"De M....., die leest uw verslagen nooit." Wij herinneren ons nog als gisteren de mentale dreun die moeder K. ons bezorgde op een iets te beschonken avond in café "5 voor 12". Onze motivatie tot het schrijven van verslagen ging zienderogen achteruit en de inspiratie was al even ver te zoeken als de Maleisische Boeing. Zelfs een glansprestatie tegen FC De Kempen volstond niet meer om ons nog achter ons computerscherm te krijgen. Zoals wij vermoedden bracht dit niet de minste commotie teweeg... tot een bezorgde moeder ons wist mee te delen dat zij geen verslag van de wedstrijd van 22 maart wist te bespeuren. Met een enthousiasme dat ons nog maar zelden te beurt viel, vatten wij alsnog onze journalistieke taak aan. Ons geheugen werd inmiddels bezoedeld met de wedstrijd van afgelopen weekend, de acute titelstress die momenteel alle Vorselaarse veteranen te beurt valt en vooral twee nieuwe bezoeken aan café "5 voor 12". Maar wat we zeker onthouden hebben, is de grote schare fans die Stan Geenen had opgetrommeld. De jongeman wilde zich graag bewijzen voor zijn supporters en slaagde daarin met glans. Zijn beste wedstrijd van het seizoen! Scoren, dribbelen, passen: het zat er allemaal in. Ook onze andere jongens lieten zich van hun beste kant zien. Thijs en Jeroen vonden eveneens de weg naar de netten. En Lowie en Sem verschalkten maar liefst twee keer de bezoekende doelman. Achteraan hielden Cyril en Minthe het slot op de deur en uiteindelijk gingen we richting kleedkamer met een mooie 11-2. Verdere details over deze mooie lentedag gingen helaas onherroepelijk verloren voor het nageslacht. Mea culpa,...
We begonnen vol vertrouwen aan de match ondanks dat de tegenstander een kopje groter was. Jef opende knap de score na een voorzet van Thobias op de flank. De u11 maakten snel terug gelijk, maar daarna waren we niet meer te stoppen. Stan ging even op wandel in de defensie van onze tegenstander en het stond 2-1 voor ons. Iedereen hield goed zijn positie aan , Minthe stond alert te keepen, Rune, Michiel en Thijs hielden het goed gesloten achteraan. OOk aanvallend waren we de betere ploeg, Stan die de 1e helft centraal stond lanceerde lowie en die knalde de bal hard voorbij de keeper in doel, 3-1. Cedric werkte ook keihard in de spits en zette de u11 verdedigers goed onder druk. Jef trok zich op het einde van de 1e helft nog eens op gang en leverde een goede voorzet af op Thobias die mooi afwerkte 4-1. Verdiende ruststand, maar het had ons al heel veel krachten gekost, de meesten van ons liepen al met een knalrood kopje rond, en de 2 flessen water waren op enkele seconde leeggedronken.
Na de pauze werd het duidelijk dat we nog een moeilijke 2de helft gingen krijgen. En na een 10 tal minuten had onze tegenstander de achterstand al weggewerkt, iedereen bleef hard werken, maar we kwamen kracht tekort en ze konden uiteindelijk uitlopen tot 5-9. Een prima resultaat als je weet dat de meesten u11 2 jaar ouder zijn, met slechts 1 wisselspeler en Michiel die al een wedstrijd in de benen had. en zeker in de 1e helft speelden we zeer goed samen met enkele knappe doelpunten. De spelers vandaag waren, keeper Minthe, Rune, Thijs, Cedric, Michiel, Jef, Stan, Thobias, Lowie.
Netezonen is een ploegje dat ons niet zoveel vreugde brengt. In de heenronde een walkover wedstrijd en nadien een nipte nederlaag na een slappe wedstrijd van ons. En in de terugronde gaven ze last minute met de ene ploeg forfait en werden we met zijn allen van het veld gespoeld nog voor de andere match kon beginnen. Nieuwe poging vandaag dus...en donderdag kregen we opnieuw te horen dat ze forfait gingen geven met 1 ploeg. Weinig professioneel allemaal, maar gelukkig vonden we nog een heel goed alternatief door een U11 match te fixen tegen de gewestelijke jongens van Vorselaar. Iedereen kon dus toch weer gewoon voetballen vandaag, onder een stralende lentezon en daar gaat het toch vooral om !
