Becker is een Amerikaans sitcom die tussen 1998 en 2004 werd uitgezonden door CBS.
Ted Danson speelt in deze sitcom de rol van een misantropische huisarts, John Becker. Hij runt een praktijk in The Bronx, New York City. Becker ergert zich vaak aan anderen en kan politiek incorrect uit de hoek komen, maar hij heeft wel een hart voor zijn patiënten en omgeving. Hij wordt in zijn praktijk geassisteerd door officemanager Margaret Wyborn (Hattie Winston) en de incompetente Linda (Shawnee Smith). Beckers beste en wellicht enige vriend is Jake Malinak (Alex Désert), die hij regelmatig tegenkomt in de bistro van Reggie Kostas (Terry Farrell). Vanaf seizoen vijf wordt haar bistro overgenomen door een nieuwe personage, Chris Conner (Nancy Travis). Reggies bistro wordt ook vaak bezocht door Robert "Bob" Benito (Saverio Guerra), de huisbaas van Becker die ook bij Reggie op de middelbare school heeft gezeten. Becker probeert vaak te stoppen met roken; enkel lukt het hem nooit. Becker zit serieus in zijn midlifecrisis... toch probeert hij te ontkennen dat er met hem iets mis is, terwijl volgens hem iedereen fout zit.
CAST ______ Ted Danson Terry Farrell Hattie Winston Shawnee Smith Alex Désert Saverio Guerra Nancy Travis Jorge Garcia
Op Celebuzz en SuperHeroHype zijn enkele nieuwe setfoto's opgedoken van The Dark Knight Rises, het sluitstuk van Christopher Nolans Batman-trilogie. De filmcrew bevindt zich momenteel in New York, waar de Trump Tower dienst doet als decor voor Wayne Enterprises. Op de foto's zien we Christian Bale, Joseph Gordon-Levitt en een zeer duur ogende sportauto.
The Dark Knight Rises moet vanaf 19 juli 2012 in de Nederlandse bioscopen draaien. De belangrijkste rollen in de film zijn weggelegd voor Christian Bale (Bruce Wayne / Batman), Anne Hathaway (Selina Kyle / Catwoman), Gary Oldman (Jim Gordon), Tom Hardy (Bane), Joseph Gordon-Levitt (John Blake), Michael Caine (Alfred) en Morgan Freeman (Lucius Fox).
Arnold Schwarzenegger lijkt weer helemaal terug als actieheld. Na The Expendables II en Last Stand zal de 64-jarige acteur te zien zijn in Black Sands, een actiefilm van regisseurs Scott Waugh en Mike McCoy (Act of Valor).
Het scenario voor Black Sands komt van Skip Woods (A Good Day to Die Hard). In de film zal Schwarzenegger een eenzaat spelen die de strijd aanbindt met een meedogenloze wapenfabrikant en diens huurlingenleger in de Southwest. Het zou een film moeten worden in de geest van Man On Fire en High Plains Drifter.
De opnames van Black Sands starten op 1 april 2012. Al Ruddy, Bill Block en Paul Hanson zullen de film produceren.
Vijftien jaar nadat Roland Emmerichs invasiefilm Independence Day uitkwam en wereldwijd 800 miljoen dollar binnenhaalde, mogen we nu uitkijken naar twee sequels. De films, die back-to-back opgenomen zullen gaan worden, worden momenteel geschreven door Emmerich en zijn productiepartner Dean Devlin. Het gaat om één verhaal dat in twee delen verteld wordt.
Het is nog onbekend of hoofdrolspeler Will Smith terugkeert, maar de studio heeft inmiddels aangegeven dat het de toekomst van de films daar niet van af laat hangen. Dit betekent dat Independence Day 2 en Independence Day 3 er hoe dan ook gaan komen.
Er gaan al jaren geruchten over een vervolg op Independence Day. Emmerich zei in februari nog dat het totaal niet opschoot met de ontwikkeling van de sequels, maar nu lijkt het erop dat het scenario voor ID2 op zijn laatst in december af zal zijn.
Er is nog niets bekend over het plot van de twee films, maar wel weten we dat de films onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Daarom wordt er ook gekozen voor een back-to-back benadering. Het is dus nog even afwachten of Smith de hoofdrol pakt. In 2009 was de acteur nog in overleg met de studio, maar dit liep vast toen hij vroeg om een salaris van 50 miljoen dollar om beide films op te nemen. Het is een kwestie van afwachten of Smith het voor minder wil doen of dat we straks iemand anders de strijd aan zien gaan tegen de aliens.
Op de set van de nieuwe film The Expendables 2 is een stuntman overleden. Een andere stuntman die bij de explosie was betrokken, ligt zwaargewond in het ziekenhuis.
Het ongeluk vond plaats in Elin Pelin, vlakbij de Bulgaarse hoodfstad Sofia. Twee stuntmannen moesten op een dam in Bulgarije een actiescène opnemen waarbij een explosief moest ontploffen. Daarbij ging iets mis.
Een woordvoerder van de productiemaatschappij heeft zijn medeleven betuigd aan de nabestaanden van het slachtoffer. Of acteurs Sylvester Stallon, Bruce Willis, Jean-Claude van Damme en Chuck Norris ook bij het ongeval betrokken waren, is nog onbekend.
In de begintitels van Sparrows lezen we dat tijdens de schepping van de wereld het aandeel van de duivel beperkt is gebleven tot een specifiek stukje moerasland in het zuiden van de Verenigde Staten: "a masterpiece of horror and the Lord appreciating a good job, let it stand." De toon van de film wordt vervolgens gezet door de openingsbeelden van dat drassige land, dat er zo angstaanjagend uitziet dat je je direct in een sprookje van de gebroeders Grimm waant. De duivelse boer Grimes heeft daar een zogenoemde baby-boerderij gebouwd, waarin hij ontvoerde kinderen huisvest en doorverkoopt. De oudste van hen is Molly, gespeeld door de op dat moment 34-jarige Mary Pickford.
Omgeven door zoemende muggen werken Molly en de kinderen als slaven in de moestuin. Iedere keer als er iemand aan de poort staat en de kinderen de bel horen klingelen, vluchten ze snel de schuur in, bang als ze zijn om verkocht te worden. Ontsnappen uit hun hachelijke situatie lijkt geen optie, omdat het stuk land is omringd met drijfzand en krokodillen. Als Grimes op het punt staat om een van de kinderen in het moeras te verdrinken uit angst voor de naderende politie, doet Molly toch een poging om uit de grijpgrage handen van Grimes te blijven. Een spannende en prachtig gefilmde achtervolging door het moeras volgt. Dat de openklappende bek van veel krokodillen duidelijk aan een draadje hangt, doet daarbij dan niets af aan de impact van de scène.
Cast: Mary Pickford (Molly), Gustav von Seyffertitz (Mr. Grimes), Roy Stewart (Dennis Wayne) e.a.
Stephen Meyers (Gosling) is een ambitieuze persvoorlichter die onder campagneleider Paul Zara (Hoffman) meewerkt aan de campagne van de democratische presidentskandidaat gouverneur Morris (Clooney). Al snel valt Stephen ondanks zijn goede intenties ten prooi aan achterkamerpolitiek, verraderlijke manipulatie en wordt hij verleid door een jonge stagiaire (Wood). Hij probeert zich staande te houden, terwijl een journalist (Tomei) en de campagneleider van de andere grote kandidaat (Giamatti) hem tegenwerken. Als Stephen vervolgens binnen zijn eigen team op een schandaal stuit, raakt hij volledig de weg kwijt.
Mary Pickford was de artiestennaam voor Gladys Louise Smith een Canadese film- en theateractrice, auteur en filmproducent.
GEBOREN _________ 8 april 1892
OVERLEDEN ___________ 29 mei 1979
Ze begon in de vaudeville en debuteerde in 1909 in een film. Ze begon met acteren uit armoede, maar verdiende voor haar vijfentwintigste jaar meer dan de president van de Verenigde Staten. Ze begon als kindster, maar vertolkte tot haar dertigste kinderrollen. De media schreven over haar huwelijken met Owen Moore, Douglas Fairbanks en Charles Rogers. Met Fairbanks, Charles Chaplin en D.W. Griffith richtte ze in 1919 de filmstudio United Artists op. Tot 1956 was ze een van de eigenaren.
Hoewel ze in 1929 een Oscar won voor haar rol in de geluidsfilm Coquette, kwam in 1933 haar laatste film uit, want niettegenstaande haar theaterervaring stokte Pickfords succes bij het einde van de stomme film. Ze startte een nieuwe carrière als schrijfster en paradoxaal genoeg op de radio.
