De match was nog geen minuut bezig en we stonden al 0-1 achter. Gelukkig schoten we wakker en Thobias maakte een minuutje later de gelijkmaker. We speelden allemaal met veel inzet, Jeroen en Minthe zette de verdediging goed onder druk en daardoor kon Elias profiteren, hij scoorde 2x achter mekaar. Cyril stond de 1e helft in doel, hij stopte een paar afstandsschoten van Nijlen, maar kon toch niet verhinderen dat ze terug in de match kwamen, 3-2. Dan was het aan onze Stan, die plaatste de bal mooi onder de lat in doel 4-2. Toch gaf Nijlen zich niet gewonnen, ze kwamen terug op gelijke hoogte, Thobias en Stan speelden afwisselend als laatste man, ze deden dat beiden prima. Jef en Elias werkten hard op de flank, en vergaten hun verdedigende taak niet, Stan trok in de laatste minuut mee ten aanval en werkte na een mooie solo simpel af, 5-4 aan de rust.
Ook de 2de helft begonnen we slecht, 5-6 achter. Ondertussen had Cyril zijn keepers handschoenen doorgegeven aan Jeroen, en Cyril trapte de gelijkmaker kei hard binnen, en direkt daarna deed Stan hem nog eens na, 7-6. Nijlen kon nog 1x gelijk maken, maar dan was het aan ons, Jeroen hield alle ballen tegen, en Thobias kon na een mooie voorzet van Elias de 8-7 maken. Minthe speelde nu laatste man en hield het achteraan goed onder controle, Jef deed het prima op de flank, zowel aanvallend als verdedigend. Thobias had ondertussen nog de 9-7 hard binnengetrapt. En Cyril kon met een beetje geluk de 10-7 eindcijfers vastleggen. Onze spelers vandaag waren: Cyril en Jeroen, Minthe, Stan, Jef Thobias en Elias. Na een slechte training donderdag (zie verslag Koen) goed herpakt, veel inzet en hard gewerkt. Prima, prettige vakantie en tot donderdag
Scoreverloop:
0-1 1-1 Thobias 2-1 Elias 3-1 Elias 3-2 4-2 Stan 4-3 4-4 5-4 Stan
Even terug naar afgelopen donderdag op training. Wat we toen voorgeschoteld kregen leek meer op een uitgelaten stal kalfjes die na een lange winter de wei terug roken. Er was geen land mee te bezeilen op training. Iedereen zat te duvelen, te duwen, te rollebollen, te lachen en te spelen en vooral niet te voetballen. Het zal wel de aankomende vakantie geweest zijn allicht en de après-toetsen spanning, maar een goede voorbereiding op de matchen van vandaag was het zeker niet.
Marc pakte dan in de kleedkamer voor de match ook uit met een terechte bolwassing en iedereen werd op zijn plichten gewezen om tenminste met volle goesting en inzet te spelen vandaag en op die manier het best mogelijke resultaat neer te zetten. Het maakte indruk en het gejoel verstomde en iedereen luisterde ernstig. De boodschap kwam duidelijk over. De opwarming nadien verliep dan ook gedreven en geconcentreerd, altijd een goed teken.
De match begon vanaf het begin fel en er werd meteen stevig gebikkeld. Je zag dat het alle kanten uit zou kunnen gaan vandaag. Het duurde dan ook vrij lang tot er echt een goede doelkans kwam en Mathijs maakte er met een mooi afstandsschot vanop rechts 1-0 van. Een gebeten en verbeten Thijs - zo nuttig ! - deed dat 5' later nog eens over met de linker deze keer en kon ook de bal net onder een grabbelend doelman van ver binnen pegelen. Verrassend dat we zo de score openden want de Achter Olen doelman was groot maar ook goed, dus afstandsschoten moesten echt wel heel goed zijn om een kans te maken. Toen Mathijs even later al weer na een fraaie actie de 3-0 op het bord zette, dachten we op de bank even dat Achter Olen nu wel zou kraken en dat we verder rustig konden uitlopen.
