Trage weg aan de Scheve Villa van Berlare is opnieuw vlot toegankelijk
Uit ' regionaal landschap - Schelde en Durme ' ingezonden door Mario
De gemeente Berlare, het Regionaal
Landschap en de lokale bevolking van Berlare
hebben onlangs een trage
wegenplan opgemaakt voor Berlare.
Hierin staan adviezen voor het heropenen,
herstellen en onderhouden van trage wegen
zoals kerk- en landbouwwegels, bos-
en dijkpaden en veldwegen. Belangrijk is dat
de voetweg tussen (een zijwegje
van) de Turfputstraat en de Donklaan in
Berlare hersteld wordt. Fietsers
en voetgangers gebruiken deze voetweg. Onder
andere voor de leden van Chiro
Sint-Jan-Berchmans, gehuisvest in de
beroemde Scheve Villa, vormt deze trage weg
een veilige en aangename route van
en naar hun lokaal. Door de slechte staat
was deze weg tijdens de natte wintermaanden
moeilijk toegankelijk voor fietsers,
waardoor die vaak toch langs drukke straten
moesten rijden.
Het herstel van deze trage weg is achter de
rug. De werken werden gefinancierd met
projectmiddelen van het Europees
Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling
en cofinanciering van de gemeente Berlare en
het Regionaal Landschap. Om het
landschappelijk karakter van de weg te
behouden, kozen we voor een twee-sporenpad.
Nu is de centrale strook nog een gewone
aardestrook. Maar eenmaal de lente terug in
het land is zal de strook gauw groen
kleuren!
Op donderdag 9 februari vanaf 19u kunnen alle geïnteresseerde dames bij Rudy en Nadine terecht om de juiste fietskledij te passen. Op de nieuwjaarsreceptie was er uitsluitend herenkledij aanwezig vandaar deze tweede oproep. -korte, lange of 3/4 de broek -shirt zonder,met korte of lange mouwen -windstopper -windstopper zonder mouwen
maandagavond 23/1/2012 19u15 afgesproken in Kalken city met 11 dames en Renske(!) Eerste probleem : Rita had de zin wiel en bandenafnemers verkeerd geïnterpreteerd en had het wiel thuis gelaten. Met de fietsenopslagplaats van de familie Neus in de buurt was dit tekort snel opgelost. De verdeling over de autos gaf ook wat aanleiding tot discussie: wie blijft plakken en wie komt rechtstreeks naar huis Na wat rondtoeren in de buurt van de topsporthal konden we ons stipt om 20u installeren in de cafetaria van het Wielercentrum Eddy Merckx met fantastisch zicht op de piste. Den Eddy was er niet maar Etienne keek vanachter een glazen lijstje toe. Na een verwelkoming mochten we er onmiddellijk invliegen: elke deelnemer werd aan het werk gezet met zijn eigen wiel! Precieze details ga ik hier niet opsommen want door het nemen van de fotos is mij de technische kant van de zaak volledig ontgaan! Ik zag Ann en Rita zelfzeker beginnen, Christine de kat uit de boom kijken. Voor Christelle ging het niet rap genoeg en Kristien wou met alle plezier haar wiel afgeven ter demonstratie. Renske, stil op de achtergrond, was steeds als eerste klaar. Veerle zag in de bandenknecht gelijkenis met dagelijkse werkinstrumenten. Karine en Carla hadden wat klachten over het wiel dat ze meekregen van thuis. Nancy noteerde flink alles op een papiertje en Machteld wist met haar Biegenaats iedereen aan het lachen te krijgen en ik .. moest fotos trekken. In een 2 uur durende sessie leerden we een band vervangen , de fiets terug monteren ( ja , ook het achterwiel ) en kregen we deskundige uitleg over versnelling bijregelen, fietsonderhoud, keuze van het zadel en nog veel meer. In een zin: interessant maar veel te kort! Bedankt aan Wielerbond Vlaanderen en de lesgeefster Isabelle (een kei in haar vak)
Beste Modderfokkers, Dit jaar krijg ik een nieuwe voordeur (50 jaar) en om dit te bezegelen heb ik me ingeschreven voor de "Halve Triathlon van Damme". Wat is de opdracht; 2 km zwemmen, 92 km fietsen en 20 km lopen. Dit alles in het pittoreske kader van Damme. Alles concentreert zich in en rond de Damse vaart. Datum van de wedstrijd: 11/07/2012. Alle steunbetuigingen zijn meer dan welkom! Sportieve groeten! Geert Noë
Klokslag 8 uur aan de kerk in Kalken, was me da verschieten niemand op de plaats van afspraak. Na 2 minuten kwam Dirk DB en nog wa later kwam ook Rudy V zijnen auto op het kerkplein, maar gene Rudy of Nadine, wel Cedric die den auto mocht gebruiken. Rudy was wa moekes. Als dan ook nog Rudy R aankomt zijn we , spijtig genoeg, voltallig. In Oostmalle wa zoeken naar parking en dan vlug inschrijven, vlug!!! aanschuiven ja maar da ging nog redelijk vlot. En dan op weg voor een ritje door een prachtige omgeving. Ik had voorgenomen om op het middenblad te rijden waardoor ik wa omwentelingen kon maken, ik zeg da domweg tegen Rudy en die trekt door waardoor ik serieus mocht bijtrappen. Al snel zaten we in de bossen en was het genieten van single tracks, kombochten en kleine heuveltjes. Na een tijdje kwamen we samen met een groepje dat hetzelfde tempo reed en bleven we maar samen rijden met hen. Aan de bevoorrading was er veel volk en was het aanschuiven om een banaan en cake. Toch maar in eigen zakken zitten en eigen koeken opeten en wa drinken. Da begint meer en meer een probleem te worden dat er veel volk is op TT. Zit de MTB in nen "boom" of zit het mooie weer er voor iets tussen. Na de bevoorrading konden we verder genieten van de prachtige omgeving. Op de terugweg hadden we wel nog een lang stuk weg waar we het tempo konden opdrijven waardoor we een mooi gemiddelde hadden van 27 km/u. Na de rit alles inladen en terug naar Kalken waar we de anderen in de Beize ontmoetten. OK het is een verre verplaatsing voor 45 km maar de omgeving maakt het zeker de moeite waard. Geen konijnen enkel nen haas in de kalkense velden gezien toen we terugkeerden. Jan was op de terugweg van Waasmunster en bracht een bezoekje aan de windmolens langs den E17( voor de ouderen den E3) Frank
Plaatselijke rit, ook wegens onze jaarlijkse receptie achteraf.
