Het was een paar keer verplaatst geweest, maar uiteindelijk was het vanavond dan toch zo ver. Nadat we in de 1/16 finale nog moeiteloos Massenhoven tot schietkraam hadden gebombardeerd (1-23), kregen we in deze 1/8 finale Halle voorgeschoteld. En dat ging een ander verhaal worden. De voortekenen waren duidelijk: Halle kondigde op de website aan dat ze voor de VACLA wedstrijden met de sterkste ploegen spelen en vorige week hadden ze met de tweede ploeg - die de vorige ronde ook overleefde - tegen Antonia gespeeld en zo waar gewonnen met 4-2. Een prestatie om u tegen te zeggen, want Antonia dat is die ploeg waar we vorig jaar 4 wedstrijden tegen speelden, 80 goalen binnen kregen en maximum 10 keer konden scoren... We waren dus meer dan verwittigd, zeker ook omdat we in de competitie al in Halle waren gaan spelen en een keertje verloren en een keer gelijkspeelden (mits een kleine hulp van een gastspeler...).
Maar met onze veldspelers Stan, Mathijs, Thijs, Jef, Thobias en doelman Michiel konden we toch ook aanspraak maken op een zeer sterk team. Van bij de aftrap was het duidelijk, dit werd een wedstrijd op het scherp van de snee. Het tempo lag 1 tot 2 versnellingen hoger dan een doorsnee competitie wedstrijd. De bal - aanname en passing moest perfect zijn, want tijd om na te denken en iets te corrigeren kreeg je dus niet, langs geen van beide kanten. Het duurde dan ook vrij lang tegen dat de score werd geopend. Mathijs loeierde van ver op doel, een uitstekende keeper kon de bal onmogelijk klemmen en een slimme Thijs volgde goed en tikte beheerst de 1-0 binnen, een mooie start.
Toen een vijftal minuten later diezelfde Mathijs nogmaals de kans kreeg om hard en ver uit te halen, twijfelde hij niet en deze keer ging de bal ineens binnen: 2-0 ! Maar Halle was daarmee niet uitgeschakeld en kon voor rusten nog terug komen toen een bal niet helemaal ontzet kon worden en een harde trap pal laag in het verste hoekje verdween: 2-1 bij de rust, die overigens welgekomen was want ondanks de kortere speeltijd van 2x20' was dit een krachtenrovende match.
En dat is wellicht ook het element dat het verschil ging maken in de tweede helft: de ploeg die het fysiek kon volhouden ging de match winnen. Het kantelpunt in de match was zonder twijfel 5' na de rust: we zetten een schitterende aanval op via de flanken met Mathijs, Stan en een voet van Jef. Uiteindelijk belandde de bal bij spits Thobias die prachtig uithaalde, maar de keeper pakte toch nog de bal. In de daarop volgende tegenaanval stonden we uiteraard wat uit positie en Halle maakte het 10 seconden later wel af. Ipv 3-1 werd het 2-2 en dat was zeer bepalend. Halle kreeg nu vleugels, overvleugelde ons geleidelijk in de duels en in snelheid op de flanken. Onze jongens hadden intussen zo hard gewerkt, dat het niet altijd meer kon om na een intense spurt voorwaarts weer als een pijl terug te komen in de verdediging. Halle speelde het goed uit en maakte de kansen wel af. De kansen die wij kregen gingen er niet meer in en dus liep de achterstand geleidelijk aan op.
Dat keepers belangrijk zijn, werd vandaag zeker bewezen. Halle had een goede doelman, maar wij hadden zo mogelijk nog een betere. Michiel speelde ondanks de 6 tegendoelpunten toch echt wel een perfecte wedstrijd. Scherp volgend, vinnig uitkomend en met een tiental prachtige saves en tussenkomsten, droeg hij meer dan zijn steentje bij in deze uitstekende wedstrijd. Net zoals onze veldspelers Mathijs, Stan,Thobias, Thijs en Jef. We hebben alles gegeven, meer zat er uiteindelijk niet in, want Halle was over de hele wedstrijd bekeken de sterkste ploeg en won dus verdiend.
We kunnen dat zonder probleem erkennen en als we vandaag niet konden winnen met deze dappere strijders, dan is dat alleen om de tegenstander nog net iets beter was en dat is sport ! Maar we hebben genoten langs de lijn van de drive en strijdlust van onze jongens, die uiteindelijk via Mathijs nog een verdiende laatste goal konden maken en blij waren dat scheids Sam er bij een 3-6 stand een einde aan maakte. Groot was de ontgoocheling niet en terecht: een droomprestatie van onze jongens ! Knap werk van Michiel, Stan, Thijs, Thobias, Mathijs en Jef.
De match was nog geen minuut bezig en we stonden al 0-1 achter. Gelukkig schoten we wakker en Thobias maakte een minuutje later de gelijkmaker. We speelden allemaal met veel inzet, Jeroen en Minthe zette de verdediging goed onder druk en daardoor kon Elias profiteren, hij scoorde 2x achter mekaar. Cyril stond de 1e helft in doel, hij stopte een paar afstandsschoten van Nijlen, maar kon toch niet verhinderen dat ze terug in de match kwamen, 3-2. Dan was het aan onze Stan, die plaatste de bal mooi onder de lat in doel 4-2. Toch gaf Nijlen zich niet gewonnen, ze kwamen terug op gelijke hoogte, Thobias en Stan speelden afwisselend als laatste man, ze deden dat beiden prima. Jef en Elias werkten hard op de flank, en vergaten hun verdedigende taak niet, Stan trok in de laatste minuut mee ten aanval en werkte na een mooie solo simpel af, 5-4 aan de rust.
Ook de 2de helft begonnen we slecht, 5-6 achter. Ondertussen had Cyril zijn keepers handschoenen doorgegeven aan Jeroen, en Cyril trapte de gelijkmaker kei hard binnen, en direkt daarna deed Stan hem nog eens na, 7-6. Nijlen kon nog 1x gelijk maken, maar dan was het aan ons, Jeroen hield alle ballen tegen, en Thobias kon na een mooie voorzet van Elias de 8-7 maken. Minthe speelde nu laatste man en hield het achteraan goed onder controle, Jef deed het prima op de flank, zowel aanvallend als verdedigend. Thobias had ondertussen nog de 9-7 hard binnengetrapt. En Cyril kon met een beetje geluk de 10-7 eindcijfers vastleggen. Onze spelers vandaag waren: Cyril en Jeroen, Minthe, Stan, Jef Thobias en Elias. Na een slechte training donderdag (zie verslag Koen) goed herpakt, veel inzet en hard gewerkt. Prima, prettige vakantie en tot donderdag
Scoreverloop:
0-1 1-1 Thobias 2-1 Elias 3-1 Elias 3-2 4-2 Stan 4-3 4-4 5-4 Stan
Even terug naar afgelopen donderdag op training. Wat we toen voorgeschoteld kregen leek meer op een uitgelaten stal kalfjes die na een lange winter de wei terug roken. Er was geen land mee te bezeilen op training. Iedereen zat te duvelen, te duwen, te rollebollen, te lachen en te spelen en vooral niet te voetballen. Het zal wel de aankomende vakantie geweest zijn allicht en de après-toetsen spanning, maar een goede voorbereiding op de matchen van vandaag was het zeker niet.
Marc pakte dan in de kleedkamer voor de match ook uit met een terechte bolwassing en iedereen werd op zijn plichten gewezen om tenminste met volle goesting en inzet te spelen vandaag en op die manier het best mogelijke resultaat neer te zetten. Het maakte indruk en het gejoel verstomde en iedereen luisterde ernstig. De boodschap kwam duidelijk over. De opwarming nadien verliep dan ook gedreven en geconcentreerd, altijd een goed teken.
De match begon vanaf het begin fel en er werd meteen stevig gebikkeld. Je zag dat het alle kanten uit zou kunnen gaan vandaag. Het duurde dan ook vrij lang tot er echt een goede doelkans kwam en Mathijs maakte er met een mooi afstandsschot vanop rechts 1-0 van. Een gebeten en verbeten Thijs - zo nuttig ! - deed dat 5' later nog eens over met de linker deze keer en kon ook de bal net onder een grabbelend doelman van ver binnen pegelen. Verrassend dat we zo de score openden want de Achter Olen doelman was groot maar ook goed, dus afstandsschoten moesten echt wel heel goed zijn om een kans te maken. Toen Mathijs even later al weer na een fraaie actie de 3-0 op het bord zette, dachten we op de bank even dat Achter Olen nu wel zou kraken en dat we verder rustig konden uitlopen.
