We sloten het seizoen in stijl af met een zonovergoten barbecue. Wij vonden het een groot succes en we willen iedereen bedanken die erbij was ! Speciaal "dank je wel" aan DJ Joris, de chef-koks Stragier en zoon, de dessert-mama's en de vele helpende handen om een en ander klaar te zetten en weer op te ruimen. Foto's van de dag vind je hieronder...om na te genieten en weer vooruit te kijken naar een volgend mooi seizoen.
Tijdens de barbecue hebben jullie het boekje meegekregen met de verslagen en een selectie van foto's van het afgelopen seizoen. Wie dat graag in electronische vorm heeft, vind hieronder de pdf-file ! Voor in het plakboek voor later
Deel 2 van onze afscheidstournee als fenomenale fantastische U7 ploeg van het seizoen 2011-2012 bracht ons vanmorgen naar Halle. Duidelijk een welstellende gemeente, want de accomodatie lag er netjes bij, met mooie kantine en kleedkamers en het tornooi zelf werd zelfs op kunstgrasveldjes gespeeld.
Tornooien organiseren is niet voor eenvoudige zielen, want het aantal clubs dat last minute zijn kat stuurt of afbelt omwille van gebrek aan spelers in de meimaand is niet meer mooi om zien. Vorige week in Massenhoven hadden ze daar ook al onder te lijden en bij het toekomen in Halle bleek het ook weer zo te zijn. Het poule-systeem was gesneuveld en alle ploegen speelden nu tegen elkaar om zo de tornooi kampioen te bepalen. Toen we aankwamen bleek onze eerste match bijna een uurtje vroeger te zijn dan op de uitnodiging stond maar ter plekke paste de organisatie het speelschema weer aan en konden we toch starten voor een vierluik tegen Wijnegem, Grobbendonk, De Kempen en Halle.
Een snelle blik op de opwarmingsactiviteiten van de concurrenten leerde ons genoeg: dit was geen makkie, in tegendeel, het waren stuk voor stuk echt stevige ploegen die hier vandaag waren. Maar goed: met ons dreamteam bestaande uit Cyril, Mathijs, Cedric, Thobias, Rune en Jef moesten wij ook van niemand schrik hebben. Starten deden we dus tegen Wijnegem. Nog nooit ontmoet dit seizoen, maar veel tijd hadden we niet nodig om te zien dat deze grote beren ook nog eens goed konden spelen. Bovendien waren we nog aan het ontwaken en dus was onze start zeer matig: 2-0 kansloos na 7' achter. Mathijs bracht ons met een eerste doelpuntje gelukkig terug in de match, maar net voor rusten pakte Wijnegem terug meer marge: 3-1 dus.
In de tweede helft leken we op een afstraffing af te stevenen toen het al snel 5-1 werd, maar enigszins vreemd misschien maar onze keeper Cédric bracht ons weer in de match door een spectaculaire redding te doen. Helaas als je lijf en leden in de strijd gooit komt er al eens een bloedlip van, maar dat hadden we precies nodig om gestart te raken. Cedric naar de verzorgende handen van de mama en Cyril depanneerde ons in doel. Waauw...Cyril pakte alles met schitterende tussenkomsten en uitlopen. Wijnegem was monddood vooraan nu en wij pakten moed. Jef is een nachtmerrie voor elke defensie want hij loopt achter alle ballen aan en zo konden we via Jef en zijn fel opzitten terugkomen tot 5-3.
Langs de lijn steeg de Wijnegemse zenuwachtigheid want dit hadden ze niet meer verwacht. Helaas was ons motortje net wat te laat op toeren gekomen en bleef het dus 5-3. We speelden een meer dan verdienstelijke tweede deel van de wedstrijd en we waren vertrokken voor iets moois.
Na enkele pogingen had het tornooi bestuur de zaakjes weer onder controle en de 3e versie van de herwerkte kalender bleek dan de goede te zijn. We kregen een half uurtje rust om daarna nog 3 keer op rij aan de slag te gaan. Tijd dus voor een koffietje en te vertellen wat je zoal meemaakt (en ziet ) bij het rondbrengen van Windekind-ontbijten in de ochtendlijke uren in Vorselaar. Een andere papa profiteerde van het vrije moment om in het ochtendzonnetje de mama op deze moederdag eens extra te soigneren...
