De hele jeugdwerking van SKS Herentals zakte vandaag af naar Vorselaar, wellicht na een flinke rondrit via Grobbendonk of zo, of zouden ze toch door de bossen gereden zijn ? Ze waren alleszins ruim op tijd want om 8.45u stonden ze al in wedstrijdkledij te trappelen om te beginnen. Het waren grote stevige jongens en bij de opwarming was het ook meteen duidelijk dat ze tegen een bal konden trappen met z'n allen. Wellicht dus verdeeld in een A-ploeg, want in de tweede partij was het niveau wat minder bij SKS. Dat betekende dus dat wij maar iets feller moesten zijn om er het beste van te maken.
Zoals nog te vaak de afgelopen weken, lijken we niet wakker bij de start en dus kregen we vandaag langs alle kanten zoevende ballen rond de oren. 0-2 na 1' spelen, dat kon tellen en beloofde niet veel goeds. Gelukkig herpakten we ons een beetje en dankzij een bedrijvige Lowie konden we enigszins tegen de gang van het spel in zelfs gelijk maken. Het waren goaltjes die dankzij veel inzet en doorzetting van Lowie tot stand kwamen. Heel goed gedaan !
Daarna was het een betere wedstrijd om te volgen en hoewel SKS Herentals duidelijk beter was hielden we redelijk gelijke tred. Jef en Thijs brachten nu wat meer power in het spel en dat scheelde een slok op een borrel. Thobias speelde technisch mooi en met overgave en legde knap de 3-4 aansluitingstreffer in het mandje. Maxim wou opnieuw in doel, deed een paar fraaie reddingen en testte tussendoor met zijn hoofd de stevigheid van de doelpaal eens uit. Op het kwartier leken we op een meer evenwichtige wedstrijd af te stevenen toen al weer Lowie er als de kippen bij was om een mooi afgeweerd schot van Jeroen binnen te tikken.
Daarna drukte SKS nog eens door en werden we opnieuw te makkelijk verdedigend weggezet zodat het toch nog 4-7 bij de rust was. De hele wedstrijd door wisten we geen blijf met de corners van SKS Herentals. De 3 veldspelers stelden zich telkens op de middellijn op en kwamen snel ingelopen op de getrapte hoekschop. Ofwel stonden we niet bij onze man, ofwel aan de verkeerde kant of stonden we wel goed maar lieten ons eraf lopen. Feit is dat het bij een hoekschop bijna elke keer raak was voor SKS Herentals. Jammer dat die standaard situaties nog niet beter ingebakken zitten, terwijl er wel veel aandacht op wordt gevestigd week na week.
In de tweede helft ging Jeroen in doel en mocht Maxim in de spits werken. Jeroen pakte verschillende moeilijke ballen en dat hield ons wel overeind. Zoals te verwachten was kregen we het tegen deze sterke tegenstander moeilijker. We kregen nog weinig kansen en moesten alle zeilen bij zetten om het verdedigend dicht te houden. Maxim deed zijn best, maar is voorlopig nog in de zwerf-fase en dus overal te vinden op het veld waar de bal naartoe gaat, maar nog niet op de gevraagde positie. Logisch uiteraard. Michiel deed zijn best, maar is het de verkoudheid of wat anders, maar hij was zowel verdedigend als in de afwerking soms wat ongelukkig.
Uiteindelijk konden we toch nog een keertje scoren in de tweede helft toen een zeer verdienstelijke Thijs de bal tussen 2 verdedigers tikte tot bij Lowie, die vandaag goed bij schot was en zijn 4e van de match maakte. SKS Herentals won vandaag verdiend van ons. Ze hadden een ploeg spelers bij die allemaal een goed niveau haalden en wij deden op de beginfase na, heel erg ons best, maar verloren uiteindelijk de wedstrijd in de duels, op de hoekschoppen en misschien nog het meeste door te weinig te lopen en te bewegen zonder bal. Een goede actie kreeg te vaak geen vervolg omdat de speler na een pass of dribbel gewoon stopte en hoopte dat iemand anders wel ging overnemen. Daardoor kregen de aanvallende acties niet altijd een vervolg en kwamen we verdedigend vaak tegen een man meer te staan omdat er niet mee verdedigd werd door iedereen. Blijven trainen en oefenen op spelinzicht dus !
Volgende week krijgen we een weekje rust, om daarna weer volop te hernemen met frisse moed !
Op het kunstgrasveld van KFC Halle begonnen onze jongens wat onwennig aan de wedstrijd. Thijs, Stan, Jeroen, Elias, Cedric en Rune stonden een beetje te schaatsen op het voor hen onbekende terrein en Halle maakte er al snel 1-0 van. Stan wist de scorebordjes in evenwicht te brengen en deed dat evenzeer na de 2-1 van Halle. De thuisploeg bleef de weg naar doel vinden en nu was het Rune die gelijk wist te maken. Daarna was het over voor onze jongens. 6 keer moest onze doelman zich nog omdraaien. Op het einde van de wedstrijd vond Stan zijn dribbelbenen nog terug. 9-4 was het verdict. Niet de beste wedstrijd van onze jongens, al zal de onwennigheid op het kunstgrasveld hier ook wel voor iets tussen zitten. Volgende week beter.
Er zijn weekends waarin je te veel spelers hebt, maar vandaag waren er dan weer te weinig jongens beschikbaar om twee ploegen te maken. 11 slechts, dus 1 ploeg in principe zonder enige vervanger. Nood breekt wet, en dus werd voor de veiligheid Lucas, die vrij was bij Lille, even tijdelijk getransfereerd voor noodgevallen.
We begonnen met onze eigen spelers aan de aftrap en mochten ook zelf aftrappen. We deden dat knullig, verloren meteen de bal waarna de hele ploeg als een koe naar een trein stond te kijken naar Hasse Smets, geboren op 5 maart 2005. Een meisje inderdaad. Ze rolde iedereen op en besloot koelbloedig. 1-0 na nog geen 10 seconden, het was om droevig van te worden.
Gelukkig deden we het nadien een stuk beter en hadden we via Mathijs toch een paar gevaarlijke tegenstoten in huis, helaas altijd op het laatste geblokt door keeper of verdedigers. En toch stonden we na 3 minuten al tegen een 2-0 aan te kijken toen een bal tussen paal en Minthe in vanop rechts binnen ging. Minthe deed het overigens prima en speelde geconcentreerd. Hij kwam een paar keer gepast uit doel om een verre bal te ontzetten net voor een aanstormende tegenstander.
Toen Mathijs op rechts fraai overhoeks binnen pegelde groeide het geloof en vertrouwen weer in het team. Maar de eerste 10 minuten hadden toch al veel krachten gevergd bij o.a. een hardwerkende Lowie in de spits. Tijd dus om onze supersub van de bank te halen en onze mannen eens een voor een wat rust te gunnen want met z'n vijven ging het nooit lukken. De match was veel te intensief en het veld erg groot.
Lucas op de laatste man maakte wel een verschil. De rust kwam in de ploeg en we konden nu van achter uit goed opbouwen en combineren terwijl tegenstoten vakkundig geneutraliseerd werden. De match kantelde in ons voordeel. We drukten nu Halle op de eigen helft terug en Jef loeierde de gelijkmaker binnen en zette nadien de verdediging zo onder druk dat hij ze verplichtte tot een own doelpunt. Van 2-0 werd het zo plots 2-3. Tijd voor een tussentijdse applaus vervanging voor Jef en even uitblazen.
