De MovieBlog

COMIC-CON Vlak voordat Tim Burton de eerste zeven minuten van 'Frankenweenie' ging voorstellen op Comic-Con, passeerde de regisseur langs het Hilton Hotel in San Diego om een persconferentie te geven over zijn nieuwste film. Burton vertelde onder andere waar hij zijn inspiratie vandaan haalt, als wat hij zich ooit zou willen verkleden, of hij graag meer horrorprojecten wil doen, wat hij van superheldenfilms vindt en wat zijn favoriete attractie in Disneyland is. Beleef het alsof jullie er zelf bij waren, met deze integrale persco.

© getty.

"Wat zat er al in je hoofd toen je het concept en het verhaal van 'Frankenweenie' begon uit te werken?"

Burton: "Ik heb de personages altijd al in mijn hoofd gehad. Soms kom je met personages op de proppen, maar weet je niet waar ze precies in passen. Ik speelde er wat mee. Ik herinner mij een aantal kinderen en leerkrachten uit mijn schooltijd waar ik inspiratie uit gehaald heb. Ik groeide op met de horrorfilms van Universal, zoals 'House of Frankenstein' of 'House of Dracula', waar Frankenstein Wolfman ontmoet. Het zijn die dingen die ik graag zag die mij geholpen hebben."

"Hoe voelt het om in een zaal met zesduizend mensen te staan en de liefde en steun te voelen van de fans?"

Burton: "Dat is zalig! Ik wou dat mijn familie mij op dezelfde manier behandelde (lacht). Van zodra ik door de deur wandel, zegt niemand iets tegen mij. Het is dus voor de verandering eens leuk om zoiets mee te maken. Ik kan me nog goed herinneren hoe ik in de jaren '70 hier was toen ze Comic-Con nog in de Holiday Inn in San Diego hielden. Het is prachtig om te zien hoe dat doorheen de jaren zo is gegroeid. Echt."

© ap.

"Welk kostuum zou jij aantrekken als je jou voor Comic-Con zou verkleden?"

Burton: "Ik zou me als mens verkleden." (lacht)

© ap.

"Het lijkt me overduidelijk dat je een speciale band hebt met honden, aangezien ze in zowat elke kinderfilm voorkomen die jij maakte. Klopt dat?"

Burton: "Als je jong bent dat is dat de eerste 'echte' relatie die je hebt. Als je het geluk hebt om een huisdier te hebben van wie je zielsveel houdt, dan gaat zoiets recht door jouw hart. Ik had een speciaal huisdier waar ik een zeer speciale band mee had. Ik vond films zoals 'Frankenstein' altijd heel emotioneel geladen, dus ik vond het niet meer dan normaal dat ik die twee elementen samenbracht."

"Er zit een portie horror in 'Frankenweenie'. Zou je ooit nog overwegen om terug naar het horrorgenre te gaan?"

Burton: "Ik denk dat ik het nu wel eventjes heb gehad met horror. Na deze ga ik een beetje rusten. Dit is een zeer speciaal project voor mij, dus ik ga wat tijd vrijmaken om daar van te genieten, en om naar de release uit te kijken."

© getty.

"Wat is jouw mening over animatiefilms en de manier waarop ze doorheen de jaren geëvolueerd zijn?"

Burton: "Ik ben dol op stop-motion. Dat duurt een tijdje om zulke dingen in elkaar te steken. Ik zie dat als een vorm van kunst, ook al wordt die techniek nu eigenlijk meer gebruikt dan in het verleden. Ik vind die techniek heel mooi. Het is magisch om de poppen aan te raken, ze te voelen en ze te bewegen. Ik wou dat iedereen wist hoe dat voelde, want ik kan dat op deze manier moeilijk uitleggen. Als je ze aangeraakt hebt en je ze hebt zien bewegen, dan weet je dat dit een prachtige vorm van kunst is."

© ap.

"Mogen we zeggen dat dit het meest complexe en gedetailleerde werk is dat je ooit gemaakt hebt als je naar de achtergrond en de sets kijkt?"