Foute lezing van de wedstrijd bleek al snel, want Olen was niet gekomen om met 10-0 terug gestuurd te worden. We werden even uit verband gespeeld en met een onhoudbaar afstandsschot werd het 3-1. Toen we nadien - alweer - ongelooflijk stonden te suffen op een hoekschop waarop van ver werd ingelopen, hadden de Achter Olen jongens maar te kiezen wie dan de 3 de bal mocht binnen jagen. Doelman Cedric die tot dan toe al een vlekkeloze eerste helft had gekeept, was kansloos natuurlijk en voelde zich terecht een beetje in de steek gelaten. Achter Olen rook hun kans nu en de wedstrijd barstte helemaal open. Rune trapte weer af, speelde eerst de bal kwijt, veroverde hem weer en loeierde op doel...buitenkant paal, jammer.
Ook Kobe en Sem staken in de spits opnieuw een tandje bij en dwongen elk een paar kansen af, maar het duurde soms net iets te lang om te besluiten waardoor de doelman terug in de baan van de bal lag of er nog een verdediger kon ontzetten. Jammer, dat we die paar goede kansjes niet konden afmaken, want even voor rusten werden we nog koud gepakt door een zeer efficient spelend Achter Olen dat o.a. met een fraaie knal vanop rechts Cedric het nakijken gaf. En zo gingen we de rust in met een 3-4 achterstand.
Niet getreurd, want dit was een match die nog niet gespeeld was. Sem ging in doel nu en stond daar erg geconcentreerd het spel te volgen. Hij had goed gekeken naar Cedric in de eerste helft die ook al heel secuur de aanval weer op gang bracht. Achter Olen zette ons nl. in no time compleet vast bij het uitverdedigen en dus was het aan de keeper om heel goed in te schatten welke vrijlopende OG speler de bal kon krijgen. Dat deden ze beiden de hele wedstrijd feilloos en zo gaven we geen doelpunten weg.
Cedric ging nu mee in de spits beuken en dat leverde al vrij snel resultaat op. Rune kreeg vanop links de bal aangespeeld, draaide zich in een vlotte beweging van de verdediger weg en vlamde de gelijkmaker binnen. Iedereen plooide zich nu echt dubbel om deze match binnen te halen. Michiel was opnieuw onberispelijk als laatste man. Niet de meest opvallende speler vandaag, maar wel foutloos in bijna alle interventies en klaar kijkend in het uitverdedigen en in de spelopbouw.
Mathijs en Thijs liepen zich de ziel uit het lijf op rechts en links. Zoveel inzet en kracht dat daar verbrand werd, dat moeten rustige kinderen zijn vanmiddag. Mathijs is zelf groot en sterk en niet vies van een stevige schouderduw, maar vandaag kreeg hij een gelijkwaardige kerel tegenover zich. Zalig om de vlijmscherpe duels te zien langs de lijn. Mathijs bleek toch technisch de betere en kwam dus meestal als overwinnaar uit de strijd. Ook Thijs deed aan de overzijde gelijkaardige dingen, dartelde tussen 2 man door en lanceerde op die manier een paar vlijmscherpe counters. Dubbel jammer dat Achter Olen toch wat tegen de gang van het spel in op 4-5 kwam, hoewel ze daarvoor ook wel al een paar waarschuwingen hadden gegeven.
Mathijs werd kort nadien van de sokken gelopen door zijn vriend, keek naar papa scheids die als een ware prof aangaf dat het zijn inziens een show duik was en nog dreigde met een gele kaart ook daarvoor. Mathijs stond vloekend weer recht na zoveel onrecht... Kobe wachtte echter niet op de afloop van deze familie twist, grabbelde de bal mee op rechts, liet 2 man ter plaatste, kon op de doellijn de bal nog binnen houden en besloot op doel. Mooie actie, maar geen doelpuntje.
Even later schudde Mathijs zijn tegenstander los, zette een fraaie actie op en besloot op doel ... en op de doelman. Cedric was erg attent in de spits, volgde goed en punterde de bal onder de keeper door en die rolde tergend langzaam maar zeker binnen ! Yes 5-5. Wie nu scoorde ging winnen, dat voelde je wel.
Sem zette zich schrap in doel, pakte de ballen die moesten gepakt worden, liet rollen waar nodig en speelde goed opnieuw in. Thijs kreeg dat verbeten trekje om de mond, kromde zijn rug en legde het spel van Olen op zijn flank volledig lam. Cedric zette vooraan druk en Kobe spurtte alles uit het lijf wat er na 45' nog in zat. Michiel leek onvermoeibaar en sprong links en rechts bij met slimme tackles om de angel uit de tegenaanval te halen.
Een zalig momentje was het dan toen Mathijs na een paar eerdere kansen van onze ploeg, de 6-5 tegen de touwen joeg, precies op minuut 50' van de wedstrijd. Een uitgelaten ploeg was het toen en verdiend ! Nadien hielden we de boel goed dicht en toen de scheids de wedstrijd na een korte extra tijd affloot was iedereen erg tevreden met deze hard bevochten en al bij al wel verdiende zege !
De penalties waren nog een mooie afsluiter, maar een hele uitdaging tegen zo'n goede keeper. Toen Kobe door de papa ofwel een extra zakje chips werd beloofd bij een goal oftewel geen bij een misser, glinsterden de oogjes. Dat ging Kobe eens in orde brengen. Een aanloop met vertrouwen en een fenomenaal schot in de rechterhoek. Halve hoogte, hard en secuur in het zijnetje. De doelman zat er nog bij maar het was niet te houden !
Topwedstrijd gezien vandaag, met een hele ploeg die echt het maximum deed en dus krijgen Sem, Mathijs, Rune, Cedric, Michiel, Thijs en Kobe een dikke pluim. Onze andere ploeg won ook al met 10-7 en dus schalde het nog lang en oorverdovend luid in de kleedkamer van "We are the Champions" en "Kampioen zijn is plezant" !
Een van onze verste verplaatsingen bracht ons naar Netezonen, in Vorst (Laakdal volgens de GPS), via de snelweg naar Hasselt/Luik. Na een vlotte rit kwamen we ter plekke aan en bleek één man te ontbreken. Moederlief was richting Antwerpen gereden... Om de goede vrede te bewaren, zullen wij de anonimiteit van deze moeder respecteren. Al willen wij wel een tipje van de sluier oplichten en meegeven dat betrokkene zich doorgaans erg enthousiast toont naast de lijn en zich geregeld laat opmerken met een fel gesmaakte "Ole ole".
De eerste helft lagen we onder tegen de thuisploeg en dat resulteerde in een flinke achterstand bij de rust. De tweede helft was één van de beste die we dit seizoen mochten aanschouwen. Al onze mannen deden uitstekend hun best en dat resulteerde in doelpunten van Stan, Jef en Jeroen. Grote held in deze tweede helft was de plaatselijke doelman. Hoe veel kansen we ook creëerden, telkens lag hij in de weg. Maar ook onze defensie stond pal met Cyril en Maxim die erg sterk presteerden. Doelman Elias had niet veel werk meer maar toonde zich secuur op de weinige ballen die zijn richting uitkwamen. Tijs toonde zich zoals steeds sterk op de flank en in de verdediging. Een collectief sterke prestatie die onmiddellijk resulteerde in de nodige persaandacht van een niet onknappe fotografe. Eén van de komende weken mogen jullie de foto's verwachten.
Vandaag stonden we voor de verste verplaatsing van dit seizoen, naar Netezonen, gelegen in Nike land op de grens met Limburg. We waren netjes op tijd, ruim voor er van de plaatselijke helden iets te bespeuren viel. We konden ons dus rustig opwarmen en er nog een mini training van maken voor de wedstrijd. Ofwel was de grasmachine in panne gevallen of had zijn bestuurder een snipperweekje genomen, maar het gras stond een beetje veel te hoog om heel vlot te kunnen combineren. Het zou natuurlijk ook kunnen dat het een lokale tactische zet was om ons hoogstaand spel een beetje te ontregelen.