Netezonen gaf dan wel forfait maar daagde met zowaar 9 spelers op voor de ene match wat toch een beetje idioot is. Een half uur rijden heen en nog eens terug om dan maximaal 25' op het veld te staan... Blij dat het bij ons anders kan. Maar dat betekende wel dat we toch wat in het nadeel stonden, want Netezonen kon steeds frisse spelers in het veld sturen. Bij ons leek het een beetje op een ziekenboeg: Elias had de nacht voordien moeten overgeven, Mathijs kloeg al snel over buikkrampen die dan toch ook weer tijdelijk overgingen toen vervanger Thobias uit de kleedkamer geplukt werd en Michiel kreeg een paar studs op zijn hand geplant. Het was een komen en gaan in de ziekenboeg langs de lijn, maar Michel weet welke druppeltjes in het water te doen om iedereen weer op te lappen...
De wedstrijd begon niet zo verkeerd voor ons. Uiteraard weer eerst op achterstand, maar nadien liepen we via Mathijs, Elias en opnieuw Mathijs vrij snel tot 3-1 uit. Helaas was dat niet het signaal voor een vlotte zege want Netezonen bleek over een vrij brede kern te beschikken van goede tot zeer goede spelers en zette ons in het volgende kwartier vlot op een 3-5 achterstand. Onze spitsen leken opnieuw wat confused dat de doelman weer goed meevoetbalde en op de flanken werden we een paar keer in de rug voorbij gelopen en uit positie getrokken. Rusten met een 5-6 stand was op zich nog niet zo verkeerd.
In de tweede helft waren we constant op achtervolgen aangewezen en toen we ook nog eens twee keer op rij een doelpunt tegen kregen omdat we niet attent waren op hoekschoppen en onze man niet of langs de verkeerde kant stonden te dekken was het eigenlijk afgelopen. Het was een hele tijd geleden, maar vandaag was het ondanks een evenwichtige 8-10 score, toch maar een erg matige ploegprestatie. We kwamen nooit tot voetballen en teerden op het individuele talent van onze sterkhouders. Tegen een sterkere U9 ploeg is dat niet meer voldoende en moet je er met z'n allen staan. We bewezen in de afgelopen weken dat we daar zeker toe in staat zijn, maar vandaag helaas niet.
We zetten het een volgende keer weer recht, nietwaar Michiel, Sem, Maxim, Mathijs/Thobias, Elias, Cyril en Jeroen ?
Er resten nog 4 speeldagen in de gewone competitie, allemaal inhaalwedstrijden, te beginnen met De Kempen. Altijd een moeilijk in te schatten team, want ze spelen met 2 ploegen in een bijzondere competitie en met twee ploegen volgens niveau op gewestelijke niveau. We speelden onlangs tegen hen en probeerden onze beide ploegen wat af te stemmen op die verdeling zodat we zoveel mogelijk gelijke matchen zouden krijgen.
We zagen al snel dat de eerste ploeg van de dag een stevige kluif zou worden. Zeker de doelman maakte snel indruk met een paar fraaie reddingen. Het is niet dat we deze keer slecht of slap aan de match begonnen, maar het resultaat was wel hetzelfde als gewoonlijk: in een paar minuten tijd stonden we 0-2 in het krijt. De Kempen speelde stevig en maakte de kansen die het kreeg goed af, al vielen de tegendoelpunten ook wel net iets te makkelijk. Aan onze kant zat het in de beginfase niet echt mee. We kregen een paar goede kansen, maar in de afwerking misten we net de finesse om het in doelpunten om te zetten.
Maar dan kwam er snel beterschap toen Thobias vanop rechts mooi afrondde. Even later maakten we zelfs de 2-2 met een zeer fraaie actie. Michiel werkte zich los op rechts, stuurde Jef door het midden in het straatje die nog net voor een aanstormende doelman de bal tegen de paal wist te tikken. Thobias, in bloedvorm vandaag, was scherp gevolgd en tikte de rebound makkelijk binnen. Als we terugkomen uit een geslagen positie, zijn we de laatste weken onhoudbaar en bijten we ons vast in elk duel.
