We hadden gisterenavond goed inkopen gedaan voor een volwaardig avondmaal ( met dessert), een gevarieerd ontbijt en een aangepaste picknick.
IWe zijn ongemerkt vertrokken en eens de hekken uit, wandelden we dadelijk op het juiste pad. Het was weer een aangenaam begin in de frisse natuur, de zon scheen, de vogeltjes floten. Het was genieten van de eerste stap.
En al gauw liepen we langs een tamelijk brede rivier, de Creuse. Paul vergeleek ze met de Semois. Daarna volgde een klauterpartij bergop en -af, om de barrage heen.
Het volgende mooie stadje waar naar geklommen en afgedaald werd, was Gargilesse. Er volgden nog enkele serieuze klimops en klimafs en onze inspanningen werden beloond met mooie vergezichten.
's Middags werd de lucht grijzer en we hebben onze picknick aangesproken in een ouderwets cafeetje.
Voor het vervolg van de tocht moest de regenkledij aan. Niet voor lang maar met het overgooien van de cape verloor Lut haar zonnebril. Ze is nog zeker 1 km teruggelopen maar noppes.
Het weer bleef wisselvallig en bij een volgende bui gingen we schuilen onder een afdak bij een huis. Toen de vrouw des huizes terugkeerde van boodschappen, bood ze ons koffie en thee aan en riep haar man, een uitgeweken Nederlander als tolk van het veld. Een verrassend aangename ontmoeting.
Bij het vertrek aldaar, passeerden er twee pelgrims die we herkenden van in Vezelay. Lut vroeg of ze ook die steile afdaling in het bos gedaan hadden. Jawel hoor... En of ze soms een zonnebril gevonden hadden... Jawel hoor!!!
Lut kon haar geluk niet op. Dat wordt morgen trakteren want dan zitten we in dezelfde gite.
Onze verblijfplaats nu is ook een plaatje; aan een stuwmeer van de Creuze: Lac d' Eguzon. We zitten hier weer met ons tweetjes in een groot gebouw waar zeker 50 man kan verblijven. Alleen de poes is thuis...
Zo dat was zowat onze dag vandaag en ... geniet mee van de foto's.
We hebben vanmorgen de tijd genomen om op het gemak te vertrekken. Het weer liet zich van z'n zonnigste kant zien en de weg nam ons mee de velden in.
We kwamen er zowaar twee plaatselijke zondagswandelaarsters tegen die ons voor alle zekerheid de weg nog eens uitlegden.
In het dorpje Diors waren wij een beetje attractie op de drukbezochte, gezellige rommelmarkt.
Namiddag hebben we een heel eind langs een drukke baan, met aan weerszijden militair gebied gewandeld terwijl we elke 10 min. een vliegtuig van Thomas Cook zagen opstijgen, een draai nemen en dan verdween. Achteraf hoorden we hier dat het vliegoefeningen waren.
Onze gastvrouw zou ons komen oppikken aan het station. We hebben heel Chateauroux al doorkruist en mevrouw is met ons langs de gemiste interessante plaatsjes gereden.
We hebben het voor de zoveelste keer weergetroffen met ons verblijf. We zitten buiten op het terras omgeven door groen, bloemen en een kersenboom die bijna rode vruchtjes heeft. En de wasmachine heeft een ganse wasmand, ons wasgoed, gedraaid en dat hangt hier lekker te drogen in de zon, zeker nog 20 graden.
