Groetjes uit Pattaya! Ik logeer hier helemaal in 't centrum aan 't strand. Tijdens de busrit naar Rayong een travestieshow gezien.; Mannen in blauw-rood geruit kort plooirokje , met daaronder witte kniekousen en roze balletschoentjes; Ze deden een soort salsadans, gecombineerd met een vals gezongen Engelstalige karaoke..; In Rayong het ondertussen vertrouwde verhaal; Geen stadsplan, geen Engels , dus de weg proberen te vragen. De woorden citycenter, sea, sand, beach,..geen reactie. Ik had een hotel gezien vanuit de bus , dus daar naartoe. Dezelfde vragen , dezelfde reactie.; Nog een paar hotels afgegaan, de zee is hier ergens tussen 5 en 32 km vandaan?? Rayong is ook geen mooi stadje , dus besluit ik naar het busstation te gaan. Een Brit stuurt me de goeie richting uit, en een Thais koppeltje voert me uiteindelijk met hun auto naar het busstation , een ander dan datgene waar ik toegekomen ben. Daar wordt ik op de bus gezet naar Pattaya; Misschien omdat het zondag is,maar onze chauffeur en zijn begeleider stoppen overal. Om nieuwe bloemen te kopen voor het busaltaar van Boeddha, om een babbeltje te slaan met een verkoopster, om iets te drinken , om de hond te knuffelen.. We doen 3 uur over de 60 km Ik wordt uit de bus gezet. Vlak aan een hotel. Prijs gaan vragen. Goed nieuws , ik wordt aangesproken in een Indisch Engels EN er wordt mij direct een speciale prijs aangeboden., dat geeft moed!! Ze hebben ook een stadsplannetje.; Eindelijk weet ik weer waar ik ben. Ik ga nog wat hotelletjes langs , allemaal geven ze mij een special prijs; Uiteindelijk kies ik dus voor het Center Beach hotel , neem een koude douche en geniet van de ondergaande zon met een biertje.
Ik ben net terug van mijn dagje Oud-Sukhotai , ooit de eerste hoofdstad van Thailand. Het moet gezegd, dit verdient zijn plaatsje op de Unesco Werelderfgoed lijst! Zeer mooie tempels , gelegen in een prachtige omgeving met tropisch groen en waterpartijen. De tempels een beetje in Thai- , in Khmer-, zelfs wat in Griekse stijl. Mooi!!! De busrit zelf viel best mee, op de terugrit Thai boksen gezien op TV.
Morgen mijn laatste dag in Phitsanelok. Een klein rustig stadje , het 'echte' Thailand? Gisteren was er hier weeral vuurwerk. De Chinese Draak was nog maar eens op stap. Weeral alle winkeltjes in en uit, overal een haar uit zijn baard achterlatend in ruil voor wat geld. Ditmaal om te vieren dat er binnen 7 dagen weer een feestdag is.; Andere culturen.
Daarna langs de wandelboulevard naast het water gaan kijken naar de weinige houten huisjes die nog resten. Zo kwam ik in een school terecht; Deze school had een mooie Wat op hun binnenkoer staan. 't Was net etenstijd voor de kindjes. De speelplaats stond helemaal vol met bekertjes, met daarin een tandenborstel en tandpasta. Ik dacht dus terecht gekomen te zijn op de feestdag van de tandenborstel. Gelukkig was er een leraar die me vertelde dat dit een ritueel is van elke dag, zo leren de kinderen elke dag poetsen;
Iedere morgen zie ik vanaf de ontbijttafel hoe Boeddha zijn ontbijt krijgt. Alle eten en drinken dat bij ons huisaltaar staat wordt vervangen , tot vreugd van de lokale vogels. Opvallend ook hoeveel mensen hier nog echt geloven. Die bijvoorbeeld groeten als de bus een tempel voorbij rijdt. Maar ook in alle tempels die ik bezocht heb, altijd gelovigen.
In dit sstadje doet iedereen altijd zijn schoenen uit. Dus ook in het internetcafé, dat weliswaar zoals overal ter wereld vol zit met jeugd die spelletjes speelt. Toch wachten ook hier alle schoenen, ook de mijne ,buiten. Overal zie je dus schoenen staan , bij de kapper, bij het reisbureau, en bij de tempels natuurlijk. Hier moet je zelfs je schoenen uitdoen als je naar de -gratis- WC gaat bij de tempel. Daar zijn er plastieken sloffen voorzien om binnen te gaan. Een echte Thaise WC is natuurlijk een hurk WC, met links de emmer voor het gebruikte papier, en rechts een bak water waar een kommetje in ronddrijft. Dat kan je gebruiken om door te spoelen. Soms kan het nogal krap zijn in het toilet..
Heel vriendelijke mensen hier, ze spreken zeer weinig Engels, maar een brede glimlach en een opgestoken duim verstaat iedereen. Een rustig stadje , relatief weinig verkeer , klein, overzichtelijk. Er rijden wel fietstaxi's , maar dan voor delokale bevolking. Er zijn hier heel weinig toeristen , dus in plaats van tuk-tuk? tuk-tuk? zwaaien de kindjes nog naar mij.
Morgenavond neem ik de bus naar Rayong; Da's een stadje 70 km ten zuidoosten van Pattaya. Ik hoop dat ze daar ook een strand en hotels hebben. Anders rij ik door naar Pattaya. Waarschijnlijk wel wat toeristischer dan Phitsanulok.
