Vandaag geen gebrek aan doelmannen, Cyril en Minthe waren super gemotiveerd en dat was ook te merken op het veld. Toch was het Oosthoven dat eerst kon scoren. Niet erg want Cédric veroverde de bal op rechts en schoot kei hard voorbij de keeper. een minuut later kwamen we op voorsprong. Elias werkte een voorzet van Thobias mooi af. iedereen werkte hard en we vochten voor elke bal, het spel ging goed heen en weer, Toch liep Oosthoven verder uit tot 2-4. Jef maakte juist voor rust de 3-4.
2de helft kwam Minthe in doel, ook hij stond net als Cyril in de 1e helft zeer alert te keepen, toch liep Oosthoven verder uit tot 3-8, het zag er niet te best uit maar we bleven knokken voor elke bal, Jeroen en Jef en nadien ook Cédric op de flanken,onze laatste man, Thobias kon er 4-8 van maken met een lob, kort erna was het Cyril die goed gevolgd was, nadat de keeper een hard schot van Rune had gelost, schoot hij de 5-8 binnen. Ondertussen was Rune doorgeschoven naar de spits en hij rondde eerst een voorzet van Thobias af, daarna deed hij het nog eens over op een voorzet van Elias. Rune was nu niet meer te stoppen en knalde hard de 8-8 binnen. Onze tegenstander kwam nog 1 keer op voorsprong, maar dan was het terug aan Rune om nog 2x te scoren. Collectief sterke prestatie vandaag met mooi samenspel en super inzet. Tot woensdag of donderdag
We waren dit weekend vrij in de normale competitie en hadden dus - tot grote tevredenheid van de mama's - een dubbele vriendschappelijke wedstrijd geregeld met Oosthoven. Het was een drukte van jewelste in de kleedkamer, iedereen leek wel vol energie te zitten zo vroeg op de ochtend. Voor Maxim was het een speciale wedstrijd, want zijn debuut in een echte wedstrijd. Hij wou graag al meteen in doel en aangezien we daar meestal geen 5 kandidaten voor hebben, kon dat natuurlijk.
Eerst nog even op de groepsfoto en dan konden we flink beginnen opwarmen. Voor Sem kon de match niet snel genoeg beginnen, hij had er duidelijk zin in. De wedstrijd begon stevig en eigenlijk kon het lang alle kanten uitgaan. Kansen waren er langs beide kanten wel en de match golfde op en neer. Het duurde dan ook bijna volle 10 minuten voor we de openingstreffer konden noteren. Stan zette zich goed door op rechts, zag Michiel inlopen op doel en die schoof vanop links de bal met een tackle nog net voor de verdediger in doel. Fraaie actie. Michiel had even moeten zoeken naar de juiste aanpak op de ongewone flankpositie, maar het begon steeds beter te draaien.
Zoals gezegd, Sem was er helemaal met het kopje bij en speelde attent en dus gevaarlijk in de spits. Op twee gelegenheden kon hij de bal ontfutselen aan de verdedigers en zo liepen we mooi tot 3-0 uit. Maxim had het intussen al prima gedaan in doel en had alles netjes onder controle. Heel belangrijk is het uitverdedigen bij de doelman, want daar worden nog te vaak foutjes gemaakt wat dan rechtstreeks tot een doelpunt leidt. Maxim had het de spoedcursus voor de match goed begrepen en zocht heel snel en goed de vrijstaande flankspelers op. Prima werk. Een lichte aarzeling bij het uitkomen op een verre bal van Oosthoven leidde uiteindelijk tot de 3-1, maar een zeer sterk spelende Thijs maakte na een verbeten actie schuin voor doel, in 3 tijden al meteen de 4-1. En op slag van rust werd de mooiste van de wedstrijd gemaakt: Stan speelde opnieuw zeer sterk en kapte een speler op rechts uit, zette zich door en kon nog net de bal voor de achterlijn voor doel brengen. Spits Kobe had het goed gezien, spurtte naar de eerste paal en nam in een volley de bal op de slof. Een wereldgoal leek in de maak, maar de doelman kon nog net de bal keren. Thijs was echter goed gevolgd en kon na zoveel klasse van Stan en Kobe, de bal rustig tegen de netten prikken.
5-1 bij de rust, een verdiende voorsprong, maar Oosthoven deed wel prima mee in de match, dus de buit was toch nog niet binnen. Het keeperen was Maxim wel bevallen, dus wilde hij graag nog even verder doen. Stan was na een uitstekende eerste helft nog niet op het scorebord verschenen, maar kort na de aftrap in de tweede helft schudde hij een fraaie solo uit de sloffen en zo werd het 6-1. Michiel stond voor een keertje niet op de laatste man, dus mocht o.a. Thijs die klus overnemen. Dat belette hem echter niet om ook zelf nog te scoren. Op 5' tijd kwam de bal twee keer botsend terug van een aanval of corner en Thijs knalde beide keren de bal met een welgemikte boog richting doel. Tweemaal perfect onder de lat en onhoudbaar binnen, fraai werk. De supporters werd uitzinnig bij zoveel Messi-gehalte, maar Thijs vond het zelf allemaal vrij gewoontjes.
Lowie verraste vriend en vijand door uit te pakken met een nieuw soort schoeisel, enigszins veroorzaakt door het schijnbaar ontbreken van de voetbalschoenen in de tas (achteraf, na het douchen, kwamen ze wel tevoorschijn uit een zijzakje...). Hij werkte zeer hard vandaag en had het niet onder de markt tegen een paar kleinere maar vinnige tegenstanders. Scoren zat er niet in maar vanop de flanken en in de spits ging er wel veel dreiging van uit. Ook Kobe kreeg de bal niet tegen de netten, al zagen we een forse uithaal wel een goede kans maken, maar het schot werd nog net geblokt en ging in corner. Uit die corner scoorden we al weer toen Sem de bal in de tweede lijn kreeg en heel fraai overhoeks in het zijnet knalde, zijn mooiste van de morgen !
Michiel bleef attent spelen op de flank en kon opnieuw scoren door goed te volgen en een voorzet binnen te schuiven via de rug van een tegenstander. Stan zette de kers op de taart door met een laatste hoogstandje de 11e goal te maken. Tussendoor had Oosthoven ook nog 2 keer gescoord en dat was zeker verdiend, na een degelijke en gedreven wedstrijd van hun kant.
Opnieuw een prima prestatie, waarin we een groter verschil op het scorebord zetten dan het spelbeeld echt was. We zagen een debuterende Maxim met veel zelfvertrouwen in doel staan en een hele ploeg die opnieuw met zeer grote inzet en overtuiging de wedstrijd aanpakte en verdiend de overwinning binnen haalde !
voor de 1e ronde moesten we op bezoek bij massenhoven, Cedric was helaas ziek uitgevallen, zodat we met zes startte, Lowie in doel, Stan, Thobias, Thijs, Mathijs en Rune. Helaas was onze scheidsrechter zoek en hadden we toch een 10 tal minuten vertraging. Gelukkig had Sam vlug een fluitje bemachtigd en konden we toch beginnen Al na enkele minuten was het al duidelijk dat onze tegenstander (halve u8 ploeg) een maatje te klein was. na 5 minuten stond het al 0-5. We bleven goed samenspelen en massenhoven kreeg niet echt veel mogelijkheden, en als ze toch in de buurt kwamen hadden we nog steeds Lowie; bij de rust 0-15.
2de helft was Thobias onze keeper, ook hij kreeg niet echt veel werk, we bleven vlot combineren en iedereen kon scoren, en zo liepen we verder uit tot 0-23, in de laatste minuut kon Massenhoven de eer nog redden.
Voor onze eerste uitwedstrijd trokken we naar het verre Zoersel. Het is nog geen jaar geleden dat wij de ouders een gratis rondrit door deze prachtige gemeente aanboden en gisteren was het alweer raak. Trainers KDV en SV besloten om richting Schilde en Sint-Antonius te rijden. Dat het niet erg logisch zou zijn om de baan naar Schilde te dopen tot de Westmallebaan kwam bij beide heren niet op. Na enkele kilometertjes begon het toch te dagen dat er iets niet klopte en wij aarzelden niet om een inboorling aan te spreken. Die gidste ons feilloos naar de Westmallebaan waar een verscheurende keuze moest gemaakt worden tussen links en rechts. En alweer gingen wij roemloos de mist in. Inmiddels had het intelligentere deel van de trainersstaf onze discipelen naar de kleedkamers geloodst waar wij, een klein half uurtje voor de wedstrijd, met een striemend fluitconcert vergast werden. Wij wensen langs deze weg de heer Wouters-Sels nogmaals te bedanken voor het oneindige geduld waarvan hij tijdens deze helse rit heeft blijk gegeven. Chapeau!
