Pasen, dat betekent eitjes rapen maar vooraf en nadien toch vooral het spelen van het eeuwenoude en alom bekende Paastornooi van OG Vorselaar. Eerst waren we ingeschreven met twee ploegen maar omwille van de tornooikalender en het aantal vakantiegangers hebben we uiteindelijk toch maar gekozen voor 1 ploeg. Dat bleek een goede keuze, zeker toen vanmorgen om 5.34u de GSM wist te melden dat Mathijs bezweken was. Thijs rijmt op Mathijs en dus was een perfecte vervanger snel gevonden. De goesting van Thijs moest nog even komen, maar dat ging wel lukken !
We spelen dit tornooi met 10 ploegen die elke 5 onderlinge wedstrijden spelen en dan nog een afsluitende match voor de finale plaats. Wij troffen als eerste Halle. Het begin was niet erg overtuigend. Halle nam wat de leiding en we kwamen dan ook op achterstand na 3'. Gelukkig konden we nog in de eerste helft terug langszij komen via Stan. Het bleef een tijdje zeer spannend en we gingen rusten met 1-1 en het gevoel dat wie nog eens kon scoren in de resterende 10 minuten, de zege ging pakken. Het moet gezegd dat we een paar keer goed weg kwamen met ballen op de paal, maar vooral Jeroen hield ons als vaste doelman van de dag helemaal overeind op de spannende momenten. Daardoor scoorde Halle niet meer en wij maakten onze kansen wel af. Het was Thijs niet aan te zien dat de overtuiging er niet helemaal was vanmorgen, want hij speelde zo sterk, in de verdediging en op links. Kappen, draaien, versnellen en zelfs een knap doelpunt bovenop !
Kobe had vorige week al aangenaam verrast met zijn sterke prestatie op Wijnegem en zette vandaag die lijn gewoon voort. Hij kwam dichtbij een doelpunt en leverde de assist voor Elias zijn eerste treffer. 5-1 werd het uiteindelijk, wat royaler lijkt dan het spelbeeld echt was. Helaas werd Stan in deze match al eens ferm aangetrapt op de knie en dat zou ons nog zuur opbreken....
In de tweede match kregen we Oosterzonen voorgeschoteld. Dat bleek al vrij snel een ploeg van minder kaliber te zijn dan Halle. We maakten het spel maar verzuimden aanvankelijk de kansen af te maken. Gelukkig brak Thobias dan toch na 5' de ban en stond de 1-0 op bet bord. Kort nadien zette Elias mooi voor van op links. Kobe was magistraal gevolgd en positioneerde zich perfect, voor een stukje anticiperend op een doelman die de bal niet ging kunnen vast houden. Kobe tikte dan ook overtuigend de bal voorbij de doelman aan de tweede paal. Vreugde alom op de bank en bij Kobe voor deze mooie en belangrijke treffer ! Michiel had even voordien een pegel afgeleverd op een afvallende bal na een hoekschop die wellicht over de lijn was maar helaas niet werd toegekend.
In de tweede helft diepten we al snel de stand uit tot 3-0 via Stan die aan zijn nonkel even wilde laten zien wat hij kon. Mooi. Wat daarna volgde was minder fraai. We gingen plots spelen alsof we in de tuin stonden. Kunstjes vooraan, de bal rondspelen achteraan en dan verliezen en zo stonden we in no time 3-3 gelijk terwijl de match eigenlijk al gespeeld was. Gelukkig staken we net op tijd een tandje bij. Elias trok de kar met rushes op links, Michiel zette de verdediging weer op poten door fysiek te verdedigen en met de techniek van Stan en Thobias liepen we opnieuw verdiend uit tot 6-3. Tweede zege beet en goed op weg naar een topprestatie.
