Spannend, dat was het toch een beetje om voor de allereerste keer een match te gaan spelen op een groot veld tegen een ploeg die dat al enkele maanden gewoon is en bovendien ook nog een jaartje ouder, slimmer, groter en sterker is. De enige oefening was vorige week een kort onderling oefenmatchje op training.
Maar iedereen had daarvan goed onthouden dat je je heel snel helemaal kapot kan lopen op zo'n veld en dat het er dus vooral op aankomt om niet overal op het veld te willen zijn en je beter de bal goed rond kan spelen en zuinig omspringen met de krachten. Dat laatste was zeker nodig, want we hadden sowieso al niet veel spelers op overschot om een dubbele match te spelen én tegen de U10 én dan nog eens tegen de U8. Tot overmaat van ramp, had vriend Jef zich iets te veel uitgeleefd op school en zich flink bezeerd aan zijn knie. Kortom, amper 9 spelers dus om aan de match te beginnen.
En toch...we deden het prima in de eerste helft. Een beetje zoekend nog naar onze plaats, soms nog onvoldoende de aansluiting makend tussen de verdedigende en aanvallende linies en ook nog te vaak naar binnen spelend terwijl de ruimte enorm was op de flanken. Maar we deden meer dan behoorlijk mee. Echt heel grote kansen konden we niet afdwingen, maar we zorgden wel voor druk en gevaar, met een resem hoekschoppen tot gevolg.
Toch kwamen we na goed 17' op achterstand toen we Bjarne te veel lieten komen en die met een hard schot, hoog onder de lat Minthe kansloos liet. Even later werd de score nog verdubbeld en leek de wedstrijd toch te kantelen in het voordeel van de meer ervaren en oudere ploeg. De rust was welgekomen om wat op adem te komen en wat taktische wijzigingen door te praten.
Achteraf hoorden we van onze collega U10 trainer dat tijdens de rust de overwinning bij de U10 al gevierd werd...gevaarlijk dat vel van de beer die nog niet (helemaal) geschoten is....
We startten aan de tweede helft met frisse moed. Thijs schoof naar de links voor positie en dat ging een stuk vlotter en onze linkerflank werd razend gevaarlijk. Rune dekte nu rustig en zeker de linkerflank af in de rug van Thijs. Michiel en Maxim in de defensie speelden met meer vertrouwen. Elias rommelde in de spits en teisterde de defensie en Thobias en Stan recupereerden eindeloos veel ballen. Ze vonden vaak Mathijs die er nu helemaal doorkwam. Het opzien naar en tegen de oudere mannen, was helemaal weg en er werd hard gebikkeld. We vreesden nog even voor een Carcela-ke van onze sterkhouder, maar hij kon zich gelukkig nog net inhouden... En Minthe die kwam een paar keer goed uit om een bal te ontzetten en zo de fatale 0-3 te vermijden.
Stilaan kropen we dus weer in de match en verlegden het spel naar de helft van de tegenstander. Toen Mathijs met kracht en techniek een paar verdedigers opzij zette en loeihard uithaalde, sloeg het vuur in de pan. De aansluitingstreffer was er: 1-2 ! Het geloof was er nu helemaal en we bleven gaan. Even later kreeg Elias een bal heel mooi ingespeeld van Thobias en hoewel de keeper er nog goed tussen zat, rolde de bal toch net nog over de lijn. Vreugde voor een verdiende 2-2 !
We roken bloed en probeerden er nu helemaal voor te gaan. Michiel heerste op de rechterback en tikte een paar fraaie combinaties bij elkaar met Mathijs en Thobias. In de allerlaatste minuut konden we ei zo na een mooie aanval afronden. Verschillende spelers - de reporter brak toen even zijn potloodje en weet niet meer wie precies - stonden in schietpositie en we legden tot 3 keer toe aan maar U10 doelman Thijs had mooie reddingen in huis en wist zo toch het gelijkspel op het bord te houden, wat eigenlijk wel een mooie eindstand was en iedereen wel kon plezieren.
Het was een prima oefenpartij en zeker nuttig met het oog op volgende seizoen. De mannen hebben er ongetwijfeld veel van geleerd en wij hebben ook gezien waar we nog aan moeten werken naar volgend seizoen toe. Dikke proficiat aan Rune, Minthe, Michiel, Thobias, Elias, Thijs, Mathijs en Stan.
0-2: dat was de score na vijf minuten. De pandoering van de vorige match indachtig, leek het alweer een zware wedstrijd te worden. Gelukkig liet Mathijs zich inspireren door vader Dirk die zich voor de wedstrijd al tot Vorselaars kampioen veldrijden had gekroond. Mathijs zette de bordjes terug in evenwicht maar niet veel later stonden we alweer twee doelpunten in het krijt. De gebroeders Van Beveren waren erg in hun sas en na een pas van Rune wist Cedric de aansluitingstreffer te scoren. Een sterk keepende Minthe zette ook na de rust zijn taak voort en zou ons nog grote diensten bewijzen. Het was alweer Cedric die ons vlak na rust helemaal terug in de wedstrijd bracht met zijn tweede doelpunt van de dag. Knap gewerkt! Mathijs gooide nu ook alle remmen los en met nog twee doelpunten leek de zege veilig. Maar doelman Minthe werd niet gespaard en ondanks enkele uitstekende reddingen kwam Zoersel toch weer terug in de wedstrijd. 6-5. Dit keer was het Elias die wist te scoren maar ook Zoersel vond nogmaals de weg naar de netten. Met 7-6 leek het nog een erg spannende slotfase te worden maar Mathijs nam met zijn vijfde doelpunt van de dag alle twijfels weg. Thijs en Jeroen hielden achteraan alles dicht en zo konden we afsluiten met een mooie 8-6. Een goede en sportieve wedstrijd van de twee ploegen.
Vandaag stond Zoersel op het programma. Een klassieker van de afgelopen seizoenen, want we komen hen altijd wel eens tegen. We weten dus dat het een sterke kern is, die makkelijk twee goede ploegen in stelling kan brengen. 3 zelfs dit seizoen, want volgens de trainer hebben ze 21 spelers. Dit weekend was het echter plaatselijk scoutsweekend en dus hadden ze wat kunstgrepen moeten uithalen door 1 wedstrijd al vast vorige zondag te spelen zodat ze er vandaag toch geraakten voor 2 wedstrijden. Gewonnen hadden we nog nooit tegen Zoersel en ook in de heenwedstrijden hadden we met 9-8 en 12-7 de duimen moeten leggen, net zoals in de voorbije jaren. Onze mannen waren echter wel fris en monter vanmorgen en besloten al meteen bij het verlaten van de kleedkamer de jacht op de meeuwen op het A veld te openen. Dat die meeuwen uiteindelijk niet braaf bleven zitten, was een kleine maar niet onoverkomelijke ontgoocheling. Een goede opwarming dus. Zoersel begon sterk aan de match en tikte de bal in de eerste minuut netjes rond. We kwamen er zelfs niet met een voet tussen. We lagen duidelijk onder de eerste paar minuten en toen Zoersel na 5' de score opende via hun blonde sterspeler - die veel te ver mocht oprukken en vrij trappen op doel - was dat een terechte tussenstand. Daarna kwamen we stilaan beter in ons spel en Thobias reet met een magistrale dieptepas de hele Zoerselse defensie aan flarden. Kobe laveerde mooi tussen de linies en dook in de rug van de verdediging op, had een goeie balaanname in huis en werkte cool met links af, een beauty ! De gelijke stand hield niet lang stand, want een mistasten in de verdediging leidde zo al snel tot een nieuwe achterstand. Stan speelde met momenten weer erg sterk, al kon hij die inzet en concentratie vandaag niet constant vasthouden. Zo'n flits leidde echter wel tot de mooie 2-2, ook al met links afgewerkt ! Toen we even later van een feilloos fluitende scheids Simon een terechte vrije trap kregen nadat Michiel onderuit was geschoffeld, schuin voor doel, spraken Thobias en Stan het scenario even door. Een mooi afgelegde bal van Thobias werd door Stan meedogenloos langs de muur en boven de doelman tegen de touwen gejaagd (3-2). Jef was ook zeer bedrijvig in de eerste helft, al spiegelde hij zich wat aan Stan en wisselde hij genialiteit in de eerste helft al eens af met een ogenblik van concentratieverlies. De pass die hij echter afleverde om Thobias af te zonderen voor doel zodat die overhoeks met links kon afwerken behoorde zeker tot de categorie "genialiteit". Rusten deden we uiteindelijk met een 4-3 tussenstand, wat een goede weergave was.
