Vandaag gaan we naar de golf club, de bowling club,we gaan eten in het casino, we gaan naar de farm , ik zie mijn eerste kookabura,we gaan naar het postkantoor, gaan 2de handskleren kopen.
Vanavond eten we schaap, meegebracht door de buren , maar klaargemaakt door Judy en ik mag in de supermarkt allerlei groenten en fruit kiezen die ik nog nooit gezien of geproefd heb om erbij te eten.
Nooit gedacht dat ik ooit naar Australie zou gaan..
Heel lang over nagedacht of ik mijn huis zou verkopen of niet..
Knoop doorgehakt en in de akte bij de notaris laten opnemen dat ik mag blijven wonen tot de dag dat ik vertrek naar Australie.
Al heel wat bezittingen verkocht en weg gegeven en het weekend voor vertrek mijn laatste meubels verhuisd naar de garage van mijn ouders.
Die laatste week een bijzonder gevoel gehad.
Ik heb nog steeds een groot huis met terras, tuin, vijvertje, hobbykamer,grote living...
Maar slaap in die living op een thermarest, en heb nog 1 waterkoker, 1 tas,1 bord, mes en vork ..
Op 28 september rol ik s' morgens mijn thermarest op en brengen mijn buren mij naar het station.
De thermarest gaat in hun koffer en ik ben welkom om bij hun te logeren als ik terug zal zijn.
Jacqueline en Sylvère, de beste buren die een mens zich wensen kan !
Ik reis Ekeren-Berchem-Schiphol-Hong-Kong-Melbourne-Moe.
Op het perron in Deurne krijg ik al telefoon van de kopers van mijn huis.
Ze hebben een uurtje geleden de sleutel gekregen en hebben nu al heel veel vragen..
Ik schakel mijn GSM uit en ga voluit voor mijn vakantie.
Vanuit Schiphol vlieg ik verder met Cathay Pacific Airlines .
Die bestaan dit jaar 60 jaar , en dat is een geluksgetal?
In ieder geval worden we verwend met zééééér lekker eten.
In Hong Kong heb ik een 12 uur overstap en krijg ik wel een dagvisum, maar het is buiten zeer warm en mistig.
Ik blijf in de luchthaven en probeer wakker te blijven.
Als ik instap voor de vlucht naar Melbourne ben ik doodmoe,eet nog eens "hoera-we-zijn-jarig," letterlijke haute-cuisine, en val daarna direct in slaap.
10 uur later wordt ik fris als een hoentje wakker in Melbourne.
Ik word opzij gezet door de douane.
Blijkbaar heb ik verdacht weinig bagage bij?
Ian en Judy wachten mij op.
Zij hebben in 2004 een moto van mijn broer mogen lenen in Amerika en daarom ben ik hier nu voor een week hun geeerde gast.
We rijden al direct door naar Healesville Sanctuary Park.
Daar zie ik zowat alle dieren die ik in Australie wou zien, oa een wombat, een tasmaanse duivel, ik krijg een slang om mijn nek...
Dan mag ik nog eens proeven van mijn eerste echte Australian Pie en daarna zijn we alle drie moe.
Mijn logeerkamer is een droom en ik slaap tot een stuk in de volgende dag