Na een korte maar intense opwarming ging de wedstrijd van start. Doelman Minthe had genoeg tijd gehad om zich mentaal voor te bereiden op de wedstrijd en keepte een uitstekende eerste helft. Maar de plaatselijke vedette ging dermate tekeer dat de doelpunten hem toch nog om de oren vlogen. Negen stuks ramde deze knaap tegen de netten. Indrukwekkend! Even indrukwekkend was de actie die Lowie Nelis op slag van rust uit zijn voeten toverde. Onze vriend kreeg de bal toegespeeld op de rand van de backlijn, zag de keeper een volle twintig centimeter uit zijn doel staan en pakte dan uit met een lob die de veertien betalende toeschouwers de adem benam. Met welhaast wiskundige precisie zoefde de bal door de lucht en de plaatselijke doelman kon enkel het hoofd buigen voor zoveel branie. Ongezien... Het gaf onze jongens ook moed want in de tweede helft stond er een heel ander team op het veld. Jef, Thobias en Thys joegen de plaatselijke verdedigers de stuipen op het lijf en binnen de kortste keren stond het 9-7. Een onwaarschijnlijke stunt leek in de maak maar dat was buiten de plaatselijke Messi gerekend. Jeroen had ons al een paar keer gered in de tweede helft maar moest zich uiteindelijk toch nog gewonnen geven. 12-7 was het verdict. Een moeizame eerste helft van Vorselaar maar een hele, hele goede tweede helft. Goed gewerkt!
Afgelopen weekend openden we de competitie tegen Vosselaar. Thys, Jef, Cyril, Stan, Minthe, Jeroen en Elias hadden de eer om de nieuwe jaargang op gang te trappen. En ze deden dat met overtuiging. De eerste helft was volledig voor de thuisploeg, met een resem doelpunten als gevolg. Elias, Stan, Cyril en Jef deden de netten trillen. Thys en Jeroen zorgden voor de aanvoer en Minthe toonde zich een betrouwbaar sluitstuk. In de tweede helft nam Jeroen de keepershandschoenen over. Onze jongens bleven goed spelen maar tot vier maal toe troffen we het doelhout. Het is een ijzeren wet in het voetbal dat wie de kansen niet afmaakt vroeg of laat het deksel op de neus krijgt. En dat geldt blijkbaar ook voor de duiveltjes. Doelman Jeroen mocht zich nog een aantal keren omdraaien en zo werd het uiteindelijk 6-6. Jammer dat de zege niet werd binnengehaald maar zeker een goede start van OGV!
Het was verschrikkelijk weer toen we vanmorgen vertrokken aan de kantine voor de uitwedstrijden tegen Zoersel. En het leek er niet naar uit te zien dat de stortbui snel zou overwaaien. Uiteraard was dat ook de verklaring voor de kleine sightseeing in Zoersel en ruimere omgeving. De ruitenwissers konden niet volgen en dus werd er al eens een richtingwijzer gemist. Uiteindelijk vonden we toch de mooie velden en kantine van Zoersel. Snel omkleden en dan opwarmen, want we weten dat Zoersel normaal gezien twee stevige ploegen in het veld kan zetten.
Ondanks de waarschuwing dat we tijdens de opwarming al gezien hadden dat Zoersel hard en goed op doel kon trappen, gingen we in de eerste 10 minuten van de match volledig onderuit. We lieten Zoersel veel te makkelijk komen, we zetten vooraan geen druk op de opkomende man en langs de flanken werden we constant overklast. Een beetje kaas met gaatjes dus en de zware uithalen waren dan ook voor Cyril een bijna onmogelijke opgave. 4-0 na nog geen 10 minuten wedstrijd, terwijl we zelf niks er tegenover hadden kunnen zetten. Dat leek op een afstraffing af te stevenen. Tijd voor wat ingrepen en een betere organisatie.
Gelukkig konden we op het kwartier toch eens, enigszins gelukkig, tegenscoren. Elias kreeg een afvallende bal in de voeten, aarzelde niet en knalde hoog binnen. Plots begon het wat beter te draaien. We speelden een stuk steviger in de defensie en omdat Zoersel niet meteen meer tegen scoorde, groeide het geloof ook weer. Elias was in een begenadigde bui en scoorde nog voor de rust een tweede keer.
Tijdens de rust hadden we ruim tijd om even de "werkpuntjes" van de eerste helft te bespreken: 1) Zoersel veel feller aanpakken op de opkomende man 2) onze spits moest veel feller storen en de opbouw afbreken of moeilijk maken 3) stoppen met solo-acties om het dan maar zelf te forceren 4) meer rust aan de bal in de afwerking en niet wild van te ver op doel trappen
En het moet gezegd: we gingen veel beter van start in de tweede helft en nu waren wij het die Zoersel naar de keel grepen en zwaar onder druk zetten. Toen Rune ook nog eens de aansluitingstreffer kon maken, gingen we er echt in geloven. Dat Cyril aanvallend uitpakte met ongelooflijk veel inzet en drive, maakte een heel verschil, wat een uitstekende prestatie ! Op die manier kregen we verschillende keren heel hoog de bal te pakken en telkens was het Elias die er opportunistisch kon van profiteren om het af te maken. Mathijs stelde zich in de tweede helft helemaal in dienst van de ploeg en forceerde heel veel acties. Een zeer nuttige wedstrijd.
Geleidelijk aan leek de wedstrijd nu helemaal te kantelen en o.a. na een zeer fraaie hoekschop, die in 1 tijd werd binnen getikt aan de eerste paal door al weer Elias en zo stonden we plots 5-8 voor. Er werd nadien nog heel fel en hard, maar fair, gespeeld. Rune werkte zeer hard op rechts, Cedric bleef geconcentreerd in doel staan en het was mooi om zien hoe de hele ploeg met overgave werkte. Zelfs onze delegue Michel deed overuren: ballen uit de gracht vissen, wissels doorvoeren, telefonisch orders verwerken, niks was te veel op deze zaterdagochtend.
Wat er uiteindelijk in de laatste 10 minuten mis ging, zodat een zekere overwinning uiteindelijk toch nog ontsnapte, is moeilijk te zeggen. Waarschijnlijk zat iedereen een beetje door zijn beste krachten heen en bleven we een paar keer vooraan hangen waardoor Michiel steeds vaker tegen een overmacht kwam te staan. Enkele keren kon hij de bal nog wel goed ontzetten of buiten tackelen, maar af en toe was de overmacht toch te groot. We leken af te stevenen op een billijk gelijkspel, toen in de laatste minuut te veel foutjes samenvielen. Een hoge bal kon niet goed ontzet worden door Michiel, de flanken bleven vooraan hangen. Cedric twijfelde omdat de bal net buiten het strafschop gebied voorbij rolde en trapte de bal niet buiten met de voet en uiteindelijk eindigde de schermutselingen links voor doel in een trap die binnen ging...
Spijtig, de jongens waren ontgoocheld en dat is begrijpelijk na een felle wedstrijd waarin ze zich prima herpakten na een slechte start. Maar we mogen ook nu weer globaal tevreden zijn, zeker met de getoonde vechtlust en inzet. Er is zeker nog wel werk aan het tactisch inzicht en positiespel van een aantal spelers zodat ze volgend jaar de stap naar een groot veld en een veel hoger tempo bij de U11 kunnen overleven, maar we hebben nog wel even tijd.
Felicitaties aan Michiel, Mathijs, Rune, Cedric, Cyril en Elias !
