Op de middag stond onze moeilijkste tegenstander van het seizoen op het programma: St Dimpna. In de heenronde twee maal fors verloren, waaronder een 0-23 pandoering. We waren dus gewaarschuwd om er fors tegenaan te gaan om niet hetzelfde te laten gebeuren. Zoals het topploegen past hebben we niet alleen veldtrainers maar ook een technische staf die het langs de lijn allemaal in de gaten houdt. Onze stagiair veldtrainer die we 2 weken geleden ook al eens lieten proefdraaien op training, mocht nu met het oog op volgend seizoen ook een echte U7 match begeleiden. Toch een beetje zenuwachtig begon hij aan de match en zag...dat het goed ging.
We startten verrassend en meteen erg fel. We lieten St Dimpna niet in de match komen door kort op te zitten en vroeg te storen. Na 5' gebeurde het onverwachte zelfs: Zenthe kon met een slimme en snelle inworp op links Stan lanceren die bliksemsnel naar doel ging en koeltjes afmaakte: 0-1 na 5' zo waar. Het duurde zelfs tot het midden van de eerste helft voor St Dimpna de kansen kon doen keren en op voorsprong kwam. Ze hebben echt wel een sterke ploeg met spelers die een geweldig schot in de benen hebben waartegen geen keeper opgewassen is. Minthe deed in doel nochtans ongelooflijk zijn best en heeft ons echt overeind gehouden op verschillende gevaarlijke aanvallen.
Ons spel in de eerste helft was fenomenaal en van het beste dat we dit seizoen al lieten zien. We speelden niet alleen fel en scherp maar ook de passes kwamen er vlot uit, waardoor we verschillende goede aanvallen konden opzetten. Bij een van die aanvalsacties wrong Zenthe zich tussen de verdedigers en probeerde de doelman te verschalken. Die stopte de bal nog in eerste instantie, maar in de rebound kan een vallende Zenthe de bal toch nog tussen paal en doelman mikken: 2-3
Stan dolde in de eerste helft met alles wat wit-zwart was tot het hen ook zwart voor de ogen werd. Sommige tegenstanders waren net gedribbeld en wreven in hun ogen toen Stan hen voor de lol nog eens op het verkeerde been zette. Kobe had een hele kluif aan zoveel grote beren, maar ging zonder vrees de strijd aan en probeerde met lijf en leden de bal toch de goede kant uit te krijgen. Respect voor zoveel inzet.
Net voor de rust kregen we nog een uitgelezen kans om een derde doelpunt te maken, maar het voorbereidende werk van Zenthe kon net niet afgemaakt worden door Stan. Tijdens de rust was er een kleine kortsluiting ontstaan bij onze Stan en helaas kregen we de oorzaak niet meer gevonden voor het einde van de wedstrijd. Geen erg want Thijs en Samuel namen toen volop het voortouw en Thijs vooraan in de spits ging hard te keer, terwijl Samuel achteraan iedereen probeerde weg te houden van het doel met scherpe tackles. Er werd gevochten voor elke bal en elke meter, ook al liep de achterstand nu gestaag op. Blijven werken ook als het moeilijk is, dat zijn de echte voetballers.
Minthe demonstreerde enkele knappe balcontroles met de voetzool en zette een paar keer een aanstormende aanvaller een neus ! Michiel had in doel in de tweede helft de handjes vol. De ballen vlogen hard en precies in zijn richting, maar af en toe werd er toch netjes eentje in corner geduwd of onderschept. Prima werk van onze beide keepers vandaag.
Thijs was nog een paar keer dicht bij een treffer, maar scoren lukte ons in de tweede helft niet meer. Desondanks de 13-2 nederlaag, hebben we vanmiddag toch een van onze betere wedstrijden gespeeld, met veel inzet en goed combinatie-voetbal. De veldtrainer mag tevreden terug blikken op zijn examen-wedstrijd en mag stilaan hopen op een promotie tot U7 trainer De mannen die het vandaag zo geweldig deden waren Kobe, Minthe, Michiel, Samuel, Zenthe, Stan en Thijs.
Het was vroeg dag vandaag voor de eerste wedstrijd om 9.30u tegen Vlimmeren. De lente had het opnieuw moeten afgeven tegen een laatste winterse kou, dus toch maar even weer de dikke jas uit de kast gehaald.
Vlimmeren had volgens hun eigen website nog geen track record opgebouwd van grote en veelvuldige overwinningen, dus we maakten een goede kans, zelfs met een gemengde U6/U7 ploeg tussen de lijnen. Het duurde even voor er gescoord werd, maar in de 4' mocht Mathijs een corner trappen. Mooi tot bij de eerste paal en Sem tikte in een vloeiende beweging de bal in de korte hoek binnen. De keeper was volledig kansloos tegen zo'n snelle en perfecte uitvoering ! Knap werk.