Enfin..gelukkig was het snel kwart na elf want een mens geraakt nog afgeleid van zoveel randgebeurtenissen. En concentratie was nodig want er stond met Grobbendonk een geladen duelletje te beginnen. Rune en Cédric hoefden geen peptalk voor deze match, dat mocht duidelijk zijn. We gingen verder op de manier waarop we tegen Wijnegem geëindigd waren, fel dus en dat heeft Grobbendonk geweten. We waren meester, zonder echt veel kansen af te dwingen weliswaar en de paar schoten richting doel werden makkelijk gepakt door hun erg secure doelman. In de 4' forceerden we toch een doorbraak maar werden we onderuit geschoffeld door de verdedigers. Een duidelijke rode kaart en een penalty. De slecht ingelichte scheids wou die laatste nog wel geven, maar de bank van Grobbendonk werd lichtjes nerveus en stak daar een stokje voor. Geen erg, we gingen toch wel scoren. Dan maar een vrije trap vanop 2 meter ? Weer een rechtvliegende Grobbendonkse bank en dus werd het 5 meter.... Ook geen erg, we gingen toch scoren. Pasje opzij van Mathijs naar Thobias en droogjes links in de hoek op halve hoogte...zoals gezegd.
Van dan af tikte de tijd rustig in ons voordeel. Een balletje naast de goal of over de lijn...we gingen ze wel halen, maar niet in galop. 1-0 dus bij de rust. In de tweede helft bleef de match in evenwicht en iedereen ging er zonder uitzondering vol voor, dit was een onverwachte tussenstand tegen een Grobbendonk dat dit seizoen nog niet vaak verloren had. De licht ontvlambare Grobbendonkse bank schoot al weer recht toen Mathijs een kwakje uitdeelde en de scheids er geen graten in zag (terecht overigens). Alle dromen van de tegenstander werden twee minuten voor tijd definitief aan diggelen geschoten door een pegel van op afstand, midden in doel: 2-0 eindstand, rekening vereffend.
Geen tijd voor romantiek nu en meteen terug aan de slag tegen De Kempen. Ook al mannen met een kanon in de schoen hadden we bij de strafschoppen op het andere veldje gezien. Maar vertrouwen doet veel en we speelden een erg degelijke eerste helft. Cyril stond in doel intussen en Cedric in de aanval. Er werd gelopen en gewerkt dat het mooi was om zien. De passes liepen goed en we verstonden elkaar prima. Jef wroette zich weer een weg door de verdediging en zette ons op weg naar een nieuwe zege in de laatste minuut van de eerste helft.
De tweede helft begon schitterend met al meteen een nieuw doelpunt van OG, een harde knal van Mathijs. Daarna hadden we beter eventjes 5' kunnen wissen, want ipv het opnieuw rustig uit te spelen, hebben we het dan zelf even deftig verknoeid. Eerst werd het nog 2-1 door een mooie actie tussen 3 van onze verdedigers door. Daarna hadden we echter opnieuw de zege naar ons toe kunnen halen, want we speelden collectief De Kempen op een hoopje en stonden met 3 voor een leeg doel om binnen te tikken. Ipv dat rustig te doen, kozen we voor een bom, maar wel naast de roos... En onmiddellijk daarop een verdedigende fout bij een eigen doeltrap en deze keer wel genadeloos afgestraft: 2-2. Einde match en jammer, want deze 3 punten waren altijd voor ons geweest. Maar je wint samen en verliest ook samen, dit hadden we met zijn allen laten liggen.
Tegen Halle kregen we al opnieuw een kans. Vorig week nog afgedroogd met 8-0 in Massenhoven, maar deze keer was het wel een U7 ploeg (geen U6) en dat is een groot verschil. Vooral het spitsenduo meisje/jongen, beide met halflang haar was levensgevaarlijk. De wedstrijd begon tegen 100/u want nog in de eerste minuut openden wij de score om meteen de gelijkmaker van Halle binnen te krijgen. De tweede minuut was al even boeiend met opnieuw 2 doelpunten. Eerst kwamen we op achterstand maar toen haalde Rune verschroeiend hard uit van schuin links voor doel: een streep hoog in doel en we zaten weer in de match ! 2-2 werd ook de ruststand.