Mary Pickford werd op 8 april 1892 geboren in Toronto, Canada als Gladys Louise Smith. Haar moeder, Charlotte Smith, was negentien jaar en was Iers-katholiek opgevoed. Haar vader, John Charles Smith, was purser op een stoomschip. In 1895 kreeg ze een zus, die Lottie werd genoemd. In 1896 volgde haar broer Jack.
Om haar familie tevreden te stellen liet Charlotte haar dochter dopen in een methodistische kerk, maar ook in een rooms-katholieke. John was alcoholist en verliet zijn gezin in 1895. Drie jaar later kwam hij om het leven bij een ongeluk. Daardoor viel het inkomen van de familie weg. Gladys' moeder probeerde rond te komen als naaister en door mensen uit opvangtehuizen op te nemen in het gezin Na een meningsverschil met de lerares van Gladys en Lottie haalde ze hen van school af en gaf ze zelf les. Gladys was in deze periode regelmatig ziek vanwege slaapgebrek; Lotties gezondheid ging door buiktyfus erg achteruit.
In 1899 kreeg Gladys, slechts zeven jaar oud, een rol aangeboden in een toneelstuk van een huurder van haar moeder. Haar moeder keek neer op acteurs en verbood haar dochtertje in het stuk te spelen. Toen de man Gladys echter acht dollar per week beloofde (in koopkracht vergelijkbaar met 206 dollar anno 2007, zo'n 140 euro) veranderde ze van gedachten. Op 8 januari 1900 maakte Gladys samen met haar jongere zusje haar debuut in het toneelstuk The Silver King. Tot en met 24 november van dat jaar speelde ze de rol van Ned, een kleine jongen. Op 9 april 1900 kreeg ze haar tweede rol in het toneelstuk The Littlest Girl. Met deze rol verdiende ze zelfs vijftien dollar per week.
Gladys werd onder de naam Baby Gladys Smith een bekende kindster. Ze was ook succesvol in de vaudeville en speelde al op jeugdige leeftijd hoofdrollen in toneelstukken, waaronder De negerhut van Oom Tom (1901). Tijdens haar carrière als kind-acteur leerde Gladys een andere kindster kennen, Elsie Janis. Ze zouden levenslang vriendinnen blijven.[6] Toen een toneelschrijver Gladys en Lottie in 1901 in het toneelstuk The Little Red Schoolhouse zag spelen nodigde hij haar familie uit om naar de Verenigde Staten te komen. Charlotte Smith aanvaardde dit aanbod. Eenmaal in New York City kwamen ze er echter achter dat Gladys was vervangen door collega-kindster Lillian Gish, die eveneens later beroemd zou worden. Gish moest zich terugtrekken en Gladys kreeg de rol die haar eerder beloofd was.
Gladys trad in New York City op in talloze kleine theaterproducties. Toch had ze had hier minder succes dan in Toronto, vanwege het overschot aan acteurs in New York City. De familie Smith kwam in opvangtehuizen voor theateracteurs terecht. Hoewel de critici haar bleven prijzen, verkeerde Baby Gladys Smith in armoedige omstandigheden. Het gezin had weinig geld en haar moeder begon troost te zoeken in de alcohol.
Toen Gladys vijftien jaar oud was schudde ze de bijnaam Baby Gladys Smith af. Hoewel ze eigenlijk van plan was modeontwerpster te worden, besloot ze te gaan werken voor David Belasco, een van de machtigste producers van New York City in die tijd. Op dat moment werkte Belasco aan het toneelstuk The Warrens of Virginia en hij was ontevreden over het meisje dat gecast was voor de rol van het kind Betty Warren. In haar plaats nam hij Gladys voor deze rol en bedacht voor haar de artiestennaam Mary Pickford. Gladys bleef de rol gedurende drie seizoenen spelen op Broadway, tot 1909.
Daarna zat Mary Pickford zonder werk en haar moeder raadde haar aan in films te gaan spelen. Mary vatte dit op als een belediging, maar toen het financieel noodzakelijk werd, besloot ze toch een poging te wagen. In april 1909 bood de filmmaker D.W. Griffith haar een contract aan bij Biograph Studios. Samen met haar jeugdvriendinnen Lillian en Dorothy Gish speelde ze in verschillende stomme films.
De eerste film die ze maakte was Her First Biscuits (1909). Hoewel de meeste acteurs die bij Biograph Studios werkten nooit meer dan vijf dollar per dag verdienden, kreeg Pickford tien dollar per dag en was ze verzekerd van een inkomen van minstens veertig dollar per week (900 dollar in 2007). Ze vond het verschrikkelijk om kleine rollen te spelen en wilde al na de eerste dag bij Biograph weggaan, maar toen Griffith haar de hoofdrol aanbood in The Violin Maker of Cremona (1909), aanvaardde ze die onmiddellijk.
Aan het begin van haar filmcarrière was Pickford ambitieus. Ze probeerde in zoveel mogelijk films te spelen in de hoop opgemerkt te worden. Alleen al in 1909 was ze in 51 films te zien. Daarnaast was ze leergierig en wilde ze alles weten over het maken van films. Ze stelde constant vragen aan de crew over camerawerk, montage en het licht. Ook had ze veel invloed bij de studio. Mary Pickford introduceerde Lilian en Dorothy Gish en haar eigen jongere zus en broer bij de filmstudio en zorgde ervoor, dat haar vriendin Florence La Badie uitgroeide tot een bekende actrice.
Mary Pickford was alleen in films van Griffith te zien. Ze verschilden regelmatig van mening en Pickford liet altijd goed blijken, als ze het niet met hem eens was. Tijdens het filmen van To Save Her Soul in november 1909 kon Griffith zich niet bedwingen toen Pickford niet de emoties toonde die hij wilde zien. Hij schreeuwde en schudde haar door elkaar; Pickford beet hem. Ook haar zus protesteerde, toen ze zag hoe Griffith haar behandelde. Beide actrices stapten meteen op en Griffith liet ze gaan. Later zou hij zijn verontschuldigingen aanbieden en keerde Mary terug naar de set.
In januari 1910 besloot Griffith zijn studio van New York City te verhuizen naar Californië om de strenge winters in het oosten van het land te mijden. Pickford verhuisde mee en leerde collega-acteur Owen Moore kennen. Ze werden verliefd en trouwden stiekem op 7 januari 1911. Pickford wilde niet, dat haar moeder achter het huwelijk kwam, maar dat gebeurde al na enkele maanden. Ondertussen groeide Pickford uit tot een ster en verwierf internationale bekendheid.
Aan het begin van de twintigste eeuw werden alleen de namen van regisseurs vermeld in de films. Florence Lawrence was de eerste actrice die Biograph Studios verliet op zoek naar een studio die haar naam zou vermelden. Independent Motion Picture te Cuba ging op haar verzoek in. Daar groeide ze uit tot een internationale beroemdheid. Ook Mary Pickford kreeg die kans in 1911. Ze kreeg een hoger salaris en haar naam werd in de films genoemd. Ze bleef er echter maar kort. Ze vond het verschrikkelijk om ver van huis en van haar geliefden te werken. Daarnaast viel de kwaliteit van de films en de sets haar erg tegen. Pickford ging weg en tekende met Moore een contract bij de filmstudio Majestic Motion Picture Company. Al in 1912 keerde ze weer terug naar Biograph.
Dat jaar draaide Pickford een aantal films, maar ze vond dat Griffith teveel aandacht besteedde aan de gezusters Gish. Ze klaagde, dat ze alleen maar scripts kreeg aangeboden die andere actrices al hadden geweigerd. Verder werd ze gecast voor controversiële rollen. Zo speelde ze in Friends (1912) een prostituee en in Fate's Interception (1912) een moordenares. Griffith was haar gedrag beu en verving haar in The Sands of Dee (1912) door een nieuwkomer, de onervaren Mae Marsh. Actrice Claire McDowell zei later in een interview, dat Griffith zo probeerde om het zelfvertrouwen van Pickford te breken.
In december 1912 verhuisde Biograph terug naar New York City. David Belasco wist, dat de inmiddels beroemde Pickford terug in de stad was en bood haar de hoofdrol aan in het nieuwe toneelstuk A Good Little Devil. Zij verlangde al een tijdje terug naar het theater en verliet Biograph voor Broadway. Ze miste de film al snel en in 1913 sloot ze een contract met Adolph Zukor en zijn filmmaatschappij Famous Players, waarmee ze 500 dollar per week verdiende.
Terwijl Mary Pickford tot dan toe voornamelijk in korte films te zien was geweest, speelde ze bij Famous Players ook in avondvullende films. De eerste film die ze voor de studio draaide was de filmbewerking van A Good Little Devil, het toneelstuk dat ze verliet voor haar filmcontract bij Famous Players. De film kwam uit in 1914 maar werd slecht ontvangen. Pickford noemde het later haar slechtste film. Pickford bleef echter trouw aan de studio en nog hetzelfde jaar brak ze door met de titelrol in Tess of the Storm Country. Ze boekte ook met andere films successen. Hearts Adrift (1914) werd zo'n kaskraker, dat Pickford salarisverhoging eiste.