Hoedanook, het had allemaal niet veel effect want na goed een minuut kon een scherp gestarte Cedric op pass van Mathijs al van kortbij besluiten. Daarna ging het als een wervelwind verder. Thobias legde na balverlies van Netezonen cool de 0-2 binnen en toen Mathijs na 4' een afstandsschot uit de sloffen schudde was de match eigenlijk al in een definitieve plooi gelegd. We deden het prima in de eerste helft. Minthe stond in doel, had het relatief rustig maar pakte toch een keer of twee uit met een verdienstelijke redding op verre ballen. Goed geanticipeerd en uitgekomen zodat het niet tot een tegengoal kwam.
Thobias op links en Mathijs op rechts zorgden voor het technisch overwicht dat Netezonen uiteindelijk te veel zou worden. Netezonen was geen grootse ploeg, maar wel erg hard in de duels. Er werd naar onze zin een beetje te veel geduwd en getrokken, wat mooi voetbal niet bevorderde en waardoor wij ook wel eens in de verleiding kwamen om onze armen te gebruiken, wat we liever niet zien. De scheids was van het Engelse type, liet (te) veel toe en het was snel duidelijk aan de zijlijn dat er niet te discussieren viel. We lieten de foute inworpen, hoekschoppen en al dan niet gefloten foutjes maar voor wat ze waren en een knipoog met de collega trainer maakte duidelijk dat zij het ook wel zo zagen.
Intussen konden we eens wat roteren in de ploeg en Michiel kon zich vandaag op de flank uitleven. Hij deed dat verdienstelijk, met de gebruikelijke inzet en overgave en was een paar keer na een ferme raid dicht bij een doelpunt, maar uiteindelijk zat er toch net die voet te veel tussen. Rune was ook al erg bedrijvig en kon nog voor de rust twee keer fors uithalen, met evenveel mooie doelpunten tot gevolg. Kobe had werk vandaag tegen een relatief grote en potige ploeg en moest alles uit de kast halen om overeind te blijven. Uit de eerste helft onthouden we vooral een geweldige rush langs rechts, langs iedereen heen en eindigend in een afzwaaiend schot. Het was mooi geweest... misschien later nog in de match een nieuwe kans.
Thobias was sterk en zijn 4 treffers in de eerste helft waren daar een mooie illustratie van ! We gingen dus rusten met een forse 0-10 stand en zagen dat het goed was. In de tweede helft ging Cedric in doel en Minthe die er een korte nacht had opzitten na wat oorpijn te hebben gehad ging in de spits spelen. Cedric zag in de tweede helft toch wat meer blauw-witten voor zich verschijnen en deed het uitstekend. Heel attent in de tussenkomsten en goed snel uitverdedigen. Een prachtige driedubbele redding op een aanvalsgolf van Netezonen was zonder meer een staaltje van keeperstalent !
In het begin van de tweede helft opende een hardwerkende Rune de score en we leken zo af te stevenen op een 20-tal doelpuntjes. Maar de eerste helft had bij iedereen toch al wel veel krachten gekost en ongetwijfeld zat ook een zware tweedaagse op bosklassen nog in de kleren. Als we in de kleedkamer hoorden dat de bloedbroeders Mathijs en Thobias om 6u 's morgens al paraat op hun bed aangekleed zaten te wachten, weet je natuurlijk genoeg... De tweede helft was best ok van onze mannen, maar we konden Netezonen nu toch niet meer wegdrukken zoals in de eerste helft en speelden een beetje zoals de Rode Duivels tegen Wales: duidelijk beter maar de vele kansen niet meer afmaken.
Kobe scoorde ei zo na toen een afgeweerde bal in de voeten kwam en de keeper uit positie was gespeeld. De bal leek altijd binnen te gaan, maar de keeper kwam met zijn hele lijf nog in de baan van de bal gevlogen en redde zo erg knap. Ook nadien was Kobe ongelukkig toen hij op links spurtte, de bal net voor de doellijn binnen hield, mooi kapte en trapte op doel. De bal ging tergend via de eerste paal over de doellijn aan de tweede paal...buiten. Maar uiteindelijk lukte het toch toen Rune nog eens doorzette, goed het speloverzicht hield en Kobe aanspeelde die met een fraai schot overhoeks in doel besloot, een verdiend doelpunt.
Ook Minthe deed zijn duit in het zakje, afwisselend op links en in de spits, maar was vandaag vaak net een tikkeltje te laat in de acties om echt succesvol te kunnen zijn. Een kort nachtje en een zware week, verder moet je het niet zoeken natuurlijk, dus volgende keer lukt het vanzelf weer wel ! Mathijs rondde een al weer uitstekende match af met een derde treffer, ook al stond hij laatste man in de tweede helft. Niet af te stoppen, die aanvallende impulsen. Netezonen kon gelukkig ook nog een verdiende eerredder maken en zo eindigde de match op een overtuigende 1-13.
Prima collectieve prestatie van Cedric, Rune, Mathijs, Kobe, Michiel, Thobias en Minthe.
Onder een aangenaam najaarszonnetje bonden Matthys, Minthe, Rune, Cedric, Elias, Stan en Cyril de strijd aan met SKS Herentals. Voor we zelf aan de wedstrijd begonnen, hadden we nog gezien dat onze collega's het niet onder de markt hadden tegen de bezoekers. Onze mannen waren gewaarschuwd en dat resulteerde in een fel wedstrijdbegin. Doelman Cyril zag weinig ballen zijn richting uitkomen maar stond paraat wanneer het nodig was. De veldspelers lieten zien dat ze mekaar steeds beter vinden op het veld. Overbodig balverlies was er bijna niet en dribbels werden steevast gevolgd door een goede pass. Mooi om zien. Leuk was ook dat iedereen zijn doelpuntje wist mee te pikken. We gingen rusten met een welverdiende 9-1 stand. Matthys nam de taak van doelman over van Cyril. De tweede helft verliep een pak minder dan de eerste. De tegenstander werd wat onderschat na de wel heel goede eerste helft wat resulteerde in een paar tegendoelpunten. Zelf troffen we nog maar één keer raak. Een mindere tweede helft maar de goede eerste helft en het goede samenspel stemden de trainer mild. Een goede match van onze jongens! Proficiat.
De hele jeugdwerking van SKS Herentals zakte vandaag af naar Vorselaar, wellicht na een flinke rondrit via Grobbendonk of zo, of zouden ze toch door de bossen gereden zijn ? Ze waren alleszins ruim op tijd want om 8.45u stonden ze al in wedstrijdkledij te trappelen om te beginnen. Het waren grote stevige jongens en bij de opwarming was het ook meteen duidelijk dat ze tegen een bal konden trappen met z'n allen. Wellicht dus verdeeld in een A-ploeg, want in de tweede partij was het niveau wat minder bij SKS. Dat betekende dus dat wij maar iets feller moesten zijn om er het beste van te maken.
Zoals nog te vaak de afgelopen weken, lijken we niet wakker bij de start en dus kregen we vandaag langs alle kanten zoevende ballen rond de oren. 0-2 na 1' spelen, dat kon tellen en beloofde niet veel goeds. Gelukkig herpakten we ons een beetje en dankzij een bedrijvige Lowie konden we enigszins tegen de gang van het spel in zelfs gelijk maken. Het waren goaltjes die dankzij veel inzet en doorzetting van Lowie tot stand kwamen. Heel goed gedaan !
Daarna was het een betere wedstrijd om te volgen en hoewel SKS Herentals duidelijk beter was hielden we redelijk gelijke tred. Jef en Thijs brachten nu wat meer power in het spel en dat scheelde een slok op een borrel. Thobias speelde technisch mooi en met overgave en legde knap de 3-4 aansluitingstreffer in het mandje. Maxim wou opnieuw in doel, deed een paar fraaie reddingen en testte tussendoor met zijn hoofd de stevigheid van de doelpaal eens uit. Op het kwartier leken we op een meer evenwichtige wedstrijd af te stevenen toen al weer Lowie er als de kippen bij was om een mooi afgeweerd schot van Jeroen binnen te tikken.
Daarna drukte SKS nog eens door en werden we opnieuw te makkelijk verdedigend weggezet zodat het toch nog 4-7 bij de rust was. De hele wedstrijd door wisten we geen blijf met de corners van SKS Herentals. De 3 veldspelers stelden zich telkens op de middellijn op en kwamen snel ingelopen op de getrapte hoekschop. Ofwel stonden we niet bij onze man, ofwel aan de verkeerde kant of stonden we wel goed maar lieten ons eraf lopen. Feit is dat het bij een hoekschop bijna elke keer raak was voor SKS Herentals. Jammer dat die standaard situaties nog niet beter ingebakken zitten, terwijl er wel veel aandacht op wordt gevestigd week na week.
