Spannend, dat was het toch een beetje om voor de allereerste keer een match te gaan spelen op een groot veld tegen een ploeg die dat al enkele maanden gewoon is en bovendien ook nog een jaartje ouder, slimmer, groter en sterker is. De enige oefening was vorige week een kort onderling oefenmatchje op training.
Maar iedereen had daarvan goed onthouden dat je je heel snel helemaal kapot kan lopen op zo'n veld en dat het er dus vooral op aankomt om niet overal op het veld te willen zijn en je beter de bal goed rond kan spelen en zuinig omspringen met de krachten. Dat laatste was zeker nodig, want we hadden sowieso al niet veel spelers op overschot om een dubbele match te spelen én tegen de U10 én dan nog eens tegen de U8. Tot overmaat van ramp, had vriend Jef zich iets te veel uitgeleefd op school en zich flink bezeerd aan zijn knie. Kortom, amper 9 spelers dus om aan de match te beginnen.
En toch...we deden het prima in de eerste helft. Een beetje zoekend nog naar onze plaats, soms nog onvoldoende de aansluiting makend tussen de verdedigende en aanvallende linies en ook nog te vaak naar binnen spelend terwijl de ruimte enorm was op de flanken. Maar we deden meer dan behoorlijk mee. Echt heel grote kansen konden we niet afdwingen, maar we zorgden wel voor druk en gevaar, met een resem hoekschoppen tot gevolg.
Toch kwamen we na goed 17' op achterstand toen we Bjarne te veel lieten komen en die met een hard schot, hoog onder de lat Minthe kansloos liet. Even later werd de score nog verdubbeld en leek de wedstrijd toch te kantelen in het voordeel van de meer ervaren en oudere ploeg. De rust was welgekomen om wat op adem te komen en wat taktische wijzigingen door te praten.
Achteraf hoorden we van onze collega U10 trainer dat tijdens de rust de overwinning bij de U10 al gevierd werd...gevaarlijk dat vel van de beer die nog niet (helemaal) geschoten is....
We startten aan de tweede helft met frisse moed. Thijs schoof naar de links voor positie en dat ging een stuk vlotter en onze linkerflank werd razend gevaarlijk. Rune dekte nu rustig en zeker de linkerflank af in de rug van Thijs. Michiel en Maxim in de defensie speelden met meer vertrouwen. Elias rommelde in de spits en teisterde de defensie en Thobias en Stan recupereerden eindeloos veel ballen. Ze vonden vaak Mathijs die er nu helemaal doorkwam. Het opzien naar en tegen de oudere mannen, was helemaal weg en er werd hard gebikkeld. We vreesden nog even voor een Carcela-ke van onze sterkhouder, maar hij kon zich gelukkig nog net inhouden... En Minthe die kwam een paar keer goed uit om een bal te ontzetten en zo de fatale 0-3 te vermijden.
Stilaan kropen we dus weer in de match en verlegden het spel naar de helft van de tegenstander. Toen Mathijs met kracht en techniek een paar verdedigers opzij zette en loeihard uithaalde, sloeg het vuur in de pan. De aansluitingstreffer was er: 1-2 ! Het geloof was er nu helemaal en we bleven gaan. Even later kreeg Elias een bal heel mooi ingespeeld van Thobias en hoewel de keeper er nog goed tussen zat, rolde de bal toch net nog over de lijn. Vreugde voor een verdiende 2-2 !
We roken bloed en probeerden er nu helemaal voor te gaan. Michiel heerste op de rechterback en tikte een paar fraaie combinaties bij elkaar met Mathijs en Thobias. In de allerlaatste minuut konden we ei zo na een mooie aanval afronden. Verschillende spelers - de reporter brak toen even zijn potloodje en weet niet meer wie precies - stonden in schietpositie en we legden tot 3 keer toe aan maar U10 doelman Thijs had mooie reddingen in huis en wist zo toch het gelijkspel op het bord te houden, wat eigenlijk wel een mooie eindstand was en iedereen wel kon plezieren.
Het was een prima oefenpartij en zeker nuttig met het oog op volgende seizoen. De mannen hebben er ongetwijfeld veel van geleerd en wij hebben ook gezien waar we nog aan moeten werken naar volgend seizoen toe. Dikke proficiat aan Rune, Minthe, Michiel, Thobias, Elias, Thijs, Mathijs en Stan.