De bus 1ste klas! Het begon al met een gratis watertje. Daarna kregen we een "wonderbun" , zo stond het op het zakje; Die wonderbun was een sponsagtige cake gevuld met 2 soorten confituur. Daarna hebben we nog een romantische film gezien--eentalig Thais natuurlijk. Daarna kregen we een Thaise sit-com te zien met een luide lachband. Vervolgens een soap--wat een Thaise miserie!! Daarna kregen we nog eens water en een dekentje. Dat was nodig , want de airco stond veel te koud voor mij. Enfin , als je dacht dat we dan gingen slapen Karaoke- in het Thais , maar luid!! Ikke dus heel blij met de meegebrachte oordopjes!! Rond 10 uur gestopt bij een groot benzinestation. Ik lees op het raam dat hier de coupons voor de 1ste klas reizigers kunnen omgewisseld worden; Voor mijn voedselbon kreeg ik een schep rijst en de keuze uit een heleboel gerechten. Ik dacht , vlees met boontjes , dat ziet er lekker uit; Helaas de boontjes bleken spicy groene pepertjes te zijn. Vlees met rijst dus. Na nog wat karaoke toch nog wat geslapen. Om 4 uur waren we er al; Helaas in Khorat geen stadsplannetje te vinden. Dus wat overgetekend van het enige plannetje dat er hing; In deze stad geen tweetalige straatnaamborden. Bovendien hadden ook de hotels geen opschrift 'hotel'. Diegene die ik gevonden heb waren niet duur, dat geef ik toe,maar ik wou er voor geen goud verblijven. Wel een originele tempel gezien , helemaal in marmer en met een Boeddha grot. Daarom , terug naar t busstation en de bus op naar Phimai. Op een lokale bus wordt ook luide muziek gespeeld en ze stopt overal. Aan ieder huis, aan iedere winkel, iemand geeft een teken dat hij er op of af wil, en de bus stopt--heel eventjes. Op zo'n lokale bus 3 man personeel. 1 chauffeur, 1 man die kaartjes verkoopt en iemand die het in- en uitstappen begeleidt, en die ook het beheer heeft van de bagage; De tempel van Phimai, indertijd nog gebouwd door de Khmer is echt wel mooi. Helemaal anders dan de Boeddhistische tempels. Bovendien mooi in 't groen gelegen en weinig bezoekers. Het is een zeer, zeer, zeer warme dag! In Phimai wat hotelletjes bekeken, maar ook niks zindelijk gevonden. Dus terug de bus op naar Khorat en daar een ticket gekocht naar Pitsanelok. Dit keer een VIP ticket. Het VIP ticket hield in water, 2 keer wondercake, een degenfilm, karaoke, een dekentje en geen eten. En je kon de zetel op masagestand zetten. Er waren problemen met de airco--iedereen probeerde te slapen met het dekentje over zijn hoofd. Om 2 uur deze nacht op straat gezet. Nog veel te vroeg, ik heb dus samen met wat Thai wat op de bank liggen slapen. Daarna --hoera!!--hier wel een stadsplan. Eerst wat koffie gedronken en dan naar de stad. Ik logeer nu in hotel Pailyn , een mooi hotel. Pitsanelok is een rustig stadje , met een paar wondermooie tempels. Ik blijf hier 3 dagen. Morgen of overmorgen ga ik naar Sukothai, met de bus..
Gelukkig Chinees Nieuwjaar!! Gisteren van s' morgens vroeg pang-pang-vuurwerk!! In ieder winkeltje stond er een grote tafel afgeladen vol met allerlei eten, eend , fruit, allerlei flessen, pakjes, bloemen. Er werd ook papier verbrand op het voetpad , gewone dozen ,maar ook een soort namaakgeld. Er werden ook massaal loterijbriefjes verkocht; Sommige winkeltjes waren dicht , die waren al aan 't festen. Het was een zeer warme dag gisteren , dus heb ik wat rust gehouden aan het zwembad.
Vandaag de Draak zien dansen. Hij ging in Chinatown alle winkeltjes bezoeken , onder luide begeleiding van trommels--bom-bom-bom!! Overal kreeg de Draak geld , die heeft dus een goede dag gehad! Vanavond vuurwerk natuurlijk en eten, veel eten , de vreemdste dingen eerst. Ook muziekoptredens.
Morgen met de bus naar Khorat; 12 uur busavontuur. In khorat heb ik nog geen hotel geboekt. Ik heb er geen stadsplan van , dus heb ik toch geenenkel idee waar ik terecht kom. Als de bus op tijd is ben ik er al om 4 uur s' morgens , dus alle tijd om iets te zoeken; In Khorat schijnt niet veel te zien te zijn. 60 km ervandaan een oude Khmer-tempel , verder niks, volgens de reisgids.
Gisteren dus naar een olifantkamp geweest. In een klein minibusje samen met 2 Denen,1 Nieuwzeelander, 4 Portugezen, 2 Amerikanen, 2 Koreanen en 2 mensen uit Singapore. Op weg naar 't park wat uitleg gekregen over olifanten; De Thaise olifant heeft een groter hoofd maar kleinere oren dan zijn Afrikaans neefje. Er leven nog +- 5000 olifanten in Thailand, er zijn zowat 20 olifantkampen rond Chiang Mai, er is zelfs een olifantenkliniek; We moeten ons niet schuldig voelen dat we op een olifant gaan rijden; Vroeger werkten ze in de teak -hout industrie; Nu mogen de Thai die boom niet meer kappen , teak hout wordt nu ingevoerd uit Japan. De olifanten hebben door ons nu een nieuwe job, minder zwaar, want er mogen slechts 2 toeristen op 1 olifant. En zo'n beestje weegt 4000 kg en kan tot 2000 kg dragen. Bovendien krijgen ze veel meer bananen dan vroeger. In het kamp krijgen we eerst een olifantenshow; De olifanten voetballen, dragen boomstammen en schilderen. Daarna maken we een ritje met de ossenwagen. Dat gaat ontzettend traag , en met houten wielen aan de kar over een karrenspoor..een hobbelige ervaring! Daarna gaan we met de olifant terug. Ik deel een houten bakje met een jonge Thaise; 't Is ook haar eerste rit op een olifant. Ook hier is je stevig vasthouden de boodschap! Wiebelen en schudden doen we , maar het is een fantastische ervaring!! Daarna krijgen we een maaltijd aangeboden en na wat shoppingmogelijkheden in het Lisu dorp gaan we raften; Op een vlot de rivier af.. Gelukkig is het droog seizoen, dus ook het tochtje op het vlot gaat zachtjes en langzaam. Op weg naar huis stoppen we nog aan een orchideenkwekerij en vlindertuin. Na een hele dag onthaasten worden we weer afgezet aan ons hotel. Een fantastische dag!!