In de tweede helft ging Jeroen in doel en mocht Maxim in de spits werken. Jeroen pakte verschillende moeilijke ballen en dat hield ons wel overeind. Zoals te verwachten was kregen we het tegen deze sterke tegenstander moeilijker. We kregen nog weinig kansen en moesten alle zeilen bij zetten om het verdedigend dicht te houden. Maxim deed zijn best, maar is voorlopig nog in de zwerf-fase en dus overal te vinden op het veld waar de bal naartoe gaat, maar nog niet op de gevraagde positie. Logisch uiteraard. Michiel deed zijn best, maar is het de verkoudheid of wat anders, maar hij was zowel verdedigend als in de afwerking soms wat ongelukkig.
Uiteindelijk konden we toch nog een keertje scoren in de tweede helft toen een zeer verdienstelijke Thijs de bal tussen 2 verdedigers tikte tot bij Lowie, die vandaag goed bij schot was en zijn 4e van de match maakte. SKS Herentals won vandaag verdiend van ons. Ze hadden een ploeg spelers bij die allemaal een goed niveau haalden en wij deden op de beginfase na, heel erg ons best, maar verloren uiteindelijk de wedstrijd in de duels, op de hoekschoppen en misschien nog het meeste door te weinig te lopen en te bewegen zonder bal. Een goede actie kreeg te vaak geen vervolg omdat de speler na een pass of dribbel gewoon stopte en hoopte dat iemand anders wel ging overnemen. Daardoor kregen de aanvallende acties niet altijd een vervolg en kwamen we verdedigend vaak tegen een man meer te staan omdat er niet mee verdedigd werd door iedereen. Blijven trainen en oefenen op spelinzicht dus !
Volgende week krijgen we een weekje rust, om daarna weer volop te hernemen met frisse moed !
Op het kunstgrasveld van KFC Halle begonnen onze jongens wat onwennig aan de wedstrijd. Thijs, Stan, Jeroen, Elias, Cedric en Rune stonden een beetje te schaatsen op het voor hen onbekende terrein en Halle maakte er al snel 1-0 van. Stan wist de scorebordjes in evenwicht te brengen en deed dat evenzeer na de 2-1 van Halle. De thuisploeg bleef de weg naar doel vinden en nu was het Rune die gelijk wist te maken. Daarna was het over voor onze jongens. 6 keer moest onze doelman zich nog omdraaien. Op het einde van de wedstrijd vond Stan zijn dribbelbenen nog terug. 9-4 was het verdict. Niet de beste wedstrijd van onze jongens, al zal de onwennigheid op het kunstgrasveld hier ook wel voor iets tussen zitten. Volgende week beter.
Er zijn weekends waarin je te veel spelers hebt, maar vandaag waren er dan weer te weinig jongens beschikbaar om twee ploegen te maken. 11 slechts, dus 1 ploeg in principe zonder enige vervanger. Nood breekt wet, en dus werd voor de veiligheid Lucas, die vrij was bij Lille, even tijdelijk getransfereerd voor noodgevallen.
We begonnen met onze eigen spelers aan de aftrap en mochten ook zelf aftrappen. We deden dat knullig, verloren meteen de bal waarna de hele ploeg als een koe naar een trein stond te kijken naar Hasse Smets, geboren op 5 maart 2005. Een meisje inderdaad. Ze rolde iedereen op en besloot koelbloedig. 1-0 na nog geen 10 seconden, het was om droevig van te worden.
Gelukkig deden we het nadien een stuk beter en hadden we via Mathijs toch een paar gevaarlijke tegenstoten in huis, helaas altijd op het laatste geblokt door keeper of verdedigers. En toch stonden we na 3 minuten al tegen een 2-0 aan te kijken toen een bal tussen paal en Minthe in vanop rechts binnen ging. Minthe deed het overigens prima en speelde geconcentreerd. Hij kwam een paar keer gepast uit doel om een verre bal te ontzetten net voor een aanstormende tegenstander.
Toen Mathijs op rechts fraai overhoeks binnen pegelde groeide het geloof en vertrouwen weer in het team. Maar de eerste 10 minuten hadden toch al veel krachten gevergd bij o.a. een hardwerkende Lowie in de spits. Tijd dus om onze supersub van de bank te halen en onze mannen eens een voor een wat rust te gunnen want met z'n vijven ging het nooit lukken. De match was veel te intensief en het veld erg groot.
Lucas op de laatste man maakte wel een verschil. De rust kwam in de ploeg en we konden nu van achter uit goed opbouwen en combineren terwijl tegenstoten vakkundig geneutraliseerd werden. De match kantelde in ons voordeel. We drukten nu Halle op de eigen helft terug en Jef loeierde de gelijkmaker binnen en zette nadien de verdediging zo onder druk dat hij ze verplichtte tot een own doelpunt. Van 2-0 werd het zo plots 2-3. Tijd voor een tussentijdse applaus vervanging voor Jef en even uitblazen.
Lucas was moeilijk achteraan te houden en bij een tegenaanval rukte hij mee op. De bal werd ontzet door Halle, Lucas zat er heel scherp tussen, nam een stukje voet mee van Halle en vlamde onhoudbaar vanuit de tweede lijn binnen. Toen nadien ook nog eens een uitgeruste Lowie zijn kans mocht gaan in de spits, schoof hij heel mooi de 3-5 onder de doelman tegen de touwen. Halle liet echter nooit los en we slaagden er niet in om ze definitief uit te tellen. Voor rust bleek een goed gemikt afstandsschot vanop links niet te pakken, in het zijnetje binnen en 4-5 ruststand.
In de tweede helft vervingen we een uitstekende Minthe door een andere sterke doelman Michiel. Het zou nodig zijn in deze match om goeie doelmannen te hebben. In de eerste helft werden we telkens bij een aftrap door Halle voor schut gezet en telkens maakten ze er een doelpunt van of een reuze kans, net omdat wij niet scherp waren. Kleine instructie dus om dat anders te doen in de tweede helft.
En wat gebeurt er bij de aftrap ? Killer Hasse trapt af, zet ons al weer collectief voor schut en maakt opnieuw binnen de paar seconden de gelijkmaker. Als Standard dit kunstje doet bij RC Genk (remember) schud je meewarig het hoofd bij zoveel naieviteit, maar we deden het vandaag zeker een paar keer meer. 5-5
We kwamen nadien zelfs op achterstand, maar toen schudde Minthe vanop een links een prachtige solo uit de sloffen. Mannetje uitkappen, naar binnen draaien en balvast richting doel gaan en dan koelbloedig maar loeihard uithalen. De gelijkmaker !
Het ging nu van kleine zaken afhangen hoe de match ging eindigen. Mathijs speelde sterk op de laatste man en liet zich niet op foutjes betrappen. Jef had soms wat moeite om de concentratie de hele tweede helft vast te houden, maar eens aangepord vloog hij er wel weer stevig in en probeerde vanop de flanken een aanval op te zetten. Michiel deed het in doel ook prima, pakte een paar lastige ballen en was vooral niet bang om uit te komen en fors in de voeten te gaan.
Het was dan ook jammer dat we toch achter kwamen met een doelpunt waar niks tegen te doen was. Een verre bal werd in 1 tijd op doel getrapt en ging hoog en droog vallend binnen, niet te pakken. In minuut 39 kregen we dan op links een corner. Minthe zette die scherp voor en de bal werd aan de eerste paal in doel gedevieerd door een Halle verdediger, 7-7. Nog 11 minuten....
In de slotminuten werden we soms nog eens een neus gezet door Hasse, waar we soms met 3 man nog in de wind werden gezet. Maar scoren deed Halle niet meer gelukkig want voor ons werden de scoringskansen erg schaars en we mogen tevreden zijn dat we het gelijkspel uiteindelijk konden veilig stellen.
Een leuke match was het, met veel drive en overgave. Prima gedaan van Minthe, Michiel, Mathijs, Lowie, Jef en gastspeler Lucas.
