Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Na het ontbijt reisden we verder richting de Finse grens, terug een trip van meer dab 50km. We verlieten Zweden, en aan de grens in Haparanda zetten we voor het eerst voet op het Finse bodem.Finland (Fins: Suomi; Zweeds: Finland; Samisch: Suopma), officieel de Republiek Finland, is een land in Noord-Europa met 5.518.371 (2017) inwoners. Finland grenst in het oosten aan Rusland, in het noorden aan Noorwegen en in het noordwesten aan Zweden. Ten zuiden wordt het van Estland gescheiden door de Finse Golf. Ten westen ligt de Botnische Golf en ten zuidwesten de Oostzee aan de overkant waarvan weer buurland Zweden ligt.
De hoofdstad is Helsinki. Finland wordt wel 'het land van de duizend meren' genoemd; in werkelijkheid zijn er ongeveer 188.000 meren.Het grootste meer is het Saimaameer. In het zuidoosten is het land bespikkeld met ontelbare meren en meertjes.
Het land is een democratische republiek met een gekozen president. Het presidentschap van Finland duurt zes jaar, plus een eventuele herkiezing van nog eens zes jaar, wat resulteert in een maximaal presidentschap van twaalf jaar. We hielden even halt aan deze grens om er enkele foto's te nemen.
Rond de middag kwamen we aan in Rovaniemi, waar de kerstman woont. Na een bezoek te hebben gebracht aan de kerstman reisden we verder naar onze eindbestemming voor vandaag in Saariselka.
Aangekomen aan de Zweedse-Finse grens.
Voet op Fins grondgebied. Aangekomen in het dorp van de kerstman na het middagmaal in Rovaniemi. Rovaniemi is een stad en gemeente van Finland . Het is de administratieve hoofdstad en het commerciële centrum van de noordelijkste provincie van Finland, Lapland . Het ligt ongeveer 6 kilometer ten westen van de poolcirkel en ligt tussen de heuvels van Ounasvaara en Korkalovaara, aan de samenvloeiing van de rivier de Kemijoki en zijn zijrivier de Ounasjoki . De stad en de omliggende Rovaniemen maalaiskunta(Plattelandsgemeente Rovaniemi) werden op 1 januari 2006 geconsolideerd in één entiteit. Rovaniemi heeft een geschatte bevolking van 63.000 inwoners. Rovaniemi is een eentalige, door de Finse overheid bestuurde gemeente en ongewoon voor grotere Finse steden, maar ook bekend onder de Finse naam en spelling in de Zweedse taal . De kerstman, Joulupukki(fins) Het Dorp van de Kerstman (Fins: Joulupukin Pajakylä) is een Fins kerstthemapark in Rovaniemi. In het park ingericht als een dorpje bevinden zich meerdere winkels en een postkantoor waar je brieven naar de Kerstman kan sturen. Ook bevindt zich hier het kantoor van de Kerstman waar kinderen het hele jaar door de Kerstman kunnen bezoeken. Het dorp ligt midden op de poolcirkel die op de straat is afgebeeld met een witte lijn. De poolcirkels zijn bijzondere parallellen op ongeveer 66°34' of 66,56° NB en ZB. Binnen de poolcirkels komt de zon minimaal één dag per jaar niet op en gaat de zon minimaal één dag per jaar niet onder. Het aantal dagen per jaar dat de zon niet opkomt of niet ondergaat, wordt groter naarmate men vanaf de poolcirkels in de richting van de polen gaat. Er is een Noord- en een Zuidpoolcirkel. Precies op de geografische Noordpool en de geografische Zuidpool gaat de zon tijdens de pooldag een half jaar niet onder en komt hij tijdens de de poolnacht een half jaar niet op.
Doordat de axiale variatie van de aarde niet constant is, varieert de uiterste plaats waar de zon een dag per jaar niet ondergaat volgens de Milankoviæ-parameters met een periode van 41.000 jaar tussen de 65,5 en 68°. Het laatste minimum was 10.700 jaar geleden op 65,6° en het volgende maximum ligt over 9800 jaar op 67,4°.