Vandaag met de bus naar de grenzen in het noorden; Vandaag een karikatuur van een gids , spreekt heel slecht verstaanbaar Engels, de chauffeur laat ons eerst heel de binnenstad zien voor we iedereen opgeladen hebben. Deze keer op pad met een Pool, een Australier,een Amerikaan die zijn visum wil gaan verlengen aan de grens, een Zwitserse, een paar Japanners en een koppeltje uit Laos; Eerste stop vandaag de warmwaterbronnen. Wat stoom uit de grond en rondom veel shoppingmogelijkheden. Volgende stop , iets voor Chiang Rai , de Witte Tempel. Een mooie , moderne,nieuwe stijl. De muren binnenin zijn niet meer beschilderd met beelden uit het leven van Boeddha, maar met GSM, de aanslag op het WCT in New York. Verder naar de Gouden Driehoek; Het punt waar Laos, Birma en Thailand samenkomen. Je kan optioneel met een boot even de Mekong over naar Laos, ik verken liever het dorpje, klim naar een tempel op de top en heb een prachtig vogelperspectief op de rivier. Ik ontmoet een koppeltje uit Servie. Ik vertel ze wat over mijn ervaringn van vorige reizen. Zij trakteren mij op een biertje uit Laos. Na de lunch rijden we verder tot de grens met Birma. Alleen de Amerikaan gaat de grens over om zijn visum te vernieuwen. Wij niet , want als je Thailand overland binnenkomt krijg je slechts een visum voor 2 weken. Na de shoppingmogelijkheden an de Thais-Birmaanse grens verder naar het dorp van de Akha. Een bergvolkje dat wil betaald worden om op de foto te staan. Je kon er ook souvenirs kopen. Dan nog een nachtelijke rit terug naar Chiang Mai.
Gisteren een hele dag tempels gaan bekijken; Er zijn er +- 350 in chiang Mai; Ik heb ze nu gezien in hout, in steen, in goud afgewerkt, groot, klein, gerenoveerd.. Chiang Mai is de tweede stad van Thailand , dus heel wat minder groot, minder druk. Wat minder dan Bangkok, dus 't zwembad is maar op het tweede verdiep in plaats van op het tiende , en de prijzen zijn hier maar de helft. Het klimaat is veel aangenamer; Overdag ook zweten bij 35 graden , maar 's avonds koelt het heerlijk af tot +- 20 graden; Toch kan je ook hier door de luchtvervuiling nauwelijks de bergen rond de stad zien. Er is hier een stadsdeel , men noemt het het eiland, dat omringd is door grachten , en daarin bevinden zich massa's tempels, winkels en goedkope hostelletjes. Het is er vrij rustig en je kan er uren rondstappen, op iedere hoek staat een tempel. Af en toe een monument of een paleis..oef!! Ik krijg chocola van een jonge monnik en we zitten samen te praten aan een vijvertje waar vroeger de Koning moest komen mediteren vlak voor hij gekroond werd; Hij had al engels gestudeerd en moest nu nog 4 jaar les volgen om monnik te worden. Hij wist me te vertellen waarom er zoveel honden rondlopen; Thai houden van honden ,en houden er veel. En als hun beestje ongewenst puppies krijgt, mogen ze die naar de tempel brengen en dan moet de tempel ze verzorgen. De honden worden dus goed verzorgd en worden geacht te tempel te bewaken; Tsja.... Aan sommige tempels kan je vogeltjes loslaten--tegen betaling--dat brengt je dan geluk. De tempels worden veel bezocht door Thai, die brengen fruit en bloemen mee voor Boeddha. Iets verderop advies gekregen waar het goed is om koopje te doen van een politieagent die nog aan de Sorbonne gestudeerd heeft. Mijn Frans is niet zo goed en ik wil niks kopen, dus vertelt hij mij alleen maar wat meer over het monument van de 3 koningen
s'Avonds is hier een grote markt met honderden stalletjes en eetgelegenheden. Ik kies een plaatsje in een out-door restaurantje met 3 tafeltjes , en bestel iets.. Geen foto-menu hier, ik zeg shrimp en hij zegt yes..
Je kan hier ook aan vis-therapie doen; Dat houdt in dat je met je benen in een aquarium gaat zitten, voor het raam ,met je gezicht naar de straat; Het aquarium zit vol met dat soort vissen die men bij ons in zijn aquarium zet om het glas proper te houden. Het is dus de bedoeling dat deze beestjes de dode cellen van je benen en voeten komen opeten.. Zolang heb ik dus nog niet in de zon gezeten dat ik daar aan meedoe!!
Vandaag heb ik me ingeschreven voor 2 daguitstappen. Morgen ga ik naar het olifantpark, vrijdag naar Chiang Rai aan de grens met Laos en Birma. De beide georganiseerde busritten kosten allebei maar 1000 Bath. Busrit, entree's en middagmaal inbegrepen. Goedkoper,makkelijker en veiliger dan een brommer huren, benzine kopen, de weg zoeken.
Vandaag ben ik ook naar het busstation een ticket gaan kopen naar Nakhon Ratchasima --of Korat--volgens sommige boeken. Ik heb nu een ticket 1ste klas voor maandag. Dat ticket bestaat uit 4 papiertjes, waarvan 1 met de datum en het uur van vertrek op. Mijn naam en prijs die ik betaald heb kan ik ook lezen. Bestemming en vertrekstation is in het Thais; 2de briefje met een koffertje erop--dat is voor de bagage. 3de briefje eentalig Thais, ik denk het reglement; 4de briefje, een tekeningetje met vork en mes. Waarschijnlijk hoort er dus een maaltijd bij een 1ste klas ticket?