Daarna kregen we het even moeilijk, vooral omdat we verzuimden het veldoverwicht in doelpunten om te zetten. Vlimmeren had ook wel enkele sterke spelers in hun rangen en die lieten Milan in doel enkele keren kansloos omkijken. 1-2 na goed 20' spel. Louis maakte daarna echter snel gelijk met een afstands-vluchtschot, wauw ! Het was een pittige wedstrijd en de scheids moest het enkele keren ontgelden bij een eerst niet en dan toch toegekende hoekschop. Ook Casper werd nog eens fors aangepakt, maar de gele kaart bleef op zak. Gelukkig compenseerde de scheids dat door nadien een professionele tang en sandwich-beweging van Louis en Casper tegen een quasi doorgebroken speler van Vlimmeren enkel met een vrijschop te bestraffen.
Voor de rust kropen we weer op voorsprong met een kapbeweging van Mathijs, links voor doel en netjes afgemaakt. De blessure tijd van de eerste helft deed ons de das om en 3-3 was een mooie ruststand.
In de tweede helft ging Sem in doel. Joppe stond vooraan en ging er nu fors tegenaan. Zoveel inzet leidde uiteraard tot balverlies bij Vlimmeren en Mathijs kon mooi profiteren: twee doelpunten op korte tijd en 5-3. Het vijfde doelpunt was ook minstens evenveel de verdienste van Louis die Mathijs in een perfecte scoringspositie bracht. Sem hield ons enkele keren knap recht in doel, maar door wat kleine uitverdedigende foutjes kon Vlimmeren toch opnieuw langszij komen.
Het moet gezegd: als je langs de lijn stond te kijken naar onze 3 U6 spelers Casper, Louis en Brecht dan kan je niet anders dan onder de indruk zijn. Casper kennen we al wat langer en die zet overal zijn voet tussen, maar voor Louis en Brecht zijn de U7 nog redelijk nieuw, maar ze staan méér dan hun mannetje. Louis nam in het middenveld zijn plaats in en Brecht, toch nog altijd maar geboren in 2007, tackelde en verdedigde erop los. Sterk werk !
Terug naar de wedstrijd dan...in de laatste 5' konden we dan toch definitief afstand nemen van Vlimmeren dankzij collectief grote inzet van onze mannen. Mathijs maakte nog 3 doelpunten op aangeven van de andere spelers. Een mooi en verdiend resultaat van Milan, Sem, Brecht, Joppe, Mathijs, Casper en Louis.
Scoreverloop
1-0 4' Sem 1-1 8' 1-2 18' 2-2 22' Louis 3-2 23' Mathijs 3-3 25'+2'
Ook onze tegenstander had een dubbele ploeg bij, maar wij waren niet onder de indruk en maakten er vlug 3-0 van. Het leek een gemakkelijke wedstrijd te worden maar dat hadden we toch even mis. Minthe begon de 1e helft in doel en kon ondanks enkele reddingen niet verhinderen dat herentals terugkwam tot 3-3. Herentals bleef vlot wisselen en scoren, ze liepen uit tot 3-5, nog voor rust konden we terugkomen tot 5-5.
In de 2de helft kwam Milan Minthe vervangen in doel. We moesten blijven achtervolgen want Herentals bleef steeds een goaltje voor tot 8-8, dan liepen ze verder uit tot 8-11. Alles leek verloren maar we bleven ondanks de hitte voor elke bal knokken en kwamen knap terug tot 11-11, een verdiend gelijkspel, beide ploegen waren aan mekaar gewaagd.
We hebben vandaag een mooie spannende wedstrijd gezien met veel doelpunten, wat wil een mens nog meer ? Onze spelers vandaag waren keepers Milan en Minthe, Thobias, Kobe, Cyril, Thys en Stan. Knap gedaan en tot woensdag.
De lente was terug in het land en dat maakt een zaterdagmorgen wedstrijd eens zo aangenaam. Hoewel sommige spelers toch nog aanpassingsproblemen hadden want tijdens de opwarming was het een zagen en klagen over de warmte.
Ramsel hadden wij vandaag als tegenstander. Een ploeg waar we destijds in de heenronde met 4-11 gaan winnen waren zonder al te veel moeite. Ik herinner me er nog vooral van dat ze bij Ramsel veel moeite hadden om hun meer dan 10 spelers toen allemaal een beetje te laten spelen en ik had soms moeite om de onze terug te vinden omdat ze aangetrokken werden door de aangrenzende vijver....