In de tweede helft werd het pompen, want de vermoeidheid begon te wegen in het zonnetje. Even leek het de verkeerde kant uit te gaan toen we 3-2 achter kwamen en de tijd in ons nadeel begon te spelen. Maar toen was het Cedric zijn glorie moment en hij bleef vechten en jagen en kreeg uiteindelijk de bal kruiselings links onder in doel getrapt: 3-3 met nog 5' te gaan. De match golfde op en af en kon in beide richtingen eindigen. Iedereen was dus uiteindelijk best wel tevreden dat er niet meer gescoord werd. Een fair gelijkspelletje deze keer.
Bij de prijsuitreiking bleek dat we het super gedaan hadden, want een bronzen medaille was onze plaats en dat was meer dan verdiend. Zilver had ook nog gekund als we De Kempen opzij gezet hadden, maar dit is zonder meer een schitterende afronding van een mooi seizoen geweest. Een erg sterk bezet tornooi en dan zo'n topprestatie, het was genieten !
Voila, het laatste verslag is geschreven voor dit seizoen, de voetbalschoenen kunnen voor even in het vet, de computer gaat een paar weken dicht en daarna beginnen we aan het volgende hoofdstuk: de U8, seizoen 2012-2013. Prettige lente en voor over enkele weken een deugddoend verlof gewenst ! Tot in augustus !
We zijn aan het afsluitende weekend begonnen met ons voorlaatste tornooi in HIH Turnhout. We moesten vandaag twee wedstrijden spelen van telkens 25' tegen twee voor ons onbekende tegenstanders: HIH Turnhout en Mol. We vetrokken vandaag richting Turnhout met volgende sterspelers: Kobe, Milan, Thobias, Samuel, Thijs en Michiel.
Ter plaatse zagen we dat HIH de truitjes van Barcelona gekopieerd heeft, of omgekeerd kan ook, dus we mochten ons aan een pittige eerste match verwachten. Turnhout heeft behoorlijk wat scouts in Afrika rondlopen, want de plaatselijke blauw-roden stonden op sommige momenten met een integraal donkere ploeg tussen de lijnen. Behoorlijk stevige mannen ook, technisch niet noodzakelijk allemaal topspelers, maar stuk voor stuk wel stevige kereltjes die hun voet niet terug trekken en er stevig invliegen.
Nochtans begonnen wij verschroeiend in de eerste 5' en alleen wat pech en ja ook enige gemakzucht maakte dat we niet terecht 2-0 voorstonden. Daar ging onze kans om HIH meteen een uppercut toe te dienen. Kennelijk putte HIH kracht uit ons falen in de afwerking en ze herpakten zich. Wie de kansen zelf niet afmaakt krijgt vroeg of laat het deksel op de neus, en wij zijn op die wetmatigheid geen uitzondering. Net voor rusten wordt er vanop een grote afstand op doel geknald. De bal gaat tegen de lat en ketst via een carambole op het hoofd van onze doelman Milan tegen de touwen. Niks tegen te beginnen en dus toch wat geflatteerd 1-0 voor de thuisploeg bij de rust.
Dat kan ik ook denkt Thijs in het begin van de tweede helft en op een terugbotsende bal neemt hij hem vlot op de slof en de volley gaat hoog in de touwen vanop grote afstand. Een wonderlijke goal ! Daarna kregen we het toch wel erg moeilijk en als je de individuele duels net iets te vaak verliest dan komen de kansen vanzelf, en dus kon Turnhout verder uitlopen tot 4-1. Het moet gezegd dat we wel goed bleven meespelen, maar de doelman van HIH was ook erg goed en hield er verschillende ballen uit die doorgaans wel een doelpunt opleveren. Uiteindelijk konden we nog milderen met een tweede treffer van Thijs.
We hebben fel gevochten in deze wedstrijd, maar kwamen een beetje geluk, een beetje doeltreffendheid in de beginfase en een beetje kracht te kort. Een beetje te veel dus om echt aanspraak te kunnen maken op een zege, maar al bij al toch een deftige prestatie.
Onze tweede match speelden we tegen de geel-zwarten van Mol. Wij dus onze Duivelse uitrusting weer aan en in rode trui, met zwart-gele broek moeten ze al van ver komen om ons te verslaan. Verder alleszins dan van Mol, zo zou nog blijken !