Lucas was moeilijk achteraan te houden en bij een tegenaanval rukte hij mee op. De bal werd ontzet door Halle, Lucas zat er heel scherp tussen, nam een stukje voet mee van Halle en vlamde onhoudbaar vanuit de tweede lijn binnen. Toen nadien ook nog eens een uitgeruste Lowie zijn kans mocht gaan in de spits, schoof hij heel mooi de 3-5 onder de doelman tegen de touwen. Halle liet echter nooit los en we slaagden er niet in om ze definitief uit te tellen. Voor rust bleek een goed gemikt afstandsschot vanop links niet te pakken, in het zijnetje binnen en 4-5 ruststand.
In de tweede helft vervingen we een uitstekende Minthe door een andere sterke doelman Michiel. Het zou nodig zijn in deze match om goeie doelmannen te hebben. In de eerste helft werden we telkens bij een aftrap door Halle voor schut gezet en telkens maakten ze er een doelpunt van of een reuze kans, net omdat wij niet scherp waren. Kleine instructie dus om dat anders te doen in de tweede helft.
En wat gebeurt er bij de aftrap ? Killer Hasse trapt af, zet ons al weer collectief voor schut en maakt opnieuw binnen de paar seconden de gelijkmaker. Als Standard dit kunstje doet bij RC Genk (remember) schud je meewarig het hoofd bij zoveel naieviteit, maar we deden het vandaag zeker een paar keer meer. 5-5
We kwamen nadien zelfs op achterstand, maar toen schudde Minthe vanop een links een prachtige solo uit de sloffen. Mannetje uitkappen, naar binnen draaien en balvast richting doel gaan en dan koelbloedig maar loeihard uithalen. De gelijkmaker !
Het ging nu van kleine zaken afhangen hoe de match ging eindigen. Mathijs speelde sterk op de laatste man en liet zich niet op foutjes betrappen. Jef had soms wat moeite om de concentratie de hele tweede helft vast te houden, maar eens aangepord vloog hij er wel weer stevig in en probeerde vanop de flanken een aanval op te zetten. Michiel deed het in doel ook prima, pakte een paar lastige ballen en was vooral niet bang om uit te komen en fors in de voeten te gaan.
Het was dan ook jammer dat we toch achter kwamen met een doelpunt waar niks tegen te doen was. Een verre bal werd in 1 tijd op doel getrapt en ging hoog en droog vallend binnen, niet te pakken. In minuut 39 kregen we dan op links een corner. Minthe zette die scherp voor en de bal werd aan de eerste paal in doel gedevieerd door een Halle verdediger, 7-7. Nog 11 minuten....
In de slotminuten werden we soms nog eens een neus gezet door Hasse, waar we soms met 3 man nog in de wind werden gezet. Maar scoren deed Halle niet meer gelukkig want voor ons werden de scoringskansen erg schaars en we mogen tevreden zijn dat we het gelijkspel uiteindelijk konden veilig stellen.
Een leuke match was het, met veel drive en overgave. Prima gedaan van Minthe, Michiel, Mathijs, Lowie, Jef en gastspeler Lucas.
Voor deze vacla wedstrijd moesten we weer naar het sterke Bevel. Na enkele minuten was het al duidelijk dat het geen makkelijke avond ging worden. We kwamen al vlug 2-0 achter, Mathijs gaf ons nog even hoop door er 2-1 van te maken, maar Bevel combineerde zeer goed en was sterk in de duels. We kwamen overal een voetje te kort en ook al stond Jeroen zeer goed te keepen, liep Bevel de 1e helft uit tot 9-1.
In de 2de helft moesten we dringend een tandje bijsteken, en dat deden we ook. We waren feller in de duels, en Jeroen die de handschoenen aan Elias had doorgegeven, ging vanaf de aftrap fel jagen, hij veroverde knap de bal,kapte een tegenstander uit en trapte de bal langs de keeper in doel, knappe goal! Dan liep Bevel verder uit tot 12-2. Daarna was het terug aan ons, Kobe zette onze tegenstander goed onder druk en zo kon Thobias ook nog een goaltje meepikken. Jef en Stan werkten goed op de flanken, Jeroen ontzette als laatste man heel wat ballen, en Elias hield de laatste 10 min. de netten schoon. Zo kon Mathijs op kracht de 12-4 binnentrappen. Onze spelers vandaag waren de keepers Jeroen en Elias, Thobias, Stan, Kobe, Jef en Mathijs. Goed gewerkt en tot morgen
Vandaag geen gebrek aan doelmannen, Cyril en Minthe waren super gemotiveerd en dat was ook te merken op het veld. Toch was het Oosthoven dat eerst kon scoren. Niet erg want Cédric veroverde de bal op rechts en schoot kei hard voorbij de keeper. een minuut later kwamen we op voorsprong. Elias werkte een voorzet van Thobias mooi af. iedereen werkte hard en we vochten voor elke bal, het spel ging goed heen en weer, Toch liep Oosthoven verder uit tot 2-4. Jef maakte juist voor rust de 3-4.
2de helft kwam Minthe in doel, ook hij stond net als Cyril in de 1e helft zeer alert te keepen, toch liep Oosthoven verder uit tot 3-8, het zag er niet te best uit maar we bleven knokken voor elke bal, Jeroen en Jef en nadien ook Cédric op de flanken,onze laatste man, Thobias kon er 4-8 van maken met een lob, kort erna was het Cyril die goed gevolgd was, nadat de keeper een hard schot van Rune had gelost, schoot hij de 5-8 binnen. Ondertussen was Rune doorgeschoven naar de spits en hij rondde eerst een voorzet van Thobias af, daarna deed hij het nog eens over op een voorzet van Elias. Rune was nu niet meer te stoppen en knalde hard de 8-8 binnen. Onze tegenstander kwam nog 1 keer op voorsprong, maar dan was het terug aan Rune om nog 2x te scoren. Collectief sterke prestatie vandaag met mooi samenspel en super inzet. Tot woensdag of donderdag
We waren dit weekend vrij in de normale competitie en hadden dus - tot grote tevredenheid van de mama's - een dubbele vriendschappelijke wedstrijd geregeld met Oosthoven. Het was een drukte van jewelste in de kleedkamer, iedereen leek wel vol energie te zitten zo vroeg op de ochtend. Voor Maxim was het een speciale wedstrijd, want zijn debuut in een echte wedstrijd. Hij wou graag al meteen in doel en aangezien we daar meestal geen 5 kandidaten voor hebben, kon dat natuurlijk.
Eerst nog even op de groepsfoto en dan konden we flink beginnen opwarmen. Voor Sem kon de match niet snel genoeg beginnen, hij had er duidelijk zin in. De wedstrijd begon stevig en eigenlijk kon het lang alle kanten uitgaan. Kansen waren er langs beide kanten wel en de match golfde op en neer. Het duurde dan ook bijna volle 10 minuten voor we de openingstreffer konden noteren. Stan zette zich goed door op rechts, zag Michiel inlopen op doel en die schoof vanop links de bal met een tackle nog net voor de verdediger in doel. Fraaie actie. Michiel had even moeten zoeken naar de juiste aanpak op de ongewone flankpositie, maar het begon steeds beter te draaien.