In de derde match kregen we Berlaar Heikant als tegenstander. Een degelijke ploeg, maar vooral heel afhankelijk van hun nr 7 die het ons erg lastig maakte. Bij de rust stonden we 0-2 achter. Onverdiend, maar het geluk dat we tegen Halle wat hadden, hadden we nu niet en dus maakten we niet de paar goalen die er bijna in moesten gaan. Maar dat is voetbal, niet scoren en het deksel op de neus krijgen. Intussen kregen we het flink lastig. Stans knie begon nu echt op te spelen en na de wedstrijd zag we de stud in de knie staan. Dat drukte ons rendement natuurlijk wel flink, al deden alle spelers echt hun uiterste best. Iedereen speelde met een enorm hart en helemaal op hun beste niveau. Thijs rende zich de longen uit zijn lijf achter nr 7 en recupereerde veel ballen. Thobias speelde verfijnd en slim in de spits terwijl Michiel met het mes tussen de tanden in de verdediging stond. Elias bracht opnieuw het vuur in het team door de bal te veroveren en een raid uit te voeren door het centrum en cool af te maken. Toen Stan de pijn verbeet en de 2-2 binnen poeierde leek de match te kantelen. Jeroen pakte vandaag zeer veel ballen voor ons en haalde enkele gemaakte goalen uit de netten, maar moest zich toch op een relatief eenvoudige bal gewonnen geven: 2-3.
Stan bracht ons opnieuw langszij, maar toen zakten we er een beetje door. Iedereen had zo hard gewerkt dat de batterijen op waren. Kobe had zij krachten nodig gehad in de jacht in de spits, net zoals de anderen op hun positie. De knie van Stan begaf het helemaal na de zoveelste trap en duw van een potige tegenstander en Thijs kreeg een stud geplant op zijn wreef. De ziekenboeg langs de lijn groeide en Heikant scoorde in de slotfase de beslissende treffer. De kracht was er niet meer om nog een vuist te maken. Toen Michiel nog van kortbij gefusilleerd werd en de bal op volle kracht op de neus kreeg, was het tijd om er een eind aan te maken !
Maar met een zes op negen, met een zeer gunstig doelpuntensaldo nestelen we ons voorlopig comfortabel op plaats 5. Mits goede poule wedstrijden op maandag is alles nog mogelijk. Een "kleine finale" voor plaatsen 3 en 4 is een zeer realistische doelstelling maar ook plaats 2 is nog haalbaar, en dus een finale.
We zagen vandaag 7 spelers die elk echt op hun maximale niveau presteeerden en we kijken dus terug op een uitstekende eerste dag van het Paastornooi. Hopelijk breien we maandag verder aan dit succesverhaal met een deels andere ploeg.
Scoreverloop:
OGV - Halle 5 - 1
03:20 - 0-1 08:06 - 1-1 door Stan rust 11:43 - 2-1 door Thijs 16:05 - 3-1 door Thobias 17:21 - 4-1 door Stan 20:51 - 5-1 door Elias
OGV - Oosterzonen 6 - 3
04:39 - 1-0 door Thobias 10:06 - 2-0 door Kobe Rust 11:33 - 3-0 door Stan 12:51 - 3-1 15:14 - 3-2 16:02 - 3-3 16:34 - 4-3 door Stan 18:10 - 5-3 door Thobias 19:50 - 6-3 door Thobias
Met moeite 2°C, wat smeltende sneeuw en een gure wind...jawel de lente is in het land ! Als aperitief van een lange dag met een driedubbel optreden in de namiddag op het Windekind schoolfeest als hoofdschotel van de dag, vertrokken we richting Wijnegem voor een stevige match. Wijnegem bleek in de heenronde al een zware dobber, dus we wisten waar we voor stonden en dat het dus met veel inzet zou moeten gebeuren.
We begonnen prima aan onze match. De eerste vijf minuten konden we het netjes gesloten houden achterin, zonder dat we zelf ook veel kansen afdwongen. Het bleef een beetje bij aftasten en veel middenveld spel. In de 6' schakelde Samuel een tandje groter en pikte de bal in op links en maakte het koelbloedig af: 0-1. Blijkbaar was dat ook voor Wijnegem het signaal om eens extra gas te geven en gedurende 10' deden ze ons erg lijden. Ons positiespel verwaterde, we verdedigden net niet scherp genoeg en we lieten het initiatief aan Wijnegem door de opkomende speler te laten komen en ze niet onder druk te zetten achteraan. De voorsprong verdween dus samen met de smeltende sneeuw nogal vlug en een blik op het scorebord toonde een 4-1 achterstand.