Deze keer pakten we onze tegenstander wel meteen in een houtgreep en nog binnen de eerste minuut konden we de score openen via Thobias. Samuel maakte er al vlug 2-0 zodat we snel de wedstrijd onder controle hadden. Helaas liet Mol zich toch niet meteen opzij schuiven en konden ze terugslaan met 2 tegendoelpunten zodat na een achttal minuten alles weer te herdoen bleek. Maar we waren weerbaar vandaag en dus konden we nog voor de rust terugslaan, onder andere door een slim uitgevoerde inworp, over de hoofdjes en zo een open doelkans gecreëerd. 4-2, een verdiende voorsprong.
Uw verslaggever begint blijkbaar enige tekenen van einde-seizoensvermoeidheid te vertonen en dus werden heel wat goaltjes genoteerd met "Th" wat bij nader inzien zowel op Thijs als Thobias kan slaan. Aangezien beiden flink aan het kanon stonden vandaag, is het helaas niet meer te achterhalen wie het nu precies was, maar beiden hebben er veel gemaakt, laten we het daar op houden !
In de tweede helft speelden we verder op een hoog niveau en we zagen elkaar goed staan en gunden elkaar ook de kans om op doel te knallen. Milan hield het in doel de zaakjes rustig onder controle en zorgde met gerichte uittrappen, dat onze spelhernemingen meteen van over de flanken gevaar creëerden. Het duurde nog even voor Mol helemaal kraakte onder ons technisch meesterschap, maar een ver schot van Thijs en een mooie aanval van op links, met strakke voorzet van de voet van Samuel, hoog in de touwen gejaagd in één tijd door Michiel deed Mol uiteindelijk breken: 6-2. Nadien regen we de doelpuntjes aan elkaar, sommige met een solo actie, maar evenveel ook via knap en intensief jagen van de ploeg waardoor er fouten gemaakt moesten worden. De scheids liet behoorlijk lang doorspelen in de tweede helft zodat we nog tot 12-3 konden uitlopen. Het laatste doelpuntje was nog een mooie: Kobe als vaste spits deed de stopper in de fout gaan en tikte de bal in de loop van "Th" die genadeloos afmaakte... Mooi werk en een verdiende medaille voor de schatkist erbij !
Vroeg opstaan vandaag want om 8.30u werden we al aan de kantine verwacht om te vertrekken naar tornooi in Massenhoven. Nog een last minute wijziging, met Michiel vervangen door Thobias vertrokken we uiteindelijk met een topploeg naar Massenhoven: Cedric, Rune, Minthe, Thobias, Stan, Mathijs en Samuel.
Ter plaatse bleek dat we ons scoutingswerk van de afgelopen weken in de vuilbak konden gooien, want de geplande tegenstanders Emblem en ZW Kessel hadden nog afgebeld en waren uiteindelijk vervangen door Halle en Pulderbos. Volledig onvoorbereid moesten we dus ons tactisch concept omgooien....stress ! Beetje jammer voor de organisatie in Massenhoven dus, maar anderzijds ook wel begrijpelijk als je zelf als deelnemende club moet bellen en mailen om een wedstrijdschema vast te krijgen dat je dergelijke toestanden krijgt. Het was het eerste tornooi voor Massenhoven, allicht hebben ze ervan geleerd voor volgend jaar.
We begonnen dus uiteindelijk tegen Massenhoven, als Rode Duivels gekleed, in zwart-gele broek en rode trui. Van enige tactiek was niet veel sprake en ook weinig nood aan, want Massenhoven was geen partij voor ons. We speelden ze volledig zoek en zouden uiteindelijk op 2x10' met 16-0 winnen. Met balletje terug op middenstip leggen, moet je je dan al redelijk haasten om aan een dergelijke score te komen. Onze eerste helft was nochtans niet super, met veel onnodig individuele acties en een paar ongelukkige missers. De tweede helft begon het samenspel wel te lopen en werden de goaltjes ook aan elkaar gegund. Een opwarmingswedstrijd zullen we het maar noemen dus en ik moest al klein beginnen schrijven om de doelpunten nog te kunnen noteren.
