Er zijn weekends waarin je te veel spelers hebt, maar vandaag waren er dan weer te weinig jongens beschikbaar om twee ploegen te maken. 11 slechts, dus 1 ploeg in principe zonder enige vervanger. Nood breekt wet, en dus werd voor de veiligheid Lucas, die vrij was bij Lille, even tijdelijk getransfereerd voor noodgevallen.
We begonnen met onze eigen spelers aan de aftrap en mochten ook zelf aftrappen. We deden dat knullig, verloren meteen de bal waarna de hele ploeg als een koe naar een trein stond te kijken naar Hasse Smets, geboren op 5 maart 2005. Een meisje inderdaad. Ze rolde iedereen op en besloot koelbloedig. 1-0 na nog geen 10 seconden, het was om droevig van te worden.
Gelukkig deden we het nadien een stuk beter en hadden we via Mathijs toch een paar gevaarlijke tegenstoten in huis, helaas altijd op het laatste geblokt door keeper of verdedigers. En toch stonden we na 3 minuten al tegen een 2-0 aan te kijken toen een bal tussen paal en Minthe in vanop rechts binnen ging. Minthe deed het overigens prima en speelde geconcentreerd. Hij kwam een paar keer gepast uit doel om een verre bal te ontzetten net voor een aanstormende tegenstander.
Toen Mathijs op rechts fraai overhoeks binnen pegelde groeide het geloof en vertrouwen weer in het team. Maar de eerste 10 minuten hadden toch al veel krachten gevergd bij o.a. een hardwerkende Lowie in de spits. Tijd dus om onze supersub van de bank te halen en onze mannen eens een voor een wat rust te gunnen want met z'n vijven ging het nooit lukken. De match was veel te intensief en het veld erg groot.
Lucas op de laatste man maakte wel een verschil. De rust kwam in de ploeg en we konden nu van achter uit goed opbouwen en combineren terwijl tegenstoten vakkundig geneutraliseerd werden. De match kantelde in ons voordeel. We drukten nu Halle op de eigen helft terug en Jef loeierde de gelijkmaker binnen en zette nadien de verdediging zo onder druk dat hij ze verplichtte tot een own doelpunt. Van 2-0 werd het zo plots 2-3. Tijd voor een tussentijdse applaus vervanging voor Jef en even uitblazen.
Lucas was moeilijk achteraan te houden en bij een tegenaanval rukte hij mee op. De bal werd ontzet door Halle, Lucas zat er heel scherp tussen, nam een stukje voet mee van Halle en vlamde onhoudbaar vanuit de tweede lijn binnen. Toen nadien ook nog eens een uitgeruste Lowie zijn kans mocht gaan in de spits, schoof hij heel mooi de 3-5 onder de doelman tegen de touwen. Halle liet echter nooit los en we slaagden er niet in om ze definitief uit te tellen. Voor rust bleek een goed gemikt afstandsschot vanop links niet te pakken, in het zijnetje binnen en 4-5 ruststand.
In de tweede helft vervingen we een uitstekende Minthe door een andere sterke doelman Michiel. Het zou nodig zijn in deze match om goeie doelmannen te hebben. In de eerste helft werden we telkens bij een aftrap door Halle voor schut gezet en telkens maakten ze er een doelpunt van of een reuze kans, net omdat wij niet scherp waren. Kleine instructie dus om dat anders te doen in de tweede helft.
En wat gebeurt er bij de aftrap ? Killer Hasse trapt af, zet ons al weer collectief voor schut en maakt opnieuw binnen de paar seconden de gelijkmaker. Als Standard dit kunstje doet bij RC Genk (remember) schud je meewarig het hoofd bij zoveel naieviteit, maar we deden het vandaag zeker een paar keer meer. 5-5
We kwamen nadien zelfs op achterstand, maar toen schudde Minthe vanop een links een prachtige solo uit de sloffen. Mannetje uitkappen, naar binnen draaien en balvast richting doel gaan en dan koelbloedig maar loeihard uithalen. De gelijkmaker !