We verzamelen met 10 aan de kerk: Jan W, Geert S, Stefan I, Luc K, Dirk DB, Kenneth die ook nog 3 nieuwe gezichten, voor mij althans, heeft meegebracht o.a ene Timmy en ikzelf.
Eén van de weinige keren dat Rudy R forfait geeft, en ik mag kiezen waar naartoe te rijden. Als ik mag kiezen en met al de modder die er nu te vinden is, ja je raadt het al den bos aan Sidmar.
Bij de start proberen we toch het Drapstraatje, niet zo evident met de werkzaamheden van de nieuwe industrie of KMO zone. Om terug op het vertrouwde wegeltje te komen moeten we over een diepe zeppe. Ik probeer voorzichtig met mijn voorwiel, maar dat zakt er direct voor den helft in, ook mijn linker voet raakt vast in het drijfzand. En tan, ge kunt ne meer veur of achteruit. Met wat hulp van de anderen kom ik er toch terug uit. Nog een geluk of kstonne doir nog. En dan langs de vertrouwde wegels en slagen naar Wachtebeke, het domein is afgesloten, misschien wel best want het zou daar niet zo goed geweest zijn. Tes precies of we zijme schou van de more. We proberen de ganse groep wat vertier op maat te geven, maar voor de twee nieuwe waarvan ik zelfs de naam niet ken, gaat het allemaal wat te rap en zij haken af. Sorry mannen, maar met een beetje oefenen komt het wel goed.
Als het tegenwind is ( bijna de ganse heenrit) hoor ik eigenlijk geen protest dak voorop rij.
Op het stuk voor de Moervaart rijdt Dirk naast mij, dan gaat het altijd wat rapper en het wordt heel stil in het busje. Dirk, zijn hartslagmeter geeft dan ook 176 aan. Net over de oude treinroute houden we even halt om de regenvestjes uit te doen, of peisde dant niet geregend hé.
In de beruchte bos valt het goed mee wat de modder betreft. Juist enkele omgewaaide bomen. Toch laten we een stukje dat nogal vlug onder water staat opzij liggen.
Kort na den bos passeren we een tent waar een buurtreceptie plaats vindt. Het is Geert die reageert op de uitnodiging van de plaatselijke vedetten om enen te drinken. We nuttigen er twee jeneverkens aan democratische prijzen. Toch wil de sponsors Geert en Jan bedanken, die de braspartij betaalden.
De jenever werkt en Jan, Dirk, Stefan en Geert gaan wild te keer in het kleine bosje. De druppels werken ook op het geheugen, waar we misschien al 10 keer rechts afslaan gaat Geert links (het kan ook een manier zijn om van de kop af te komen).
Naar de zwemkom toe rijden Dirk en Jan op kop aja tis meewind, zegt Dirk. Na enkele km (doortrekken) zijn de druppels dan toch uitgewerkt, en laten ze zich zakken. Wat dacht ge tegenwind en wie komt er op kop .het duurt niet lang of we kunnen ook profiteren van de wind in de rug. Vergezeld door Luc rijden we nen goeie tert aan. Na enige tijd moeten we de cruisecontrole wat lager instellen want onze twee baanspecialisten Kenneth en Timmy hebben te veel kracht verspeeld in het bos.
Aan de brug aan de autostrade valt de meute uit elkaar. Dirk en Geert gaan richting Brugstraat, ik ben thuis en Kennth en Timmy blijven achter. Kenneth bezorgt zijn vriend nog de laatste sacramenten, want bij Timmy is het bobijntje volledig op en de rit is afgelopen.
Vlug een douchken en de nieuwjaarsreceptie bij Axel kan beginnen.
Er is geen gebrek aan volk, hapjes en drank zelfs nen serieuzen speech van de voorzitter.