Zoals gezegd, Sem was er helemaal met het kopje bij en speelde attent en dus gevaarlijk in de spits. Op twee gelegenheden kon hij de bal ontfutselen aan de verdedigers en zo liepen we mooi tot 3-0 uit. Maxim had het intussen al prima gedaan in doel en had alles netjes onder controle. Heel belangrijk is het uitverdedigen bij de doelman, want daar worden nog te vaak foutjes gemaakt wat dan rechtstreeks tot een doelpunt leidt. Maxim had het de spoedcursus voor de match goed begrepen en zocht heel snel en goed de vrijstaande flankspelers op. Prima werk. Een lichte aarzeling bij het uitkomen op een verre bal van Oosthoven leidde uiteindelijk tot de 3-1, maar een zeer sterk spelende Thijs maakte na een verbeten actie schuin voor doel, in 3 tijden al meteen de 4-1. En op slag van rust werd de mooiste van de wedstrijd gemaakt: Stan speelde opnieuw zeer sterk en kapte een speler op rechts uit, zette zich door en kon nog net de bal voor de achterlijn voor doel brengen. Spits Kobe had het goed gezien, spurtte naar de eerste paal en nam in een volley de bal op de slof. Een wereldgoal leek in de maak, maar de doelman kon nog net de bal keren. Thijs was echter goed gevolgd en kon na zoveel klasse van Stan en Kobe, de bal rustig tegen de netten prikken.
5-1 bij de rust, een verdiende voorsprong, maar Oosthoven deed wel prima mee in de match, dus de buit was toch nog niet binnen. Het keeperen was Maxim wel bevallen, dus wilde hij graag nog even verder doen. Stan was na een uitstekende eerste helft nog niet op het scorebord verschenen, maar kort na de aftrap in de tweede helft schudde hij een fraaie solo uit de sloffen en zo werd het 6-1. Michiel stond voor een keertje niet op de laatste man, dus mocht o.a. Thijs die klus overnemen. Dat belette hem echter niet om ook zelf nog te scoren. Op 5' tijd kwam de bal twee keer botsend terug van een aanval of corner en Thijs knalde beide keren de bal met een welgemikte boog richting doel. Tweemaal perfect onder de lat en onhoudbaar binnen, fraai werk. De supporters werd uitzinnig bij zoveel Messi-gehalte, maar Thijs vond het zelf allemaal vrij gewoontjes.
Lowie verraste vriend en vijand door uit te pakken met een nieuw soort schoeisel, enigszins veroorzaakt door het schijnbaar ontbreken van de voetbalschoenen in de tas (achteraf, na het douchen, kwamen ze wel tevoorschijn uit een zijzakje...). Hij werkte zeer hard vandaag en had het niet onder de markt tegen een paar kleinere maar vinnige tegenstanders. Scoren zat er niet in maar vanop de flanken en in de spits ging er wel veel dreiging van uit. Ook Kobe kreeg de bal niet tegen de netten, al zagen we een forse uithaal wel een goede kans maken, maar het schot werd nog net geblokt en ging in corner. Uit die corner scoorden we al weer toen Sem de bal in de tweede lijn kreeg en heel fraai overhoeks in het zijnet knalde, zijn mooiste van de morgen !
Michiel bleef attent spelen op de flank en kon opnieuw scoren door goed te volgen en een voorzet binnen te schuiven via de rug van een tegenstander. Stan zette de kers op de taart door met een laatste hoogstandje de 11e goal te maken. Tussendoor had Oosthoven ook nog 2 keer gescoord en dat was zeker verdiend, na een degelijke en gedreven wedstrijd van hun kant.
Opnieuw een prima prestatie, waarin we een groter verschil op het scorebord zetten dan het spelbeeld echt was. We zagen een debuterende Maxim met veel zelfvertrouwen in doel staan en een hele ploeg die opnieuw met zeer grote inzet en overtuiging de wedstrijd aanpakte en verdiend de overwinning binnen haalde !
voor de 1e ronde moesten we op bezoek bij massenhoven, Cedric was helaas ziek uitgevallen, zodat we met zes startte, Lowie in doel, Stan, Thobias, Thijs, Mathijs en Rune. Helaas was onze scheidsrechter zoek en hadden we toch een 10 tal minuten vertraging. Gelukkig had Sam vlug een fluitje bemachtigd en konden we toch beginnen Al na enkele minuten was het al duidelijk dat onze tegenstander (halve u8 ploeg) een maatje te klein was. na 5 minuten stond het al 0-5. We bleven goed samenspelen en massenhoven kreeg niet echt veel mogelijkheden, en als ze toch in de buurt kwamen hadden we nog steeds Lowie; bij de rust 0-15.
2de helft was Thobias onze keeper, ook hij kreeg niet echt veel werk, we bleven vlot combineren en iedereen kon scoren, en zo liepen we verder uit tot 0-23, in de laatste minuut kon Massenhoven de eer nog redden.
Voor onze eerste uitwedstrijd trokken we naar het verre Zoersel. Het is nog geen jaar geleden dat wij de ouders een gratis rondrit door deze prachtige gemeente aanboden en gisteren was het alweer raak. Trainers KDV en SV besloten om richting Schilde en Sint-Antonius te rijden. Dat het niet erg logisch zou zijn om de baan naar Schilde te dopen tot de Westmallebaan kwam bij beide heren niet op. Na enkele kilometertjes begon het toch te dagen dat er iets niet klopte en wij aarzelden niet om een inboorling aan te spreken. Die gidste ons feilloos naar de Westmallebaan waar een verscheurende keuze moest gemaakt worden tussen links en rechts. En alweer gingen wij roemloos de mist in. Inmiddels had het intelligentere deel van de trainersstaf onze discipelen naar de kleedkamers geloodst waar wij, een klein half uurtje voor de wedstrijd, met een striemend fluitconcert vergast werden. Wij wensen langs deze weg de heer Wouters-Sels nogmaals te bedanken voor het oneindige geduld waarvan hij tijdens deze helse rit heeft blijk gegeven. Chapeau!
Na een korte maar intense opwarming ging de wedstrijd van start. Doelman Minthe had genoeg tijd gehad om zich mentaal voor te bereiden op de wedstrijd en keepte een uitstekende eerste helft. Maar de plaatselijke vedette ging dermate tekeer dat de doelpunten hem toch nog om de oren vlogen. Negen stuks ramde deze knaap tegen de netten. Indrukwekkend! Even indrukwekkend was de actie die Lowie Nelis op slag van rust uit zijn voeten toverde. Onze vriend kreeg de bal toegespeeld op de rand van de backlijn, zag de keeper een volle twintig centimeter uit zijn doel staan en pakte dan uit met een lob die de veertien betalende toeschouwers de adem benam. Met welhaast wiskundige precisie zoefde de bal door de lucht en de plaatselijke doelman kon enkel het hoofd buigen voor zoveel branie. Ongezien... Het gaf onze jongens ook moed want in de tweede helft stond er een heel ander team op het veld. Jef, Thobias en Thys joegen de plaatselijke verdedigers de stuipen op het lijf en binnen de kortste keren stond het 9-7. Een onwaarschijnlijke stunt leek in de maak maar dat was buiten de plaatselijke Messi gerekend. Jeroen had ons al een paar keer gered in de tweede helft maar moest zich uiteindelijk toch nog gewonnen geven. 12-7 was het verdict. Een moeizame eerste helft van Vorselaar maar een hele, hele goede tweede helft. Goed gewerkt!
Afgelopen weekend openden we de competitie tegen Vosselaar. Thys, Jef, Cyril, Stan, Minthe, Jeroen en Elias hadden de eer om de nieuwe jaargang op gang te trappen. En ze deden dat met overtuiging. De eerste helft was volledig voor de thuisploeg, met een resem doelpunten als gevolg. Elias, Stan, Cyril en Jef deden de netten trillen. Thys en Jeroen zorgden voor de aanvoer en Minthe toonde zich een betrouwbaar sluitstuk. In de tweede helft nam Jeroen de keepershandschoenen over. Onze jongens bleven goed spelen maar tot vier maal toe troffen we het doelhout. Het is een ijzeren wet in het voetbal dat wie de kansen niet afmaakt vroeg of laat het deksel op de neus krijgt. En dat geldt blijkbaar ook voor de duiveltjes. Doelman Jeroen mocht zich nog een aantal keren omdraaien en zo werd het uiteindelijk 6-6. Jammer dat de zege niet werd binnengehaald maar zeker een goede start van OGV!