Mama Tinne had het pijnpunt in de eerste helft gezien (inzet en concentratie) en wist dat koekjes altijd voor een energie-boost zorgen. Samen met de tactische wissels, Michiel in doel en fighter Maxim in de defensie deden ons versterkt aan de aftrap komen van de tweede helft. Maxim deed het defensief uitstekend. Hij was hard -maar fair- in de duels en zorgde voor verdedigende rust. Met Michiel in doel wisten we ook dat alles wat houdbaar was wel gepakt zou worden en dat bleek ook eens te meer waar. Achteraan zat de zaak dus dicht getimmerd. Thobias en Stan op de flanken zorgden voor de nodige creativiteit en de druk naar voren. En Jef die speelde een versnelling hoger en constanter. Hij komt dan wel niet op het scorebord voor, maar de gevaarlijke afstandsschoten en knappe voorzetten deden keeper en verdedigers van Zoersel sterretjes zien. Eigenlijk kwamen we dus niet meer in de problemen in de tweede helft, zeker niet toen Stan met een fraai schot er nog eens 5-3 van maakte. Man van de match was vandaag zonder twijfel Kobe. Een prima openingstreffer was nog maar de aanloop naar een fantastische tweede helft. Je moet erbij geweest zijn om het te geloven, maar wriemelen en wroeten tussen twee beren van verdedigers en toch nog de bal hebben, spurten bij een tegenaanval en weer pijlsnel terug naar voor als het aan ons was om aan te vallen. En alles nog eens gekruid met de nodige inzet, tackles en gezonde agressie. Het deed scheids Simon al eens verbaasd fluiten, toen Kobe een enthousiaste tackle langs achteren inzette. Mja...allez kom, misschien net over het randje, maar wel zalig om die fighting spirit te zien ! Thobias plaatste uiteindelijk de kers op de taart door, ook al met zijn mindere rechtse voet, de veilige 6-3 voorsprong op het bord te zetten. Een hard bevochten en verdiende overwinning vandaag, waarbij we echt hard werkten en zeker in de tweede helft een goed en constant niveau haalden en geen vermijdbare foutjes meer maakten ! Prima werk Kobe, Stan, Michiel, Maxim, Jef en Thobias.
De 1e helft verliep heel evenwichtig, Wij kwamen snel op voorsprong via Mathijs, die op wandel ging door de verdediging van Vosselaar, Onze tegenstander was niet onder de indruk en scoorde direkt tegen. Mathijs bracht ons terug op voorsprong na opnieuw een knappe actie . Vosselaar lag in de 1e helft zeker niet onder en scoorde in 5 minuten tijd 2x, 3-2. Minthe was onze keeper van dienst vandaag en dat deed hij uitstekend, hij stond zeer alert te keepen, hij kwam regelmatig goed uit en stopte enkele doelpogingen van Vosselaar. Ook onze laatste man Michiel begon de duels te winnen en zo kwamen we stilletjes terug in de match. Onze spits Elias ging 2x op snelheid alleen op de keeper af, en werkte beheerst af, 3-4. Vosselaar kon nog 1 maal gelijk maken maar dan was het over. Thobias en Mathijs combineerden uitstekend vanaf de flanken, en hun voorzetten bereikten Elias die dan beheerst afwerkte. Zo gingen we rusten met een 4-7 voorsprong.
In de 2de helft kwam Vosselaar terug tot 5-7 maar dan was het terug aan ons. Minthe was in doel blijven staan en net als in de 1e helft bleef hij alert, kwam goed uit en lanceerde zeer snel de tegenaanval. Ook Jeroen bleef zeer hard werken en zette de tegenstander vroeg onder druk. We bleven verder combineren en bijna al onze doelpunten in de 2de helft kwamen tot stand na mooi samenspel, zo scoorden Mathijs, 2x Elias en Thobias, 5-11. Vosselaar was zeker geen slechte ploeg en voetbalde zeer goed mee, ze kwamen terug tot 7-11. Thobias kon nog 2x scoren na assists van Jeroen en Mathijs. Michiel moest 5 minuten voor tijd nog naar de kant nadat hij in een onschuldig duel nog een trap op de rug kreeg. Uiteindelijk werd het nog 8-13. Verdiende overwinning tegen een sterke tegenstander. tot donderdag
De wedstrijd in Kasterlee was er eentje op het scherp van de snee. In de eerste helft waren onze jongens iets sterker. Jef, Kobe, Stan en Thobias vonden de weg naar doel. Cedric en Rune werkten erg hard en doelman Cyril stond pal. Met 5-4 gingen we rusten. Na de rust domineerde de thuisploeg. We bleven heel lang steken op 8-7, mede dankzij goed keeperswerk van Cedric, die Cyril had vervangen tusssen de palen. Thobias had de 9-7 aan de voet maar zijn schot werd van de lijn gekeerd door een plaatselijke verdediger. Zoals het vaak gaat in het voetbal viel het doelpunt aan de andere kant. En in de slotfase van de wedstrijd trok Kasterlee het laken naar zich toe. Knap werk van de thuisploeg maar ook onze mannen kunnen terugblikken op een goede wedstrijd. Veel inzet, goede combinaties maar een beetje pech.
De laatste wedstrijd zo waar al van de heenronde vandaag. Het was 2 jaar geleden, van bij de U7, dat we nog eens tegen Kasterlee speelden. Toen verloren we kansloos tegen een sterke ploeg en ook het palmares van de Kasterleese U9 op de website van de club was fraai. Met twee ploegen overwegend veel gewonnen. Enkel tegen de sterkste ploegen in de reeks (Zoersel en Herentals A) leken ze het moeilijk te hebben. Halle hadden ze nog niet ontmoet wegens de uitgestelde match met Wapenstilstand.
We waren dus gewaarschuwd en hoewel de trainers beweerden dat beide ploegen evenwichtig verdeeld moesten zijn, had Marc met zijn kennersoog daar toch al tijdens de opwarming een ander idee over... Achteraf bekeken hadden we beter op onze eigen intuïtie moeten afgaan, maar ja we begonnen dan toch maar met de verdeling zoals we ze op voorhand op papier hadden gezet. Na amper een minuutje spelen zette Mathijs zijn oersterke prestatie van vorige week tegen Lentezon gewoon verder en scoorde de openingstreffer, om dat na 2' nog eens vlotjes over te doen.
We drukten Kasterlee gewoon helemaal plat in de eerste helft. Jeroen was in de aanvangsfase zeer bedrijvig en speelde attent in de spits. Hij joeg achter elke verdediger en recupereerde heel wat ballen, waardoor het voor de flankspelers Elias en Mathijs makkelijk opbouwen was. Thijs maakte er al snel met een fraai afstandsschot 0-3 van en na 5' wisten we al wel dat deze scalp ook weer aan ons indrukwekkend palmares ging toegevoegd worden. Thijs was overigens goed bij schot in de eerste helft want hij pakte kort nadien ook nog eens uit met een geweldige pegel die onderkant lat er terug uit kwam.
De jonge scheids volgde goed en zag terecht dat de bal niet achter de lijn was gebotst, dus geen doelpunt. Overigens een pluim voor de scheids. Zo jong en een perfecte match gefloten, geen enkele fout of betwiste fase deze match, het was elke keer een correcte beslissing. Dat hebben veel oudere en meer ervaren refs voor hem al wel eens anders gedaan. Knap !
De bal was van een verkeerd merk en ook nog eens plat, dus wisselden we die snel in voor een vlot combinerend exemplaar van Nike. Dat kwam ons spel alleen maar ten goede en toen Michiel in het straatje werd gestuurd stond de 0-4 op de borden. Michiel twijfelde lang (of was het gewoon een ongelooflijk coolheid ?) of hij het met links dan wel rechts zou afmaken en koos uiteindelijk voor de beheerste tik met buitenkant rechts om de keeper te verschalken. Minthe doet het al enkele weken uitstekend in doel. Ook vandaag weer was hij op de paar tegenstoten van Kasterlee onberispelijk. Altijd sneller op de bal en slim de bal laten lopen als dat de betere oplossing was, toppie !