Dit is het huis van de Kerstman, waar we een bezoekje brachten aan de Kerstman himself. Zijn leefruimte. Na het bezoek aan de kerstman, reden we verder en hielden na een tijdje een fotostop in Sodenkyla. Het kerkje van Sodenkyla.Sodankylä is een gemeente in het Finse landschap Lapin maakunta.
De gemeente heeft een totale oppervlakte van 11773 km2 en telde 9489 inwoners in 2003. Lapland wordt gekenmerkt door zijn strenge winters. De maximale sneeuw die er valt is vaak meer dan een meter hoog. In de laatste 10 jaar was de laagst gemeten temperatuur −50°C. (1999). De zomers zijn eerder aan de koele kant. Zelden komen de temperaturen boven 20°C. Uitschieters tot 30°C komen haast nooit voor. Land- en tuinbouw is door deze strenge weersomstandigheden niet mogelijk. Daarom doen ze vooral aan veeteelt en zijn zuivelproducten erg belangrijk.
Binnenkant van het kerkje
Het kerkhof naast de kerk
Hier zijn we dan in Saariselka. Saariselkä ( Noord-Sami : Suoločielgi , letterlijk eilandrug ) is een dorp in een bergachtig gebied in het noorden van Finland . Het is een populaire toeristische bestemming en biedt activiteiten zoals skiën , wandelen en een spa . Het ligt in Noord- Lapland en maakt deel uit van de gemeente Inari .
Saariselkä ligt deels in het nationale park Urho Kekkonen . Bodem in Saariselkä is meestal graniet van 2 miljard jaar oud . De laatste ijstijd eindigde 9500 jaar geleden in Saariselkä. Het dorp Saariselkä ligt ongeveer 300 meter boven de zeespiegel. Kaunispää-fell , naast het dorp, stijgt naar 438 meter.
Na het avondmaal gingen we nog even op verkenning op het domein.
Dit was ons hotel in Saariselka. Morgen reizen we naar de Noordkaap.
Na het eten van deze morgen stond er een lange trip van 534km op het programma. We verlieten Sundsvall en reden via Hogekustenbron en Örnsköldvik naar Umeä voor het middagmaal, met onderweg enkele mooie fotostops. Na het middagmaal bezochten we een openluchtmuseum en reisden we verder via Skelleftea naar LuleA waar we de nacht doorbrachten. We sliepen in het prachtige Elite Stadshotel.
Hogekustebrug. De Hoge Kustbrug is een hangbrug over de river Ångermanälven vlak bij Veda op de grens van de gemeentes Härnösand en Kramfors in de provincie Ångermanland in het noorden van Zweden. Over de brug loopt de Europese weg 4.
De Hoge Kustbrug is gebouwd van 1993 tot 1997 en werd officieel geopend op 1 december 1997. Onder de brug kunnen schepen varen van 40 meter hoog. De brug is 1867 meter lang, 17,8 meter breed en 186 meter hoog. De brug is gemaakt van staal en beton en is het tweede hoogste bouwwerk van Zweden. De maximale overspanning van 1210 meter is bijna gelijk aan de Golden Gate Bridge (1280 m) en de veertiende langste ter wereld (anno december 2013). Over de brug lopen vier rijstroken. De maximale snelheid op de brug bedraagt 110 km/u. Bij het noordelijke einde van de brug zijn een picknickplaats, hotels en restaurants.
Op 5 april 2007 moest de brug voor het eerst sinds de opening dicht wegens zware weersomstandigheden.
Mooi zicht op het landschap.
Hier zijn we bij de schans in Örnskoldvik. De uitloop van de schans is over de weg opgebouwd. Na het middagmaal te hebben genomen in Umea bezochten we het openluchtmuseum. Gammlia Het Västerbottens museum is een regionaal museum in Umeå over de culturele geschiedenis van de provincie Västerbottens län, Zweden. Het museum omvat ook het openluchtmuseum Gammlia, een skitentoonstelling (voorheen het Zweeds skimuseum), en een tentoonstelling over visserij en zeevaart (voorheen het Visserij- en Maritiem museum).
