We zitten in januari met een Europees wedstrijdschema. De ene midweekwedstrijd is nog niet achter de rug en we bereiden ons al weer voor op de volgende weekend match. Intussen was de temperatuur flink naar beneden gedoken en terwijl het afgelopen dinsdag nog aangenaam was, was het vanmorgen bijtend koud. Het veld lag er zeker in de ochtend nog betonhard bij. Januari is ook de maand van de zieken en telkens de telefoon pingelt vanaf vrijdag 4u, betekent het meestal geen goed nieuws. Deze keer waren Minthe en Mathijs bezweken, de ene aan een griepje terwijl Mathijs op de speelplaats pijnlijk in botsing was gekomen met een ouderejaars, waarbij de dikke teen bont en blauw was uitgeslagen... Geen voetbal dus voor beiden en een beetje puzzelen om de drie matchen weer in orde te krijgen. Thijs en Stan stonden er vanmorgen wel maar ook zij sukkelen toch nog met winterkwaaltjes...
Over naar de match dan, die we gingen spelen met Michiel, William, Cyril, Finley en U7 aanwinsten Tibo en Louis. We stonden even te kijken van de prachtige accomodatie die ze daar in Zoersel hebben, maar de weg naar buiten vinden bleek niet altijd even gemakkelijk. Echt een prachtig complex.
De wedstrijd begon moeilijk voor ons. William in doel werd al meteen koud gepakt door zijn laatste man Michiel die dacht dat William de bal ging oprapen en William die het omgekeerde vermoedde waarna de spreekwoordelijk derde hond, helaas met rode sok aan, de bal binnentikte. 1-0 na luttele seconden. Daarna deden we het eigenlijk prima. We stonden flink onder druk maar we verdedigden met veel vuur. We herinneren ons nog van de heenmatch en de onfortuinelijke VACLA bekeruitschakeling dat Zoersel een kleine blonde jongen heeft meespelen die erg dribbelvaardig is. Dat liet hij ook keer op keer zien en zo liep de stand toch gestaag verder op in de eerste helft.
Tibo op links en Louis op rechts deden het als U7 jongens werkelijk uitstekend en toonden geen nodeloos respect voor de oudere tegenstanders. Ze verdedigden flink mee en ook voetballend deden ze meer dan hun best om er ook eens mee uit te komen. Rond de 20' kwamen we er knap uit en via een voorzet op links kwam de bal bij Tibo die goed keek en loeihard uithaalde en de keeper kansloos liet. Een mooie eerredder !
Bij de rust stonden we 11-1 in het krijt maar onze jongens deden erg hun best, ondanks de koude en het nog bevroren veld wat het zeker niet makkelijk maakte om goed te voetballen. Ondanks de vele tegendoelpunten had William er toch een puike eerste helft op zitten en vooraan had Finley ook zijn best gedaan om met de schaarse aanvallen gevaarlijk te zijn. Michiel achteraan probeerde met tackles het spel te verleggen maar het technisch meesterschap van de blonde jongen maakte toch dat hij geregeld in de wind stond...
In de tweede helft gooiden we onze zesde joker in het veld en gingen we met een versterkte defensie spelen. Michiel en Cyril zorgden voor een stevige verdedigende as en de flanken werden bezet door de U7 sterren. Vooraan wisselden William en Finley van posities. De tweede helft liep een stuk beter voor ons. Cyril bikkelde voor elke bal en we konden Zoersel veel makkelijker van ons doel houden. Finley speelde een overtuigende match in doel en de goaltjes-regen stopte nu volledig aan Zoerselse zijde.
William's moment de gloire kwam eraan toen hij heel scherp stond bij een uittrap van Zoersel, de bal puik onderschepte en goed bleef kijken naar de doelman en rustig maar vastberaden de bal in doel trapte. En daarmee is ook de eerste seizoenstreffer van William een feit, mooi zo !
Uiteindelijk eindigde de wedstrijd op 14-2 en mogen we terugblikken op een fraaie tweede helft. Het is knap dat onze jongens met veel inzet de hele wedstrijd bleven spelen, hoewel een overwinning er nooit inzat. Prima dat niemand het kopje liet hangen, want echte sportmannen weten dat ze leren van een verlies en daarvan beter gewapend aan de start komen voor de volgende match ! We zijn trots op jullie !
Verslag van Lille over de wedstrijd OG - Lille U9 (7-11)
Het is altijd leuk om eens de wedstrijd-analyse te lezen vanuit de andere kant bekeken. Bij Lille heeft men ook de goede gewoonte om een keurig verslagje te schrijven over de wedstrijden van de U9 A-ploeg. Viadeze linkkom je er wel en we kunnen alleen maar vast stellen dat het een juiste analyse is.
