Het was kwart voor zeven toen we de deur van het hotel achter ons dichttrokken. Door brede lanen wandelden we de stad uit en verder door de stadsrand. Hier en daar zag je waterplasjes en de grasperkjes waren ook nat. Dus de reiningings- en groendienst waren ons al voor geweest. Het gaf een heerlijk fris morgengevoel.
Ook in de velden stonden de watersproeiers heen en weer te wiegen.
Onze eerste halte na ongeveer 6 km hebben we gemist omwille van grote wegeniswerken, vergelijkbaar met het klaverblad in Lummen, en de zogezegde goede raad van de plaatselijke bevolking.
Bij de volgende stop was het dan wel even aanschuiven.
De wandeling daarna was het weer volop genieten van de mooie omgeving.
We hebben toen een Zuid-Koreaanse ontmoet die wat moeite had met stappen. Ze is tot het einde bij ons gebleven en doordat we leuke gesprekjes hadden, ging het wandelen een stuk gemakkelijker.
We zijn weer in een goede alberge terechtgekomen en voorlopig zijn maar 3 van de acht bedden in onze kamer bezet door 3 Belgen. Een jonge Vlaamse ( Gentse) en ook werkzaam in het onderwijs vervolledigd het trio.
Een leuke ontmoeting...een aangename avond... een mooie herinnering.
Warme groetjes,
Paul en Lut.
Gisterenavond heel internationaal getafeld met de andere pelgrims in de alberge, gezellige sfeer en leuke gesprekken. En daarna een zalige rustige nacht!
Maar voor zes uur op en om kwart voor zeven op pad. De thermometer wees 9 graden en een koude wind joeg ons vooruit. Ondanks het slechts glooiende landschap zaten we toch op een hoogte van 900 m.We waren erop gekleed, het was heerlijk wandelen.
Nadat we de dorpjes achter ons hadddn gelaten, hebben we een heel eind rond de luchthaven gestapt en dan arriveerden we in de groene rand van Burgos: door het bos met veel speelpleintjes. Daarna volgden we enkele kllometers een breed wandelpad langs de rivier. Het is opvallend hoe stedelingen, jong en oud, sportief bezig zijn.
Heel vlug vonden we ons hotelletje. Nadat we ons geinstalleerd hadden en de stad wilden gaan verkennen, kwamen we een goede bekende Australische 79- jarige pelgrim, gewezen priester, tegen.
Die wil hier twee dagen verblijven, evenals Pascal, die ook tot hier is geraakt.
Paul en ik zijn de kathedraal gaan bezoeken, pelgrims aan halve prijs en met audiogids: GEWELDIG GROOT en MOOI!
Daarna hebben we een rustpauze genomen en vanavond zijn we met z'n vieren gaan eten.
Nu is het slaaptijd en morgen gaan we weer 20 km verder.
Dag 91: Villafranca Montes de Oca -> Cardenuela-Riopico 25 km
De dag begon anders dan gewoonlijk. Er waaide een koude wind en het miezerde wat. We zaten inderdaad op 900 m hoogte en er was regen voorspeld. De regencapes staken bovenaan in de rugzak maar we hebben ze niet nodig gehad en met een windstopper of een fleece aan, was het ideaal weer om de klimpartijen ( tot 1162 m) , tot de eerste stop, twaalf km verder, aan te vatten.
Dat hele parcours wandelden we door bossen. Als je de hoogte zou wegdenken, waande je je op Tenhaagdoornheide.
En eens uit het bos ontvouwde zich weer dat uitgestrekte akkerland en de zon was opeens ook van de partij om het graan te doen glanzen.
Bij de middagpauze maakten we kennis met drie Ierse zussen.
En even later ontmoetten we nog twee Belgische vrouwen, uit Leuven, moeder en dochter, die bezemwagen waren voor de man en zijn kleindochtertje die stukken van de camino wandelen.
En na de inspanning van vandaag werden we bij aankomst aangenaam verrast... . we slapen vannacht nog eens in een tweepersoonskamer !
Onze tochtgenoot, Pascal, heeft het vandaag wat kalmer aan gedaan. Maar morgen zien we hem waarschijnlijk terug in Burgos.