Maar goed, elke match is anders en nooit op voorhand gewonnen. Mathijs was er toch nog bij, na twee ziekte-dagen op school waren de bacteriën enigszins overwonnen, al was hij bij de opwarming en in de eerste helft nog niet helemaal de oude. Dus moesten de andere spelers maar extra hun best doen om de ploeg te dragen. De start was zwakjes en dus stonden we in no time 0-2 achter. We werden compleet verrast door de kracht en inzet bij Ramsel, samen met het technisch vernuft van de paarse schoen... Het moet gezegd: Ramsel speelde correct maar wel veel fysieker en met inzet van lijf en leden terwijl wij in de aanvang veel te afwachtend waren.
Op het kwartier pakten we weer moed toen Jef voor ons de score kon openen. We kregen nog een derde ongelukkig doelpunt binnen, maar voor de rust maakten we opnieuw de aansluiting en met 2-3 aan de rust was er nog alles mogelijk. Even in de schaduw bekomen en genoeg water drinken om de warmte te kunnen trotseren.
William, die in de eerste helft verdienstelijk in de aanval had gestaan, ging nu in doel en we gingen er weer echt voor. De laatste bacteriën waren doodgebeten door Mathijs in de rust en de gezonde agressie en wil om te winnen was er eindelijk. We startten dan ook werkelijk verschroeiend in de tweede helft. Nog in de eerste minuut konden Samuel en Mathijs de achterstand ombuigen in een voorsprong.
Rune op links vond zijn tweede adem en Cédric had in de eerste helft vanuit doel gezien waar de zwakke plekken lagen in de verdediging bij Ramsel. Er werd hard gebikkeld nu om elke bal. Een knappe goal was de 5-3, waarbij Michiel de bal veroverde in de verdediging, goed het overzicht hield en Jef vanop onze eigen helft door het centrum kon lanceren. De boulevard richting doel lag helemaal open door deze actie en Jef maakte het koelbloedig af.
Zoveel aanvalsdrift moesten we daarna even bekopen, en zo kroop Ramsel toch weer terug tot 5-5. Tussendoor had William ons in doel al wel enkele keren recht gehouden. Een van de mooiste seizoensdoelpunten mochten we vandaag op naam van Mathijs zetten. De doelman trapte ver uit, maar in het midden van het terrein. Mathijs kreeg als eerste de botsende bal onder controle, zag de doelman te ver uit zijn doel staan en trapte in één tijd de bal onder de lat met een magistrale lob binnen, Messiaans...
6-5...aan de andere kant werden ze zenuwachtig en er werd gewisseld (Paarse schoentjes er weer in) terwijl de verdediging afgedreigd werd met intrekking van de bonnetjes, om plaatsvervangende schaamte van te krijgen.... Onze tweeling zijn wel bijtertjes, dus als de spankracht hoog is, gaan ze er vol voor. Zoveel inzet hadden we wel nodig om ons hoofd boven water te houden. Michiel kreeg achteraan de taak om de Paarse Schoen niet meer te lossen en naar de buitenkanten van het terrein te drijven. Dat lukte aardig, al glipte hij er toch een paar keer tussen, maar William en de paal hielden ons recht !
Op 5' van het einde kregen we nog een hoekschop. Het drillen op training van posities in te nemen aan de tweede paal werd vrolijk en collectief genegeerd en iedereen ging vóór de eerste paal staan. Cédric loste het knap op, trapte beheerst naar Mathijs, die zich vrij draaide en in de korte hoek binnen schoot. Voila trainer...zo gaat dat dus ook
De laatste minuten waren nog erg spannend, zeker toen Paarse Schoen zijn zesde tegen de netten legde. Maar Samuel kon weer rust in de ploeg brengen door bij het uitverdediging telkens de bal goed te controleren en een goede actie op de zetten met Matijs of Cedric op de flanken. Op die manier haalden we het toch net, al bij al wel verdiend, want we waren sterker als ploeg dan Ramsel, op een enkeling na bij hen.
Dit soort wedstrijden zijn de leukste...veel spankracht, hard werken en dan nipt kunnen winnen ! Gefeliciteerd aan de bezwete strijders: Mathijs, William, Cédric, Rune, Samuel, Michiel en Jef !
OG Vorselaar speelt opnieuw provinciaal met de jeugd !
Beste,
Deze week werden door de KBVB de clubs bekend gemaakt die op basis van vele criteria voldoende punten gesprokkeld hebben om het label "provinciaal voetbal" te verdienen. Vandaag speelt OG Vorselaar met zijn jeugdploegen in de gewestelijke reeksen, terwijl dit jarenlang anders was. Dat is nu opnieuw gekeerd door deze labelling. Concreet betekent dit dat de jeugdploegen van U11 dus kwalitatief hoogstaandere wedstrijden zullen spelen vanaf volgend seizoen. Voor de Duiveltjes reeksen heeft dat op korte termijn geen gevolgen, maar het perspectief is er wel voor de betere spelers dat ze later bij OG Vorselaar volop de kans zullen hebben om zich verder te ontwikkelen.
