Koud dat het was! Koud! En dan zijn er collega's die van een prachtig weertje durven te spreken... Cedric, Rune, Elias en Cyril gingen samen met Gutte en Michiel de strijd aan tegen Lille. Laatstgenoemden hadden al een wedstrijd in de benen maar stonden toch nog goed hun mannetje, al balanceerde doelman Michiel wel op het randje van de onderkoeling. De eerste helft ging gelijk op maar het was Lille dat twee maal wist te scoren. Pas na een kwartier ontbond Cyril zijn duivels en dat leverde een knappe solo en een mooi doelpunt op. Niet veel later prikte hij zijn tweede tegen de netten. Een loepzuivere hattrick leek in de maak toen hij een derde keer furieus aanlegde maar de bal spatte uiteen op het voorhoofd van de doelman. Die liet zien dat hij uit het goede hout gesneden was en gaf geen krimp. We gingen de rust in met een gelijke stand. Na rust waren we de betere ploeg. Gutte stond sterk te verdedigen en onze tweeling nam het middenveld voor zijn rekening. Spits Elias trof twee maal raak maar even veel keer kwam Lille langszij. Een resem schoten op doel leverde niks op tot Rune mooi werd vrijgespeeld en de bal koelbloedig binnentikte. Het was nog even bibberen (letterlijk) maar toen Elias zijn derde van de voormiddag binnen trapte was het pleit beslecht. Een goede wedstrijd van onze jongens!
Het was weer een prachtige dag, het zonnetje scheen, een briesje uit het noorden, kortom prachtig weer om te voetballen. In Zoerle aangekomen stapte Samuel vrij bleek uit de auto, lag het aan de rijstijl van Daniel of een opkomend griepke, in ieder geval was hij serieus mottig. Gelukkig geraakte Samuel tijdig speelklaar, cola en wafelke kunnen wonderen doen. We begonnen zeer sterk aan de wedstrijd en na enkele minuten hadden Jef en Thobias er al 0-2 van gemaakt. Zoerle kon 1x tegenscoren ondanks het prima werk van onze doelman Mathijs, die ook regelmatig vlot mee in de aanval trok en daar had onze tegenstander het niet gemakkelijk mee. Na 15 minuten was het wit op Samuels gezicht volledig weggetrokken en maakte hij er 1-3 van, 3 verdedigers voorbij en een plaatsballetje in de hoek. Jef pikte ook weer een doelpuntje mee, hij was weer voortreffelijk in de aanval. Juist voor de rust maakte Samuel er 1-5 van.
In de 2de helft nam Thijs plaats in het doel, ook hij deed dat prima, kwam regelmatig gepast uit zijn doel en lanceerde steeds snel de tegenaanval. Toch kon hij niet verhinderen dat Zoerle terug in de match kwam, we verdedigden niet goed genoeg en lieten ze terugkomen tot 4-5. Dan schrokken we terug wakker en Jef maakte er nog 2 bij, Thobias legde de 4-8 eindstand vast. Weeral een fantastisch resultaat, met 5 man tegen een U9 ploeg, ook het samenspel was prima vandaag, we speelden de bal steeds goed rond en daar had zoerle het niet gemakkelijk mee. Onze spelers vandaag waren Thijs, Mathijs, Jef, Thobias en Samuel. Proficiat allemaal en ook bedankt supporters om de koude te trotseren. tot donderdag
We hadden vannacht na de OG Quiz nog maar net de deur achter ons dicht getrokken, of we mochten vanmorgen al weer in alle vroegte opdraven. De kantine zag er weer spik en span uit, met dank aan de nachtelijke arbeid van de kaboutertjes en ondanks de korte nacht voelden we ons vandaag toch plots een heel stuk slimmer. Wie kan immers zeggen dat Drones, Generaal Petraeus en de Trein der Traagheid geen enkel geheim meer hebben ? Vooral het topantwoord "When the West was Won" maakte dat we met onze U8 quiz ploeg vannacht weer een hele euh... laten we zeggen opmerkelijke indruk achter lieten. De zege ontglipte ons op de valreep en die lieten we met graagte aan de professionals van de Superprestige ("De Wieners"), maar we volgden op een heel aanvaardbare achterstand . Enfin, dit gezegd zijnde, probeerden we dus ons grote zelfvertrouwen over te brengen op de spelers.