Groetjes uit Chiang Mai! Gisteren te voet naar het treinstation. Ik heb een aantal tuk-tuk rijders , zogenaamde agenten die een goede markt voor koopjes wisten , en een paar negers moeten teleurstellen. Het kan niet zijn dat ik er op andere dagen meer Thai uitzie, dus is het rondlopen met een rugzak(je) dat een stempel op je drukt. Buiten water valt er aan mij nogthans weinig te verkopen. ' t Was gisteren nog maar eens een warme dag , dus ben ik regelmatig in een luxe hotel wat gaan rusten. Dagboek bijgewerkt , kranten gelezen. Om 19u35 stipt vertrokken met de trein , Expresstrein nummer 13 was een oude dieseltrein. Vlot wagon 7 gevonden. De slaapcoupé's in Thailand zijn toch iets anders. Langs weerszijden van de wagon staat er 1 rij eenpersoonszetels , per twee naar elkaar.. Om een slaapplaats nummer 38 te hebben moet je dus twee zetels naar elkaar toe openklappen. Boven deze zetels is er nog een rij neerklapbare bedden. De bagagerekken staan in de tussengang. Personeel genoeg op deze trein; Eerst komt er een dame om de vloer te vegen. Daarna een man om de grote rugzakken vast te sjorren aan de bagagerekken. Niks dan backpackers op deze trein , drank en lawaai...zucht. Daarna volgt de kaartjesknipper , de politie , de verkoper van ontbijten , de verkoper van vers fruit, de verkoper van het avondmaal. We vertrekken stipt op tijd. In plaats van een fluitsignaal wordt hier 3 keer op een gong geslagen. We stoppen nog een paar keer in de buitenwijken van Bangkok. Sommige reizigers blijken in de verkeerde wagon te zitten of op een verkeerde plaats. Er wordt dus wat heen en weer gelopen voor iedereen zit waaar hij of zij hoort te zitten. Onze treinstaf blijft er vriendelijk bij. Rond half tien komt er iemand om onze bedden te maken. Da's gemakkelijk voor ons en die man kan het ongelooflijk snel. Lakens , een hoofdkussen , een dekentje ,EN gordijntjes langs de gang. We hebben nu allemaal ons eigen kleine plekje. Slapen gaat niet eenvoudig. Heel de nacht worden we door elkaar geschud , hevig door elkaar geschud. Blijkbaar zijn de treinsporen hier maar zozo gelegd. Blij dat ik in een onderste bed lig! Regelmatig staan we ook stil, we rijden zelfs een heel eind achteruit. Om 9u45 , het normale aankomstuur staan we nog steeds tussen de bananenbomen. Dan schokken we wat vooruit, staan weer stil. Uiteindelijk komen we om 13u in Chiang Mai aan. Om aan de backpackers te ontsnappen, ga ik naar het eerste grote hotel dat ik zie. Ik logeer nu in Chiang Mai Plaza hotel , een 4-sterren hotel , genre oude-chique.. Inchecken kost wat tijd , maar de derde kamer is geschikt.. Na de douche blijkt dat er toch geen wifi in het hotel is; Dus de stad in. Mc Donalds heeft wel een sticker van wifi, helaas alleen een sticker , misschien volgende week? Starbucks 't zelfde verhaal. Ik zit nu in de lobby van het Royal Lana hotel , met een ietwat illegaal verkregen 5-dag pas voor internet.
Vandaag mijn laatste dag in Bangkok, dus gauw nog even een mailtje.
Die eerste avond ben ik gewoon wat gaan wandelen, naar de rivier, en daarna door het centrum terug langs honderden antiekshops , juwelenwinkeltjes , zijdewinkeltjes en tempels , de Wat Shuan Phlu ,de Wat Muangkhai , en nog veel meer..
Een " Wat' is dus een tempel, en er zijn er veel!
Allemaal sierlijk van vorm en afwerking en prachtig gekleurd.
Er staan ook honderden kleine tempeltjes , ' ieder huisje zijn tempeltje' , zo lijkt het hier.
En die zijn even mooi en verzorgd.
Je kan naar die kleine fijne details blijven kijken.
En allemaal zijn ze versierd met vooral gele bloemen.
Op dag 2 naar het centraal station.
Een treinticket kopen was geen enkel probleem.
Er zijn infobalies waar men terecht kan met vragen.
Bovendien staat ook alles in het Engels aangeduid, en zoals gezegd, iedereen is vriendelijk en probeert te helpen.
Daarna naar de Wat Traimit Tempel ( de Tempel van de Gouden Boeddha) en naar chinatown.
Chinatown , overvol met auto's , tuk-tuk's , brommers, winkels ,kraampjes , eetstalletjes , Chinezen en toeristen.
Ik probeer de geuren , de warmte en de drukte te ontvluchten en ga nog maar eens een tempel binnen.
De Thai zijn heel vriendelijk en nodigen je met gebaren uit om ook binnen te gaan kijken.
In de Wat Pathuma Kongka - die vol staat met Boeddha beelden , word ik zelfs rondgeleid door een lama die mij in gebarentaal probeert een uitleg te geven over wie wie is.
Ik zie nog heel wat tempels op weg naar huis , en allemaal vind ik ze mooi;
Thuis ga ik douchen , drink nog een paar flessen water , rust wat.
s' Avonds komen John en Peter uit Cambodja , we gaan nog wat eten en maken nog een wandeling over Silom road.
Vrijdag was een warme dag.
We beperken ons tot ontbijten , zwemmen.
We gaan met de sky trein naar het Jim Thompson Thai house;
Een prachtig mooi huis vol antiek uit de regio maar ook een wondermooi aangelegde tuin.
We gaan luxueus eten en installeren ons nog maar eens aan het zwembad.
Zaterdag cruise op de Chao Praya rivier.
Er is een speciale boot voor de toeristen die bij de bezienswaardigheden aanlegt.
We kopen een dagticket en bezoeken The Grand palace en Wat Phra Kaeo, heel veel toeristen.
Het Phra Sumane fort, een heerlijk rustig plekje
En de Wat Kanlayanamit , met een fantastisch mooie, grote gouden Boeddha!!