We feliciteren graag het jeugdbestuur voor het behalen van deze promotie.
Nadat de problemen opgelost waren konden we eindelijk van start gaan ! Punt had ergens nog een keeper gevonden die een kopje groter was dan onze u7, geen probleem voor onze jongens, we kwamen zeer vlot op 0-2.
De keeper van Punt was meer een 'vliegende keeper' en ze konden dan ook nog voor de rust terugkomen tot 1-2. Voor de rest kon onze keeper Cédric de netten schoon houden, na de rust werd de keeper van Punt vervangen door een jongen die nog iets groter was dan de vorige. Ook geen probleem voor ons we maakten er nog vlug 1-4 van en we pakten uit met enkele mooie combinaties.
Onze keeper vd 2de helft, Minthe, had ook niet echt veel werk meer, maar moest zich toch nog 1 keer gewonnen geven, 2-5 eindstand. Iedereen goed gewerkt en gespeeld. De spelers waren Joppe, Thijs, Thobias, Rune VB en Zenthe (bedankt om ons te komen versterken).
Het was even een moeilijk weekend deze keer, met massaal veel afwezigen om allerlei redenen. Daardoor hadden we onze derde wedstrijd thuis tegen Poederlee al moeten doorschuiven naar de U6, maar door een last minute kwetsuur van Samuel, kwamen we nog bijna in de problemen om 2 ploegen samengesteld te krijgen.
Dat de match tegen Poederlee uiteindelijk door de (betere) U6 werd gespeeld, was achteraf bekeken wel een goede zaak want Poederlee bleek dramatisch zwak te zijn en werden zelfs door de U6 alle hoeken van het veld getoond. Eindstand was met zekerhied 0 voor Poederlee en minstens 15 voor OG Vorselaar naar het schijnt... Knap gespeeld van de U6 !
Uiteindelijk hadden we nog Casper en Zenthe kunnen oproepen in extremis om zo uiteindelijk toch nog met 13 spelers naar Punt Larum te trekken. Met dank voor de flexibiliteit !
Aangekomen in Punt hoorden we dat Punt Larum in de loop van dit seizoen nogal wat spelertjes was kwijt geraakt na de incidenten die ze kennelijk geregeld veroorzaken tijdens wedstrijden. Er waren er dus maar 7 beschikbaar. Dat is lastig om 2 matchen mee te spelen, maar het alternatief om dan 7 vs 7 te spelen over een groot veld is ook niet echt een optie als wij met 13 zijn natuurlijk. Dus sleepten ze er een reeks U8 en U9 spelers bij om de ploegen aan te vullen.
In onze wedstrijd was het daardoor een beetje een verloren strijd. Nochtans hebben we super gespeeld in de eerste helft en echt goede kansen gehad, die met een normale tegenstander altijd een paar doelpunten opleverden. Maar als de keeper met gemak een bal onder de lat uithaalt, tja dan wordt het lastig natuurlijk. Maar laten we vooral het goede benadrukken aan onze kant: Jef was onvermoeibaar op de flank en liep de longen uit zijn lijf, Casper was tegen een onevenredig grote tegenstander héél sterk en zette zijn voet tussen elke actie. William toonde een grote durf vandaag en kwam zelfs een paar keer, door blijvend aandringen, in een scoringspositie, knap zeg. Stan probeerde op techniek de tegenstand te ontwrichten, maar de overmacht was soms wat groot. Michiel dichtte achteraan de gaten met intense spurtjes en gooide zijn lijf in de strijd om de grotere mannen af te weren. Cyril tot slot, was onze doelman en pakte die ballen die doenbaar waren.
Jammer dat sommigen langs de lijn het nodig vonden om nog wat lacherig te doen als een gemaakt doelpunt toch nog werd gepakt door de U9 doelman. Het was dus 4-0 bij de rust, wat knap was !
In de tweede helft ging het spelbeeld ongeveer verder zoals in de eerste helft. De ene U9 keeper werd vervangen door een andere, maar net wat minder van kwaliteit. We hadden dus toch een betere kans en dat vertaalde zich in een paar mooie doelpunten van de voet van Stan, maar ook en vooral dankzij de verdienste van harde werkers Cyril, Michiel, William en Casper op het veld. Jef wilde graag nog eens in doel staan en deed dat schitterend. Hij pakte zowat alles en behoedde ons voor nog meer doelpunten. We eindigden zéér verdienstelijk met een 8-3 nederlaag, en trekken hierbij snel een streep onder ons Punt-Larum hoofdstuk. Twee keer een onaangename ervaring, maar volgende week beginnen we met frisse moed aan een nieuwe bladzijde.