Het ging nu van kleine zaken afhangen hoe de match ging eindigen. Mathijs speelde sterk op de laatste man en liet zich niet op foutjes betrappen. Jef had soms wat moeite om de concentratie de hele tweede helft vast te houden, maar eens aangepord vloog hij er wel weer stevig in en probeerde vanop de flanken een aanval op te zetten. Michiel deed het in doel ook prima, pakte een paar lastige ballen en was vooral niet bang om uit te komen en fors in de voeten te gaan.
Het was dan ook jammer dat we toch achter kwamen met een doelpunt waar niks tegen te doen was. Een verre bal werd in 1 tijd op doel getrapt en ging hoog en droog vallend binnen, niet te pakken. In minuut 39 kregen we dan op links een corner. Minthe zette die scherp voor en de bal werd aan de eerste paal in doel gedevieerd door een Halle verdediger, 7-7. Nog 11 minuten....
In de slotminuten werden we soms nog eens een neus gezet door Hasse, waar we soms met 3 man nog in de wind werden gezet. Maar scoren deed Halle niet meer gelukkig want voor ons werden de scoringskansen erg schaars en we mogen tevreden zijn dat we het gelijkspel uiteindelijk konden veilig stellen.
Een leuke match was het, met veel drive en overgave. Prima gedaan van Minthe, Michiel, Mathijs, Lowie, Jef en gastspeler Lucas.
Voor deze vacla wedstrijd moesten we weer naar het sterke Bevel. Na enkele minuten was het al duidelijk dat het geen makkelijke avond ging worden. We kwamen al vlug 2-0 achter, Mathijs gaf ons nog even hoop door er 2-1 van te maken, maar Bevel combineerde zeer goed en was sterk in de duels. We kwamen overal een voetje te kort en ook al stond Jeroen zeer goed te keepen, liep Bevel de 1e helft uit tot 9-1.
In de 2de helft moesten we dringend een tandje bijsteken, en dat deden we ook. We waren feller in de duels, en Jeroen die de handschoenen aan Elias had doorgegeven, ging vanaf de aftrap fel jagen, hij veroverde knap de bal,kapte een tegenstander uit en trapte de bal langs de keeper in doel, knappe goal! Dan liep Bevel verder uit tot 12-2. Daarna was het terug aan ons, Kobe zette onze tegenstander goed onder druk en zo kon Thobias ook nog een goaltje meepikken. Jef en Stan werkten goed op de flanken, Jeroen ontzette als laatste man heel wat ballen, en Elias hield de laatste 10 min. de netten schoon. Zo kon Mathijs op kracht de 12-4 binnentrappen. Onze spelers vandaag waren de keepers Jeroen en Elias, Thobias, Stan, Kobe, Jef en Mathijs. Goed gewerkt en tot morgen
Vandaag geen gebrek aan doelmannen, Cyril en Minthe waren super gemotiveerd en dat was ook te merken op het veld. Toch was het Oosthoven dat eerst kon scoren. Niet erg want Cédric veroverde de bal op rechts en schoot kei hard voorbij de keeper. een minuut later kwamen we op voorsprong. Elias werkte een voorzet van Thobias mooi af. iedereen werkte hard en we vochten voor elke bal, het spel ging goed heen en weer, Toch liep Oosthoven verder uit tot 2-4. Jef maakte juist voor rust de 3-4.
2de helft kwam Minthe in doel, ook hij stond net als Cyril in de 1e helft zeer alert te keepen, toch liep Oosthoven verder uit tot 3-8, het zag er niet te best uit maar we bleven knokken voor elke bal, Jeroen en Jef en nadien ook Cédric op de flanken,onze laatste man, Thobias kon er 4-8 van maken met een lob, kort erna was het Cyril die goed gevolgd was, nadat de keeper een hard schot van Rune had gelost, schoot hij de 5-8 binnen. Ondertussen was Rune doorgeschoven naar de spits en hij rondde eerst een voorzet van Thobias af, daarna deed hij het nog eens over op een voorzet van Elias. Rune was nu niet meer te stoppen en knalde hard de 8-8 binnen. Onze tegenstander kwam nog 1 keer op voorsprong, maar dan was het terug aan Rune om nog 2x te scoren. Collectief sterke prestatie vandaag met mooi samenspel en super inzet. Tot woensdag of donderdag
We waren dit weekend vrij in de normale competitie en hadden dus - tot grote tevredenheid van de mama's - een dubbele vriendschappelijke wedstrijd geregeld met Oosthoven. Het was een drukte van jewelste in de kleedkamer, iedereen leek wel vol energie te zitten zo vroeg op de ochtend. Voor Maxim was het een speciale wedstrijd, want zijn debuut in een echte wedstrijd. Hij wou graag al meteen in doel en aangezien we daar meestal geen 5 kandidaten voor hebben, kon dat natuurlijk.