De mutsen, handschoenen, lange broeken en schoenen-met-nopjes die na het beginnende lentegevoel van vorig weekend al bijna onderaan in de kast verdwenen waren, mochten er al weer uit want het was brrr barkoud vanmorgen. Tot overmaat van ramp troffen we vanmorgen de vrienden van de U7 aan de overzijde van het terrein en de pijnlijke nederlaag in de Quiz van de trainers/ouders gingen ze via de voetbal proberen door te spoelen.
Dus werd er flink begonnen in dit onderlinge duel. Ons team met Kobe, Michiel, William, Jeroen, Minthe en Finley moest zich flink weren en er werden heel wat pittige duels op het middenveld uit gevochten. Heel veel echte doelrijpe kansen werden er langs beide kanten niet gecreëerd, dus het was zaak om de paar mogelijkheden goed te benutten. Ondanks het feit dat we erg ons best deden, moeten we wel toegeven dat de U7 selectie net wat sterker bleek in de duels, iets vinniger in de opbouw en met wat meer overtuiging in de match zat. Een tijdje konden we gelijke tred houden maar tegen het rustsignaal aan stonden we toch terecht 0-3 achter.
Dat weerhield ons niet om na een korte rust er weer met frisse moed tegenaan te gaan. In de tweede helft gingen we er met dezelfde verbetenheid voor, maar het tij keren lukte niet meer. We creëerden nog 1 of 2 kansjes maar als het wat tegenzit zal je altijd zien dat de bal ook net voorlangs of aan de foute kant van de paal terecht komt. De terechte eindstand was dan ook 0-5 voor de U7, wat best knap is van de jongens die volgend jaar de fakkel overnemen. Maar ondanks de nederlaag kunnen we wel zeggen dat iedereen volop de kans kreeg om zich in de strijd te gooien en dankzij de vele balcontacten hebben we ongetwijfeld ook weer wat bijgeleerd.
Fijn ook dat iedereen ondanks de koude hard bleef werken en tot op het eind voluit meedeed in de match !
Zaterdag bonden onze jongens de strijd aan met Oud-Turnhout. Ginder was van een wedstrijd geen sprake. Dit keer was het wel een evenwichtige wedstrijd. Minthe, Elias, Jeroen, Jef, Kobe, Finley en Cedric hadden een stevige kluif aan Oud-Turnhout, dat een stuk sterker voor de dag kwam dan vorige keer. Toch wisten Elias, Jeroen en Jef de weg naar de netten te vinden. Minthe kende een goede dag en trof wel twee keer raak. Knap! Vijf doelpunten volstonden niet om de overwinning binnen te halen. De tegenpartij beschikte met sterspeler Mohammed over een man die vanuit alle hoeken van het veld op doel knalde en daarbij ook nog meestal raak trof. Doelmannen Cedric en Kobe hebben zich kranig geweerd tegen zijn kanonskogels maar wij hebben toch af en toe gevreesd dat we medische hulp gingen moeten inschakelen. Dat was gelukkig niet het geval en zo konden onze jongens tevreden terugblikken op een felbevochten wedstrijd.
We waren wat blij dat vrijdag de dooi tegen een snel tempo was ingetreden, want we hebben niet de spelers om in barre winterse omstandigheden echt heel goed uit de verf te komen. Een graad of zes, een vochtig en perfect bespeelbaar veld, dat klinkt al veel beter. De opwarming was veel belovend, er werd geconcentreerd warm gelopen en de een-op-een duelletjes lieten zien dat ze alle zes scherp stonden vandaag, ondanks voor sommigen toch een zeer zware Sportrakker week.
We begonnen prima aan de wedstrijd en lieten Linda Olen van minuut 1 voelen dat we gekomen waren om te winnen vandaag. Gemakkelijk ging het niet zijn want Linda Olen had een heel brede kern bij en kon dus veel wisselen en anderzijds waren er een paar stevige boys tussen, die we niet gemakkelijk konden passeren of aan de kant zetten. Na enkele waarschuwingen was het na 5' dan toch een eerste keer raak. Thobias lanceerde met een precieze trap door het midden Stan die opnieuw met groot vertrouwen stond te spelen en de 0-1 tegen de netten legde.