Burton: "Iedere stop-motion-film is complex. We werkten deze keer met een kleinere crew dan we normaalgezien doen. We wilden zwaar uitpakken met die stop-motion. Toen we 'Corpse Bride' deden, waren de poppen zo goed dat heel veel mensen dachten dat het om een computergeanimeerde film ging. We hebben dan hier en daar wat aanpassingen gedaan waardoor je beter zag dat het om stop-motion ging. Dat 'Frankenweenie' in zwart-wit is geeft het geheel meer textuur. Het is ook meer emotioneel geladen, en het geeft je het gevoel alsof je midden in de film zit. Het doet iets raar met je dat je amper krijgt uitgelegd, maar het doet ongetwijfeld iéts met je."

"Hoe voelde het om terug aan een stop-motion film te werken na 'The Nightmare Before Christmas' en 'Corpse Bride'?

Burton: "Wat ik hier zo leuk aan vind is dat de technologie dan misschien wel verbeterd is, het is en blijft uiteindelijk gewoon hetzelfde. Het gaat terug naar de beginjaren van cinema. Het is een techniek waar een animator een poppetje beweegt en dat aan 24 frames per seconde. En dàt is precies waarom we zo gek zijn van deze techniek. Je kan dan nog zo veel met moderne technologie doen, soms is het gebrek aan techniek en eenvoud veel interessanter. Het is heerlijk om te zien hoe iemand die poppen beweegt en ze als het ware tot leven brengt. Dat is magisch."

"Als je kijkt naar alle films die je ooit gemaakt hebt: welke zijn jouw favoriete werken?"

Burton: "Het is moeilijk om er eentje uit te kiezen omdat je in elke film zoveel tijd stopt. Maar 'Frankenweenie' behoort tot mijn lijstje waar ook 'Edward Scissorhands' of 'Ed Wood' of 'Nightmare' op staan. Je legt in elke film jouw hart en ziel, maar deze films hebben nèt iets meer emotionele waarde voor mij."

"Wat vind je er van dat de film in 3D wordt uitgebracht?"

Burton: "Het idee dat we de zwart-witte film in 3D te zien krijgen, was iets waar ik erg naar uitkeek. Ze zeggen dat 3D te donker en te wazig is, dus dit was een kans om met zwart-wit te bewijzen dat het wél goed gedaan kon worden. Ik ben er in elk geval helemaal weg van, omdat je de dingen gewoon op een heel andere manier ziet. Dat de film stop-motion, zwart-wit én in 3D is, is iets waar we erg opgewonden over zijn."

© getty.

"Komt jouw inspiratie voornamelijk uit jouw kindertijd of doe je nu nog steeds inspiratie op?"

Burton: "Je doet al op jonge leeftijd inspiratie op, en laten we hopen dat je je hele leven lang inspiratie mag opdoen! Maar het is de inspiratie uit jouw jonge jaren die jou het meest bijblijven. Je probeert elke dag opnieuw inspiratie op te doen. Het is belangrijk om voortdurend verrast te worden."

"Je opende twintig jaar geleden een heel nieuwe wereld met 'Batman'. Wat is jouw mening over superheldenfilms anno 2012?"

Burton: "Ik herinner me nog toen ik aan 'Batman' werkte, dat iedereen bezorgd was dat de film te donker was. Maar als je de film vandaag zou bekijken dan zie je dat het net het omgekeerde is. Het is 'Batman on Ice', weet je. Het was destijds zo moeilijk om dat op het scherm te krijgen."

"Wat is jouw favoriete attractie in Disneyland?"

Burton: "Ik vind het kasteel van Doornroosje prachtig. Ik ben daarnaast ook een Space Mountain-man. Maar dat Haunted Mansion-ding was zo'n grote eer. Ik vond de Haunted Mansion als kind geweldig, dus dat ze dat hebben veranderd in 'The Nightmare Before Christmas' was heel speciaal voor mij. Het was zo'n bizarre droom die werkelijkheid werd. Dat was een erg speciaal moment voor mij."