Veelvraat Mathijs kreeg er weer geen genoeg van en legde de volgende twee weer tegen de netten alsof het allemaal geen moeite kostte. En dat ondanks licht geklaag over een pijntje in het rechterbeen. Aandacht vragen.... Op slag van rust kwam Elias Michiel nog eens vervangen die een flinke schoen op het bovenbeen had gekregen en een knie in het gezicht. Elias zonderde eerst Jeroen af voor doel die knap afrondde en zo ook zijn match bekroonde met een goal en om zeker niet achter te blijven, deed Elias er zelf ook nog eentje bij. 0-8 bij de rust, game over dus.
De tweede helft is altijd moeilijk in zo'n match. De mannen zijn meestal fors doorgegaan in de eerste helft om de kloof te slaan en zien ook wel dat het allemaal wel zal lukken door een versnellingske lager te spelen. Het duurde dan ook een tijdje tegen dat we terug de score konden aandikken, met de 5e van de dag voor Mathijs.
Daarna volgde even een mindere fase toen Kasterlee gelukkig ook een eerredder kon maken en daarna nog een own doelpuntje cadeau kreeg. Minthe zorgde echter voor het gepaste antwoord luttele seconden later, door in de rebound een schot van Mathijs hoog tegen de touwen te jagen. De match kabbelde een beetje naar zijn einde, maar de fraaie boogbal van Elias die net onder de lat binnen ging is zeker nog een vermelding waard !
Al weer een makkelijke zege na de walkover tegen Lentezon Beerse vorige week. Voor de terugronde weten we nu ook dat we de ploegverdeling iets anders gaan doen tegen Kasterlee, zodat de match tegen deze ploeg wat minder uitgesproken is en we in de andere de overwinning een volgende keer wel binnen halen.
Felicitaties aan Jeroen, Mathijs, Michiel, Minthe, Thijs en Elias !
Een dik uur, zo lang waren onze tegenstanders onderweg geweest vanuit het verre Beerse. De omleiding in Poederlee had tweedracht gezaaid onder de oranje-blauwe chauffeurs en onze opponenten hadden ongeveer heel de Kempen rondgereden alvorens op het Zand neer te strijken. Na een erg korte opwarming van Lentezon en een erg slechte opwarming van de thuisploeg floten we de wedstrijd op gang.
Onze jongens hadden hun energie duidelijk gespaard voor de wedstrijd. Waar in de opwarming elke inspanning er een te veel was, streden ze in de wedstrijd voor elke morzel grond. Sterkhouder in de beginfase was Jef, die de bezoekende doelman tot drie maal toe te grazen nam. Ook Jeroen pikte zijn goal mee en halverwege de eerste helft mochten we een primeur noteren. Maxim kwam ingelopen op een afvallende bal en lapte het eerste doelpunt uit zijn carrière tegen de netten. Proficiat! Met zon inzet zal het zeker niet zijn laatste zijn. In doel keepte Minthe een sterke eerste helft, al kon hij niet verhinderen dat ook de bezoekers de nul van het bord veegden. Tijdens de rust kregen onze mannen wat krachtvoer toegestopt van Tine en daar plukte vooral Mathijs de vruchten van. Hij domineerde de tweede helft en pakte uit met vijf doelpunten. Minthe liet zich opmerken met een knap doelpunt met de linkervoet. Kobe werkte dan weer erg hard op een voor hem ongebruikelijke positie in de verdediging. Thijs speelde zoals gewoonlijk een erg verdienstelijke match en strooide kwistig met assists. Ook doelman Jeroen stond sterk te keepen. De toeschouwers hebben zeker genoten van een goede partij waarin beide ploegen streden voor wat ze waard waren.
De oranje brigade van Lentezon Beerse kwam vandaag op bezoek. De lentezon was intussen ver te zoeken, maar al bij al was het nog best ok. De gure wind en regen van de afgelopen dagen was er vandaag niet meer bij en dus was het nog een redelijk voetbalweertje. Al doken er toch terecht de eerste handschoenen en mutsen op. Betere een warme speler dan een vastgevroren exemplaar !
Lentezon mag prat gaan op zijn enorme jeugdwerking en speelt in alle Duiveltjes reeksen met heel veel ploegen. Ze hebben maar liefst 4 U9 teams in competitie, dat zie je zelden. We konden dan ook wel verwachten dat de C en D ploegen vandaag normaal haalbare tegenstanders moesten zijn, want je kan moeilijk in een dorpje 4 heel sterke ploegen maken, zeker niet als de betere spelers in A&B worden ondergebracht zoals Lentezon doet.
Het was dan ook vrij snel na de aftrap duidelijk welke ploeg het spel maakte en controleerde. We combineerden aardig en drukten Lentezon flink terug. Stan opende de score met een wel zeer fraaie solo en we waren vertrokken voor een prima eerste helft. Cedric pikte al direct zijn doelpuntje mee door in de rebound een bal netjes binnen te leggen. Rune stond aanvankelijk in de spits en had een paar keer pech. Alleen voor de keeper, maar gestopt door een overigens prima doelman, daarna een vrije schietkans, maar de bal werd verkeerd geraakt. De moeilijkste kans ging even later echter wel binnen, toen Rune vanop rechts oprukte en hard uithaalde. Even twijfel langs de lijn en eigenlijk bij Rune ook of de bal nu echt wel binnen was of via het zijnet was gegaan. Enfin, niemand protesteerde dus het zal wel een echte goal geweest zijn.
Cyril had het niet ontzettend druk, maar deed het al weer onberispelijk. Net zoals vorige week in Retie pakte hij nu ook alle ballen en vooral...hij lette uitstekend op en kwam heel goed uit doel gelopen om verre ballen te onderscheppen. Een 10/10 voor het keeperswerk ! Er stond in de eerste helft geen maat op het technisch meesterschap van Stan, die vaak alleen de verdediging oprolde of in Thobias de ideale partner in crime vond om de boel open te breken. Met 2 extra doelpunten liepen we zo uit tot 5-0.
Michiel was het slot op de defensie in de eerste helft en we gaven weinig tot niets weg. Hij kon dan ook geregeld mee in de aanval trekken en bij een afgeslagen hoekschop trapte hij de bal fraai vanuit de tweede lijn binnen. Helaas ook het sein voor de Beerse supporters om wat deining te veroorzaken en onnodig de beslissingen van scheids Dave aan te vallen. Jammer, want het was een doorsnee match waarin er geen enkele aanleiding was om wat dan ook te contesteren. Allicht dat het regelmatige verlies toch niet altijd even makkelijk te verteren is, waarvoor we ook wel begrip kunnen hebben, maar toch...
Rusten dan maar met een 7-0 voorsprong en een gespeelde match. Cyril ging zich warm lopen en Cedric trok de handschoenen nu aan. De tweede helft was niet meer van het niveau van de eerste. Ja de match was gespeeld, en kennelijk speelt dat in de kopjes en kunnen we dan niet meer de drive opbrengen om door te gaan. Cyril probeerde in de spits door te duwen, maar de scherpte die hij wel als doelman had kwam er niet meer zo uit als veldspeler. Stan en Thobias hadden al zeer veel energie gebruikt in de eerste helft zodat ook zij iets rustiger gingen spelen en zo werd het vanzelf een wat meer evenwichtige partij. Desondanks liepen we toch eerst nog verder uit. Thobias pikte zijn goaltje mee - meer dan verdiend na al weer een prima match op links - en Stan maakte het met de 5e van de dag helemaal af.
Daarna lieten we het wat los. We lieten Beerse komen en kregen een paar vermijdbare goaltjes tegen. Gelukkig herpakten we ons wel weer in het laatste deel van de match en de combinaties van de eerste helft kwamen nu stilaan terug. Een paar fraaie acties van Michiel op rechts over Rune naar Thobias waren mooi om zien, maar een sterke doelman voorkwam een grotere score. Mooi was ook nog de raid van Thobias op links, die zijn man uitschakelde en hard op doel trapte. De bal spatte uiteen op de kruising, kwam terug in het veld en Michiel die vanop rechts goed was gevolgd, tackelde harder en sneller dan de Beerse verdediger en zo ging de bal toch nog in doel.
Uiteindelijk werd het nog oververdiend via Thobias 11-3. Sommigen waren fysiek uitgeput en met slechts 6 spelers hadden we dus niet veel marge en dus was het niet erg dat de blessuretijd voor binden van veters en verzorgen van gekwetsten tot enkele seconden beperkt bleef. Volgende week spelen we de laatste wedstrijd van de heenronde uit tegen het sterke Kasterlee. We zullen dan zeker al onze inzet en kracht nodig hebben om overeind te blijven !