Eerst nog even op de groepsfoto en dan konden we flink beginnen opwarmen. Voor Sem kon de match niet snel genoeg beginnen, hij had er duidelijk zin in. De wedstrijd begon stevig en eigenlijk kon het lang alle kanten uitgaan. Kansen waren er langs beide kanten wel en de match golfde op en neer. Het duurde dan ook bijna volle 10 minuten voor we de openingstreffer konden noteren. Stan zette zich goed door op rechts, zag Michiel inlopen op doel en die schoof vanop links de bal met een tackle nog net voor de verdediger in doel. Fraaie actie. Michiel had even moeten zoeken naar de juiste aanpak op de ongewone flankpositie, maar het begon steeds beter te draaien.
Zoals gezegd, Sem was er helemaal met het kopje bij en speelde attent en dus gevaarlijk in de spits. Op twee gelegenheden kon hij de bal ontfutselen aan de verdedigers en zo liepen we mooi tot 3-0 uit. Maxim had het intussen al prima gedaan in doel en had alles netjes onder controle. Heel belangrijk is het uitverdedigen bij de doelman, want daar worden nog te vaak foutjes gemaakt wat dan rechtstreeks tot een doelpunt leidt. Maxim had het de spoedcursus voor de match goed begrepen en zocht heel snel en goed de vrijstaande flankspelers op. Prima werk. Een lichte aarzeling bij het uitkomen op een verre bal van Oosthoven leidde uiteindelijk tot de 3-1, maar een zeer sterk spelende Thijs maakte na een verbeten actie schuin voor doel, in 3 tijden al meteen de 4-1. En op slag van rust werd de mooiste van de wedstrijd gemaakt: Stan speelde opnieuw zeer sterk en kapte een speler op rechts uit, zette zich door en kon nog net de bal voor de achterlijn voor doel brengen. Spits Kobe had het goed gezien, spurtte naar de eerste paal en nam in een volley de bal op de slof. Een wereldgoal leek in de maak, maar de doelman kon nog net de bal keren. Thijs was echter goed gevolgd en kon na zoveel klasse van Stan en Kobe, de bal rustig tegen de netten prikken.
5-1 bij de rust, een verdiende voorsprong, maar Oosthoven deed wel prima mee in de match, dus de buit was toch nog niet binnen. Het keeperen was Maxim wel bevallen, dus wilde hij graag nog even verder doen. Stan was na een uitstekende eerste helft nog niet op het scorebord verschenen, maar kort na de aftrap in de tweede helft schudde hij een fraaie solo uit de sloffen en zo werd het 6-1. Michiel stond voor een keertje niet op de laatste man, dus mocht o.a. Thijs die klus overnemen. Dat belette hem echter niet om ook zelf nog te scoren. Op 5' tijd kwam de bal twee keer botsend terug van een aanval of corner en Thijs knalde beide keren de bal met een welgemikte boog richting doel. Tweemaal perfect onder de lat en onhoudbaar binnen, fraai werk. De supporters werd uitzinnig bij zoveel Messi-gehalte, maar Thijs vond het zelf allemaal vrij gewoontjes.
