West-Vlaanderen wandelt te Wervik:
Door wandelsport Vlaanderen werd de wandelclub WSV Wervik uitgekozen ter gelegenheid van hun 43° Tabakstocht. De start was vanuit de Pionier, een mooie grote moderne zaal gelegen nabij de atletiekpiste en het nieuwe voetbalstadium van Wervik. Het parcours zou meestal gaan richting Kruiseke en Geluwe en ook het domein Balokken. de wandelaars koden ook mits vertoon van de controlekaart gratis het tabaksmuseum bezoeken.
Wat aanvankelijk een mooie tocht moest worden, was in de praktijk niet zo denderend. We kregen teveel asfalt en beton onder de voeten. De parcourbouwer liet veel onverharde paden links liggen, zodat deze tocht niet echt tot zijn recht kwam. Het begin was goed en het domein de Balokken, wat er tussen lag was niet schitterend.
Jammer voor deze uitgave van Vlaanderen wandelt. Toch enkele mooie zichten.
 De Kruisekemolen ook wel Ma Campagne-Molen of Claeys' Molen, is een windmolen in de Belgische stad Wervik. De Kruisekemolen staat in de Kruisekestraat, die Wervik verbindt met het dorp Kruiseke.
Er wordt beweerd dat er al in 1225 windmolens in Wervik opgericht werden. De bloeiperiode van de Wervikse molens is te stellen in de eerste helft van de 19de eeuw. Op een plan dat opgemaakt werd in 1845, staan veertien windmolens. Dit heeft ervoor gezorgd dat die straat tot op vandaag de Molenstraat wordt genoemd. Naast de Kruisekemolen is er in Wervik ook nog de Briekenmolen.
De Kruisekemolen staat er al van in de 16de eeuw. Op een plan van Jacob van Deventer ziet men al omstreeks 1560 een molen afgebeeld. Tot aan de Franse Revolutie mocht niemand zonder goedkeuring van de landheer een molen oprichten. De landheer bezat het windrecht als een van de vele rechten. Wanneer de landheer de oprichting wel toeliet, werd hem een jaarlijkse cijns betaald.
De oprichter van de molen was Pieter Franciscus Paret (1685 1766). Hij was onder ander olie- en washandelaar. Vele van zijn rekeningen werden terug gevonden in de Sint-Medarduskerk. Op het moment van de oprichting was Paret schepen van de stad.
De molen zou overgelaten worden aan de verwante familie Van Elslandes. Dit is dezelfde familie die ook de Briekenmolen in bezit had. Deze familie hield de molen in bezit tot aan de Eerste Wereldoorlog.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog, in oktober 1914, werd de Kruisekemolen verwoest door de Duitsers. Met het geld dat de eigenaars, de familie Derrevaux-Van Elslande, had gekregen als oorlogsschade, kochten ze een nieuwe molen. Ze kochten de Hondvleesmolen uit Lauwe. Dit was een oliemolen die omgevormd werd door Derrevaux tot een tarwemolen. In 1922 was de molen in handen van de familie Claeys. Deze zorgden ervoor dat de molen heropgebouwd werd in Wervik. Later plaatste hij een dieselmotor om ook graan te kunnen malen wanneer het windstil was.Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de molen nog op in gebruik, maar in de jaren erna werd het steeds moeilijker rendabel te blijven. De mechanische bedrijven om granen te malen werden opgericht. Dit betekende het einde van de bijna drie eeuwen windmolengebruik. Reeds in 1944 werd de molen als monument beschermd.[1]
Op 13 november 1979 werd de stad Wervik eigenaar van de molen, het molenhuis en de grond. In 1985 werd de molen gerestaureerd door de stad. In 1997 waren de werken af en vond de plechtige inhuldiging plaats.











 Hier aangekomen in het domein de Balokken. Het 36 hectare grote recreatie-domein De Balokken vormt de ideale plaats om te onthaasten. Het zit tussen de nieuwe en de oude Leie geklemd. Het ontstond bij de rechttrekking van een Leiemeander begin de jaren 1990, toen de rivier voor grotere schepen bevaarbaar werd gemaakt.
Verrassend veelzijdig
De Balokken is een jong park in volle ontwikkeling waar je van een bijzondere rijke fauna en flora kunt genieten. Graslanden, loofbomen en een rietveld, gecombineerd met wandelpaden en zithoekjes, maken van het eiland een charmante plek om even tot rust te komen. In de moeraszone (4,5 hectare) met houten vlonderpad waan je je in een groot natuurgebied, ver weg van de stad maar toch dichtbij. Zeldzame diersoorten als de kamsalamander vonden er al hun onderkomen, een bewijs dat de natuur hier volop haar gang kan gaan.
In 2014 kon de parkbeheerder - het Vlaamse Agentschap voor Natuur en Bos - de resterende gronden op het eiland verwerven, waardoor het park kon groeien tot ruim 30 hectare, met onder meer een nieuwe hondenspeelweide, een picknickzone, een kinderspeelbos en een kunstzinnige vogelobservatiehut die je een unieke blik geeft op de afgesloten Leiemeersen.






 Zicht op de achterkant van het Tabaksmuseum.

Terug aangekomen aan de startzaal.Ben teleurgesteld betreft het parcours. Kon veel beter.
22-09-2019, 00:00 geschreven door jipie 
|