Foute lezing van de wedstrijd bleek al snel, want Olen was niet gekomen om met 10-0 terug gestuurd te worden. We werden even uit verband gespeeld en met een onhoudbaar afstandsschot werd het 3-1. Toen we nadien - alweer - ongelooflijk stonden te suffen op een hoekschop waarop van ver werd ingelopen, hadden de Achter Olen jongens maar te kiezen wie dan de 3 de bal mocht binnen jagen. Doelman Cedric die tot dan toe al een vlekkeloze eerste helft had gekeept, was kansloos natuurlijk en voelde zich terecht een beetje in de steek gelaten. Achter Olen rook hun kans nu en de wedstrijd barstte helemaal open. Rune trapte weer af, speelde eerst de bal kwijt, veroverde hem weer en loeierde op doel...buitenkant paal, jammer.
Ook Kobe en Sem staken in de spits opnieuw een tandje bij en dwongen elk een paar kansen af, maar het duurde soms net iets te lang om te besluiten waardoor de doelman terug in de baan van de bal lag of er nog een verdediger kon ontzetten. Jammer, dat we die paar goede kansjes niet konden afmaken, want even voor rusten werden we nog koud gepakt door een zeer efficient spelend Achter Olen dat o.a. met een fraaie knal vanop rechts Cedric het nakijken gaf. En zo gingen we de rust in met een 3-4 achterstand.
Niet getreurd, want dit was een match die nog niet gespeeld was. Sem ging in doel nu en stond daar erg geconcentreerd het spel te volgen. Hij had goed gekeken naar Cedric in de eerste helft die ook al heel secuur de aanval weer op gang bracht. Achter Olen zette ons nl. in no time compleet vast bij het uitverdedigen en dus was het aan de keeper om heel goed in te schatten welke vrijlopende OG speler de bal kon krijgen. Dat deden ze beiden de hele wedstrijd feilloos en zo gaven we geen doelpunten weg.
Cedric ging nu mee in de spits beuken en dat leverde al vrij snel resultaat op. Rune kreeg vanop links de bal aangespeeld, draaide zich in een vlotte beweging van de verdediger weg en vlamde de gelijkmaker binnen. Iedereen plooide zich nu echt dubbel om deze match binnen te halen. Michiel was opnieuw onberispelijk als laatste man. Niet de meest opvallende speler vandaag, maar wel foutloos in bijna alle interventies en klaar kijkend in het uitverdedigen en in de spelopbouw.
Mathijs en Thijs liepen zich de ziel uit het lijf op rechts en links. Zoveel inzet en kracht dat daar verbrand werd, dat moeten rustige kinderen zijn vanmiddag. Mathijs is zelf groot en sterk en niet vies van een stevige schouderduw, maar vandaag kreeg hij een gelijkwaardige kerel tegenover zich. Zalig om de vlijmscherpe duels te zien langs de lijn. Mathijs bleek toch technisch de betere en kwam dus meestal als overwinnaar uit de strijd. Ook Thijs deed aan de overzijde gelijkaardige dingen, dartelde tussen 2 man door en lanceerde op die manier een paar vlijmscherpe counters. Dubbel jammer dat Achter Olen toch wat tegen de gang van het spel in op 4-5 kwam, hoewel ze daarvoor ook wel al een paar waarschuwingen hadden gegeven.
Mathijs werd kort nadien van de sokken gelopen door zijn vriend, keek naar papa scheids die als een ware prof aangaf dat het zijn inziens een show duik was en nog dreigde met een gele kaart ook daarvoor. Mathijs stond vloekend weer recht na zoveel onrecht... Kobe wachtte echter niet op de afloop van deze familie twist, grabbelde de bal mee op rechts, liet 2 man ter plaatste, kon op de doellijn de bal nog binnen houden en besloot op doel. Mooie actie, maar geen doelpuntje.