Scoreverloop
01:46 - 1-0 Stan 05:30 - 2-0 Cedric 13:10 - 3-0 Rune 13:56 - 4-0 Stan 15:49 - 5-0 Stan 19:02 - 6-0 Michiel 22:18 - 7-0 Stan
We begonnen de wedstrijd met Cyril in doel. Bij de opwarming bleek al snel dat hij er zin in had, en inderdaad Cyril stond prima te keepen, hij kwam een paar keer goed uit en had enkele goede reddingen in huis op afstandsschoten van Retie. Al snel was duidelijk dat beide ploegen aan mekaar gewaagd waren. Jef en Cédric bleven goed druk zetten en Mathijs kon met een hard schot de 0-1 maken. Het spel ging goed heen en weer en Retie kon in de 1e helft ook 1x scoren. We kregen nog enkele kleine kansjes maar scoren lukte niet meer, 1-1 bij de rust.
In de 2de helft kwam Retie direct op voorsprong, maar lang duurde dat niet, Mathijs gaf een goede corner richting Thobias, die lobte eerst een verdediger, om daarna de keeper met een lob te verrassen. 2-2. Rune speelde in de 2de helft laatste man en dat deed hij goed, kwam regelmatig goed tussenbeide en verdedigde prima uit, zo lanceerde hij Thobias op de flank die gaf een slim pasje naar Mathijs en deze laatste werkte knap af, prima goal. Cyril bleef vooraan goed druk zetten en ook Jef verdedigde goed mee op de flank. Retie gaf zich echter nog niet gewonnen en ook zij kregen meer kansen, ondanks het harde werk van onze verdedigers konden zij de laatste 5 minuten nog 2x scoren, en zo stonden we plots 2 minuten voor affluiten 4-3 achter. Cédric trapte een laatste keer snel uit naar Mathijs, die rolde de hele rechter flank op en trapte de verdiende gelijkmaker hard binnen, 4-4. prima wedstrijd van iedereen.
De winter sluipt stilletjes aan dichter bij en het was vanmorgen maar net boven 0° en daarboven was er nog een dicht mistgordijn ook. Nog een geluk dat de veldjes niet te groot zijn of het was nog moeilijk om het hele speelveld te overzien in onze uitwedstrijd in Retie.
Retie maakte bij de opwarming geen sterke indruk, dus met onze ploeg van Stan, Michiel, Kobe, Jeroen, Thijs en Elias moest dit makkelijk kunnen. Toch bleek het niet gemakkelijk om snel Retie te ontwrichten. We hadden wel ruim speloverwicht maar de matige tegenstand zette ons blijkbaar niet aan om er volop voor te gaan. Het spel was te statisch, de inzet nog onvoldoende om echt Retie te verontrusten. Gelukkig was het Kobe die de vlam in de pan joeg en liet zien hoe het moest. Hij bleef doorjagen op alles wat bewoog, kreeg de bal toch te pakken en tikte hem vanuit een moeilijke hoek binnen. Goed zo !
Het deed de ploeg deugd en we begonnen vanaf dan een versnelling hoger te spelen waardoor Retie het vanzelf lastiger kreeg. Met de fraaie 0-2 afstandsknal van Stan waren we gelanceerd. Een minder momentje dan tussen minuut 10 en 12 waar we de concentratie lieten zakken en Retie zo waar gelijk kon maken, een vreemde wending. Maar soms heb je die prikkel weer nodig om opnieuw te starten en toen de eerdere doelpunten makers Stan en Kobe onze score terug lieten oplopen tot 2-4 was het pleit eigenlijk beslecht. We zagen in het tweede deel van de eerste helft nog een paar fraaie combinaties en doelpunten. Thijs rolde de linkerflank op, zette scherp voor doel en Stan stond als een ware nummer 9 te wachten om zijn derde van de ochtend binnen te prikken.
Thijs, al weer hij, zorgde even later weer voor een fraaie actie, ging voorbij zijn man, keek goed rond en Elias die prima positie had gekozen kreeg de bal tussendoor geprikt van Thijs, en mocht alleen op doel afgaan. Hij wachtte net iets langer dan de doelman had verwacht voor hij trapte waardoor die op het verkeerde been stond en Elias rustig de doelman tegenvoets aftroefde. 2-7 bij de rust. Jeroen had het relatief rustig gehad in doel, maar kon op de twee doelpunten na toch goed tussenbeide komen en alles neutraliseren.
In de tweede helft kon Thijs niet meer ontsnappen om eens te gaan keepen. Hij stond nog met nul streepjes achter zijn naam en ondanks wegduikpogingen en afleiden van de aandacht, was het verdict onverbiddelijk: Thijs ging in doel. Hij deed dat overigens uitstekend en pakte in het begin van de tweede helft uit met twee heel fraaie reddingen. Jeroen was maar wat blij dat hij zijn koude voeten kon gaan warm lopen in de spits en fleurde steeds meer op naarmate de match vorderde. Hij kwam een paar keer in de buurt van een doelpunt, met als beste kans een raid alleen richting doelman, maar de bal belandde net langs de verkeerde kant van de linkerpaal.
Met Thijs in doel, misten we nu wat creativiteit en techniek op de flanken, waardoor het spel vanzelf meer evenwichtig werd. Retie kwam beter in de match en opende de score. Stan, als laatste man, zette vrij snel de puntjes op de i met een fraaie solo van achteren uit en zo werd het 3-8. Michiel deed vandaag zijn best op de libero en linkervleugel, maar kon geen verlengstuk breien aan zijn topprestatie als keeper van afgelopen woensdag. Wellicht was het avondje oma en opa (en dus te laat gaan slapen), toch geen goede voorbereiding geweest. Volgende week weer beter met meer overtuiging en kracht in de duels.
Een laatste fraaie actie noteerden we in de 39' toen Elias en Stan een tikkietakka actie opzetten. De bal ging goed van links naar rechts, Elias drukte af maar de bal ging wel achter de doelman door maar was iets te scherp om tussen de palen te gaan. Dan maar als een voorzet beschouwen dacht Stan die de bal nog net voor de achterlijn kon onderscheppen en in één tijd binnen tikte. Een erg mooi doelpuntje !
Het was een degelijke wedstrijd van onze jongens, die zeker in de eerste helft goed combineerden en het tempo omhoog trokken en daardoor een matige ploeg als Retie schaakmat zetten. De tweede helft was wat minder en we kregen daar niet meer het overwicht van de eerste helft. Al bij al een ruim verdiende 4-9 zege in Retie. Prima werk van Jeroen, Kobe, Stan, Elias, Michiel en Thijs.
Scoreverloop
07:23 - 0-1 Kobe 09:20 - 0-2 Stan 10:45 - 1-2 11:30 - 2-2 13:01 - 2-3 Stan 14:33 - 2-4 Kobe 15:53 - 2-5 Stan 19:57 - 2-6 Stan 21:45 - 2-7 Elias
rust
35:49 - 3-7 37:03 - 3-8 Stan 39:09 - 3-9 Stan 47:24 - 4-9
Het was een paar keer verplaatst geweest, maar uiteindelijk was het vanavond dan toch zo ver. Nadat we in de 1/16 finale nog moeiteloos Massenhoven tot schietkraam hadden gebombardeerd (1-23), kregen we in deze 1/8 finale Halle voorgeschoteld. En dat ging een ander verhaal worden. De voortekenen waren duidelijk: Halle kondigde op de website aan dat ze voor de VACLA wedstrijden met de sterkste ploegen spelen en vorige week hadden ze met de tweede ploeg - die de vorige ronde ook overleefde - tegen Antonia gespeeld en zo waar gewonnen met 4-2. Een prestatie om u tegen te zeggen, want Antonia dat is die ploeg waar we vorig jaar 4 wedstrijden tegen speelden, 80 goalen binnen kregen en maximum 10 keer konden scoren... We waren dus meer dan verwittigd, zeker ook omdat we in de competitie al in Halle waren gaan spelen en een keertje verloren en een keer gelijkspeelden (mits een kleine hulp van een gastspeler...).
