Een korte evaluatie van mijn uitwisseling was jullie beloofd en zullen jullie krijgen. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De eerste vraag die iedereen zich natuurlijk stelt, is welke van mijn twee uitwisselingen ik de beste vond. En natuurlijk kan ik hier niet eenzijdig op antwoorden. Uiteraard zal mijn eerste uitwisseling altijd iets speciaals blijven. Het was de eerste maal dat ik alleen woonde, voor mijn eigen was en eten moest zorgen, les in het Engels volgde, bevriend geraakte met mensen van over de hele wereld
bij al deze dingen stond ik ditmaal minder stil. Ook heb ik niet dezelfde liefde voor mijn tijdelijke thuisland ontwikkeld. Ik was eigenlijk wel blij dat ik Frankrijk en de Fransen kon achterlaten en zal thuis niet dwepen met Frans eten, Franse merken of de websites van mijn favoriete Franse supermarkt napluizen zoals ik nu nogsteeds met Zweden doe (ICA rules J). Aan de andere kant vind ik wel dat ik tijdens mijn uitwisseling in Lille dichtere vriendschappen heb opgebouwd dan in Växjö. In Zweden draaide het allemaal around the party, terwijl ik in Frankrijk nooit iets alleen moest doen. We gingen tesamen winkelen, wandelden tesamen naar school, tesamen eten en in elkaars kamer binnenstormen om te praten, filmpje te bekijken, te lachen of zelfs even uit te huilen! Hier in Lille was er altijd wel iemand in de buurt op wie je kon rekenen. Het in elkaars kamers binnenstormen beschouw ik eigenlijk als de leukste momenten van mijn uitwisseling. Dat was altijd heel gezellig maar eigenlijk was het gewoon noodzakelijk aangezien alle gemeenschappelijke ruimtes in onze residentie ingepalmd waren door de Fransen. In Zweden had ik toch een betere accommodatie: een grotere kamer met privé badkamer en de living en keuken deelde je maximaal met 12 andere studenten waardoor je iedereen van je gang heel goed kende. In Teilhard de Chardin merkten we af en toe wel dat wij, de buitenlanders, niet echt thuishoorden tussen de Fransen. Maar als ik mijn residentie in Lille vergelijk met deze van mijn medestudenten prijs ik mijzelf wel gelukkig. Ik leefde op minder dan 5 minuten van de schoolpoort en had de deftigste sanitair van al. Voor diegenen die mijn sanitair gezien hebben, is het misschien moeilijk te geloven maar echt waar in vergelijking met bijvoorbeeld Asias thuis woonde ik in een paleis.
De stad Lille was natuurlijk wat opwindender dan het boeregat Växjö, maar uiteindelijk heb ik er niet zoveel tijd in doorgebracht. Meestal was ik in het weekend zo uitgeput van de drukke schoolweek dat ik rustig thuis bleef. Want druk was het op school wel! Interactieve lessen zijn niet echt aan mij besteed maar ik moet wel toegeven dat ik zo sneller mensen leerde kennen en één ding is zeker: mijn presentatiekwaliteiten zijn er op vooruit gegaan!
Ok, dan rest er mij nog slechts één veel gestelde vraag te beantwoorden: betekent het einde van de uitwisseling ook het einde van dit blog? Ja, lieve vrienden het is spijtig voor diegenen onder jullie die nu niet meer weten wat te doen tijdens de middagpauze maar dit is het allerlaatste berichtje dat ik zal posten. Ik heb er echt van genoten om dit blog te schrijven (misschien heb ik zelfs een nieuwe carrièremogelijkheid ontdekt!) maar nu is het tijd om af te ronden. Niet alleen omdat ik mij nu moet concentreren op het schrijven van de thesis (indien ik in plaats van 35 paginas (echt waar) blogverslagen, 35 extra paginas thesis had geschreven was ik nu al klaar geweest J) maar vooral omdat nu de tijd gekomen is om terug mijn routine op te pakken die ik vier maand geleden in Gent achterliet. Ik hoop dat jullie van mijn blog genoten hebben en hoop jullie allen snel terug te zien!
Its been a pleasure writing for you!
Natalie -xxx-
  Omgekeerde situatie maar het thema klopt allessinds! :)
|