Scoreverloop
01:21 - 1-0 04:44 - 2-0 06:26 - 3-0 09:21 - 4-0 14:12 - 4-1 Elias 20:31 - 4-2 Elias
rust
30:33 - 4-3 Rune 31:45 - 4-4 Elias 34:50 - 4-5 Elias 36:21 - 4-6 Elias 37:09 - 5-6 39:14 - 5-7 Elias 41:37 - 5-8 Elias 42:15 - 6-8 44:17 - 7-8 44:38 - 8-8 49:33 - 9-8
Na een drukke augustus maand waarin we flink getraind hebben en ook al een heel oefenparcours hebben afgelegd was het vandaag eindelijk zo ver: de start van de competitie tegen Vosselaar. Een onbekende ploeg voor ons, want voor zo ver het geheugen reikt, hebben we daar de afgelopen jaren nog niet tegen gespeeld. Maar Vosselaar is een grote club met een stevige jeugdwerking, dus we konden wel verwachten dat het geen makkelijke opdracht zou worden.
We startten met een wat zieke Cedric in doel en als veldspelers Rune, Michiel, Mathijs, Kobe, Lowie en Thobias. We hadden het vanop de bank al snel in de gaten: Vosselaar was een degelijke ploeg, maar niet onoverkomelijk. Wel onoverkomelijk was echter hun doelman, die het helemaal had: feilloos en balvast, goed anticiperend en gepast tussenkomend in heel zijn strafschopgebied. De gemiddelde schoten op doel die in normale gevallen vrijwel altijd tot een doelpunt leiden, gingen er vandaag zeker niet in gaan.
En toch slaagden we erin om na goed 1 minuut de score te openen. Rune zette zich sterk door op rechts, knalde loeihard richting doel. De keeper kon de bal nog keren, maar een vandaag wervelende Thobias liet al meteen zien dat hij scherp stond en was perfect gevolgd op links om cool binnen te tikken in de rebound. We bleven het goed doen in de minuten nadien, maar op een goed gemikt afstandsschot moest Cedric zich toch een eerste keer gewonnen geven. Maar we kwamen opnieuw op voorsprong toen een corner van Vosselaar mooi werd opgeruimd door Cedric en Michiel. De bal kwam links in de voeten van Thobias die een rush inzette richting doel. Vosselaar stond nog volledig uit positie en gelukkig had niemand van hen mogen opblijven en iets van de match Servie-Kroatie meegepikt en dus kwamen ze niet op het idee om de Kroatische noodrem te imiteren. Thobias besloot werkelijk fantastisch in de rechterhoek, gekruist binnen.
In het laatste deel van de eerste helft kregen we het moeilijk. Kobe en Lowie werkten erg hard in de spits, recupeerden veel ballen en Lowie knalde nog eens vol op doel. Normaal altijd goal, maar niet met deze keeper dus. Vosselaar werkte wel zijn kansen af en dus veranderde onze voorsprong geleidelijk is een 2-4 achterstand bij de rust.
Cedric voelde zich bij de rust toch ok genoeg om de tweede helft te spelen en wisselde met broer Rune de plaats in doel. Rune liet nog even weten dat hij dat niet kon, maar in de tweede helft zou blijken dat dat niet waar was. Rune ging een perfecte match spelen in doel. Het was een gelukje voor ons dat de ster-keeper ging voetballen en vervangen werd door een andere, ook zeer goede keeper, maar toch net wat meer van het normale niveau.
Door de veranderingen kregen we plots meer mogelijkheden en Thobias zorgde vanop rechts met een mooi afstandsschot voor de aansluitingstreffer. Mathijs - een winnaarstype voor wie dat nog niet had opgemerkt - ging nu nog forser door. Afwisselend op de flanken en in de verdediging voelde hij nu dat de overwinning er nog in zat. Toen onze Kobe weer eens zeer nuttig ploegwerk opknapte en de bal tussen 2 verdedigers plukte en een doorsteekpass a la Benteke in de voeten Mirallas Mathijs schoof, hing de gelijkmaker tegen de touwen ! 4-4 met nog 20' op de klok !
En toen schakelden we een versnellingske hoger. Kobe en Lowie liepen en zwoegden in dienst van de ploeg, Cedric overwon zijn griepje en smeet zich met lijf en leden in de strijd, Rune bleef cool in doel, terwijl Mathijs en Thobias voor de nodige creativiteit zorgden op de flanken. Gelukkig was in onze ploeg Vincent Kompany niet gekwetst. Michiel zorgde bij de tegenstoten van Vosselaar voor stevig weerwerk en ontmijnde heel wat acties. Nog een beetje werken dit seizoen aan het technische, zodat de bal net 1 tijd sneller weer ingespeeld kan worden en dan zet ook Michiel weer een stap in de ontwikkeling.
De wedstrijd kantelde nu in ons voordeel en Thobias en Mathijs diepten de score verder uit. Bij een 7-5 stand zag Lowie zijn kans op met een fraai afstandsschot de bal onder de doelman door te jagen en zo zijn tweede seizoenstreffer te scoren. Daarna kwamen we niet meer in de problemen en toen Vosselaar 2' voor tijd nog 8-6 maakte, kregen we de hulp van scheids Dirk, die maar meteen voor de zekerheid affloot ! Een mooie overwinning tegen een degelijk Vosselaar, met een uitzonderlijk sterke doelman.
Gefeliciteerd voor de grote inzet en team spirit van ons zevental !
We begonnen niet te best aan de wedstrijd, 3-0 na enkele minuten, Thobias en Mathijs brachten ons terug tot 3-2, maar daarna moesten we terug achtervolgen. Bevel liep terug uit tot 6-2, toch deden onze keeper(Jeroen) en verdediging het niet slecht. Jef speelde de 1e helft laatste man en onderschepte regelmatig de bal, samen met Thijs lanceerden ze de tegenaanval, met momenten lieten we de bal goed rondgaan, en Elias bleef in de spits goed druk zetten op de verdediging en zo scoorden we voor de rust nog 4maal, 1x Mathijs en 3x Thobias, ook Jeroen hield dan de netten schoon en zo gingen we rusten met een 6-6 stand.
2de helft kwam Elias in het doel en verhuisde Jeroen naar de spits, en die maakte direkt op aangeven van Thobias de 6-7, knap doelpunt. Mathijs was ondertussen verhuisd naar de verdediging en ging regelmatig op wandel door de bevelse verdediging en scoorde maar liefst 3 keer, zo was het 5min van het einde 10-10, Elias was al een paar keer goed tussenbeide gekomen, maar moest zich toch nog 2x omdraaien. 12-10. Iedereen kei hard gewerkt en dan duurde de match 5 minuten te lang. Knappe prestatie met mooie doelpunten en combinaties.
Het tornooi van FC De Kempen moet zo wat het grootste in zijn soort zijn in de wijde omgeving. Ruim 50 ploegen van U7-U8-U9 deden vanmiddag mee in een zoals gewoonlijk perfect georganiseerd tornooi. Elke ploeg speelde 3 wedstrijden van ruim 25' zonder rusten, dus we wisten op voorhand dat het erg zwaar ging worden en dat 2 reserven echt een absolute noodzaak ging zijn om het tot het einde vol te houden.
Wat we niet wisten is hoe we vandaag voor de dag gingen komen. Afgelopen woensdag speelden we een midweekwedstrijd tegen Herenthout en wie erbij was zal niet kunnen ontkennen dat het een bedroevende vertoning was, zonder inzet en wil om te winnen. Een beetje veel onder onze mogelijkheden en status. Maar je zag bij de korte voorbespreking voor de match dat iedereen zich vandaag wel wilde geven voor 100% en dat ze ook goed beseften dat we niet nog eens een zelfde prestatie konden neerzetten. We maakten met elkaar de afspraak dat de uitslag er niet toe deed, zo lang we op het einde maar konden zeggen dat we er alles voor gedaan hadden.
Beginnen deden we tegen Beekhoek, dezelfde tegenstander als vorige week in Vosselaar. Een haalbare ploeg als we gedreven speelden. En dat deden we van bij het eerste fluitsignaal. Als je dan al na 1' op voorsprong kan komen via een vinnige Thijs op links, dan komt de moed vanzelf. Je zag Thijs vertrouwen tanken uit deze openingstreffer en dat zou hij van de hele middag niet meer verliezen.