Het museum geeft een driemaandelijkse tijdschrift Västerbotten uit, over de provincie Västerbotten. Het museum werd oorspronkelijk opgericht door het Oudheidkundig Genootschap Västerbotten (Westerbottens läns Fornminnesförening) in januari 1886 als een bergruimte voor antiquiteiten. Het museum was aanvankelijk gevestigd in het pand Ullbergska op Storgatan. Een verzameling objecten in de zuidelijke afdeling werd volledig verwoest door de grote stadsbrand in Umeå op 25 juni 1888 , toen ook de meeste gebouwen van de stad werden verwoest[2]
In 1901 werd de collectie verplaatst naar het nieuw gebouwde gymnasium. Door de toenemende omvang van de collectie , werd het museum opnieuw verplaatst in 1911 naar een groot magazijn in de haven. Het huidige gebouw werd in 1939 voltooid.[3]
Tussen 1921 en 1990 werden diverse oudere gebouwen uit Västerbotten verplaatst naar het openluchtmuseum. Het hoofdgebouw van Västerbottens museum werd ontworpen door de architect Bengt Romare en werd gebouwd in 1943. Daarna werd het museum diverse malen uitgebreid en na een van de grootste uitbreidingen in 1981 verhuisde het Bildmuseet (het museum voor hedendaagse kunst van de Universiteit van Umeå). In 2012 verhuisde het Bildmuseet terug naar een nieuw gebouw aan de Konstnärligt campus waardoor er meer plaats vrijkwam om de collectie van het Västerbottens museum uit te breiden.
prachtig om er te wandelen.
Onze gids Freddy vertelde over het ontstaan en het nut van deze Gammlia.
Hier een hele reeks skilatten van vroeger en nu. De verschillende soorten latten. Het vroegere schoeisel om in de sneeuw te wandelen.
Na het bezoek reden we verder richting Skelleftea. De kerk van Lövanger. Lövånger is een plaats in de gemeente Skellefteå in het landschap Västerbotten en de provincie Västerbottens län in Zweden. De plaats heeft 779 inwoners (2005) en een oppervlakte van 133 hectare. De plaats ligt aan de Europese weg 4 en aan het Avafjärden een baai van de Botnische Golf. Ook ligt er een kerkstad, een plaats waar mensen die van heinde en verre kwamen naar de kerk gingen en hier ook overnachtte, in de plaats en de kerk Lövångers kyrka komt uit het einde van de Middeleeuwen.
Skelleftea is de hoofdstad van de gemeente Skellefteå in het landschap Västerbotten en de provincie Västerbottens län in Zweden. De stad heeft 32425 inwoners (2005) en een oppervlakte van 2170 hectare. De stad ligt aan de rivier de Skellefte älv waarnaar de stad is genoemd.
Dit was voor deze avond onze slaapkamer.
Het plafond van de eetzaal in dit hotel.
Gewoon prachtig. Na het avondmaal maakten we nog een avondwandeling . LuleA heeft bijvoorbeeld ook de regie over de spoorwegen in Noord-Zweden. De stad beschikt verder over een technische universiteit.
De stad ligt op de plaats waar de rivier Lule (Luleälv) in de Botnische Golf stroomt. Het is een belangrijke haven. IJzererts wordt door LKAB in Kiruna en Gällivare uit de grond gehaald en vervolgens naar Narvik en Luleå vervoerd. Op Svartö staat een ijzerfabriek. Ook hout wordt via de havens vervoerd. De haven is in de loop van de tijd steeds verplaatst. Het noordelijke gebied rondom de Botnische Golf stijgt namelijk ruim een halve meter per eeuw ten opzichte van de zee, door de postglaciale opheffing, waardoor havens steeds ondieper worden. De Botnische Golf is een groot deel van het jaar dichtgevroren, zodat men slechts voor een beperkt deel van het jaar ijzererts kan overslaan.