Owen Moore vond het moeilijk dat zijn vrouw meer succes kende dan hijzelf. Hij werd alcoholist. Er gingen geruchten, dat Pickford aan het begin van de jaren 10 een miskraam had, waardoor ze onvruchtbaar was geworden, of zwanger was geraakt, maar door haar moeder tot abortus was gedwongen. Haar band met Moore verslechterde. In die periode werd ook gefluisterd, dat Pickford een affaire had met James Kirkwood. Ondanks alle berichten over het vervreemden van haar echtgenoot speelde ze met Moore in de films Cinderella (1914) en Mistress Nell (1915). Tijdens de opnamen van beide films werden ze uitgenodigd voor de bruiloft van regisseur Allan Dwan met actrice Pauline Bush. Pickford en Moore besloten te hertrouwen en hoopten op een dubbelbruiloft met Dwan en Bush. Door protest van Pickfords moeder ging dat niet door.
Pickford groeide uit tot een van de bekendste actrices van Amerika en kreeg per dag tot 500 brieven van fans.Het publiek adoreerde haar krullen, onwetend dat die voor het grootste deel vals waren: haar kapper George Westmore hechtte valse lokken aan, die hij kocht van prostituees uit een Frans bordeel.
In 1915 bood American Film Company haar $4.000 per week aan om te spelen in The Diamond from the Sky (1915). Toen zij hier, ondanks de aanzienlijke salarisverhoging, niet op in ging, kreeg haar zus Lottie de rol. Aan het begin van 1916 was ze met een salaris van $2.000 per week de bestbetaalde actrice van Amerika. Al voor haar vijfentwintigste was Pickford miljonair. Ze verdiende $150.000 per jaar, meer dan Woodrow Wilson, Toen de president van de Verenigde Staten.
Op 24 juni 1916 tekende Pickford een nieuw contract met Famous Players. In dit contract werd ze niet alleen erkend als actrice, maar kreeg ze ook het volledige gezag bij het maken van haar films. Verder kreeg ze haar eigen filmstudio, die uiteindelijk Mary Pickford Corporation werd genoemd.
Omdat ze nu haar eigen bedrijf had, kon Pickford zelf beslissen met wie ze wilde samenwerken. De eerste die ze aannam, was scenarist Frances Marion. De twee kregen een hechte vriendschap en Marion schreef een groot aantal scripts voor Pickford, waaronder Rebecca of Sunnybrook Farm (1917) en The Poor Little Rich Girl (1917). De films zouden een groot succes worden. Hierna koppelde Adolph Zukor haar aan regisseur Cecil B. DeMille. DeMille had in 1916 een contract getekend bij Zukor en de door hem geregisseerde films kenden financieel succes. Zukor dacht dat een samenwerking met DeMille kon bijdragen aan Pickfords succes. Samen maakten ze de films A Romance of the Redwoods (1917) en The Little American (1917).
In 1917 zou ze met haar eigen filmmaatschappij $560.000 verdienen. Driekwart van dat bedrag mocht Pickford zelf houden. Pickford stond er financieel goed voor, maar haar huwelijk met Owen Moore had een dieptepunt bereikt. Ze kreeg een affaire met acteur Douglas Fairbanks. Hij was zelf ook getrouwd en had een kind, Douglas Fairbanks Jr.. Pickford en haar moeder waren bang, dat dit geheim zou uitlekken. Toch bleef ze Fairbanks zien en wilde ze van Moore scheiden.
Pickford maakte films met regisseur Marshall Neilan, zoals The Little Princess (1917), Stella Maris (1918), Amarilly of Clothes-Line Alley (1918), M'Liss (1918) en Daddy-Long-Legs (1919). Ze werkte graag samen met Neilan en vond hem beter dan Griffith. Toch kwam ze regelmatig in de roddelbladen door haar onenigheden met hem. Neilan was een alcoholist en had zoals dat heet 'last van een kort lontje'.
Samen met Fairbanks en diens vriend Charles Chaplin, steunde Pickford de soldaten van de Eerste Wereldoorlog door in het openbaar te verschijnen om speciale waardepapieren, Liberty Bonds, te verkopen. Dit deden ze met succes. Chaplins optreden op Wall Street lokte 50.000 bezoekers en met een toespraak van Pickford in Chicago zamelden ze $5.000.000 in.
Ondertussen liep haar tweejarig contract bij Zukors studio Famous Players-Lasky op 6 november 1918 af. Pickford maakte bekend, dat ze een contract had getekend bij studio First National. Zukor verving haar door actrice Mary Miles Minter. De studio stond er echter slecht voor en al snel ging het gerucht dat Pickford, Fairbanks en Chaplin een eigen studio wilden oprichten.
Die geruchten bleken waar. Op 15 januari 1919 kondigden Pickford, Fairbanks, Chaplin, D.W. Griffith en William S. Hart aan, een eigen studio op te richten. Al na een paar dagen trok Hart zich terug, hij had een filmcontract van Zukor aanvaard. Pickford, Fairbanks, Chaplin en Griffith gingen samen verder en vestigden United Artists in Los Angeles. Zo konden ze zelf beslissen over de productie, financiering en verdeling van films. Pickford had er inmiddels genoeg van om kinderrollen op zich te nemen in films. In Heart 'o the Hills (1919) speelde ze een jongedame. De film werd geen succes, aangezien het publiek haar liever zag als klein meisje. Pickford gaf het publiek zijn zin en speelde in haar volgende film Pollyanna (1920) opnieuw een kind. De opbrengsten van die film braken alle records.
Pickford vreesde dat het haar carrière zou kunnen kosten, als haar affaire met Fairbanks publiek bekend zou raken. Daarom wilde ze scheiden van Moore en meteen trouwen met Fairbanks. Omdat iemand volgens de Californische wet na een scheiding een jaar moest wachten, ging Pickford in februari 1920 met haar moeder naar Nevada. Op 2 maart 1920 was haar scheiding van Owen Moore rond. Ze woonden al jaren apart.
Zesentwintig dagen later trouwde Mary Pickford met Douglas Fairbanks. Voor hun huwelijksreis gingen ze naar Europa. Het nieuws lekte al snel uit en een enorme menigte belaagde het koppel direct na aankomst. Pickford stond doodsangsten uit en keerde sneller dan gepland terug naar de Verenigde Staten. Terug in Hollywood kochten ze een groot huis, dat de media Pickfair noemden. Er kwamen regelmatig bekende gasten langs en ze organiseerden memorabele feesten.
Mary Pickford en Douglas Fairbanks stonden in de jaren 20 model voor het ideale huwelijk. Ze waren altijd bij elkaar. In tien jaar tijd maakten ze zeven wereldreizen. Om tijd in hun huwelijk en hun landhuis te steken, besloten ze om niet meer dan zes tot negen maanden per jaar te werken.[46]
Hun huwelijk verliep niet zoals gehoopt. Pickford verdroeg de jaloezie van haar man slecht. Als mannelijke gasten Pickfair bezochten, hield Douglas ze op afstand. Ook zou Fairbanks Rudolph Valentino publiekelijk vernederd hebben toen hij Pickford te na kwam. Zowel haar beste vriendin Frances Marion als de actrice May McAvoy zagen dat Pickford eenzaam was, maar ze wilde niet over de problemen met haar echtgenoot praten.[47]
United Artists kon ondertussen niet aan de hoge verwachtingen voldoen. Chaplin stond nog onder contract bij Film National, waar hij tot 1923 moest blijven werken. Griffith werkte buiten Los Angeles en liet daarom weinig van zich horen. Tijdens de regie van Way Down East (1920) en Orphans of the Storm (1921) zocht Griffith buiten zijn partners om een nieuwe studio. United Artists bracht minder op dan gehoopt. Naast het kleine aantal films dat werd geproduceerd had United Artists ook verzuimd vertoningsrechten voor de verdeelde films te eisen.[48] Toch zou geen van de oprichters de studio verlaten.
Toen Mary's broer Jack trouwde met de actrice Olive Thomas, gingen ze op huwelijksreis naar Europa. Daar overleed Thomas door een vergiftiging. Jack kon haar dood moeilijk verwerken en werd alcoholist. Mary Pickford probeerde hem af te leiden en nam hem aan als eerste regieassistent in haar film Through the Back Door (1921). De film stelde, net zoals haar vorige film The Love Light (1921), teleur in de opbrengst.[49]
Ze besefte dat er iets moest veranderen in haar films om opnieuw het publiek te lokken, zoals ze ook had gedaan in de film Pollyanna. In haar volgende film Little Lord Fauntleroy (1921) speelde Mary Pickford niet alleen een kleine jongen, maar ook zijn moeder. De makers pakten de film groots aan en investeerden in kostuums en speciale effecten.[50] De film werd een succes en Pickford wist opnieuw publiek te trekken.