Toen Rune halfweg de score verder uitdiepte, zaten we op rozen. Cedric stond in doel en had het relatief rustig want we verdedigden goed en hielden Beekhoek goed uit de gevarenzone. Maar hij bleef wel attent meevolgen en kwam goed tussenbeide bij de paar kansen van onze tegenstander. Op het einde van de match zat Beekhoek wat door zijn beste krachten en kon al weer Thijs, dankzij een alomtegenwoordige Kobe die zo wat elke bal recupereerde, en een sterke Stan de zaak helemaal afmaken met een 4-0 zege als eindresultaat. Perfect, een goeie opener van de middag. Veel inzet en goed combinatievoetbal gezien in die eerste match !
Een ruime pauze van een uur dan, waarin we ons rustig hielden en niet in de chips, cola en hamburgers vlogen en daarna stonden we weer klaar voor onze tweede match tegen thuisploeg De Kempen. Altijd gevaarlijke tegenstander en met een reus van een keeper in doel, leek het wel een moeilijke klus te worden.
Maar Cedric had zich laten wisselen in doel met Minthe en stond vol energie te trappelen in de spits. Hij beleefde echt een moment de gloire in de eerste 5' van de match. Telkens bleek hij sneller en vinniger op de bal dan de verdediging en zo kon hij twee keer scoren op kansen die hij helemaal zelf had afgedwongen. Echt sterk werk ! Nadien diepte Stan de score met drie opeenvolgende doelpunten uit tot 5-1 en was het pleit beslecht. En ja er was er zelfs eentje met de linkervoet bij, we hebben het gezien Stan !
Daarna ging alles een stuk vlotter. De opwippertjes en andere hoogstandjes van Stan zorgden ervoor dat de bal vlotjes rondging in de ploeg. De twee werkers op de flank Thijs en Rune legden vele meters af en konden elk ook nog eens scoren. Thijs priemde de bal vanuit een onmogelijke hoek op de doellijn toch nog in de kortste hoek binnen.
In de laatste wedstrijdminuten ontplofte Kobe helemaal. Hij kon al terug kijken op een erg sterke eerste match met twee assists, maar nu ging hij op rechts voorbij jan en alleman en vloerde de doelman met een streep in de lage hoek. En precies 37" later trof hij al weer raak. Een klein beetje geluk daarna en een heuse hattrick was een feit geweest. Plots kreeg Kobe een acute groeischeut of anders was het de spreekwoordelijke wolk die onder de voetjes dreef want hij glunderde van kop tot teen ! De scheids was helemaal van zijn melk van zoveel virtuositeit en liet ruim 3' overspelen waardoor het uiteindelijk nog 10-2 werd. Een werkelijk perfecte match tegen een zeer verdienstelijke tegenstander, ondanks wat de score laat vermoeden.
De laatste wedstrijd werd door de jongens een beetje beschouwd als een finale en dat lieten we zo maar. Het gedacht is al het halve werk en dus stonden we opnieuw met veel overgave klaar voor de match tegen Retie. Cedric terug in doel en Minthe in de diepe spits. Hij was erop gebrand om zijn klasse te tonen. Minthe heeft beloofd gefocused en fel te spelen en deed dat ook. Hij was in de eerste match al een paar keer kort bij een treffer gekomen maar nu was het echt raak. Hij maakte zich los van zijn tegenstander en ging alleen op doel af. Koel blijven dan en goed mikken...jawel de 1-0 hing voor minuut 2 tegen de touwen ! Schitterend van Minthe en ook hij kreeg nog meer vertrouwen in zijn spel, fijn om te zien langs de lijn voor ons !
Toen Thijs met een geweldig afstandsschot op links de 2-0 binnen loeierde leken we weer op weg naar een vlotte zege. Maar Retie was niet uitgeteld en speelde zich via enkele harde en goede spelers terug in de match 2-1. Rune wist de 3-1 mooi hoog onder de lat binnen te werken, nadat de scheids heel goed balvoordeel gaf toen een raid van Michiel foutief werd afgeblokt. Michiel, deed die ook mee vandaag ? Het zal wel zijn, hoewel hij de enige was die nog niet op het scorebord stond, zal iedereen het wel eens zijn dat onze Vincent Kompany ook vanmiddag weer sober en hard maar feilloos verdedigde en heel goed het overzicht hield bij het uitverdedigen. Een meerwaarde zo'n laatste man.
Toen we wat ongelukkig een paar tegendoelpunten weg gaven stond het halfweg 3-3 en kon de match echt alle kanten uitgaan. Stan veegde nog eens een gemaakte goal van de lijn. Cedric pakte een bal die uw reporter al aan het noteren was als een tegendoelpunt en Michiel was erg professioneel toen hij een doorgebroken tegenstander remonteerde en lichtjes aan tikte, niet genoeg om te vallen maar wel om de kans verloren te laten gaan. De scheids twijfelde...wilde fluiten maar deed het uiteindelijk niet, wellicht omdat de spits overeind bleef staan.
En dan, echt op het goede moment, toen de match aan het kantelen was, draaide Rune zich vooraan geweldig vrij en loeierde en poeierde de bal genadeloos hard tegen de touwen. Er mocht nog een miniemen keeper gestaan hebben, de bal ging zo hard en gericht binnen dat er geen pakken aan was. "Ik was kwaad", was de droge uitleg bij de volgende vervanging van Rune. De ban was gebroken en Retie vond niet meer de kracht om terug te slaan. In de blessure tijd diepten we de kloof nog uit via Thijs die in een paar keer de bal over de lijn frommelde en Rune die zich na een assist van Kobe door twee verdedigers wurmde en de 6-3 op het bord zette.
Awel, het deugd vandaag om met zo'n gemotiveerde ploeg op stap te mogen gaan. Woensdag was toch een ontgoocheling geweest, zeker omdat we weten dat ze (veel) beter kunnen en dan is het frustrerend om te zien dat ze het niet tonen, maar vandaag zijn we echt trots op de hele ploeg voor zo veel inzet en echt ook heel goed combinatiespel ! Als we deze mentaliteit kunnen vasthouden en over de hele groep kunnen verspreid krijgen, dan wacht ons nog een mooi seizoen.
Een welverdiende staande ovatie van de trainers en supporters voor het harde werk van Stan, Rune, Cedric, Kobe, Michiel, Minthe en Thijs !
Afgelopen woensdag stond de traditionele oefenwedstrijd tegen Herenthout op het programma. Vorig jaar werd in Herenthout stevig gewonnen, dit jaar zou het anders verlopen. We begonnen nochtans goed. Kobe legde de bal in de voeten van Mathys die zorgde voor de 1-0. Daarna was het al rood-groen wat de klok sloeg. Voor we het goed en wel beseften, stonden we met 1-5 achter. Mathys kon op aangeven van Elias nog wel milderen tot 2-5 maar daarna volgde nog een korf doelpunten van de bezoekers. Doelman Jef had er genoeg van en wisselde de keepershandschoenen tijdens de rust met Kobe (die tijdens de eerste helft een lichtpunt was bij de thuisploeg). Tijdens het begin van de tweede helft ging het wat beter maar een constante zat er niet in de prestaties van onze jongens. Elias scoorde nog knap met een volley en ook Mathys vond nog eens de weg naar de netten. In alle aanvalslust werd het verdedigende werk wat vergeten en Jeroen kon het achteraan niet meer alleen redden, met nog wat extra tegendoelpunten als resultaat. Cyril en Thijs kwamen nog in de ziekenboeg terecht en zo was het harken naar het einde van de wedstrijd. Een mindere prestatie van Vorselaar maar dat zal straks op het toernooi van De Kempen zeker rechtgezet worden!
Alle U9 wedstrijden up-to-date in je electronische agenda !
Ben je het beu om elke keer weer te graven op je prikbord naar de voetbalkalender, die dan toch intussen weer verouderd is ? De oplossing is er nu: de U9 hebben een electronische kalender die je - normaal gezien - probleemloos zou moeten kunnen linken met je Apple (zeker) en (hopelijk ook) Android toestel.
Het leuke is dat als er in de loop van het seizoen wedstrijden bijkomen, van uur of dag veranderen of gewoon wegvallen, dat je die updates zonder er iets voor te doen bijgewerkt krijgt in je agenda. En nog een voordeel: voor de uitwedstrijden heb je meteen ook het juiste adres want dat staat er ook netjes bij. Al weer een zorg minder dus !
