Alle U9 wedstrijden up-to-date in je electronische agenda !
Ben je het beu om elke keer weer te graven op je prikbord naar de voetbalkalender, die dan toch intussen weer verouderd is ? De oplossing is er nu: de U9 hebben een electronische kalender die je - normaal gezien - probleemloos zou moeten kunnen linken met je Apple (zeker) en (hopelijk ook) Android toestel.
Het leuke is dat als er in de loop van het seizoen wedstrijden bijkomen, van uur of dag veranderen of gewoon wegvallen, dat je die updates zonder er iets voor te doen bijgewerkt krijgt in je agenda. En nog een voordeel: voor de uitwedstrijden heb je meteen ook het juiste adres want dat staat er ook netjes bij. Al weer een zorg minder dus !
Wat moet je doen ? Enkel klikken op de volgende link en daarna de instructies op je toestelletje volgen. Mocht het niet werken, laat maar wat weten:U9 ELECTRONISCHE KALENDER OG VORSELAAR
Als je met een Android toestel werkt, moet je blijkbaar webcal:// weg laten, dat schijnt hij niet te herkennen, daarna werkt het wel (met dank aan Kris voor de technische toevoeging).
Na de succesvolle seizoensopener in Achter Olen twee weken geleden stonden we nu met goede moed klaar om naar een echt tornooi te trekken in Vosselaar. En het was er nog eentje dat kon tellen ook. In de U9 categorie waren er twee reeksen van 4 ploegen, die eerst onderling gingen strijden voor de hoogste plaats en als afsluiter was er dan nog een finale wedstrijd tegen de gelijke van de andere groep. 4 keer 20' spelen in een behoorlijk warm weertje, dat beloofde een zware middag te worden.
Onze ploeg bestond vandaag uit Minthe, Cedric, Rune, Lowie, Stan, Michiel en Jef. Een interessante selectie om eens te kijken hoe ver we daarmee konden komen. Maar zoals Lowie in de opwarming tegen de rest zei: "als je gelooft dat je kan winnen, dan win je ook". Daar moest iedereen eens over nadenken maar uiteindelijk waren ze het er wel mee eens. De mededeling dat de winnaar een beker zou krijgen, was het extra zetje om ze helemaal op scherp te zetten voor de aanvangsmatch tegen Beekhoek.
Dat liep vlotjes, want al in de eerste minuut openden we via Stan de score en toen Michiel in de 4' met een prachtige raid op links de hele defensie oprolde en cool afwerkte, zaten we al op rozen. Beekhoek was echter niet helemaal een hapje want sommigen konden behoorlijk goed voetballen en stevig uit de hoek komen. Gelukkig hadden we ook nog een fitte Rune in de ploeg die een knappe hattrick lukte in deze match. Een knappe dribbel en een mooi doelpunt, afgewisseld met een typische Rune-loeier vanop afstand, waaraan ik zelf afgelopen woensdag op training nog eens mijn vingers had verbrand, lieten de keeper kansloos. Beekhoek scoorde nog wel eens tegen, maar echt aanspraak op meer konden ze nooit maken. 7-3 was de verdiende eindscore, en daarmee was een belangrijke stap richting het hoogste goed gezet.
De tweede match kondigde zich zwaarder aan. Enkele omstaanders hadden FC Turnhout in hun eerste match weten imponeren en dus gingen we flink moeten starten om ook hier succes te boeken. De eerste duels lieten al meteen zien dat het inderdaad een ander kaliber was. FC Turnhout speelde met het mes tussen de tanden en met name de zwarte parel en de blonde god in hun ploeg lieten zich niet onbetuigd. Iedereen die bij ons gewisseld werd had wel een anecdote bij van een duw of ontvangen trap. Maar het geluk was een beetje aan onze kant toen we uit de omknelling kwamen via Jef, die snel geleerd had dat braafjes spelen hier geen zoden aan de dijk ging zetten en dus eerst vakkundig maar niet helemaal koosjer, een mannetje uitschakelde en tot zijn eigen verbazing niet werd afgefloten door de jonge scheids en dus maar koelbloedig afwerkte. Toen Rune, al weer hij, even later fraai afwerkte nam de frustratie wat toe bij de spelers van FC Turnhout en dat werkte in ons voordeel. Ballen werden weggegooid en potjes omgetrapt als het even niet lukte, nooit een goed teken....
Toen Turnhout de aansluitingstreffer maakte leken we even in de problemen te komen, maar in deze wedstrijd speelde iedereen echt op de toppen van zijn tenen. Minthe had de dubbele opdracht voor dit tornooi en het seizoen - nl. geconcentreerd spelen en zich niet te gemakkelijk gewonnen geven - goed in de oren geknoopt en bleef moeiteloos overeind in doel. Ook Cedric weerde zich na een puike eerste wedstrijd in doel, fel nu op de linkerflank. Heel veel inzet, tot dat werd afgebroken door een pijnlijke tackle van FC Turnhout, even bekomen langs de zijlijn...
Ook Lowie ging er vol voor en vindt voorlopig vooral plezier als hij in de spits mag ronddraven en rond zwerven op de linker en rechterflank. Iedereen groeide in deze cupmatch en we stonden er als een hechte ploeg. Toen Jef dan ook nog mooi de 4-2 in een klein hoekje pegelde enkele minuten voor tijd was het lot bezegeld voor FC Turnhout en de 6 op 6 een feit.
In de derde wedstrijd lag de weg voor een finale dus helemaal open met deze tussenstand. Kwestie van niet te verliezen en minstens een gelijkspelletje uit de brand te slepen en we zaten in de finale. Onze laatste tegenstander was FC De Kempen, maar daar weet je nooit precies wat je tegenover je krijgt. Het is een ploeg met veel gezichten en ze hebben uiteraard toppertjes in de rangen, maar ook wel heel veel doorsnee spelers. Een blik tijdens de opwarming naar de overzijde van het veld, boezemde ons wel vertrouwen in...
We begonnen ronduit schitterend en eigenlijk hadden we na twee minuten de tegenstander al knock-out geslagen met 2 snelle doelpunten. Rune was al weer scherp voor doel en toen even later Minthe knap soleerde vanop links en alleen richting doel trok en zeer fraai en hard binnenwerkte, was de match eigenlijk al wat gespeeld.
Nadien gaven we echter steeds meer het initiatief aan de De Kempen en gelukkig hield Cedric ons een paar keer overeind in doel of we zouden het nog knap lastig gekregen hebben na de 2-1 aansluitingstreffer. Maar we haalden, enigszins met de hakken over de sloot, toch de buit binnen met een 2-1 zege, de derde van de dag.
Daarmee stonden we uiteraard overtuigend eerste in onze groep en van alle 8 ploegen was er geen enkele die een foutloos parcours had gereden. We mochten dus aantreden in de finale tegen Balen, een ploeg waar we de afgelopen 3-4 jaar nog nooit tegen speelden en dus niet goed wisten wat we konden verwachten. Bij de opwarming zag je wel dat alle Balense spelers precies, gecontroleerd en hard op doel konden trappen, dus dat ging moeilijk worden.
Over de finale gaan we een beetje korter zijn. De eerste 10' deden we best nog mee. We lagen zwaar onder maar verdedigden ons nog met lijf en leden. Een pluim voor met name de inzet van Lowie en Minthe die met een groot hart streden. Het duurde dan ook tot in de helft van de match voor we 0-2 achter stonden. Nadien was het helaas helemaal over. Balen was om te beginnen technisch duidelijk twee klassen te sterk dan onze ploeg vandaag. Dat kan gebeuren en tegen talent is vaak weinig te doen. Anderzijds was het wel jammer dat we het in de laatste 10' niet meer met z'n allen konden opbrengen om een eervol resultaat neer te zetten. Sommige kopjes gingen hangen toen duidelijk werd dat de beker vandaag niet voor ons ging zijn. En daarmee werd het een onmogelijke opgave en vlogen de goals tegen een veel te hoog tempo tegen onze netten. Met een gemiddelde van 1 tegengoal per minuut, in het tweede deel van de match, gingen we onderuit met 11-0. Verdiende zege voor Balen.
Anderzijds, we mogen terug kijken op een uitstekend tornooi, waarbij we met deze ploeg veel beter deden dan op voorhand verwacht kon worden. De eerste 3 wedstrijden waren echt bemoedigend. Heel veel inzet en vuur en 3 knappe zeges. De finale was de spreekwoordelijke match te veel ! Maar na een opbeurende douche was de toch wel grote ontgoocheling bij de jongens wat weggespoeld en bleek de zilveren medaille toch meer te glimmen dan we net na de match dachten !