Voor deze vacla wedstrijd moesten we weer naar het sterke Bevel. Na enkele minuten was het al duidelijk dat het geen makkelijke avond ging worden. We kwamen al vlug 2-0 achter, Mathijs gaf ons nog even hoop door er 2-1 van te maken, maar Bevel combineerde zeer goed en was sterk in de duels. We kwamen overal een voetje te kort en ook al stond Jeroen zeer goed te keepen, liep Bevel de 1e helft uit tot 9-1.
In de 2de helft moesten we dringend een tandje bijsteken, en dat deden we ook. We waren feller in de duels, en Jeroen die de handschoenen aan Elias had doorgegeven, ging vanaf de aftrap fel jagen, hij veroverde knap de bal,kapte een tegenstander uit en trapte de bal langs de keeper in doel, knappe goal! Dan liep Bevel verder uit tot 12-2. Daarna was het terug aan ons, Kobe zette onze tegenstander goed onder druk en zo kon Thobias ook nog een goaltje meepikken. Jef en Stan werkten goed op de flanken, Jeroen ontzette als laatste man heel wat ballen, en Elias hield de laatste 10 min. de netten schoon. Zo kon Mathijs op kracht de 12-4 binnentrappen. Onze spelers vandaag waren de keepers Jeroen en Elias, Thobias, Stan, Kobe, Jef en Mathijs. Goed gewerkt en tot morgen
Vandaag geen gebrek aan doelmannen, Cyril en Minthe waren super gemotiveerd en dat was ook te merken op het veld. Toch was het Oosthoven dat eerst kon scoren. Niet erg want Cédric veroverde de bal op rechts en schoot kei hard voorbij de keeper. een minuut later kwamen we op voorsprong. Elias werkte een voorzet van Thobias mooi af. iedereen werkte hard en we vochten voor elke bal, het spel ging goed heen en weer, Toch liep Oosthoven verder uit tot 2-4. Jef maakte juist voor rust de 3-4.
2de helft kwam Minthe in doel, ook hij stond net als Cyril in de 1e helft zeer alert te keepen, toch liep Oosthoven verder uit tot 3-8, het zag er niet te best uit maar we bleven knokken voor elke bal, Jeroen en Jef en nadien ook Cédric op de flanken,onze laatste man, Thobias kon er 4-8 van maken met een lob, kort erna was het Cyril die goed gevolgd was, nadat de keeper een hard schot van Rune had gelost, schoot hij de 5-8 binnen. Ondertussen was Rune doorgeschoven naar de spits en hij rondde eerst een voorzet van Thobias af, daarna deed hij het nog eens over op een voorzet van Elias. Rune was nu niet meer te stoppen en knalde hard de 8-8 binnen. Onze tegenstander kwam nog 1 keer op voorsprong, maar dan was het terug aan Rune om nog 2x te scoren. Collectief sterke prestatie vandaag met mooi samenspel en super inzet. Tot woensdag of donderdag
We waren dit weekend vrij in de normale competitie en hadden dus - tot grote tevredenheid van de mama's - een dubbele vriendschappelijke wedstrijd geregeld met Oosthoven. Het was een drukte van jewelste in de kleedkamer, iedereen leek wel vol energie te zitten zo vroeg op de ochtend. Voor Maxim was het een speciale wedstrijd, want zijn debuut in een echte wedstrijd. Hij wou graag al meteen in doel en aangezien we daar meestal geen 5 kandidaten voor hebben, kon dat natuurlijk.
Eerst nog even op de groepsfoto en dan konden we flink beginnen opwarmen. Voor Sem kon de match niet snel genoeg beginnen, hij had er duidelijk zin in. De wedstrijd begon stevig en eigenlijk kon het lang alle kanten uitgaan. Kansen waren er langs beide kanten wel en de match golfde op en neer. Het duurde dan ook bijna volle 10 minuten voor we de openingstreffer konden noteren. Stan zette zich goed door op rechts, zag Michiel inlopen op doel en die schoof vanop links de bal met een tackle nog net voor de verdediger in doel. Fraaie actie. Michiel had even moeten zoeken naar de juiste aanpak op de ongewone flankpositie, maar het begon steeds beter te draaien.
Zoals gezegd, Sem was er helemaal met het kopje bij en speelde attent en dus gevaarlijk in de spits. Op twee gelegenheden kon hij de bal ontfutselen aan de verdedigers en zo liepen we mooi tot 3-0 uit. Maxim had het intussen al prima gedaan in doel en had alles netjes onder controle. Heel belangrijk is het uitverdedigen bij de doelman, want daar worden nog te vaak foutjes gemaakt wat dan rechtstreeks tot een doelpunt leidt. Maxim had het de spoedcursus voor de match goed begrepen en zocht heel snel en goed de vrijstaande flankspelers op. Prima werk. Een lichte aarzeling bij het uitkomen op een verre bal van Oosthoven leidde uiteindelijk tot de 3-1, maar een zeer sterk spelende Thijs maakte na een verbeten actie schuin voor doel, in 3 tijden al meteen de 4-1. En op slag van rust werd de mooiste van de wedstrijd gemaakt: Stan speelde opnieuw zeer sterk en kapte een speler op rechts uit, zette zich door en kon nog net de bal voor de achterlijn voor doel brengen. Spits Kobe had het goed gezien, spurtte naar de eerste paal en nam in een volley de bal op de slof. Een wereldgoal leek in de maak, maar de doelman kon nog net de bal keren. Thijs was echter goed gevolgd en kon na zoveel klasse van Stan en Kobe, de bal rustig tegen de netten prikken.
5-1 bij de rust, een verdiende voorsprong, maar Oosthoven deed wel prima mee in de match, dus de buit was toch nog niet binnen. Het keeperen was Maxim wel bevallen, dus wilde hij graag nog even verder doen. Stan was na een uitstekende eerste helft nog niet op het scorebord verschenen, maar kort na de aftrap in de tweede helft schudde hij een fraaie solo uit de sloffen en zo werd het 6-1. Michiel stond voor een keertje niet op de laatste man, dus mocht o.a. Thijs die klus overnemen. Dat belette hem echter niet om ook zelf nog te scoren. Op 5' tijd kwam de bal twee keer botsend terug van een aanval of corner en Thijs knalde beide keren de bal met een welgemikte boog richting doel. Tweemaal perfect onder de lat en onhoudbaar binnen, fraai werk. De supporters werd uitzinnig bij zoveel Messi-gehalte, maar Thijs vond het zelf allemaal vrij gewoontjes.
Lowie verraste vriend en vijand door uit te pakken met een nieuw soort schoeisel, enigszins veroorzaakt door het schijnbaar ontbreken van de voetbalschoenen in de tas (achteraf, na het douchen, kwamen ze wel tevoorschijn uit een zijzakje...). Hij werkte zeer hard vandaag en had het niet onder de markt tegen een paar kleinere maar vinnige tegenstanders. Scoren zat er niet in maar vanop de flanken en in de spits ging er wel veel dreiging van uit. Ook Kobe kreeg de bal niet tegen de netten, al zagen we een forse uithaal wel een goede kans maken, maar het schot werd nog net geblokt en ging in corner. Uit die corner scoorden we al weer toen Sem de bal in de tweede lijn kreeg en heel fraai overhoeks in het zijnet knalde, zijn mooiste van de morgen !
Michiel bleef attent spelen op de flank en kon opnieuw scoren door goed te volgen en een voorzet binnen te schuiven via de rug van een tegenstander. Stan zette de kers op de taart door met een laatste hoogstandje de 11e goal te maken. Tussendoor had Oosthoven ook nog 2 keer gescoord en dat was zeker verdiend, na een degelijke en gedreven wedstrijd van hun kant.
Opnieuw een prima prestatie, waarin we een groter verschil op het scorebord zetten dan het spelbeeld echt was. We zagen een debuterende Maxim met veel zelfvertrouwen in doel staan en een hele ploeg die opnieuw met zeer grote inzet en overtuiging de wedstrijd aanpakte en verdiend de overwinning binnen haalde !
voor de 1e ronde moesten we op bezoek bij massenhoven, Cedric was helaas ziek uitgevallen, zodat we met zes startte, Lowie in doel, Stan, Thobias, Thijs, Mathijs en Rune. Helaas was onze scheidsrechter zoek en hadden we toch een 10 tal minuten vertraging. Gelukkig had Sam vlug een fluitje bemachtigd en konden we toch beginnen Al na enkele minuten was het al duidelijk dat onze tegenstander (halve u8 ploeg) een maatje te klein was. na 5 minuten stond het al 0-5. We bleven goed samenspelen en massenhoven kreeg niet echt veel mogelijkheden, en als ze toch in de buurt kwamen hadden we nog steeds Lowie; bij de rust 0-15.