De tweede match was tegen de geel-zwarten van Halle, dus wij blijven met onze vetrouwde Belgische kleuren verder spelen. Stan ging in de tweede match in doel en Cedric ging zich warm lopen op het veld. Halle was met een degelijke U6 ploeg gekomen, die echt wel goed kon voetballen, maar op deze leeftijd kom je dan toch wat kracht en snelheid te kort doorgaans om echt een rol te spelen. We speelden in deze tweede match ook echt wel op het niveau dat je van deze selectie kon verwachten. We zagen elkaar staan, hielden goed onze plaats en de passes kwamen er nu wel uit. Er werden echt een paar knappe collectieve doelpunten gemaakt. Stan in doel, hadden we intussen op de middenlijn laten postvatten als laatste man zodat Halle niet meer onder de wurggreep uit kon komen. Een keertje ging het bijna "mis" en rolde de bal vanaf de middellijn richting doel, maar Mathijs perstte er nog een spurtje uit en recupereerde de bal nog net op de doellijn, tot teleurstelling van de Halle supporters. Medelijden is ons nog niet helemaal eigen... Enfin: tweede opwarming dus, en een 8-0 eindstand was het resultaat.
De derde match ging het om de knikkers gaan, tegen Pulderbos. Pulderbos kennen we nog vanuit de uitschakeling in de VACLA beker (na 6-6) en de afstraffing enkele maanden geleden thuis in een vriendschappelijke wedstrijd. We hebben dus nog iets recht te zetten tegen deze ploeg, want 3 keer verliezen, neen dat ging niet gebeuren. Het nadeel van vlotte zeges is dat de overmoed het overneemt van de inzet. We begonnen dus veel te slap aan de match en lieten ons onnodig wegdrukken. We raakten nauwelijks uit ons strafschopgebied en Pulderbos reeg de corners aan elkaar. Dat moest verkeerd aflopen en na 6' werd het inderdaad 0-1 voor Pulderbos, wat toen terecht was: een snelle tegenaanval vertrok op hun eigen helft. Samuel zag het gevaar, vocht nog voor de bal in een heftig duel met de spits, maar die was net wat forser en sterker en kon Samuel opzij zetten en de bal onder een knap uitgekomen Stan kruiselings binnen schuiven.Gelukkig kwam het vuur toen wel in de ploeg en werd er gestreden met inzet van lijf en leden.
Het begin van de tweede helft was voor ons en na 2' minuten hadden we de scheve situatie al omgezet met mooie collectieve doelpunten, uiteindelijk afgerond door Thobias en Samuel. Pulderbos gaf zich echter niet gewonnen en kroop weer in de 4' langszij. Maar net voor affluiten kon Thobias de verlossende winner binnen knallen: 3-2 en daarmee hebben we toch ook dit seizoen een tornooi kunnen winnen, na een al super knappe prestatie (2e plaats) eerder deze week in het sterk bezette tornooi van Oosthoven !
Hieronder vind je een lange lijst van doelpunten, hopelijk netjes en correct genoteerd ...
OG Vorselaar - Massenhoven
1-0 1' Stan 2-0 2' Mathijs 3-0 5' Stan 4-0 7' Stan 5-0 8' Samuel 6-0 10' Thobias ____
7-0 11' Mathijs 8-0 12' Thobias 9-0 13' Mathijs 10-0 14' Thobias 11-0 15' Mathijs 12-0 17' Samuel 13-0 18' Stan 14-0 19' Samuel 15-0 20' Mathijs 16-0 20' Stan
1 mei...Dag van de Arbeid en dus gingen wij er weer tegen aan met een beperkte maar gemotiveerde ploeg voor het tornooi in Oosthoven. Met veel moeite hadden we in totaal 10 spelers bij elkaar gevonden voor de tornooien in Linda Olen en Oosthoven, dus elke ploeg moest het met het minimum van 5 spelertjes stellen. Gelukkig speelden de U6 ook nog op beide plaatsen een eigen tornooi, dus in geval van nood konden we daar nog uit de voorraad talent putten.
We vertrokken voor een druk programma met wedstrijden tegen Retie, thuisploeg Oosthoven, Beekhoek, De Kempen en tot slot Merksplas. Voor de eerste twee wedstrijden nam Cédric plaats in doel en stond Stan laatste man, Thijs op links, Rune op rechts en Michiel wou per se nog eens in de spits vandaag. Met juist genoeg spelers heeft ook wel een voordeeltje: je kan de posities van iedereen duidelijk afspreken en het is voor de mannen ook veel helderder om een vaste plaats te hebben dan continu te moeten schuiven na wissels.