Gelukkig had Kobe tussendoor nog een paar fraaie reddingen in huis en wist flegmatiek de scheids te overtuigen dat een bal nog net op de lijn was gekeerd met handen, voeten en een paar knieën. Tegen zoveel overtuiging konden trainer en scheids niet op en werd er dus geen doelpunt toegekend. In het tweede deel van de eerste helft herpakten we ons stilaan en de balans kwam weer in de match. We werden nog geregeld in snelheid gepakt, maar het betere combinatie voetbal leidde er wel toe dat Samuel nog wel een goede bal kreeg toegespeeld van Cyril en Elias op rechts zodat onze score ook tot 4 opliep bij de rust. 8-4, maar er zat meer in.
In de tweede helft bewezen we inderdaad ook dat we beter konden. Jeroen ging in doel staan en Kobe wisselde positie in de spits. Jeroen speelde erg attent in doel en hoewel er nog wel eens een harde knal of botsende bal in ging, hield hij ons meer dan eens overeind. Michiel stak een tandje bij en verdedigde nu wel met vuur en passie zodat we achteraan veel steviger stonden. Cyril leefde zich op links uit en was een secure linksback als het moest en een gedreven linker aavaller als het kon.
De combinatie met Cyril op links en Kobe in de spits functioneerde wonderwel. Kobe stond tegen veel te grote en sterke tegenstanders, maar trok zich daar geen barst van aan. De keeper had de bal nog maar in het spel gebracht en Kobe zat er al met lijf en leden tussen. Cyril zag de bloedvorm van Kobe en speelde intelligent de ballen in de juiste openingen. Kobe draaide aalvlug rond zijn as en zonderde zich voor doel af. Jammer dat Wijnegem een erg goede doelman had, want anders had Kobe met zijn raids zeker een keertje gescoord vandaag.
Het mooiste doelpunt van de dag komt op naam van een ongelooflijk hard werkende Elias. Hij kreeg de bal op rechts toegespeeld van Jeroen, kapte zijn man uit en stormde op het randje van het veld vooruit. Twee ter hulp gesnelde tegenstanders werden reglementair aan de kant gezet en toch had hij nog voldoende kracht voor een stevig schot vanop rechts. De doelman zat er al weer goed tussen maar kon de bal onvoldoende klemmen en zo rolde hij toch net binnen. Samuel gaf hem nog een tik maar uit de televisiebeelden blijkt dat de bal al net over de lijn was, dus een terechte bekroning voor Elias.
Op het einde van de match kon onze sterkhouder en ruggengraat van de ploeg, Samuel nog een paar keer voor gevaar zorgen door opnieuw de duels te winnen en op techniek en kracht de hele defensie op een hoopje te spelen. 12 - 7 dus uiteindelijk, met vooral een tweede helft om zeer tevreden over te zijn. Iedereen haalde daarin zijn beste niveau en dat loonde dus !
Het was een zeer goede 1e helft van onze jongens, we begonnen zeer sterk en zette zoersel serieus onder druk. Zo kwamen we na enkele minuten al 2-0 op voorsprong door Stan en Thobias. We kregen nog enkele goede kansen maar Antonia verdedigde sterk en kon verhinderen dat we nog verder uitliepen. Iedereen werkte heel hard, Cyril verdedigde sterk samen met Thijs. Thobias en Stan deden het prima op het middenveld. Elias en Rune zette de verdedigers van Zoersel goed onder druk en zo kon Rune knap de 3-1 maken. William stond de 1e helft in doel en kwam een paar keer goed tussenbeide. Ook Elias pikte weer een goaltje mee, maar daarna was het antonia die stilletjes op dreef kwam en zo gingen we rusten met een 4-9 stand.
