Oef de presentatie is achter de rug! En we weten zelfs al ons resultaat: 10,25 (geeft dan een halfke he!) op 15. En daar zijn we best tevreden mee! Zeker als je weet dat het niet de gewoonte is van onze leerkracht om hoge punten te geven, hij geeft nooit meer dan 70% zegt hij. De Mexicaanse meisjes daarentegen waren zwaar teleurgesteld: volgens hun schoolsysteem slaag je pas met 70% en zij behouden slechts de rechten op een studiebeurs wanneer zij een gemiddelde van 90% behalen! Dat is iets helemaal anders dan mijn Vlaamse ‘als ik de helft haal, ben ik content’ strategie he.
Maar de punten waren dus goed en ook de commentaar was positief. Het A4-bladje vol commentaar (beide kanten!) ons overhandigd door de dochter (haar taak breidt uit) had slechts één punt van kritiek: blijkbaar vond hij dat de schattige Canadees met de Chinese naam (ik hou er nog even de spanning in Laura) iets te lang aan het woord was in vergelijking met de rest van de groep. Nog al logisch meneer, hij heeft zo’n mooi accent!
De rest van de dag spendeerde ik boven mijn cursus. Al gebeurde dit blokken al veel minder intensief eens ik vernam dat het een openboek examen was! Dus ik nam uitgebreid de tijd om een hoogstaande culinaire maaltijd te bereiden (= ravioli opwarmen). Nee, veroordeel mij niet, hebben jullie ooit al eens een keuken moeten delen met 80 man? In die keuken mag je ook geen eigen spullen laten staan waardoor je telkens als je iets wilt klaarmaken met al je potten, borden en ingrediënten drie verdiepen hoog moet lopen. Om de drukte te vermijden, eet je dan ook beter op bizarre tijdstippen en doen de meeste studenten hun afwas in het lavabootje op hun eigen kamer maar dat vind ik wat ongezellig. Dan staat er naast je zeep en tandpasta een fles Dreft! En je weet gewoon dat je je één dag gaat missen! Zo heb ik al eens mijn gezicht afgedroogd met de keukenhanddoek. Jakkes.
Na het eten besliste ik om gewoon te gaan slapen in plaats van naar één of andere party te gaan maar dit bleek een verkeerde beslissing. Die één of andere party vond namelijk plaats in het studentenrestaurant dat onder mijn kot gelegen is, het voelde dus alsof ik erbij was! Zou dit betekenen dat ik niet genoeg uitgerust was voor het examen … ?

17-01-2008 om 00:00 geschreven door Natalie

Een nieuwe les die begon met de uurregeling voor de presentaties, op het bord geschreven door de dochter van de professor (ze heeft dus toch een taak!). Wij presenteren morgen om 12u25, wat betekent dat ik mij nu wat zorgen aan het maken ben. Nee niet over wat ik ga zeggen, over wat ik ga aandoen! De schattige Canadees met Chinese naam en mooi accent heeft ons namelijk gevraagd om ‘ietsjes deftiger dan casual’ gekleed te zijn. Blijkbaar is dit de gewoonte wanneer je een ‘anglo-saxen’ leerkracht hebt. Hopelijk vinden ze een jeans in Canada deftige kledij want iets anders heb ik niet meegenomen naar Lille. Maar dat zal wel aangezien de dresscode in Canada een houthakkershemd is.

Nog een zaak waarover ik mij zorgen maak, is het feit dat ik mijn groepsleden moet voorstellen. Demn, dit betekent dat ik hun rare namen eindelijk ga moeten uitspreken! Benieuwd hoe dit gaat aflopen … .

16-01-2008 om 18:07 geschreven door Natalie

Vanmiddag vertrok ik met de trein naar Brussel-centraal en zonder enige vertraging (een unicum!) kwam ik rond 12 uur toe aan EHSAL. Na eventjes bijpraten met mijn andere buitenlandse klasgenootjes (ik begin stilaan te geloven dat ik meer buitenlanders ken dan Belgen?) was het tijd voor het examen. En dat examen ging … goed? Jullie weten dat ik dat nooit graag luidop zeg maar ik denk wel dat ik erdoor ga zijn. Mijn minisamenvatting heeft dan blijkbaar toch gewerkt hé Laura en Ellen! Dat zal jullie leren om mijn systeem uit te lachen!

Na een korte rustpauze en een lekkere huisbereide maaltijd, was het alweer tijd om richting Lille te vertrekken. Ik had niet echt veel zin om andermaal Gent achter te laten maar gelukkig kreeg ik niet de kans om zielig te doen. Romka (ik ben verward over wat nu effectief haar naam is J) en Ninfa kwamen op mijn deur kloppen en tesamen aten, praten en jaja studeerden we! Ninfa neemt hetzelfde vak als mij en bracht mij op de hoogte van de eerste les die ik dus gemist heb. Het vak ‘International Strategic Management’ ziet er interessant uit maar we hebben wel veel werkjes naast de lessen: een individuele paper, een paper in groep én een presentatie. Die korte weekjes les hebben dus blijkbaar ook hun nadelen.

Er was vanavond ook nog tijd voor nieuwe ontmoetingen: Nathan uit Parijs vertelde ons tijdens het avondeten (Ninfa de Mexicaanse moest natuurlijk nog om 22 uur s’avonds eten, ze bood mij ook wat aan maar ik zei ‘nee dank je, ik at reeds 4 uur geleden’, het perfecte excuus om die Mexicaanse bonenpasta niet te hoeven proeven.) dat Iéseg bekend staat voor zijn ‘party’s’. En dat we zeker morgenavond de Iésegparty in de ‘Seven Heaven’ niet mogen missen.

Ik vraag me nu al af hoe de combinatie van het vele schoolwerk met de vele party’s zou verlopen … .

14-01-2008 om 23:11 geschreven door Natalie