|
Lieve vrienden ik ben diep gegaan, heel diep
Wat zaterdag begon als een banale verkoudheid ontaardde dinsdag en woensdag in koortspieken van meer dan 39 graden. Misschien kwam dat wel omdat ik de verplichting tot rust die iedere ziekte voorschrijft volledig genegeerd had. Onvrijwillig genegeerd weliswaar, mijn verlangen om rustig in mijn bedje te liggen werd steeds doorbroken door allang vastgelegde doktersbezoeken (4 op 2 dagen, een mens zou ervoor minder ziek van worden) en het schrijven van een paper voor Phillipe No smile.
Als bij wonder werd ik donderdagochtend zonder koorts wakker, waardoor ik nog een uurtje de tijd had om mijn presentatie bij de bijhorende paper voor te bereiden. Verbazingwekkend genoeg kon ik ondanks mijn magere voorbereiding 15 minuten lang met slechts een enkele hoestbui als onderbreking mijn visie op het succes van het Nokia-merk aframmelen. Blijkbaar hadden de overvloedig ingenomen Sedergines enkele gunstige bijwerkingen! Na mijn presentatie sloop ik stiekem het klaslokaal uit. Niet alleen omdat ik de weerslag van mijn inspanning kreeg maar vooral om de nutteloze opmerkingen van Phillipe op andere presentaties te ontlopen Those two logos, there the same! No sir, this one is bigger and in another colour But there the same No, if you look closely youll see the difference But there the same Aaah Phillipe, wat zal ik je missen.
Nu ben ik eindelijk thuis en heb mezelf platte rust voorgeschreven tot ik 100% beter ben, terwijl ik zo weinig mogelijk probeer te denken aan de achterstand die ik nu heb verzameld op mijn al vrij onrealistisch ambitieuze thesisplanning. Maar we komen er wel door! Dankzij de goede verzorging van de familie zoals mama en zus die de laatste dagen menig maal naar Frankrijk zijn gereden of papa die sochtends mijn deken opheft om naar mijn voeten te kijken en me dan geruststelt dat het in orde komt (ik weet eigenlijk nog steeds niet wat hij probeerde te vinden?). En ik kreeg ook veel steun uit Lille! Facebook, MSN of e-mail, geen enkel medium lieten mijn nieuwe klas/kotgenootjes onbenut om me beterschap te wensen! Ik was er bijna door ontroerd! Momenten zoals deze zorgen ervoor dat ik de nog 19 dagen klok op mijn blog niet langer toejuich maar stilletjes vervloek
.
Sorry, ik vond geen passende prentjes ...
Nooit dit logo als achtergrond in je presentatie gebruiken! De Chineesjes zullen het proberen nadoen waardoor je even je draad kwijt bent!
22-03-2008 om 00:00
geschreven door Natalie
|