Lowie verraste vriend en vijand door uit te pakken met een nieuw soort schoeisel, enigszins veroorzaakt door het schijnbaar ontbreken van de voetbalschoenen in de tas (achteraf, na het douchen, kwamen ze wel tevoorschijn uit een zijzakje...). Hij werkte zeer hard vandaag en had het niet onder de markt tegen een paar kleinere maar vinnige tegenstanders. Scoren zat er niet in maar vanop de flanken en in de spits ging er wel veel dreiging van uit. Ook Kobe kreeg de bal niet tegen de netten, al zagen we een forse uithaal wel een goede kans maken, maar het schot werd nog net geblokt en ging in corner. Uit die corner scoorden we al weer toen Sem de bal in de tweede lijn kreeg en heel fraai overhoeks in het zijnet knalde, zijn mooiste van de morgen !
Michiel bleef attent spelen op de flank en kon opnieuw scoren door goed te volgen en een voorzet binnen te schuiven via de rug van een tegenstander. Stan zette de kers op de taart door met een laatste hoogstandje de 11e goal te maken. Tussendoor had Oosthoven ook nog 2 keer gescoord en dat was zeker verdiend, na een degelijke en gedreven wedstrijd van hun kant.
Opnieuw een prima prestatie, waarin we een groter verschil op het scorebord zetten dan het spelbeeld echt was. We zagen een debuterende Maxim met veel zelfvertrouwen in doel staan en een hele ploeg die opnieuw met zeer grote inzet en overtuiging de wedstrijd aanpakte en verdiend de overwinning binnen haalde !
voor de 1e ronde moesten we op bezoek bij massenhoven, Cedric was helaas ziek uitgevallen, zodat we met zes startte, Lowie in doel, Stan, Thobias, Thijs, Mathijs en Rune. Helaas was onze scheidsrechter zoek en hadden we toch een 10 tal minuten vertraging. Gelukkig had Sam vlug een fluitje bemachtigd en konden we toch beginnen Al na enkele minuten was het al duidelijk dat onze tegenstander (halve u8 ploeg) een maatje te klein was. na 5 minuten stond het al 0-5. We bleven goed samenspelen en massenhoven kreeg niet echt veel mogelijkheden, en als ze toch in de buurt kwamen hadden we nog steeds Lowie; bij de rust 0-15.
2de helft was Thobias onze keeper, ook hij kreeg niet echt veel werk, we bleven vlot combineren en iedereen kon scoren, en zo liepen we verder uit tot 0-23, in de laatste minuut kon Massenhoven de eer nog redden.
Voor onze eerste uitwedstrijd trokken we naar het verre Zoersel. Het is nog geen jaar geleden dat wij de ouders een gratis rondrit door deze prachtige gemeente aanboden en gisteren was het alweer raak. Trainers KDV en SV besloten om richting Schilde en Sint-Antonius te rijden. Dat het niet erg logisch zou zijn om de baan naar Schilde te dopen tot de Westmallebaan kwam bij beide heren niet op. Na enkele kilometertjes begon het toch te dagen dat er iets niet klopte en wij aarzelden niet om een inboorling aan te spreken. Die gidste ons feilloos naar de Westmallebaan waar een verscheurende keuze moest gemaakt worden tussen links en rechts. En alweer gingen wij roemloos de mist in. Inmiddels had het intelligentere deel van de trainersstaf onze discipelen naar de kleedkamers geloodst waar wij, een klein half uurtje voor de wedstrijd, met een striemend fluitconcert vergast werden. Wij wensen langs deze weg de heer Wouters-Sels nogmaals te bedanken voor het oneindige geduld waarvan hij tijdens deze helse rit heeft blijk gegeven. Chapeau!