Terwijl de broers Devoldere elkaar te lijf gingen op het andere veld, moesten wij ook niet onderdoen. De 1e helft kregen we kansen om te scoren, maar Lille was iets scherper voor doel en konden ze uitlopen tot 0-4, ondanks die doelpunten voetbalden we toch goed mee en de inzet was voortreffelijk. Jeroen en Cédric liepen zoals gewoonlijk de longen uit hun lijf. Finley en Kobe zette goed druk op de verdediging van Lille. Ook onze doelman, Elias, kwam regelmatig goed tussenbeide en schudde enkele knappe saves uit zijn mouw en zo bleef het 0-4 tot aan de rust.
Na de rust nam Finley de plaats in van Elias in doel. Elias trok direkt mee in de aanval, en na 5 minuten scoorde hij 2x, ook Jeroen pikte zijn doelpuntje mee, een knap schot in het hoekje. Achteraan verdedigde Cyril en Rune zeer sterk, buiten verdedigen kon Rune dan ook nogeens scoren en zo was het 5 minuten voor tijd 4-8. Cédric bleef ballen recuperen en zo kon Kobe het mooiste doelpunt van de avond voor ons maken, een knap vluchtschot in de korte hoek. eindstand 5-9. Knappe prestatie van de ganse ploeg: Elias, Finley, Cyril, Rune VB, Cédric, Jeroen en Kobe. Tot zaterdag
Scoreverloop:
0-1 0-2 0-3 0-4
rust
1-4 Elias 2-4 Elias 2-5 3-5 Jeroen 3-6 3-7 3-8 4-8 Rune 4-9 5-9 Kobe
Het zinderde al een tijdje van de hoogspanning ten huize van de broers De Voldere. Er was er al eens eentje in de hoek gevlogen wegens pestgedrag waarbij de zekere overwinning van Lille tegen OG iets te flink in de verf werd gezet, waarna de tranen bij de andere broer niet meer te stuiten waren. Dus en of ze er klaar voor waren vanavond na school: om 5 uur zaten ze al paraat in uniform te wachten in de keuken...
Onze jongens hadden vorig weekend hun eerste ervaring achter de rug tegen een U9 ploeg, waarbij we onverwacht 5-6 gingen winnen in Bouwel, en dat had het vertrouwen in eigen kunnen wel geholpen. Helaas bleek de voorspelling van de nakende griep-epidemie te kloppen en hoorden we vanochtend dat Stan ziekjes was en in de loop van de dag haakte ook Thijs (Goossens) nog af. Thobias moeten we al een tijd missen na z'n operatie en dus zag het er even niet zo goed uit. Uiteindelijk was Stan toch speelklaar na een bezoek aan de sportdokter (gevaarlijk) en was Tijs (Vangeneugden) zo collegiaal om als vaste U9 doelman bij te springen en kwam het toch in orde.
Over naar de match dan... We wisten dat het een zwaar duel ging worden, want intensief en maandenlang scoutingswerk van Lille had geleerd dat er veel power, techniek en inzet in de ploeg zit. Dat bleek meteen al bij de start, want we werden zwaar onder druk gezet. Bij een van de eerste aanvallen knalde Lucas snoeihard binnen en keken we al meteen tegen een achterstand aan. Op familiale hulp gingen we dus niet moeten rekenen, dat was ook meteen helder. Het deed dan ook deugd dat Samuel op rechts kon oprukken en enigszins onverwacht via een vrij scherpe hoek op doel kon trappen en de bal tegen de touwen joeg: 1-1. De kopjes gingen omhoog en we geloofden dat het kon.
We hielden goed stand gedurende enkele minuten, maar toen Willem de bal 10 meter voor doel voor de voet kreeg en meedogenloos uithaalde was er geen kruid tegen gewassen natuurlijk. Nadien kenden we even een mindere periode en maakten we de foutjes die een degelijke U9 ploeg niet meer maakt. We stonden slecht bij een hoekschop en lieten ons een paar keer knullig op een hoopje spelen. Dat is niet erg want elke week gaan we net daaruit leren en over enkele weken zullen we vast ook wat slimmer geworden zijn.
Maar uitgeteld waren we allerminst en als we de kans kregen voor een tegenaanval gingen we er vol voor. Jef was weer zijn typische zelf, met onverdroten inzet en doorzetting. Samuel probeerde het technisch mooi op te lossen, Mathijs met een combinatie van techniek en heel veel kracht en Michiel deed erg zijn best om elke kans af te blokken met het stevigere tackle-werk. In het tweede deel van de eerste helft legden we een paar keer een fraaie combinatie op de mat en een niet topfitte Stan slaagde er dankzij het werk van de hele ploeg in om zo waar nog een hattrick op het bord te schilderen, waaronder een mooi uitgespeelde vrije trap tussen Mathijs en Stan. Daardoor konden we met een fraaie 4-6 gaan rusten.