Kobe die vorige week nog liet zien welke grote waarde hij voor het team heeft, had het niet onder de markt. Stevig spel van De Kempen en krachtige duels, dat kennen we intussen, maar als ook nog eens de doelman wordt gebruikt als extra afspeelpunt dan is er een heel groot gebied te controleren door onze spits. Maar hij deed het al weer prima. Gelukkig konden we regelmatig eens wisselen met Jef om de motor al niet in de eerste helft op te blazen. Mathijs en Thobias vonden elkaar blindelings vandaag en zorgden voor diepgang in het spel door met precieze passes het spel van links naar rechts te verleggen. De terugkeer naar 2-2 was al fraai, maar kort daarna liepen we zelfs uit tot 4-2. Thobias bezegelde een top eerste helft met een hattrick en toen Rune, zeer betrouwbaar vandaag oa als laatste man, een afvallende bal met een gekraakt schot naar het Kempense doel trapte, ging die onverhoopt binnen na een zeldzaam flatertje van de doelman. 4-2, dat was op dat moment wat overdreven, maar De Kempen sloeg terug met goed spel en harde schoten. Cedric had wat pech dat een hard schot binnen ging en nog meer toen hij onhoudbaar gevloerd werd door Michiel. Michiel trachtte een hard en hoog schot centraal voor doel te keren met een kopbal maar ipv naast het doel ging de bal prachtig binnen in de winkelhaak. We hebben drie jaar gewacht op de eerste kopbalgoal en het was een beauty, maar helaas aan de verkeerde kant...4-4 bij de rust daar konden we mee leven !
Er was werk aan de winkel tijdens de rust. Cedric en Mathijs liepen wat te vechten met zichzelf en hun ego en Michiel kon de schoonheid van zijn doelpunt niet echt waarderen. Alleen Jef bleef kalm onder de emoties en knabbelde rustig een versterkend chocolade koekje op, zijn tijd kwam nog wel...
20", zoveel tijd had Mathijs nodig in de tweede helft om zijn eigen ongelijk te bewijzen dat hij "slecht bezig was". Met een knappe actie en dito schot stonden we dus weer voor. Heel even maar, want doelman Kobe werd meteen onder vuur genomen met een hoog vallend schot. Hij had hem toch nog te pakken de bal, maar tuimelde met bal en al mee in doel, 't was goed geprobeerd, maar eigenlijk niet te pakken. Niet getreurd, want Thobias zette zijn fantastische eerste helft gewoon verder, onderschepte een inworp en als een volleerde spits trapte hij vanop de zijlijn in 1 tijd. Of het een mislukte voorzet, dan wel geniale ingeving a la Ihbrahimovic was zullen we nooit weten, maar de bal ging overhoeks net naast de paal binnen ! Meteen nadien opnieuw een onderschepte bal en op de counter scoorde al weer Thobias hard en hoog de 7-5.
Doelgericht trappen, dat kunnen Mathijs en Rune als de besten en dus mochten ze kort na elkaar dat om beurten eens proberen. Feilloos en zo stond het plots 9-5 en leek De Kempen stilaan te kraken. Cedric die met Kobe gewisseld was in de spits, werkte minstens even hard en kon zich een paar keer vanuit het midden doorzetten en op doel gaan. De doelman was sterk en dus werd het net te ver doortikken van de bal telkens afgestraft en zat er geen goaltje in, al deed Cedric erg zijn best om in 1 actie tot drie keer toe af te drukken.
Intussen speelde Kobe een perfecte match in doel en dook in elke Kempense actie zonder vrees ! Super en ook het uitverdedigen, dat zagen we al eerder, doet Kobe vlekkeloos. Slechts 1 keer moest hij zich nog eens omdraaien na een wel zeer fraaie actie van De Kempen.
Fraai, dat is een understatement voor doelpunten 10 en 11 van ons. Rune tikte eerst mooi door tot bij Jef die beheerst maar overtuigend afwerkte en de volgende was nog mooier toen Thobias Mathijs bediende en die in het ploegbelang niet zelf probeerde te scoren maar de vrijstaande Jef zocht en vond, die uiteraard als een echte goaltjes dief het zaakje afmaakte. Echt een prachtige goal !
Michiel kwam als libero en rechterflank niet tot scoren (aan de goede kant dan), maar speelde een bere-sterke wedstrijd. Bijna foutloos en ontzettend nuttig in de recuperatie van de bal en het afbreken van elke Kempense aanval. Onopvallend vaak, maar onmisbaar zo'n verdediger. Rune zette in de laatste minuut nog de kers op de taart als spits toen hij een balletje kreeg in het strafschopgebied. Rustig draaien en op finesse in de rechterhoek beneden afwerken !