'Frankenweenie', in zwart-wit én in 3D, brengt het verhaal van de jonge Victor die een wetenschappelijk experiment uitvoert om zijn hondje Sparky terug tot leven te brengen, met de nodige gevolgen vandien. De Disneyprent komt op 17 oktober in de Belgische bioscoopzalen.

HLN.be

COMIC-CON Terwijl duizenden mensen 's morgens vroeg voor het Convention Center stonden aan te schuiven om het panel van 'Twilight' bij te wonen, zaten wij op de persconferentie van 'Breaking Dawn Part II'. De Cullens stonden de pers voor een laatste keer te woord op Comic-Con, waar ze over het begin van hun 'Twilight'-avontuur praatten, hoe het voelt nu het einde van de reeks nabij is en waar ze het meeste plezier aan hebben gehad. Beleef het alsof jullie er zelf bij waren, met deze integrale persco.

"Welke souvenirs hebben jullie van de set mee naar huis genomen? Dringt het al een beetje tot jullie door dat het 'Twilight'-tijdperk er bijna op zit?"

Ashley Greene: "Ik heb de halsketting van Alice Cullen mee naar huis genomen. Het originele exemplaar, wat erg cool is om te hebben natuurlijk. Dit is het eerste evenement waar we het einde van de 'Twilight'-reeks inluiden. Het is de laatste 'Comic-Con' waarop we als de Cullens aanwezig zullen zijn. Ik denk wel dat het tot ons doordringt, ja. Maar ik denk dat van zodra de premières beginnen, we het meer en meer gaan beseffen dat het er écht op zit. De fans zijn ongelooflijk. Ze volgen ons op de voet en kijken uit naar onze nieuwe projecten. Zij steunen ons door dik en dun, dus dat is best tof, nietwaar?"

"Hoe hebben jullie het einde van de filmreeks gevierd op de set?"

Elizabeth Reaser: "Ik kan het mij nog goed herinneren omdat we dat bijna elke week vierden. Je weet nooit echt precies wanneer het allemaal op zijn einde loopt omdat er altijd zo veel bij de productie van een film komt kijken. Ik denk dat Peter en ik op hetzelfde moment gedaan hadden met filmen. We hadden er net een scène opzitten met Ashley en Kellan. Is dat juist? Ik weet het niet zeker. Toen ik Peter vertelde dat onze laatste scènes er aan zaten te komen, werden we plots overmand door emoties. Als ze jou na vijf films vertellen dat je gedaan hebt, dan is dat even slikken. Dat is zo onwerkelijk. Ik kan me herinneren dat ik tegelijkertijd aan het schreeuwen, lachen en knuffelen was. En daarna denk je: 'Wel, wat zullen we nu doen?'"

Kellan Lutz: "We zijn daarna op restaurant gegaan. Dat was plezant."

Elizabeth Reaser: "We zijn toen naar een restaurant geweest waar we al jarenlang komen tijdens de filmopnames."

"Kellan, klopt het dat Kristens vampier sterker is dan Emmett?"

Kellan Lutz: "Wel, Emmet is een steengoede acteur. Dat is waarom hij haar laat winnen. Ik ben drie keer zo groot als Kristen. Weet je, ik heb er heel lang naar uitgekeken om die scène met Kristen op te nemen. Dat deed ik al vanaf de eerste dag dat ik de boeken had gelezen. Ik heb ooit gezegd: 'Hopelijk mogen we 'Breaking Dawn' doen omdat je dan eindelijk de scène tussen Emmett en Bella te zien krijgt. Als je dan mag samenwerken met Kristen, die een uitstekende actrice is, en haar ziet transformeren van de 'menselijke' Bella tot de vampier Bella: dat was heel tof om mee te maken. Ik kijk er al naar uit om die scène in de film te zien. En ik ben er zeker van dat de fans dat ook doen."