Kort daarop een gelijkaardige situatie, deze keer kwam de slimme pass van Rune zodat Stan opnieuw kon afronden. Linda Olen was wel niet van plan om geen weerwerk te bieden en bij een ongelukkige inworp miskeken zowel Thijs als Michiel zich op de bal die een beetje knullig binnenrolde. Kort daarna kwam Olen opnieuw opzetten en in een pittige strijd voor doel kregen ze de bal opnieuw tegen de touwen.
Knap van ons dat de kopjes toen niet naar beneden gingen en we net dan heel goed gingen samen spelen. Thijs speelde een hele wedstrijd op links en was echt bij de pinken. Heel kort en scherp verdedigen als het moest en met veel flair en techniek in de aanval. We zagen een paar sterke nummertjes zoolwerk van Thijs, indrukwekkend !
Ook Thobias liet zich niet onbetuigd en ging er met zeer veel overgave tegenaan. Hij had een paar keer pech bij de afwerking, omdat die U9 doelmannen natuurlijk een stukje groter en sterker zijn zodat een schot echt wel goed moet zijn om in doel te belanden. Maar Thobias was vandaag uitzonderlijk nuttig in de opbouw en strooide kwistig met voorzetten waardoor anderen zeer veel scoringskansen kregen.
Voor de rust slaagden we er nog in om opnieuw op voorsprong te komen. Rune had in zijn eerste U9 wedstrijd zeer hard gewerkt op rechts en zwaar moeten strijden voor elke bal. Even iets meer rust op de libero positie was dan ook wel welkom, zodat Mathijs op rechts overnam. Daardoor kreeg hij iets meer aanvallende mogelijkheden en een afstandsschot en nog een tweede treffer van kort bij zorgde voor een 2-4 ruststand.
In de tweede helft gingen we op ons elan verder. Michiel koos er zelf voor om nog in doel te blijven staan en daar was iedereen wel blij mee na een prima eerste helft waarbij hij met een paar knappe reddingen uitpakte en zeer attent meespeelde. Zonder goede doelman win je geen spannende wedstrijden ! Aan de overzijde hadden ze gewisseld van keeper en een boomlange kerel in doel gezet. Nadeel was wel dat hij wat minder vinnig tegen de grond was en Mathijs had de instructie tijdens de rust goed begrepen en frommelde met een ver schot de bal wonderbaarlijk in een gaatje rechtsonder tussen doelman en paal. Ook Stan probeerde het nog eens van ver, kraakte zijn schot enigszins en tot ieders verrassing verdween de bal toch in doel.
We speelden Linda Olen nu helemaal zoek. Mathijs in de spits drukte de tegenstand weg en op de flanken stormden Thijs en Rune heen en weer. We vonden elkaar blindelings en de voorzetten kwamen onafgebroken scherp voor doel. De stand had nog veel meer kunnen oplopen, maar Rune, Thijs en Thobias hadden gewoon net een beetje pech om ook hun doelpunt te kunnen maken. Uitstekend in de acties, maar de bal wou er bij hen niet meer in. Even voor tijd blesseerde Thobias zich nog door omgeplooide vingers te hebben na een harde aangeschoten bal. Dat weerhield hem toch niet om nog een knappe corner af te leveren die Mathijs knap aannam en na een scrimmage met de doelman uiteindelijk toch in doel tikte.
Linda Olen kwam op het einde nog een paar keer opzetten omdat wij niet meer de kracht hadden om terug te komen in de verdediging. Gelukkig was Rune erg attent als laatste man en kon erger voorkomen. Michiel pakte nog eens uit met een paar knappe interventies en dus moesten we enkel nog een ver kruiselings afstandsschot toelaten.
Uiteindelijk wonnen we oververdiend met 3-7, na een bijna perfecte wedstrijd van Stan, Thijs, Thobias, Rune, Michiel en Mathijs. Iedereen haalde zijn beste niveau vandaag en bovenal, we speelden collectief en met combinatievoetbal een van onze beste wedstrijden. Dikke pluim voor de hele ploeg !