Na een korte maar intense opwarming ging de wedstrijd van start. Doelman Minthe had genoeg tijd gehad om zich mentaal voor te bereiden op de wedstrijd en keepte een uitstekende eerste helft. Maar de plaatselijke vedette ging dermate tekeer dat de doelpunten hem toch nog om de oren vlogen. Negen stuks ramde deze knaap tegen de netten. Indrukwekkend! Even indrukwekkend was de actie die Lowie Nelis op slag van rust uit zijn voeten toverde. Onze vriend kreeg de bal toegespeeld op de rand van de backlijn, zag de keeper een volle twintig centimeter uit zijn doel staan en pakte dan uit met een lob die de veertien betalende toeschouwers de adem benam. Met welhaast wiskundige precisie zoefde de bal door de lucht en de plaatselijke doelman kon enkel het hoofd buigen voor zoveel branie. Ongezien... Het gaf onze jongens ook moed want in de tweede helft stond er een heel ander team op het veld. Jef, Thobias en Thys joegen de plaatselijke verdedigers de stuipen op het lijf en binnen de kortste keren stond het 9-7. Een onwaarschijnlijke stunt leek in de maak maar dat was buiten de plaatselijke Messi gerekend. Jeroen had ons al een paar keer gered in de tweede helft maar moest zich uiteindelijk toch nog gewonnen geven. 12-7 was het verdict. Een moeizame eerste helft van Vorselaar maar een hele, hele goede tweede helft. Goed gewerkt!
Afgelopen weekend openden we de competitie tegen Vosselaar. Thys, Jef, Cyril, Stan, Minthe, Jeroen en Elias hadden de eer om de nieuwe jaargang op gang te trappen. En ze deden dat met overtuiging. De eerste helft was volledig voor de thuisploeg, met een resem doelpunten als gevolg. Elias, Stan, Cyril en Jef deden de netten trillen. Thys en Jeroen zorgden voor de aanvoer en Minthe toonde zich een betrouwbaar sluitstuk. In de tweede helft nam Jeroen de keepershandschoenen over. Onze jongens bleven goed spelen maar tot vier maal toe troffen we het doelhout. Het is een ijzeren wet in het voetbal dat wie de kansen niet afmaakt vroeg of laat het deksel op de neus krijgt. En dat geldt blijkbaar ook voor de duiveltjes. Doelman Jeroen mocht zich nog een aantal keren omdraaien en zo werd het uiteindelijk 6-6. Jammer dat de zege niet werd binnengehaald maar zeker een goede start van OGV!
Het was verschrikkelijk weer toen we vanmorgen vertrokken aan de kantine voor de uitwedstrijden tegen Zoersel. En het leek er niet naar uit te zien dat de stortbui snel zou overwaaien. Uiteraard was dat ook de verklaring voor de kleine sightseeing in Zoersel en ruimere omgeving. De ruitenwissers konden niet volgen en dus werd er al eens een richtingwijzer gemist. Uiteindelijk vonden we toch de mooie velden en kantine van Zoersel. Snel omkleden en dan opwarmen, want we weten dat Zoersel normaal gezien twee stevige ploegen in het veld kan zetten.
Ondanks de waarschuwing dat we tijdens de opwarming al gezien hadden dat Zoersel hard en goed op doel kon trappen, gingen we in de eerste 10 minuten van de match volledig onderuit. We lieten Zoersel veel te makkelijk komen, we zetten vooraan geen druk op de opkomende man en langs de flanken werden we constant overklast. Een beetje kaas met gaatjes dus en de zware uithalen waren dan ook voor Cyril een bijna onmogelijke opgave. 4-0 na nog geen 10 minuten wedstrijd, terwijl we zelf niks er tegenover hadden kunnen zetten. Dat leek op een afstraffing af te stevenen. Tijd voor wat ingrepen en een betere organisatie.
Gelukkig konden we op het kwartier toch eens, enigszins gelukkig, tegenscoren. Elias kreeg een afvallende bal in de voeten, aarzelde niet en knalde hoog binnen. Plots begon het wat beter te draaien. We speelden een stuk steviger in de defensie en omdat Zoersel niet meteen meer tegen scoorde, groeide het geloof ook weer. Elias was in een begenadigde bui en scoorde nog voor de rust een tweede keer.