Wat moet je doen ? Enkel klikken op de volgende link en daarna de instructies op je toestelletje volgen. Mocht het niet werken, laat maar wat weten:U9 ELECTRONISCHE KALENDER OG VORSELAAR
Als je met een Android toestel werkt, moet je blijkbaar webcal:// weg laten, dat schijnt hij niet te herkennen, daarna werkt het wel (met dank aan Kris voor de technische toevoeging).
Na de succesvolle seizoensopener in Achter Olen twee weken geleden stonden we nu met goede moed klaar om naar een echt tornooi te trekken in Vosselaar. En het was er nog eentje dat kon tellen ook. In de U9 categorie waren er twee reeksen van 4 ploegen, die eerst onderling gingen strijden voor de hoogste plaats en als afsluiter was er dan nog een finale wedstrijd tegen de gelijke van de andere groep. 4 keer 20' spelen in een behoorlijk warm weertje, dat beloofde een zware middag te worden.
Onze ploeg bestond vandaag uit Minthe, Cedric, Rune, Lowie, Stan, Michiel en Jef. Een interessante selectie om eens te kijken hoe ver we daarmee konden komen. Maar zoals Lowie in de opwarming tegen de rest zei: "als je gelooft dat je kan winnen, dan win je ook". Daar moest iedereen eens over nadenken maar uiteindelijk waren ze het er wel mee eens. De mededeling dat de winnaar een beker zou krijgen, was het extra zetje om ze helemaal op scherp te zetten voor de aanvangsmatch tegen Beekhoek.
Dat liep vlotjes, want al in de eerste minuut openden we via Stan de score en toen Michiel in de 4' met een prachtige raid op links de hele defensie oprolde en cool afwerkte, zaten we al op rozen. Beekhoek was echter niet helemaal een hapje want sommigen konden behoorlijk goed voetballen en stevig uit de hoek komen. Gelukkig hadden we ook nog een fitte Rune in de ploeg die een knappe hattrick lukte in deze match. Een knappe dribbel en een mooi doelpunt, afgewisseld met een typische Rune-loeier vanop afstand, waaraan ik zelf afgelopen woensdag op training nog eens mijn vingers had verbrand, lieten de keeper kansloos. Beekhoek scoorde nog wel eens tegen, maar echt aanspraak op meer konden ze nooit maken. 7-3 was de verdiende eindscore, en daarmee was een belangrijke stap richting het hoogste goed gezet.
De tweede match kondigde zich zwaarder aan. Enkele omstaanders hadden FC Turnhout in hun eerste match weten imponeren en dus gingen we flink moeten starten om ook hier succes te boeken. De eerste duels lieten al meteen zien dat het inderdaad een ander kaliber was. FC Turnhout speelde met het mes tussen de tanden en met name de zwarte parel en de blonde god in hun ploeg lieten zich niet onbetuigd. Iedereen die bij ons gewisseld werd had wel een anecdote bij van een duw of ontvangen trap. Maar het geluk was een beetje aan onze kant toen we uit de omknelling kwamen via Jef, die snel geleerd had dat braafjes spelen hier geen zoden aan de dijk ging zetten en dus eerst vakkundig maar niet helemaal koosjer, een mannetje uitschakelde en tot zijn eigen verbazing niet werd afgefloten door de jonge scheids en dus maar koelbloedig afwerkte. Toen Rune, al weer hij, even later fraai afwerkte nam de frustratie wat toe bij de spelers van FC Turnhout en dat werkte in ons voordeel. Ballen werden weggegooid en potjes omgetrapt als het even niet lukte, nooit een goed teken....
Toen Turnhout de aansluitingstreffer maakte leken we even in de problemen te komen, maar in deze wedstrijd speelde iedereen echt op de toppen van zijn tenen. Minthe had de dubbele opdracht voor dit tornooi en het seizoen - nl. geconcentreerd spelen en zich niet te gemakkelijk gewonnen geven - goed in de oren geknoopt en bleef moeiteloos overeind in doel. Ook Cedric weerde zich na een puike eerste wedstrijd in doel, fel nu op de linkerflank. Heel veel inzet, tot dat werd afgebroken door een pijnlijke tackle van FC Turnhout, even bekomen langs de zijlijn...
Ook Lowie ging er vol voor en vindt voorlopig vooral plezier als hij in de spits mag ronddraven en rond zwerven op de linker en rechterflank. Iedereen groeide in deze cupmatch en we stonden er als een hechte ploeg. Toen Jef dan ook nog mooi de 4-2 in een klein hoekje pegelde enkele minuten voor tijd was het lot bezegeld voor FC Turnhout en de 6 op 6 een feit.
In de derde wedstrijd lag de weg voor een finale dus helemaal open met deze tussenstand. Kwestie van niet te verliezen en minstens een gelijkspelletje uit de brand te slepen en we zaten in de finale. Onze laatste tegenstander was FC De Kempen, maar daar weet je nooit precies wat je tegenover je krijgt. Het is een ploeg met veel gezichten en ze hebben uiteraard toppertjes in de rangen, maar ook wel heel veel doorsnee spelers. Een blik tijdens de opwarming naar de overzijde van het veld, boezemde ons wel vertrouwen in...
We begonnen ronduit schitterend en eigenlijk hadden we na twee minuten de tegenstander al knock-out geslagen met 2 snelle doelpunten. Rune was al weer scherp voor doel en toen even later Minthe knap soleerde vanop links en alleen richting doel trok en zeer fraai en hard binnenwerkte, was de match eigenlijk al wat gespeeld.
Nadien gaven we echter steeds meer het initiatief aan de De Kempen en gelukkig hield Cedric ons een paar keer overeind in doel of we zouden het nog knap lastig gekregen hebben na de 2-1 aansluitingstreffer. Maar we haalden, enigszins met de hakken over de sloot, toch de buit binnen met een 2-1 zege, de derde van de dag.
Daarmee stonden we uiteraard overtuigend eerste in onze groep en van alle 8 ploegen was er geen enkele die een foutloos parcours had gereden. We mochten dus aantreden in de finale tegen Balen, een ploeg waar we de afgelopen 3-4 jaar nog nooit tegen speelden en dus niet goed wisten wat we konden verwachten. Bij de opwarming zag je wel dat alle Balense spelers precies, gecontroleerd en hard op doel konden trappen, dus dat ging moeilijk worden.
Over de finale gaan we een beetje korter zijn. De eerste 10' deden we best nog mee. We lagen zwaar onder maar verdedigden ons nog met lijf en leden. Een pluim voor met name de inzet van Lowie en Minthe die met een groot hart streden. Het duurde dan ook tot in de helft van de match voor we 0-2 achter stonden. Nadien was het helaas helemaal over. Balen was om te beginnen technisch duidelijk twee klassen te sterk dan onze ploeg vandaag. Dat kan gebeuren en tegen talent is vaak weinig te doen. Anderzijds was het wel jammer dat we het in de laatste 10' niet meer met z'n allen konden opbrengen om een eervol resultaat neer te zetten. Sommige kopjes gingen hangen toen duidelijk werd dat de beker vandaag niet voor ons ging zijn. En daarmee werd het een onmogelijke opgave en vlogen de goals tegen een veel te hoog tempo tegen onze netten. Met een gemiddelde van 1 tegengoal per minuut, in het tweede deel van de match, gingen we onderuit met 11-0. Verdiende zege voor Balen.
Anderzijds, we mogen terug kijken op een uitstekend tornooi, waarbij we met deze ploeg veel beter deden dan op voorhand verwacht kon worden. De eerste 3 wedstrijden waren echt bemoedigend. Heel veel inzet en vuur en 3 knappe zeges. De finale was de spreekwoordelijke match te veel ! Maar na een opbeurende douche was de toch wel grote ontgoocheling bij de jongens wat weggespoeld en bleek de zilveren medaille toch meer te glimmen dan we net na de match dachten !
Het is het eerste weekend van augustus en naar goede gewoonte trekken we dan echt het nieuwe seizoen op gang met een eerste tornooi of oefenwedstrijd. Dit jaar trokken we naar Achter Olen om daar Oevel partij te geven. Na slechts een eerste training onder een loden zon afgelopen donderdag met een kleine groep van spelers die niet op vakantie was, was het nog maar even afwachten of de voortgang die we vorig seizoen gemaakt hadden er nog was na een paar maanden rust. Maar met een ploeg bestaande uit Stan, Michiel, Elias, Mathijs, Thijs, Thobias en debutant Lowie mochten de verwachting toch vrij hoog liggen.