0-2: dat was de score na vijf minuten. De pandoering van de vorige match indachtig, leek het alweer een zware wedstrijd te worden. Gelukkig liet Mathijs zich inspireren door vader Dirk die zich voor de wedstrijd al tot Vorselaars kampioen veldrijden had gekroond. Mathijs zette de bordjes terug in evenwicht maar niet veel later stonden we alweer twee doelpunten in het krijt. De gebroeders Van Beveren waren erg in hun sas en na een pas van Rune wist Cedric de aansluitingstreffer te scoren. Een sterk keepende Minthe zette ook na de rust zijn taak voort en zou ons nog grote diensten bewijzen. Het was alweer Cedric die ons vlak na rust helemaal terug in de wedstrijd bracht met zijn tweede doelpunt van de dag. Knap gewerkt! Mathijs gooide nu ook alle remmen los en met nog twee doelpunten leek de zege veilig. Maar doelman Minthe werd niet gespaard en ondanks enkele uitstekende reddingen kwam Zoersel toch weer terug in de wedstrijd. 6-5. Dit keer was het Elias die wist te scoren maar ook Zoersel vond nogmaals de weg naar de netten. Met 7-6 leek het nog een erg spannende slotfase te worden maar Mathijs nam met zijn vijfde doelpunt van de dag alle twijfels weg. Thijs en Jeroen hielden achteraan alles dicht en zo konden we afsluiten met een mooie 8-6. Een goede en sportieve wedstrijd van de twee ploegen.
Vandaag stond Zoersel op het programma. Een klassieker van de afgelopen seizoenen, want we komen hen altijd wel eens tegen. We weten dus dat het een sterke kern is, die makkelijk twee goede ploegen in stelling kan brengen. 3 zelfs dit seizoen, want volgens de trainer hebben ze 21 spelers. Dit weekend was het echter plaatselijk scoutsweekend en dus hadden ze wat kunstgrepen moeten uithalen door 1 wedstrijd al vast vorige zondag te spelen zodat ze er vandaag toch geraakten voor 2 wedstrijden. Gewonnen hadden we nog nooit tegen Zoersel en ook in de heenwedstrijden hadden we met 9-8 en 12-7 de duimen moeten leggen, net zoals in de voorbije jaren. Onze mannen waren echter wel fris en monter vanmorgen en besloten al meteen bij het verlaten van de kleedkamer de jacht op de meeuwen op het A veld te openen. Dat die meeuwen uiteindelijk niet braaf bleven zitten, was een kleine maar niet onoverkomelijke ontgoocheling. Een goede opwarming dus. Zoersel begon sterk aan de match en tikte de bal in de eerste minuut netjes rond. We kwamen er zelfs niet met een voet tussen. We lagen duidelijk onder de eerste paar minuten en toen Zoersel na 5' de score opende via hun blonde sterspeler - die veel te ver mocht oprukken en vrij trappen op doel - was dat een terechte tussenstand. Daarna kwamen we stilaan beter in ons spel en Thobias reet met een magistrale dieptepas de hele Zoerselse defensie aan flarden. Kobe laveerde mooi tussen de linies en dook in de rug van de verdediging op, had een goeie balaanname in huis en werkte cool met links af, een beauty ! De gelijke stand hield niet lang stand, want een mistasten in de verdediging leidde zo al snel tot een nieuwe achterstand. Stan speelde met momenten weer erg sterk, al kon hij die inzet en concentratie vandaag niet constant vasthouden. Zo'n flits leidde echter wel tot de mooie 2-2, ook al met links afgewerkt ! Toen we even later van een feilloos fluitende scheids Simon een terechte vrije trap kregen nadat Michiel onderuit was geschoffeld, schuin voor doel, spraken Thobias en Stan het scenario even door. Een mooi afgelegde bal van Thobias werd door Stan meedogenloos langs de muur en boven de doelman tegen de touwen gejaagd (3-2). Jef was ook zeer bedrijvig in de eerste helft, al spiegelde hij zich wat aan Stan en wisselde hij genialiteit in de eerste helft al eens af met een ogenblik van concentratieverlies. De pass die hij echter afleverde om Thobias af te zonderen voor doel zodat die overhoeks met links kon afwerken behoorde zeker tot de categorie "genialiteit". Rusten deden we uiteindelijk met een 4-3 tussenstand, wat een goede weergave was.