Het is het eerste weekend van augustus en naar goede gewoonte trekken we dan echt het nieuwe seizoen op gang met een eerste tornooi of oefenwedstrijd. Dit jaar trokken we naar Achter Olen om daar Oevel partij te geven. Na slechts een eerste training onder een loden zon afgelopen donderdag met een kleine groep van spelers die niet op vakantie was, was het nog maar even afwachten of de voortgang die we vorig seizoen gemaakt hadden er nog was na een paar maanden rust. Maar met een ploeg bestaande uit Stan, Michiel, Elias, Mathijs, Thijs, Thobias en debutant Lowie mochten de verwachting toch vrij hoog liggen.
Een nieuw seizoen met nieuwe regels, nl. we kleden ons nu zonder hulp van mama en papa aan en dat verliep vlotjes. Iedereen vond zijn spullen en met wat hulp bij het binden van veters was de klus snel geklaard. Zoals te vrezen viel liep het weer storm om een kandidaat te vinden om in doel te gaan staan. De ene dook onder de bank, de andere verschool zich in de douche en de volgende beloofde plechtig dat hij het volgende keer zeker ging doen. Dan maar lotje trek gedaan en Elias trok het winnende lot.
De start van de match was overtuigend. We grepen Oevel meteen naar de keel met snel, precies en mooi combinatievoetbal. Een streling voor het oog om te zien hoe de jongens oog hadden voor de bal, maar ook voor de vrijstaande man. Oevel deed zijn best maar het was duidelijk dat we sterker en technisch beter waren. Stan zorgde in de eerste 5' al voor de twee openingstreffers. Die voorsprong werd in het volgende kwartier alleen nog maar verder uitgebreid, waarbij Thobias bijna 6 keer op rij scoorde, enkel even onderbroken door een fraaie treffer van Mathijs. De vele doelpunten van Thobias zouden bijna verbloemen dat het allemaal pareltjes van samenspel waren, waarbij Thobias de man was die de laatste tik tegen de bal kon geven, uiteraard heel precies en efficient gedaan.
Mathijs was goed uitgerust van de vakantie en werkte zeer hard op de flanken, Thijs speelde veel op een voor hem ongewone positie, nl de spits en zorgde ervoor dat Oevel nooit uit de omklemming kwam. Hij had zich prima herpakt nadat hij al in de eerste minuut flink in de flank onderuit was geschoffeld. Nieuwkomer Lowie deed het uitstekend voor de eerste wedstrijd. Hard werkend, kort opzittend bij de tegenstander en met de nodige cool als hij de bal had om daarna een goede pass af te leveren. Prima debuut, de goesting straalt ervan af en dat is alles bepalend. Het slim vrijlopen en de juiste looplijnen kiezen, daar hebben we tijdens de volgende weken nog tijd voor om verder aan te schaven, dat kan alleen door te oefenen verder verbeteren.
Opvallende verbetering opgemerkt vandaag: we gebruikten heel goed onze laatste man in de opbouw als afspeelpunt als we op de flank klem gezet werden om op die manier het spel te verleggen naar de andere zijde. Michiel nam ook een goede start in het nieuwe seizoen. Hij speelde met veel overtuiging maar ook met inzicht en een zekere precisie in de passing, goed zo. Stan liet in de eerste helft het scoren verder over aan de ploegmaatjes nadat hij de toon had gezet, maar zijn magistrale dribbels en acties zorgden wel vaak voor de openingen.
Thijs zorgde zelf niet voor de mooiste treffer, maar was wel de man van de prachtige assist. De bal ging hoog de lucht in, Thijs keek en kopte de bal dan doelgericht vanop de eigen helft richting doel. Thobias zag het gebeuren, spurtte slim door en pakte door deze splijtende kopbal de hele verdediging in snelheid en legde de bal mooi overhoeks binnen, schitterende goal ! Thijs pikte dan ook oververdiend nog eens zijn eigen doelpuntje mee vlak voor rusten en ook Michiel rondde een collectieve aanval mooi af. 12-0 bij de rust.
Elias had het te rustig gehad in doel en moest dus hoogdringend een tweede helft kunnen lopen en werken. Zonder rust tijdens de tweede helft stond hij op de linkerflank weer alles te geven. De kortstondige zonneslag van afgelopen donderdag was gelukkig weer helemaal voorbij, want hij deed op links iedereen pijn met zijn raids. Eerst had hij nog wat pech in de afwerking of was hij net wat te overhaast, maar nadien lukten toch twee fraaie treffers ! Mathijs speelde ook een tweede helft op hoog niveau. Sterk aan de bal, fors verdedigend en snel in de tegenaanval, met drie doelpunten als kers op de taart.
In de tweede helft kwam Oevel overigens ook sterker uit de hoek, met een blonde jongen, die het ons best moeilijk maakte. Lucas beweert dat het een preminiem was want hij kende hem van op een zomerkamp in de Ardennen in juli. Zou kunnen, maar het was goed zo om meer weerwerk te krijgen. Oevel kwam daardoor een paar keer opzetten en maakte zelfs twee zeer fraaie doelpunten. Eentje waarbij we door de blonde jongen in snelheid en kracht werden uitgespeeld en een twee ook van zijn voet waarbij hij alleen voor doel kwam en doelman Stan schitterend lobte a la Wroclaw tegen Club Brugge deze week. Het was Oevel gegund want wij weten ook uit ervaring dat het niet fijn is om met een blanco saldo naar huis gestuurd te worden.
Tegen het einde van de match kregen we in een schiettent de bal maar niet voorbij de doelman, maar bij de derde poging vond Lowie toch het gaatje en kon zo zijn allereerste wedstrijd ook al besluiten met een goal. Fijn dat daarmee de hele ploeg een of meerdere keren kon scoren. Goed voor het vertrouwen zo vroeg op het seizoen ! Het was een aangename middag en we zijn weer gelanceerd voor een fijn seizoen.
Scoreverloop: 02:03 - 1-0 Stan 05:57 - 2-0 Stan 06:54 - 3-0 Thobias
Zoals elk jaar wordt einde juli de competitiekalender gepubliceerd. Voor onze U9 ploegen staat die sinds kort ook op de website van de voetbalbond www.belgianfootball.be . De samenvatting vind je in bijlage. Thuis spelen we steeds om 9.30 en 10.45u en uit meestal in de voormiddag, vaak ook gesplitst.
De competitie begint op zaterdag 7 september en duurt in principe tot midden maart, zonder inhaalwedstrijden natuurlijk. De kalender is natuurlijk nog niet helemaal definitief. Hier en daar zal er nog wel een uur veranderen en allicht volgen in de B-reeks nog wel forfaits in september, maar dan zorgen we nog wel voor een alternatief.
Zoals gebruikelijk zal je op deze plaats altijd de laatste versie van de kalender kunnen vinden.
In het bestand in bijlage vinden jullie alle gegevens van de spelers die op dit ogenblik zijn ingeschreven voor de U9, seizoen 2013-2014. Wie nog foutjes of onvolledigheden vindt mag het altijd laten weten (koen.de.voldere@me.com), dan passen we dat even aan.
Een nieuw seizoen, een nieuwe start. In dit document vinden de spelers en ouders zeker een boel nuttige informatie om goed aan het nieuwe seizoen bij de U9 te beginnen !
Aan alles komt een einde en dus bijna 10 maanden na de start van het seizoen in augustus, stonden we vanmiddag klaar in Noordstar om er een laatste keer een lap op te geven. Het programma oogde zwaar. We speelden twee wedstrijdjes van 25' tegen respectievelijk Herenthout en Noordstar.
Herenthout hebben we dit seizoen verschillende keren bekampt en telkens waren het stevige wedstrijden met amper een verschil in de eindstand. We wonnen al eens, maar even goed verloren we of speelden gelijk. Onvoorspelbaar dus wat onze helden van de dag Cedric, Rune, Stan, Kobe, Thijs, Cyril en Michiel vandaag op de mat gingen leggen.