Even later schudde Mathijs zijn tegenstander los, zette een fraaie actie op en besloot op doel ... en op de doelman. Cedric was erg attent in de spits, volgde goed en punterde de bal onder de keeper door en die rolde tergend langzaam maar zeker binnen ! Yes 5-5. Wie nu scoorde ging winnen, dat voelde je wel.
Sem zette zich schrap in doel, pakte de ballen die moesten gepakt worden, liet rollen waar nodig en speelde goed opnieuw in. Thijs kreeg dat verbeten trekje om de mond, kromde zijn rug en legde het spel van Olen op zijn flank volledig lam. Cedric zette vooraan druk en Kobe spurtte alles uit het lijf wat er na 45' nog in zat. Michiel leek onvermoeibaar en sprong links en rechts bij met slimme tackles om de angel uit de tegenaanval te halen.
Een zalig momentje was het dan toen Mathijs na een paar eerdere kansen van onze ploeg, de 6-5 tegen de touwen joeg, precies op minuut 50' van de wedstrijd. Een uitgelaten ploeg was het toen en verdiend ! Nadien hielden we de boel goed dicht en toen de scheids de wedstrijd na een korte extra tijd affloot was iedereen erg tevreden met deze hard bevochten en al bij al wel verdiende zege !
De penalties waren nog een mooie afsluiter, maar een hele uitdaging tegen zo'n goede keeper. Toen Kobe door de papa ofwel een extra zakje chips werd beloofd bij een goal oftewel geen bij een misser, glinsterden de oogjes. Dat ging Kobe eens in orde brengen. Een aanloop met vertrouwen en een fenomenaal schot in de rechterhoek. Halve hoogte, hard en secuur in het zijnetje. De doelman zat er nog bij maar het was niet te houden !
Topwedstrijd gezien vandaag, met een hele ploeg die echt het maximum deed en dus krijgen Sem, Mathijs, Rune, Cedric, Michiel, Thijs en Kobe een dikke pluim. Onze andere ploeg won ook al met 10-7 en dus schalde het nog lang en oorverdovend luid in de kleedkamer van "We are the Champions" en "Kampioen zijn is plezant" !
Een van onze verste verplaatsingen bracht ons naar Netezonen, in Vorst (Laakdal volgens de GPS), via de snelweg naar Hasselt/Luik. Na een vlotte rit kwamen we ter plekke aan en bleek één man te ontbreken. Moederlief was richting Antwerpen gereden... Om de goede vrede te bewaren, zullen wij de anonimiteit van deze moeder respecteren. Al willen wij wel een tipje van de sluier oplichten en meegeven dat betrokkene zich doorgaans erg enthousiast toont naast de lijn en zich geregeld laat opmerken met een fel gesmaakte "Ole ole".
De eerste helft lagen we onder tegen de thuisploeg en dat resulteerde in een flinke achterstand bij de rust. De tweede helft was één van de beste die we dit seizoen mochten aanschouwen. Al onze mannen deden uitstekend hun best en dat resulteerde in doelpunten van Stan, Jef en Jeroen. Grote held in deze tweede helft was de plaatselijke doelman. Hoe veel kansen we ook creëerden, telkens lag hij in de weg. Maar ook onze defensie stond pal met Cyril en Maxim die erg sterk presteerden. Doelman Elias had niet veel werk meer maar toonde zich secuur op de weinige ballen die zijn richting uitkwamen. Tijs toonde zich zoals steeds sterk op de flank en in de verdediging. Een collectief sterke prestatie die onmiddellijk resulteerde in de nodige persaandacht van een niet onknappe fotografe. Eén van de komende weken mogen jullie de foto's verwachten.
Vandaag stonden we voor de verste verplaatsing van dit seizoen, naar Netezonen, gelegen in Nike land op de grens met Limburg. We waren netjes op tijd, ruim voor er van de plaatselijke helden iets te bespeuren viel. We konden ons dus rustig opwarmen en er nog een mini training van maken voor de wedstrijd. Ofwel was de grasmachine in panne gevallen of had zijn bestuurder een snipperweekje genomen, maar het gras stond een beetje veel te hoog om heel vlot te kunnen combineren. Het zou natuurlijk ook kunnen dat het een lokale tactische zet was om ons hoogstaand spel een beetje te ontregelen.