Ondanks de opbrengst van Little Lord Fauntleroy waren de meningen over de film zelf vooral negatief. Daarom besloot Pickford Tess of the Storm Country van 1914 opnieuw op te nemen. Die film werd destijds positief ontvangen, en de remake van 1922 werd ook een succes: de opbrengst was bijna zo groot als Little Lord Fauntleroy
Pickford in de laatste fase van haar jeugdige stijlIn 1919 had Pickford ervaren, dat haar films het niet goed deden bij het publiek, wanneer ze een volwassen vrouw speelde. Toch wilde ze als 30-jarige geen kinderrollen meer vertolken. In 1923 liet ze regisseur Ernst Lubitsch uit Duitsland overkomen om een andere richting in te slaan. Ze wilde een nieuwe start nemen met haar filmcarrière en dat zouden ze met hun volgende film waarmaken.
Ze werkten samen aan de film Rosita (1923). Ze vreesden dat het publiek weer zou klagen over het ouder personage van Pickford, maar de film zou een van de eerste films worden waar United Artists geld aan overhield. Om onbekende redenen sprak Pickford zelf neerbuigend over de film.[53] Ze dwong af, dat hij nooit meer getoond mocht worden.
Ook in haar volgende film Dorothy Vernon of Haddon Hall (1924) was ze te zien als volwassen vrouw. De filmindustrie veranderde in die tijd. Er kwam druk op de acteurs om spectaculaire films te maken. Lon Chaney behaalde succes met He Who Gets Slapped (1924) en Marion Davies maakte ook twee succesvolle films achter elkaar, Yolanda (1924) en Janice Meredith (1924). Pickford wist, dat haar volgende film ook een groot succes moest worden.[54] Haar zus Lottie Pickford worstelde met persoonlijke problemen en was aan de drank geraakt. Mary Pickford probeerde haar af te leiden met een rol in deze film.
Dorothy Vernon of Haddon Hall werd een prijzig kostuumdrama met veel speciale effecten. Pickford deed zelf haar eigen stunts toen haar stuntvrouw gewond raakte, uit angst voor een minder goed resultaat. Ze wees Marshall Neilan aan als haar regisseur. In eerste instantie zou ze de film wederom met Lubitsch maken, maar haar eerdere samenwerking met die Duitse regisseur verliep niet zonder problemen. Pickford wilde nu samenwerken met een vriend en vond Neilan geschikt. De film zou een aardig succes worden, maar het publiek begon opnieuw te eisen dat Pickford alleen jonge personages zou vertolken.
Het ging ondertussen slecht met United Artists. Griffith ging in zaken met Adolph Zukor om de filmstudio Paramount Pictures op te richten. Hij werd vervangen door Joseph Schenck. Charlie Chaplin werkte traag en draaide maar één film per twee jaar. In 1924 stond United Artists $500.000 in het rood. Pickford besloot nog harder te werken om uit de rode cijfers te komen.[56] Pickford vroeg Schenck om advies en nam, in het belang van de studio, voor de laatste keer een jeugdige rol op zich. In 1925 was ze als een jong meisje te zien in Little Annie Rooney. De film haalde United Artists uit de schulden.
Een nieuw kapselTerwijl haar echtgenoot werkte aan de film The Black Pirate maakte Pickford de avonturenfilm Sparrows (1926). Zij had regelmatig onenigheid met de regisseur, William Beaudine. In die film moest een groep kinderen vluchten door een moeras. Beaudine zou ook in gevaarlijke scènes een echte baby hebben willen gebruiken, maar Pickford stond erop dat er een pop werd gebruikt Pickford ontkende de verhalen in een interview. Ze gaf toe meningsverschillen te hebben gehad met Beaudine, maar ze hield vol, dat de kinderen nooit in gevaar waren gebracht.[58] De film kreeg goede kritieken, maar zou het succes van Little Annie Rooney niet evenaren.
Pickford was dol op de baby in de film, Mary Louise Miller genaamd. Ze wilde haar zelfs adopteren, maar Millers ouders stonden dit niet toe. Ondertussen ging de gezondheid van Douglas Fairbanks achteruit toen zijn oudere broer een beroerte kreeg. Fairbanks kon dit moeilijk verwerken en werd depressief. Pickford probeerde hem hieruit te helpen door samen op een wereldtour te gaan.[59]
Mary Pickford speelde een volwassen dame in haar laatste stomme film, de romantische komedie My Best Girl (1927) waarin Charles "Buddy" Rogers haar tegenspeler was. Ze kende Rogers uit de eerder dat jaar uitgekomen film Wings en wilde graag met hem werken. Haar man werd jaloers omdat Pickford en Rogers goed met elkaar konden opschieten. De twee echtgenoten zouden steeds meer van elkaar vervreemden en Fairbanks kreeg affaires met meerdere vrouwen, onder wie actrice Lupe Velez.[60]
Omdat haar moeder Charlotte Smith ernstig ziek werd verliet Pickford haar man om voor haar te zorgen. Charlotte overleed op 24 maart 1928. Pickford kon dat slecht verwerken en nu verslechterde ook haar vriendschap met Rogers. Toen ze terugkeerde naar Fairbanks besloot ze haar jeugdige stijl voorgoed van zich af te gooien en liet zich kort knippen, wat veel commotie veroorzaakte en zelfs de voorpagina's van verschillende kranten haalde. Haar fans waren razend en vonden het verschrikkelijk om hun Mary Pickford als volwassen vrouw te zien.[62]
Pickford met president Herbert Hoover in 1931De stomme film moest meer en meer plaats ruimen voor geluidsfilm. Pickford en Fairbanks waren niet bang voor die ontwikkeling, omdat ze beiden ervaring hadden in het theater. Haar eerste geluidsfilm zou Coquette (1929) worden. De film werd slecht ontvangen door het publiek, maar Pickford won wel een Academy Award voor Beste Actrice. Het publiek kwam in opstand en hield vol dat ze de Oscar niet verdiende. Ondanks de negatieve kritieken bracht Coquette een aardig bedrag op. Ook Fairbanks' laatste film The Iron Mask (1929) was succesvol. Om die reden besloten ze voor het eerst samen in een film te spelen. Dit werd The Taming of the Shrew (1929). Pickfords samenwerking met haar eigen echtgenoot viel tegen en het plan om samen in een verfilming van Caesar and Cleopatra te verschijnen ging niet door. De film werd een flop en de kosten waren groter dan de opbrengsten. Voor haar volgende film Forever Yours (1930) koos ze opnieuw Marshall Neilan als regisseur. De twee hadden al eerder conflicten met elkaar en de samenwerking zou dit keer desastreus aflopen. Neilan kwam elke dag dronken op de set, waardoor Pickford hem ontsloeg. Ze besloot de productie stil te leggen. Ze probeerde een comeback te maken met de musicalfilm Kiki (1931), maar het publiek had inmiddels haar interesse verloren in de actrice.
Op 3 januari 1933 overleed haar broer Jack Pickford in Parijs aan de gevolgen van ziekte en drugsmisbruik. Op dat moment was Mary bezig met het Disneyproject Alice in Wonderland. Ze zou hierin de enige rol spelen: alle andere personages zouden door het animatieteam gecreëerd worden. De film werd echter stopgezet toen bleek dat ook Paramount Pictures bezig was met een filmversie van Alice in Wonderland.Pickford en Fairbanks gingen niet veel later uit elkaar, toen bekend werd dat Fairbanks een affaire had met de Britse socialiste Lady Sylvia Ashley. Fairbanks verliet het huis, Pickford bleef in Pickfair wonen.
Toen ook de United Artists uit elkaar dreigde te vallen, begon Pickford troost te zoeken in de drank. De media beschreven het schandaal van Fairbanks' affaire uitvoerig. Pickford zocht afleiding en besloot het project Forever Yours weer op te pakken. De film kwam uit onder de titel Secrets (1933), maar werd een flop en zou $100.000 verlies boeken.
Pickford besefte, dat haar geluidsfilms allemaal waren geflopt. Ze was inmiddels 41 en kende persoonlijke problemen. Om die redenen besloot ze een punt te zetten achter haar filmcarrière In december 1933 vroeg ze een scheiding aan. Vlak na het einde van haar filmcarrière schreef ze een boek met de titel Why Not Try God? over haar ervaringen met het geloof en haar toewijding aan Christian Science.[70] Het boek werd in 1934 gepubliceerd en kreeg goede kritieken, onder andere van het toonaangevende tijdschrift The New Yorker. Daarom publiceerde ze in 1935 nog een boek, genaamd My Rendezvous with Life. Daarin vertelt ze hoe ze een vriend hielp na de dood van diens moeder. Pickford-kenners gaan er vanuit, dat die vriend Elsie Janis is. En in 1935 verscheen haar eerste en laatste roman, The Demi-Widow.