(Fins: Luulaja; Samisch: Luleju; Lule-Samisch: Julevu; uitspraak [ˈlʉːleoː]?) is een Zweedse stad gelegen in de provincie Norrbottens län en in het Zweedse landschap Norrbotten. Luleå, in de volksmond ook wel Lule genoemd, is veruit de grootste stad binnen de provincie met rond de 45.000 inwoners; de gemeente heeft 75.000 inwoners. De volgende steden qua inwonersaantal, Kiruna en Boden komen niet boven de 20.000 inwoners uit. Luleå vormt het bestuurscentrum van provincie, landschap en gemeente maar
Dit zijn de ijsbrekers die ze nodig hebben tijdens de wintermaanden.
Nog wat info betreft deze stad.
Nog een zicht op de kleine haven.
En deze blonde dame pronkte met haar wagen, maar was een groentje om er mee rond te toeren.
Na het ontbijtbuffet, hadden we nog een rondleiding in het stadhuis. Het stadhuis, een markant gebouw uit rode baksteen opgetrokken en zichtbaar vanuit vele plaatsen in de stad. Hier vindt jaarlijks in de Blauwe Zaal(die door de architect opzettelijk in baksteenrode stijl onvoltooid is gelaten)het banket ter gelegenheid van de Nobelrijs plaats. Na deze rondleiding reden we verder richting Uppsala.
Uppsala, bisschoppelijke hoofdstad van Zweden en intellectueel centrum met de oudste universiteit van het land. De oevers van de Fyrisan worden overheerst door de kathedraal, de universitiet en het kasteel. De bijna 40.000 studenten geven de stad een jonge sfeer en in de omgeving van de Dom kunnen de mensen gezellig kuieren in deze boeiende stad. We bezochten er een mooie kerk. Nadien ging de reis verder richting Sundsvall met onderweg nog een fotostop in Gävle aan een meer. Daarna kwamen we op onze eindbestemming voor vandaag in Sundsvall. We reden vandaag 383km.
Rustig wandelen richting stadhuis.
Plein voor stadhuis
Hier zijn we dan aangekomen aan het stadhuis voor onze rondgang. De Blauwe Zaal. Het Stadhuis van Stockholm (Zweeds: Stadshuset) is tussen 1911 en 1923 gebouwd naar het ontwerp van de architect Ragnar Östberg. Het is een van de belangrijkste gebouwen in de nationaal-romantische bouwstijl in Zweden. Achter de indrukwekkende gevels van acht miljoen bakstenen verschuilen zich kantoren, vergaderzalen en feestzalen. Geïnspireerd door Italiaanse renaissancepaleizen liet Ragnar Östberg het Stadhuis bouwen rond twee "piazza's", het Burgerhof en de Blauwe Hal.
De Blauwe Hal zou eigenlijk blauw moeten zijn, maar Ragnar Östberg bedacht zich. Toen hij de mooie rode bakstenen had gezien, wilde hij de muur niet meer met blauw stucwerk bedekken. De naam is aangehouden aangezien hij op alle tekeningen was geschreven en al heel bekend was. In de Blauwe Hal, de grootste feestzaal van het stadhuis, vindt elk jaar op 10 december het Nobelfeest plaats. Hier staat ook een van de grootste orgels van Noord-Europa met meer dan 10.000 pijpen en 135 registers.
In de Raadzaal vergadert om de twee maandagen de gemeenteraad van Stockholm. De tribune voor het publiek biedt plaats aan 200 personen. Het plafond met de gefingeerde opening geeft het gevoel dat men in een huis uit de Vikingtijd is. De meubels zijn ontworpen door Carl Malmsten, terwijl de gobelins en weefsels van de hand van Maja Sjöström zijn.