Maar met onze veldspelers Stan, Mathijs, Thijs, Jef, Thobias en doelman Michiel konden we toch ook aanspraak maken op een zeer sterk team. Van bij de aftrap was het duidelijk, dit werd een wedstrijd op het scherp van de snee. Het tempo lag 1 tot 2 versnellingen hoger dan een doorsnee competitie wedstrijd. De bal - aanname en passing moest perfect zijn, want tijd om na te denken en iets te corrigeren kreeg je dus niet, langs geen van beide kanten. Het duurde dan ook vrij lang tegen dat de score werd geopend. Mathijs loeierde van ver op doel, een uitstekende keeper kon de bal onmogelijk klemmen en een slimme Thijs volgde goed en tikte beheerst de 1-0 binnen, een mooie start.
Toen een vijftal minuten later diezelfde Mathijs nogmaals de kans kreeg om hard en ver uit te halen, twijfelde hij niet en deze keer ging de bal ineens binnen: 2-0 ! Maar Halle was daarmee niet uitgeschakeld en kon voor rusten nog terug komen toen een bal niet helemaal ontzet kon worden en een harde trap pal laag in het verste hoekje verdween: 2-1 bij de rust, die overigens welgekomen was want ondanks de kortere speeltijd van 2x20' was dit een krachtenrovende match.
En dat is wellicht ook het element dat het verschil ging maken in de tweede helft: de ploeg die het fysiek kon volhouden ging de match winnen. Het kantelpunt in de match was zonder twijfel 5' na de rust: we zetten een schitterende aanval op via de flanken met Mathijs, Stan en een voet van Jef. Uiteindelijk belandde de bal bij spits Thobias die prachtig uithaalde, maar de keeper pakte toch nog de bal. In de daarop volgende tegenaanval stonden we uiteraard wat uit positie en Halle maakte het 10 seconden later wel af. Ipv 3-1 werd het 2-2 en dat was zeer bepalend. Halle kreeg nu vleugels, overvleugelde ons geleidelijk in de duels en in snelheid op de flanken. Onze jongens hadden intussen zo hard gewerkt, dat het niet altijd meer kon om na een intense spurt voorwaarts weer als een pijl terug te komen in de verdediging. Halle speelde het goed uit en maakte de kansen wel af. De kansen die wij kregen gingen er niet meer in en dus liep de achterstand geleidelijk aan op.
Dat keepers belangrijk zijn, werd vandaag zeker bewezen. Halle had een goede doelman, maar wij hadden zo mogelijk nog een betere. Michiel speelde ondanks de 6 tegendoelpunten toch echt wel een perfecte wedstrijd. Scherp volgend, vinnig uitkomend en met een tiental prachtige saves en tussenkomsten, droeg hij meer dan zijn steentje bij in deze uitstekende wedstrijd. Net zoals onze veldspelers Mathijs, Stan,Thobias, Thijs en Jef. We hebben alles gegeven, meer zat er uiteindelijk niet in, want Halle was over de hele wedstrijd bekeken de sterkste ploeg en won dus verdiend.
We kunnen dat zonder probleem erkennen en als we vandaag niet konden winnen met deze dappere strijders, dan is dat alleen om de tegenstander nog net iets beter was en dat is sport ! Maar we hebben genoten langs de lijn van de drive en strijdlust van onze jongens, die uiteindelijk via Mathijs nog een verdiende laatste goal konden maken en blij waren dat scheids Sam er bij een 3-6 stand een einde aan maakte. Groot was de ontgoocheling niet en terecht: een droomprestatie van onze jongens ! Knap werk van Michiel, Stan, Thijs, Thobias, Mathijs en Jef.
De match was nog geen minuut bezig en we stonden al 0-1 achter. Gelukkig schoten we wakker en Thobias maakte een minuutje later de gelijkmaker. We speelden allemaal met veel inzet, Jeroen en Minthe zette de verdediging goed onder druk en daardoor kon Elias profiteren, hij scoorde 2x achter mekaar. Cyril stond de 1e helft in doel, hij stopte een paar afstandsschoten van Nijlen, maar kon toch niet verhinderen dat ze terug in de match kwamen, 3-2. Dan was het aan onze Stan, die plaatste de bal mooi onder de lat in doel 4-2. Toch gaf Nijlen zich niet gewonnen, ze kwamen terug op gelijke hoogte, Thobias en Stan speelden afwisselend als laatste man, ze deden dat beiden prima. Jef en Elias werkten hard op de flank, en vergaten hun verdedigende taak niet, Stan trok in de laatste minuut mee ten aanval en werkte na een mooie solo simpel af, 5-4 aan de rust.
Ook de 2de helft begonnen we slecht, 5-6 achter. Ondertussen had Cyril zijn keepers handschoenen doorgegeven aan Jeroen, en Cyril trapte de gelijkmaker kei hard binnen, en direkt daarna deed Stan hem nog eens na, 7-6. Nijlen kon nog 1x gelijk maken, maar dan was het aan ons, Jeroen hield alle ballen tegen, en Thobias kon na een mooie voorzet van Elias de 8-7 maken. Minthe speelde nu laatste man en hield het achteraan goed onder controle, Jef deed het prima op de flank, zowel aanvallend als verdedigend. Thobias had ondertussen nog de 9-7 hard binnengetrapt. En Cyril kon met een beetje geluk de 10-7 eindcijfers vastleggen. Onze spelers vandaag waren: Cyril en Jeroen, Minthe, Stan, Jef Thobias en Elias. Na een slechte training donderdag (zie verslag Koen) goed herpakt, veel inzet en hard gewerkt. Prima, prettige vakantie en tot donderdag
Scoreverloop:
0-1 1-1 Thobias 2-1 Elias 3-1 Elias 3-2 4-2 Stan 4-3 4-4 5-4 Stan
Even terug naar afgelopen donderdag op training. Wat we toen voorgeschoteld kregen leek meer op een uitgelaten stal kalfjes die na een lange winter de wei terug roken. Er was geen land mee te bezeilen op training. Iedereen zat te duvelen, te duwen, te rollebollen, te lachen en te spelen en vooral niet te voetballen. Het zal wel de aankomende vakantie geweest zijn allicht en de après-toetsen spanning, maar een goede voorbereiding op de matchen van vandaag was het zeker niet.
Marc pakte dan in de kleedkamer voor de match ook uit met een terechte bolwassing en iedereen werd op zijn plichten gewezen om tenminste met volle goesting en inzet te spelen vandaag en op die manier het best mogelijke resultaat neer te zetten. Het maakte indruk en het gejoel verstomde en iedereen luisterde ernstig. De boodschap kwam duidelijk over. De opwarming nadien verliep dan ook gedreven en geconcentreerd, altijd een goed teken.
De match begon vanaf het begin fel en er werd meteen stevig gebikkeld. Je zag dat het alle kanten uit zou kunnen gaan vandaag. Het duurde dan ook vrij lang tot er echt een goede doelkans kwam en Mathijs maakte er met een mooi afstandsschot vanop rechts 1-0 van. Een gebeten en verbeten Thijs - zo nuttig ! - deed dat 5' later nog eens over met de linker deze keer en kon ook de bal net onder een grabbelend doelman van ver binnen pegelen. Verrassend dat we zo de score openden want de Achter Olen doelman was groot maar ook goed, dus afstandsschoten moesten echt wel heel goed zijn om een kans te maken. Toen Mathijs even later al weer na een fraaie actie de 3-0 op het bord zette, dachten we op de bank even dat Achter Olen nu wel zou kraken en dat we verder rustig konden uitlopen.
Foute lezing van de wedstrijd bleek al snel, want Olen was niet gekomen om met 10-0 terug gestuurd te worden. We werden even uit verband gespeeld en met een onhoudbaar afstandsschot werd het 3-1. Toen we nadien - alweer - ongelooflijk stonden te suffen op een hoekschop waarop van ver werd ingelopen, hadden de Achter Olen jongens maar te kiezen wie dan de 3 de bal mocht binnen jagen. Doelman Cedric die tot dan toe al een vlekkeloze eerste helft had gekeept, was kansloos natuurlijk en voelde zich terecht een beetje in de steek gelaten. Achter Olen rook hun kans nu en de wedstrijd barstte helemaal open. Rune trapte weer af, speelde eerst de bal kwijt, veroverde hem weer en loeierde op doel...buitenkant paal, jammer.