Op een besneeuwd terrein gingen Thobias, Cedric, William, Finley, Brecht en Enrique de strijd aan met Herenthout. In de eerste helft ging de wedstrijd gelijk op en kwamen we zelfs twee keer op voorsprong. Thobias pakte twee keer uit met een afstandsschot en twee keer ging de bal met het nodige geluk binnen. Herenthout toonde zich evenwel iets krachtiger in de duels en wist de achterstand telkens ongedaan te maken. Onze jongens voetbalden goed maar hadden geen antwoord op het verschil in duelkracht. Met een achterstand van 2-5 gingen we de rust in. Doelman William was bijna bevroren en gaf de handschoenen door aan Finley. Cedric nam plaats in de spits en deed dat erg goed. Hij zette zich uitstekend in en zag zijn inspanningen beloond met een verdiende goal. Aan de andere kant stond youngster Brecht knap te verdedigen maar hij kon niet beletten dat doelman Finley zich nog een aantal keren moest omdraaien. William zorgde nog voor een verdiende tegentreffer en zo eindigde de wedstrijd op 4-10. Een woordje van dank is zeker op zijn plaats voor onze U7's die zich uitstekend van hun taak gekweten hebben. Enrique krijgt nog de prijs van pechvogel van de dag. Hij kreeg drie keer een bal tegen zijn bevroren snoet en moest geblesseerd de strijd staken. Maar wij hebben er vertrouwen in dat hij de volgende wedstrijd speelklaar zal zijn.
Het was niet echt een lekker voetbalweertje, en dat was direkt te merken op het veld, na 20 minuten stonden we 0-6 achter, de koude, de grotere jongens speelde niet echt in ons voordeel. Michiel stond de 1e helft in doel en deed dat ondanks de zware cijfers zeer goed, hij kwam een paar keer goed tussenbeide. Toch prikten we een paar keer tegen, en op 1 van deze tegenaanvallen kon Jef een 1ste keer scoren. zo gingen we rusten met een 1-7 stand. 2 de helft ging Elias in doel, ook hij deed dat uitstekend. Hij had een paar goede reddingen in huis.
Bevel liep echter verder uit, gelukkig was Jef in zijn nopjes op het besneeuwde veld, hij bleef de tegenstander opjagen en zo maakte een spelertje van Bevel een own goal. een minuutje later was het al 3-9, jef deed een mooi actie op links en zette de bal voor doel, Michiel was goed gevolgd en kon de bal intikken. het mooiste doelpunt van de wedstrijd kwam van Jef, hij ging alleen door en trapte de bal knap voorbij de doelman. Ondanks het jaartje ouder van onze tegenstander deden onze jongens het niet slecht. De spelers vandaag waren Michiel, Elias, Thobias, Stan, Thijs, en Jef. Allemaal goed gewerkt en tot donderdag
De wegen van de (Antwerpse) Voetbalbond zijn soms ondoorgrondelijk. Als iedereen in Vlaanderen speelt, wordt er in Antwerpen afgelast bij de dreiging van een lichte bui. Vandaag lag er daarentegen nog een laagje sneeuw op de Vorselaarse velden, maar nu werd er wel gespeeld. Vreemd, maar er zat dus niks anders op dan vanmorgen de lijnen sneeuwvrij te maken en na 3 weken van gedwongen rust terug te hernemen met de competitie kalender. Gelukkig was het tegen 11u al ietsje warmer geworden en begon de grond stilaan te ontdooien, maar het was toch ver van ideaal om er echt een goede match van te maken.
Iedereen moest in het begin een beetje zijn evenwicht zoeken op het veld, maar al snel bleek dat wij daar toch iets behendiger in waren dan Herenthout. Na goed 7' ontfutselde Cyril de bal, zag Minthe zich mooi vrijlopen die de bal in de loop kreeg ingespeeld. Minthe hield mooi het overzicht en gaf Rune het eerste doelpunt op een presenteerblaadje aan. Knappe actie en goed begonnen dus.