Het werd een stevige partij en de match golfde op en neer. Herenthout had toch wat overwicht in het spel, maar we verdedigden scherp. Gelukkig stond ook Cédric nog in doel zodat alles netjes voor de lijn gekeerd werd. Cyril wou op eigen verzoek een keertje starten in de spits en deed dat met veel overgave. Dat leverde veel balrecuperatie op en dus creëerde dat wat lucht in onze defensie. Michiel mocht daarna wisselen met Cyril in de spits maar lijkt toch eerder geboren als verdediger want op natuurllijke wijze werd hij toch vaak diep terug getrokken om daar nog met een tackle of beenveeg een tegenaanval te verijdelen.
Stan was in form vandaag en geselde Herenthout met snelle bewegingen. Iets te snel vaak, want Herenthout had meermaals een been mee van Stan als die eigenlijk al voorbij was. Maar Stan hield zich kranig en bleef spelen. Met de rust in zicht brak de match helemaal open toen Herenthout een corner kreeg. Een jammerlijk momentje toen we collectief gepakt werden door 3 inlopende aanvallers terwijl wij vrolijk bleven staan met z'n allen. Tegen zoveel overmacht had Cedric natuurlijk ook geen verhaal en de 0-1 was een feit. Spijtig want we hebben er een heel seizoen op training en match op gedrild om bij corners kort en attent te verdedigen. Nog een puntje voor volgend seizoen dus !
Maar wij kregen ook onze kans en toen Stan de bal ontfutselde en op rechts kon doorzetten richting doel, was het een zekerheid dat de bal tegen de netten ging. 1-1 bij de rust, een terechte stand.
De tweede helft ging verder zoals de eerste, met heel veel stevige duels. Gescoord werd er voorlopig niet en met minder dan een minuut op de klok, leek iedereen zich te verzoenen met een gelijkspelletje. Maar in het midden links kreeg Rune toen de bal. Hij ging fors door met een stevige verdediger aan zijn linkerzij. Ze weken uit naar de verste rechterhoek, Rune gaf nog een klein zetje aan de verdediger en ramde vanuit een scherpe hoek de bal schitterend tussen paal en doelman binnen. Vreugde alom voor deze knappe goal en zeer mooie actie ! Een 2-1 overwinning om te starten, dat is mooi.
De tweede match tegen Noordstar beloofde nog veel lastiger te worden. Noordstar beschikt in deze leeftijd over een erg sterke spelersgroep waar we al sinds de U6 tijd keer op keer onze tanden op stuk bijten en nog nooit een deftig resultaat tegen haalden. Toen we in de wachttijd tussen de wedstrijden de eerste ploeg van Noordstar zagen spelen, werd meteen duidelijk dat ze nog steeds super goed waren. De andere ploeg van Noordstar wachtte ons intussen al op. Michiel ging in doel om een geconcentreerde wedstrijd te spelen. Ook hij deed het nagenoeg foutloos, maar toch stonden we al na een goeie minuut op achterstand.
Maar toch werden we niet weggespeeld. Zeker ook dankzij Thijs die afwisselend op links en als laatste man, in stilte, keihard werkte en zowel verdedigend als aanvallend een sterke steun was. Toen we op slag van rusten de 2-0 om de oren kregen, leek het nog moeilijk te gaan worden. Maar met het seizoenseinde in zicht, kregen we vleugels. Kobe was weer outstanding vandaag in de spits en hoewel hij niet tot scoren kwam, was hij zo nuttig als "stofzuiger". Achter elke bal werd gelopen en een slim tikje dropte de bal vaak bij een ploegmaat. In minuut 16 ontfutselde Kobe zo rechts vooraan de bal, die bij Rune terecht kwam en Rune's schot stond goed afgesteld vandaag want de bal verdween loeihard tegen de touwen. Rune straalde en Kobe glom van trots, terecht !
Ondertussen stond Cyril weer op de vertrouwde libero positie en dat gaf een goeie balans in het team. Achteraan was alles nu netjes dicht gespijkerd. Cedric speelde vandaag op de flanken en ging werkelijk tot de bodem. Van voor naar achter en weer terug, een drijvende kracht in de ploeg ! Nauwelijks een minuutje na de aansluitingstreffer haalde Stan nog eens zwaar uit vanop afstand. De doelman verbrandde zijn handen en moest lossen. Rune die goed gevolgd was, werkte beheerst af: 2-2. Een onverwachte wending in de partij.
In de defensie kwamen we nog een paar keer goed weg met ballen op paal en lat, maar Atletico Madrid won gisteren ook de beker met een beetje geluk aan de zijde. Ei zo na hadden we nog de overwinning binnen gesleept toen Stan nog eens op links gelanceeerd werd. Hij kwam schuin links voor doel en trapte met links...net niet precies genoeg om te scoren. Toch super dat hij het zo probeerde en niet naar rechts kapte om wellicht wel te scoren. Proberen is leren.
De match eindigde op 2-2 en dat was buitengewoon mooi en onverhoopt. Vooral knap om te zien met hoeveel overgave en inzet er na een zeer lang seizoen nog gespeeld werd door Cyril, Michiel, Stan, Thijs, Kobe, Cedric en Rune. En wat een weerbaarheid om nog terug te vechten uit een kwasi verloren positie ! Het is dan ook met een grote tevredenheid dat we het seizoen afsloten en nu in de ondergaande avondzon en met een glaasje rode wijn, de laatste letters tikken van het laatste verslag.
Bedankt U8 spelers voor een mooi seizoen, see you bij de U9 !
Het einde van het voetbalseizoen nadert nu met rasse schreden en we zijn aan onze laatste kunstjes bezig. Een midweek tornooi in Oosthoven op 1 mei en 2 dagen later de finale wedstrijden van het schooltornooi, uitrusten is er voorlopig nog niet bij. En toch stonden we al met frisse moed gereed onder een stralende middagzon om naar Halle te trekken met onze U8 ploeg.
Een beetje met gemengde gevoelens toch, want we wisten met z'n allen dat het de laatste keer zou zijn dat "onze" Samuel met de "juiste" geel-zwarten zou meedoen. Kapitein Samuel riep zijn troepen als een echte leider samen voor de match en zoals de groten ging iedereen in de kring staan en riep uit volle borst mee "Wie gaat er winnen ? Vorselaar !!!". Mooi momentje...
Op het menu stonden Broechem, VC Wijnegem en thuisploeg Halle. Geen hapjes, zeker niet maar als de kern uit Kobe, Mathijs, Elias, Jeroen, Samuel, Stan en Thijs bestaat, mag je van een sterke ploeg spreken en is er veel mogelijk. Kobe wou graag in doel en had zich flink kunnen opwarmen aan de afstandsschoten in onze opwarming. Een deel van het tornooi werd op kunstgras gespeeld en deels op een harde oneffen akker. Op die laatste begonnen we aan onze match tegen FC Broechem. Hoe het precies kwam weten we niet, maar ondanks de pep-talk voor de aftrap waren we niet op niveau bezig. Enkel Kobe haalde het onderste uit de kan, maar was al snel kansloos op een verre en van hoog vallende bal, ongrijpbaar. FC Broechem deed het prima, zette snel en stevig druk waardoor onze technische jongens niet de kans kregen om de bal aan te nemen, te kappen of te draaien.
Resultaat was dus dat we tegen onze goal geplakt werden en nooit zelf een degelijke actie konden opzetten. Dat Broechem dus bij de rust 0-4 voor stond, was gewoon verdiend. In de tweede helft konden we nooit meer aanspraak maken op het opnieuw spannend maken van de match, maar we deden het wel een stuk beter verdedigend en dus kwam Broechem niet meer tot scoren. Jammer, maar hier waren we gewoon op onze waarde geklopt. Broechem had een sterke ploeg over de ganse lijn, was feller en agressiever in de duels en wij stonden niet met het mes tussen de tanden. Nochtans hadden we eerder op het seizoen Broechem tweemaal geklopt, en dat bleken bij navraag ook bijna de enige nederlagen geweest te zijn van deze ploeg. Blijkbaar waren ze toen niet op volle sterkte...
Niet getreurd, we hadden nog twee kansen. VC Wijnegem was de volgende tegenstander, opnieuw op de akker. Wijnegem kunnen we aan, dat bewezen we in september als we alles uit de kast halen. Onze jongens hadden in het "rust half uurtje" een appel gekregen van Daniel en daar moet wat ingezeten hebben, want ze kwamen nu wel als strijders voor de dag. Jeroen pakte de handschoenen van Kobe over en het mag gezegd worden dat we vandaag drie keer over uitstekende doelmannen konden beschikken. Een ronduit foutloze match speelde Jeroen in doel !