Mama Tinne had het pijnpunt in de eerste helft gezien (inzet en concentratie) en wist dat koekjes altijd voor een energie-boost zorgen. Samen met de tactische wissels, Michiel in doel en fighter Maxim in de defensie deden ons versterkt aan de aftrap komen van de tweede helft. Maxim deed het defensief uitstekend. Hij was hard -maar fair- in de duels en zorgde voor verdedigende rust. Met Michiel in doel wisten we ook dat alles wat houdbaar was wel gepakt zou worden en dat bleek ook eens te meer waar. Achteraan zat de zaak dus dicht getimmerd. Thobias en Stan op de flanken zorgden voor de nodige creativiteit en de druk naar voren. En Jef die speelde een versnelling hoger en constanter. Hij komt dan wel niet op het scorebord voor, maar de gevaarlijke afstandsschoten en knappe voorzetten deden keeper en verdedigers van Zoersel sterretjes zien. Eigenlijk kwamen we dus niet meer in de problemen in de tweede helft, zeker niet toen Stan met een fraai schot er nog eens 5-3 van maakte. Man van de match was vandaag zonder twijfel Kobe. Een prima openingstreffer was nog maar de aanloop naar een fantastische tweede helft. Je moet erbij geweest zijn om het te geloven, maar wriemelen en wroeten tussen twee beren van verdedigers en toch nog de bal hebben, spurten bij een tegenaanval en weer pijlsnel terug naar voor als het aan ons was om aan te vallen. En alles nog eens gekruid met de nodige inzet, tackles en gezonde agressie. Het deed scheids Simon al eens verbaasd fluiten, toen Kobe een enthousiaste tackle langs achteren inzette. Mja...allez kom, misschien net over het randje, maar wel zalig om die fighting spirit te zien ! Thobias plaatste uiteindelijk de kers op de taart door, ook al met zijn mindere rechtse voet, de veilige 6-3 voorsprong op het bord te zetten. Een hard bevochten en verdiende overwinning vandaag, waarbij we echt hard werkten en zeker in de tweede helft een goed en constant niveau haalden en geen vermijdbare foutjes meer maakten ! Prima werk Kobe, Stan, Michiel, Maxim, Jef en Thobias.
De 1e helft verliep heel evenwichtig, Wij kwamen snel op voorsprong via Mathijs, die op wandel ging door de verdediging van Vosselaar, Onze tegenstander was niet onder de indruk en scoorde direkt tegen. Mathijs bracht ons terug op voorsprong na opnieuw een knappe actie . Vosselaar lag in de 1e helft zeker niet onder en scoorde in 5 minuten tijd 2x, 3-2. Minthe was onze keeper van dienst vandaag en dat deed hij uitstekend, hij stond zeer alert te keepen, hij kwam regelmatig goed uit en stopte enkele doelpogingen van Vosselaar. Ook onze laatste man Michiel begon de duels te winnen en zo kwamen we stilletjes terug in de match. Onze spits Elias ging 2x op snelheid alleen op de keeper af, en werkte beheerst af, 3-4. Vosselaar kon nog 1 maal gelijk maken maar dan was het over. Thobias en Mathijs combineerden uitstekend vanaf de flanken, en hun voorzetten bereikten Elias die dan beheerst afwerkte. Zo gingen we rusten met een 4-7 voorsprong.
In de 2de helft kwam Vosselaar terug tot 5-7 maar dan was het terug aan ons. Minthe was in doel blijven staan en net als in de 1e helft bleef hij alert, kwam goed uit en lanceerde zeer snel de tegenaanval. Ook Jeroen bleef zeer hard werken en zette de tegenstander vroeg onder druk. We bleven verder combineren en bijna al onze doelpunten in de 2de helft kwamen tot stand na mooi samenspel, zo scoorden Mathijs, 2x Elias en Thobias, 5-11. Vosselaar was zeker geen slechte ploeg en voetbalde zeer goed mee, ze kwamen terug tot 7-11. Thobias kon nog 2x scoren na assists van Jeroen en Mathijs. Michiel moest 5 minuten voor tijd nog naar de kant nadat hij in een onschuldig duel nog een trap op de rug kreeg. Uiteindelijk werd het nog 8-13. Verdiende overwinning tegen een sterke tegenstander. tot donderdag
De wedstrijd in Kasterlee was er eentje op het scherp van de snee. In de eerste helft waren onze jongens iets sterker. Jef, Kobe, Stan en Thobias vonden de weg naar doel. Cedric en Rune werkten erg hard en doelman Cyril stond pal. Met 5-4 gingen we rusten. Na de rust domineerde de thuisploeg. We bleven heel lang steken op 8-7, mede dankzij goed keeperswerk van Cedric, die Cyril had vervangen tusssen de palen. Thobias had de 9-7 aan de voet maar zijn schot werd van de lijn gekeerd door een plaatselijke verdediger. Zoals het vaak gaat in het voetbal viel het doelpunt aan de andere kant. En in de slotfase van de wedstrijd trok Kasterlee het laken naar zich toe. Knap werk van de thuisploeg maar ook onze mannen kunnen terugblikken op een goede wedstrijd. Veel inzet, goede combinaties maar een beetje pech.