Een nieuw seizoen met nieuwe regels, nl. we kleden ons nu zonder hulp van mama en papa aan en dat verliep vlotjes. Iedereen vond zijn spullen en met wat hulp bij het binden van veters was de klus snel geklaard. Zoals te vrezen viel liep het weer storm om een kandidaat te vinden om in doel te gaan staan. De ene dook onder de bank, de andere verschool zich in de douche en de volgende beloofde plechtig dat hij het volgende keer zeker ging doen. Dan maar lotje trek gedaan en Elias trok het winnende lot.
De start van de match was overtuigend. We grepen Oevel meteen naar de keel met snel, precies en mooi combinatievoetbal. Een streling voor het oog om te zien hoe de jongens oog hadden voor de bal, maar ook voor de vrijstaande man. Oevel deed zijn best maar het was duidelijk dat we sterker en technisch beter waren. Stan zorgde in de eerste 5' al voor de twee openingstreffers. Die voorsprong werd in het volgende kwartier alleen nog maar verder uitgebreid, waarbij Thobias bijna 6 keer op rij scoorde, enkel even onderbroken door een fraaie treffer van Mathijs. De vele doelpunten van Thobias zouden bijna verbloemen dat het allemaal pareltjes van samenspel waren, waarbij Thobias de man was die de laatste tik tegen de bal kon geven, uiteraard heel precies en efficient gedaan.
Mathijs was goed uitgerust van de vakantie en werkte zeer hard op de flanken, Thijs speelde veel op een voor hem ongewone positie, nl de spits en zorgde ervoor dat Oevel nooit uit de omklemming kwam. Hij had zich prima herpakt nadat hij al in de eerste minuut flink in de flank onderuit was geschoffeld. Nieuwkomer Lowie deed het uitstekend voor de eerste wedstrijd. Hard werkend, kort opzittend bij de tegenstander en met de nodige cool als hij de bal had om daarna een goede pass af te leveren. Prima debuut, de goesting straalt ervan af en dat is alles bepalend. Het slim vrijlopen en de juiste looplijnen kiezen, daar hebben we tijdens de volgende weken nog tijd voor om verder aan te schaven, dat kan alleen door te oefenen verder verbeteren.
Opvallende verbetering opgemerkt vandaag: we gebruikten heel goed onze laatste man in de opbouw als afspeelpunt als we op de flank klem gezet werden om op die manier het spel te verleggen naar de andere zijde. Michiel nam ook een goede start in het nieuwe seizoen. Hij speelde met veel overtuiging maar ook met inzicht en een zekere precisie in de passing, goed zo. Stan liet in de eerste helft het scoren verder over aan de ploegmaatjes nadat hij de toon had gezet, maar zijn magistrale dribbels en acties zorgden wel vaak voor de openingen.
Thijs zorgde zelf niet voor de mooiste treffer, maar was wel de man van de prachtige assist. De bal ging hoog de lucht in, Thijs keek en kopte de bal dan doelgericht vanop de eigen helft richting doel. Thobias zag het gebeuren, spurtte slim door en pakte door deze splijtende kopbal de hele verdediging in snelheid en legde de bal mooi overhoeks binnen, schitterende goal ! Thijs pikte dan ook oververdiend nog eens zijn eigen doelpuntje mee vlak voor rusten en ook Michiel rondde een collectieve aanval mooi af. 12-0 bij de rust.
Elias had het te rustig gehad in doel en moest dus hoogdringend een tweede helft kunnen lopen en werken. Zonder rust tijdens de tweede helft stond hij op de linkerflank weer alles te geven. De kortstondige zonneslag van afgelopen donderdag was gelukkig weer helemaal voorbij, want hij deed op links iedereen pijn met zijn raids. Eerst had hij nog wat pech in de afwerking of was hij net wat te overhaast, maar nadien lukten toch twee fraaie treffers ! Mathijs speelde ook een tweede helft op hoog niveau. Sterk aan de bal, fors verdedigend en snel in de tegenaanval, met drie doelpunten als kers op de taart.
In de tweede helft kwam Oevel overigens ook sterker uit de hoek, met een blonde jongen, die het ons best moeilijk maakte. Lucas beweert dat het een preminiem was want hij kende hem van op een zomerkamp in de Ardennen in juli. Zou kunnen, maar het was goed zo om meer weerwerk te krijgen. Oevel kwam daardoor een paar keer opzetten en maakte zelfs twee zeer fraaie doelpunten. Eentje waarbij we door de blonde jongen in snelheid en kracht werden uitgespeeld en een twee ook van zijn voet waarbij hij alleen voor doel kwam en doelman Stan schitterend lobte a la Wroclaw tegen Club Brugge deze week. Het was Oevel gegund want wij weten ook uit ervaring dat het niet fijn is om met een blanco saldo naar huis gestuurd te worden.
Tegen het einde van de match kregen we in een schiettent de bal maar niet voorbij de doelman, maar bij de derde poging vond Lowie toch het gaatje en kon zo zijn allereerste wedstrijd ook al besluiten met een goal. Fijn dat daarmee de hele ploeg een of meerdere keren kon scoren. Goed voor het vertrouwen zo vroeg op het seizoen ! Het was een aangename middag en we zijn weer gelanceerd voor een fijn seizoen.
Scoreverloop: 02:03 - 1-0 Stan 05:57 - 2-0 Stan 06:54 - 3-0 Thobias
Zoals elk jaar wordt einde juli de competitiekalender gepubliceerd. Voor onze U9 ploegen staat die sinds kort ook op de website van de voetbalbond www.belgianfootball.be . De samenvatting vind je in bijlage. Thuis spelen we steeds om 9.30 en 10.45u en uit meestal in de voormiddag, vaak ook gesplitst.
De competitie begint op zaterdag 7 september en duurt in principe tot midden maart, zonder inhaalwedstrijden natuurlijk. De kalender is natuurlijk nog niet helemaal definitief. Hier en daar zal er nog wel een uur veranderen en allicht volgen in de B-reeks nog wel forfaits in september, maar dan zorgen we nog wel voor een alternatief.
Zoals gebruikelijk zal je op deze plaats altijd de laatste versie van de kalender kunnen vinden.
In het bestand in bijlage vinden jullie alle gegevens van de spelers die op dit ogenblik zijn ingeschreven voor de U9, seizoen 2013-2014. Wie nog foutjes of onvolledigheden vindt mag het altijd laten weten (koen.de.voldere@me.com), dan passen we dat even aan.
Een nieuw seizoen, een nieuwe start. In dit document vinden de spelers en ouders zeker een boel nuttige informatie om goed aan het nieuwe seizoen bij de U9 te beginnen !
Aan alles komt een einde en dus bijna 10 maanden na de start van het seizoen in augustus, stonden we vanmiddag klaar in Noordstar om er een laatste keer een lap op te geven. Het programma oogde zwaar. We speelden twee wedstrijdjes van 25' tegen respectievelijk Herenthout en Noordstar.
Herenthout hebben we dit seizoen verschillende keren bekampt en telkens waren het stevige wedstrijden met amper een verschil in de eindstand. We wonnen al eens, maar even goed verloren we of speelden gelijk. Onvoorspelbaar dus wat onze helden van de dag Cedric, Rune, Stan, Kobe, Thijs, Cyril en Michiel vandaag op de mat gingen leggen.
Het werd een stevige partij en de match golfde op en neer. Herenthout had toch wat overwicht in het spel, maar we verdedigden scherp. Gelukkig stond ook Cédric nog in doel zodat alles netjes voor de lijn gekeerd werd. Cyril wou op eigen verzoek een keertje starten in de spits en deed dat met veel overgave. Dat leverde veel balrecuperatie op en dus creëerde dat wat lucht in onze defensie. Michiel mocht daarna wisselen met Cyril in de spits maar lijkt toch eerder geboren als verdediger want op natuurllijke wijze werd hij toch vaak diep terug getrokken om daar nog met een tackle of beenveeg een tegenaanval te verijdelen.