Ook Kobe en Sem staken in de spits opnieuw een tandje bij en dwongen elk een paar kansen af, maar het duurde soms net iets te lang om te besluiten waardoor de doelman terug in de baan van de bal lag of er nog een verdediger kon ontzetten. Jammer, dat we die paar goede kansjes niet konden afmaken, want even voor rusten werden we nog koud gepakt door een zeer efficient spelend Achter Olen dat o.a. met een fraaie knal vanop rechts Cedric het nakijken gaf. En zo gingen we de rust in met een 3-4 achterstand.
Niet getreurd, want dit was een match die nog niet gespeeld was. Sem ging in doel nu en stond daar erg geconcentreerd het spel te volgen. Hij had goed gekeken naar Cedric in de eerste helft die ook al heel secuur de aanval weer op gang bracht. Achter Olen zette ons nl. in no time compleet vast bij het uitverdedigen en dus was het aan de keeper om heel goed in te schatten welke vrijlopende OG speler de bal kon krijgen. Dat deden ze beiden de hele wedstrijd feilloos en zo gaven we geen doelpunten weg.
Cedric ging nu mee in de spits beuken en dat leverde al vrij snel resultaat op. Rune kreeg vanop links de bal aangespeeld, draaide zich in een vlotte beweging van de verdediger weg en vlamde de gelijkmaker binnen. Iedereen plooide zich nu echt dubbel om deze match binnen te halen. Michiel was opnieuw onberispelijk als laatste man. Niet de meest opvallende speler vandaag, maar wel foutloos in bijna alle interventies en klaar kijkend in het uitverdedigen en in de spelopbouw.
Mathijs en Thijs liepen zich de ziel uit het lijf op rechts en links. Zoveel inzet en kracht dat daar verbrand werd, dat moeten rustige kinderen zijn vanmiddag. Mathijs is zelf groot en sterk en niet vies van een stevige schouderduw, maar vandaag kreeg hij een gelijkwaardige kerel tegenover zich. Zalig om de vlijmscherpe duels te zien langs de lijn. Mathijs bleek toch technisch de betere en kwam dus meestal als overwinnaar uit de strijd. Ook Thijs deed aan de overzijde gelijkaardige dingen, dartelde tussen 2 man door en lanceerde op die manier een paar vlijmscherpe counters. Dubbel jammer dat Achter Olen toch wat tegen de gang van het spel in op 4-5 kwam, hoewel ze daarvoor ook wel al een paar waarschuwingen hadden gegeven.
Mathijs werd kort nadien van de sokken gelopen door zijn vriend, keek naar papa scheids die als een ware prof aangaf dat het zijn inziens een show duik was en nog dreigde met een gele kaart ook daarvoor. Mathijs stond vloekend weer recht na zoveel onrecht... Kobe wachtte echter niet op de afloop van deze familie twist, grabbelde de bal mee op rechts, liet 2 man ter plaatste, kon op de doellijn de bal nog binnen houden en besloot op doel. Mooie actie, maar geen doelpuntje.
Even later schudde Mathijs zijn tegenstander los, zette een fraaie actie op en besloot op doel ... en op de doelman. Cedric was erg attent in de spits, volgde goed en punterde de bal onder de keeper door en die rolde tergend langzaam maar zeker binnen ! Yes 5-5. Wie nu scoorde ging winnen, dat voelde je wel.
Sem zette zich schrap in doel, pakte de ballen die moesten gepakt worden, liet rollen waar nodig en speelde goed opnieuw in. Thijs kreeg dat verbeten trekje om de mond, kromde zijn rug en legde het spel van Olen op zijn flank volledig lam. Cedric zette vooraan druk en Kobe spurtte alles uit het lijf wat er na 45' nog in zat. Michiel leek onvermoeibaar en sprong links en rechts bij met slimme tackles om de angel uit de tegenaanval te halen.
Een zalig momentje was het dan toen Mathijs na een paar eerdere kansen van onze ploeg, de 6-5 tegen de touwen joeg, precies op minuut 50' van de wedstrijd. Een uitgelaten ploeg was het toen en verdiend ! Nadien hielden we de boel goed dicht en toen de scheids de wedstrijd na een korte extra tijd affloot was iedereen erg tevreden met deze hard bevochten en al bij al wel verdiende zege !
De penalties waren nog een mooie afsluiter, maar een hele uitdaging tegen zo'n goede keeper. Toen Kobe door de papa ofwel een extra zakje chips werd beloofd bij een goal oftewel geen bij een misser, glinsterden de oogjes. Dat ging Kobe eens in orde brengen. Een aanloop met vertrouwen en een fenomenaal schot in de rechterhoek. Halve hoogte, hard en secuur in het zijnetje. De doelman zat er nog bij maar het was niet te houden !
Topwedstrijd gezien vandaag, met een hele ploeg die echt het maximum deed en dus krijgen Sem, Mathijs, Rune, Cedric, Michiel, Thijs en Kobe een dikke pluim. Onze andere ploeg won ook al met 10-7 en dus schalde het nog lang en oorverdovend luid in de kleedkamer van "We are the Champions" en "Kampioen zijn is plezant" !
Een van onze verste verplaatsingen bracht ons naar Netezonen, in Vorst (Laakdal volgens de GPS), via de snelweg naar Hasselt/Luik. Na een vlotte rit kwamen we ter plekke aan en bleek één man te ontbreken. Moederlief was richting Antwerpen gereden... Om de goede vrede te bewaren, zullen wij de anonimiteit van deze moeder respecteren. Al willen wij wel een tipje van de sluier oplichten en meegeven dat betrokkene zich doorgaans erg enthousiast toont naast de lijn en zich geregeld laat opmerken met een fel gesmaakte "Ole ole".
De eerste helft lagen we onder tegen de thuisploeg en dat resulteerde in een flinke achterstand bij de rust. De tweede helft was één van de beste die we dit seizoen mochten aanschouwen. Al onze mannen deden uitstekend hun best en dat resulteerde in doelpunten van Stan, Jef en Jeroen. Grote held in deze tweede helft was de plaatselijke doelman. Hoe veel kansen we ook creëerden, telkens lag hij in de weg. Maar ook onze defensie stond pal met Cyril en Maxim die erg sterk presteerden. Doelman Elias had niet veel werk meer maar toonde zich secuur op de weinige ballen die zijn richting uitkwamen. Tijs toonde zich zoals steeds sterk op de flank en in de verdediging. Een collectief sterke prestatie die onmiddellijk resulteerde in de nodige persaandacht van een niet onknappe fotografe. Eén van de komende weken mogen jullie de foto's verwachten.
Vandaag stonden we voor de verste verplaatsing van dit seizoen, naar Netezonen, gelegen in Nike land op de grens met Limburg. We waren netjes op tijd, ruim voor er van de plaatselijke helden iets te bespeuren viel. We konden ons dus rustig opwarmen en er nog een mini training van maken voor de wedstrijd. Ofwel was de grasmachine in panne gevallen of had zijn bestuurder een snipperweekje genomen, maar het gras stond een beetje veel te hoog om heel vlot te kunnen combineren. Het zou natuurlijk ook kunnen dat het een lokale tactische zet was om ons hoogstaand spel een beetje te ontregelen.
Hoedanook, het had allemaal niet veel effect want na goed een minuut kon een scherp gestarte Cedric op pass van Mathijs al van kortbij besluiten. Daarna ging het als een wervelwind verder. Thobias legde na balverlies van Netezonen cool de 0-2 binnen en toen Mathijs na 4' een afstandsschot uit de sloffen schudde was de match eigenlijk al in een definitieve plooi gelegd. We deden het prima in de eerste helft. Minthe stond in doel, had het relatief rustig maar pakte toch een keer of twee uit met een verdienstelijke redding op verre ballen. Goed geanticipeerd en uitgekomen zodat het niet tot een tegengoal kwam.
Thobias op links en Mathijs op rechts zorgden voor het technisch overwicht dat Netezonen uiteindelijk te veel zou worden. Netezonen was geen grootse ploeg, maar wel erg hard in de duels. Er werd naar onze zin een beetje te veel geduwd en getrokken, wat mooi voetbal niet bevorderde en waardoor wij ook wel eens in de verleiding kwamen om onze armen te gebruiken, wat we liever niet zien. De scheids was van het Engelse type, liet (te) veel toe en het was snel duidelijk aan de zijlijn dat er niet te discussieren viel. We lieten de foute inworpen, hoekschoppen en al dan niet gefloten foutjes maar voor wat ze waren en een knipoog met de collega trainer maakte duidelijk dat zij het ook wel zo zagen.