We gingen verder op ons elan en hadden duidelijk veldoverwicht, zonder echt heel veel doelrijpe kansen af te dwingen. Nog eens 7' later konden we onze voorsprong verdubbelen toen Michiel op links een tegenstander uitkapte en opnieuw een attente Rune vond voor doel om koelbloedig te besluiten. Een hattrick zou mooi zijn dacht Rune en dat vond Stan ook. Hij gaf dus zeer onzelfzuchtig de bal mee met Rune in plaats van zelf te besluiten zodat Rune er met een zwaar schot 3-0 van maakte.
In doel stond Jeroen in de eerste helft. We kwamen niet echt zwaar onder druk te staan, maar we hadden anderzijds wel een oplettende keeper nodig om tijdig tussenbeide te komen bij een Herenthoutse tegenaanval en dat deed Jeroen dus perfect. Hij speelde een foutloze eerste helft. Naar het einde van de eerste helft liepen we nog verder uit via onze "huurling" Tibo. Hij is nog wat onder de indruk van de oudere jongens soms maar zijn snoeihard schot is minstens van U9 niveau. Dat liet hij bij het vierde doelpunt knap zien door vanop links de bal binnen te pegelen, al weer op mooi aangeven van Stan.
Na twee assists was het voor Stan wel even genoeg geweest en tijd om eens zelf te scoren. Minthe speelde ook in de spits in de eerste helft en deed dat voortreffelijk, maar had net dat tikkeltje pech dat hij telkens de bal niet voorbij de doelman kreeg. Jammer. Cyril was achteraan wonderwel op zijn gemak in de sneeuw en op de harde ondergrond en deed zelfs een paar fraaie acties op een kleine ruimte langs de lijn.
Tijd om te gaan rusten en Jeroen even voor de chauffage te zetten want de voeten hadden kou gekregen in doel. Cyril nam over in de tweede helft en besloot dat even goed te doen als Jeroen. Zeer attent, altijd net vroeger op de bal dan de tegenstrever en zeker geen angst om vol in de sneeuw te duiken.
In de tweede helft hielden we rustig de controle over de wedstrijd. Jeroen liep zich het vuur uit de schoenen in de spits en verhinderde vaak dat een tegenaanval echt goed kon opgestart worden. Stan maakte er al snel met een kleine solo 6-1 van en man-van-de-match Rune bezegelde het lot van Herenthout helemaal met zijn 4e van de dag. Uiteindelijk pikte ook Tibo nog een doelpuntje mee en kon Herenthout nog milderen tot 8-2.
Een mooie overwinning in moeilijke omstandigheden. Hopelijk kunnen we snel weer in iets warmer weer spelen en op een ontdooide ondergrond want niet iedereen in de ploeg voelt zich helemaal op zijn gemak in dit weertje. Al mag het gezegd worden dat in deze match Rune en in de eerdere wedstrijd Jef, zich perfect aanpasten en het een hele verdediging lastig maakten !
De spaghetti achteraf, perfect verzorgd door chef-koks Marijke en May, warmde iedereen weer helemaal op en zo zijn we weer goed vertrokken voor een lente voetbal plezier.
. Enfin, dit gezegd zijnde, probeerden we dus ons grote zelfvertrouwen over te brengen op de spelers.
We waren wat blij dat vrijdag de dooi tegen een snel tempo was ingetreden, want we hebben niet de spelers om in barre winterse omstandigheden echt heel goed uit de verf te komen. Een graad of zes, een vochtig en perfect bespeelbaar veld, dat klinkt al veel beter. De opwarming was veel belovend, er werd geconcentreerd warm gelopen en de een-op-een duelletjes lieten zien dat ze alle zes scherp stonden vandaag, ondanks voor sommigen toch een zeer zware Sportrakker week.
De wegen van de (Antwerpse) Voetbalbond zijn soms ondoorgrondelijk. Als iedereen in Vlaanderen speelt, wordt er in Antwerpen afgelast bij de dreiging van een lichte bui. Vandaag lag er daarentegen nog een laagje sneeuw op de Vorselaarse velden, maar nu werd er wel gespeeld. Vreemd, maar er zat dus niks anders op dan vanmorgen de lijnen sneeuwvrij te maken en na 3 weken van gedwongen rust terug te hernemen met de competitie kalender. Gelukkig was het tegen 11u al ietsje warmer geworden en begon de grond stilaan te ontdooien, maar het was toch ver van ideaal om er echt een goede match van te maken.