In 1934 werd het radiostation Mary Pickford Radio Stock Company opgericht. Pickford debuteerde er in het najaar van 1934 en werd geprezen door de critici. Na enkele maanden besloot ze ermee te stoppen. In 1936 keerde ze terug op de radio met een eigen show, Parties at Pickfair. Dat werd een grote flop en Pickford trok zich terug. Pas in de jaren 40 zou ze opnieuw een radioshow presenteren.
Begin 1936 was haar scheiding met Fairbanks rond. Op dat moment zat United Artists opnieuw in de schulden. Pickford wilde proberen te helpen door enkele films te produceren. Maar omdat de gerespecteerde producent David O. Selznick besloot zijn films via United Artists te verdelen, waren de zorgen van de studio voorbij en stopte Pickford er weer mee. Datzelfde jaar overleed ook haar zuster Lottie aan een hartaanval. Pickford verloor in enkele jaren al haar dierbaren en zocht opnieuw afleiding. Ze probeerde Lottie's moederrol op zich te nemen en deed een poging haar dochter Gwynne op te voeden.
Pickford ontkende alle geruchten over een terugkeer naar het grote scherm: ze zou nooit meer optreden.[73] Wel zou ze zich voor goede doelen inzetten. Ze stichtte in 1937 Mary Pickford Cosmetics, een bedrijf dat schoonheidsproducten verkocht. Op 24 juni van datzelfde jaar trouwde ze met Charles "Buddy" Rogers. Volgens vertrouwelingen van Pickford, onder wie Gwynne, was dat alleen om Fairbanks te kwetsen. Pickford trok bij Rogers in en geruchten gingen rond, dat Pickfair verkocht zou worden. Maar al snel verhuisde Pickford terug naar het landhuis en Rogers ging met haar mee.
Ondertussen was Sam Goldwyn de nieuwe baas van United Artists geworden. Hij wilde de oprichters van de studio uitkopen voor $500.000 per persoon. Na overleg waren Pickford, Fairbanks en Chaplin wel bereid om te vertrekken, maar voor $2 miljoen per persoon. Goldwyn kon zich dit niet veroorloven. Tenslotte nam hij in 1941 ontslag. Pickford, Fairbanks en Chaplin bleven deelgenoten. In 1938 schreef Pickford voor korte tijd columns voor New York Journal American, maar ze sloegen niet aan bij het publiek en werden na negatieve kritieken stopgezet. Ook Mary Pickford Cosmetics bracht minder op dan verwacht.
Op 31 mei 1939 verdween Gwynne uit Pickfair om in het geheim te trouwen met een radiopresentator. Pickford voelde zich verraden en weigerde wekenlang met haar dochter te spreken. Niet veel later, op 11 juni dat jaar, overleed Moore. Haar andere ex-man, Douglas Fairbanks, overleed zes maanden later aan een hartaanval. Mary Pickford kon zijn dood moeilijk verwerken. Selznick verving Fairbanks in 1941 als zakenpartner van United Artists.
In 1943 besloot Mary Pickford, dat het tijd was om moeder te worden. Zij adopteerde eerst het zesjarige weeskind Ronald Charles en later Roxanne, een weeskind van vijf maanden oud. Zowel Pickford als Rogers reisden nog veel voor hun werk, waardoor de verzorging van Ronald en Roxanne regelmatig werd overgelaten aan het personeel van Pickfair. Zowel Ronald als Roxanne vertelden later in interviews dat ze geen goede jeugd hadden gehad.
In Pickfords latere carrière werkte ze voornamelijk voor het goede doel en steunde ze soldaten uit de Tweede Wereldoorlog. Desondanks werkte ze nog altijd voor United Artists. In 1945 vreesde ze dat de studio uiteen zou vallen. Ze had al twee jaar niet meer gesproken met Chaplin en ook Selznick dreigde de studio de rug toe te keren. De studio produceerde enkele B-films en had in 1948 haast al zijn aanzien verloren. Pickford raakte in een depressie en zocht opnieuw haar heil in drank.
In 1949 zette ze samen met Rogers en diens vriend Malcolm Boyd een eigen televisie- en radionetwerk op. Pickford werkte aan verschillende projecten, maar Boyd vernietigde ze allemaal, omdat ze volgens hem onvoldoende van kwaliteit waren. Het netwerk liep uiteindelijk op niets uit, en ze trok zich volledig terug uit de televisie- en radio-industrie.
Ze weigerde de rol van Norma Desmond in Sunset Blvd. (1950), maar aanvaardde in 1951 een rol in The Librarian, een zwart-witfilm. Drie weken voor het begin van de opnamen vertrok ze echter weer, omdat ze liever een comeback wilde maken in een technicolorfilm. Na allerlei problemen kwam die film in 1956 uit onder de titel Storm Center, met Bette Davis in de hoofdrol.
Sinds 1951 had Pickford United Artists al aan anderen overgelaten. Chaplin werd in 1955 uitgekocht en ook Pickford verkocht een jaar later haar aandeel voor $3 miljoen. Ook verscheen in die periode haar autobiografie Sunshine and Shadow, maar daarna ging ze met pensioen.
zE verliet Pickfair slechts op zeldzame gelegenheden. Zo haalde ze nog wel persoonlijk een ereprijs op die ze in 1965 kreeg van de Cinémathèque Française.In 1976 kreeg ze een Honorary Award bij de 48ste Oscaruitreiking. Ze was te zwak om de prijs op te halen en besloot haar toespraak thuis op te nemen.[83] Dit was de laatste keer dat het publiek Pickford te zien kreeg.
Op 25 mei 1979 kreeg Pickford een beroerte en werd naar het ziekenhuis in Santa Monica gebracht. Twee dagen later raakte ze in coma. Ze stierf op 29 mei. Ze werd naast haar familie begraven op een begraafplaats die ontoegankelijk is voor het publiek. De Academy of Motion Picture Arts and Sciences reikte op 8 oktober 1979 een eerbetoon aan de actrice uit. In 1980 kwam ze opnieuw in het nieuws toen duidelijk werd, dat ze bijna de helft van al haar bezittingen wilde afstaan aan het goede doel. Rogers was het hier niet mee eens en stapte naar de rechter. Na enkele maanden kreeg hij $1 miljoen.
Pickford werd vereeuwigd met een ster op de Hollywood Walk of Fame bij 6280 Hollywood Blvd. In 2003 werd The Mary Pickford Institute for Film Education opgericht. Dit instituut bevat een bibliotheek met de persoonlijke collectie van Pickford. In 2007 bracht zangeres Katie Melua het album Pictures uit, dat het lied Mary Pickford (Used to Eat Roses) bevat. Hierin zong ze voornamelijk over haar relatie met Fairbanks en beschreef ze de actrice als een pionier.