Scoreverloop
1-0 2' 2-0 7' 3-0 11' 4-0 20'
rust
4-1 26' Stan 5-1 30' 6-1 35' 7-1 39' 7-2 41' Stan 7-3 43' Stan 8-3 46'
Pulderbos waren we al eens tegengekomen in de vaclabeker (toen een gelijkspel). Vandaag schoten we traag in gang met een 2-5 ruststand als gevolg. Doelmannen vandaag waren Milan en Sem, de ander spelers Thobias, Thys, Jef, Nicolas en Cyril. In de 2de helft liep onze tegenstander nog verder uit tot 2-10, gelukkig konden we nog enkele keren tegenscoren en zo werd het uiteindelijk nog 5-11. Volgende keer beter en tot woensdag !
Hallaar was met 1 volledige U6 ploeg naar Vorselaar afgezakt, zelf kregen we ook versterking van 2 U6 spelers, Louis en Casper, die het beiden uitstekend deden. We begonnen zeer sterk aan de wedstrijd en liepen vlot uit tot 5-0. Net na de rust kon Hallaar 1 x tegenscoren. Onze doelmannen Cédric en William hadden niet veel werk op te knappen. De andere spelers waren vandaag Rune VB, Thobias, Samuel, Louis en Caspar. We bleven goed verdedigen en scoorden vlot: 11-1 eindstand. Goed gewerkt jongens, tot woensdag !
Het was vandaag in principe de laatste competitie wedstrijd van het seizoen, maar door de zes uitgestelde speeldagen hebben we de volgende twee maanden, inclusief tornooien, toch een heel druk lente-programma voor de boeg. FCM Hallaar vandaag dus op het menu, met twee ploegen.
In de heenwedstrijden hebben we daar een redelijke eerste helft gespeeld (in beide wedstrijden), maar zijn we nadien volledig onderuit gegaan in de tweede helft. Het is nog niet helemaal duidelijk wat er toen misgelopen was, maar we hadden dus vandaag nog iets recht te zetten. Onze U7 ploeg werd vandaag versterkt met de U6 spelers Zenthe en Gutte. Een rasaanvaller en een "bewaker", zoals Gutte zichzelf omschreef voor de wedstrijd
We begonnen sterk aan de wedstrijd en slaagden erin de tegenstander terug te drukken op eigen helft. Dat resulteerde na 2' al in een mooi doelpunt van Mathijs, die op rechts de bal oppikte en knap naar binnen sneedt om tot slot de doelman kansloos af te maken met een hard schot. Het bleef een tiental minuten mooi heen en weer gaan, zonder dat er echt grote kansen waren. Daarna kenden we een wat mindere periode en stonden we plots zonder het goed te beseffen 1-3 achter, als gevolg van vermijdbare doelpunten en te laks verdedigen.
Geen ramp echter, want kort nadien trapte Stan de 2-3 hoog in de netten binnen, daar was nog geen beginnen aan om zo'n bal te pakken. Het einde van de tweede helft was best spannend, met kansen aan beide kanten en ook doelpunten. Een own doelpuntje aan onze kant, maar ook aan de overzijde: op een harde corner van Mathijs wist de verdediging de bal te ontzetten...alleen in de verkeerde richting. 4-5 bij de rust, dat liet nog alles open voor een spannende tweede helft.
We wisselden tijdens de rust Rune voor Michiel in doel en we namen ons voor dat we iets sterker in de duels gingen gaan om op die manier de match toch nog te winnen. Het moet gezegd, we speelden sterk in de tweede helft en net zoals in de eerste startten we scherp met een openingsdoelpunt, 5-5, het geloof in de overwinning was er weer helemaal !
Kapitein Kobe wist nog wat deze verantwoordelijkheid betekende en vocht zich een weg tussen de grote beren en stoorde zo vroeg mogelijk de spelopbouw. Bewaker Gutte zette zonder angst zijn voet tussen elk schot en pass, dat hielp ! En Zenthe maakte de hele verdediging gek door dan weer eens pijlsnel op links op te duiken om nadien weer rechts de bal te komen opeisen.
Op het kwartier kwamen we weer langszij, met een van de mooiste doelpunten uit de wedstrijd. Stan, veroverde op links de bal na een hoekschop, behield het overzicht en zag Rune zich vrijlopen voor doel. Precies pass-je in de voet en Rune legde hem mooi in het rechter beneden hoekje binnen: 6-6.
Het moet gezegd: je kan vooraan alles doen om te scoren maar als achteraan de deur openstaat win je toch geen wedstrijden. Een pluim toch zeker ook voor Michiel zijn flinke prestatie in doel. Hij hield ons op enkele cruciale momenten recht met gedurfde reddingen en hield mooi het overzicht om meteen langs de flank de tegenaanval te lanceren.