Het was verschrikkelijk weer toen we vanmorgen vertrokken aan de kantine voor de uitwedstrijden tegen Zoersel. En het leek er niet naar uit te zien dat de stortbui snel zou overwaaien. Uiteraard was dat ook de verklaring voor de kleine sightseeing in Zoersel en ruimere omgeving. De ruitenwissers konden niet volgen en dus werd er al eens een richtingwijzer gemist. Uiteindelijk vonden we toch de mooie velden en kantine van Zoersel. Snel omkleden en dan opwarmen, want we weten dat Zoersel normaal gezien twee stevige ploegen in het veld kan zetten.
Ondanks de waarschuwing dat we tijdens de opwarming al gezien hadden dat Zoersel hard en goed op doel kon trappen, gingen we in de eerste 10 minuten van de match volledig onderuit. We lieten Zoersel veel te makkelijk komen, we zetten vooraan geen druk op de opkomende man en langs de flanken werden we constant overklast. Een beetje kaas met gaatjes dus en de zware uithalen waren dan ook voor Cyril een bijna onmogelijke opgave. 4-0 na nog geen 10 minuten wedstrijd, terwijl we zelf niks er tegenover hadden kunnen zetten. Dat leek op een afstraffing af te stevenen. Tijd voor wat ingrepen en een betere organisatie.
Gelukkig konden we op het kwartier toch eens, enigszins gelukkig, tegenscoren. Elias kreeg een afvallende bal in de voeten, aarzelde niet en knalde hoog binnen. Plots begon het wat beter te draaien. We speelden een stuk steviger in de defensie en omdat Zoersel niet meteen meer tegen scoorde, groeide het geloof ook weer. Elias was in een begenadigde bui en scoorde nog voor de rust een tweede keer.
Tijdens de rust hadden we ruim tijd om even de "werkpuntjes" van de eerste helft te bespreken: 1) Zoersel veel feller aanpakken op de opkomende man 2) onze spits moest veel feller storen en de opbouw afbreken of moeilijk maken 3) stoppen met solo-acties om het dan maar zelf te forceren 4) meer rust aan de bal in de afwerking en niet wild van te ver op doel trappen
En het moet gezegd: we gingen veel beter van start in de tweede helft en nu waren wij het die Zoersel naar de keel grepen en zwaar onder druk zetten. Toen Rune ook nog eens de aansluitingstreffer kon maken, gingen we er echt in geloven. Dat Cyril aanvallend uitpakte met ongelooflijk veel inzet en drive, maakte een heel verschil, wat een uitstekende prestatie ! Op die manier kregen we verschillende keren heel hoog de bal te pakken en telkens was het Elias die er opportunistisch kon van profiteren om het af te maken. Mathijs stelde zich in de tweede helft helemaal in dienst van de ploeg en forceerde heel veel acties. Een zeer nuttige wedstrijd.
Geleidelijk aan leek de wedstrijd nu helemaal te kantelen en o.a. na een zeer fraaie hoekschop, die in 1 tijd werd binnen getikt aan de eerste paal door al weer Elias en zo stonden we plots 5-8 voor. Er werd nadien nog heel fel en hard, maar fair, gespeeld. Rune werkte zeer hard op rechts, Cedric bleef geconcentreerd in doel staan en het was mooi om zien hoe de hele ploeg met overgave werkte. Zelfs onze delegue Michel deed overuren: ballen uit de gracht vissen, wissels doorvoeren, telefonisch orders verwerken, niks was te veel op deze zaterdagochtend.
Wat er uiteindelijk in de laatste 10 minuten mis ging, zodat een zekere overwinning uiteindelijk toch nog ontsnapte, is moeilijk te zeggen. Waarschijnlijk zat iedereen een beetje door zijn beste krachten heen en bleven we een paar keer vooraan hangen waardoor Michiel steeds vaker tegen een overmacht kwam te staan. Enkele keren kon hij de bal nog wel goed ontzetten of buiten tackelen, maar af en toe was de overmacht toch te groot. We leken af te stevenen op een billijk gelijkspel, toen in de laatste minuut te veel foutjes samenvielen. Een hoge bal kon niet goed ontzet worden door Michiel, de flanken bleven vooraan hangen. Cedric twijfelde omdat de bal net buiten het strafschop gebied voorbij rolde en trapte de bal niet buiten met de voet en uiteindelijk eindigde de schermutselingen links voor doel in een trap die binnen ging...
Spijtig, de jongens waren ontgoocheld en dat is begrijpelijk na een felle wedstrijd waarin ze zich prima herpakten na een slechte start. Maar we mogen ook nu weer globaal tevreden zijn, zeker met de getoonde vechtlust en inzet. Er is zeker nog wel werk aan het tactisch inzicht en positiespel van een aantal spelers zodat ze volgend jaar de stap naar een groot veld en een veel hoger tempo bij de U11 kunnen overleven, maar we hebben nog wel even tijd.
Felicitaties aan Michiel, Mathijs, Rune, Cedric, Cyril en Elias !
Scoreverloop
01:21 - 1-0 04:44 - 2-0 06:26 - 3-0 09:21 - 4-0 14:12 - 4-1 Elias 20:31 - 4-2 Elias
rust
30:33 - 4-3 Rune 31:45 - 4-4 Elias 34:50 - 4-5 Elias 36:21 - 4-6 Elias 37:09 - 5-6 39:14 - 5-7 Elias 41:37 - 5-8 Elias 42:15 - 6-8 44:17 - 7-8 44:38 - 8-8 49:33 - 9-8
Na een drukke augustus maand waarin we flink getraind hebben en ook al een heel oefenparcours hebben afgelegd was het vandaag eindelijk zo ver: de start van de competitie tegen Vosselaar. Een onbekende ploeg voor ons, want voor zo ver het geheugen reikt, hebben we daar de afgelopen jaren nog niet tegen gespeeld. Maar Vosselaar is een grote club met een stevige jeugdwerking, dus we konden wel verwachten dat het geen makkelijke opdracht zou worden.
We startten met een wat zieke Cedric in doel en als veldspelers Rune, Michiel, Mathijs, Kobe, Lowie en Thobias. We hadden het vanop de bank al snel in de gaten: Vosselaar was een degelijke ploeg, maar niet onoverkomelijk. Wel onoverkomelijk was echter hun doelman, die het helemaal had: feilloos en balvast, goed anticiperend en gepast tussenkomend in heel zijn strafschopgebied. De gemiddelde schoten op doel die in normale gevallen vrijwel altijd tot een doelpunt leiden, gingen er vandaag zeker niet in gaan.
En toch slaagden we erin om na goed 1 minuut de score te openen. Rune zette zich sterk door op rechts, knalde loeihard richting doel. De keeper kon de bal nog keren, maar een vandaag wervelende Thobias liet al meteen zien dat hij scherp stond en was perfect gevolgd op links om cool binnen te tikken in de rebound. We bleven het goed doen in de minuten nadien, maar op een goed gemikt afstandsschot moest Cedric zich toch een eerste keer gewonnen geven. Maar we kwamen opnieuw op voorsprong toen een corner van Vosselaar mooi werd opgeruimd door Cedric en Michiel. De bal kwam links in de voeten van Thobias die een rush inzette richting doel. Vosselaar stond nog volledig uit positie en gelukkig had niemand van hen mogen opblijven en iets van de match Servie-Kroatie meegepikt en dus kwamen ze niet op het idee om de Kroatische noodrem te imiteren. Thobias besloot werkelijk fantastisch in de rechterhoek, gekruist binnen.