FILMOGRAFIE __________________ 1933 Secrets Mary Carlton/Mary Marlow 1931 Kiki Kiki 1930 Forever Yours - 1929 The Taming of the Shrew Katherine 1929 Coquette Norma Besant 1927 The Gaucho Maagd Mary 1927 My Best Girl Maggie Johnson 1926 Sparrows Molly 1926 The Black Pirate Invaller voor Billie Dove 1925 Ben-Hur: A Tale of the Christ Vrouw in publiek 1925 Little Annie Rooney Annabelle 'Little Annie' Rooney 1924 Dorothy Vernon of Haddon Hall Dorothy Vernon 1923 Rosita Rosita 1922 Tess of the Storm Country Tessibel 'Tess' Skinner 1921 Little Lord Fauntleroy Cedric Errol/Weduwe Errol 1921 Through the Back Door Jeanne 1921 The Nut Feestganger 1921 The Love Light Angela Carlotti 1920 Suds Amanda Afflick 1920 Pollyanna Pollyanna Whittier 1919 Heart o' the Hills Mavis Hawn 1919 The Hoodlum Amy Burke 1919 Daddy-Long-Legs Jerusha 'Judy' Abbott 1919 Captain Kidd, Jr. Mary MacTavish 1918 Johanna Enlists Johanna Renssaller 1918 How Could You, Jean? Jean Mackaye 1918 M'Liss Melissa 'M'liss' Smith 1918 Amarilly of Clothes-Line Alley Amarilly Jenkins 1918 Stella Maris Miss Stella Maris/Unity Blake 1917 The Little Princess Sara Crewe 1917 Rebecca of Sunnybrook Farm Rebecca Randall 1917 The Little American Angela Moore 1917 A Romance of the Redwoods Jenny Lawrence 1917 The Poor Little Rich Girl Gwendolyn 1917 The Pride of the Clan Marget MacTavish 1916 Less Than the Dust Radha 1916 Hulda from Holland Hulda 1916 The Eternal Grind Louise 1916 Poor Little Peppina Peppina 1916 The Foundling Molly O 1915 Madame Butterfly Cho-Cho-San 1915 A Girl of Yesterday Jane Stuart 1915 Esmeralda Esmeralda Rogers 1915 Rags Rags/Alice McCloud 1915 Little Pal 'Little Pal' 1915 The Dawn of a Tomorrow Glad 1915 Fanchon, the Cricket Fanchon 1915 Mistress Nell Nell Gwyn 1915 The Foundling Molly O 1914 Cinderella Cinderella 1914 Behind the Scenes Dolly Lane 1914 Such a Little Queen Koningin Anna Victoria 1914 The Eagle's Mate Anemone Breckenridge 1914 Tess of the Storm Country Tessibel Skinner 1914 A Good Little Devil Juliet 1914 Hearts Adrift Nina 1913 Caprice Mercy Baxter 1913 In the Bishop's Carriage Nance Olden
Korte films 1909: ___________________
The Violin Maker of Cremona The Lonely Villa The Son's Return The Faded Lilies Her First Biscuits The Peach-Basket Hat The Way of Man The Necklace The Country Doctor The Cardinal's Conspiracy The Renunciation Sweet and Twenty The Slave A Strange Meeting They Would Elope His Wife's Visitor The Indian Runner's Romance Oh, Uncle! The Seventh Day The Little Darling The Sealed Room The Hessian Renegades Getting Even The Broken Locket In Old Kentucky The Awakening The Little Teacher His Lost Love In the Watches of the Night What's Your Hurry? The Gibson Goddess The Restoration The Light That Came A Midnight Adventure The Mountaineer's Honor The Trick That Failed The Test To Save Her Soul
1910: ______
All on Account of the Milk The Woman From Mellon's The Englishman and the Girl The Newlyweds The Thread of Destiny The Twisted Trail The Smoker As It Is In Life A Rich Revenge A Romance of the Western Hills The Unchanging Sea Love Among the Roses The Two Brothers Ramona In the Season of Buds A Victim of Jealousy A Child's Impulse May and December Muggsy's First Sweetheart Never Again! What the Daisy Said The Call to Arms An Arcadian Maid When We Were In Our 'Teens The Sorrows of the Unfaithful Wilful Peggy Muggsy Becomes a Hero A Gold Necklace The Masher A Lucky Toothache Waiter No. 5 Simple Charity Song of the Wildwood Flute A Plain Song White Roses 1911: _______ When A Man Loves The Italian Barber Three Sisters A Decree of Destiny Their First Misunderstanding The Dream Maid or Man At the Duke's Command The Mirror While The Cat's Away Her Darkest Hour Artful Kate A Manly Man The Message in the Bottle The Fisher-Maid In Old Madrid Sweet Memories The Stampede Second Sight The Fair Dentist For Her Brother's Sake The Master and the Man The Lighthouse Keeper Back to the Soil In the Sultan's Garden For the Queen's Honor A Gasoline Engagement At a Quarter of Two Science The Skating Bug The Call of the Song The Toss of a Coin 'Tween Two Loves The Rose's Story The Sentinel Asleep The Better Way His Dress Shirt From the Bottom of the Sea The Courting of Mary Love Heeds Not the Showers Little Red Riding Hood The Caddy's Dream 1912: _______ Honor Thy Father The Mender of Nets Iola's Promise Fate's Interception The Female of the Species Just Like a Woman Won By a Fish The Old Actor A Lodging for the Night A Beast at Bay Home Folks Lena and the Geese The School Teacher and the Waif An Indian Summer The Narrow Road The Inner Circle With the Enemy's Help A Pueblo Legend Friends So Near, Yet So Far A Feud in the Kentucky Hills The One She Loved My Baby The Informer The New York Hat 1913: _______ The Unwelcome Guest
Summit Entertainment heeft een nieuwe trailer vrijgegeven van The Twilight Saga: Breaking Dawn - Part 1, het aankomende vierde deel in de Twilight-reeks. Deze trailer focust op Taylor Lautners personage Jacob. Vermoedelijk volgen binnenkort ook nog andere personage-trailers voor Kristen Stewarts Bella Swan en Robert Pattinsons Edward Cullen.
Na de bruiloft gaan Bella (Kristen Stewart) en Edward (Robert Pattinson) op huwelijksreis naar Rio De Janeiro, waar Bella tot haar schrik ontdekt zwanger te zijn. De familie van Edward is in shock door de situatie, die de fragiele band tussen de vampieren en weerwolven nog meer onder druk zet.
De film van regisseur Bill Condon draait vanaf 16 november 2011 in de bioscopen.
Pompoenen worden uitgehold, bakken met snoep worden naast de deur gezet en griezelige kostuums worden in elkaar gezet want Halloween komt eraan! De naam "Halloween" is afgeleid van Hallow-e'en, ofwel All Hallows Eve, (Allerheiligenavond), de avond voor Allerheiligen. In de Iers-Keltische kalender begon het jaar op 1 november, dus 31 oktober was oudejaarsavond. Halloween is ook de opening van het horror filmseizoen en dat is iets waar je misschien wel enorm naar uitkijkt. Of je nu net Paranormal Activity 3 gezien hebt of een plaatsje vrijmaakt in je agenda voor The Thing horrorfans kunnen hun hart ophalen. Om je alvast een (kleine) hartverzakking te laten beleven laten we je hieronder een nieuwe scene uit The Thing zien
THE THING
VANAF 2 NOVEMBER IN DE BIOSCOOP
Antarctica, een buitengewoon en prachtig continent. Daar bevindt zich ook een afgelegen basis waar een belangrijke wetenschappelijke ontdekking plots een strijd op leven en dood wordt, wanneer een internationaal team een alien opgraaft. Het wezen, dat per toeval op de kolonie wordt losgelaten, kan elke levensvorm aannemen. Het ziet eruit als een mens, maar blijft buitenaards binnenin. In de thriller The Thing verspreidt paranoia zich als een epidemie in de groep van onderzoekers, die een voor een besmet raken door iets mysterieus van een andere planeet.
Paleontologe Kate Lloyd (Mary Elizabeth Winstead) is naar het afgelegen gebied afgezakt voor de expeditie van haar leven. Ze vervoegt een Noors onderzoeksteam dat per toeval op een vreemd ruimteschip in het ijs stootte, en ontdekt zo een organisme dat eeuwen geleden lijkt te zijn gestorven tijdens de crash. Maar het staat op het punt te ontwaken.
Wanneer een eenvoudig experiment het wezen uit het ijs bevrijdt, moet Kate samen met piloot Carter (Joel Edgerton) verhinderen dat alle teamleden een voor een worden gedood. In dit onherbergzame gebied zet de parasiet, die alles wat hij aanraakt kan nabootsen, de mensen tegen elkaar op om zo te kunnen overleven en zich te verspreiden. The Thing is ook op facebook, wordt fan op:http://www.facebook.com/pages/The-Thing-BE/289842291030161
The Thing vormt de inleiding op de gelijknamige klassieker van John Carpenter uit 1982. Matthijs van Heijningen regisseerde deze thriller, terwijl Marc Abraham en Eric Newman van Strike Entertainment (Dawn of the Dead) voor de productie instonden.
Genre: Thriller
Cast: Mary Elizabeth Winstead, Joel Edgerton
Regie: Matthijs van Heijningen
Verhaal en scenario: Ronald D. Moore, Eric Heisserer
Productie: Marc Abraham, Eric Newman
Uitvoerende producenten: J. Miles Dale, David Foster, Lawrence Turman
Het begin van de week is alweer achter de rug en het weekend komt alweer in zicht dus het is tijd om hard te lachen om de eerste trailer van de nieuwste film uit de dolkomische American Pie reeks! We zullen moeten wachten tot 2 mei 2012 maar vanaf dan zien we Jason Biggs, Sean William Scott, Alyson Hannigan en Chris Klein opnieuw schitteren in een sterk staaltje met (on)beschamende en tenenkrommende humor.
TOM CRUISE STUNT OP DE BURJ KHALIFA VOOR MISSION: IMPOSSIBLE-GHOST PROTOCOL
Op Yahoo! Movies is een korte docu verschenen met beelden van achter de schermen bij de opnames van Mission: Impossible - Ghost Protocol. Er kan gekeken worden naar de stunts die Tom Cruise zelf uitvoerde tijdens de opnames in en buiten de Burj Khalifa, het hoogste gebouw van de wereld die staat in Dubai.
