Het begin van het nieuwe jaar betekent voor mij eveneens het begin van een nieuw avontuur. Het tweede semester van mijn extra studiejaartje zal ik namelijk volgen aan Iesèg, een hogeschool in Lille (Rijsel voor de Flaminganten), Frankrijk. Waarschijnlijk stellen jullie zich nu twee vragen Waarom studeer je opnieuw in het buitenland? en Waarom in hemelsnaam in Lille?.
Die eerste vraag is makkelijk te beantwoorden: ik studeer in het buitenland om niet in België te hoeven studeren! Mijn eerste buitenlandse ervaring (een Erasmusuitwisseling naar Växjö, Zweden) was zo goed meegevallen dat ik mezelf beloofde dit ooit eens opnieuw te beleven. Een bijkomende reden om naar het buitenland te trekken, is dat één semester in Brussel méér dan genoeg is, naar mijn mening is één semester in Brussel er één teveel.
Maar waarom dan naar Lille? Een grijs, onbetekenend stadje op een belachelijk dichte afstand van de Belgische grens? Ik moet toegeven dat Lille ook niet mijn droombestemming is. Mijn keuze voor Lille werd onbewust opgelegd door de vriendelijke mensen van de Europese Commissie. Zij bepaalden namelijk dat een student slechts éénmaal in zijn leven mag genieten van de Erasmusovereenkomst. Daardoor was mijn keuze voor buitenlandse scholen beperkt tot Duitsland (mijn onbestaande Duitse talenkennis speelde me daar een beetje parten en bovendien ben ik nog steeds boos over de oorlog! J), Noorwegen (lang getwijfeld maar uiteindelijk niet gekozen omdat het zou voelen alsof ik Zweden bedrieg) en tot slot Frankrijk. Dit leek me wel een goede keuze aangezien ik na een semester studeren in het Engels ook wel eens een andere talenknobbel wou ontwikkelen. De ironie zorgde er echter voor dat ik, eens toegelaten, vernam dat alle lessen in deze school zouden verlopen in het Engels.
Voor het moment heb ik geen mooi beeld van Lille. Ik stel me een grijze, koude, grote industriestad voor met veel criminaliteit en vooral veel Fransen! Enkele dagen voor mijn vertrek herinner ik mij opeens dat ik vroeger een absolute afkeer had van alles wat met Frankrijk te maken heeft. Of dat komt door mijn (nogsteeds bestaande) afkeer van kaas weet ik niet, maar ik haatte Frankrijk. De laatste jaren heb ik daar niet meer aangedacht maar dat komt misschien omdat ik de laatste jaren gewoon niet meer naar Frankrijk op reis ga! Nouja, we zullen zien hoe mijn afkeer evolueert of misschien zelfs omslaat in een grote liefde.
Ik zal jullie zeker op de hoogte houden. Ik zal jullie van àlles op de hoogte houden! Dit is namelijk de bedoeling van dit blog. Om de maand, week, dag of uur (afhankelijk van hoe hard ik mij amuseer of hoe hard ik mij verveel) zal ik hier een berichtje posten zodat jullie kunnen meegenieten van mijn avonturen, kunnen horen hoe het met mij gaat en vooral zodat jullie mij onmogelijk zouden vergeten! Want ook al bevind ik mij volgens de berekeningen van Mappy op slechts 11 km verder van huis dan mijn kot in Brussel, het voelt alsof ik veel verder weg ga. Ik veronderstel dat ondanks de jarenlange inspanningen van de politiek de grenzen in ons hoofd nog steeds bestaan en waarschijnlijk nooit helemaal zullen verdwijnen
.
Ik wens jullie veel leesplezier en tot snel,
Natalie
04-01-2008 om 00:00
geschreven door Natalie
|