In de tweede helft startten we matig en lieten ons makkelijk twee doelpunten aansmeren. Lille speelde het knap en slim, hield het spel goed open en breed en we lieten ons opnieuw vangen door uit positie te lopen. Gelukkig hadden we wel Tijs nog in doel, die een paar keer erg knap tussenbeide kwam en echt een meerwaarde bleek voor dit team. Hij was ook heel precies in het uitverdedigen zodat we daar nooit in de fout gingen en een geen makkelijke tegendoelpunten slikten. Bedankt Tijs !
In de tweede helft maakten we nog een knap doelpunt toen Samuel vanop links doorzette, goed keek en zag dat Mathijs op rechts was gevolgd en de bal netjes door de verdediging schoof zodat Mathijs mooi kon besluiten. Net zoals afgelopen zaterdag krijgen we het de laatste 10' fysiek zwaar tegen U9 teams en dat was nu niet anders. Daardoor kon Lille nog verdiend de voorsprong verder uitbouwen met twee extra doelpunten. Maar we lieten nooit de moed zakken en iedereen bleef vol gaan tot het einde, al was het soms op of over het randje en had Michiel Bent nog flink te pakken aan de zijlijn. Gelukkig had de scheids de zaak netjes onder controle en werd de tackle-met-veel-man-en-geen-bal in der minne geregeld.
Uiteindelijk sloten we af met een verdiende overwinning van een sterker Lille, maar mogen wij terug kijken op een meer dan verdienstelijke prestatie van onze jongens. We werden nooit weggespeeld en op sommige momenten konden we ook offensief een paar keer fraai uithalen. We hebben er weer veel van geleerd en we zijn trots op de prestaties van Tijs, Samuel, Stan, Jef, Michiel en Mathijs.
En last but not least...het deed minstens zoveel deugd om te horen dat ook ons ander team eenzelfde sterke prestatie neerzette tegen Lille. Ook daar verloren we met 5-9 maar deden we flink mee in de match ! De details lees je vast binnenkort in het verslag maar een pluim voor Kobe, Elias, Rune, Cedric, Jeroen, Cyril en Finley !
Scoreverloop:
02:13 - 0-1 03:27 - 1-1 Samuel 08:03 - 1-2 11:11 - 1-3 11:59 - 1-4 13:07 - 2-4 Stan 14:55 - 2-5 16:06 - 2-6 17:27 - 3-6 Stan 24:50 - 4-6 Stan
Het nieuwe jaar startte gelukkig zonder valse noot en dus konden we terug de wedstrijden hervatten na twee afgelaste wedstrijden en een korte winterstop. Het nieuwe jaar houdt ook een verandering in doordat we vanaf nu een deel van de U9 wedstrijden zullen moeten overnemen. We vertrokken dus een beetje voor een onbekend avontuur tegen de U9 van Exc. Bouwel.
De jongens waren erg gemotiveerd om zich zeker niet te laten doen door Bouwel en je voelde dat ze scherp en geconcentreerd waren voor de match. Het begin van de wedstrijd was moeilijk. Ondanks de goede bedoelingen waren de mannen toch erg onder de indruk van gestalte, snelheid van uitvoering en kracht bij Bouwel. Logisch natuurlijk dat je een verschil van een jaar goed ziet op deze leeftijd. Maar ondanks de druk kreeg Bouwel niet echt grote uitgespeelde kansen. Dat kwam omdat onze flanken Mathijs, Samuel en Stan het veld verdedigend goed klein hielden en in de middenstrook Elias, Thijs en Jef net altijd op tijd ertussen zaten om vrije schietkansen te verhinderen. Er werd scherp verdedigd, mooi om te zien.
Michiel was de Chinese vrijwilliger in doel en hij deed dat voortreffelijk. Onvervaard smeet hij zich, indien nodig, in de baan van de bal en de paar kansen die Bouwel dan toch creëerde werden zo mooi gered. Een knappe prestatie !
Na ruim 11' kwamen we stilaan onder de hoge druk van Bouwel uit en konden we het spel ook eens verleggen op de andere helft. Stan zorgde voor een knappe raid op rechts, hield mooi het overzicht en schotelde Mathijs de 0-1 voor. Een beetje tegen de gang van het spel in, dat wel maar moed dat het gaf ! Plots geloofden we er helemaal in en we schudden de laatste sporen van onnodige bewondering van ons af. We gingen er nu helemaal voor en even later zette Stan ons met een hard en hoog schot op een 0-2 voorsprong. Bouwel kwam even later weer mooi terug in de match met een gekruist schot dat net te goed getrapt was om uit de gestrekte armen van Michiel te blijven. Knap in de verste hoek.