Elias brak de ban al in de tweede minuut door verschroeiend uit te halen vanop een tiental meter. De bal verdween hoog en hard in de touwen, dat gaf moed ! Zeker toen Mathijs ook nog eens enigszins gelukkig een afstandsschot zag binnen gaan, door mistasten van de goalie, leken we op een relatief makkelijke zege af te stevenen. Maar toen ontbolsterde Wijnegem zich tot het minder fraaie werk. Thijs werd hardhandig weggeduwd van de bal, de onervaren scheids zag er geen graten in. Elias kreeg op snelheid een elleboog tegen de keel geplant, weliswaar niet opzettelijk, maar toch wel duidelijk fout. De scheids floot het deze keer wel, tot boosheid van de collega-trainer. Merkwaardig. Stan die al eens ongelukkig op de knie was geland (waarna we ons hart al eens vasthouden voor de reactie...) kreeg even later opnieuw een elleboog in de ribben, tot jolijt van de vrij onsportieve "supporters". Spijtig, zo hoeven kinderen niet aan voetbal te doen.
Gelukkig lieten wij ons niet uit het lood slaan en bleven we ons op het spel concentreren. Maar Wijnegem kwam tot 2-1 terug vlak voor de rust en dus werd het nog een zeer spannende tweede helft. Kobe rende zich vooraan de ziel uit het lijf, Thijs vocht voor elke bal en alle anderen beten zich vast in de duels. Toen Samuel 3' voor tijd na een slimme pass van Stan de 3-1 op het bord zette, was de wedstrijd beslist. Een duur bevochten maar belangrijke zege !
We hadden even tijd om de tussenstand te evalueren: Broechem had ook zijn tweede match tegen Halle makkelijk gewonnen, dus de eerste plaats leek buiten bereik. Halle bleek de zwakkere ploeg in de reeks te zijn, na twee nederlagen. De derde match tegen Halle moest dus gewonnen worden en dan zou een tweede plaats allicht ons deel zijn na Broechem en voor Wijnegem en Halle.
Voor de laatste match mochten we op het biljart vlakke kunstgrasveld. Nu konden we onze techniek ten volle benutten. Thijs demonstreerde met het betere zoolwerk. Mathijs was op de flank meesterlijk. Samuel de rots in de verdediging, Kobe en Jeroen dodelijk in de aanval. Elias stond in doel voor de laatste match, dus met deze topper in doel kon ons weinig gebeuren. Het ging erg vlot in deze match en de kansen stapelden zich op. Mathijs zette ons op een snelle 2-0 al mag hij dank u zeggen tegen Kobe die bij de tweede goal de bal afpikte bij het aftrappen en mooi in de loop gaf voor Mathijs. Ook Thijs scoorde nog twee keer knap in de eerste helft, zelfs rechtstreeks uit hoekschop. Halle was nogal behulpzaam bij het maken van de doelpunten en plaatste vakkundig een voet of been tegen de bal om hem mee in doel te laten gaan. Ook Jeroen zag zijn schot via een Halle-voet in doel verdwijnen en pikte zijn goaltje zo ook mee !
En achteraan ? Daar was het rustig, maar Elias liet zien dat hij waakzaam bleef en op een zeldzame tegenstoot, pareerde hij meesterlijk een zwaar afstandsschot met een Jean-Marie Pfaff save. Klasse. In de tweede helft dolden Stan en Samuel met de verdedigers en Stan scoorde prachtig na een magistrale dribbel door de doelman met links te verschalken. Het is in de kleine details dat je als trainers de vooruitgang ziet gemaakt worden. Nog niet lang geleden zou Stan 100% zeker de bal nog eens gekapt hebben naar de rechtervoet om dan af te drukken en nu is het vertrouwen er ook om het met links te proberen. Zalig.
Onze kapitein liet nog eens iedereen zien dat we hem niet alleen gaan missen als een toffe en vriendelijke jongen en ploegmaat, maar ook wel (een heel klein beetje dan) voor zijn dribbels en acties. Het lijkt allemaal natuurlijk te gaan en zijn laatste twee treffers waren de kers op de taart ! Samuel, Sammy, Je bent bedankt voor de mooie jaren, je lach, inzet, gedrevenheid en technisch vernuft. We genoten van je spelinzicht en mooie doelpunten. Het ga je goed, vriend, bij Lierse. Op 2/6 nemen we echt afscheid, hoewel...
En dus doken we meer dan tevreden in de douche. Tot ieders verbazing hoorden we van de Broechem trainer dat ze verrassend onderuit waren gegaan in de laatste match tegen Wijnegem met 1-0. Conclusie: Broechem, OG en Wijnegem stonden met 6 punten gelijk. Hup, het reglement erbij gehaald en daarin stond dat de ploeg met de meest gemaakte doelpunten dan zou winnen. Eerder hadden we al gezien dat onze uitslag tegen Wijnegem officieel op 2-1 stond. Spurtje naar het secretariaat, dat bevolkt werd door twee krasse senioren, die zonder computer zich in het zweet aan het werken waren om op de achterkant van een bierkaartje het kluwen te ontwarren. Wijnegem bleek 5 keer te hebben gescoord, Broechem 13 en wij officieel 12 keer dus. Niet dus, de scheids erbij gesleept van de match tegen Wijnegem. Die kon zich nauwelijks nog herinneren dat hij die match gefloten had, laat staan dat het 3-1 was en niet 2-1. Dan maar onze vriend-trainer van Wijnegem van voor de toog geplukt. Na enig vijven en zessen gaf die dan toch schoorvoetend toe dat het 3-1 was. Enfin, 13-13 dus.
Artikel 3 dus in het reglement: daarna besliste het aantal tegendoelpunten. We hadden er 6 geslikt en Broechem helaas slechts 4. Veel nipter kan je niet naast de prachtige beker grijpen die in het zonnetje stond te blinken. Het is jammer, met een 11-1 hadden we eerste geweest, maar als en indien telt niet in de sport. Toch overheerst de grote tevredenheid ruimschoots na deze fijne middag. Top gespeeld van Kobe, Mathijs, Stan, Jeroen, Elias, Thijs en Samuel !
Een ideaal weertje voor een tornooi, volgende spelers namen deel: Elias, Rune, Cédric, Jeroen, Stan, Thobias en Jef. Onze jongens deden het uitstekend, 3x gelijkspel, 1x verlies en 1x winst. 5 spannende wedstrijden. Gelukkige van de dag was uiteraard Elias, die ook nogeens een prachtige bmx fiets won ook.
Oosthoven1-ogVorselaar 1-1 0-1 Elias 1-1
Oosthoven2-og Vorselaar 3-3 1-0 2-0 1-2 Elias 1-3 2-3 Stan 3-3 Jef
Voor de laatste keer dit seizoen bonden onze jongens hun schoenen aan voor een wedstrijd tegen Ranst. En het beloofde een heuse galawedstrijd te worden. 3-0 na drie minuten! Twee doelpunten van Elias en eentje van Minthe. Maar dan stokte de machine. Ranst knokte zich in de wedstrijd en knabbelde geleidelijk aan onze voorsprong, hoewel ook onze jongens gevaarlijk bleven voor doel. We gingen rusten met een gelijke stand: 3-3. Na de rust konden we niet meer opboksen tegen Ranst. De bezoekers vonden even vlot de weg naar doel als wij in het begin van de eerste helft. Elias wist nog een keer tegen te prikken maar dan was het uit voor onze mannen. Ze hebben allemaal nog hard gewerkt maar de tegenstander was een maatje te groot. 4-12 was een overdreven uitslag maar Ranst was zeker een verdiende winnaar. Dank aan Kobe, William, Minthe, Rune, Cedric, Elias en Jeroen voor de getoonde inzet! Echt knap om zien hoe de mannen zijn blijven werken. Ze kunnen net als de andere spelers uit onze groep terugblikken op een goed seizoen en hebben elk op hun manier een steentje bijgedragen aan de ploeg. Als ze zo verder werken, zullen ze nog veel plezier beleven aan het voetbal. En dat is toch waar het om gaat in dit spelletje. Tot volgend seizoen!