"Als je terugkijkt op de 'Twilight'-reeks, welk deel is jouw favoriete film en waarom?"

Elizabeth Reaser: "Ik denk de eerste. Ik heb daar het meeste plezier aan beleefd. Het is raar dat ik het zeg, maar ik kan niet zo goed uitleggen waarom."

Ashley Greene: "We hadden toen geen flauw idee waar we mee bezig waren."

Elizabeth Reaser: "We hadden geen flauw idee waar we mee bezig waren en wat ons te wachten stond. We dachten dat we zo'n klein vampierenfilmpje gingen opnemen in Portland. We deden toen gek en we gedroegen ons niet altijd even goed."

Jackson Rathbone: "Dat was een fijne tijd. Bij de eerste film leerde iedereen elkaar pas kennen en kregen we elkaar voor het eerst te zien. En we filmden memorabel lange scènes met de Cullen-familie. Wanneer er een scène is met de Cullens, dan..."

Peter Facinelli: "...Duren die ontzettend lang omdat iedereen in beeld is, dus het moet goed zijn. Je moet misschien maar drie zinnen zeggen, maar er staan wel tien mensen in beeld. De opnames van die drie zinnetjes kunnen wel twaalf tot vijftien uur duren. Maar het is leuk om te doen omdat iedereen samen is. Hoe moeilijk het ook soms was om die scènes in te blikken, ik heb er altijd van genoten om met z'n allen op de set te staan."

Kellan Lutz: "Bij de eerste film voelde het alsof we allemaal zeventien jaar waren en bijna achttien werden. We konden ons in de nesten werken, zeg maar. Vlak voordat de 'Twilight'-gekte ontstond, maakten Jackson, Peter en ik gewoon veel plezier. Dat hebben we nu nog steeds, maar we hebben ons gedrag toch een beetje moeten aanpassen."

Peter Facinelli: "We hadden bij de eerste film een heleboel oefensessies waar we de familie beter moesten leren kennen. We moesten dan ervaren hoe het voelde om een familie te zijn. We hebben toen ontzettend veel tijd doorgebracht met elkaar. Ik kan me herinneren dat we op een dag in een opslagplaats honkbal hebben gespeeld, dat was echt enorm leuk."

"We zagen jullie gisteren op de 'Twilight'-party in het Hard Rock-hotel. Hoe was het om jullie fans te zien die zo blij waren om jullie te ontmoeten?"

Nikki Reed: "Er hing een heel andere sfeer dan andere jaren, maar dat kan misschien ook aan mij liggen. Ik had het gevoel alsof we langs beide kanten wisten dat het einde er aan zat te komen en dat de sfeer daardoor anders was. We hebben een heleboel bekende gezichten gezien. Het is dus niet dat we deze mensen nog nooit hadden gezien. Je herkent ze op den duur. 'Hey, je hebt je haren geknipt' of 'Hey, Nikki, bedankt voor je handtekening'. 'Bedankt om hier (aan het Convention Center, nvdr.) ieder jaar te kamperen om ons te zien.' De interactie was gisteren zeer kalmpjes. Ik denk dat ik voor iedereen kan spreken wanneer ik zeg dat we beseffen hoe uniek en speciaal deze ervaring is geweest. We leven in een tijdperk waar het zo goed als onmogelijk is om iemands aandacht langer dan vijf seconden te houden. Maar deze fans zijn altijd bij ons gebleven. We hebben deze ervaring aan hen te danken. Je moet daarom je best doen om die dankbaarheid te tonen, door bijvoorbeeld naar buiten te gaan om handtekeningen uit te delen."

Peter Facinelli: "Het is surreëel om fans te zien die je al vier jaar kent. Ze zijn samen met ons gegroeid en ze zijn er vanaf het begin voor ons geweest. Ze waren er op de eerste première, op alle evenementen, op elke editie van Comic-Con. Je herkent die mensen meteen. Je kent ze zelfs bij naam. Dat is iets heel speciaals."