12-6, al weer een fel bevochten overwinning na een achterstand, het wordt ons handelsmerk. De score doet vermoeden dat het verschil tamelijk uitgesproken was, maar in het spelbeeld was het een zeer evenwichtige match tussen twee sterke ploegen. Gelukkig hield scheids Dirk de zaken strak onder controle en bezorgde en passent een paar zeurpieten van bezoekende supporters een stadionverbod. Natuurlijk gezag noemen ze zoiets, goed gedaan !
Met dank aan Cedric, Kobe, Michiel, Mathijs, Thobias, Jef en Rune voor een prachtige voetbalochtend !
Een moeilijk begin voor Ons Genoegen Vorselaar: na tien minuten stonden we maar liefst 0-5 achter. Elke bal viel goed voor Kasterlee en zelf konden we geen vuist maken. Na deze desastreuze openingsfase kwamen we langzaam in de wedstrijd en konden we een paar keer tegenprikken, al was dat niet evident gezien de grote klasse van de bezoekende doelman. Mathys, Rune en Jef konden hem toch verschalken en brachten ons terug in de wedstrijd. Maar een gelijkspel of winst heeft er nooit echt ingezeten. Daarvoor was de achterstand te groot. We zagen wel nog een behoorlijk goede match van onze jongens. Doelmannen Cyril en Cedric hebben zich zeker verweerd. Jef werkte zoals gewoonlijk heel hard en ook Thys stond zijn mannetje. Lowie begint meer en meer zijn plaats in de ploeg te vinden en speelde goed mee. Jammer van de openingsfase, voor de rest zeker een degelijke wedstrijd.
In de heenronde had Kasterlee ons wat ontgoocheld qua tegenstand. We speelden toen wel in 1 match een stevig duel, maar de andere was een walk-over. Enigszins verbazend wel, want hun parcours tot dan toe liet toch vermoeden dat het in de breedte een stevige groep moest zijn. We gingen er vandaag dus zeker niet van uit dat het opnieuw makkelijk zou worden en dus werd er pittig opgewarmd. Een blik op de geel-zwarte Kastelse troepen bevestigde meteen ons vermoeden: Kasterlee ging vandaag veel sterker voor de dag komen dan de vorige keer, want er zaten geen zwakke schakels in deze ploeg. Er werd op goal gepegeld dat het een lieve lust was daar.
Zoals wel eens vaker was onze start van de dramatische soort. Volledig in de verdrukking gespeeld en kansloos 0-2 achter, terwijl we nog niet goed en wel met de ogen geknipperd hadden. Gelukkig hield de stormloop daarna wat op en evolueerde het spel naar een evenwicht. We slaagden erin de druk weg te nemen van doelman Minthe zodat die ook een fijnere ochtend had. Toen Kasterlee op een hoekschop niet wist te besluiten en de bal in de voeten van Stan kwam, pakte die uit met een straffe counter en lag de aansluitingstreffer tegen de netten: 1-2 dat bood weer perspectief. Maar Kasterlee was sterk en speelde snel en gezond agressief en zette ons opnieuw op een 1-4 achterstand. Je hebt als ploeg dan twee opties: het lijdzaam verder ondergaan en uiteindelijk er ruim 10 om de oren krijgen of er met grote bezieling tegen aan gaan.
We kozen voor de beste optie en toen Stan keihard uithaalde en de bal al weer gekeerd werd door een sterk keepend meisje, was Kobe er als de kippen bij om de rebound hard, hoog en onhoudbaar binnen te trappen. 2-4 bij de rust dus. Even een klein groepsgesprek en iedereen zag dat er nog meer in zat. Het kwam er nu op aan om Kasterlee feller onder druk te zetten en snel de aansluitingstreffer te maken zodat ze wat zenuwachtig gingen worden. Sem en Kobe die een verdienstelijke eerste helft speelden, speelden een uitstekende tweede helft. Er werd nu snel, agressief en volgehouden gejaagd, gebikkeld en gevochten voor elke bal in de spits. Het taktisch plan werkte en Elias op rechts veroverde de bal, schudde zijn tegenstander los en knalde hard binnen. Toen Stan ook nog eens het advies van onder de rust in acht nam om - als de mogelijkheid er was - eens een solo op te zetten, in de praktijk bracht was het 4-4 !