In het laatste deel van de eerste helft kregen we het moeilijk. Kobe en Lowie werkten erg hard in de spits, recupeerden veel ballen en Lowie knalde nog eens vol op doel. Normaal altijd goal, maar niet met deze keeper dus. Vosselaar werkte wel zijn kansen af en dus veranderde onze voorsprong geleidelijk is een 2-4 achterstand bij de rust.
Cedric voelde zich bij de rust toch ok genoeg om de tweede helft te spelen en wisselde met broer Rune de plaats in doel. Rune liet nog even weten dat hij dat niet kon, maar in de tweede helft zou blijken dat dat niet waar was. Rune ging een perfecte match spelen in doel. Het was een gelukje voor ons dat de ster-keeper ging voetballen en vervangen werd door een andere, ook zeer goede keeper, maar toch net wat meer van het normale niveau.
Door de veranderingen kregen we plots meer mogelijkheden en Thobias zorgde vanop rechts met een mooi afstandsschot voor de aansluitingstreffer. Mathijs - een winnaarstype voor wie dat nog niet had opgemerkt - ging nu nog forser door. Afwisselend op de flanken en in de verdediging voelde hij nu dat de overwinning er nog in zat. Toen onze Kobe weer eens zeer nuttig ploegwerk opknapte en de bal tussen 2 verdedigers plukte en een doorsteekpass a la Benteke in de voeten Mirallas Mathijs schoof, hing de gelijkmaker tegen de touwen ! 4-4 met nog 20' op de klok !
En toen schakelden we een versnellingske hoger. Kobe en Lowie liepen en zwoegden in dienst van de ploeg, Cedric overwon zijn griepje en smeet zich met lijf en leden in de strijd, Rune bleef cool in doel, terwijl Mathijs en Thobias voor de nodige creativiteit zorgden op de flanken. Gelukkig was in onze ploeg Vincent Kompany niet gekwetst. Michiel zorgde bij de tegenstoten van Vosselaar voor stevig weerwerk en ontmijnde heel wat acties. Nog een beetje werken dit seizoen aan het technische, zodat de bal net 1 tijd sneller weer ingespeeld kan worden en dan zet ook Michiel weer een stap in de ontwikkeling.
De wedstrijd kantelde nu in ons voordeel en Thobias en Mathijs diepten de score verder uit. Bij een 7-5 stand zag Lowie zijn kans op met een fraai afstandsschot de bal onder de doelman door te jagen en zo zijn tweede seizoenstreffer te scoren. Daarna kwamen we niet meer in de problemen en toen Vosselaar 2' voor tijd nog 8-6 maakte, kregen we de hulp van scheids Dirk, die maar meteen voor de zekerheid affloot ! Een mooie overwinning tegen een degelijk Vosselaar, met een uitzonderlijk sterke doelman.
Gefeliciteerd voor de grote inzet en team spirit van ons zevental !
We begonnen niet te best aan de wedstrijd, 3-0 na enkele minuten, Thobias en Mathijs brachten ons terug tot 3-2, maar daarna moesten we terug achtervolgen. Bevel liep terug uit tot 6-2, toch deden onze keeper(Jeroen) en verdediging het niet slecht. Jef speelde de 1e helft laatste man en onderschepte regelmatig de bal, samen met Thijs lanceerden ze de tegenaanval, met momenten lieten we de bal goed rondgaan, en Elias bleef in de spits goed druk zetten op de verdediging en zo scoorden we voor de rust nog 4maal, 1x Mathijs en 3x Thobias, ook Jeroen hield dan de netten schoon en zo gingen we rusten met een 6-6 stand.
2de helft kwam Elias in het doel en verhuisde Jeroen naar de spits, en die maakte direkt op aangeven van Thobias de 6-7, knap doelpunt. Mathijs was ondertussen verhuisd naar de verdediging en ging regelmatig op wandel door de bevelse verdediging en scoorde maar liefst 3 keer, zo was het 5min van het einde 10-10, Elias was al een paar keer goed tussenbeide gekomen, maar moest zich toch nog 2x omdraaien. 12-10. Iedereen kei hard gewerkt en dan duurde de match 5 minuten te lang. Knappe prestatie met mooie doelpunten en combinaties.
Het tornooi van FC De Kempen moet zo wat het grootste in zijn soort zijn in de wijde omgeving. Ruim 50 ploegen van U7-U8-U9 deden vanmiddag mee in een zoals gewoonlijk perfect georganiseerd tornooi. Elke ploeg speelde 3 wedstrijden van ruim 25' zonder rusten, dus we wisten op voorhand dat het erg zwaar ging worden en dat 2 reserven echt een absolute noodzaak ging zijn om het tot het einde vol te houden.
Wat we niet wisten is hoe we vandaag voor de dag gingen komen. Afgelopen woensdag speelden we een midweekwedstrijd tegen Herenthout en wie erbij was zal niet kunnen ontkennen dat het een bedroevende vertoning was, zonder inzet en wil om te winnen. Een beetje veel onder onze mogelijkheden en status. Maar je zag bij de korte voorbespreking voor de match dat iedereen zich vandaag wel wilde geven voor 100% en dat ze ook goed beseften dat we niet nog eens een zelfde prestatie konden neerzetten. We maakten met elkaar de afspraak dat de uitslag er niet toe deed, zo lang we op het einde maar konden zeggen dat we er alles voor gedaan hadden.
Beginnen deden we tegen Beekhoek, dezelfde tegenstander als vorige week in Vosselaar. Een haalbare ploeg als we gedreven speelden. En dat deden we van bij het eerste fluitsignaal. Als je dan al na 1' op voorsprong kan komen via een vinnige Thijs op links, dan komt de moed vanzelf. Je zag Thijs vertrouwen tanken uit deze openingstreffer en dat zou hij van de hele middag niet meer verliezen.
Toen Rune halfweg de score verder uitdiepte, zaten we op rozen. Cedric stond in doel en had het relatief rustig want we verdedigden goed en hielden Beekhoek goed uit de gevarenzone. Maar hij bleef wel attent meevolgen en kwam goed tussenbeide bij de paar kansen van onze tegenstander. Op het einde van de match zat Beekhoek wat door zijn beste krachten en kon al weer Thijs, dankzij een alomtegenwoordige Kobe die zo wat elke bal recupereerde, en een sterke Stan de zaak helemaal afmaken met een 4-0 zege als eindresultaat. Perfect, een goeie opener van de middag. Veel inzet en goed combinatievoetbal gezien in die eerste match !
Een ruime pauze van een uur dan, waarin we ons rustig hielden en niet in de chips, cola en hamburgers vlogen en daarna stonden we weer klaar voor onze tweede match tegen thuisploeg De Kempen. Altijd gevaarlijke tegenstander en met een reus van een keeper in doel, leek het wel een moeilijke klus te worden.
Maar Cedric had zich laten wisselen in doel met Minthe en stond vol energie te trappelen in de spits. Hij beleefde echt een moment de gloire in de eerste 5' van de match. Telkens bleek hij sneller en vinniger op de bal dan de verdediging en zo kon hij twee keer scoren op kansen die hij helemaal zelf had afgedwongen. Echt sterk werk ! Nadien diepte Stan de score met drie opeenvolgende doelpunten uit tot 5-1 en was het pleit beslecht. En ja er was er zelfs eentje met de linkervoet bij, we hebben het gezien Stan !