Retie was al meteen een serieuze tegenstander. We hadden de eerste minuten wel duidelijk veldoverwicht maar konden dat toch niet echt omzetten in hele goede kansen en zeker al geen doelpunten. Zoals meestal krijg je daarvoor de rekening gepresenteerd en op een van de zeldzamere tegenaanvallen werd dus toch 1-0 voor Retie. Maar we voelden ons vandaag sterk en dus putten we nieuwe moed en gingen verder met beuken op Retie. Nadeel van korte wedstrijdjes (12.5') is natuurlijk wel dat je een scheve situatie niet meer zo makkelijk kan rechtzetten. Dus we moesten wat vaart gaan maken. In de 8' minuut kregen we op links een corner, ideaal voor onze linkse voet Thijs. De bal werd scherp voor doel gekruld en de verdediger aan de eerste paal wist er geen raad mee en verrastte zijn doelman door de bal in eigen doel te werken.Ook die goaltjes tellen natuurlijk en dus een verdiende 1-1 stand. De wedstrijd bleef nadien in evenwicht, dus iedereen kon wel tevreden zijn met dit gelijkspelletje.
Intussen hadden we achter glas al een monumentale beker zien staan en de overtuiging bij de spelers was groot dat die bij winst voor ons was. Dat lieten we maar even in het midden, want een gemotiveerd team is veel waard ! In de tweede match speelden we tegen thuisploeg Oosthoven, altijd gevaarlijk met de eigen spionkop zo zwaar vertegenwoordigd. Maar we lieten ons niet intimideren en plakten ze meteen vast tegen eigen doel. Michiel die in de eerste match ook al zwaar had gewogen op de verdediging was erop belust om vandaag nog eens te scoren en stoorde bij elke gelegenheid. In de tweede minuut onderschepte hij een uittrap van de doelman, dribbelde zich een weg door het centrum van de verdediging en besloot snoeihard (citaat..."met de wreef papa !") in de rechterbeneden hoek. 0-1 na 2', een droomstart. Thijs had na zijn halve doelpunt in de eerste helft de smaak te pakken en besloot zijn nakende verjaardag alvast vandaag al maar eens extra in de verf te zetten met een topprestatie. Alle ploegen hebben vandaag op hun rechterflank afgezien met de snelle dribbels en precieze passings. Thijs had goed opgelet toen Michiel een bal onderschepte en deed dat een minuut later nog eens over: 0-2. Dit gingen we niet meer uit handen geven.
Zeker niet toen we na ruim 6' op rechts een corner kregen. Een klusje voor Rune die strak trapte naar Thijs en zo verdween de bal al weer tegen de netten. Op de 10' werd het nog 1-3 ondanks stevig keeperswerk van Cédric, maar dat deed er niet meer toe.
Het derde hapje van de dag ging Beekhoek worden. De groen-witten hadden intussen gezien dat ze voorzichtig moesten zijn met ons en speelden dus redelijk fysiek en agressief. Intussen hadden we een wissel doorgevoerd en ging Michiel voor de volgende 2 wedstrijden in doel en Cédric in de spits. De rest behield zijn posities. Stan hebben we vandaag niet in de doelschuttersstand zien terug komen, wat op zich al redelijk zeldzaam is, maar hij bewees vandaag de stelling dat je niet moet scoren om ongelooflijk goed gespeeld te hebben. Als laatste man was hij steeds tijdig terug op zijn plek en kwam er al eens eentje gevaarlijk opzetten dan werd er fors schouder en tackle-werk bovengehaald om het gevaar te weren. Klasse werk ! Zeker in de match tegen Beekhoek hadden we dat nodig, want ondanks al weer een knappe treffer van Thijs, bleef het spannend tot de laatste minuut. Cédric, nog redelijk fris, werkte zich vooraan te pletter en Rune hield heel knap de rechterflank onder controle en schoof slim mee terug naar achteren als dat nodig was. Michiel was secuur en geconcentreerd in doel. De ballen die onderschept werden, werden nog eens afgerond met een grasduikje...en dat zijn toch de extra seconden die slim wegtikken in het voordeel van de ploeg op voorsprong ! Kortom, ook Beekhoek werd netjes afgedroogd met een koele 1-0.