Terug in Beijing een geleide tourrit gemaakt naar de Chinese Muur. Nu mag ik mee op de bus , want om veiligheidsredenen mag je niet naar de Muur, tenzij je al langer dan 7 dagen in het land bent. Nog een maatregel om de vogelgriep tegen te gaan. Individueel naar de muur was nogal omslachtig, in groep vanuit de Holiday Inn was wat duur. Bovendien liep ik dan het risico om tussen een groep Nederlanders te eindigen. Ik dus , toch wat origineel , met een bus Chinezen naar de muur. We stoppen onderweg voor een maaltijd en een shoppingmogelijkheid . Taalbariere natuurlijk, hoelang blijven we hier , wanneer moet ik terug aan de bus zijn. Dan verder naar de Muur. Daar krijgen we een paar uur vrije tijd om de Muur en de omgeving te bewonderen. Het is er heel druk ,heel veel bussen toeristen , maar het is prachtig. Dit stukje Muur ligt midden de bergen en is grotendeels gerenoveerd. Je loopt een stukje bovenop de muur, die verassens steil is. Soms zo steil dat je heel voorzichtig moet lopen. De vergezichten zijn prachtig. Een uitstap echt de moeite waard!!
In Beijing ga ik ook nog naar de zoo gegaan. Een zeer mooie ,grote zoo, met natuurlijk heel veel panda's. Ik heb er uren zitten naar kijken!
Ook nog eens gaan genieten van het uitzicht op het Tiananmen Plein.
Hoe is het zuiden van China? Het grootste verschil is dat men hier veel vriendelijk is. Beleefder , men houdt meer rekening met elkaar. Het begint al in de metro , waar je overal , aan de automaten, op de perrons ,personeel ,maar ook gewone mensen hebt die je willen helpen. Men probeert hier ook de Chinezen wat op te voeden, dus ze te leren om eerst de mensen laten uit te stappen , en dan pas de metro in te stappen. En altijd erbij , dat vriendelijke 'Thank you' , in perfect Engels , ik neem aan ook in perfect Chinees. Ook buiten op straat , als ik sta te turen op mijn toch wel rudimentair kaartje van Guangzhou , vraagt men mij bezorgd of men mij kan helpen. Er is zelfs een vriendelijke dame die meer dan een kilometer in 35 gr meegewandeld heeft om mij de ingang van de metro te wijzen. Guangzhou is een mooie stad, naar ik aanvoel authentieker Chinees; In ieder geval anders dan Beijing en Shanghai. Er is hier nog een hele buurt , de Shamian wijk , met huizen uit de koloniale tijd en prachtige oude bomen. Ik ben er eens in het chique Swan Hotel naar 't WC geweest. Ik doe wat ik me kan permiteren. Er is een eilandje in het midden van de Pearl Rivier , met prachtige uitzichten over de stad. Ik heb gewandeld door de buurten waar men nog tranfo's , condensatoren en , uit-welke-eeuw? batterijen verkoopt. Dan is er natuurlijk ook in deze stad de New Town. Met een massa indrukwekkende , grote, nieuwe wolkenkrabbers. En een massa nieuwe appartementen. Het zij ze gegund ,de Chinezen , hun nieuwe woonst; Als je ziet waar ze vroeger in moesten wonen, nee, dan beter een nieuw appartement. Zoals gezegd, heel vriendelijke mensen hier. Ze zeggen spontaan 'hrllo!'. Gewoon , vriendelijk ,zonder iets te willen verkopen. Behalve misschien die ene. Ik was vlakbij het treinstation naar Hong Kong naar de Mc Donalds gegaan voor het world-wide-web van propere WC's. Sta ik mijn handen te wassen. Komt de general manager bij mij. Vraagt van waar ik ben; Belgium Ha! good chocolats , good beer!! Ja, dat hebben we. Kom ik uit het franssprekend landsgedeelte? ik zeg no Flamand? Ik zeg oui! Ja , soms sla ik alle talen door elkaar. enfin , de jongen wou, moest me persé terugzien. Vanavond , na zijn shift , een theetje? Ik zeg no , geen tijd. Heb ik een GSM? Met mijn breedste glimlach zeg ik ja, maar dat die wel afstaat. Alleen maar een theetje, en ben ik getrouwd en heb ik kinderen? Ik zeg nog eens No , en laat de kans van een lief met een managersfunctie bij een groot Amerikaans bedrijf aan mij voorbijgaan. Zo geraak ik natuurlijk nooit aan een lief, en bovendien was dit waarschijnlijk ook mijn laatste kans op een gratis 'echte' Chinese massage. Vanavond mijn laatste avond in Guangzhou. Morgen namiddag terug de trein op naar Beijjing. Terug een T-trein , van Trager of 'T is dan toch goedkoper?
Toen ik dinsdag vertrok uit Shanghai waren de Chinezen aan 't dansen op Times Square. Stijldansen , dat kan ik niet, bovendien moest ik een trein halen. De trein was er dus inderdaad één van een klasse lager. Geen slofjes, geen water,met 66 in één wagon , de bedden 3 hoog. Gelukkig had ik een onderste bed. Maar ook hier berekend op kleien menen. Keurig rechtop gaan zitten ging niet , dus heb ik heel de tijd wat onderuit gezeten. De bedden erboven hadden nog minder ruimte, het bovenste was al helemaal een ligplaats. De bagage moest in de gang in een rek boven het raam. Veilig iets wegbergen is dus niet mogelijk ,maar schijnt niet echt een probleem te zijn. Gelukkig hadden deze Chinezen ook niet veel bagage mee. Verder 2 WC's, Chinese stijl, 2 wasbakjes en een boiler met warm water. Per 6 bedden ook nog een TV ,met niks op. En wat doet een Chinees als hij op de trein zit? Eten! Het begon al in het station. In de wachtzaal , waar ook warm water is , waren ze vermicelli aan 't eten. En we waren nog maar 10 minuten aan 't rijden of ze kwamen op de trein al met warm eten rond. Dat is zich blijven herhalen a rato van iedere 10 minuten een drankkarretje , een warm-eten-karretje,een vers-fruit-karretje. En opnieuw en opnieuw.. In ieder station waar we stopten was er natuurlijk ook vanalles te koop, maar daar maakten ze weinig gebruik van. Bovendien eten ze niet , ze schrokken alles naar binnen. Ook populair zijn zonnebloempitten eten en nootjes.. Tegen een tempo dat op de Olympische Spelen niet zou misstaan. Er staat zelfs een apart schaaltje voor, per 6 bedden, en dat wordt iedere uur leeggemaakt; Ik kon mezelf wel slaan , ik had een pak koekjes gekocht en 2 cola's. Misschien omdat er op de vorige trein niets te koop was? Ik zou nogthans beter moeten weten na 100.000 km spoorreizen. Enfin , ik had dan toch geen risisco op touritica , de WC's waren niet van die aard dat ik er graag kwam. Ook al je bezittingen meenemen naar het WC was niet echt een optie. Al bij al een rustige nacht , want hoewel mijn 5 naaste bedgenoten nog niet eens probeerden goedendag te zeggen, hebben ze 't wel rustig gehouden, dus geen TV aan bij ons en geen karaoke s' nachts. Ook hebben ze me geen eten aangeboden ,maar ze zullen wel gekeken hebben. Nog iets , als je bij deze klasse de trein neemt moet je je origineel ticket afgeven en krijg je daarvoor een plastic kaartje in ruil , met daarop net hetzelfde, je wagonnummer en bednummer. Ze komen je dan wakkerschudden als je op je bestemming bent, en dan krijg je je kaartje terug; Onze trein was bijna 3 uur te laat deze morgen.