Daarna ging alles een stuk vlotter. De opwippertjes en andere hoogstandjes van Stan zorgden ervoor dat de bal vlotjes rondging in de ploeg. De twee werkers op de flank Thijs en Rune legden vele meters af en konden elk ook nog eens scoren. Thijs priemde de bal vanuit een onmogelijke hoek op de doellijn toch nog in de kortste hoek binnen.
In de laatste wedstrijdminuten ontplofte Kobe helemaal. Hij kon al terug kijken op een erg sterke eerste match met twee assists, maar nu ging hij op rechts voorbij jan en alleman en vloerde de doelman met een streep in de lage hoek. En precies 37" later trof hij al weer raak. Een klein beetje geluk daarna en een heuse hattrick was een feit geweest. Plots kreeg Kobe een acute groeischeut of anders was het de spreekwoordelijke wolk die onder de voetjes dreef want hij glunderde van kop tot teen ! De scheids was helemaal van zijn melk van zoveel virtuositeit en liet ruim 3' overspelen waardoor het uiteindelijk nog 10-2 werd. Een werkelijk perfecte match tegen een zeer verdienstelijke tegenstander, ondanks wat de score laat vermoeden.
De laatste wedstrijd werd door de jongens een beetje beschouwd als een finale en dat lieten we zo maar. Het gedacht is al het halve werk en dus stonden we opnieuw met veel overgave klaar voor de match tegen Retie. Cedric terug in doel en Minthe in de diepe spits. Hij was erop gebrand om zijn klasse te tonen. Minthe heeft beloofd gefocused en fel te spelen en deed dat ook. Hij was in de eerste match al een paar keer kort bij een treffer gekomen maar nu was het echt raak. Hij maakte zich los van zijn tegenstander en ging alleen op doel af. Koel blijven dan en goed mikken...jawel de 1-0 hing voor minuut 2 tegen de touwen ! Schitterend van Minthe en ook hij kreeg nog meer vertrouwen in zijn spel, fijn om te zien langs de lijn voor ons !
Toen Thijs met een geweldig afstandsschot op links de 2-0 binnen loeierde leken we weer op weg naar een vlotte zege. Maar Retie was niet uitgeteld en speelde zich via enkele harde en goede spelers terug in de match 2-1. Rune wist de 3-1 mooi hoog onder de lat binnen te werken, nadat de scheids heel goed balvoordeel gaf toen een raid van Michiel foutief werd afgeblokt. Michiel, deed die ook mee vandaag ? Het zal wel zijn, hoewel hij de enige was die nog niet op het scorebord stond, zal iedereen het wel eens zijn dat onze Vincent Kompany ook vanmiddag weer sober en hard maar feilloos verdedigde en heel goed het overzicht hield bij het uitverdedigen. Een meerwaarde zo'n laatste man.
Toen we wat ongelukkig een paar tegendoelpunten weg gaven stond het halfweg 3-3 en kon de match echt alle kanten uitgaan. Stan veegde nog eens een gemaakte goal van de lijn. Cedric pakte een bal die uw reporter al aan het noteren was als een tegendoelpunt en Michiel was erg professioneel toen hij een doorgebroken tegenstander remonteerde en lichtjes aan tikte, niet genoeg om te vallen maar wel om de kans verloren te laten gaan. De scheids twijfelde...wilde fluiten maar deed het uiteindelijk niet, wellicht omdat de spits overeind bleef staan.
En dan, echt op het goede moment, toen de match aan het kantelen was, draaide Rune zich vooraan geweldig vrij en loeierde en poeierde de bal genadeloos hard tegen de touwen. Er mocht nog een miniemen keeper gestaan hebben, de bal ging zo hard en gericht binnen dat er geen pakken aan was. "Ik was kwaad", was de droge uitleg bij de volgende vervanging van Rune. De ban was gebroken en Retie vond niet meer de kracht om terug te slaan. In de blessure tijd diepten we de kloof nog uit via Thijs die in een paar keer de bal over de lijn frommelde en Rune die zich na een assist van Kobe door twee verdedigers wurmde en de 6-3 op het bord zette.
Awel, het deugd vandaag om met zo'n gemotiveerde ploeg op stap te mogen gaan. Woensdag was toch een ontgoocheling geweest, zeker omdat we weten dat ze (veel) beter kunnen en dan is het frustrerend om te zien dat ze het niet tonen, maar vandaag zijn we echt trots op de hele ploeg voor zo veel inzet en echt ook heel goed combinatiespel ! Als we deze mentaliteit kunnen vasthouden en over de hele groep kunnen verspreid krijgen, dan wacht ons nog een mooi seizoen.
Een welverdiende staande ovatie van de trainers en supporters voor het harde werk van Stan, Rune, Cedric, Kobe, Michiel, Minthe en Thijs !
Afgelopen woensdag stond de traditionele oefenwedstrijd tegen Herenthout op het programma. Vorig jaar werd in Herenthout stevig gewonnen, dit jaar zou het anders verlopen. We begonnen nochtans goed. Kobe legde de bal in de voeten van Mathys die zorgde voor de 1-0. Daarna was het al rood-groen wat de klok sloeg. Voor we het goed en wel beseften, stonden we met 1-5 achter. Mathys kon op aangeven van Elias nog wel milderen tot 2-5 maar daarna volgde nog een korf doelpunten van de bezoekers. Doelman Jef had er genoeg van en wisselde de keepershandschoenen tijdens de rust met Kobe (die tijdens de eerste helft een lichtpunt was bij de thuisploeg). Tijdens het begin van de tweede helft ging het wat beter maar een constante zat er niet in de prestaties van onze jongens. Elias scoorde nog knap met een volley en ook Mathys vond nog eens de weg naar de netten. In alle aanvalslust werd het verdedigende werk wat vergeten en Jeroen kon het achteraan niet meer alleen redden, met nog wat extra tegendoelpunten als resultaat. Cyril en Thijs kwamen nog in de ziekenboeg terecht en zo was het harken naar het einde van de wedstrijd. Een mindere prestatie van Vorselaar maar dat zal straks op het toernooi van De Kempen zeker rechtgezet worden!
Alle U9 wedstrijden up-to-date in je electronische agenda !
Ben je het beu om elke keer weer te graven op je prikbord naar de voetbalkalender, die dan toch intussen weer verouderd is ? De oplossing is er nu: de U9 hebben een electronische kalender die je - normaal gezien - probleemloos zou moeten kunnen linken met je Apple (zeker) en (hopelijk ook) Android toestel.
Het leuke is dat als er in de loop van het seizoen wedstrijden bijkomen, van uur of dag veranderen of gewoon wegvallen, dat je die updates zonder er iets voor te doen bijgewerkt krijgt in je agenda. En nog een voordeel: voor de uitwedstrijden heb je meteen ook het juiste adres want dat staat er ook netjes bij. Al weer een zorg minder dus !
Wat moet je doen ? Enkel klikken op de volgende link en daarna de instructies op je toestelletje volgen. Mocht het niet werken, laat maar wat weten:U9 ELECTRONISCHE KALENDER OG VORSELAAR
Als je met een Android toestel werkt, moet je blijkbaar webcal:// weg laten, dat schijnt hij niet te herkennen, daarna werkt het wel (met dank aan Kris voor de technische toevoeging).