Stan was in form vandaag en geselde Herenthout met snelle bewegingen. Iets te snel vaak, want Herenthout had meermaals een been mee van Stan als die eigenlijk al voorbij was. Maar Stan hield zich kranig en bleef spelen. Met de rust in zicht brak de match helemaal open toen Herenthout een corner kreeg. Een jammerlijk momentje toen we collectief gepakt werden door 3 inlopende aanvallers terwijl wij vrolijk bleven staan met z'n allen. Tegen zoveel overmacht had Cedric natuurlijk ook geen verhaal en de 0-1 was een feit. Spijtig want we hebben er een heel seizoen op training en match op gedrild om bij corners kort en attent te verdedigen. Nog een puntje voor volgend seizoen dus !
Maar wij kregen ook onze kans en toen Stan de bal ontfutselde en op rechts kon doorzetten richting doel, was het een zekerheid dat de bal tegen de netten ging. 1-1 bij de rust, een terechte stand.
De tweede helft ging verder zoals de eerste, met heel veel stevige duels. Gescoord werd er voorlopig niet en met minder dan een minuut op de klok, leek iedereen zich te verzoenen met een gelijkspelletje. Maar in het midden links kreeg Rune toen de bal. Hij ging fors door met een stevige verdediger aan zijn linkerzij. Ze weken uit naar de verste rechterhoek, Rune gaf nog een klein zetje aan de verdediger en ramde vanuit een scherpe hoek de bal schitterend tussen paal en doelman binnen. Vreugde alom voor deze knappe goal en zeer mooie actie ! Een 2-1 overwinning om te starten, dat is mooi.
De tweede match tegen Noordstar beloofde nog veel lastiger te worden. Noordstar beschikt in deze leeftijd over een erg sterke spelersgroep waar we al sinds de U6 tijd keer op keer onze tanden op stuk bijten en nog nooit een deftig resultaat tegen haalden. Toen we in de wachttijd tussen de wedstrijden de eerste ploeg van Noordstar zagen spelen, werd meteen duidelijk dat ze nog steeds super goed waren. De andere ploeg van Noordstar wachtte ons intussen al op. Michiel ging in doel om een geconcentreerde wedstrijd te spelen. Ook hij deed het nagenoeg foutloos, maar toch stonden we al na een goeie minuut op achterstand.
Maar toch werden we niet weggespeeld. Zeker ook dankzij Thijs die afwisselend op links en als laatste man, in stilte, keihard werkte en zowel verdedigend als aanvallend een sterke steun was. Toen we op slag van rusten de 2-0 om de oren kregen, leek het nog moeilijk te gaan worden. Maar met het seizoenseinde in zicht, kregen we vleugels. Kobe was weer outstanding vandaag in de spits en hoewel hij niet tot scoren kwam, was hij zo nuttig als "stofzuiger". Achter elke bal werd gelopen en een slim tikje dropte de bal vaak bij een ploegmaat. In minuut 16 ontfutselde Kobe zo rechts vooraan de bal, die bij Rune terecht kwam en Rune's schot stond goed afgesteld vandaag want de bal verdween loeihard tegen de touwen. Rune straalde en Kobe glom van trots, terecht !
Ondertussen stond Cyril weer op de vertrouwde libero positie en dat gaf een goeie balans in het team. Achteraan was alles nu netjes dicht gespijkerd. Cedric speelde vandaag op de flanken en ging werkelijk tot de bodem. Van voor naar achter en weer terug, een drijvende kracht in de ploeg ! Nauwelijks een minuutje na de aansluitingstreffer haalde Stan nog eens zwaar uit vanop afstand. De doelman verbrandde zijn handen en moest lossen. Rune die goed gevolgd was, werkte beheerst af: 2-2. Een onverwachte wending in de partij.
In de defensie kwamen we nog een paar keer goed weg met ballen op paal en lat, maar Atletico Madrid won gisteren ook de beker met een beetje geluk aan de zijde. Ei zo na hadden we nog de overwinning binnen gesleept toen Stan nog eens op links gelanceeerd werd. Hij kwam schuin links voor doel en trapte met links...net niet precies genoeg om te scoren. Toch super dat hij het zo probeerde en niet naar rechts kapte om wellicht wel te scoren. Proberen is leren.
De match eindigde op 2-2 en dat was buitengewoon mooi en onverhoopt. Vooral knap om te zien met hoeveel overgave en inzet er na een zeer lang seizoen nog gespeeld werd door Cyril, Michiel, Stan, Thijs, Kobe, Cedric en Rune. En wat een weerbaarheid om nog terug te vechten uit een kwasi verloren positie ! Het is dan ook met een grote tevredenheid dat we het seizoen afsloten en nu in de ondergaande avondzon en met een glaasje rode wijn, de laatste letters tikken van het laatste verslag.
Bedankt U8 spelers voor een mooi seizoen, see you bij de U9 !
Het einde van het voetbalseizoen nadert nu met rasse schreden en we zijn aan onze laatste kunstjes bezig. Een midweek tornooi in Oosthoven op 1 mei en 2 dagen later de finale wedstrijden van het schooltornooi, uitrusten is er voorlopig nog niet bij. En toch stonden we al met frisse moed gereed onder een stralende middagzon om naar Halle te trekken met onze U8 ploeg.
Een beetje met gemengde gevoelens toch, want we wisten met z'n allen dat het de laatste keer zou zijn dat "onze" Samuel met de "juiste" geel-zwarten zou meedoen. Kapitein Samuel riep zijn troepen als een echte leider samen voor de match en zoals de groten ging iedereen in de kring staan en riep uit volle borst mee "Wie gaat er winnen ? Vorselaar !!!". Mooi momentje...
Op het menu stonden Broechem, VC Wijnegem en thuisploeg Halle. Geen hapjes, zeker niet maar als de kern uit Kobe, Mathijs, Elias, Jeroen, Samuel, Stan en Thijs bestaat, mag je van een sterke ploeg spreken en is er veel mogelijk. Kobe wou graag in doel en had zich flink kunnen opwarmen aan de afstandsschoten in onze opwarming. Een deel van het tornooi werd op kunstgras gespeeld en deels op een harde oneffen akker. Op die laatste begonnen we aan onze match tegen FC Broechem. Hoe het precies kwam weten we niet, maar ondanks de pep-talk voor de aftrap waren we niet op niveau bezig. Enkel Kobe haalde het onderste uit de kan, maar was al snel kansloos op een verre en van hoog vallende bal, ongrijpbaar. FC Broechem deed het prima, zette snel en stevig druk waardoor onze technische jongens niet de kans kregen om de bal aan te nemen, te kappen of te draaien.
Resultaat was dus dat we tegen onze goal geplakt werden en nooit zelf een degelijke actie konden opzetten. Dat Broechem dus bij de rust 0-4 voor stond, was gewoon verdiend. In de tweede helft konden we nooit meer aanspraak maken op het opnieuw spannend maken van de match, maar we deden het wel een stuk beter verdedigend en dus kwam Broechem niet meer tot scoren. Jammer, maar hier waren we gewoon op onze waarde geklopt. Broechem had een sterke ploeg over de ganse lijn, was feller en agressiever in de duels en wij stonden niet met het mes tussen de tanden. Nochtans hadden we eerder op het seizoen Broechem tweemaal geklopt, en dat bleken bij navraag ook bijna de enige nederlagen geweest te zijn van deze ploeg. Blijkbaar waren ze toen niet op volle sterkte...
Niet getreurd, we hadden nog twee kansen. VC Wijnegem was de volgende tegenstander, opnieuw op de akker. Wijnegem kunnen we aan, dat bewezen we in september als we alles uit de kast halen. Onze jongens hadden in het "rust half uurtje" een appel gekregen van Daniel en daar moet wat ingezeten hebben, want ze kwamen nu wel als strijders voor de dag. Jeroen pakte de handschoenen van Kobe over en het mag gezegd worden dat we vandaag drie keer over uitstekende doelmannen konden beschikken. Een ronduit foutloze match speelde Jeroen in doel !