Hoedanook, het had allemaal niet veel effect want na goed een minuut kon een scherp gestarte Cedric op pass van Mathijs al van kortbij besluiten. Daarna ging het als een wervelwind verder. Thobias legde na balverlies van Netezonen cool de 0-2 binnen en toen Mathijs na 4' een afstandsschot uit de sloffen schudde was de match eigenlijk al in een definitieve plooi gelegd. We deden het prima in de eerste helft. Minthe stond in doel, had het relatief rustig maar pakte toch een keer of twee uit met een verdienstelijke redding op verre ballen. Goed geanticipeerd en uitgekomen zodat het niet tot een tegengoal kwam.
Thobias op links en Mathijs op rechts zorgden voor het technisch overwicht dat Netezonen uiteindelijk te veel zou worden. Netezonen was geen grootse ploeg, maar wel erg hard in de duels. Er werd naar onze zin een beetje te veel geduwd en getrokken, wat mooi voetbal niet bevorderde en waardoor wij ook wel eens in de verleiding kwamen om onze armen te gebruiken, wat we liever niet zien. De scheids was van het Engelse type, liet (te) veel toe en het was snel duidelijk aan de zijlijn dat er niet te discussieren viel. We lieten de foute inworpen, hoekschoppen en al dan niet gefloten foutjes maar voor wat ze waren en een knipoog met de collega trainer maakte duidelijk dat zij het ook wel zo zagen.
Intussen konden we eens wat roteren in de ploeg en Michiel kon zich vandaag op de flank uitleven. Hij deed dat verdienstelijk, met de gebruikelijke inzet en overgave en was een paar keer na een ferme raid dicht bij een doelpunt, maar uiteindelijk zat er toch net die voet te veel tussen. Rune was ook al erg bedrijvig en kon nog voor de rust twee keer fors uithalen, met evenveel mooie doelpunten tot gevolg. Kobe had werk vandaag tegen een relatief grote en potige ploeg en moest alles uit de kast halen om overeind te blijven. Uit de eerste helft onthouden we vooral een geweldige rush langs rechts, langs iedereen heen en eindigend in een afzwaaiend schot. Het was mooi geweest... misschien later nog in de match een nieuwe kans.
Thobias was sterk en zijn 4 treffers in de eerste helft waren daar een mooie illustratie van ! We gingen dus rusten met een forse 0-10 stand en zagen dat het goed was. In de tweede helft ging Cedric in doel en Minthe die er een korte nacht had opzitten na wat oorpijn te hebben gehad ging in de spits spelen. Cedric zag in de tweede helft toch wat meer blauw-witten voor zich verschijnen en deed het uitstekend. Heel attent in de tussenkomsten en goed snel uitverdedigen. Een prachtige driedubbele redding op een aanvalsgolf van Netezonen was zonder meer een staaltje van keeperstalent !
In het begin van de tweede helft opende een hardwerkende Rune de score en we leken zo af te stevenen op een 20-tal doelpuntjes. Maar de eerste helft had bij iedereen toch al wel veel krachten gekost en ongetwijfeld zat ook een zware tweedaagse op bosklassen nog in de kleren. Als we in de kleedkamer hoorden dat de bloedbroeders Mathijs en Thobias om 6u 's morgens al paraat op hun bed aangekleed zaten te wachten, weet je natuurlijk genoeg... De tweede helft was best ok van onze mannen, maar we konden Netezonen nu toch niet meer wegdrukken zoals in de eerste helft en speelden een beetje zoals de Rode Duivels tegen Wales: duidelijk beter maar de vele kansen niet meer afmaken.