Er zijn zo van die dagen, dat Stan nog nét iets ongrijpbaarder is voor de tegenstander dan gebruikelijk en vandaag was zo'n dag. Kobe veroverde nog net op onze helft de bal, licht tikje tot bij Stan, die met een mooie kapbeweging zich een weg vocht door het centrum en met een raid naar doel de doelman fusillieerde 7-6. Ook Zenthe kwam nog eens kort bij een verdiende goal na harnekkig jagen, maar hij werd net iets te veel naar links gedrongen door de verdediging om nog goed te kunnen trappen.
De afgevaardigde en trainer van Hallaar werden helemaal overspannen toen Stan opnieuw met iedereen dolde en weer onhoudbaar binnen legde. Het enthousiast supporteren van onze supporters en de coolheid in de afwerking, was de druppel blijkbaar. Er werden wat verwijten heen en weer gegooid met name dat Stan geen U7 speler zou zijn en te oud (lees te goed) is voor deze ploeg. Tja, wij weten met zekerheid dat we dit seizoen al vaak met U6 spelers gespeeld hebben, maar nog "never nooit niet" met een U8 speler. Laten we het maar vlug vergeten en het als een compliment beschouwen dat we erin geslaagd zijn om op enkele maanden tijd van 9-3 en 10-2 nederlagen, nu mee te doen voor de overwinning, met dezelfde spelers !
We trokken ons op het veld weining aan van de frustratie en met een mooi negende doelpunt, onderlijnden we nog even dat we vandaag de betere ploeg waren en verdiend wonnen ! Felicitaties voor de vechtlust en inzet van Zenthe, Gutte, Michiel, Stan, Mathijs, Kobe en Rune.
Scoreverloop
1-0 2' Mathijs 1-1 11' 1-2 12' 1-3 14' 2-3 16' Stan 2-4 17' 3-4 20' Own doelpunt (hoekschop Mathijs) 3-5 21' 4-5 25' Stan
rust
5-5 28' Stan 5-6 35' 6-6 41' Rune 7-6 44' Stan 8-6 45' Stan 9-6 46' Stan
Het was een rustige zonnige zondagmorgen, zonder de gebruikelijke heksenketel in de kleedkamer met 17 duiveltjes ploegen. We mochten zowaar met de scholieren in de kleedkamer vandaag !
We hadden ruim de tijd om flink op te warmen want Zoerle kwam maar op het nippertje aan. Dat hield hen toch niet tegen om meteen fel en geconcentreerd er tegenaan te gaan en zo stonden we na een minuutje al 0-1 in het krijt. Dat bleek al snel een lucky tegenaanval geweest te zijn, want we waren duidelijk met onze hele ploeg in de breedte veel sterker dan Zoerle en technisch hadden we enkele speerpunten die Zoerle vandaag niet in de rangen had.
De achterstand was dus ook in no time omgedraaid in een veilige voorsprong. Samuel had zijn nieuwe schoenen van gisteren terug in de kast gezet wegens een paar maatjes te groot en met de vertrouwde Messi-schoenen ging het meteen een heel stuk vlotter dan gisteren. Een hattrick in 5' tijd was daar een illustratie van. Los van de vele doelpunten, waar er wel enkele pareltjes tussen zaten, was het toch mooi om zien hoe we in die eerste helft stilaan ook de oefening van afgelopen donderdag training in de praktijk begonnen brengen: speler op techniek en snelheid langs het lijntje, bal voor doel en onze spits die daar al stond te wachten om af te ronden. Het begint er stilaan uit te komen, zeker bij ploegen die daarvoor de ruimte en tijd geven.
Een mooie illustratie van ons collectief spel was doelpunt nr 6 toen Samuel met een mooie doorsteekpass William schuin voor doel alleen zette, zodat William koelbloedig met een kruisbal in de andere hoek de keeper het nakijken gaf. Een eerste seizoenstreffer, daar stijgt het zelfvertrouwen zienderogen van ! Knap gedaan William !
De eerste helft vlotte perfect. Thijs en Rune op onze flanken bleken een maatje te groot voor de tegenstand, Samuel een gesel voor de verdediging en Stan hield het met z'n eigen cool achteraan rustig onder controle en stond bij elke tegenaanval ook nog eens klaar voor doel. Cédric had het relatief rustig in doel, maar als de bal in de buurt kwam, had hij hem wel. Onberispelijke prestatie dus. We gingen rusten met 8-1.
Bij de rust trok Zoerle, dat maar net met 5 spelers was, naar de kleedkamer. Hopelijk wilden ze nog aan de tweede helft beginnen... Gelukkig wel want toen we William in doel opgewarmd hadden kwamen ze er terug aan. De rust had hen wel goed gedaan en ons wat minder. Met verse moed begonnen ze eraan en wij hadden toch een beetje de idee dat het al in de pocket was. Deksel op de neus meteen en een aanval vanop links werd onhoudbaar binnengetrapt. We waren meteen weer wakker en Samuel trapte snoeihard de frustratie van dat tegendoelpunt weg met een 9e doelpunt.
