en verder naar 3500 meter.

De Elbrus , de hoogste berg van Europa. Met 2 toppen.

Het is hier prachtig.

Fantastisch dat ik dit kan meemaken!

Ik neem een steen mee als souvenir en scheur mijn jeans.

Morgen een nieuwe  kopen.

Na een lekkere sjaslik rijden we 5 km verder en nemen daar een kabelbaan.

We zien de Elbrus ,nog eens maar vanuit een andere hoek.

Verder tot Narzan , waar we de bronnen bekijken.

Terug naar Pjatigorsk.

We zien de koeien op weg naar huis., de geiten , de ganzen.

De mensen die op het bankje voor hun huis zitten.

Vandaag de stad verkend;

Ik wandel helemaal tot aan de kabelbaan.

Mooi uitzicht , maar te bewolkt voor mooie foto's

Wat gezellig kuieren hier.

Ik oop een excursie naar de Elbrus, 200r.

We moeten ter plekke nog 200 r  extra betalen voor de drie kabelliften.

Daarna nog geld opgebrast aan cd's, bier en eten.

Calemars en steur op Moskouse wijze.

Vakantie!!

Pjatigorsk is warm en ligt tegen een berg aan op 1.000 meter hoogte.

Dus steeds bergop  en bergaf wandelen.

Het is een gezellig stadje , het bevalt me hier direct.

Na een sanatorium--volzet--hotel Intourist--800 r , beland ik in Hotel Pjatigorsk, 160 r in het centrum van de stad.

s' Avonds nog naar het treinstation.

Alle treine  zitten vol.

Ik kan nog weg op 26 augustus als ik vertrek uit Mineraldi Voda.

Ik zal dan op 28 augustus terug in Moskou zijn.

Dan nog wat van het terrasweer genoten.

Steur, frietjes, salade en een biertje voor 89 r;

Vakantie!!