Aan het einde van de docu wordt ons medegedeeld dat er zeer spoedig een nieuwe trailer verschijnt. Vanaf 21 december 2011 .
In de actiefilm van Brad Bird (The Incredibles, 2005) worden Ethan Hunt (Cruise) en zijn team verantwoordelijk gehouden voor een fatale explosie in het Kremlin, waar zij bezig waren met een geheime missie. Hunt is overtuigd van hun onschuld en doet er alles aan om dit te bewijzen. Hij opgejaagd wordt door een ambitieuze agent (Jeremy Renner) die Hunt heeft opgeleid. Naast Cruise en Renner zien we ook Maggie Q Simon Pegg, Ving Rhames en Jonathan Rhys Meyers
Stemmen NV: Jelle Cleylans, Rafen Walschaerts, Mich Walschaerts, Karel Deruwe, Ton van Bauwel, Jakob Beks
Originele taal : Engels | Voor kinderen
Paramount Pictures and Columbia Pictures Presenteren een 3D Film 'De avonturen van Kuifje : Het geheim van de eenhoorn' geregisseerd door Steven Spielberg met Jamie Bell ('Billy Elliot', 'Defiance') als Kuifje, de jonge, onverschrokken reporter wiens aanhoudende zoektocht naar een goed verhaal hem leidt naar een wereld vol avontuur, en Daniel Craig ('Quantum of solace', 'Defiance') als de snode Scharlaken Rackham. Gebaseerd op de reeks boeken van De avonturen van Kuifje van Hergé, de film wordt geproduceerd door Steven Spielberg, Peter Jackson en Kathleen Kennedy.
Twilightsterren Robert Pattinson en Ashley Greene zijn vandaag in Brussel om de nieuwste Twilight-film (Breaking Dawn part I) te promoten. Om half elf werden de acteurs aan de conferentietafel verwacht, niet echt heel vroeg maar toch lieten ze even op zich wachten.
Robert trad de zaal binnen in zijn timide stijl, een geruit hemd met een T-shirt onder en een jeansvestje. En nee, hij had zich niet meer geschoren sinds zondag! Ashley daarentegen was piekfijn opgemaakt, de lange haren onberispelijk gekamd en een eenvoudige blauwe jurk met torenhoge hakken in zwart glanzend leer.
Het duo was relaxed, Ashley al beter bij de les dan Robert, die herhaaldelijk moest toegeven dat hij duidelijk nog niet goed wakker was - al hield hem dat niet tegen om grapjes te maken. Maar jetlag en vermoeiende dagen of niet: de pers en de fans, die willen antwoorden... en soms op de gekste vragen!
"Robert, Twilight is vooral het verhaal van Bella, dus uit een vrouwelijk perspectief en spreekt om die reden veel meisjes en vrouwen aan. Heeft het maken van deze films je geholpen bij het begrijpen van vrouwen?"
Robert Pattinson: "Bella is een heel bijzonder meisje. De meeste fans kwamen door de boeken en dat heeft veel te maken met Bella's beslissingen, waarvan je heel vaak denkt: 'Wat doét ze nu? Dat is toch niet logisch!' Maar mensen herkennen er zich toch in... in die hele gekke beslissing. En eigenlijk zeg ik dat ik geleerd heb dat de meeste vrouwen gek zijn. (lacht) Eigenlijk denk ik niet dat het me geholpen heeft om vrouwen te begrijpen (lacht opnieuw). Ik denk er ook vaak over om het gewoon op te geven: het heeft toch geen zin!" (lacht uitbundig)
"Je wordt vader in de film. Hoe was dat voor jou?"
Robert: "Het was heel vreemd. Vrouwen kunnen dat vanzelf, elke vrouw die je een baby geeft, neemt dat aan alsof ze dat al een miljoen keer heeft gedaan. Mannen staan daar wat onhandig, hebben schrik om het te laten vallen of iets te breken.
"Het was ook vaak improviseren, filmen met een baby. Op een gegeven moment moest er allemaal fake bloed op de pasgeboren baby komen, dus wij brengen dat aan en dat kind begint te schreeuwen in mijn armen. Toen hebben we alles moeten doen om het te kalmeren en toen dacht ik wel even: "Dit voelt echt als mijn baby. Maar het was wel leuk om te spelen, helemaal anders dan in de andere films."
"De geboortescène wordt door Robert dan ook gekozen als zijn favoriete scène."
Robert: "Ik zat daar dan, met Taylor (Lautner, edp) met de benen van poppen op de schouders, ons een weg te eten door een baarmoeder van 'cream cheese' in ons gezicht."
Ashley (onderbreekt): 'Cream cheese? Waarom cream cheese?" Robert: "Dat moet de baarmoeder voorstellen. Dat is hoe het er uit ziet."
Ashley: "Is dat zo? Dat is dan goed om te weten!"
Waarom is net die scène zijn favoriete scène?
Robert: "Omdat het pure horror, totale waanzin om dat te filmen en zeker om zoiets in Twilight te doen. Twilight is een heldenverhaal, avontuurlijk, maar is tegelijk ook altijd heel romantisch geweest. Tot deze scène dus. Taylor en ik zaten daar maar wat te lachen, het was zo gek... soms vroegen we ons af: wat voor soort film gaat dit worden?"
Ashley: "Mijn favoriete scène is toch de huwelijksscène, ook al was het niet gemakkelijk om te filmen, het is een prachtige scène geworden. Het is natuurlijk niet echt maar onze job is wel om het zo echt mogelijk te doen lijken. Dus was het iets heel raars om een van je vrienden (ze doelt op Kristen Stewart, die Bella speelt, nvdr) over dat gangpad te zien wandelen, ook al was het dan fake. Maar ik ben heel blij over die scène.
"Hoe was het om die scène geheim te houden, of toch geheim te proberen houden?"
Robert: "Het was echt belachelijk. Terwijl we probeerden te filmen, verstopten er zich mensen in de bosjes, of ze kwamen overgevlogen met helikopters, echt waanzin.
"Terwijl, eerlijk gezegd: van ver is het gewoon een meisje in een trouwjurk en een man in een pak, het ligt binnen de verwachtingen! Van ver zien alle huwelijken er hetzelfde uit. Maar mensen zijn nieuwsgierig en ze maakten het ons onmogelijk om te filmen omdat ze de hele tijd probeerden in te breken op deset. Kristen moest vervoerd worden in een soort zak, zodat de jurk zeker niet zou uitlekken." (Wat overigens maar gedeeltelijk gelukt is, nvdr)
"Was dat dan ook het slechtstse deel aan het filmen van Breaking Dawn?"
Ashley: "Nee, dat was de kou!"
Robert: "We filmden ook hele dagen voor een green screen, in een soort vervallen opslagruimte. Er was stof overal en gecombineerd met de lenzen die we moesten dragen was dat de hel.
Ashley: "Je bedoelt de scènes met de valse sneeuw?"
Robert: "Ja precies. Twee maanden lang, elke dag opnieuw was alles groen, je werd er gek van. En we filmden dan wel binnen, maar dat maakte het niet beter." Ashley: "Voor mij persoonlijk was het ergste toch het weer: de kou, de regen en dan filmden we ook nog eens de hele nacht, van 7 uur 's avonds tot 7 uur 's ochtends. We spelen ook vampieren, die voelen in principe niets van de kou dus we kregen ook geen warme kleren. Voor mij was dat een beetje moeilijk."
"Hebben jullie iets geleerd van jullie personages, iets dat jullie gaan meenemen naar het echte leven?"
Ashley: (grapt) "Ik weet nu hoe ik een huwelijk moet plannen, en een feestje!" Nee, serieus: Alice is een zeer optimistisch persoon, voor haar is het glas altijd halfvol.
Robert: "Dat je geen seks moet hebben voor het huwelijk!" (lacht) Nee, hij (Edward, nvdr) doet het wel dus dat kan niet."
"Zijn er negatieve kanten die jullie niet willen meenemen?"
Ashley (met uitgestreken gezicht): "Ze drinkt bloed, dat is niet zo mijn ding. (klein lachje) Er wordt ook vaak gevraagd of ik net als Alice in de toekomst zou willen kijken en dat wil ik dus echt niet. Ik vind het net heel mooi en een beetje mysterieus dat je niet weet wat er nog zal komen."
Robert: "Meisjes zeggen vaak dat Edward 'zooo perfect' is, maar dat is hij net niet. Ik hou niet van mensen die controle proberen uitoefenen in een relatie, als er een onevenwicht bestaat. Dat is heel fout en heel vreemd. Gelukkig geeft hij het uiteindelijk op, en probeert hij niet meer de baas te spelen over Bella."