Na de rust verving Elias William in doel. Hij kreeg veel werk op te knappen, kwam toch regelmatig goed tussenbeide. We konden niet verhinderen dat Zoersel verder uitliep. We hadden veel krachten verspild in de 1e helft en Zoersel combineerde zeer goed. Zo werd het uiteindelijk 4-16. Ondanks de zware nederlaag hebben we het toch prima gedaan, de inzet was voortreffelijk en er werd met momenten goed gecombineerd. Spelers van vandaag waren William, Elias, Thijs, Rune, Thobias, Cyril en Stan
Vandaag begonnen we aan de inhaalrace van 5 uitgestelde wedstrijden, te beginnen met de match van 8 december tegen Antonia. De weergoden hadden er ei zo na voor gezorgd dat de uitgestelde match al weer moest uitgesteld worden. Maar de bobo's van de Antwerpse voetbalbond hebben al zo kwistig rondgestrooid met uitgestelde wedstrijden dat de weekends op zijn en dus hadden ze zich ervan af gemaakt door de verantwoordelijkheid door te schuiven aan de scheidsrechters. Toen Scheids Dirk dat nieuws vernam vanuit Praag haastte hij zich met de eerste vlucht terug naar Vorselaar om een grondige veldkeuring te doen. Zoals een echte professional stond hij al voor een eerste inspectie om 8u op het veld. Een tweede keuring vond plaats om 9.45u, dit keer met een grondboring om de vorst in de grond te meten. De analyse werd in de garage thuis verder gezet. Het zijn dus zageventen en onwetenden die verwijtend zijn richting uitkeken toen hij slechts 20 min na het afgesproken verzameluur aan de kleedkamer verscheen met Mathijs.
Antonia....tja, wat zullen we daarover zeggen. Elk seizoen is er wel een ploeg waartegen het moeilijk opboksen is. Onder een snikhete zon in september hadden we in de dubbele confrontatie toen 35 doelpunten geslikt en er amper 4 kunnen scoren. Benieuwd dus hoe het ons vandaag ging vergaan. Het bleek al vrij snel dat het verschil tussen onze ploeg gemiddeld genomen nog steeds erg groot was. Antonia beschikt door een toevalligheid van de natuur over een tiental stevige spelers, met een paar uitschieters naar boven, maar vooral heel degelijk in de breedte. Dat is op deze leeftijd natuurlijk een grote troef. De stand liep dus ook gestaag op en we kwamen niet echt aan combineren toe. Het was een beetje hollen achter de bal en proberen om tijdig te ontzetten. Toch kon Samuel nog milderen voor de rust met een mooie solo actie na een snelle uitworp van Minthe die daardoor de verdedigers volledig verraste. Maar toch 1-8 bij de rust beloofde niet zoveel goeds. Zeker niet omdat het zwaarste kanon, Dante, in de eerste helft nog in doel stond.
De tweede helft was van een veel beter niveau. Antonia bleef sterker en Dante afstoppen was een jobke waar Michiel, afwisselend met Mathijs sterren van begonnen zien, maar wat toch aardig lukte bij momenten. Op sommige ogenblikken deden we echter wel prima mee en vond Samuel met een paar knappe passes Minthe op links en Kobe in de spits. Minthe speelde een prima helft op de flank en was erg attent en gedreven in de verdediging. Twee keer kwam hij dicht bij een doelpunt, na oa een knappe voorbereiding van Mathijs, maar het zat niet mee met de afwerking.
Jef geraakte gerodeerd en zo konden we het spel wat van ons doel verleggen. Kobe speelde ijverig tegen de grotere jongens en ging achter verloren ballen aan en sleepte een hoekschop uit de brand, waarna we via Samuel konden milderen. Ook Michiel profiteerde nog eens van deze aanvallende druk en prikte een tegendoelpuntje tegen de netten. De mooiste van de dag komt op naam van Sammy die met een ver afstandsschot de keeper het nakijken gaf.
Cedric stond in de tweede helft in doel en deed dat secuur. Er gingen best nog wat ballen tegen de netten, maar wat te pakken was werd ook feilloos opgelost. In de laatste minuut, bij een 4-16 tussenstand, schoffelde Samuel de linkerflankspeler van Antonia onderuit en een strenge scheids gaf een - terechte - vrije schop. Muurtje maken en bij de eerste lichte beweging van de bal stormden we vooruit en was Samuel het snelst op de bal. De boulevard richting doel lag open en dus werd de vijfde van de dag koel afgewerkt.
Al bij al viel de schade dus nogal mee tegen een ploeg die nog nooit verloor (met geen van beide ploegen) en nog maar 50 tegendoelpunten slikte dit seizoen en er meer dan 300 maakte. We speelden een matige eerste helft maar met de inzet van de tweede helft zijn we wel tevreden.