Na de pandoeringen van de voorbije weekends was het vandaag nog eens tijd om te laten zien wat we echt konden. Blijkbaar had iedereen er echt wel zin in voor deze laatste competitie-wedstrijd want er werd stevig opgewarmd en hard en precies op doel getrapt in de opwarming. Keeper Michiel stond nog voor de match al helemaal in het stof en in het zweet. Het zou nog van pas komen....
De wedstrijd begon meteen erg stevig. Er werd hard gestreden in de duels en vooral op het middenveld. Heel veel spectaculaire kansen kwamen er voorlopig niet aan beide kanten. Een paar keer waren o.a. de erg bedrijvige Thijs en Jef kort bij de openingstreffer, maar pech in de afwerking of een bal die op een ploegmaat werd getrapt voorkwamen een paar zekere doelpunten. Jammer want bij een tegenstoot scoorde Achter Olen wel in de 11' en stonden we toch op achterstand.
Olen was duidelijk een U9 ploeg. Niet bijzonder hoog niveau qua techniek, gewoon degelijk over de hele lijn, maar zeker groot, sterk en gedreven in het spel. Vooral die laatste eigenschappen maakten dat de achterstand op liep tot 0 - 3. Op slag van rust konden we uiteindelijk ons meer dan verdiende doelpuntje meepakken. Samuel trapte een strakker corner vanop rechts en Stan pegelde die in één tijd binnen aan de verste paal. Er zat nog meer in toen Jef Mbaye Leye-gewijs alleen op doel afstormde, maar op de doelman besloot en niet in de kruising zoals allicht de bedoeling was bij het lanceren van de raket. Ook Thijs die afwisselend met Jef, eerst wat tegen de zin, in de spits stond en een paar keer de bal in het gewoel voor doel net niet over de lijn kreeg, had zijn deel van de pech. 1-3 bij de rust, alles was nog mogelijk !
In de tweede helft bleef het een interessante partij om te volgen. Mathijs die in de eerste helft nog wat had lopen lijden van pijn aan rechtervoet en bil (blijkbaar was er op de laatste training nog stevig doorgegaan afgelopen donderdag) verbeet nu de pijn en ging flink te keer op de rechterflank. Thobias deed op links hetzelfde, maar toch diepte Olen zijn voorsprong verder uit tot 1-6. Gelukkig hadden we vandaag Michiel de hele match in doel staan. We zagen dan ook een van de beste keeperprestaties van dit seizoen en de knappe safes en interventies in de voeten van de aanvaller volgden elkaar in hoog tempo op. Een puike prestatie van Michiel !
Samuel was aan zijn laatste competitiewedstrijd bezig voor OG Vorselaar en wou die graag in schoonheid beëindigen. Daar horen doelpunten bij natuurlijk. Stan bedankte Samuel voor de hoekschop in de eerste helft en gaf nu omgekeerd een knappe voorzet vanop rechts die Samuel onhoudbaar tegen de netten joeg. Ook Thobias was weer in vorm op zijn linkerkant en spurtte van achter naar voor en weer terug, onvermoeibaar. Op één van zijn raids vond ook hij de diepe spits Samuel die zo zijn tweede kon binnen leggen.
Het was een heel fysieke wedstrijd en iedereen haalde nog eens alles uit de kast. Jef meestal vooraan, Mathijs nu op rechts en Thijs als rots in de branding achteraan kwamen niet meer tot scoren maar zorgden wel voor een stevige ruggegraat in de ploeg zodat we tot op het einde echt volop bleven meedoen. Uiteindelijk kon Samuel, na enkele kansen die we als ploeg collectief net niet konden afmaken, toch nog voor een vierde treffer. Michiel had zich intussen nog wel een paar keer moeten omdraaien zodat de teller bij Olen op 10 stond, maar mag toch zeker tevreden zijn want hij keerde meer kansen dan er uiteindelijk in gingen.
En zo verloren we uiteindelijk van Achter Olen met 10-4, maar het was een "deugddoende nederlaag". Olen was vooral sterker in de letterlijke betekenis, maar wij bleven gedurende de hele match volledig overeind met goed samenspel en technische hoogstandjes. Kortom, een werkelijk uitstekende prestatie was het voor deze afsluitende competitie-wedstrijd.
Sjaals en handschoenen konden voor het eerst dit seizoen opgeborgen worden en in een aangenaam temperatuurtje speelden Samuel, Thijs, Stan, Elias, Jef en Thobias een derby tegen de buren uit Herentals. Die gingen fel van start en onze geblesseerde doelman moest zich al snel twee maal gewonnen geven. Elias toonde zich erg enthousiast om onze doelman te vervangen maar kon ondanks puik keeperswerk niet verhinderen dat de score verder opliep. Aan de overkant was Samuel een constante dreiging voor de verdediging maar hij werd collectief opgevangen door de sterke verdediging van rood-wit. Thobias, Jef en Thijs speelden verdienstelijk maar ook zij konden niet opboksen tegen het fysieke overwicht van Herentals. In de tweede helft nam spits Gomez plaats in doel en Stan was voldoende gerecupereerd om zich te bewijzen tegen zijn neef bij de tegenpartij. De wedstrijd verliep evenwichtiger dan de eerste helft. Een terugkeer zat er evenwel niet meer in. Volgende week beter.
Dag 2 van het Paastornooi begon zoals de eerste, met een telefoontje in de vroege ochtend. Ik krijg niet graag telefoon dan want dat is nog nooit geweest om te melden dat er eentje topfit is, helemaal uitgeslapen en popelend om te beginnen voetballen. Ook nu niet natuurlijk. Thobias bleek tot diep in de nacht hoestend en kuchend in bed gelegen te hebben, maar niet geslapen en ging dus minstens verstek geven voor de eerste match. Dus Michiel maar opgevorderd om indien nodig toch nog wat bij te springen...
Na de zaterdagsessie lag het klassement in de volgende plooi: Zoersel had een feilloos parcours gereden met 9 ptn en De Kempen, Kessel en Poederlee stonden met 7 punten, eentje voor op onze ploeg. De uitschuiver tegen Heikant maakte dus dat we wat achterstand hadden op de concurrentie. Maar het programma voor maandag was veelbelovend: we kregen nog de laatste en voorlaatste in het klassement als tegenstanders. Een 6 op 6 was dus een zeer realistisch scenario. Het minpuntje was dan weer dat onze 4 voorgangers in het klassement ook allemaal wedstrijden hadden tegen de ploegen 6 tot en met 10 en er zat geen enkel onderling duel in tussen de eerste 5. Dus in het slechtste geval wonnen de eerste 5 al hun wedstrijden en bleef het klassement behouden. Maar genoeg gerekend: we konden alleen maar naar onszelf kijken en de eerste horde nemen, nl. Bouwel.
Bouwel was...hoe zullen we dat omschrijven, letterlijk en figuurlijk een paar maatjes te klein. De jongens en meisje deden zeker hun best, maar Mathijs nam na 16 sec al de hoop op een wonder weg en ramde de 1-0 tegen de touwen. De goalen volgden elkaar vlotjes op. Michiel en Thijs namen de defensie afwisselend voor zich en deden dat foutloos. Enkel een slecht getimede wissel van de coach liet een gat vallen in de defensie en daardoor moest keeper Rune zich toch eens gewonnen geven. Stan die voor de wedstrijd nog pruttelde over de knie van zaterdag en Mathijs die weer te been was na de virale aanval stonden om beurten aan het kanon, maar het was ook fijn om te zien dat Cedric en Minthe in de tweede helft hun goaltjes meepikten ! Eigenlijk hadden we vooral last langs de lijn met de Bouwelse coach, in het buitenland gerekruteerd blijkbaar. Eerst werd er nog eens getwijfeld aan de juiste leeftijden (dit keer was Mathijs de kop van jut) en daarna werd de scheids belaagd voor vermeende duwfouten. Jammer, maar bij een vorige gelegenheid tijdens de VACLA beker was het ook al van datte geweest... We sloten af met 11-1 op de teller en dat was goed, want bij gelijke stand telde het doelpuntensaldo. Na zaterdag stonden we daar al nr 1 en die positie hadden we nu wel stevig vast.
Wedstrijd 2 volgde meteen nadien tegen Hooikt. Thobias was er intussen en Michiel mocht dus vanop de bank toekijken deze match. Minthe ging nu in doel en had meer werk dan in de eerste match. Rune startte een beetje met een dieselmotor maar kwam na enkele minuten beter in de wedstrijd en poeierde een hoekschop hoog en droog tegen de touwen en dat gaf ons ook vertrouwen dat we deze match gingen winnen. Thobias bewees meteen zijn meerwaarde en het nut van het uitslapen en zette ons op 2-0. Tussendoor kwam Hooikt even terug maar toen Rune nog eens uithaalde op slag van rust konden we draaien met 3-1.
