|
Kazemattentocht:
Het beloofde een prachtig weekend te worden met veel zon en mooie temperaturen. Dus het ideale weer voor enkele wandelingen te maken. Wkozen voor de wandeling te Menen, waar de wandelclub de 12uren van lauwe er hun jaarlijkse Kazemattentocht hielden.
Menen (Frans: Menin) is een plaats en stad in de Belgische provincie West-Vlaanderen. De stad telt ruim 33.000 inwoners. In de streek zelf wordt de stad Mjinde of Meende genoemd, in de rest van de provincie wordt de naam Mjeenn gebruikt.
De stad is ontstaan aan de Leie, op de handelsweg Brugge-Rijsel. De Leie speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling tot een belangrijk lakencentrum. De oudste naamsvermelding stamt uit 1087. In de 16e eeuw was de stad beroemd om zijn bier en telde toen 104 meester-brouwers. In 1548 werd een groot deel van de stad door brand verwoest. Als grensstad werd Menen al vroeg versterkt. De eerste omwallingen dateren uit 1578, nog tijdens de aanleg ervan werd Menen ingenomen door Malcontenten. Tussen 1579 en 1830 werd Menen tweeëntwintig maal belegerd. De belegeringen drukten zwaar op de welvaart van de stad, de bevolking was sinds 1578 massaal vertrokken naar Haarlem, de weefindustrie zou de komende tien jaren zelfs halveren.
De start was vanuit het St Joris college en de wandelaars konden uit een 3tal afstanden kiezen. Wij kozen voor de 12km, daar we al in de voormiddag een wandeling hebben gedaan in Tielt.
Na de start verlaat de kleine afstand 4km reeds de andere stappers. . De grotere afstanden wandelen via de leieboorden naar de Molen De Goede Hoop, om zo langs doorsteekpaadjes en het Brouwerspark, doorheen de binnenstad te wandelen.
We volgden een eindje de Leie
Hier zijn we aan de Molen de Goede Hoop. Deze stellingmolen is opgericht in 1798 en was en is in gebruik als korenmolen. Het is de enig overgebleven molen van de 13 die er oorspronkelijk in en om de stad in bedrijf waren. De molen is zo opgebouwd dat er een bakstenen kuip is, met een hoogte van ca. 15m. en een diameter van beneden naar boven van ca. 7,25 en 4,5 m. Boven op de kuip werd een gebroken kap met wolfsdag bedekt met eiken leien. Opvallend aan de molen is de ijzeren stelling of gaanderij. De molen beschikt over een vlucht van ca. 24m. Oorspronkelijk waren er slechts twee lange schoren. De benedenverdieping was ingericht als olieslagerij. Nu staat er een kollergang (2 pletstenen op een doodsbed) ter illustratie. Deze kollergang werd door de leden van het Stedelijk Molencomité afgebroken in een oude oliefabriek in Frankrijk en opnieuw opgebouwd in de molen. Op de eerste zolder, de meelzolder, bevinden zich twee meelgoten en meelbakken en de twee toegangen tot de stelling. De tweede zolder, de steenzolder, bevat twee koppels maalstenen. De derde zolder is de opslagruimte. Op de vierde zolder bevindt zich de luizolder met het luiwerk. De vijfde zolder, de kapzolder, bevat de molenas met vangwiel en rollenkruiwerk waarop de kap draait.
Van de molen gaat het richting Brouwerspark.
door het tunneltje
via het park gaan we richting de Grote Markt
hier gaan we nog even over de markt van Menen met zijn Belfort, richting rustpost.
hier wandelen we langs een dode arm van de Leie
Na de rust gaan we nu wandelen naar de Kazematten via terug de Grote Markt.
Hier een zicht vanop het Belfort.
Het Belfort van Menen met lantaarn. De Franse belegering en de Oostenrijkse periode die daarop volgden kwam het belfort zonder grote schade door. Tot in 1794 de Franse republikeinse troepen er nog een keer de lantaarn afschoten. Pas in 1828 werd het belfort hersteld en werd er een vierde, achthoekige verdieping toegevoegd, dit keer afgesloten met een opengewerkte balustrade. Aan de zijkant van het belfort, in een nis, staat nog een beeld dat een gegeselde Christus voorstelt. Het draagt de titel Ons heer in t riet.
Het belfort en de beiaard bevinden zich in Menen (West-Vlaanderen, België), op de Grote Markt. Het belfort van Menen werd gebouwd tegen het toenmalige stadhuis op de Grote Markt. Het heeft een bewogen geschiedenis gekend en is sinds 1999 door de Unesco erkend als deel van het werelderfgoed Belforten in België en Frankrijk. De eerste steen werd gelegd in 1574, maar omdat toen de godsdienstoorlogen volop woedden, zette men in 1576, nauwelijks twee jaar na het begin van de werken, de bouwwerken stop. In 1610 ging men opnieuw aan de slag en op de bestaande onderbouw, die in natuursteen is opgetrokken, kwam een bovenbouw in baksteen. Daarbovenop bouwde men nog een houten spits, met een koepelvormig dak en een lantaarn. Die spits werd er in 1706 bij het beleg van Menen afgeschoten. Daarna werd het belfort hersteld en kreeg er meteen nog een derde, achthoekige bovenlaag bij. En ook op deze derde verdieping bouwde men opnieuw een houten spits, met een koepelvormig dak
Vandaar gaat het nu naar de Kazematten.
Hier zijn we dan aangekomen aan de Kazematten. De Kazematten waren onderdeel van de stadsversterkingen van de Belgische stad Menen. De kazematten maken deel uit van de stadsversterkingen. Het zijn bomvrije gewelfde ruimtes en ze werden gebruikt voor militaire doeleinden, om er munitie op te slaan, levensmiddelen te bewaren of als schuilplaats voor soldaten en geschut. De kazematten meten 4 bij 5 meter en zijn 3 meter hoog. Ze zijn met elkaar verbonden via manshoge doorgangen. Aan de stadszijde had men een ingang, aan de andere kant, tegen de watergracht, bouwde men een stevige bakstenen muur. Per bomvrije ruimte zijn er aan de buitenzijde vier kijkgaten. Op de gewelven bracht men een dikke laag aarde aan om de inslagen van de bommen te neutraliseren. Ook tijdens de twee wereldoorlogen zochten de bewoners er toevlucht.
Na een bezoekje aan de Kazematten kwamen we direct aan de gratis bevoorrading.
De wandelaars kregen een jeneverke aangeboden door de wandelclub. Nu nog de rest van de wandeling afmaken.
Nu stapten de wandelaars naar het eilandje die gelegen is op het Frans grondgebied.
Hier is de natuurlijke grens de Leie die Frankrijk en België van elkaar scheiden.
Nog vlug een foto maken van de Belgische zijde.
Zicht op de plezierhaven van Halluin(Frankrijk)
Nu een stukje wandelen op Frans grondgebied.
Hier nemen we dan afscheid van het Franse grondgebied en komen stilaan aan het einde van deze tocht.
23-02-2019, 00:00 geschreven door jipie 
|