De match lag nu helemaal open en de beleving op het veld nam nog meer toe. De zaterdagochtend gesprekjes tussen de ouders langs de lijn stokten en iedereen ging nu helemaal op in de match. Maxim stond op het veld weer scherp te verdedigen en deed het ook meer dan uitstekend op de rechterflank. Een moeilijke opdracht daar want er stond een technisch hoogstaande tegenstander. Toen Stan aan een volgende solo wou beginnen gingen de lichten op rood bij Kasterlee en werd er aan de noodrem getrokken, iets over de middellijn. Een attent fluitende Lucas (stilaan Kris' beste vriend en redder in nood aan het worden) gaf een terechte vrije schop maar hield de gele kaart op zak en loste het op met een waarschuwing.
Aangezien we intussen van op de bank gezien hadden dat de nieuwe doelman bij Kasterlee wat kleiner en minder goed was dan het meisje uit de eerste helft, leek het een goede optie om eens met een afstandschot uit te pakken. Michiel legde slim af en zwaar geschut Stan werkte het fraai af: midden in doel, proper onder de lat. 5-4 dus, daar schrokken ze behoorlijk van op de bank naast ons ! De polonaise aan Vorselaarse kant werd nog even bewaard voor na de match maar dit gingen we niet meer lossen nu.
Daarna bleef het tien minuten scoreloos, maar daarom absoluut niet vervelend. We kregen een resem corners tegen en dan waren we toch echt blij dat Marc een oefening op verdedigen op corners in de voorbije training had gestoken. We verdedigden dus foutloos en bikkelhard op deze fases en Minthe wierp zich verschillende keren in de strijd als de bal toch even bleef hangen in de gevarenzone. Perfect gedaan ! Minthe had het ook zwaar bij het uitverdedigen want Kasterlee besloot ons geen meter ruimte meer te geven en dus moest er heel attent uitverdedigd worden, wat Minthe quasi feilloos deed.
Ook Michiel wist als laatste man en flankspeler niet waar eerst tussen te komen. Maar hij deed het uitstekend en heel rustig ook in de passing. Toen een bal vrijwel zeker tegen de touwen ging, wierp hij zich nog met lijf en leden in de baan van de bal en voorkwam een zekere goal. Prima match ! De druk bleef aanhouden en vaak konden we het gevaar afwenden, maar je weet dat de bal af en toe toch eens goed gaat vallen en dus was de 5-5 geen echte verrassing.
Kobe en Sem zagen het gevaar en probeerden ons terug in de match te krijgen. Kobe pakte uit met enkele raids op links waar ze toch even verbaasd van op keken bij Kasterlee en Sem kreeg een paar mogelijkheden om af te werken op doel, maar de tweede doelman zat er net een paar keer te snel tussen. Jammer ! Een volgende geniaal ploegmomentje dan: Maxim ontfutselde de bal, speelde door op Elias die de bal buiten getackeld zag. Een snelle instructie vlak voor de bank, Elias pakte de bal op en wierp die meteen door naar Stan die vanop links wat naar binnen kwam. Die draaide in één vlotte beweging door richting doel en de weg lag plots helemaal open. Rustig kijken naar de keeper en proper in het hoekje binnenleggen, dat is Stan wel toevertrouwd !
Toen diezelfde Stan ook nog eens mocht dollen met de hele defensie, ging de 7-5 tegen de netten en was de match gespeeld. Een ongelooflijke remonte van een 1-4 achterstand naar een 7-5 winst. Man van de match was zonder enige twijfel Stan (hopelijk waren de scouts van Lierse, Genk en Antwerp er vandaag niet) maar alleen was het nooit gelukt en we kunnen zonder meer zeggen dat iedereen vandaag boven zijn gewone spelniveau uitsteeg en daardoor deze zege kon binnen slepen. Een schitterende prestatie van Sem, Kobe, Michiel, Elias, Stan, Maxim en Minthe.