Intussen konden we eens wat roteren in de ploeg en Michiel kon zich vandaag op de flank uitleven. Hij deed dat verdienstelijk, met de gebruikelijke inzet en overgave en was een paar keer na een ferme raid dicht bij een doelpunt, maar uiteindelijk zat er toch net die voet te veel tussen. Rune was ook al erg bedrijvig en kon nog voor de rust twee keer fors uithalen, met evenveel mooie doelpunten tot gevolg. Kobe had werk vandaag tegen een relatief grote en potige ploeg en moest alles uit de kast halen om overeind te blijven. Uit de eerste helft onthouden we vooral een geweldige rush langs rechts, langs iedereen heen en eindigend in een afzwaaiend schot. Het was mooi geweest... misschien later nog in de match een nieuwe kans.
Thobias was sterk en zijn 4 treffers in de eerste helft waren daar een mooie illustratie van ! We gingen dus rusten met een forse 0-10 stand en zagen dat het goed was. In de tweede helft ging Cedric in doel en Minthe die er een korte nacht had opzitten na wat oorpijn te hebben gehad ging in de spits spelen. Cedric zag in de tweede helft toch wat meer blauw-witten voor zich verschijnen en deed het uitstekend. Heel attent in de tussenkomsten en goed snel uitverdedigen. Een prachtige driedubbele redding op een aanvalsgolf van Netezonen was zonder meer een staaltje van keeperstalent !
In het begin van de tweede helft opende een hardwerkende Rune de score en we leken zo af te stevenen op een 20-tal doelpuntjes. Maar de eerste helft had bij iedereen toch al wel veel krachten gekost en ongetwijfeld zat ook een zware tweedaagse op bosklassen nog in de kleren. Als we in de kleedkamer hoorden dat de bloedbroeders Mathijs en Thobias om 6u 's morgens al paraat op hun bed aangekleed zaten te wachten, weet je natuurlijk genoeg... De tweede helft was best ok van onze mannen, maar we konden Netezonen nu toch niet meer wegdrukken zoals in de eerste helft en speelden een beetje zoals de Rode Duivels tegen Wales: duidelijk beter maar de vele kansen niet meer afmaken.
Kobe scoorde ei zo na toen een afgeweerde bal in de voeten kwam en de keeper uit positie was gespeeld. De bal leek altijd binnen te gaan, maar de keeper kwam met zijn hele lijf nog in de baan van de bal gevlogen en redde zo erg knap. Ook nadien was Kobe ongelukkig toen hij op links spurtte, de bal net voor de doellijn binnen hield, mooi kapte en trapte op doel. De bal ging tergend via de eerste paal over de doellijn aan de tweede paal...buiten. Maar uiteindelijk lukte het toch toen Rune nog eens doorzette, goed het speloverzicht hield en Kobe aanspeelde die met een fraai schot overhoeks in doel besloot, een verdiend doelpunt.
Ook Minthe deed zijn duit in het zakje, afwisselend op links en in de spits, maar was vandaag vaak net een tikkeltje te laat in de acties om echt succesvol te kunnen zijn. Een kort nachtje en een zware week, verder moet je het niet zoeken natuurlijk, dus volgende keer lukt het vanzelf weer wel ! Mathijs rondde een al weer uitstekende match af met een derde treffer, ook al stond hij laatste man in de tweede helft. Niet af te stoppen, die aanvallende impulsen. Netezonen kon gelukkig ook nog een verdiende eerredder maken en zo eindigde de match op een overtuigende 1-13.
Prima collectieve prestatie van Cedric, Rune, Mathijs, Kobe, Michiel, Thobias en Minthe.
Onder een aangenaam najaarszonnetje bonden Matthys, Minthe, Rune, Cedric, Elias, Stan en Cyril de strijd aan met SKS Herentals. Voor we zelf aan de wedstrijd begonnen, hadden we nog gezien dat onze collega's het niet onder de markt hadden tegen de bezoekers. Onze mannen waren gewaarschuwd en dat resulteerde in een fel wedstrijdbegin. Doelman Cyril zag weinig ballen zijn richting uitkomen maar stond paraat wanneer het nodig was. De veldspelers lieten zien dat ze mekaar steeds beter vinden op het veld. Overbodig balverlies was er bijna niet en dribbels werden steevast gevolgd door een goede pass. Mooi om zien. Leuk was ook dat iedereen zijn doelpuntje wist mee te pikken. We gingen rusten met een welverdiende 9-1 stand. Matthys nam de taak van doelman over van Cyril. De tweede helft verliep een pak minder dan de eerste. De tegenstander werd wat onderschat na de wel heel goede eerste helft wat resulteerde in een paar tegendoelpunten. Zelf troffen we nog maar één keer raak. Een mindere tweede helft maar de goede eerste helft en het goede samenspel stemden de trainer mild. Een goede match van onze jongens! Proficiat.
De hele jeugdwerking van SKS Herentals zakte vandaag af naar Vorselaar, wellicht na een flinke rondrit via Grobbendonk of zo, of zouden ze toch door de bossen gereden zijn ? Ze waren alleszins ruim op tijd want om 8.45u stonden ze al in wedstrijdkledij te trappelen om te beginnen. Het waren grote stevige jongens en bij de opwarming was het ook meteen duidelijk dat ze tegen een bal konden trappen met z'n allen. Wellicht dus verdeeld in een A-ploeg, want in de tweede partij was het niveau wat minder bij SKS. Dat betekende dus dat wij maar iets feller moesten zijn om er het beste van te maken.
Zoals nog te vaak de afgelopen weken, lijken we niet wakker bij de start en dus kregen we vandaag langs alle kanten zoevende ballen rond de oren. 0-2 na 1' spelen, dat kon tellen en beloofde niet veel goeds. Gelukkig herpakten we ons een beetje en dankzij een bedrijvige Lowie konden we enigszins tegen de gang van het spel in zelfs gelijk maken. Het waren goaltjes die dankzij veel inzet en doorzetting van Lowie tot stand kwamen. Heel goed gedaan !
Daarna was het een betere wedstrijd om te volgen en hoewel SKS Herentals duidelijk beter was hielden we redelijk gelijke tred. Jef en Thijs brachten nu wat meer power in het spel en dat scheelde een slok op een borrel. Thobias speelde technisch mooi en met overgave en legde knap de 3-4 aansluitingstreffer in het mandje. Maxim wou opnieuw in doel, deed een paar fraaie reddingen en testte tussendoor met zijn hoofd de stevigheid van de doelpaal eens uit. Op het kwartier leken we op een meer evenwichtige wedstrijd af te stevenen toen al weer Lowie er als de kippen bij was om een mooi afgeweerd schot van Jeroen binnen te tikken.
Daarna drukte SKS nog eens door en werden we opnieuw te makkelijk verdedigend weggezet zodat het toch nog 4-7 bij de rust was. De hele wedstrijd door wisten we geen blijf met de corners van SKS Herentals. De 3 veldspelers stelden zich telkens op de middellijn op en kwamen snel ingelopen op de getrapte hoekschop. Ofwel stonden we niet bij onze man, ofwel aan de verkeerde kant of stonden we wel goed maar lieten ons eraf lopen. Feit is dat het bij een hoekschop bijna elke keer raak was voor SKS Herentals. Jammer dat die standaard situaties nog niet beter ingebakken zitten, terwijl er wel veel aandacht op wordt gevestigd week na week.
In de tweede helft ging Jeroen in doel en mocht Maxim in de spits werken. Jeroen pakte verschillende moeilijke ballen en dat hield ons wel overeind. Zoals te verwachten was kregen we het tegen deze sterke tegenstander moeilijker. We kregen nog weinig kansen en moesten alle zeilen bij zetten om het verdedigend dicht te houden. Maxim deed zijn best, maar is voorlopig nog in de zwerf-fase en dus overal te vinden op het veld waar de bal naartoe gaat, maar nog niet op de gevraagde positie. Logisch uiteraard. Michiel deed zijn best, maar is het de verkoudheid of wat anders, maar hij was zowel verdedigend als in de afwerking soms wat ongelukkig.