Guangzhou ligt ter hoogte van Vietnam en Taiwan , dus echt in de tropen. Toen we uitstapten was er net een tropisch buitje. Dus even gewacht en dan naar de metro. Die is heel modern, er zijn zelfs mensen om je welkom te heten en je te begeleiden naar de treein. Opnieuw goed aangeduid. Ik logeer nu in een hotel vlakbij het grootste tentoonstellingspark van China. Weer heb ik een grotere kamer gekregen dan besteld , er zijn niet zoveel gasten. Er is een TV met veel posten ,maar niks op. Een kamertje met uitzicht op de Pearl Rivier en het zwembad op de 6de verdieping. Hier heb ik niet naar de sauna gevraagd, daarvoor moet je hier enkel de deur uitgaan. Echt tropische begroeiing hier, lianen in de bomen.
Aha, en en wat heb ik door het raampje van de trein gezien? Weinig zon , het was gisteren , en vandaag trouwens ook , nog maar eens een grijze dag. Maar toch.. De Meitan Motorcycle fabriek, nooit van gehoord. En veel chemische fabrieken , maar die zijn zo stout om nog niet eens hun naam te vermelden. In zowat iedere stad hebben ze een hotel van de keten Motel 168 en Home Inn. In de meeste stations zijn er op de perons ook aanduidingen in t Engels, of het treinnummer is aangeduid, en da's eigenlijk geneog. De hoofdwegen die ik zie zijn in goede staat, meestal ook met Engelse aanduidingen. Er zijn servicestations voor benzine, onderhoud,parking en WC's. Benzine kost 7 yuan; Er zijn helaas ook tollroads. Kleine dorpjes zijn zonder asfalt. Ik zie veel eendekwekerijen ,ganzekwekerijen , varkenskwekerijen, viskwekerijen; Veel rijstvelden en druivenranken. Veel water hier aan deze kant van China, overal water, tot tussen de huizen. China lijkt hier wel op een grote delta waar reuzenmollen grote heuvels gemaakt hebben. En alles in dat mooi tropische donkergroen , en met aangelegde terrasheuvels. Heel veel nieuwbouw ook. Onwillekeurig stel je je toch de vraag wie dat allemaal gebouwd heeft? Want dit is een wereldwijd fenomeen; Veel van hun nieuwe huizen , waarin dat enig kind verschillende kamers moet hebben, hebben ook een soort torentje en de oude beschermdraakjes op het dak. Op veel daken staat ook een zonneboiler. De koeien lijken wat op een nijlpaard, wel met lange spitse horens ,maar met hun buik in 't water en grijs-bruin. Ze zijn omringd door ibissen en moeten helaas ook werken. De GSM is hier ook al ingeburgerd. Iedereen belde en werd gebeld. Behalve ik. Ze zullen nogal gekeken hebben, de Chinezen!!
Een laatste mail uit Shanghai. Morgen neem ik de trein naar Guangzou, het vroegere Kanton. Nog eens 1700 km naar het zuiden. Gelukkig wordt er geen tyfoon voorspeld, dus wordt het alleen nog warmer. Deze trein vertrekt al om 11uur, dus ik ga nog een stukje China kunnen zien. Door't raampje van een trein. Als mijn informatie klopt reis ik nu tweede klas, met zes bedden , en stopt onze trein 14 keer. Benieuwd of ik onderweg andere medereizigers krijg? Ik blijf gewoon zitten tot iedereen eruit gaat. Guangzhou is een eindstation, dus een makkie. Ginder hoop ik dan een stadsplan te kunnen kopen , voorlopig heb ik alleen een plannetje van de metro.
Vanavond dus de laatste keer de lichtjes van Shanghai. Zoals alle grote steden is alles hier s' nachts prachtig verlicht. Shanghai was wel een leuke stad. Eens je de top-toerist plaatsen verlaat , en dat zijn er niet veel, wordt je gerust gelaten. Ik val natuurlijk wel op. Ik heb geen zwart haar , heb een bleke huid,ben minstens een hoofd groter dan de modale Chinees. En ik heb nog een fototoestel waar je door een raampje moet kijken. Daar heb ik hier al wat opmerkingen over gekregen , interessant om eens te zien. Een paar kindjes hebben ook al eens aan mijn haar komen voelen , en staren.. Maar ik heb ook al bloemetjes gekregen van diezelfde kindjes. Het valt wel op dat er telkens maar één kindje is, omgeven door ouders en grootouders. En de Chinezen zien hun kinderen natuurlijk ook graag.
Verder is Shanghai vooral een shoppingstad, met heel veel grote winkelcentra. Hier zijn het nu de shoppingdays tot 8 oktober, en shoppen doen ze!! Er zijn natuurlijk veel Chinezen , en als die allemaal iets kopen. Op Times Square hadden ze hier een voorstelling van Top Merken , Rolls Royce, Aston Martin , Spijker en een paar BMW moto's. Voor de iets rijker dan gemiddelde Chinees dus.