Elias brak de ban al in de tweede minuut door verschroeiend uit te halen vanop een tiental meter. De bal verdween hoog en hard in de touwen, dat gaf moed ! Zeker toen Mathijs ook nog eens enigszins gelukkig een afstandsschot zag binnen gaan, door mistasten van de goalie, leken we op een relatief makkelijke zege af te stevenen. Maar toen ontbolsterde Wijnegem zich tot het minder fraaie werk. Thijs werd hardhandig weggeduwd van de bal, de onervaren scheids zag er geen graten in. Elias kreeg op snelheid een elleboog tegen de keel geplant, weliswaar niet opzettelijk, maar toch wel duidelijk fout. De scheids floot het deze keer wel, tot boosheid van de collega-trainer. Merkwaardig. Stan die al eens ongelukkig op de knie was geland (waarna we ons hart al eens vasthouden voor de reactie...) kreeg even later opnieuw een elleboog in de ribben, tot jolijt van de vrij onsportieve "supporters". Spijtig, zo hoeven kinderen niet aan voetbal te doen.
Gelukkig lieten wij ons niet uit het lood slaan en bleven we ons op het spel concentreren. Maar Wijnegem kwam tot 2-1 terug vlak voor de rust en dus werd het nog een zeer spannende tweede helft. Kobe rende zich vooraan de ziel uit het lijf, Thijs vocht voor elke bal en alle anderen beten zich vast in de duels. Toen Samuel 3' voor tijd na een slimme pass van Stan de 3-1 op het bord zette, was de wedstrijd beslist. Een duur bevochten maar belangrijke zege !
We hadden even tijd om de tussenstand te evalueren: Broechem had ook zijn tweede match tegen Halle makkelijk gewonnen, dus de eerste plaats leek buiten bereik. Halle bleek de zwakkere ploeg in de reeks te zijn, na twee nederlagen. De derde match tegen Halle moest dus gewonnen worden en dan zou een tweede plaats allicht ons deel zijn na Broechem en voor Wijnegem en Halle.
Voor de laatste match mochten we op het biljart vlakke kunstgrasveld. Nu konden we onze techniek ten volle benutten. Thijs demonstreerde met het betere zoolwerk. Mathijs was op de flank meesterlijk. Samuel de rots in de verdediging, Kobe en Jeroen dodelijk in de aanval. Elias stond in doel voor de laatste match, dus met deze topper in doel kon ons weinig gebeuren. Het ging erg vlot in deze match en de kansen stapelden zich op. Mathijs zette ons op een snelle 2-0 al mag hij dank u zeggen tegen Kobe die bij de tweede goal de bal afpikte bij het aftrappen en mooi in de loop gaf voor Mathijs. Ook Thijs scoorde nog twee keer knap in de eerste helft, zelfs rechtstreeks uit hoekschop. Halle was nogal behulpzaam bij het maken van de doelpunten en plaatste vakkundig een voet of been tegen de bal om hem mee in doel te laten gaan. Ook Jeroen zag zijn schot via een Halle-voet in doel verdwijnen en pikte zijn goaltje zo ook mee !
En achteraan ? Daar was het rustig, maar Elias liet zien dat hij waakzaam bleef en op een zeldzame tegenstoot, pareerde hij meesterlijk een zwaar afstandsschot met een Jean-Marie Pfaff save. Klasse. In de tweede helft dolden Stan en Samuel met de verdedigers en Stan scoorde prachtig na een magistrale dribbel door de doelman met links te verschalken. Het is in de kleine details dat je als trainers de vooruitgang ziet gemaakt worden. Nog niet lang geleden zou Stan 100% zeker de bal nog eens gekapt hebben naar de rechtervoet om dan af te drukken en nu is het vertrouwen er ook om het met links te proberen. Zalig.
Onze kapitein liet nog eens iedereen zien dat we hem niet alleen gaan missen als een toffe en vriendelijke jongen en ploegmaat, maar ook wel (een heel klein beetje dan) voor zijn dribbels en acties. Het lijkt allemaal natuurlijk te gaan en zijn laatste twee treffers waren de kers op de taart ! Samuel, Sammy, Je bent bedankt voor de mooie jaren, je lach, inzet, gedrevenheid en technisch vernuft. We genoten van je spelinzicht en mooie doelpunten. Het ga je goed, vriend, bij Lierse. Op 2/6 nemen we echt afscheid, hoewel...
En dus doken we meer dan tevreden in de douche. Tot ieders verbazing hoorden we van de Broechem trainer dat ze verrassend onderuit waren gegaan in de laatste match tegen Wijnegem met 1-0. Conclusie: Broechem, OG en Wijnegem stonden met 6 punten gelijk. Hup, het reglement erbij gehaald en daarin stond dat de ploeg met de meest gemaakte doelpunten dan zou winnen. Eerder hadden we al gezien dat onze uitslag tegen Wijnegem officieel op 2-1 stond. Spurtje naar het secretariaat, dat bevolkt werd door twee krasse senioren, die zonder computer zich in het zweet aan het werken waren om op de achterkant van een bierkaartje het kluwen te ontwarren. Wijnegem bleek 5 keer te hebben gescoord, Broechem 13 en wij officieel 12 keer dus. Niet dus, de scheids erbij gesleept van de match tegen Wijnegem. Die kon zich nauwelijks nog herinneren dat hij die match gefloten had, laat staan dat het 3-1 was en niet 2-1. Dan maar onze vriend-trainer van Wijnegem van voor de toog geplukt. Na enig vijven en zessen gaf die dan toch schoorvoetend toe dat het 3-1 was. Enfin, 13-13 dus.
Artikel 3 dus in het reglement: daarna besliste het aantal tegendoelpunten. We hadden er 6 geslikt en Broechem helaas slechts 4. Veel nipter kan je niet naast de prachtige beker grijpen die in het zonnetje stond te blinken. Het is jammer, met een 11-1 hadden we eerste geweest, maar als en indien telt niet in de sport. Toch overheerst de grote tevredenheid ruimschoots na deze fijne middag. Top gespeeld van Kobe, Mathijs, Stan, Jeroen, Elias, Thijs en Samuel !
Een ideaal weertje voor een tornooi, volgende spelers namen deel: Elias, Rune, Cédric, Jeroen, Stan, Thobias en Jef. Onze jongens deden het uitstekend, 3x gelijkspel, 1x verlies en 1x winst. 5 spannende wedstrijden. Gelukkige van de dag was uiteraard Elias, die ook nogeens een prachtige bmx fiets won ook.
Oosthoven1-ogVorselaar 1-1 0-1 Elias 1-1
Oosthoven2-og Vorselaar 3-3 1-0 2-0 1-2 Elias 1-3 2-3 Stan 3-3 Jef
Voor de laatste keer dit seizoen bonden onze jongens hun schoenen aan voor een wedstrijd tegen Ranst. En het beloofde een heuse galawedstrijd te worden. 3-0 na drie minuten! Twee doelpunten van Elias en eentje van Minthe. Maar dan stokte de machine. Ranst knokte zich in de wedstrijd en knabbelde geleidelijk aan onze voorsprong, hoewel ook onze jongens gevaarlijk bleven voor doel. We gingen rusten met een gelijke stand: 3-3. Na de rust konden we niet meer opboksen tegen Ranst. De bezoekers vonden even vlot de weg naar doel als wij in het begin van de eerste helft. Elias wist nog een keer tegen te prikken maar dan was het uit voor onze mannen. Ze hebben allemaal nog hard gewerkt maar de tegenstander was een maatje te groot. 4-12 was een overdreven uitslag maar Ranst was zeker een verdiende winnaar. Dank aan Kobe, William, Minthe, Rune, Cedric, Elias en Jeroen voor de getoonde inzet! Echt knap om zien hoe de mannen zijn blijven werken. Ze kunnen net als de andere spelers uit onze groep terugblikken op een goed seizoen en hebben elk op hun manier een steentje bijgedragen aan de ploeg. Als ze zo verder werken, zullen ze nog veel plezier beleven aan het voetbal. En dat is toch waar het om gaat in dit spelletje. Tot volgend seizoen!
In het bestand in bijlage vinden jullie alle gegevens van de spelers die op dit ogenblik zijn ingeschreven voor de U9, seizoen 2013-2014. Wie nog foutjes of onvolledigheden vindt mag het altijd laten weten (
Een nieuw seizoen, een nieuwe start. In dit document vinden de spelers en ouders zeker een boel nuttige informatie om goed aan het nieuwe seizoen bij de U9 te beginnen !