Tijd voor Thijs om ook zijn doelpunten aantal nog wat omhoog te trekken en doelpunt 11 en 12 kwamen op zijn naam. Tussendoor had William zich nog een paar keer onderscheiden in doel, waarbij hij lijf en leden in de strijd gooide, inclusief neus en keel. Pijnlijk dat wel, en na zo'n balcontrole zie je natuurlijk even niet waar dat ding naartoe gaat, dus toch nog een tegendoelpuntje...
Het spel vlotte erg goed ook in de tweede helft en de uit-trappen en rollen zorgden steeds voor gevaar. Rune in de tweede helft op links en Samuel op rechts brachten de bal goed naar voor en zetten Cédric en Thijs regelmatig in een gunstige scoringspositie. Cédric was er op wilskracht vandaag een paar keer kort bij, maar kende wat pech bij de afwerking. Bij een van die aanvallen op links kan Rune een terugkomende bal van Samuel knap controleren en vanop een grote afstand droog over de grond binnenknallen in de verste hoek. Mooi !
We hadden gaandeweg onze doelstelling op 20 doelpunten gelegd en iedereen ging er vol voor om dat te halen. We kwamen nog kortbij met late doelpunten in blessuretijd van Samuel en een slim onderschepte uittrap van de tegenstander-doelman door Thijs koelbloedig afgemaakt. 19 stuks intussen, maar de scheids besloot terecht dat 3' extra time wel voldoende was.
19-3, onze grootste overwinning dit seizoen, met bijna iedereen die een doelpunt kon maken, maar vooral een collectief sterke prestatie én mooi samenspel. Het was aangenaam om volgen, in de zon bij de dreef... Knappe wedstrijd van Cédric, Rune, William, Samuel, Stan en Thijs.
Scoreverloop
0-1 1' 1-1 5' Samuel 2-1 7' Samuel 3-1 10' Samuel 4-1 13' Stan 5-1 14' Stan 6-1 18' William 7-1 22' Own doelpunt 8-1 25'+2 Samuel
rust
8-2 26' 9-2 27' Samuel 10-2 28' Stan 11-2 34' Thijs 11-3 35' 12-3 39' Thijs 13-3 40' Samuel 14-3 41' Stan 15-3 42' Samuel 16-3 44' Stan 17-3 49' Rune 18-3 50' Samuel 19-3 50'+3' Thijs
We begonnen zeer sterk aan de wedstrijd en we hadden enkele goede mogelijkheden om te scoren, maar de keeper van Herenthout had enkele goede reddingen in huis en zo kwam Herenthout een beetje onverwachts op voorsprong. We bleven aanvallen en kwamen verdiend op gelijke hoogte, bij de volgende 2 aanvallen was het weer raak 1-3, meteen ook de ruststand. Onze keeper Milan had de 1e helft niet echt veel werk, de 2de helft ging Minthe in het doel (ook hij had niet veel werk). In de 2de helft bleef het lang 1-3, Herenthout kon de laatste 10min nog 1x scoren, en dan schoten we wakker en maakten er vlug nog enkele bij, 2-6 eindstand. Allemaal goed gespeeld, keepers Milan en Minthe, Joppe, Thobias, Mathijs, Kobe en Jef, Tot woensdag.
Na de moeizame heropstart van vorig weekend, was vandaag onze motor weer op volle toeren aan het draaien, zeker na de vlotte training van afgelopen donderdag. We begonnen dan ook fors aan de wedstijd in Herenthout. Michiel stond na lang nog eens in het doel, maar had het de eerste tien minuten van de wedstrijd behoorlijk makkelijk en rustig. We liepen namelijk vlotjes uit tot 0-4 met enkele mooie dribbel doelpunten van Samuel, een knappe binnentikker van Thijs en een doelpunt van Stan vanop de achterlijn waarbij de bal toch nog bij de eerste paal binnen draaide. De keeper krabte zich daarbij even in de haren en keek eens of er geen gat in het zijnet was, want hoe kon zoiets nu in godsnaam gebeuren ?
Het leek dus een beetje op een walk-over af te stevenen, maar toen schoot Herenthout in actie. Twee spelers maakten daar echt wel het verschil, een hele sterke zwarte parel en een grote blonde krullenbol. Technisch waren we zeker de betere ploeg, maar in fysieke kracht kwamen we zeker tegen deze mannen vaak te kort. Ze dolden een beetje met de verdediging en waren niet bang om eens flink de schouder erin te zetten. Aan onze kant was de concentratie ook wat minder na de vlotte opening en zo gebeurde het dat Michiel zich die eerste helft toch nog 4 keer gewonnen moest geven, ook al heeft hij er meer tegengehouden dan binnengelaten.