De bouw gaat hier ook nog goed. Ik ben eens gaan kijken naar de bouwwerf die volgend jaar de wereldtentoonstelling Shanghai 2010 moet worden. Het Chinapaviljoen is al klaar, aan de rest is men al volop bezig. Maar ook met de aanleg van nieuwe wegen, nieuwe parken , nieuwe metrolijnen. Met de inrichting van de officiele souvenirswinkels voor Shanghai 2010. De illegale poppetjes zijn wel al klaar..made in China staat erop. A propos , in een winkelcentrum hadden ze dure Volvo's staan , ingevoerd uit Belgie; Dus niet alles komt uit China!
Gisteren dus naar de andere oever van de Huangpu rivier. Met de ferry , hier net achter de hoek. Er zijn verschillende ferry's , ik had er één gekozen ongeveer 2 km beneden het centrum. Schijnbaar neemt hier nooit een toerist de ferry , nog nooit zo aangestaard geworden. Alle anderen waren met een brommertje, bakfiets. Brommers en fietsen mogen hier niet door de tunnels onder de rivier, dus moeten we met de ferry naar de overkant. Ik betaal 0,5 yuan en krijg een plastieken jeton. Die moet ik dan 5 meter verder in een grote bak gooien. De ferry tocht duurt nog geen 10 minuten , maar we moeten wel de rivier kruisen. En het is hier druk op het water! De meeste schepen geladen met zand en kolen , en iedereen vaart zo snel als hij kan. Ik ga naast één van de drie reddingsboeien zitten en vertrouw op onze kapitein. Aan de overkant naar de Bund gewandeld. Da's het historisch centrum. Gebouwen uit de 19de eeuw, niets waar iemand uit West Europa wild van wordt, maar het is nu eenmaal één van de bezienswaardigheden. Ik word voortdurend aangeklampt voor een cruise op de rivier. De meest originele heb ik al gehad, ik spreek alleen nog Russisch en zij niet, dus word ik verder gerust gelaten , tot de volgende verkoper van cruisen.. Jammer alleen dat heel de promenade in restauratie is voor Shanghai 2010. Geen wandeling langs de rivier dus; Ik draai links Nanjing Road in; Dit is De winkel wnadelstraat. Onmiddellijk word ik aangeklampt voor de aankoop van een handtas en-of een horloge; Heb ik allebei al, weer red ik mezelf met enkel Russisch te spreken --of de doofstomme. Ik ga in een supermarkt voor de Chinezen binnen , zie wat ze allemaal verkopen, de drukte. Ze hebben hier nog het systeem van de centrale kassier, eerst bestellen, dan gaan betalen, dan goederen ontvangen.. Op het eind van Nanjing Road kom ik uit op Peoples Square, het centrale plein. Hier is ook het Peoples Park, mooi plein ,mooi park met vijvertjes, speeltuin..
Vandaag eens gaan verkennen waar ik volgende week mijn trein naar Guangzou moet nemen; Shanghai West Railway Station. Het lijkt wel een luchthaven , groot, nieuw; Hier in de ticketzaal geen loket voor buitenlanders,alles ééntalig Chinees , maar toch gelukt om een ticket te kopen.
Shanghai is rijker dan Peking, hier zijn nogal BMW's, Mercedessen en Audi's verkocht. Er zijn hier ook geen fietsen met bakjes meer voor de toeristen. Je wordt geacht met een brommer mee te rijden. Die wachten overal aan de metro , met een extra helm. Ahum-een 125 cc is hier een racemachine, bovendien ben ik bang van brommers; Het verkeersreglement zit hier ook wat vreemd in elkaar. Bij rood, stoppen sommige auto's , geen enkele brommer of fiets; Bovendien mogen die blijkbaar, of ze doen het toch , in een éénrichtingsstraat rijden. Moet ik ook nog opmerken dat er s' nachts geenekele van de brommers of fietsen een werkend licht heeft? Nog een verschil met Beijing. Shanghai is modern-kapitalistisch , geen pagoda's hier. Hier heerst de consumptie; Er zijn nog Chinezen met hun blauw uniformpje, zij vegen de straat. Recycleren doen ze hier ook. Constant zie je mensen op zoek in de vuilnisbakken op zoek naar pet-flessen, blikjes en glasflessen. Veiligheid is al heel wat minder . Als je één chinese stelling gezien hebt, in bamboe en bij elkaar gebonden.; Mijn kamer is hier net tegenover een nooduitgang , die met een goede degelijke ketting is afgesloten. Geen zorgen , ik zit op de eerste verdieping en het raam is twee meter ver. Nog een tip voor wie naar hier wil komen. Neem in de metro de trap en niet de roltrap. Geen geduw op de trap. Niemand neemt de trap, maar sommigen doen wel hun tai sji oefeningen terwijl ze staan te wachten . Helemaal het been draaien tot achter het oor. Kan er mij misschien ook eens iemand uitleggen waarom een chinees, als zijn kind (1-2 jaar) moet plassen , dat midden van de entreehal van een groot shoppingcenter laat doen?? Een beetje discreet gaat toch ook? Of is het de bedoeling dat je ziet dat het een jongetje si? Zijn de broekjes voor een kind hier zo duur? en welke godsdienst schrijft voor dat je kind niet de grond mag raken met zijn voetjes ? Veel vragen blijven..
Groetjes uit Shanghai! Mijn overgangsdag in Beijing was er één met rugzak , en dat geeft je dus een stempel; Eerst had ik een ontmoeting met een Nieuwzeelander die op zoek was naar een Starbucks; Getrakteerd dus op een koffie door iemand die het "echte" Engels sprak; Hij was gevraagd om hier Engels te komen doceren; Een paar uur later wordt Ik uigenodigd door een chinese studente om haar Engels te oefenen. Een truuk die in ieder reisboek staat , maar toch eens meegegaan; De Chinese neemt me mee naar een café-restaurant waar een thee 560 yuan kost; Ter vergelijking, ik was net een menu gaan eten aan 30 yuan en een cola gekocht voor 2,70 yuan; Ik dus verbaasd gevraagd of een Chinese studente zoveel geld heeft om mij te trakteren? Ik heb immers geen geld meer. Misschien nog 20 yuan voor wat water op de trein , en dan morgen in Shanghai travellers cheques wisselen. Onze pril ontluikende vriendschap kwam hiermee ten einde.