Cyril, Thys en Minthe kregen tegen Achter Olen de steun van youngsters Enrique, Tibau en Zenthe. En die deden het erg goed. Na vijf minuten wrong woelwater Enrique zich voorbij twee verdedigers om Cyril de eerste kans van de wedstrijd voor te schotelen. Die twijfelde niet en de voorsprong stond op het bord. De wedstrijd verliep evenwichtig maar Achter Olen was iets sterker in de duels. Doelman Thys werd twee keer gevloerd en we gingen rusten met een 1-2 achterstand. Doelpuntenmaker Cyril nam plaats in doel en Thys nam de linkerflank voor zijn rekening. Hij startte erg gemotiveerd aan de tweede helft en dat leverde al gauw de gelijkmaker op. Ook Minthe vond de weg naar de netten. Zenthe en Tibau versierden nog enkele mooie kansen maar de doelman van Olen was niet meer te passeren. Aan het slot van de wedstrijd kregen we nog het deksel op de neus. 3-4. Wel een goede wedstrijd van onze mannen en in het bijzonder van de jongens van de U7. Knap gewerkt!
Een druk op de verkeerde knop zorgde ervoor dat het vorige verslag van deze wedstrijd niet op onze blog maar recht de vergetelheid in ging. Een week later wordt het al wat moeilijker om alles nog boven te halen maar wij zullen de lege gaten zo geloofwaardig mogelijk proberen op te vullen. Stan verscheen aan de aftrap met de naweeën van een griepje en startte de eerste helft in doel. Jef, Elias, Thijs, Samuel en Matthys waren de veldspelers. En het was vooral de laatste die er zin in had. In de eerste helft leverde hij assists af aan Jef en Elias en knalde hij er zelf ook eentje tegen de netten. We gingen rusten met een verdiende 3-2 voorsprong. In de tweede helft pikten weer Matthys en ook Samuel nog hun doelpuntje mee. Dat leverde een verdiende maar felbevochten 5-4 overwinning op. Proficiat aan alle spelers! En innige deelneming aan de ouders die om 8.30u. aan de kantine stonden! Het zal niet meer gebeuren!
Het was weer een zeer druk weekend voor onze jongens, gelukkig kregen we voor deze wedstrijd weer hulp van 2 u7 spelers. Matthis opende voor ons al direct de score, hij deed het vooraan voortreffelijk, was sterk aan de bal en zorgde steeds voor gevaar. Elias die ondanks koorts toch van de partij was maakte er knap 2-0 van. Onze keeper van de 1e helft was Sem, hij deed dat uitstekend in doel, kwam regelmatig gepast tussenbeide en lanceerde altijd snel de tegenaanval. Ook onze 2de u7 speler Seppe deed het prima op de flank, hij pakte regelmatig uit met een goede dribbel en voorzet. Cédric speelde de 1e helft laatste man en zorgde ervoor dat achter Olen maar een keer kon tegenscoren, hij verdedigde zeer sterk en met zeer veel inzet. Prima 1e helft en zo gingen we rusten met 2-1.
In de 2de helft nam Elias het over van Sem in doel, ook hij kreeg heel wat werk op te knappen en hij deed het zeer goed. Sem bleef in de aanval goed werken en zette de spelers van Olen onder druk, zodat Rune met een knap hard afstandsschot er 3-1 van maakte. We bleven allemaal met veel inzet spelen maar konden niet verhinderen dat Olen terugkwam tot 3-3. Totdat Cédric 5 min. voor tijd de bal onderschepte en het zelf knap afmaakte, 4-3. We begonnen al te dromen van de overwinning totdat onze tegenstander er in blessuretijd toch nog 4-4 van maakte. Een spannende wedstrijd en een verdiend gelijkspel. Allemaal prima gewerkt, onze spelers vandaag waren Matthis en Seppe (U7), Sem, Rune, Cédric en Elias. Tot donderdag.
Reporter zijn... het is een hondenstiel. Je krijgt net de tijd om een cola en huisgemaakte hotdog binnen te wurmen als de eindredacteur je al weer naar de volgende topmatch stuurt terwijl je graag nog even wou nagenieten van de mooie prestaties tegen Nijlen en Achter Olen. Spoorslags dus, kort na de middag, richting KFC Lille waar de U8 van OG Vorselaar deze week hun intussen gewoon geworden U9 match gingen spelen.