Pech voor Bouwel, heel kort nadien, op een hoekschop van Mathijs. Op zich niet zo toppie getrapt want te dicht bij doel en doelman, maar de Bouwelse verdediger kreeg de bal tegen de rug en verraste zo zijn eigen doelman: 1-3.
Bouwel bleef strijden en kwam opnieuw dichter, maar kort voor rust deed Thijs een prachtige inspanning door te blijven jagen achter een bal op links. Na twee, drie keer had hij hem eindelijk helemaal te pakken, dribbelde de flankverdediger uit, kopje omhoog en Stan die het goed zag gebeuren was op rechts meegeschoven en kreeg de voorzet in de loop getrapt en knal 2-4 ! Een onwaarschijnlijk mooie combinatie !
Scoren deden Jef, Elias en Samuel niet in de eerste helft, maar werken des te meer. Echt iedereen deed meer dan zijn uiterste best en in geen enkel duel trokken deze strijders hun voet terug en daar win of verlies je de wedstrijden natuurlijk.
Rusten dus met een onverwachte 2-4 voorsprong. Bouwel droop ontgoocheld af richting kleedkamer maar onze jongens rommelden al weer over het veld als een soort opwarming voor de tweede helft. Onvermoeibaar kennelijk.
In de tweede helft ging Elias in doel en Michiel scherpte zijn messen om er eens flink in te vliegen. Even deed de motivatie-brul van Bouwel bij de start van de tweede helft onze monden nog even openvallen, maar echt onder de indruk waren we niet. Samuel ging in de spits spelen en dat zorgde voor ademruimte achteraan. Bouwel kreeg het moeilijk om er nog goed uit te komen op die manier. Op die momenten is Jef er altijd. De bal raakte niet ontzet in de Bouwelse verdediging en Jef friemelde de bal, die via Stan terug kwam, tussen paal, verdediger en doelman in een gaatje dat niemand zag, maar Jef wel dus. We moeten vanavond in "Stadion" nog eens in de herhaling kijken hoe dat nu precies kon. Maar goed... 2-5 dus.
Het was een zware tweede helft en fysiek kregen we het natuurlijk moeilijk tegen deze ploeg. Nooit was er even een rustpauze en het spel golfde op en neer. Elias had de zaakjes in doel netjes onder controle en zat er goed tussen als dat nodig was. Het uitverdedigen ging ook vlot en zo tikte de tijd weg in ons voordeel. Michiel was nog flink uitgerust, maar ontpopte zich niet tot de publiekslieveling met zijn typische tackles en gewroet. Enige ergernis in de Bouwelse tribune was hoorbaar tot in de dug-out, maar werd daar rustig genegeerd
We merkten natuurlijk wel het niveau-verschil en Stan en Samuel ook zeker wel. De gebruikelijke dribbelcombinaties van 3-tegenstanders-op-een-rijtje, neen dat lukt nu niet meer. Maar knap dat ze zich snel aanpasten en de combinaties op zochten ipv de solo's.
Met nog tien minuten op de klok zette opnieuw Jef ons om een geruststellende 3-6 voorsprong. De zege leek binnen, maar toen sloeg de vermoeidheid hard toe. Thijs had de hele tweede helft gevochten op rechts, Samuel achter elke bal vooraan gejaagd, Stan achteraan het slot op de deur gehouden en Mathijs links een loopgraaf bij elkaar gewroet...kortom, het vat was af. En zo kon Bouwel nog met een paar stevige acties en harde schoten terugkomen met twee late doelpunten: 5-6.
Verder kwamen ze echter niet en dus deden we deze eerste keer méér dan verhoopt werd en sleepten we met hard werk, gekruid met de nodige techniek een onwaarschijnlijk mooie zege in de wacht. Een pluim voor Elias, Michel, Stan, Thijs, Mathijs, Jef en Samuel.
Het zinderde al een tijdje van de hoogspanning ten huize van de broers De Voldere. Er was er al eens eentje in de hoek gevlogen wegens pestgedrag waarbij de zekere overwinning van Lille tegen OG iets te flink in de verf werd gezet, waarna de tranen bij de andere broer niet meer te stuiten waren. Dus en of ze er klaar voor waren vanavond na school: om 5 uur zaten ze al paraat in uniform te wachten in de keuken...
Het nieuwe jaar startte gelukkig zonder valse noot en dus konden we terug de wedstrijden hervatten na twee afgelaste wedstrijden en een korte winterstop. Het nieuwe jaar houdt ook een verandering in doordat we vanaf nu een deel van de U9 wedstrijden zullen moeten overnemen. We vertrokken dus een beetje voor een onbekend avontuur tegen de U9 van Exc. Bouwel.