De trein naar Shanghai is een soort TGV; En coupé met 4 bedden , bovendien had ik het onderste bed; Gratis water en slofjes,een TV met 4 kanalen , gelukkig werkte het geluid niet; Per wagon 2 WC's, 1 voor de Chinezen , 1 voor mij. We halen 204 km/uur .Een Chinese trein is niet zo comfortabel als een Russische , een smaller spoor, bovendien versnelt en vertraagt de trein heel de nacht; Gedurende de nacht komt er ook regelmatig stank binnen via de airco, een weee geur.
s'Morgens stipt op tijd aangekomen; Shanghai is drukker , minder proper,de metro slechter georganiseerd, of toch voor een niet-chinees-sprekende-reiziger. In de metro moet ik eerst mijn bestemming opgeven, dan rekent de machine uit hoeveel ik moet betalen. Het is spitsuur, dus ik moet een aantal metrostellen wachten voor ik mezelf in een wagon kan drummen.
Mijn hotel goed gevonden , na wat discussie krijg ik ook hier een mooiere kamer, met minibar; Normaal hebben we vanuit de lobby uitzicht op de Oriental Pearl TV tower, maar ondertussen zijn er al zoveel nieuwe skyscrapers gebouwd.. Toch blijft het een mooi uitzicht;µVandaag heb ik me dus beperkt tot deze kant van de rivier. De nieuwe rijke kant van het 'parijs van het Oosten--kuch! Vandaag was een mooie dag, met veel zon en een windje; Prachtige gebouwen gezien , en er wordt nog steeds volop bijgebouwd; Voor Shanghai 2010 World Expo? Er is een zalig plekje in Pudong--Luijiazuli Greenland, een rustig parkje tussen alle hoogbouw, waar alle bruidpaartjes hun foto's komen nemen. Voelt echt aan als verlof--genieten van de warmte, de sfeer, het uitzicht!! Ik prijs mezelf gelukkig dat ik hier geraakt ben! Morgen ga ik naar de historische kant van Shanghai--het Parijs....
Gisteren naar het Olympisch dorp geweest. Ik heb dus het " Vogelnest" gezien, live, en de "kubus" , het zwembad; Ik had voordien alleen maar een foto gezien van het stadion, in de krant, terwijl jullie waarschijnlijk allemaal de openingsceremonie op TV gevolgd hebben. Vlakbij het " Vogelnest" was er een speciale tentoonstelling van 1 jaar geleden Olympische Spelen, dus nu heb ik er ook wat van gezien. Je zal alleen maar in dat Olympisch dorp moeten werken en om de 10 minuten --on-world--one dream--hetzelfde melodietje moeten aanhoren; Maar het Nest is dus wel de moeite , en ook het speciale metrostation , de vele kunstwerken en de mooie rivier met veel groen en bloemen.
Op weg naar huis eens een supermarkt binnen gegaan. Ik ben altijd nieuwsgierig om uit te vinden wat ze daar zoal verkopen. Het was er druk--zeer druk--vol met Chinezen! Ik voelde mij als een kind in de spreekwoordelijke bollenwinkel! Van de meeste produkten heb je dus nog niet eens een idee wat ze zijn. Je kon er Peking Duck kopen in alle formaten ,maar vooral ook in alle verpakkingen? Ik naar de versafdeling; De kippenpoten , da's herkenbaar voor iemand die zoals ik op " den buiten' opgegroeid is, laten liggen. De varkenspoten ook; Ik ben dus geeindigd aan de verse sla-tjes. Ik wijs naar een sla die er uitziet als een soort garnalen. De bediende schept die in een kom. A rato van nog wat? nog wat? genoeg? Ik wijs een volgende sla aan die er ook lekker uitziet. Een soort --door kinderarbeid??-- samengeknoopte vermicelli? Verdwijnt in dezelfde kom. Ik gebaar , da's alles. Begint mijn bediende van dienst meer vragen te stellen. Wil ik zoveel zout, Wil ik zoveel olie? Wil ik deze saus? Wil ik zoveel kruiden? Hij begrijpt dat ik er niets van begrijp, dus doet hij maar wat hij denkt dat goed is; Het was een lekkere salade!
Vandaag is een regendag. Die gebruik ik om te rusten , ales te ordenen. Ik ga dus ook vandaag niet naar de Muur, misschien heb ik beter weer binnen twee weken als ik terug ben in Beijing. Morgen mijn laatste dag hier. S' Avonds neem ik de trein naar Shanhai; Ik ga op amper 10u12 min 1463 km zuidelijker op zoek naar beter weer..
Groetjes uit Pattaya!
Ik ben net terug van mijn dagje Oud-Sukhotai , ooit de eerste hoofdstad van Thailand.
De bus 1ste klas!
Foto's Thailand 2010 deel 1
Gelukkig Chinees Nieuwjaar!!
Gisteren dus naar een olifantkamp geweest.
Gisteren een hele dag tempels gaan bekijken;
Groetjes uit Chiang Mai!
Vandaag mijn laatste dag in Bangkok, dus gauw nog even een mailtje.
Gisteren vertrokken uit ons koud Belgie via Moskou, waar het nog kouder was en volop aan ' t sneeuwen.
Foto's China 2009--Guangzhou--Kanton--De Muur
Hoe is het zuiden van China?
Toen ik dinsdag vertrok uit Shanghai waren de Chinezen aan 't dansen op Times Square.
Foto's China 2009--Shanghai
Een laatste mail uit Shanghai.
Gisteren dus naar de andere oever van de Huangpu rivier.
Groetjes uit Shanghai!
Foto's China 2009--Beijing--Peking
Gisteren naar het Olympisch dorp geweest.