Een blik op het scheidsrechtersblad leerde dat Michiel in laatste instantie forfait had moeten geven als keeper, maar dat Thijs zo collegiaal was om een dubbeltje te doen en nog in te vallen na zijn ochtendmatch. Bijna een thuismatch voor Thijs want oma en opa wonen op een steenworp van de Balsakker ! Daardoor had Samuel ook weer geluk en mocht hij in doel spelen in de eerste helft. Iedereen weer blij dus.
We speelden kort na nieuwjaar al eens tegen de U9 van Lille A, wat toen een heel mooie wedstrijd opleverde. Vandaag speelden we tegen de B-ploeg van de U9. Aanvankelijk zaten we niet zo heel erg goed in de match. Het veld was nochtans perfect, keurig vlak en droog en erg groot wat toch in het voordeel moest spelen van deze technische ploeg. Maar Lille zette ons stevig vast op de eigen helft. Gelukkig hebben we voor moeilijke gevallen altijd een breekijzer op voorraad, in de persoon van Jef die zich knap vrijdraaide op een slimme inworp van Mathijs en zo de ban brak. Toen we even later op aandringen van Stan de Lilse verdediging zo onder druk zetten dat het een own doelpunt opleverde waren we goed vertrokken.
Met Jef ben je nooit klaar en hij vocht zich door een muur van verdedigers naar de 0-3. Ook Thobias buitte slim een verdedigend misverstand uit en de 0-4 was een feit. Uw verslaggever tikte zich een "touch screen vinger" om alle prachtige acties te documenteren. Het was dan ook erg mooi combinatievoetbal wat we brachten vandaag. Daar waar we ons kort na nieuwjaar nog wel eens bezondigden aan "U8-foutjes" door dood te lopen in een solo-actie, zien we nu bijna standaard de actie over de flanken eindigen in een precieze pass naar een opkomende en vrijstaande centrumspits. Er wordt echt héél goed samengespeeld en de doelpunten worden als ploeg gemaakt.
Nadat bovenstaande beschouwing ingetikt was, stond het intussen 0-7 en hadden Jef, een efficiënte en hardwerkende Mathijs en Stan de score verder doen oplopen. Samuel stond helemaal niet te verpieteren in doel, want hij speelde attent mee in de verdediging en kon het uiteraard niet laten om zijn technisch vernuft te tonen door ver uit te komen, de opkomende spits uit te kappen en met een goede pass de tegenaanval te lanceren. Tussendoor pakte hij ook nog uit met een paar fraaie reddingen waardoor Lille het verdiende doelpunt niet kon scoren. Dat kwam er toch toen kort voor rust een banaanschot vanop rechts net onder de lat onhoudbaar in doel verdween. Mathijs frommelde met borst en buik de 1-8 nog tegen de touwen. Tijd om te rusten.
In de tweede helft wisselden we Thobias met Samuel in doel, maar dat veranderde niets aan de evenwichten. De rustige balvastheid die Thobias toonde in de eerste helft werd moeiteloos overgenomen door Samuel op links en anderzijds stond Thobias ook autoritair te keepen. Thijs liet zeker in de tweede helft aan de opgekomen familie zien welke klasse-flitsen hij in huis had, en dat nadat hij al eerder diep was moeten gaan tegen Achter Olen. Hij kapte meerdere keren zijn tegenstander op de linkerflank uit met enkele schitterende bewegingen, waardoor we regelmatig met 2 of 3 voor doel vrij kwamen te staan. Sterk werk van Thijs !
Uw verslaggever gaat zich verder onthouden van detailbeschrijvingen van de doelpunten - het werden er wat veel - maar we willen toch zeker nog even het elfde doelpunt vermelden. Thobias trapte erg ver uit, de bal zeilde over de verdediging naar links. Samuel had dat goed ingeschat en pegelde de bal na 1 tussenbots prachtige overhoeks binnen.
Toch ook nog even de prestaties van Stan en Mathijs onderstrepen. Stan - die als voorbereiding op het volgende seizoen waarbij de mannen zich zelf mogen aan- en uitkleden, zelf zijn sportzak (bijna foutloos) had ingeladen - deed het zwart worden voor de ogen van Lille als hij zijn register van dribbels, draai en kapbewegingen opentrok. Het lijkt ons sterk mochten er nog klierkoorts-beestjes aanwezig zijn in het bloed... Mathijs speelt wat minder op techniek, maar wel zeer slim en efficiënt en rijgde de doelpunten en beslissende voorzetten aan elkaar.