Na de succesvolle seizoensopener in Achter Olen twee weken geleden stonden we nu met goede moed klaar om naar een echt tornooi te trekken in Vosselaar. En het was er nog eentje dat kon tellen ook. In de U9 categorie waren er twee reeksen van 4 ploegen, die eerst onderling gingen strijden voor de hoogste plaats en als afsluiter was er dan nog een finale wedstrijd tegen de gelijke van de andere groep. 4 keer 20' spelen in een behoorlijk warm weertje, dat beloofde een zware middag te worden.
Onze ploeg bestond vandaag uit Minthe, Cedric, Rune, Lowie, Stan, Michiel en Jef. Een interessante selectie om eens te kijken hoe ver we daarmee konden komen. Maar zoals Lowie in de opwarming tegen de rest zei: "als je gelooft dat je kan winnen, dan win je ook". Daar moest iedereen eens over nadenken maar uiteindelijk waren ze het er wel mee eens. De mededeling dat de winnaar een beker zou krijgen, was het extra zetje om ze helemaal op scherp te zetten voor de aanvangsmatch tegen Beekhoek.
Dat liep vlotjes, want al in de eerste minuut openden we via Stan de score en toen Michiel in de 4' met een prachtige raid op links de hele defensie oprolde en cool afwerkte, zaten we al op rozen. Beekhoek was echter niet helemaal een hapje want sommigen konden behoorlijk goed voetballen en stevig uit de hoek komen. Gelukkig hadden we ook nog een fitte Rune in de ploeg die een knappe hattrick lukte in deze match. Een knappe dribbel en een mooi doelpunt, afgewisseld met een typische Rune-loeier vanop afstand, waaraan ik zelf afgelopen woensdag op training nog eens mijn vingers had verbrand, lieten de keeper kansloos. Beekhoek scoorde nog wel eens tegen, maar echt aanspraak op meer konden ze nooit maken. 7-3 was de verdiende eindscore, en daarmee was een belangrijke stap richting het hoogste goed gezet.
De tweede match kondigde zich zwaarder aan. Enkele omstaanders hadden FC Turnhout in hun eerste match weten imponeren en dus gingen we flink moeten starten om ook hier succes te boeken. De eerste duels lieten al meteen zien dat het inderdaad een ander kaliber was. FC Turnhout speelde met het mes tussen de tanden en met name de zwarte parel en de blonde god in hun ploeg lieten zich niet onbetuigd. Iedereen die bij ons gewisseld werd had wel een anecdote bij van een duw of ontvangen trap. Maar het geluk was een beetje aan onze kant toen we uit de omknelling kwamen via Jef, die snel geleerd had dat braafjes spelen hier geen zoden aan de dijk ging zetten en dus eerst vakkundig maar niet helemaal koosjer, een mannetje uitschakelde en tot zijn eigen verbazing niet werd afgefloten door de jonge scheids en dus maar koelbloedig afwerkte. Toen Rune, al weer hij, even later fraai afwerkte nam de frustratie wat toe bij de spelers van FC Turnhout en dat werkte in ons voordeel. Ballen werden weggegooid en potjes omgetrapt als het even niet lukte, nooit een goed teken....
Toen Turnhout de aansluitingstreffer maakte leken we even in de problemen te komen, maar in deze wedstrijd speelde iedereen echt op de toppen van zijn tenen. Minthe had de dubbele opdracht voor dit tornooi en het seizoen - nl. geconcentreerd spelen en zich niet te gemakkelijk gewonnen geven - goed in de oren geknoopt en bleef moeiteloos overeind in doel. Ook Cedric weerde zich na een puike eerste wedstrijd in doel, fel nu op de linkerflank. Heel veel inzet, tot dat werd afgebroken door een pijnlijke tackle van FC Turnhout, even bekomen langs de zijlijn...
Ook Lowie ging er vol voor en vindt voorlopig vooral plezier als hij in de spits mag ronddraven en rond zwerven op de linker en rechterflank. Iedereen groeide in deze cupmatch en we stonden er als een hechte ploeg. Toen Jef dan ook nog mooi de 4-2 in een klein hoekje pegelde enkele minuten voor tijd was het lot bezegeld voor FC Turnhout en de 6 op 6 een feit.
In de derde wedstrijd lag de weg voor een finale dus helemaal open met deze tussenstand. Kwestie van niet te verliezen en minstens een gelijkspelletje uit de brand te slepen en we zaten in de finale. Onze laatste tegenstander was FC De Kempen, maar daar weet je nooit precies wat je tegenover je krijgt. Het is een ploeg met veel gezichten en ze hebben uiteraard toppertjes in de rangen, maar ook wel heel veel doorsnee spelers. Een blik tijdens de opwarming naar de overzijde van het veld, boezemde ons wel vertrouwen in...
We begonnen ronduit schitterend en eigenlijk hadden we na twee minuten de tegenstander al knock-out geslagen met 2 snelle doelpunten. Rune was al weer scherp voor doel en toen even later Minthe knap soleerde vanop links en alleen richting doel trok en zeer fraai en hard binnenwerkte, was de match eigenlijk al wat gespeeld.
Nadien gaven we echter steeds meer het initiatief aan de De Kempen en gelukkig hield Cedric ons een paar keer overeind in doel of we zouden het nog knap lastig gekregen hebben na de 2-1 aansluitingstreffer. Maar we haalden, enigszins met de hakken over de sloot, toch de buit binnen met een 2-1 zege, de derde van de dag.
Daarmee stonden we uiteraard overtuigend eerste in onze groep en van alle 8 ploegen was er geen enkele die een foutloos parcours had gereden. We mochten dus aantreden in de finale tegen Balen, een ploeg waar we de afgelopen 3-4 jaar nog nooit tegen speelden en dus niet goed wisten wat we konden verwachten. Bij de opwarming zag je wel dat alle Balense spelers precies, gecontroleerd en hard op doel konden trappen, dus dat ging moeilijk worden.
Over de finale gaan we een beetje korter zijn. De eerste 10' deden we best nog mee. We lagen zwaar onder maar verdedigden ons nog met lijf en leden. Een pluim voor met name de inzet van Lowie en Minthe die met een groot hart streden. Het duurde dan ook tot in de helft van de match voor we 0-2 achter stonden. Nadien was het helaas helemaal over. Balen was om te beginnen technisch duidelijk twee klassen te sterk dan onze ploeg vandaag. Dat kan gebeuren en tegen talent is vaak weinig te doen. Anderzijds was het wel jammer dat we het in de laatste 10' niet meer met z'n allen konden opbrengen om een eervol resultaat neer te zetten. Sommige kopjes gingen hangen toen duidelijk werd dat de beker vandaag niet voor ons ging zijn. En daarmee werd het een onmogelijke opgave en vlogen de goals tegen een veel te hoog tempo tegen onze netten. Met een gemiddelde van 1 tegengoal per minuut, in het tweede deel van de match, gingen we onderuit met 11-0. Verdiende zege voor Balen.
Anderzijds, we mogen terug kijken op een uitstekend tornooi, waarbij we met deze ploeg veel beter deden dan op voorhand verwacht kon worden. De eerste 3 wedstrijden waren echt bemoedigend. Heel veel inzet en vuur en 3 knappe zeges. De finale was de spreekwoordelijke match te veel ! Maar na een opbeurende douche was de toch wel grote ontgoocheling bij de jongens wat weggespoeld en bleek de zilveren medaille toch meer te glimmen dan we net na de match dachten !