Tijdens de rust hadden we ruim tijd om even de "werkpuntjes" van de eerste helft te bespreken: 1) Zoersel veel feller aanpakken op de opkomende man 2) onze spits moest veel feller storen en de opbouw afbreken of moeilijk maken 3) stoppen met solo-acties om het dan maar zelf te forceren 4) meer rust aan de bal in de afwerking en niet wild van te ver op doel trappen
En het moet gezegd: we gingen veel beter van start in de tweede helft en nu waren wij het die Zoersel naar de keel grepen en zwaar onder druk zetten. Toen Rune ook nog eens de aansluitingstreffer kon maken, gingen we er echt in geloven. Dat Cyril aanvallend uitpakte met ongelooflijk veel inzet en drive, maakte een heel verschil, wat een uitstekende prestatie ! Op die manier kregen we verschillende keren heel hoog de bal te pakken en telkens was het Elias die er opportunistisch kon van profiteren om het af te maken. Mathijs stelde zich in de tweede helft helemaal in dienst van de ploeg en forceerde heel veel acties. Een zeer nuttige wedstrijd.
Geleidelijk aan leek de wedstrijd nu helemaal te kantelen en o.a. na een zeer fraaie hoekschop, die in 1 tijd werd binnen getikt aan de eerste paal door al weer Elias en zo stonden we plots 5-8 voor. Er werd nadien nog heel fel en hard, maar fair, gespeeld. Rune werkte zeer hard op rechts, Cedric bleef geconcentreerd in doel staan en het was mooi om zien hoe de hele ploeg met overgave werkte. Zelfs onze delegue Michel deed overuren: ballen uit de gracht vissen, wissels doorvoeren, telefonisch orders verwerken, niks was te veel op deze zaterdagochtend.
Wat er uiteindelijk in de laatste 10 minuten mis ging, zodat een zekere overwinning uiteindelijk toch nog ontsnapte, is moeilijk te zeggen. Waarschijnlijk zat iedereen een beetje door zijn beste krachten heen en bleven we een paar keer vooraan hangen waardoor Michiel steeds vaker tegen een overmacht kwam te staan. Enkele keren kon hij de bal nog wel goed ontzetten of buiten tackelen, maar af en toe was de overmacht toch te groot. We leken af te stevenen op een billijk gelijkspel, toen in de laatste minuut te veel foutjes samenvielen. Een hoge bal kon niet goed ontzet worden door Michiel, de flanken bleven vooraan hangen. Cedric twijfelde omdat de bal net buiten het strafschop gebied voorbij rolde en trapte de bal niet buiten met de voet en uiteindelijk eindigde de schermutselingen links voor doel in een trap die binnen ging...
Spijtig, de jongens waren ontgoocheld en dat is begrijpelijk na een felle wedstrijd waarin ze zich prima herpakten na een slechte start. Maar we mogen ook nu weer globaal tevreden zijn, zeker met de getoonde vechtlust en inzet. Er is zeker nog wel werk aan het tactisch inzicht en positiespel van een aantal spelers zodat ze volgend jaar de stap naar een groot veld en een veel hoger tempo bij de U11 kunnen overleven, maar we hebben nog wel even tijd.
Felicitaties aan Michiel, Mathijs, Rune, Cedric, Cyril en Elias !
Scoreverloop
01:21 - 1-0 04:44 - 2-0 06:26 - 3-0 09:21 - 4-0 14:12 - 4-1 Elias 20:31 - 4-2 Elias
rust
30:33 - 4-3 Rune 31:45 - 4-4 Elias 34:50 - 4-5 Elias 36:21 - 4-6 Elias 37:09 - 5-6 39:14 - 5-7 Elias 41:37 - 5-8 Elias 42:15 - 6-8 44:17 - 7-8 44:38 - 8-8 49:33 - 9-8
Na een drukke augustus maand waarin we flink getraind hebben en ook al een heel oefenparcours hebben afgelegd was het vandaag eindelijk zo ver: de start van de competitie tegen Vosselaar. Een onbekende ploeg voor ons, want voor zo ver het geheugen reikt, hebben we daar de afgelopen jaren nog niet tegen gespeeld. Maar Vosselaar is een grote club met een stevige jeugdwerking, dus we konden wel verwachten dat het geen makkelijke opdracht zou worden.
We startten met een wat zieke Cedric in doel en als veldspelers Rune, Michiel, Mathijs, Kobe, Lowie en Thobias. We hadden het vanop de bank al snel in de gaten: Vosselaar was een degelijke ploeg, maar niet onoverkomelijk. Wel onoverkomelijk was echter hun doelman, die het helemaal had: feilloos en balvast, goed anticiperend en gepast tussenkomend in heel zijn strafschopgebied. De gemiddelde schoten op doel die in normale gevallen vrijwel altijd tot een doelpunt leiden, gingen er vandaag zeker niet in gaan.