Maar goed, het heeft geen zin om verder uitblinkers op te noemen want we hadden er 6 vandaag. Thobias, Samuel, Mathijs, Thijs, Jef en Stan speelden zonder complexen en met veel zin voor techniek, positiespel, inzet en kracht een perfecte wedstrijd. Complimenten voor een 4e U9 overwinning op rij.
Het was al vroeg een aangename drukte op de Vorselaarse Duiveltjes velden vanmorgen met 5 U7 en U8 wedstrijden op het programma nog voor de middag. We begonnen eraan met een terugwedstrijd van een vriendschappelijke confrontatie tegen de U7 A-ploeg van KFC Nijlen. Ginder hadden we ook een stevige match kunnen spelen en dus hadden we nu ook een ploeg samengesteld waarmee dit opnieuw moest mogelijk zijn. De U7 hadden Brecht, Gutte en Enrique afgevaardigd terwijl de U8 Kobe, William en Jeroen de wei instuurden.
16 seconden...veel sneller kan je moeilijk op achterstand komen, maar de eerste aanval over rechts ontwrichtte onze verdediging meteen en doelman Jeroen stond machteloos tegen een precies gemikte trap in de rechteronderhoek. Geen erg echter want vrijwel onmiddellijk maakte Brecht er na een mooie solo 1-1 van. Daarna nam Nijlen weer over, maar toen William met de nodige felheid achter de bal ging en hem te pakken kreeg en Gutte door het centrum voor doel kon afzonderen stonden we weer gelijk. Net voor rust prikte Gutte zijn tweede tegen de netten en konden we gaan rusten met een nipte voorsprong. Die voorsprong mag voor een groot stuk op naam van Jeroen geschreven worden, want hij pakte op geheel eigen wijze een paar gemaakte doelpunten door fantastisch uit te komen. Heel goed !
In de tweede helft nam William over in doel. Aanvankelijk een beetje aarzelend, maar nadien met dezelfde flair als Jeroen in de eerste helft kwam hij ook slim tussenbeide door tijdig uit te lopen en uitgespeelde kansen van Nijlen zo af te blokken. In de tweede helft ontbond Enrique zijn duivels en deed de wedstrijd definitief in ons voordeel kantelen. Niet alleen natuurlijk want scoren doe je samen en dus lagen o.a. een knappe pass schuin door het centrum van een autoritair spelende Brecht aan de basis van de 4-3.
Mooi om zien was ook de tomeloze inzet van Kobe aan de boskant in de tweede helft. Nijlen speelde zeker fair, maar wel erg fysiek en met veel inzet. Op een schouderduw meer of minder werd niet gekeken en Kobe deed er alles aan om zo veel mogelijk aanvallen onschadelijk te maken door lijf en leden in de strijd te werpen. Hij lag bovendien ook nog aan de basis van al weer een mooi doelpunt van Enrique door de beslissende voorzet te geven.
We liepen gestaag verder uit en kregen steeds meer greep op de wedstrijd. Jeroen speelde al weer met erg veel inzet vooraan en dan krijgt de tegenstander het moeilijk om er nog vlot uit te komen. Uiteindelijk legde Enrique met zijn vierde van de dag, op voorzet van een voortreffelijke centrale verdediger Gutte, de 7 - 4 eindstand vast.
Prima wedstrijd was het, met heel veel inzet langs beide kanten, en met een goede balans tussen de beide ploegen zodat het genieten was voor spelers en supporters.
Voor deze u8 match kregen we steun van de 2 u7 spelers Louis en Tibo. Ze deden het beiden voortreffelijk, Louis was onvermoeibaar op de flank, verdedigend zeer sterk en ook aanvallend deed hij het prima, hij opende voor ons de score. Ook Tibo deed het prima, hij nam de doelman van Kessel regelmatig onder vuur met zijn harde schoten. Toch konden we niet verhinderen dat Kessel gelijk maakte en nadien zelfs kon uitlopen tot 3-1, ook al verdedigden we niet slecht, Cyril kwam achteraan regelmatig goed tussenbeide en ook onze keeper van de 1e helft Jeroen deed het uitstekend en stond zeer alert te keepen. We kregen nog enkele grote kansen maar de bal wilde er niet in, totdat Minthe alleen op snelheid kon doorgaan en knap afwerkte, mooi schot langs de doelman in het hoekje, prima goal. en zo konden we rusten met een 3-2 stand.