2de helft was Thobias onze keeper, ook hij kreeg niet echt veel werk, we bleven vlot combineren en iedereen kon scoren, en zo liepen we verder uit tot 0-23, in de laatste minuut kon Massenhoven de eer nog redden.
Voor onze eerste uitwedstrijd trokken we naar het verre Zoersel. Het is nog geen jaar geleden dat wij de ouders een gratis rondrit door deze prachtige gemeente aanboden en gisteren was het alweer raak. Trainers KDV en SV besloten om richting Schilde en Sint-Antonius te rijden. Dat het niet erg logisch zou zijn om de baan naar Schilde te dopen tot de Westmallebaan kwam bij beide heren niet op. Na enkele kilometertjes begon het toch te dagen dat er iets niet klopte en wij aarzelden niet om een inboorling aan te spreken. Die gidste ons feilloos naar de Westmallebaan waar een verscheurende keuze moest gemaakt worden tussen links en rechts. En alweer gingen wij roemloos de mist in. Inmiddels had het intelligentere deel van de trainersstaf onze discipelen naar de kleedkamers geloodst waar wij, een klein half uurtje voor de wedstrijd, met een striemend fluitconcert vergast werden. Wij wensen langs deze weg de heer Wouters-Sels nogmaals te bedanken voor het oneindige geduld waarvan hij tijdens deze helse rit heeft blijk gegeven. Chapeau!
Na een korte maar intense opwarming ging de wedstrijd van start. Doelman Minthe had genoeg tijd gehad om zich mentaal voor te bereiden op de wedstrijd en keepte een uitstekende eerste helft. Maar de plaatselijke vedette ging dermate tekeer dat de doelpunten hem toch nog om de oren vlogen. Negen stuks ramde deze knaap tegen de netten. Indrukwekkend! Even indrukwekkend was de actie die Lowie Nelis op slag van rust uit zijn voeten toverde. Onze vriend kreeg de bal toegespeeld op de rand van de backlijn, zag de keeper een volle twintig centimeter uit zijn doel staan en pakte dan uit met een lob die de veertien betalende toeschouwers de adem benam. Met welhaast wiskundige precisie zoefde de bal door de lucht en de plaatselijke doelman kon enkel het hoofd buigen voor zoveel branie. Ongezien... Het gaf onze jongens ook moed want in de tweede helft stond er een heel ander team op het veld. Jef, Thobias en Thys joegen de plaatselijke verdedigers de stuipen op het lijf en binnen de kortste keren stond het 9-7. Een onwaarschijnlijke stunt leek in de maak maar dat was buiten de plaatselijke Messi gerekend. Jeroen had ons al een paar keer gered in de tweede helft maar moest zich uiteindelijk toch nog gewonnen geven. 12-7 was het verdict. Een moeizame eerste helft van Vorselaar maar een hele, hele goede tweede helft. Goed gewerkt!
Afgelopen weekend openden we de competitie tegen Vosselaar. Thys, Jef, Cyril, Stan, Minthe, Jeroen en Elias hadden de eer om de nieuwe jaargang op gang te trappen. En ze deden dat met overtuiging. De eerste helft was volledig voor de thuisploeg, met een resem doelpunten als gevolg. Elias, Stan, Cyril en Jef deden de netten trillen. Thys en Jeroen zorgden voor de aanvoer en Minthe toonde zich een betrouwbaar sluitstuk. In de tweede helft nam Jeroen de keepershandschoenen over. Onze jongens bleven goed spelen maar tot vier maal toe troffen we het doelhout. Het is een ijzeren wet in het voetbal dat wie de kansen niet afmaakt vroeg of laat het deksel op de neus krijgt. En dat geldt blijkbaar ook voor de duiveltjes. Doelman Jeroen mocht zich nog een aantal keren omdraaien en zo werd het uiteindelijk 6-6. Jammer dat de zege niet werd binnengehaald maar zeker een goede start van OGV!
Het was verschrikkelijk weer toen we vanmorgen vertrokken aan de kantine voor de uitwedstrijden tegen Zoersel. En het leek er niet naar uit te zien dat de stortbui snel zou overwaaien. Uiteraard was dat ook de verklaring voor de kleine sightseeing in Zoersel en ruimere omgeving. De ruitenwissers konden niet volgen en dus werd er al eens een richtingwijzer gemist. Uiteindelijk vonden we toch de mooie velden en kantine van Zoersel. Snel omkleden en dan opwarmen, want we weten dat Zoersel normaal gezien twee stevige ploegen in het veld kan zetten.
Ondanks de waarschuwing dat we tijdens de opwarming al gezien hadden dat Zoersel hard en goed op doel kon trappen, gingen we in de eerste 10 minuten van de match volledig onderuit. We lieten Zoersel veel te makkelijk komen, we zetten vooraan geen druk op de opkomende man en langs de flanken werden we constant overklast. Een beetje kaas met gaatjes dus en de zware uithalen waren dan ook voor Cyril een bijna onmogelijke opgave. 4-0 na nog geen 10 minuten wedstrijd, terwijl we zelf niks er tegenover hadden kunnen zetten. Dat leek op een afstraffing af te stevenen. Tijd voor wat ingrepen en een betere organisatie.
Gelukkig konden we op het kwartier toch eens, enigszins gelukkig, tegenscoren. Elias kreeg een afvallende bal in de voeten, aarzelde niet en knalde hoog binnen. Plots begon het wat beter te draaien. We speelden een stuk steviger in de defensie en omdat Zoersel niet meteen meer tegen scoorde, groeide het geloof ook weer. Elias was in een begenadigde bui en scoorde nog voor de rust een tweede keer.
Tijdens de rust hadden we ruim tijd om even de "werkpuntjes" van de eerste helft te bespreken: 1) Zoersel veel feller aanpakken op de opkomende man 2) onze spits moest veel feller storen en de opbouw afbreken of moeilijk maken 3) stoppen met solo-acties om het dan maar zelf te forceren 4) meer rust aan de bal in de afwerking en niet wild van te ver op doel trappen
En het moet gezegd: we gingen veel beter van start in de tweede helft en nu waren wij het die Zoersel naar de keel grepen en zwaar onder druk zetten. Toen Rune ook nog eens de aansluitingstreffer kon maken, gingen we er echt in geloven. Dat Cyril aanvallend uitpakte met ongelooflijk veel inzet en drive, maakte een heel verschil, wat een uitstekende prestatie ! Op die manier kregen we verschillende keren heel hoog de bal te pakken en telkens was het Elias die er opportunistisch kon van profiteren om het af te maken. Mathijs stelde zich in de tweede helft helemaal in dienst van de ploeg en forceerde heel veel acties. Een zeer nuttige wedstrijd.
Geleidelijk aan leek de wedstrijd nu helemaal te kantelen en o.a. na een zeer fraaie hoekschop, die in 1 tijd werd binnen getikt aan de eerste paal door al weer Elias en zo stonden we plots 5-8 voor. Er werd nadien nog heel fel en hard, maar fair, gespeeld. Rune werkte zeer hard op rechts, Cedric bleef geconcentreerd in doel staan en het was mooi om zien hoe de hele ploeg met overgave werkte. Zelfs onze delegue Michel deed overuren: ballen uit de gracht vissen, wissels doorvoeren, telefonisch orders verwerken, niks was te veel op deze zaterdagochtend.
Wat er uiteindelijk in de laatste 10 minuten mis ging, zodat een zekere overwinning uiteindelijk toch nog ontsnapte, is moeilijk te zeggen. Waarschijnlijk zat iedereen een beetje door zijn beste krachten heen en bleven we een paar keer vooraan hangen waardoor Michiel steeds vaker tegen een overmacht kwam te staan. Enkele keren kon hij de bal nog wel goed ontzetten of buiten tackelen, maar af en toe was de overmacht toch te groot. We leken af te stevenen op een billijk gelijkspel, toen in de laatste minuut te veel foutjes samenvielen. Een hoge bal kon niet goed ontzet worden door Michiel, de flanken bleven vooraan hangen. Cedric twijfelde omdat de bal net buiten het strafschop gebied voorbij rolde en trapte de bal niet buiten met de voet en uiteindelijk eindigde de schermutselingen links voor doel in een trap die binnen ging...