En toch slaagden we erin om na goed 1 minuut de score te openen. Rune zette zich sterk door op rechts, knalde loeihard richting doel. De keeper kon de bal nog keren, maar een vandaag wervelende Thobias liet al meteen zien dat hij scherp stond en was perfect gevolgd op links om cool binnen te tikken in de rebound. We bleven het goed doen in de minuten nadien, maar op een goed gemikt afstandsschot moest Cedric zich toch een eerste keer gewonnen geven. Maar we kwamen opnieuw op voorsprong toen een corner van Vosselaar mooi werd opgeruimd door Cedric en Michiel. De bal kwam links in de voeten van Thobias die een rush inzette richting doel. Vosselaar stond nog volledig uit positie en gelukkig had niemand van hen mogen opblijven en iets van de match Servie-Kroatie meegepikt en dus kwamen ze niet op het idee om de Kroatische noodrem te imiteren. Thobias besloot werkelijk fantastisch in de rechterhoek, gekruist binnen.
In het laatste deel van de eerste helft kregen we het moeilijk. Kobe en Lowie werkten erg hard in de spits, recupeerden veel ballen en Lowie knalde nog eens vol op doel. Normaal altijd goal, maar niet met deze keeper dus. Vosselaar werkte wel zijn kansen af en dus veranderde onze voorsprong geleidelijk is een 2-4 achterstand bij de rust.
Cedric voelde zich bij de rust toch ok genoeg om de tweede helft te spelen en wisselde met broer Rune de plaats in doel. Rune liet nog even weten dat hij dat niet kon, maar in de tweede helft zou blijken dat dat niet waar was. Rune ging een perfecte match spelen in doel. Het was een gelukje voor ons dat de ster-keeper ging voetballen en vervangen werd door een andere, ook zeer goede keeper, maar toch net wat meer van het normale niveau.
Door de veranderingen kregen we plots meer mogelijkheden en Thobias zorgde vanop rechts met een mooi afstandsschot voor de aansluitingstreffer. Mathijs - een winnaarstype voor wie dat nog niet had opgemerkt - ging nu nog forser door. Afwisselend op de flanken en in de verdediging voelde hij nu dat de overwinning er nog in zat. Toen onze Kobe weer eens zeer nuttig ploegwerk opknapte en de bal tussen 2 verdedigers plukte en een doorsteekpass a la Benteke in de voeten Mirallas Mathijs schoof, hing de gelijkmaker tegen de touwen ! 4-4 met nog 20' op de klok !
En toen schakelden we een versnellingske hoger. Kobe en Lowie liepen en zwoegden in dienst van de ploeg, Cedric overwon zijn griepje en smeet zich met lijf en leden in de strijd, Rune bleef cool in doel, terwijl Mathijs en Thobias voor de nodige creativiteit zorgden op de flanken. Gelukkig was in onze ploeg Vincent Kompany niet gekwetst. Michiel zorgde bij de tegenstoten van Vosselaar voor stevig weerwerk en ontmijnde heel wat acties. Nog een beetje werken dit seizoen aan het technische, zodat de bal net 1 tijd sneller weer ingespeeld kan worden en dan zet ook Michiel weer een stap in de ontwikkeling.
De wedstrijd kantelde nu in ons voordeel en Thobias en Mathijs diepten de score verder uit. Bij een 7-5 stand zag Lowie zijn kans op met een fraai afstandsschot de bal onder de doelman door te jagen en zo zijn tweede seizoenstreffer te scoren. Daarna kwamen we niet meer in de problemen en toen Vosselaar 2' voor tijd nog 8-6 maakte, kregen we de hulp van scheids Dirk, die maar meteen voor de zekerheid affloot ! Een mooie overwinning tegen een degelijk Vosselaar, met een uitzonderlijk sterke doelman.
Gefeliciteerd voor de grote inzet en team spirit van ons zevental !