Na de rust kwam Hooikt gevaarlijk dicht met 3-2 maar bij het aftrappen ontnam Stan alle hoop op een remonte door met een dribbelsolo de 4-2 binnen te leggen. Scoren deed Thijs niet, maar hij speelde opnieuw uitstekend zoals zaterdag. Handig in de opbouw, altijd de vrije man zien en opzoeken en zo konden een paar mooie combinaties op de mat gelegd worden. De broers vonden elkaar ook en Cedric scoorde opnieuw. Mathijs rondde de match af met een mooie laatste treffer: 7-3, mission accomplished ! 6 op 6.
Nu was het weer tijd voor het betere rekenwerk en daarvoor moesten we in de loge zijn waar de jury zich over de computers boog. Benieuwd wat onze concurrenten gedaan hadden ! Leider Zoersel was twee keer blijven steken op een gelijkspel tegen het taaie Heikant maar ook tegen Oosterzonen. Poederlee had geen steekje laten vallen en 6/6. Kessel had Bouwel ook met 11-1 opzij gezet maar opnieuw in 't zand gebeten tegen Heikant en De Kempen was onderuit gegaan tegen Halle. Conclusie: Poederlee was doorgestoomd naar plaats 1 met 13/15...maar wij hadden een reuze-jump gemaakt van plaats 5 naar 2 en dus hadden we onverhoopt een plaatsje in de finale afgedwongen. Vreugde alom bij de mannen en bij de supporters !
Klaar voor de finale op het A veld, voor de hoofdtribune, tegen Poederlee. We deden met zijn allen erg ons best tegen Poederlee, maar eerlijk is eerlijk. Poederlee was sterker, agressiever, sneller op de bal en koelbloediger in de afwerking. Niet dat we niet meededen of geen kans(jes) kregen, maar ze gingen er niet in en het balbezit was voor Poederlee. Je zag na verloop van de wedstrijden de vermoeidheid opkomen en Stan, Mathijs en Thobias moesten al eens een keertje meer naar adem happen dan gebruikelijk. Cedric deed zijn best in doel maar stond soms tegen een overmacht. Michiel werd weer in de strijd geworpen en vocht hard net zoals Thijs in de verdediging. Minthe probeerde vooraan nog voor dreiging te zorgen, maar we gingen samen, maar sierlijk ten onder. Fijn dat Rune op de valreep nog de eer-redder tegen de touwen joeg, maar met 5-1 was Poederlee de terechte winnaar.
Wij nemen met plezier vrede met een zilveren medaille en eindigden dus 2e op 10 deelnemende ploegen, wat een ronduit uitstekend resultaat is voor deze groep spelers. De elf spelers die zaterdag en maandag voor dit mooie resultaat zorgden en vanavond trots met een medaille gaan slapen zijn: Mathijs, Kobe, Thobias, Rune, Cedric, Stan, Michiel, Jeroen, Stan, Minthe, Thijs, Elias. Uitstekend tornooi jongens, gefeliciteerd !
PS: de medailles voor Kobe, Elias en Jeroen liggen in de kluis en worden nageleverd.
Scoreverloop
OGV - Exc. Bouwel 11 - 1
00:16 - 1-0 door Mathijs 02:04 - 2-0 door Mathijs 06:05 - 2-1 06:44 - 3-1 door Stan 09:34 - 4-1 door Stan Rust 13:03 - 5-1 door Cedric 13:47 - 6-1 door Stan 16:18 - 7-1 door Stan 17:18 - 8-1 door Stan 18:08 - 9-1 door Minthe 20:07 - 10-1 door Mathijs 21:13 - 11-1 door Minthe
OGV - Hooikt 7 - 3
03:21 - 1-0 door Rune 04:45 - 2-0 door Thobias 06:20 - 2-1 10:00 - 3-1 door Rune Rust 11:57 - 3-2 12:30 - 4-2 door Stan 13:32 - 5-2 door Cedric 14:07 - 6-2 door Stan 19:05 - 6-3 19:38 - 7-3 door Mathijs
Pasen, dat betekent eitjes rapen maar vooraf en nadien toch vooral het spelen van het eeuwenoude en alom bekende Paastornooi van OG Vorselaar. Eerst waren we ingeschreven met twee ploegen maar omwille van de tornooikalender en het aantal vakantiegangers hebben we uiteindelijk toch maar gekozen voor 1 ploeg. Dat bleek een goede keuze, zeker toen vanmorgen om 5.34u de GSM wist te melden dat Mathijs bezweken was. Thijs rijmt op Mathijs en dus was een perfecte vervanger snel gevonden. De goesting van Thijs moest nog even komen, maar dat ging wel lukken !
We spelen dit tornooi met 10 ploegen die elke 5 onderlinge wedstrijden spelen en dan nog een afsluitende match voor de finale plaats. Wij troffen als eerste Halle. Het begin was niet erg overtuigend. Halle nam wat de leiding en we kwamen dan ook op achterstand na 3'. Gelukkig konden we nog in de eerste helft terug langszij komen via Stan. Het bleef een tijdje zeer spannend en we gingen rusten met 1-1 en het gevoel dat wie nog eens kon scoren in de resterende 10 minuten, de zege ging pakken. Het moet gezegd dat we een paar keer goed weg kwamen met ballen op de paal, maar vooral Jeroen hield ons als vaste doelman van de dag helemaal overeind op de spannende momenten. Daardoor scoorde Halle niet meer en wij maakten onze kansen wel af. Het was Thijs niet aan te zien dat de overtuiging er niet helemaal was vanmorgen, want hij speelde zo sterk, in de verdediging en op links. Kappen, draaien, versnellen en zelfs een knap doelpunt bovenop !
Kobe had vorige week al aangenaam verrast met zijn sterke prestatie op Wijnegem en zette vandaag die lijn gewoon voort. Hij kwam dichtbij een doelpunt en leverde de assist voor Elias zijn eerste treffer. 5-1 werd het uiteindelijk, wat royaler lijkt dan het spelbeeld echt was. Helaas werd Stan in deze match al eens ferm aangetrapt op de knie en dat zou ons nog zuur opbreken....
In de tweede match kregen we Oosterzonen voorgeschoteld. Dat bleek al vrij snel een ploeg van minder kaliber te zijn dan Halle. We maakten het spel maar verzuimden aanvankelijk de kansen af te maken. Gelukkig brak Thobias dan toch na 5' de ban en stond de 1-0 op bet bord. Kort nadien zette Elias mooi voor van op links. Kobe was magistraal gevolgd en positioneerde zich perfect, voor een stukje anticiperend op een doelman die de bal niet ging kunnen vast houden. Kobe tikte dan ook overtuigend de bal voorbij de doelman aan de tweede paal. Vreugde alom op de bank en bij Kobe voor deze mooie en belangrijke treffer ! Michiel had even voordien een pegel afgeleverd op een afvallende bal na een hoekschop die wellicht over de lijn was maar helaas niet werd toegekend.
In de tweede helft diepten we al snel de stand uit tot 3-0 via Stan die aan zijn nonkel even wilde laten zien wat hij kon. Mooi. Wat daarna volgde was minder fraai. We gingen plots spelen alsof we in de tuin stonden. Kunstjes vooraan, de bal rondspelen achteraan en dan verliezen en zo stonden we in no time 3-3 gelijk terwijl de match eigenlijk al gespeeld was. Gelukkig staken we net op tijd een tandje bij. Elias trok de kar met rushes op links, Michiel zette de verdediging weer op poten door fysiek te verdedigen en met de techniek van Stan en Thobias liepen we opnieuw verdiend uit tot 6-3. Tweede zege beet en goed op weg naar een topprestatie.