Het was lang wachten op de tegenstand in Beerse. Een kleine tien minuutjes voor de wedstrijd daagden de eerste tegenstrevers op en werden enkele doelen bijeengezocht voor de match. De wedstrijd verliep langs beide kanten wat stroef. Iedereen werkte hard maar de bal wilde niet rollen. Lentezon vond iets vlotter de weg naar de netten en wist de wedstrijd uiteindelijk met 8-4 te winnen. Op zich niet onverdiend al vonden we de uitslag een beetje overdreven. Voor Vorselaar wist Rune Van Beveren twee keer te scoren. Maxim maakte er ook nog eens eentje en Lowie schopte ei zo na de doelman mee de netten in. Jeroen en Cyril speelden zoals steeds hun wedstrijd en doelman Minthe keepte een zeer verdienstelijke match. Af en toe nog wat sneller uitkomen en het komt helemaal goed. Niet de beste match van het seizoen maar inzet en spelplezier waren er zeker en dat is nog altijd het belangrijkste. Op naar volgende week.
Wat een prachtige eerste lentedag vandaag. Winterjas in de kast en tussen de laatste flarden mist rustig cruisen naar Kessel voor een leuke affiche: de return van onze wedstrijd tegen de Bijzondere U8 van KSK Lierse ! Het was nog vroeg maar al behoorlijk druk op de jeugdvelden van Lierse. Veel Kortrijkzanen al aan het opwarmen in diverse talen, die dus wel echt heel vroeg de bus hadden moeten nemen.
Wij mochten uiteindelijk op het kunstgrasveld spelen tegen de sterke U8. Dat was niet meteen in ons voordeel want kunstgras is erg moeilijk te bespelen. Een foute pass rolt altijd buiten en het spel gaat veel sneller dan in normale omstandigheden. Tegen een technische superieure ploeg is dat dus geen cadeau ! Maar goed, we zeurden niet en begonnen eraan met frisse moed. We hadden duidelijk even inlooptijd nodig want we werden in snelheid, duelkracht en techniek koud gepakt de eerste paar minuten. 2-0 dus voor we het goed en wel realiseerden. OK, een tandje bijsteken dus en dat deden we vanaf toen met z'n allen. We kwamen een paar keer in de buurt van het doel, maar Vedran stond in doel en dus gaan gewone trappen op doel vandaag niet binnen terwijl dat anders zeker wel goal is. Stan haalde dus maar een extra cartouche boven en met een zeer wel gemikt schot vanop rechts maakte hij de aansluitingstreffer.
Het heilig vuur kwam er nu helemaal in en even later tikte Thobias in een actie voor doel de 2-2 binnen nog net voor het einde van het eerste quarter. Goed herpakt dus ! Het tweede quarter begon zoals het eerste en dus was onze gelijke stand weer snel verdwenen en stonden we weer 2 doelpunten achter! Zelfs doelman Vedran bleek als opkomende man bij hoekschoppen razend gevaarlijk en pegelde er zo eentje onhoudbaar binnen. Doelman Michiel deed zijn uiterste best en pakte nog behoorlijk veel ballen en kwam ook zeer attent in de voeten gedoken van de opkomende man. Een puike wedstrijd. Helaas gebeurde het wel eens dat een eerste geredde bal in de voeten eindigde van een attent gevolgde Lierse man waardoor het soms toch in een doelpunt eindigde.
Geen probleem, want we combineerden bij momenten echt fraai en lieten zien dat wij ook de driehoekjes konden vinden met snel een tijdsvoetbal. Op een van die snelle tegenprikken was het Thijs die slim wist af te ronden, zelfs met rechts. Jef en Elias waren onze spitsen vandaag en hadden handenvol werk. Vrij lopen in de aanval en bliksemsnel reageren om de bal te veroveren en af te schermen, maar ook terug plooien in de verdediging indien nodig. Veel energie werd er verbruikt daar ! Bij de rust stonden we 5-3 achter, deels door wat pech. Thobias miste een hele goede kans, maar als Benteke over een leeg doel mag trappen, mag een U9 speler van Vorselaar ook de bal net aan de verkeerde kant van de paal leggen. Ook Elias werd nog eens voor doel afgezonderd en loeierde de bal op de lat en in de rebound over. Met wat geluk stond het dus gelijk.
in het derde kwart was het aan ons om wervelend te starten. Mathijs was echt een rots in de branding achteraan en op rechts en lanceerde eerst Elias op rechts die deze keer voor een precies hard en laag schot koos, dat zelfs Vedran kansloos liet, een beauty ! Daarna zette Mathijs met Thobias en Stan een eentijdsactie op en de mooiste aanval van de ochtend werd schitterend afgerond door Stan: 5-5, we vochten terug !