Het Gewelf van de Honderd is de ere-ingang van het stadhuis en leidt direct naar de feestzalen. Het plafond bestaat uit honderd gewelven. Op een balkon aan de muur zijn enkele figuren van het Sint-Joriscarillon te zien. 's Zomers om 12.00 uur en om 18.00 uur bewegen de figuren. Ze vertonen zich aan de buitenkant van het gebouw als de klokken van de toren het Sint-Jorisliedje spelen.
Het voorvertrek van de feestzalen, het Ovaal, is gecreëerd voor de Tureholmtapijten, die in Beauvais in Frankrijk aan het einde van de 17e eeuw zijn geweven. Hier worden iedere zaterdagmiddag burgerlijke huwelijken voltrokken.
De Galerij van de Prins wordt gebruikt voor de ontvangsten door het stadsbestuur. Hier hebt u een groots uitzicht op Riddarfjärden. Dit panorama is gespiegeld in het fresco-schilderij van Prins Eugen aan de andere kant van de galerij. De stucwerkversieringen in de raamnissen zijn uitgevoerd door J.A.G. Acke.
De Driekronenzaal heeft zijn naam te danken aan de drie vergulde kroonluchters, die aan het balkenplafond hangen. De noordelijke muur is bedekt met zijdebrokaat uit China. Van de schilderijen is "Uitzicht van Mosebacke" van Elias Martin te noemen.
De twee magnifieke koperen deuren wegen ieder één ton. Erachter ligt de Gouden Zaal. Einar Forseth heeft een schitterende banketzaal gecreëerd met meer dan 18 miljoen mozaïekstukjes van glas en goud. Er zijn zitplaatsen voor 700 gasten. De zaal wordt achterin gedomineerd door de "Koningin van het Mälarmeer" die gehuldigd van oost naar west, Stockholm representeert.
De raadszaal
Het graf van Birger Jarl.Birger Jarl (oorspronkelijk: Birger Magnusson) was een Zweedse jarl uit het Huis Folkung die volgens de overlevering Stockholm stichtte.
In de bronnen staat beschreven dat Birger rond 1210 werd geboren. Hij was vanaf 1248 jarl. Hij zou rond 1250 de stad Stockholm hebben gesticht. In 1249 leidde hij een kruistocht naar Finland, die de toon zette voor de eeuwenlange Zweedse overheersing in Finland.
Birger was getrouwd met de dochter van de koning Erik X, Ingeborg Eriksdotter van Zweden, en kreeg met haar samen acht kinderen, waaronder de latere koningen Waldemar en Magnus. Na Ingeborgs dood hertrouwde hij met de Deense koningsweduwe Mechtildis van Holstein, bij wie hij nog twee kinderen kreeg:
Op 21 augustus 1266 overleed Birger in Jälbolung in Västergötland.
Aan de oostkant van het stadhuis van Stockholm staat een grafmonument voor Birger Jarl. In de Riddarholmskyrkan in Stockholm staat een standbeeld van Birger. De straat Birger Jarlsgatan in Stockholm is naar hem vernoemd.
Kerkbezoek in Upsala
Rune steen
Grafheuvels
Aangekomen aan het meer in Söderhamm
Onze autocar stond te wachten om ons naar het hotel in Sundsvall te brengen. Sundsvall werd in 1888 volledig in de as gelegd door de "Storbranden", de grote stads brand.Zoals vele Scandinavische steden was Sundsvall bijna geheel opgetrokken uit hout. Na de brand werd de stad geheel herbouwd uit steen. Steen was in die tijd nog een duur bouwmateriaal en een geheel stenen stad was uitzonderlijk.De binnenstad heeft derhalve de bijnaam "Stenstaden". De stenen stad is groot geworden door de houthandel. De grote woningen van de vroegere handelaars domineren het centrum dat opgesmukt is met talloze kunstwerken en draakjes, het symbool van de stad.