In de derde match kregen we Berlaar Heikant als tegenstander. Een degelijke ploeg, maar vooral heel afhankelijk van hun nr 7 die het ons erg lastig maakte. Bij de rust stonden we 0-2 achter. Onverdiend, maar het geluk dat we tegen Halle wat hadden, hadden we nu niet en dus maakten we niet de paar goalen die er bijna in moesten gaan. Maar dat is voetbal, niet scoren en het deksel op de neus krijgen. Intussen kregen we het flink lastig. Stans knie begon nu echt op te spelen en na de wedstrijd zag we de stud in de knie staan. Dat drukte ons rendement natuurlijk wel flink, al deden alle spelers echt hun uiterste best. Iedereen speelde met een enorm hart en helemaal op hun beste niveau. Thijs rende zich de longen uit zijn lijf achter nr 7 en recupereerde veel ballen. Thobias speelde verfijnd en slim in de spits terwijl Michiel met het mes tussen de tanden in de verdediging stond. Elias bracht opnieuw het vuur in het team door de bal te veroveren en een raid uit te voeren door het centrum en cool af te maken. Toen Stan de pijn verbeet en de 2-2 binnen poeierde leek de match te kantelen. Jeroen pakte vandaag zeer veel ballen voor ons en haalde enkele gemaakte goalen uit de netten, maar moest zich toch op een relatief eenvoudige bal gewonnen geven: 2-3.
Stan bracht ons opnieuw langszij, maar toen zakten we er een beetje door. Iedereen had zo hard gewerkt dat de batterijen op waren. Kobe had zij krachten nodig gehad in de jacht in de spits, net zoals de anderen op hun positie. De knie van Stan begaf het helemaal na de zoveelste trap en duw van een potige tegenstander en Thijs kreeg een stud geplant op zijn wreef. De ziekenboeg langs de lijn groeide en Heikant scoorde in de slotfase de beslissende treffer. De kracht was er niet meer om nog een vuist te maken. Toen Michiel nog van kortbij gefusilleerd werd en de bal op volle kracht op de neus kreeg, was het tijd om er een eind aan te maken !
Maar met een zes op negen, met een zeer gunstig doelpuntensaldo nestelen we ons voorlopig comfortabel op plaats 5. Mits goede poule wedstrijden op maandag is alles nog mogelijk. Een "kleine finale" voor plaatsen 3 en 4 is een zeer realistische doelstelling maar ook plaats 2 is nog haalbaar, en dus een finale.
We zagen vandaag 7 spelers die elk echt op hun maximale niveau presteeerden en we kijken dus terug op een uitstekende eerste dag van het Paastornooi. Hopelijk breien we maandag verder aan dit succesverhaal met een deels andere ploeg.
Scoreverloop:
OGV - Halle 5 - 1
03:20 - 0-1 08:06 - 1-1 door Stan rust 11:43 - 2-1 door Thijs 16:05 - 3-1 door Thobias 17:21 - 4-1 door Stan 20:51 - 5-1 door Elias
OGV - Oosterzonen 6 - 3
04:39 - 1-0 door Thobias 10:06 - 2-0 door Kobe Rust 11:33 - 3-0 door Stan 12:51 - 3-1 15:14 - 3-2 16:02 - 3-3 16:34 - 4-3 door Stan 18:10 - 5-3 door Thobias 19:50 - 6-3 door Thobias
Met moeite 2°C, wat smeltende sneeuw en een gure wind...jawel de lente is in het land ! Als aperitief van een lange dag met een driedubbel optreden in de namiddag op het Windekind schoolfeest als hoofdschotel van de dag, vertrokken we richting Wijnegem voor een stevige match. Wijnegem bleek in de heenronde al een zware dobber, dus we wisten waar we voor stonden en dat het dus met veel inzet zou moeten gebeuren.
We begonnen prima aan onze match. De eerste vijf minuten konden we het netjes gesloten houden achterin, zonder dat we zelf ook veel kansen afdwongen. Het bleef een beetje bij aftasten en veel middenveld spel. In de 6' schakelde Samuel een tandje groter en pikte de bal in op links en maakte het koelbloedig af: 0-1. Blijkbaar was dat ook voor Wijnegem het signaal om eens extra gas te geven en gedurende 10' deden ze ons erg lijden. Ons positiespel verwaterde, we verdedigden net niet scherp genoeg en we lieten het initiatief aan Wijnegem door de opkomende speler te laten komen en ze niet onder druk te zetten achteraan. De voorsprong verdween dus samen met de smeltende sneeuw nogal vlug en een blik op het scorebord toonde een 4-1 achterstand.
Gelukkig had Kobe tussendoor nog een paar fraaie reddingen in huis en wist flegmatiek de scheids te overtuigen dat een bal nog net op de lijn was gekeerd met handen, voeten en een paar knieën. Tegen zoveel overtuiging konden trainer en scheids niet op en werd er dus geen doelpunt toegekend. In het tweede deel van de eerste helft herpakten we ons stilaan en de balans kwam weer in de match. We werden nog geregeld in snelheid gepakt, maar het betere combinatie voetbal leidde er wel toe dat Samuel nog wel een goede bal kreeg toegespeeld van Cyril en Elias op rechts zodat onze score ook tot 4 opliep bij de rust. 8-4, maar er zat meer in.
In de tweede helft bewezen we inderdaad ook dat we beter konden. Jeroen ging in doel staan en Kobe wisselde positie in de spits. Jeroen speelde erg attent in doel en hoewel er nog wel eens een harde knal of botsende bal in ging, hield hij ons meer dan eens overeind. Michiel stak een tandje bij en verdedigde nu wel met vuur en passie zodat we achteraan veel steviger stonden. Cyril leefde zich op links uit en was een secure linksback als het moest en een gedreven linker aavaller als het kon.
De combinatie met Cyril op links en Kobe in de spits functioneerde wonderwel. Kobe stond tegen veel te grote en sterke tegenstanders, maar trok zich daar geen barst van aan. De keeper had de bal nog maar in het spel gebracht en Kobe zat er al met lijf en leden tussen. Cyril zag de bloedvorm van Kobe en speelde intelligent de ballen in de juiste openingen. Kobe draaide aalvlug rond zijn as en zonderde zich voor doel af. Jammer dat Wijnegem een erg goede doelman had, want anders had Kobe met zijn raids zeker een keertje gescoord vandaag.
Het mooiste doelpunt van de dag komt op naam van een ongelooflijk hard werkende Elias. Hij kreeg de bal op rechts toegespeeld van Jeroen, kapte zijn man uit en stormde op het randje van het veld vooruit. Twee ter hulp gesnelde tegenstanders werden reglementair aan de kant gezet en toch had hij nog voldoende kracht voor een stevig schot vanop rechts. De doelman zat er al weer goed tussen maar kon de bal onvoldoende klemmen en zo rolde hij toch net binnen. Samuel gaf hem nog een tik maar uit de televisiebeelden blijkt dat de bal al net over de lijn was, dus een terechte bekroning voor Elias.
Op het einde van de match kon onze sterkhouder en ruggengraat van de ploeg, Samuel nog een paar keer voor gevaar zorgen door opnieuw de duels te winnen en op techniek en kracht de hele defensie op een hoopje te spelen. 12 - 7 dus uiteindelijk, met vooral een tweede helft om zeer tevreden over te zijn. Iedereen haalde daarin zijn beste niveau en dat loonde dus !
Het was een zeer goede 1e helft van onze jongens, we begonnen zeer sterk en zette zoersel serieus onder druk. Zo kwamen we na enkele minuten al 2-0 op voorsprong door Stan en Thobias. We kregen nog enkele goede kansen maar Antonia verdedigde sterk en kon verhinderen dat we nog verder uitliepen. Iedereen werkte heel hard, Cyril verdedigde sterk samen met Thijs. Thobias en Stan deden het prima op het middenveld. Elias en Rune zette de verdedigers van Zoersel goed onder druk en zo kon Rune knap de 3-1 maken. William stond de 1e helft in doel en kwam een paar keer goed tussenbeide. Ook Elias pikte weer een goaltje mee, maar daarna was het antonia die stilletjes op dreef kwam en zo gingen we rusten met een 4-9 stand.