Intussen ging de tam-tam al rond dat OG Vorselaar met een levensgevaarlijk ploeg was komen afzakken naar Turnhout en dus stond onze volgende tegenstander, De Kempen, al met knikkende knieën te wachten op de onvermijdelijke nederlaag. Alleszins, daar waren wij intussen met ons steeds groeiend zelfvertrouwen wel van overtuigd. En terecht ook ! We waren immers nog maar net begonnen toen Rune de bal ontfutselde en zich een weg zocht en vond naar doel. Een knappe solo die eindigde met een schot dat eerst nog gepareerd werd door de doelman maar bij een tweede poging toch onhoudbaar binnen getrapt werd, sjieke goal.
Broerlief laat zich niet wegdrukken natuurlijk en nog geen minuut later onderschepte hij als hardwerkende spits een bal en rondde koelbloedig af. Het familie-festival was nu goed op gang gekomen en opnieuw een minuut later nam Rune weer voorsprong in de broederstrijd met een tweede goal. Thijs nam nadien even over met een fraai doelpunt vanuit een wel erg scherpe linkse hoek, maar uiteindelijk wist Cédric de stand weer in evenwicht te brengen met zijn tweede goal. Een echte collectieve brother goal, want de corner kwam van op rechts van Rune. Mooi om zien ! Tussendoor had Tielen ook nog een goaltje meegepikt, maar bij een 5-1 stand doet dat er niet zo veel meer toe.
Het laatste verslagje is op basis van via-via info, want ik moest ook nog voor de kranten van morgen de wedstrijd Club Brugge - Standard gaan volgen, maar onze laatste tegenstander Merksplas was "de" match dus tussen de twee sterkste ploegen van deze reeks. Merksplas heeft 4 U7 ploegen, maar selecteert voor tornooien blijkbaar altijd de sterkste spelers. Ook vandaag was er dus een ploegje met allemaal goeie mannen, die de bal goed kunnen rondspelen. We werden dus op eigen helft terug geduwd, ondanks de gewaardeerde en sterke U6 steun van Zenthe en Brecht. Michiel was intussen ook vertrokken, en Stan (jawel !) had onder de lat plaats genomen en deed dat werkelijk schitterend en hield ons verschillende keren recht. Onze strijders waren na 4 wedstrijden en een slopende match tegen Merksplas stilaan moe aan het worden. We hadden uiteindelijk niet het geluk dat Chelsea vorige week wel had tegen Barcelona en moesten dus toch plooien voor de betere ploeg. 2-0 was de eindstand, een meer dan verdienstelijke prestatie.
Het hele tornooi was netjes georganiseerd en we hebben een van onze beste seizoensprestaties geleverd. Thijs en Stan hebben het vertrouwde technisch vernuft om de nodige balvastheid in de ploeg te brengen, maar winnen deden we vandaag alleen maar collectief en Cédric, Rune en Michiel stegen continu boven zichzelf uit en samen maakte dat het verschil.
We bedanken zeker ook Glenn en U6 spelers Zenthe en Brecht voor de hulp die ze ons vandaag boden !
Uitslagen
Retie - OG Vorselaar 1-1 (own-doelpunt van hoekschop Thijs) Oosthoven - OG Vorselaar 1-3 (goals van Michiel en tweemaal Thijs) OG Vorselaar - Beekhoek 1-0 (goal van Thijs) OG Vorselaar - De Kempen 5-1 (goals van Rune (2), Cedric (2) en Thijs) Merksplas - OG Vorselaar 2-0
) bij het rondbrengen van Windekind-ontbijten in de ochtendlijke uren in Vorselaar. Een andere papa profiteerde van het vrije moment om in het ochtendzonnetje de mama op deze moederdag eens extra te soigneren...
Vroeg opstaan vandaag want om 8.30u werden we al aan de kantine verwacht om te vertrekken naar tornooi in Massenhoven. Nog een last minute wijziging, met Michiel vervangen door Thobias vertrokken we uiteindelijk met een topploeg naar Massenhoven: Cedric, Rune, Minthe, Thobias, Stan, Mathijs en Samuel.
1 mei...Dag van de Arbeid en dus gingen wij er weer tegen aan met een beperkte maar gemotiveerde ploeg voor het tornooi in Oosthoven. Met veel moeite hadden we in totaal 10 spelers bij elkaar gevonden voor de tornooien in Linda Olen en Oosthoven, dus elke ploeg moest het met het minimum van 5 spelertjes stellen. Gelukkig speelden de U6 ook nog op beide plaatsen een eigen tornooi, dus in geval van nood konden we daar nog uit de voorraad talent putten.