Spijtig, de jongens waren ontgoocheld en dat is begrijpelijk na een felle wedstrijd waarin ze zich prima herpakten na een slechte start. Maar we mogen ook nu weer globaal tevreden zijn, zeker met de getoonde vechtlust en inzet. Er is zeker nog wel werk aan het tactisch inzicht en positiespel van een aantal spelers zodat ze volgend jaar de stap naar een groot veld en een veel hoger tempo bij de U11 kunnen overleven, maar we hebben nog wel even tijd.
Felicitaties aan Michiel, Mathijs, Rune, Cedric, Cyril en Elias !
Scoreverloop
01:21 - 1-0 04:44 - 2-0 06:26 - 3-0 09:21 - 4-0 14:12 - 4-1 Elias 20:31 - 4-2 Elias
rust
30:33 - 4-3 Rune 31:45 - 4-4 Elias 34:50 - 4-5 Elias 36:21 - 4-6 Elias 37:09 - 5-6 39:14 - 5-7 Elias 41:37 - 5-8 Elias 42:15 - 6-8 44:17 - 7-8 44:38 - 8-8 49:33 - 9-8
Na een drukke augustus maand waarin we flink getraind hebben en ook al een heel oefenparcours hebben afgelegd was het vandaag eindelijk zo ver: de start van de competitie tegen Vosselaar. Een onbekende ploeg voor ons, want voor zo ver het geheugen reikt, hebben we daar de afgelopen jaren nog niet tegen gespeeld. Maar Vosselaar is een grote club met een stevige jeugdwerking, dus we konden wel verwachten dat het geen makkelijke opdracht zou worden.
We startten met een wat zieke Cedric in doel en als veldspelers Rune, Michiel, Mathijs, Kobe, Lowie en Thobias. We hadden het vanop de bank al snel in de gaten: Vosselaar was een degelijke ploeg, maar niet onoverkomelijk. Wel onoverkomelijk was echter hun doelman, die het helemaal had: feilloos en balvast, goed anticiperend en gepast tussenkomend in heel zijn strafschopgebied. De gemiddelde schoten op doel die in normale gevallen vrijwel altijd tot een doelpunt leiden, gingen er vandaag zeker niet in gaan.
En toch slaagden we erin om na goed 1 minuut de score te openen. Rune zette zich sterk door op rechts, knalde loeihard richting doel. De keeper kon de bal nog keren, maar een vandaag wervelende Thobias liet al meteen zien dat hij scherp stond en was perfect gevolgd op links om cool binnen te tikken in de rebound. We bleven het goed doen in de minuten nadien, maar op een goed gemikt afstandsschot moest Cedric zich toch een eerste keer gewonnen geven. Maar we kwamen opnieuw op voorsprong toen een corner van Vosselaar mooi werd opgeruimd door Cedric en Michiel. De bal kwam links in de voeten van Thobias die een rush inzette richting doel. Vosselaar stond nog volledig uit positie en gelukkig had niemand van hen mogen opblijven en iets van de match Servie-Kroatie meegepikt en dus kwamen ze niet op het idee om de Kroatische noodrem te imiteren. Thobias besloot werkelijk fantastisch in de rechterhoek, gekruist binnen.
In het laatste deel van de eerste helft kregen we het moeilijk. Kobe en Lowie werkten erg hard in de spits, recupeerden veel ballen en Lowie knalde nog eens vol op doel. Normaal altijd goal, maar niet met deze keeper dus. Vosselaar werkte wel zijn kansen af en dus veranderde onze voorsprong geleidelijk is een 2-4 achterstand bij de rust.
Cedric voelde zich bij de rust toch ok genoeg om de tweede helft te spelen en wisselde met broer Rune de plaats in doel. Rune liet nog even weten dat hij dat niet kon, maar in de tweede helft zou blijken dat dat niet waar was. Rune ging een perfecte match spelen in doel. Het was een gelukje voor ons dat de ster-keeper ging voetballen en vervangen werd door een andere, ook zeer goede keeper, maar toch net wat meer van het normale niveau.
Door de veranderingen kregen we plots meer mogelijkheden en Thobias zorgde vanop rechts met een mooi afstandsschot voor de aansluitingstreffer. Mathijs - een winnaarstype voor wie dat nog niet had opgemerkt - ging nu nog forser door. Afwisselend op de flanken en in de verdediging voelde hij nu dat de overwinning er nog in zat. Toen onze Kobe weer eens zeer nuttig ploegwerk opknapte en de bal tussen 2 verdedigers plukte en een doorsteekpass a la Benteke in de voeten Mirallas Mathijs schoof, hing de gelijkmaker tegen de touwen ! 4-4 met nog 20' op de klok !
En toen schakelden we een versnellingske hoger. Kobe en Lowie liepen en zwoegden in dienst van de ploeg, Cedric overwon zijn griepje en smeet zich met lijf en leden in de strijd, Rune bleef cool in doel, terwijl Mathijs en Thobias voor de nodige creativiteit zorgden op de flanken. Gelukkig was in onze ploeg Vincent Kompany niet gekwetst. Michiel zorgde bij de tegenstoten van Vosselaar voor stevig weerwerk en ontmijnde heel wat acties. Nog een beetje werken dit seizoen aan het technische, zodat de bal net 1 tijd sneller weer ingespeeld kan worden en dan zet ook Michiel weer een stap in de ontwikkeling.
De wedstrijd kantelde nu in ons voordeel en Thobias en Mathijs diepten de score verder uit. Bij een 7-5 stand zag Lowie zijn kans op met een fraai afstandsschot de bal onder de doelman door te jagen en zo zijn tweede seizoenstreffer te scoren. Daarna kwamen we niet meer in de problemen en toen Vosselaar 2' voor tijd nog 8-6 maakte, kregen we de hulp van scheids Dirk, die maar meteen voor de zekerheid affloot ! Een mooie overwinning tegen een degelijk Vosselaar, met een uitzonderlijk sterke doelman.
Gefeliciteerd voor de grote inzet en team spirit van ons zevental !
We begonnen niet te best aan de wedstrijd, 3-0 na enkele minuten, Thobias en Mathijs brachten ons terug tot 3-2, maar daarna moesten we terug achtervolgen. Bevel liep terug uit tot 6-2, toch deden onze keeper(Jeroen) en verdediging het niet slecht. Jef speelde de 1e helft laatste man en onderschepte regelmatig de bal, samen met Thijs lanceerden ze de tegenaanval, met momenten lieten we de bal goed rondgaan, en Elias bleef in de spits goed druk zetten op de verdediging en zo scoorden we voor de rust nog 4maal, 1x Mathijs en 3x Thobias, ook Jeroen hield dan de netten schoon en zo gingen we rusten met een 6-6 stand.
2de helft kwam Elias in het doel en verhuisde Jeroen naar de spits, en die maakte direkt op aangeven van Thobias de 6-7, knap doelpunt. Mathijs was ondertussen verhuisd naar de verdediging en ging regelmatig op wandel door de bevelse verdediging en scoorde maar liefst 3 keer, zo was het 5min van het einde 10-10, Elias was al een paar keer goed tussenbeide gekomen, maar moest zich toch nog 2x omdraaien. 12-10. Iedereen kei hard gewerkt en dan duurde de match 5 minuten te lang. Knappe prestatie met mooie doelpunten en combinaties.
Het tornooi van FC De Kempen moet zo wat het grootste in zijn soort zijn in de wijde omgeving. Ruim 50 ploegen van U7-U8-U9 deden vanmiddag mee in een zoals gewoonlijk perfect georganiseerd tornooi. Elke ploeg speelde 3 wedstrijden van ruim 25' zonder rusten, dus we wisten op voorhand dat het erg zwaar ging worden en dat 2 reserven echt een absolute noodzaak ging zijn om het tot het einde vol te houden.
Wat we niet wisten is hoe we vandaag voor de dag gingen komen. Afgelopen woensdag speelden we een midweekwedstrijd tegen Herenthout en wie erbij was zal niet kunnen ontkennen dat het een bedroevende vertoning was, zonder inzet en wil om te winnen. Een beetje veel onder onze mogelijkheden en status. Maar je zag bij de korte voorbespreking voor de match dat iedereen zich vandaag wel wilde geven voor 100% en dat ze ook goed beseften dat we niet nog eens een zelfde prestatie konden neerzetten. We maakten met elkaar de afspraak dat de uitslag er niet toe deed, zo lang we op het einde maar konden zeggen dat we er alles voor gedaan hadden.