Kobe scoorde ei zo na toen een afgeweerde bal in de voeten kwam en de keeper uit positie was gespeeld. De bal leek altijd binnen te gaan, maar de keeper kwam met zijn hele lijf nog in de baan van de bal gevlogen en redde zo erg knap. Ook nadien was Kobe ongelukkig toen hij op links spurtte, de bal net voor de doellijn binnen hield, mooi kapte en trapte op doel. De bal ging tergend via de eerste paal over de doellijn aan de tweede paal...buiten. Maar uiteindelijk lukte het toch toen Rune nog eens doorzette, goed het speloverzicht hield en Kobe aanspeelde die met een fraai schot overhoeks in doel besloot, een verdiend doelpunt.
Ook Minthe deed zijn duit in het zakje, afwisselend op links en in de spits, maar was vandaag vaak net een tikkeltje te laat in de acties om echt succesvol te kunnen zijn. Een kort nachtje en een zware week, verder moet je het niet zoeken natuurlijk, dus volgende keer lukt het vanzelf weer wel ! Mathijs rondde een al weer uitstekende match af met een derde treffer, ook al stond hij laatste man in de tweede helft. Niet af te stoppen, die aanvallende impulsen. Netezonen kon gelukkig ook nog een verdiende eerredder maken en zo eindigde de match op een overtuigende 1-13.
Prima collectieve prestatie van Cedric, Rune, Mathijs, Kobe, Michiel, Thobias en Minthe.
Onder een aangenaam najaarszonnetje bonden Matthys, Minthe, Rune, Cedric, Elias, Stan en Cyril de strijd aan met SKS Herentals. Voor we zelf aan de wedstrijd begonnen, hadden we nog gezien dat onze collega's het niet onder de markt hadden tegen de bezoekers. Onze mannen waren gewaarschuwd en dat resulteerde in een fel wedstrijdbegin. Doelman Cyril zag weinig ballen zijn richting uitkomen maar stond paraat wanneer het nodig was. De veldspelers lieten zien dat ze mekaar steeds beter vinden op het veld. Overbodig balverlies was er bijna niet en dribbels werden steevast gevolgd door een goede pass. Mooi om zien. Leuk was ook dat iedereen zijn doelpuntje wist mee te pikken. We gingen rusten met een welverdiende 9-1 stand. Matthys nam de taak van doelman over van Cyril. De tweede helft verliep een pak minder dan de eerste. De tegenstander werd wat onderschat na de wel heel goede eerste helft wat resulteerde in een paar tegendoelpunten. Zelf troffen we nog maar één keer raak. Een mindere tweede helft maar de goede eerste helft en het goede samenspel stemden de trainer mild. Een goede match van onze jongens! Proficiat.
De hele jeugdwerking van SKS Herentals zakte vandaag af naar Vorselaar, wellicht na een flinke rondrit via Grobbendonk of zo, of zouden ze toch door de bossen gereden zijn ? Ze waren alleszins ruim op tijd want om 8.45u stonden ze al in wedstrijdkledij te trappelen om te beginnen. Het waren grote stevige jongens en bij de opwarming was het ook meteen duidelijk dat ze tegen een bal konden trappen met z'n allen. Wellicht dus verdeeld in een A-ploeg, want in de tweede partij was het niveau wat minder bij SKS. Dat betekende dus dat wij maar iets feller moesten zijn om er het beste van te maken.
Zoals nog te vaak de afgelopen weken, lijken we niet wakker bij de start en dus kregen we vandaag langs alle kanten zoevende ballen rond de oren. 0-2 na 1' spelen, dat kon tellen en beloofde niet veel goeds. Gelukkig herpakten we ons een beetje en dankzij een bedrijvige Lowie konden we enigszins tegen de gang van het spel in zelfs gelijk maken. Het waren goaltjes die dankzij veel inzet en doorzetting van Lowie tot stand kwamen. Heel goed gedaan !