Net toen we met Elias de 5-6 aan de voet hadden gebeurde er een zeer ongelukkig incident. Elias werkte zich los van 2 verdedigers en snelde weg op rechts. Hij werd achtervolgd, en maakte zelf een foute beweging en trapte boven op de bal. Elias verloor zijn evenwicht en smakte op volle snelheid tegen het harde kunstgras. Een zeer lelijke val met de slaap vol tegen de grond. Even helemaal het noorden kwijt en dringend naar de kant om te bekomen. Geen 5-6 dus en een mannetje minder met een kwartier te spelen. Dat deed pijn en het technisch meesterschap van Lierse kwam nu naar boven. We waren stilaan moe gestreden en lieten al eens onze man lopen. Een hardwerkende Thijs in de defensie deed wat hij kon om de ploeg recht te houden en Michiel hield ons nog even in de running met een paar fraaie saves, maar in de tweede lijn stond er steeds meer en beter een Lierse speler klaar om de eerste trap rustig binnen te leggen.
Jef kreeg nog een paar mooie kansen om op snelheid door te gaan, maar een uitstekende Vedran lag keer op keer in de weg. Toch prima gewerkt al weer van Jef. Uiteindelijk gingen we dus een beetje kopje onder en eindigde de match met 9-5. Een topprestatie toch weer van deze ploeg, maar Lierse speelde erg snel, technisch vaak meesterlijk en ook zeer sterk en gezond agressief voor een U8 ploeg. We moesten erkennen dat we soms een stap tekort kwamen in de acties en dat we niet gewoon zijn om zo snel op de bal en huid gezeten te worden. Geen erg, de Lierse trainer was lovend voor onze ploeg en het weerwerk dat we boden en polste meteen naar een volgende wedstrijd, dat is een pluim die kan tellen !
Felicitaties dus aan Stan, Mathijs, Jef, Elias, Thijs, Thobias en doelman Michiel.
PS: intussen vernamen we het geruststellende nieuws dat Elias in de namiddag even een uurtje is gaan rusten en nadien nog wat last had van licht en geluid maar tegen de avond ging alles weer veel beter, gelukkig maar. Toch allicht een lichte hersenschudding opgelopen van de klap.
Onze wedstrijd van afgelopen zaterdag werd vakkundig begeleid door debuterend scheidsrechter Lucas De Bleeckere. Die kwam al snel in het oog van de storm terecht toen een terugspeelbal werd gepakt door doelman Jeroen. De bezoekende toeschouwers gingen zwaar uit de bol maar de scheids bleef kalm en leidde verder een foutloze wedstrijd. Onze ploeg had het in de beginfase moeilijk en kwam al snel op achterstand. Na een minuutje of tien spelen stonden we 1-4 in het krijt. Toen kwam er wat meer vuur in de ploeg en langzaam aan kantelde de wedstrijd. Rune knalde er nog gauw eentje binnen voor hij ziek de wedstrijd moest verlaten. (Veel beterschap!) Mathys, Thobias en Jef loodsten ons naar de overwinning met enkele knappe doelpunten. Cedric was alom aanwezig en deed zowel aanvallend als verdedigend zijn werk. Doelman Jeroen trad de tweede helft aan als veldspeler en pikte ook nog een doelpuntje mee. Hij werd in doel vervangen door Kobe die een puike tweede helft keepte. Echt knap!
Het leek zo'n ochtendje van de praktische problemen te worden. Door de aanhoudende regen vrijdagmiddag lagen de duiveltjesvelden er eigenlijk niet bespeelbaar bij. Op kousenvoeten dus naar de almachtige terreinverzorger en proberen om een beter veldje los te krijgen. Dat lukte wonderwel en we kregen een biljartvlakke hoek van een perfect onderhouden A-veld ter beschikking... op voorwaarde dat de trainer langs de zijlijn ging staan en niet aan de overzijde en dus midden op het A-veld. Het moet zijn dat er gevreesd werd dat er een heel loopspoor getrokken ging worden van de strak gespannen zenuwen. Uiteraard luisteren we altijd naar de richtlijnen, goed opgevoed en gedisciplineerd als we zijn !
Probleem 2 dan: Retie bleek nergens te bespeuren en kwam uiteindelijk tegen 20 na 9 aansloefen. Maar dat was nog altijd ruim vroeger dan onze 7e man, Cyril. Die zat in alle rust en kalmte thuis te wachten tot 9.45u om dan te vertrekken naar de kantine. Een klein uurtje te laat maar en het ultieme bewijs dat als Michel op Batibouw vertoeft het hele evenwicht in het huishouden aan het wankelen gaat, want mét Michel gebeurt zoiets nooit !