Beginnen deden we tegen Beekhoek, dezelfde tegenstander als vorige week in Vosselaar. Een haalbare ploeg als we gedreven speelden. En dat deden we van bij het eerste fluitsignaal. Als je dan al na 1' op voorsprong kan komen via een vinnige Thijs op links, dan komt de moed vanzelf. Je zag Thijs vertrouwen tanken uit deze openingstreffer en dat zou hij van de hele middag niet meer verliezen.
Toen Rune halfweg de score verder uitdiepte, zaten we op rozen. Cedric stond in doel en had het relatief rustig want we verdedigden goed en hielden Beekhoek goed uit de gevarenzone. Maar hij bleef wel attent meevolgen en kwam goed tussenbeide bij de paar kansen van onze tegenstander. Op het einde van de match zat Beekhoek wat door zijn beste krachten en kon al weer Thijs, dankzij een alomtegenwoordige Kobe die zo wat elke bal recupereerde, en een sterke Stan de zaak helemaal afmaken met een 4-0 zege als eindresultaat. Perfect, een goeie opener van de middag. Veel inzet en goed combinatievoetbal gezien in die eerste match !
Een ruime pauze van een uur dan, waarin we ons rustig hielden en niet in de chips, cola en hamburgers vlogen en daarna stonden we weer klaar voor onze tweede match tegen thuisploeg De Kempen. Altijd gevaarlijke tegenstander en met een reus van een keeper in doel, leek het wel een moeilijke klus te worden.
Maar Cedric had zich laten wisselen in doel met Minthe en stond vol energie te trappelen in de spits. Hij beleefde echt een moment de gloire in de eerste 5' van de match. Telkens bleek hij sneller en vinniger op de bal dan de verdediging en zo kon hij twee keer scoren op kansen die hij helemaal zelf had afgedwongen. Echt sterk werk ! Nadien diepte Stan de score met drie opeenvolgende doelpunten uit tot 5-1 en was het pleit beslecht. En ja er was er zelfs eentje met de linkervoet bij, we hebben het gezien Stan !
Daarna ging alles een stuk vlotter. De opwippertjes en andere hoogstandjes van Stan zorgden ervoor dat de bal vlotjes rondging in de ploeg. De twee werkers op de flank Thijs en Rune legden vele meters af en konden elk ook nog eens scoren. Thijs priemde de bal vanuit een onmogelijke hoek op de doellijn toch nog in de kortste hoek binnen.
In de laatste wedstrijdminuten ontplofte Kobe helemaal. Hij kon al terug kijken op een erg sterke eerste match met twee assists, maar nu ging hij op rechts voorbij jan en alleman en vloerde de doelman met een streep in de lage hoek. En precies 37" later trof hij al weer raak. Een klein beetje geluk daarna en een heuse hattrick was een feit geweest. Plots kreeg Kobe een acute groeischeut of anders was het de spreekwoordelijke wolk die onder de voetjes dreef want hij glunderde van kop tot teen ! De scheids was helemaal van zijn melk van zoveel virtuositeit en liet ruim 3' overspelen waardoor het uiteindelijk nog 10-2 werd. Een werkelijk perfecte match tegen een zeer verdienstelijke tegenstander, ondanks wat de score laat vermoeden.
De laatste wedstrijd werd door de jongens een beetje beschouwd als een finale en dat lieten we zo maar. Het gedacht is al het halve werk en dus stonden we opnieuw met veel overgave klaar voor de match tegen Retie. Cedric terug in doel en Minthe in de diepe spits. Hij was erop gebrand om zijn klasse te tonen. Minthe heeft beloofd gefocused en fel te spelen en deed dat ook. Hij was in de eerste match al een paar keer kort bij een treffer gekomen maar nu was het echt raak. Hij maakte zich los van zijn tegenstander en ging alleen op doel af. Koel blijven dan en goed mikken...jawel de 1-0 hing voor minuut 2 tegen de touwen ! Schitterend van Minthe en ook hij kreeg nog meer vertrouwen in zijn spel, fijn om te zien langs de lijn voor ons !
Toen Thijs met een geweldig afstandsschot op links de 2-0 binnen loeierde leken we weer op weg naar een vlotte zege. Maar Retie was niet uitgeteld en speelde zich via enkele harde en goede spelers terug in de match 2-1. Rune wist de 3-1 mooi hoog onder de lat binnen te werken, nadat de scheids heel goed balvoordeel gaf toen een raid van Michiel foutief werd afgeblokt. Michiel, deed die ook mee vandaag ? Het zal wel zijn, hoewel hij de enige was die nog niet op het scorebord stond, zal iedereen het wel eens zijn dat onze Vincent Kompany ook vanmiddag weer sober en hard maar feilloos verdedigde en heel goed het overzicht hield bij het uitverdedigen. Een meerwaarde zo'n laatste man.
Toen we wat ongelukkig een paar tegendoelpunten weg gaven stond het halfweg 3-3 en kon de match echt alle kanten uitgaan. Stan veegde nog eens een gemaakte goal van de lijn. Cedric pakte een bal die uw reporter al aan het noteren was als een tegendoelpunt en Michiel was erg professioneel toen hij een doorgebroken tegenstander remonteerde en lichtjes aan tikte, niet genoeg om te vallen maar wel om de kans verloren te laten gaan. De scheids twijfelde...wilde fluiten maar deed het uiteindelijk niet, wellicht omdat de spits overeind bleef staan.
En dan, echt op het goede moment, toen de match aan het kantelen was, draaide Rune zich vooraan geweldig vrij en loeierde en poeierde de bal genadeloos hard tegen de touwen. Er mocht nog een miniemen keeper gestaan hebben, de bal ging zo hard en gericht binnen dat er geen pakken aan was. "Ik was kwaad", was de droge uitleg bij de volgende vervanging van Rune. De ban was gebroken en Retie vond niet meer de kracht om terug te slaan. In de blessure tijd diepten we de kloof nog uit via Thijs die in een paar keer de bal over de lijn frommelde en Rune die zich na een assist van Kobe door twee verdedigers wurmde en de 6-3 op het bord zette.
Awel, het deugd vandaag om met zo'n gemotiveerde ploeg op stap te mogen gaan. Woensdag was toch een ontgoocheling geweest, zeker omdat we weten dat ze (veel) beter kunnen en dan is het frustrerend om te zien dat ze het niet tonen, maar vandaag zijn we echt trots op de hele ploeg voor zo veel inzet en echt ook heel goed combinatiespel ! Als we deze mentaliteit kunnen vasthouden en over de hele groep kunnen verspreid krijgen, dan wacht ons nog een mooi seizoen.
Een welverdiende staande ovatie van de trainers en supporters voor het harde werk van Stan, Rune, Cedric, Kobe, Michiel, Minthe en Thijs !
Afgelopen woensdag stond de traditionele oefenwedstrijd tegen Herenthout op het programma. Vorig jaar werd in Herenthout stevig gewonnen, dit jaar zou het anders verlopen. We begonnen nochtans goed. Kobe legde de bal in de voeten van Mathys die zorgde voor de 1-0. Daarna was het al rood-groen wat de klok sloeg. Voor we het goed en wel beseften, stonden we met 1-5 achter. Mathys kon op aangeven van Elias nog wel milderen tot 2-5 maar daarna volgde nog een korf doelpunten van de bezoekers. Doelman Jef had er genoeg van en wisselde de keepershandschoenen tijdens de rust met Kobe (die tijdens de eerste helft een lichtpunt was bij de thuisploeg). Tijdens het begin van de tweede helft ging het wat beter maar een constante zat er niet in de prestaties van onze jongens. Elias scoorde nog knap met een volley en ook Mathys vond nog eens de weg naar de netten. In alle aanvalslust werd het verdedigende werk wat vergeten en Jeroen kon het achteraan niet meer alleen redden, met nog wat extra tegendoelpunten als resultaat. Cyril en Thijs kwamen nog in de ziekenboeg terecht en zo was het harken naar het einde van de wedstrijd. Een mindere prestatie van Vorselaar maar dat zal straks op het toernooi van De Kempen zeker rechtgezet worden!