Daarna was het een betere wedstrijd om te volgen en hoewel SKS Herentals duidelijk beter was hielden we redelijk gelijke tred. Jef en Thijs brachten nu wat meer power in het spel en dat scheelde een slok op een borrel. Thobias speelde technisch mooi en met overgave en legde knap de 3-4 aansluitingstreffer in het mandje. Maxim wou opnieuw in doel, deed een paar fraaie reddingen en testte tussendoor met zijn hoofd de stevigheid van de doelpaal eens uit. Op het kwartier leken we op een meer evenwichtige wedstrijd af te stevenen toen al weer Lowie er als de kippen bij was om een mooi afgeweerd schot van Jeroen binnen te tikken.
Daarna drukte SKS nog eens door en werden we opnieuw te makkelijk verdedigend weggezet zodat het toch nog 4-7 bij de rust was. De hele wedstrijd door wisten we geen blijf met de corners van SKS Herentals. De 3 veldspelers stelden zich telkens op de middellijn op en kwamen snel ingelopen op de getrapte hoekschop. Ofwel stonden we niet bij onze man, ofwel aan de verkeerde kant of stonden we wel goed maar lieten ons eraf lopen. Feit is dat het bij een hoekschop bijna elke keer raak was voor SKS Herentals. Jammer dat die standaard situaties nog niet beter ingebakken zitten, terwijl er wel veel aandacht op wordt gevestigd week na week.
In de tweede helft ging Jeroen in doel en mocht Maxim in de spits werken. Jeroen pakte verschillende moeilijke ballen en dat hield ons wel overeind. Zoals te verwachten was kregen we het tegen deze sterke tegenstander moeilijker. We kregen nog weinig kansen en moesten alle zeilen bij zetten om het verdedigend dicht te houden. Maxim deed zijn best, maar is voorlopig nog in de zwerf-fase en dus overal te vinden op het veld waar de bal naartoe gaat, maar nog niet op de gevraagde positie. Logisch uiteraard. Michiel deed zijn best, maar is het de verkoudheid of wat anders, maar hij was zowel verdedigend als in de afwerking soms wat ongelukkig.
Uiteindelijk konden we toch nog een keertje scoren in de tweede helft toen een zeer verdienstelijke Thijs de bal tussen 2 verdedigers tikte tot bij Lowie, die vandaag goed bij schot was en zijn 4e van de match maakte. SKS Herentals won vandaag verdiend van ons. Ze hadden een ploeg spelers bij die allemaal een goed niveau haalden en wij deden op de beginfase na, heel erg ons best, maar verloren uiteindelijk de wedstrijd in de duels, op de hoekschoppen en misschien nog het meeste door te weinig te lopen en te bewegen zonder bal. Een goede actie kreeg te vaak geen vervolg omdat de speler na een pass of dribbel gewoon stopte en hoopte dat iemand anders wel ging overnemen. Daardoor kregen de aanvallende acties niet altijd een vervolg en kwamen we verdedigend vaak tegen een man meer te staan omdat er niet mee verdedigd werd door iedereen. Blijven trainen en oefenen op spelinzicht dus !
Volgende week krijgen we een weekje rust, om daarna weer volop te hernemen met frisse moed !
Op het kunstgrasveld van KFC Halle begonnen onze jongens wat onwennig aan de wedstrijd. Thijs, Stan, Jeroen, Elias, Cedric en Rune stonden een beetje te schaatsen op het voor hen onbekende terrein en Halle maakte er al snel 1-0 van. Stan wist de scorebordjes in evenwicht te brengen en deed dat evenzeer na de 2-1 van Halle. De thuisploeg bleef de weg naar doel vinden en nu was het Rune die gelijk wist te maken. Daarna was het over voor onze jongens. 6 keer moest onze doelman zich nog omdraaien. Op het einde van de wedstrijd vond Stan zijn dribbelbenen nog terug. 9-4 was het verdict. Niet de beste wedstrijd van onze jongens, al zal de onwennigheid op het kunstgrasveld hier ook wel voor iets tussen zitten. Volgende week beter.