"Ik kan niet zeggen dat ik op Edward lijk. Van in het begin was de relatie tussen Edward en Bella gecompliceerd, er heerst ook altijd gevaar waartegen ze moeten vechten. Hij denkt ook veel te veel na, wat hem niet echt lichtvoetig maakt. Zo ben ik dus niet!"
Wat hij ook bewees met alle grapjes die hij maakte tijdens de persconferentie. "Wat staat vandaag nog op het programma? Jullie hebben toevallig geen tijd om een wafel te gaan eten met ons?"
Robert: "Ik heb absoluut geen idéé wat er op mijn schema staat, ik weet alleen waar ik ga lunchen."
Ashley: "Er wordt ons gewoon gezegd waar we wanneer moeten zijn, dat is het."
Robert: "Mijn manager stond vanmorgen voor het raam van mijn kamer en duidde zo'n beetje de belangrijkste monumenten aan van Brussel. Ik heb de indruk dat de stad vooral uit kerken bestaat (lachje). Sorry hoor, ik zeg echt de stomste dingen eerst ik weet niet wat ik heb (lacht opnieuw). Ik zou Brussel wel graag zien....
Ashley (grapt): "Koop toch gewoon een boek!" (beide lachen)
Tot slot: "Komt er nog een vervolg op Twilight, en zo ja, gaan jullie die rollen dan hernemen?"
Ashley: "Dat moet Stephenie Meyer (schrijfster van de reeks) eigenlijk beslissen. Wat mij betreft is het gedaan met Alice Cullen.
Robert: "Breaking Dawn rondt alle verhalen ook mooi af. Een vervolg zou een beetje raar zijn, om wat te doen? Wat zou er kunnen gebeuren? Alles is samen gekomen. Voor titels is er ook een probleem: hoe zouden we dat dan moeten noemen... 'Nog meer Breaking dawn'? Ik bedoel... dat gaat toch niet?"
Slecht nieuws dus voor fans die er niet genoeg van krijgen... maar tegelijk zijn er wel twéé delen van de laatste film om naar uit te kijken: deel 1 wordt gelanceerd op 16 november 2011. Op deel twee is het nog wat langer wachten: dat zou in de bioscoop komen op 16 november 2012, exact een jaar later dus. Hopelijk kunnen we Robert en Ashley (of andere Twilightsterren!) dan terug verwelkomen!
We wisten al langer dat Will Ferrell en Zack Galifanakis de hoofdrollen zouden spelen in een nieuwe politieke komedie, maar daar is nu nog een derde acteur bijgekomen: Jason Sudeikis, die tot de cast behoort van het satirische Saturday Night Life, zal ook in de film te zien zijn.
De film, met de titel Dog fight, wordt geregisseerd door Meet the Parents regisseur Jay Roach en gaat over rivaliserende politici tijdens de verkiezingen in een klein district in South Carolina.
Het is nog niet helemaal duidelijk welke rol Sudeikis op zich gaat nemen. De opnames van de film moeten volgend jaar plaatsvinden.
VIDEO INTERVIEW MET DE CAST & CREW VAN: THE ADVENTURES OF TINTIN: THE SECRET OF THE UNICORN
VIDEO INTERVIEW MET DE CAST & CREW VAN:
THE ADVENTURES OF TINTIN: THE SECRET OF THE UNICORN
Het zal niemand ontgaan zijn. Vanaf 26 oktober zal een van de meest geliefde striphelden aller tijden levensgroot op het witte doek te zien zijn. Dat enkel titanen als Spielberg, Jackson en Serkis een dergelijk project aandurven zal geen verrassing zijn. Bekijk een interview met deze cast & crew (ook Jamie Bell (Billy Elliot) vertelt over zijn ervaringen) en bereid je voor op één van de meest spectaculaire films van dit najaar.
PRESS KIT THE ADVENTURES OF TINTIN: THE SECRET OF THE UNICORN
The Adventures of Tintin: The Secret of the Unicorn 3D
VANAF 26 OKTOBER OVERAL IN DE BIOSCOOP
De jonge verslaggever Kuifje en zijn hondje Bobbie reizen de wereld rond en beleven talloze avonturen.
Columbia Pictures en Paramount Pictures presenteren een 3D Motion Capture Film The Adventures Of Tintin: Secret of the Unicorn geregisseerd door Steven Spielberg. Jamie Bell (Billy Elliot, Defiance) is Tintin, de gedurfde jonge reporter die onophoudelijk streeft naar een goed verhaal, en daarom terecht komt in een wereld vol avontuur. Met Daniel Craig (Quantum of Solace, Defiance) als de snode Red Rackham. Gebaseerd op de boekenserie The Adventures of Tintin door Hergé.
Een ruime week geleden zagen we al een foto van de drie actiehelden Arnold Schwarzenegger, Sylvester Stallone en Bruce Willis op de set van The Expendables 2. Hieronder zie je een nieuwe setfoto met daarop legende Chuck Norris, samen met Terry Crews en Dolph Lundgren.
Onlangs werd ook duidelijk dat Antonio Banderas heeft moeten afzeggen voor Expendables. Zijn agenda zit namelijk vol: "They asked me to do it, I don't think at this point I will have the time. I am very disappointed that it didn't work out.". Maar een derde deel zit er misschien nog in: "But you never know I will have to talk to Sly.".
Een bekende schrijver wordt aangerand in een sex-cinema. Hij had er een afspraakje met Roos, een jonge studente die bijklust als prostituee. Al snel wordt duidelijk dat er wel meer studentes actief zijn in de prostitutie. Voldoende reden voor Hannah en haar team om undercover te gaan in club Sin City, een vrijhaven voor iedereen die het daglicht schuwt en voor meisjes die er hun klanten oppikken.
Wanneer Hannah en haar team ontdekken dat de eigenaar van zowel de sex-cinema als van Sin City de oom van Roos is, neemt de hele zaak een persoonlijke wending. In de eerste plaats voor Hannah, want zij weet als geen ander hoe zwaar familiegeheimen kunnen wegen...
Hieronder zie je een eerste clip en een reeks zeer fraaie foto's uit Tarsem Singhs Immortals, de historische actiefilm die zich afspeelt rond de Griekse oudheid. Koning Hyperion (Mickey Rourke) leidt zijn bloeddorstige leger door het oude Griekenland op zoek naar een dodelijk wapen dat de mensheid uit zal roeien. Een sterfelijke, door Zeus (Luke Evans) gekozen, Theseus (Henry Cavill) moet het gevecht tegen Hyperion en zijn leger leiden en vechten voor het voortbestaan van de mens.
Andere rollen in Immortals zijn voor Freida Pinto als Pheadra, Stephen Dorff als Stvaros, Kellan Lutz als Poseidon, Isabel Lucas als Athena
Volgens de Los Angeles Times zullen The Fast and the Furious 6 en 7 back-to-back opgenomen worden. De Amerikaanse krant bevestigt daarmee het gerucht dat eerder deze maand op verschillende nieuwssites opdook. Het zevende deel van de populaire franchise zou bovendien meteen aansluiten op het (open) einde van de zesde film.
Het nieuws geeft aan dat Universal Pictures na het commercieel en kritisch succesvolle Fast Five een groot vertrouwen heeft in de reeks. De studio, die zich duidelijk geen zorgen maakt over mogelijke verliezen aan de box office, treedt hiermee in de voetsporen van bvb. Warner Bros.' Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1 & 2 en Summit Entertainments The Twilight Saga: Breaking Dawn - Part 1 & 2.
Justin Lin, die de laatste drie delen in de F&F-reeks inblikte, zal de zesde én vermoedelijk ook de zevende film regisseren. De man heeft zo'n vertrouwen in de franchise dat hij er zelfs de vijfde Terminator-film links voor liet liggen. The Fast and the Furious 6 wordt op 24 mei 2013 in de Amerikaanse bioscopen verwacht.
Arnold Schwarzenegger lijkt weer helemaal terug als actieheld. Na The Expendables II en Last Stand zal de 64-jarige acteur te zien zijn in Black Sands, een actiefilm van regisseurs Scott Waugh en Mike McCoy (Act of Valor).
Vijftien jaar nadat Roland Emmerichs invasiefilm Independence Day uitkwam en wereldwijd 800 miljoen dollar binnenhaalde, mogen we nu uitkijken naar twee sequels. De films, die back-to-back opgenomen zullen gaan worden, worden momenteel geschreven door Emmerich en zijn productiepartner Dean Devlin. Het gaat om één verhaal dat in twee delen verteld wordt.
Op de set van de nieuwe film The Expendables 2 is een stuntman overleden. Een andere stuntman die bij de explosie was betrokken, ligt zwaargewond in het ziekenhuis.