In de 2de helft nam Tibo de plaats in van Jeroen in doel. Tibo had in de 2e helft niet zoveel werk op te knappen, maar kon niet verhinderen dat kessel verder uitliep tot 5-2. We bleven toch allemaal hard werken maar een verdiende tegentreffer zat er niet meer in. Jeroen en Thobias legden weer vele kilometers af op de flank maar het baatte niet meer, het bleef 5-2. Onze spelers waren Jeroen, Tibo, Louis, Thobias, Minthe en Cyril.. Allemaal goed gewerkt en tot donderdag
De ochtendstond heeft goud in de mond, maar het was toch best vroeg opstaan om tegen 9.30u al tijdig in Kessel aan de aftrap te staan. De verbazing was dan ook des te groter toen bleek dat de mannen die thuis tegen de U9 van Pulderbos gingen spelen al voor ons aan de kantine samentroepten. Was het een spontane blijk van beroepsernst en wilden ze ruim de tijd nemen voor een veldverkenning om een juiste schoenkeuze te maken ? De waarheid lag toch net iets anders bleek bij enige navraag. Trainer Sam had een fopje uitgehaald en iedereen laten verzamelen voor dag en dauw om dan zelf zijn intrede te kunnen doen op het normale uur...kapoen !
Wij stonden toch ook tijdig klaar op het biljartvlakke veldje, helemaal recht getrokken speciaal voor deze topper. In de heenronde hadden we tegen Kessel twee forse matchen gespeeld en zeer nipt met 6-4 en 12-11 gewonnen, dus we waren gewaarschuwd dat het een pittige match ging worden.
We misten helaas een beetje onze start in de match. Verdedigend waren we nog wat te mak in de aanvangsfase en we kregen al snel een paar vermijdbare doelpunten om de oren door niet zo slim uitverdedigen. Maar bij een 3-0 achterstand zagen we wel een knappe combinatie op rechts. Cedric zette zich stevig door, keek goed naar binnen en zag Rune vrij staan die de aangeboden kans mooi afrondde. Tijdens de rust werd het geheim verklapt: gisterenavond was in de tuin nog fors geoefend op voorzetten en dat resulteerde meteen dus in een mooi resultaat !
Helaas lukte het nadien niet om Kessel echt onder druk te zetten en nog een aansluitingstreffer te maken, al maakte Thobias voor de rust toch nog met een knap schot een tweede treffer. De tweede helft was van een hoger niveau dan de eerste. Cedric wisselde met Casper van plaats in doel en iedereen stak een tandje bij en werd wat minder lief voor de tegenstander. Michiel vond opnieuw zijn stevigheid in duels en tackles terug en vormde een prachtig duo met doelman Cedric. Leek de ene verslagen dan zat de andere er nog net slim tussen en dus slaagde Kessel er nog nauwelijks in om te scoren. Op de flanken werd door Thobias op links en Rune op rechts zeer hard gewerkt. Ging Rune helemaal in t rood dan snelde Casper hem op de flanken ter hulp. De balvastheid op de flanken hielp ons zeker om er terug een match van te maken.
Ook William probeerde zijn steentje bij te dragen in de aanval maar slaagde er niet in om echt een kans af te dwingen. Helemaal op het einde zagen we nog twee heel mooie aanvallen, identiek aan elkaar. Cedric speelde Michiel aan, die zag Thobias op links starten. Een mooie pass in de loop en in een tijd doortikken naar Rune, die helaas de pech kende om de eerste keer de paal in de weg te vinden en de tweede keer een prima doelman. Een van beide kansen had zeker een mooie beloning geweest en een terechte erkenning voor een prima tweede helft van onze ploeg. Eerder had ook Casper zijn portie pech toen hij na heftig aandringen zijn bal net links naast de paal zag zeilen.
We verloren dan wel uiteindelijk met 8-2 maar kunnen globaal genomen toch terug kijken op een felbevochten wedstrijd waarbij op het einde iedereen blij was met het eindsignaal omdat de energie op was.