Na de rust verving Elias William in doel. Hij kreeg veel werk op te knappen, kwam toch regelmatig goed tussenbeide. We konden niet verhinderen dat Zoersel verder uitliep. We hadden veel krachten verspild in de 1e helft en Zoersel combineerde zeer goed. Zo werd het uiteindelijk 4-16. Ondanks de zware nederlaag hebben we het toch prima gedaan, de inzet was voortreffelijk en er werd met momenten goed gecombineerd. Spelers van vandaag waren William, Elias, Thijs, Rune, Thobias, Cyril en Stan
Vandaag begonnen we aan de inhaalrace van 5 uitgestelde wedstrijden, te beginnen met de match van 8 december tegen Antonia. De weergoden hadden er ei zo na voor gezorgd dat de uitgestelde match al weer moest uitgesteld worden. Maar de bobo's van de Antwerpse voetbalbond hebben al zo kwistig rondgestrooid met uitgestelde wedstrijden dat de weekends op zijn en dus hadden ze zich ervan af gemaakt door de verantwoordelijkheid door te schuiven aan de scheidsrechters. Toen Scheids Dirk dat nieuws vernam vanuit Praag haastte hij zich met de eerste vlucht terug naar Vorselaar om een grondige veldkeuring te doen. Zoals een echte professional stond hij al voor een eerste inspectie om 8u op het veld. Een tweede keuring vond plaats om 9.45u, dit keer met een grondboring om de vorst in de grond te meten. De analyse werd in de garage thuis verder gezet. Het zijn dus zageventen en onwetenden die verwijtend zijn richting uitkeken toen hij slechts 20 min na het afgesproken verzameluur aan de kleedkamer verscheen met Mathijs.
Antonia....tja, wat zullen we daarover zeggen. Elk seizoen is er wel een ploeg waartegen het moeilijk opboksen is. Onder een snikhete zon in september hadden we in de dubbele confrontatie toen 35 doelpunten geslikt en er amper 4 kunnen scoren. Benieuwd dus hoe het ons vandaag ging vergaan. Het bleek al vrij snel dat het verschil tussen onze ploeg gemiddeld genomen nog steeds erg groot was. Antonia beschikt door een toevalligheid van de natuur over een tiental stevige spelers, met een paar uitschieters naar boven, maar vooral heel degelijk in de breedte. Dat is op deze leeftijd natuurlijk een grote troef. De stand liep dus ook gestaag op en we kwamen niet echt aan combineren toe. Het was een beetje hollen achter de bal en proberen om tijdig te ontzetten. Toch kon Samuel nog milderen voor de rust met een mooie solo actie na een snelle uitworp van Minthe die daardoor de verdedigers volledig verraste. Maar toch 1-8 bij de rust beloofde niet zoveel goeds. Zeker niet omdat het zwaarste kanon, Dante, in de eerste helft nog in doel stond.
De tweede helft was van een veel beter niveau. Antonia bleef sterker en Dante afstoppen was een jobke waar Michiel, afwisselend met Mathijs sterren van begonnen zien, maar wat toch aardig lukte bij momenten. Op sommige ogenblikken deden we echter wel prima mee en vond Samuel met een paar knappe passes Minthe op links en Kobe in de spits. Minthe speelde een prima helft op de flank en was erg attent en gedreven in de verdediging. Twee keer kwam hij dicht bij een doelpunt, na oa een knappe voorbereiding van Mathijs, maar het zat niet mee met de afwerking.
Jef geraakte gerodeerd en zo konden we het spel wat van ons doel verleggen. Kobe speelde ijverig tegen de grotere jongens en ging achter verloren ballen aan en sleepte een hoekschop uit de brand, waarna we via Samuel konden milderen. Ook Michiel profiteerde nog eens van deze aanvallende druk en prikte een tegendoelpuntje tegen de netten. De mooiste van de dag komt op naam van Sammy die met een ver afstandsschot de keeper het nakijken gaf.
Cedric stond in de tweede helft in doel en deed dat secuur. Er gingen best nog wat ballen tegen de netten, maar wat te pakken was werd ook feilloos opgelost. In de laatste minuut, bij een 4-16 tussenstand, schoffelde Samuel de linkerflankspeler van Antonia onderuit en een strenge scheids gaf een - terechte - vrije schop. Muurtje maken en bij de eerste lichte beweging van de bal stormden we vooruit en was Samuel het snelst op de bal. De boulevard richting doel lag open en dus werd de vijfde van de dag koel afgewerkt.
Al bij al viel de schade dus nogal mee tegen een ploeg die nog nooit verloor (met geen van beide ploegen) en nog maar 50 tegendoelpunten slikte dit seizoen en er meer dan 300 maakte. We speelden een matige eerste helft maar met de inzet van de tweede helft zijn we wel tevreden.
Cyril, Thys en Minthe kregen tegen Achter Olen de steun van youngsters Enrique, Tibau en Zenthe. En die deden het erg goed. Na vijf minuten wrong woelwater Enrique zich voorbij twee verdedigers om Cyril de eerste kans van de wedstrijd voor te schotelen. Die twijfelde niet en de voorsprong stond op het bord. De wedstrijd verliep evenwichtig maar Achter Olen was iets sterker in de duels. Doelman Thys werd twee keer gevloerd en we gingen rusten met een 1-2 achterstand. Doelpuntenmaker Cyril nam plaats in doel en Thys nam de linkerflank voor zijn rekening. Hij startte erg gemotiveerd aan de tweede helft en dat leverde al gauw de gelijkmaker op. Ook Minthe vond de weg naar de netten. Zenthe en Tibau versierden nog enkele mooie kansen maar de doelman van Olen was niet meer te passeren. Aan het slot van de wedstrijd kregen we nog het deksel op de neus. 3-4. Wel een goede wedstrijd van onze mannen en in het bijzonder van de jongens van de U7. Knap gewerkt!
Een druk op de verkeerde knop zorgde ervoor dat het vorige verslag van deze wedstrijd niet op onze blog maar recht de vergetelheid in ging. Een week later wordt het al wat moeilijker om alles nog boven te halen maar wij zullen de lege gaten zo geloofwaardig mogelijk proberen op te vullen. Stan verscheen aan de aftrap met de naweeën van een griepje en startte de eerste helft in doel. Jef, Elias, Thijs, Samuel en Matthys waren de veldspelers. En het was vooral de laatste die er zin in had. In de eerste helft leverde hij assists af aan Jef en Elias en knalde hij er zelf ook eentje tegen de netten. We gingen rusten met een verdiende 3-2 voorsprong. In de tweede helft pikten weer Matthys en ook Samuel nog hun doelpuntje mee. Dat leverde een verdiende maar felbevochten 5-4 overwinning op. Proficiat aan alle spelers! En innige deelneming aan de ouders die om 8.30u. aan de kantine stonden! Het zal niet meer gebeuren!
Het was weer een zeer druk weekend voor onze jongens, gelukkig kregen we voor deze wedstrijd weer hulp van 2 u7 spelers. Matthis opende voor ons al direct de score, hij deed het vooraan voortreffelijk, was sterk aan de bal en zorgde steeds voor gevaar. Elias die ondanks koorts toch van de partij was maakte er knap 2-0 van. Onze keeper van de 1e helft was Sem, hij deed dat uitstekend in doel, kwam regelmatig gepast tussenbeide en lanceerde altijd snel de tegenaanval. Ook onze 2de u7 speler Seppe deed het prima op de flank, hij pakte regelmatig uit met een goede dribbel en voorzet. Cédric speelde de 1e helft laatste man en zorgde ervoor dat achter Olen maar een keer kon tegenscoren, hij verdedigde zeer sterk en met zeer veel inzet. Prima 1e helft en zo gingen we rusten met 2-1.
In de 2de helft nam Elias het over van Sem in doel, ook hij kreeg heel wat werk op te knappen en hij deed het zeer goed. Sem bleef in de aanval goed werken en zette de spelers van Olen onder druk, zodat Rune met een knap hard afstandsschot er 3-1 van maakte. We bleven allemaal met veel inzet spelen maar konden niet verhinderen dat Olen terugkwam tot 3-3. Totdat Cédric 5 min. voor tijd de bal onderschepte en het zelf knap afmaakte, 4-3. We begonnen al te dromen van de overwinning totdat onze tegenstander er in blessuretijd toch nog 4-4 van maakte. Een spannende wedstrijd en een verdiend gelijkspel. Allemaal prima gewerkt, onze spelers vandaag waren Matthis en Seppe (U7), Sem, Rune, Cédric en Elias. Tot donderdag.
In het bestand in bijlage vinden jullie alle gegevens van de spelers die op dit ogenblik zijn ingeschreven voor de U9, seizoen 2013-2014. Wie nog foutjes of onvolledigheden vindt mag het altijd laten weten (
Een nieuw seizoen, een nieuwe start. In dit document vinden de spelers en ouders zeker een boel nuttige informatie om goed aan het nieuwe seizoen bij de U9 te beginnen !