Uiteindelijk konden we toch nog een keertje scoren in de tweede helft toen een zeer verdienstelijke Thijs de bal tussen 2 verdedigers tikte tot bij Lowie, die vandaag goed bij schot was en zijn 4e van de match maakte. SKS Herentals won vandaag verdiend van ons. Ze hadden een ploeg spelers bij die allemaal een goed niveau haalden en wij deden op de beginfase na, heel erg ons best, maar verloren uiteindelijk de wedstrijd in de duels, op de hoekschoppen en misschien nog het meeste door te weinig te lopen en te bewegen zonder bal. Een goede actie kreeg te vaak geen vervolg omdat de speler na een pass of dribbel gewoon stopte en hoopte dat iemand anders wel ging overnemen. Daardoor kregen de aanvallende acties niet altijd een vervolg en kwamen we verdedigend vaak tegen een man meer te staan omdat er niet mee verdedigd werd door iedereen. Blijven trainen en oefenen op spelinzicht dus !
Volgende week krijgen we een weekje rust, om daarna weer volop te hernemen met frisse moed !
Op het kunstgrasveld van KFC Halle begonnen onze jongens wat onwennig aan de wedstrijd. Thijs, Stan, Jeroen, Elias, Cedric en Rune stonden een beetje te schaatsen op het voor hen onbekende terrein en Halle maakte er al snel 1-0 van. Stan wist de scorebordjes in evenwicht te brengen en deed dat evenzeer na de 2-1 van Halle. De thuisploeg bleef de weg naar doel vinden en nu was het Rune die gelijk wist te maken. Daarna was het over voor onze jongens. 6 keer moest onze doelman zich nog omdraaien. Op het einde van de wedstrijd vond Stan zijn dribbelbenen nog terug. 9-4 was het verdict. Niet de beste wedstrijd van onze jongens, al zal de onwennigheid op het kunstgrasveld hier ook wel voor iets tussen zitten. Volgende week beter.
Er zijn weekends waarin je te veel spelers hebt, maar vandaag waren er dan weer te weinig jongens beschikbaar om twee ploegen te maken. 11 slechts, dus 1 ploeg in principe zonder enige vervanger. Nood breekt wet, en dus werd voor de veiligheid Lucas, die vrij was bij Lille, even tijdelijk getransfereerd voor noodgevallen.
We begonnen met onze eigen spelers aan de aftrap en mochten ook zelf aftrappen. We deden dat knullig, verloren meteen de bal waarna de hele ploeg als een koe naar een trein stond te kijken naar Hasse Smets, geboren op 5 maart 2005. Een meisje inderdaad. Ze rolde iedereen op en besloot koelbloedig. 1-0 na nog geen 10 seconden, het was om droevig van te worden.
Gelukkig deden we het nadien een stuk beter en hadden we via Mathijs toch een paar gevaarlijke tegenstoten in huis, helaas altijd op het laatste geblokt door keeper of verdedigers. En toch stonden we na 3 minuten al tegen een 2-0 aan te kijken toen een bal tussen paal en Minthe in vanop rechts binnen ging. Minthe deed het overigens prima en speelde geconcentreerd. Hij kwam een paar keer gepast uit doel om een verre bal te ontzetten net voor een aanstormende tegenstander.
Toen Mathijs op rechts fraai overhoeks binnen pegelde groeide het geloof en vertrouwen weer in het team. Maar de eerste 10 minuten hadden toch al veel krachten gevergd bij o.a. een hardwerkende Lowie in de spits. Tijd dus om onze supersub van de bank te halen en onze mannen eens een voor een wat rust te gunnen want met z'n vijven ging het nooit lukken. De match was veel te intensief en het veld erg groot.
Lucas op de laatste man maakte wel een verschil. De rust kwam in de ploeg en we konden nu van achter uit goed opbouwen en combineren terwijl tegenstoten vakkundig geneutraliseerd werden. De match kantelde in ons voordeel. We drukten nu Halle op de eigen helft terug en Jef loeierde de gelijkmaker binnen en zette nadien de verdediging zo onder druk dat hij ze verplichtte tot een own doelpunt. Van 2-0 werd het zo plots 2-3. Tijd voor een tussentijdse applaus vervanging voor Jef en even uitblazen.
Lucas was moeilijk achteraan te houden en bij een tegenaanval rukte hij mee op. De bal werd ontzet door Halle, Lucas zat er heel scherp tussen, nam een stukje voet mee van Halle en vlamde onhoudbaar vanuit de tweede lijn binnen. Toen nadien ook nog eens een uitgeruste Lowie zijn kans mocht gaan in de spits, schoof hij heel mooi de 3-5 onder de doelman tegen de touwen. Halle liet echter nooit los en we slaagden er niet in om ze definitief uit te tellen. Voor rust bleek een goed gemikt afstandsschot vanop links niet te pakken, in het zijnetje binnen en 4-5 ruststand.
In de tweede helft vervingen we een uitstekende Minthe door een andere sterke doelman Michiel. Het zou nodig zijn in deze match om goeie doelmannen te hebben. In de eerste helft werden we telkens bij een aftrap door Halle voor schut gezet en telkens maakten ze er een doelpunt van of een reuze kans, net omdat wij niet scherp waren. Kleine instructie dus om dat anders te doen in de tweede helft.
En wat gebeurt er bij de aftrap ? Killer Hasse trapt af, zet ons al weer collectief voor schut en maakt opnieuw binnen de paar seconden de gelijkmaker. Als Standard dit kunstje doet bij RC Genk (remember) schud je meewarig het hoofd bij zoveel naieviteit, maar we deden het vandaag zeker een paar keer meer. 5-5
We kwamen nadien zelfs op achterstand, maar toen schudde Minthe vanop een links een prachtige solo uit de sloffen. Mannetje uitkappen, naar binnen draaien en balvast richting doel gaan en dan koelbloedig maar loeihard uithalen. De gelijkmaker !
Het ging nu van kleine zaken afhangen hoe de match ging eindigen. Mathijs speelde sterk op de laatste man en liet zich niet op foutjes betrappen. Jef had soms wat moeite om de concentratie de hele tweede helft vast te houden, maar eens aangepord vloog hij er wel weer stevig in en probeerde vanop de flanken een aanval op te zetten. Michiel deed het in doel ook prima, pakte een paar lastige ballen en was vooral niet bang om uit te komen en fors in de voeten te gaan.
Het was dan ook jammer dat we toch achter kwamen met een doelpunt waar niks tegen te doen was. Een verre bal werd in 1 tijd op doel getrapt en ging hoog en droog vallend binnen, niet te pakken. In minuut 39 kregen we dan op links een corner. Minthe zette die scherp voor en de bal werd aan de eerste paal in doel gedevieerd door een Halle verdediger, 7-7. Nog 11 minuten....
In de slotminuten werden we soms nog eens een neus gezet door Hasse, waar we soms met 3 man nog in de wind werden gezet. Maar scoren deed Halle niet meer gelukkig want voor ons werden de scoringskansen erg schaars en we mogen tevreden zijn dat we het gelijkspel uiteindelijk konden veilig stellen.
Een leuke match was het, met veel drive en overgave. Prima gedaan van Minthe, Michiel, Mathijs, Lowie, Jef en gastspeler Lucas.
Voor deze vacla wedstrijd moesten we weer naar het sterke Bevel. Na enkele minuten was het al duidelijk dat het geen makkelijke avond ging worden. We kwamen al vlug 2-0 achter, Mathijs gaf ons nog even hoop door er 2-1 van te maken, maar Bevel combineerde zeer goed en was sterk in de duels. We kwamen overal een voetje te kort en ook al stond Jeroen zeer goed te keepen, liep Bevel de 1e helft uit tot 9-1.
In de 2de helft moesten we dringend een tandje bijsteken, en dat deden we ook. We waren feller in de duels, en Jeroen die de handschoenen aan Elias had doorgegeven, ging vanaf de aftrap fel jagen, hij veroverde knap de bal,kapte een tegenstander uit en trapte de bal langs de keeper in doel, knappe goal! Dan liep Bevel verder uit tot 12-2. Daarna was het terug aan ons, Kobe zette onze tegenstander goed onder druk en zo kon Thobias ook nog een goaltje meepikken. Jef en Stan werkten goed op de flanken, Jeroen ontzette als laatste man heel wat ballen, en Elias hield de laatste 10 min. de netten schoon. Zo kon Mathijs op kracht de 12-4 binnentrappen. Onze spelers vandaag waren de keepers Jeroen en Elias, Thobias, Stan, Kobe, Jef en Mathijs. Goed gewerkt en tot morgen