Na het ontbijt buffet op de ferry, was de ontscheping om 10u. Toen de bus ons kwam ophalen, reden we door Göteborg en hadden wat info betreft deze stad. Zweden is een land in Scandinavië in Noord Europa. Het wordt omringd door Noorwegen in het westen en het noorden, Finland in het noordoosten, de Botnische Golf in het oosten, de Oostzee in het zuidoosten en het zuiden en het Skagerrak en het Kattegat in het zuidwesten. In de Oostzee liggen de eilanden Öland en Gotland die ook tot Zweden behoren. De hoofdstad en tevens de grootste stad is Stockholm. Het huidige Zweden is een constitutionele monarchie en één van de rijkste, welvarendste en meest ontwikkelde landen ter wereld. Zweden is aangesloten bij de Noorse Raad en is sinds 1 januari 1995 lid van de Europese Unie. Het valt wel buiten de eurozone, het betaalmiddel is de Zweedse kroon.
We reden van Göteborg richting Jönköping, waar we even halt hielden voor een fotostop. Na deze reden we verder richting Linköping via het Vättermeer. Aangekomen in Linköping was het tijd voor ons middagmaal. Daarna ging onze reis verder richting Stockholm waar we halt hielden voor ons avondmaal en overnachting. Ook deden we daar een avondwandeling. Een trip van 473km. Geniet even mee van de sfeerbeelden.
Zicht vanop de ferry bij aankomst Göteborg.
Brug aan de haven van Göteborg. Onze kleine groep. Na de ontscheping en door de stad Göteborg te hebben gereden gingen we nu richting Jököping. Jököping is een Zweedse stad, gelegen in het landschap Smaland. Het is de hoofdplaatsvan de gemeente Jököping en tevens de hoofdstad van de provincie Jököpings Iän. De stad ligt aan de zuidpunt van het Vättermeer en is inmiddels vergroeid met de stad Huskvarna, bekend van de naaimachinefabriek Husqvarna. De ruine van het kasteel Dalaborg. Dalaborg was een veertiende-eeuws kasteel in de regio Dalsland van Zweden. Het lag aan de oevers van het Vänermeer.Het kasteel werd in 1304 gebouwd door Erik en Valdemar, de broers van Birger I van Zweden. Tijdens een opstand in 1434 werd het kasteel verwoest. Hierna wordt het kasteel niet meer genoemd.
Zicht op het Vänermeer, het grootste meer van Zweden.
Na dit te hebben bezocht reden we verder naar Linköping voor ons middagmaal. Daarna nog een 200tal km alvorens we Stockholm bereikten. Hier enkele beelden van deze mooie stad.
Ook veel mooie monumenten.
Zicht op een deel van de stad tijdens onze avondwandeling.
Na deze wandeling was de tijd aangebroken om onder de dekens te kruipen,morgen reizen we verder naar Sundsvall.
Eindelijk zover, om 3u15 vertrokken we van huis naar Moorslede waar onze bus stond te wachten voor een 14daagse trip naar de Noordkaap via Zweden - Finland - lapland en Noorwegen. We vertrokken stipt om 4u richting Kiel (Duitsland) via Antwerpen -Venlo -Munster, waar we halt hielden voor een ontbijt. Daarna reden we verder via Bremen waar we het middagmaal aten en reden dan veder via Hamburg om zo tegen de namiddag in Kiel aan te komen, waar we op de ferry de overzet maakte om in Göteborg(Zweden ) aan te komen. We hadden een avondmaal op de ferry. We sliepen in een buitenkajuit en nuttigen ook het ontbijtbuffet. Om 10u in de morgen konden we de ferry verlaten en onze reis verder zetten. We reden tot Kiel= 812km en de vaart was 480km. Hier enkele foto's van de inscheping .
De ferry Stena Line die ons tot Göteborg bracht, een tocht van 480km op het water.
De gang waar de buitenkajuiten zijn. Zicht op Kiel-haven
De eetzaal We waren begonnen aan de overtocht. Hier enkele beelden in de vooravond.
De zee was kalm , dus we kregen een rustige nacht aan boord. Morgen komen we aan in Zweden, nl in Göteborg.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fotografie en genieten van de natuur.