Ondanks de tegendoelpunten hadden ook wij best nog goede kansen en vooraan speelden Rune en Cyril een stevige partij, door vroeg te storen bij uittrappen en ook goed mee te verdedigen als dat nodig was.
In de tweede helft ging Rune opnieuw in doel staan, na zijn sterke keepersprestatie van vorige week. Kort tactisch overleg nog in de rust, waarbij we iedereen nog eens duidelijk maakten wie we in de tweede helft bij de tegenstander zeker geen meter ruimte mochten geven. Dat maakte dat we terug met wat meer vuur startten in de match. Dat rendeerde meteen want we liepen uit tot 4-6, met o.a. een slim uitgespeelde vrijetrap, hiel van Michiel en een knal van Stan met de bal.. terwijl de verdediging nog druk doende was zich te organiseren...
Daarna was het opnieuw eventjes minder en we kregen twee ongelukkige tegendoelpunten tegen: 6-6 na goed 30' spelen. Cyril begon zich opnieuw fel in het spel te mengen en schudde de ene dribbel na de andere uit de schoenen. Op een bepaald ogenblik was de hele verdediging op een hoopje gedribbeld en ging hij alleen richting doel. Een zekere aarzeling of enig ongeloof hielden hem net van een verdiend doelpunt, jammer.
De wedstrijd golfde echt op en neer, waarbij we steeds op voorsprong kwamen om dan weer bijgebeend te worden. Thijs deed op de flanken en in de spits er echt alles aan om de buit binnen te halen en bij een 7-7 stand in het midden van de tweede helft, haalden we stilaan het laken naar ons toe. Technisch waren we toch net wat beter en geleidelijk aan hadden we in de match ook de noodzakelijke vechtkracht gevonden om ons fysiek te weren tegen de sterke Herenthout spelers.
Rune hield ons in doel recht en forceerde bijna de beslissing door, na een knappe interventie, Stan op rechts te lanceren, terwijl de tegenstander nog aan het overleggen was waarom ze net niet gescoord hadden. De hele flank lag open, de raid was fenomenaal, het schot perfect...maar de keeper was ook goed, dus net geen beslissende goal.
Die doelpunten kwamen er uiteindelijk toch wel en in de laatste minuten liepen we nog vlot uit tot 7-10, na onder andere knappe collectieve doelpunten waarbij iedereen flink jaagde achter de bal waardoor de verdediging wel fouten moest maken. Een knap doelpunt was nog een voorzet van op rechts door Stan die bij de tweede paal door Thijs werd binnengetikt.
Een verdiende overwinning, waarbij we gaandeweg in de wedstrijd groeiden en steviger en geconcentreerder begonnen te spelen ! Prima gespeeld door Samuel, Stan, Thijs, Michiel, Rune en Cyril.
Het leukste was misschien nog de kleedkamer-uit-de-oude-doos, met kachel en een douche waar je spannend het water door een gat zag binnen lopen en aan de andere kant via een kleedkamerbankje weer geheimzinnig naar buiten zag stromen, de wondere wereld tegemoet...
Scoreverloop
0-1 4' Samuel 0-2 6' Thijs 0-3 9' Samuel 0-4 10' Stan 1-4 15' 2-4 17' 3-4 20' 4-4 22'
rust
4-5 26' Thijs 4-6 27' Stan 5-6 29' 6-6 31' 6-7 32' Stan 7-7 37' 7-8 35' Stan 7-9 47' Thijs 7-10 48' Thijs
De mannen die het vandaag zo geweldig deden waren Kobe, Minthe, Michiel, Samuel, Zenthe, Stan en Thijs.
De lente was terug in het land en dat maakt een zaterdagmorgen wedstrijd eens zo aangenaam. Hoewel sommige spelers toch nog aanpassingsproblemen hadden want tijdens de opwarming was het een zagen en klagen over de warmte. 
Onze tweeling zijn wel bijtertjes, dus als de spankracht hoog is, gaan ze er vol voor. Zoveel inzet hadden we wel nodig om ons hoofd boven water te houden. Michiel kreeg achteraan de taak om de Paarse Schoen niet meer te lossen en naar de buitenkanten van het terrein te drijven. Dat lukte aardig, al glipte hij er toch een paar keer tussen, maar William en de paal hielden ons recht !
Het was vandaag in principe de laatste competitie wedstrijd van het seizoen, maar door de zes uitgestelde speeldagen hebben we de volgende twee maanden, inclusief tornooien, toch een heel druk lente-programma voor de boeg. FCM Hallaar vandaag dus op het menu, met twee ploegen.