En tot slot: hebben we een scheids ? Jawel, Lucas (broer van) was voetballoos wegens een ongelukkig misverstand en dolblij met de taak van scheidsrechter. Hij deed het overigens prima, heel geconcentreerd en met duidelijke gebaren en fluitsignalen. Prima !
Enfin, uiteindelijk konden we toch beginnen sjotten. En we gaven er meteen een lap op. De supporters waren zich nog goed en wel aan het installeren in de business seats, toen Elias een hoekschop rechtstreeks in doel had gewerkt en Sem bewees dat hij tegenwoordig scherp bezig is en de 2-0 op het bord knalde. Stan met een hoog en droog afstandsschot en al weer Sem verdubbelden vlotjes de score. We leken op een monsterscore af te stevenen, maar gelukkig begon Retie eindelijk wat beter weerwerk te bieden. Of wij lieten het gaspedaal wat los, dat kan het ook wel geweest zijn. Maxim moest zich dus een paar keertjes omdraaien in doel door wat matig verdedigend werk van ons team.
Geen erg, want op geregelde tijden diepten we de score verder uit. Cyril was ons intussen komen versterken en knokte op de rechterflank voor elke bal. Sem vormde een sterke bedreiging diep in de spits en Thijs wisselde links en achteraan af met zoals gebruikelijk rustig en gecontroleerd spel. Michiel begon wat aarzelend, maar eens onder stoom was hij weer een sterke laatste man en nadien ook heel verdienstelijk op de flanken. Elias scoorde twee keer in de eerste helft en is dit seizoen ongelooflijk sterk bezig. Vandaag was het net wat minder dan we de laatste tijd als normaal zijn gaan beschouwen van hem. Fysiek wat sneller moe, net een tikkeltje trager in het duel en de afwerking...het zou ons niet verbazen als er een virusje aan het wroeten is ! Toen Stan zijn 3e van de dag tegen de touwen joeg, mocht Retie blij zijn met een 7-3 ruststand. Als we een beetje hadden doorgeduwd was 10-1 correcter geweest.
In de tweede helft ging Cyril in doel en mocht Maxim vol energie opdraven. Dat deed hij zoals gewoonlijk prima en feilloos in de verdediging. Nog een beetje meer overzicht houden bij het uitverdedigen en iets meer het samenspel opzoeken en hij maakt grote stappen vooruit ! Met twee vroege treffers, waaronder eentje met links, besliste een al weer magistrale Stan de wedstrijd. Een van de fraaiste doelpunten begon op rechts, waar Michiel zich ontdeed van de tegenstander, goed keek en kruiselings paste tot bij Thijs die de bal in de loop meenam en laag in de beneden hoek binnen poeierde, mooi goaltje !
Daarna kreeg Retie weer wat te veel ruimte van ons en ze kropen geleidelijk aan dichter. Cyril raakte licht gefrustreerd van een paar defensieve missers voor hem, maar redde gelukkig voor ons de meubelen met een paar fraaie reddingen. Hij fleurde weer op en speelde een perfecte match in doel ! Sem zette tot slot de kroon op het werk en werd door Thijs in het straatje gestuurd, mocht alleen op doel af gaan en bleef kalm kijken en trapte de bal prima in de rechter beneden hoek. Scheids Lucas floot uiteindelijk af bij een 12-7 stand, een oververdiende zege, die eigenlijk nog wat ruimer had kunnen zijn ! Winnen wordt een gewoonte tegenwoordig, vandaag met dank aan Cyril, Michiel, Stan, Thijs, Elias, Maxim en Sem.
Scoreverloop:
01:53 - 1-0 Elias 02:27 - 2-0 Sem 05:53 - 3-0 Stan 06:19 - 4-0 Sem 06:55 - 4-1 12:11 - 5-1 Stan 12:59 - 6-1 Elias 16:25 - 6-2 19:24 - 6-3 26:16 - 7-3 Stan
rust
28:55 - 8-3 Stan 33:38 - 9-3 Stan 38:10 - 10-3 Thijs 39:22 - 10-4 40:36 - 10-5 47:42 - 11-5 Stan 48:32 - 11-6 49:36 - 12-6 Sem 52:03 - 12-7