Het is het eerste weekend van augustus en naar goede gewoonte trekken we dan echt het nieuwe seizoen op gang met een eerste tornooi of oefenwedstrijd. Dit jaar trokken we naar Achter Olen om daar Oevel partij te geven. Na slechts een eerste training onder een loden zon afgelopen donderdag met een kleine groep van spelers die niet op vakantie was, was het nog maar even afwachten of de voortgang die we vorig seizoen gemaakt hadden er nog was na een paar maanden rust. Maar met een ploeg bestaande uit Stan, Michiel, Elias, Mathijs, Thijs, Thobias en debutant Lowie mochten de verwachting toch vrij hoog liggen.
Een nieuw seizoen met nieuwe regels, nl. we kleden ons nu zonder hulp van mama en papa aan en dat verliep vlotjes. Iedereen vond zijn spullen en met wat hulp bij het binden van veters was de klus snel geklaard. Zoals te vrezen viel liep het weer storm om een kandidaat te vinden om in doel te gaan staan. De ene dook onder de bank, de andere verschool zich in de douche en de volgende beloofde plechtig dat hij het volgende keer zeker ging doen. Dan maar lotje trek gedaan en Elias trok het winnende lot.
De start van de match was overtuigend. We grepen Oevel meteen naar de keel met snel, precies en mooi combinatievoetbal. Een streling voor het oog om te zien hoe de jongens oog hadden voor de bal, maar ook voor de vrijstaande man. Oevel deed zijn best maar het was duidelijk dat we sterker en technisch beter waren. Stan zorgde in de eerste 5' al voor de twee openingstreffers. Die voorsprong werd in het volgende kwartier alleen nog maar verder uitgebreid, waarbij Thobias bijna 6 keer op rij scoorde, enkel even onderbroken door een fraaie treffer van Mathijs. De vele doelpunten van Thobias zouden bijna verbloemen dat het allemaal pareltjes van samenspel waren, waarbij Thobias de man was die de laatste tik tegen de bal kon geven, uiteraard heel precies en efficient gedaan.
Mathijs was goed uitgerust van de vakantie en werkte zeer hard op de flanken, Thijs speelde veel op een voor hem ongewone positie, nl de spits en zorgde ervoor dat Oevel nooit uit de omklemming kwam. Hij had zich prima herpakt nadat hij al in de eerste minuut flink in de flank onderuit was geschoffeld. Nieuwkomer Lowie deed het uitstekend voor de eerste wedstrijd. Hard werkend, kort opzittend bij de tegenstander en met de nodige cool als hij de bal had om daarna een goede pass af te leveren. Prima debuut, de goesting straalt ervan af en dat is alles bepalend. Het slim vrijlopen en de juiste looplijnen kiezen, daar hebben we tijdens de volgende weken nog tijd voor om verder aan te schaven, dat kan alleen door te oefenen verder verbeteren.
Opvallende verbetering opgemerkt vandaag: we gebruikten heel goed onze laatste man in de opbouw als afspeelpunt als we op de flank klem gezet werden om op die manier het spel te verleggen naar de andere zijde. Michiel nam ook een goede start in het nieuwe seizoen. Hij speelde met veel overtuiging maar ook met inzicht en een zekere precisie in de passing, goed zo. Stan liet in de eerste helft het scoren verder over aan de ploegmaatjes nadat hij de toon had gezet, maar zijn magistrale dribbels en acties zorgden wel vaak voor de openingen.
Thijs zorgde zelf niet voor de mooiste treffer, maar was wel de man van de prachtige assist. De bal ging hoog de lucht in, Thijs keek en kopte de bal dan doelgericht vanop de eigen helft richting doel. Thobias zag het gebeuren, spurtte slim door en pakte door deze splijtende kopbal de hele verdediging in snelheid en legde de bal mooi overhoeks binnen, schitterende goal ! Thijs pikte dan ook oververdiend nog eens zijn eigen doelpuntje mee vlak voor rusten en ook Michiel rondde een collectieve aanval mooi af. 12-0 bij de rust.
Elias had het te rustig gehad in doel en moest dus hoogdringend een tweede helft kunnen lopen en werken. Zonder rust tijdens de tweede helft stond hij op de linkerflank weer alles te geven. De kortstondige zonneslag van afgelopen donderdag was gelukkig weer helemaal voorbij, want hij deed op links iedereen pijn met zijn raids. Eerst had hij nog wat pech in de afwerking of was hij net wat te overhaast, maar nadien lukten toch twee fraaie treffers ! Mathijs speelde ook een tweede helft op hoog niveau. Sterk aan de bal, fors verdedigend en snel in de tegenaanval, met drie doelpunten als kers op de taart.
In de tweede helft kwam Oevel overigens ook sterker uit de hoek, met een blonde jongen, die het ons best moeilijk maakte. Lucas beweert dat het een preminiem was want hij kende hem van op een zomerkamp in de Ardennen in juli. Zou kunnen, maar het was goed zo om meer weerwerk te krijgen. Oevel kwam daardoor een paar keer opzetten en maakte zelfs twee zeer fraaie doelpunten. Eentje waarbij we door de blonde jongen in snelheid en kracht werden uitgespeeld en een twee ook van zijn voet waarbij hij alleen voor doel kwam en doelman Stan schitterend lobte a la Wroclaw tegen Club Brugge deze week. Het was Oevel gegund want wij weten ook uit ervaring dat het niet fijn is om met een blanco saldo naar huis gestuurd te worden.
Tegen het einde van de match kregen we in een schiettent de bal maar niet voorbij de doelman, maar bij de derde poging vond Lowie toch het gaatje en kon zo zijn allereerste wedstrijd ook al besluiten met een goal. Fijn dat daarmee de hele ploeg een of meerdere keren kon scoren. Goed voor het vertrouwen zo vroeg op het seizoen ! Het was een aangename middag en we zijn weer gelanceerd voor een fijn seizoen.
Scoreverloop: 02:03 - 1-0 Stan 05:57 - 2-0 Stan 06:54 - 3-0 Thobias
Zoals elk jaar wordt einde juli de competitiekalender gepubliceerd. Voor onze U9 ploegen staat die sinds kort ook op de website van de voetbalbond www.belgianfootball.be . De samenvatting vind je in bijlage. Thuis spelen we steeds om 9.30 en 10.45u en uit meestal in de voormiddag, vaak ook gesplitst.
De competitie begint op zaterdag 7 september en duurt in principe tot midden maart, zonder inhaalwedstrijden natuurlijk. De kalender is natuurlijk nog niet helemaal definitief. Hier en daar zal er nog wel een uur veranderen en allicht volgen in de B-reeks nog wel forfaits in september, maar dan zorgen we nog wel voor een alternatief.
Zoals gebruikelijk zal je op deze plaats altijd de laatste versie van de kalender kunnen vinden.
In het bestand in bijlage vinden jullie alle gegevens van de spelers die op dit ogenblik zijn ingeschreven voor de U9, seizoen 2013-2014. Wie nog foutjes of onvolledigheden vindt mag het altijd laten weten (koen.de.voldere@me.com), dan passen we dat even aan.
Een nieuw seizoen, een nieuwe start. In dit document vinden de spelers en ouders zeker een boel nuttige informatie om goed aan het nieuwe seizoen bij de U9 te beginnen !
In het bestand in bijlage vinden jullie alle gegevens van de spelers die op dit ogenblik zijn ingeschreven voor de U9, seizoen 2013-2014. Wie nog foutjes of onvolledigheden vindt mag het altijd laten weten (
Een nieuw seizoen, een nieuwe start. In dit document vinden de spelers en ouders zeker een boel nuttige informatie om goed aan het nieuwe seizoen bij de U9 te beginnen !
